Σελίδες

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

...γίναν οι γλάστρες θυμιατά και τα σκατά λιβάνι.

Επειδή δέχτηκα πολλά τηλεφωνήματα και email για τοπροηγούμενο άρθρο μου, με προέτρεψαν να γράψω ένα άρθρο για τον Άκη (ένας είναι ο Άκης) να με βάλουν στη δοκιμασία ή τον πειρασμό, να δούνε πως θα παρουσιάσω το θέμα.
Ο Άκης λοιπόν είναι βίος και πολιτεία , ένας τύπος που δεν είχε στον ήλιο μοίρα και αποδείχθηκε ένας πολύ μεθοδικός πολιτικός, που έκανε πολλές αγορές, αλλά ποτέ δεν έπαιρνε γουρούνι στο σακί. Τόψαχνε ο άνθρωπος.
Δεν έγινε παππάς (πολιτικός) ν’ αγιάσει, αλλά καλά για να περάσει.
Κρατούσε και ημερολόγιο μη τυχόν και του ξεφύγει τίποτα γιατί μετά τρέχα γύρευε ψήλους στ’ άχυρα. 
Αγορές δεν έκανε για ψήλου πήδημα παρά μόνο όταν κάτι άξιζε τον κόπο για να δέσει το γάιδαρό του και να έχει κάτι για τα γεράματα.
Όταν μάλιστα τον έκαναν και υπουργό άμυνας και έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα, τότε...
 έγινε το έλα να δεις. Τότε ο Άκης είπε: Μπάτε σκύλοι αλέστε και τ΄αλεστικά όλα σε μένα. 
Άκουσε τον αρχηγό του που του έδινε κάποτε συμβουλές: δούλευε να φας και κλέψε νά χεις και ακολουθούσε τη συμβουλή του κατά γράμμα.
Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι. 
Έτσι ο Άκης έγινε μεγάλος και τρανός με ακριβά γούστα και πανάκριβους γάμους, αλλά τα κρούταλα του γάμου όλα κλεμμένα.
Μεγαλεία ο Άκης!
Έκανε κι η μύγα κώλο κι’ έχεσε τον κόσμο όλο.
Δεν έδινε στον άγγελό του νερό αλλά για τη Βίκη τα πάντα.
Λαδωνόταν και ξόδευε, σιγά μη χάσει η Βενετιά βελόνι και μη φοβηθούνε τα βουνά απ’ τα χιόνια. 
Αλλά δεν του είπε κανένας πως στην ίδια μασχάλη δε χωράνε δυο καρπούζια και έτσι την πάτησε.
Κάποια στιγμή η τυφλή δικαιοσύνη είδε να βγαίνει πολύς καπνός πάνω από ένα σπίτι στη Διονυσίου αρεοπαγίτου,ρώτησαν τίνος είναι και έμαθαν πως είναι του Άκη μας.
Σκέφτηκε που λέτε πως όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά και άρχισε το ψαχτήρι.
Εδώ παππάς εκεί παππάς πούν’ ο παππάς, να ο παππάς. Ο Άκης ξαφνιάστηκε. Δεν το περίμενε.Στην αρχή έβαλε τις φωνές για να φοβηθεί ο νοικοκύρης, αλλά μετά έβαλε την ουρά κάτω από τα σκέλια .
Όμως το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται. 
Γιατί μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρείς και η κακή του μέρα. 
Στα σίδερα ο Άκης. Τα σίδερα όμως είναι για τους λεβέντες.
Ακολούθησε και η Βίκη του γιατί τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους.
Όποιος καβαλάει το καλάμι αυτά παθαίνει.
Τελικά Έκλασε η νύφη και χάλασε ο γάμος. 
Ο ελληνικός λαός όμως θα δικαιωθεί; Θα του επιστρέψουν τα κλεμμένα;
Θα δικαιωθούν οι χιλιάδες ψυχές που αυτοκτόνησαν και πήγαν άδικα;
Ή θα επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά η παροιμία πως κόρακας δε βγάζει κοράκου μάτι; 
Η πατρίδα μας μετά τη λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ θέλει πολλές και διαρθρωτικές αλλαγές, γιατί με ελπίδα μόνο τη δικαιοσύνη, δε γίνεται τίποτα. Τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει. 
Όπως γνωρίζετε Ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη.

ο Ανεξάρτητος, άρα ελεύθερος ΄Ελληνας 
Θεόφιλος Αιγινήτης 
Ζωγράφος-Συγγραφέας
πηγή 

Δεν υπάρχουν σχόλια: