Πειραματόζωον: «Ἡ Ἑλλὰς»

Το ότι η Ελλάς είναι το πειραματόζωο των αγορών φαντάζομαι ότι το γνωρίζουμε όλοι. Το εδήλωσεν εξ άλλου και ο ίδιος ο ΓΑΠ δηλών ότι: «Ήμασταν το πειραματόζωο»

Κάτι ανάλογον εδήλωσεν και ο Τσίπρας στην Guardian :
«(Η Ελλάδα) επιλέχθηκε να είναι το πείραμα για την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών σοκ και οι Έλληνες υπήρξαν τα πειραματόζωα»

Αυτό όμως που δεν μας λέει ο Τσίπρας είναι ότι και για τον ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάς είναι πειραματόζωο.

Στο σημείο αυτό πρέπει να θυμηθούμε ότι ο μεν ΓΑΠ ήταν (και ίσως παραμείνει) ο επικεφαλής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ενώ ο Τσίπρας είναι ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (Κ.Ε.Α).

Τι μας λέει ο Λαφαζάνης στο ακόλουθο βίντεο (13’20”);
Μας λέει ότι  « Θέλουμε να αλλάξουμε την Ευρωζώνη». Δείτε το...

Τι σημαίνει αυτό;
Ότι κανένας δεν νοιάζεται πραγματικά για την Ελλάδα. Αυτά δεν είναι Ελληνικά κόμματα. Είναι ευρωπαϊκά κόμματα. Καρφί δεν τους καίγεται για την Ελλάδα. Ουσιαστικώς χρησιμοποιούν την Ελλάδαν ως πειραματόζωον για να επηρεάσουν την Ευρωπαϊκήν ή/και την παγκόσμιον πολιτικήν.

Εμείς θα πούμε αυτό που πάντα λέμε. Η Ελλάς ουδέποτε έπαψεν να αποτελῃ τον Ομφαλόν της Γαίας.
Αυτό που επιδιώκει ο Τσίπρας και ο μηδενιστικός ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η προστασία της Ελλάδος αλλά με όχημα την Ελλάδαν να προωθήσει αριστερόστροφες πολιτικές αλλαγές στην ίδια την Ευρώπη.
Δηλαδή;
Δηλαδή θα χρησιμοποιήσει ως ομήρους τους Έλληνες για να πιέσει την Ευρώπη, να της κάνει κεφαλοκλείδωμα  για την σταλινοπιήσει εκ των ένδον.

Αυτή είναι και ειδοποιός του διαφορά από το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ είναι κόμμα δογματικόν και αντιευρωπαϊκόν. Περιμένει να επικρατήσῃ κάποτε, στο αόριστον μέλλον, όταν έλθει το πλήρωμα του σοσιαλιστικού χρόνου. Δεν είναι δηλαδή κόμμα, είναι υπερορθόδοξον θρησκευτικόν δόγμα με τον θεό του (τον Λένιν) τον σατανά του (το κεφάλαιο) τον παράδεισο του (σοσιαλισμός), την κόλαση (καπιταλισμός), το ιερό του βιβλίο και τον προφήτη του (Μαρξ).

Και ο ΣΥΡΙΖΑ όμως το ίδιον είναι. Απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί τους ΕυρωπαΪκούς θεσμούς για να καταφέρῃ το ίδιο αποτέλεσμα. Μάλιστα θα λέγαμε ότι το ΚΚΕ είναι πιο ρομαντικόν. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει τον διεθνισμόν, τον εθνομηδενισμόν, την αθεΐαν μέσα από την άσκησιν εξουσίας. Επιζητεί δηλαδή μεθόδους για να επιβάλῃ τας απόψεις του. Και σήμερον είναι η χρυσή του ευκαιρία, πουλώντας αντιμνημονιακήν ρητορικήν στον προδομένον Ελληνικόν λαόν.

Μην νομίζουμε ότι η μη θρησκευτική ορκωμοσία του ΣΥΡΙΖΑ στο Ελληνικόν κοινοβούλιον ήταν ένδειξις αθεΐας και αντιδράσεως στην ορθοδοξία. Η μη ορκωμοσία δηλώνει πλήρη πίστιν. Πιστοί είναι οι άνθρωποι. Όχι όμως στην ορθοδοξίαν. Η πίστις των είναι η θεολογία του μηδενός. Δεν πιστεύουν σε θεούς, σε έθνη, στο γένος. Δηλώνουν πιστοί στο απόλυτον μηδέν. 

Ο μύθος που εντέχνως καλλιεργείται ότι δήθεν “η αριστερά δεν θα κυβερνήσῃ ποτέ” είναι εργαλείον εφησυχασμού ώστε  να μην φοβηθῃ κάποιος να την ψηφίσῃ εκφράζοντας την διαμαρτυρία του. Όταν όμως αθροίζονται πολλαί διαμαρτυρίαι τότε δυστυχώς θα κυβερνήσῃ και η αριστερά. Προσοχή επομένως, να μην υπερβούν οι διαμαρτυρίες μας το μέτρον, γιατί εάν κυβερνήσῃ η αριστερά, δεν θα ξανακυβερνήσῃ ΠΟΤΕ κανένας άλλος.

Κανένα γνωστόν Ελληνικόν κόμμα δεν είναι πραγματικά Ελληνικόν. Όλα ευρωπαϊκά κόμματα είναι. Ακόμη και η Χρυσή Αυγή είναι ευρωπαϊκόν κόμμα. Ουσιαστικώς οι κομματάρχες μας είναι έπαρχοι των Βρυξελλών στο βιλαέτι της Ελλάδος. Η ΝΔ είναι η ελληνική κοινοβουλευτική ομάς του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το ΠΑΣΟΚ του Σοσιαλιστικού, ο ΣΥΡΙΖΑ της αριστεράς και πάει λέγοντας.

Δηλαδή; Ενδιαφέρονται δια την Ελλάδα ΜΟΝΟΝ εις τον βαθμόν που η Ελλάς εξυπηρετεί την Ευρωπαϊκήν πολιτικήν. Χρησιμοποιούν την Ελλάδαν για τον ενδοευρωπαϊκόν παραταξιακόν ανταγωνισμόν.

Εάν ψάξουμε να βρούμε Ελληνικό κόμμα θα πρέπει ίσως να το αναζητήσουμε από την μέση και κάτω του “βαθμολογικού πίνακος”. Ίσως η Ένωσις Κεντρώων να είναι ένα πραγματικόν Ελληνικόν κόμμα. Αξίζει να ακούσει κάποιος την ομιλίαν του Λεβέντη, που ο άνθρωπος προσπαθεί με όσα μέσα διαθέτει να πει κάτι.

Αναζητείται κόμμα που να ενδιαφέρεται μόνον για την ευημερίαν του Ελληνικού λαού. Η πολιτική δεν είναι θρησκεία. Δεν μας ενδιαφέρει η σωτηρίαν της ανθρωπότητος ή του πλανήτη ούτε καν η σωτηρία της Ευρώπης.  Ούτε μας ενδιαφέρει η σωτηρία των λαών γενικώς και αορίστως μηδέ  της παγκοσμίου εργατικής τάξεως, ούτε κάποια παγκόσμιος θρησκεία ή η σωτηρία της ψυχής ημών.
Μας ενδιαφέρει η Ευρώπη ως μια συμμαχία εθνικών κρατών και πολιτισμών, και όχι ως ανεθνικό μηδενιστικόν μόρφωμα.
Μας ενδιαφέρει η σωτηρία της Ελλάδος και η πρόοδος των Ελλήνων τω γένος.
Υπάρχει τέτοιο κόμμα;

ΥΓ.  Ως πόντιος τω γένος, αρνούμαι να διαγράψω το τελικόν -ν από την γλώσσα μου. 
Αρνούμαι μάλιστα και την απλοποίησιν της προστακτικής, της πραγματικής Ελληνικής προστακτικής όπως αυτή διασώζεται μέσα από την ποντιακή γλώσσα.  
Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ολοζώντανος η προστακτική εις ‘-σον’ και εμείς να επιμένουμε στο ‘-σε’  (λ.χ. δόξασον, δόξασε) καταστρέφοντας ουσιαστικώς την Ελληνικήν, διότι η Ελληνική προστακτική είναι συγκεκριμένη και δεν είναι δυνατόν να συγχέονται οι εγκλίσεις (λ.χ. δόξασε με, με δόξασε αντί των σαφεστάτων ποντιακών ‘δόξασον με’, ‘εδόξασεν με’), υπάρχει δηλαδή η προστακτική από την μια, και κάτι άλλο από την άλλη που δεν γνωρίζω τι είναι. Κατ’εμέ η νεοελληνική προστακτική δεν είναι τίποτα.
Άδιαφορώ εάν φαίνεται  κουραστικόν το τελικό -ν και άλλοι τύποι, εγώ την γλώσσα μου δεν την προδίδω. 
Κουραστικόν είναι μόνον υπό προϋποθέσεις. Εάν κάποιος διαβάσει εμφώνως θα βρει από μόνος του την απαιτουμένην αρμονικήν ισορροπίαν ώστε άλλοτε μακραίνοντας φωνήεντα, άλλοτε οξύνοντας τον τονισμόν θα δει ότι το -ν είναι απαραίτητον και δομικόν στοιχείον της γλώσσης. 
Περί των γλωσσικών έχουμε ξαναγράψει και τα ξαναγράψουμε στο μέλλο(ν)

πηγή