Ποία είναι η λύση τελικά σύμφωνα με τον Καθηγητή Οικονομικών? Πιστεύει ότι η χώρα πρέπει να κάνει default (δώστε μου και εμένα λογαριασμό με δολάρια και έδρα στο εξωτερικό και τα ίδια θα σας πω) και τα πράγματα είναι απλά, απλώς οι επιχειρήσεις να προπληρώσουν το Φ.Π.Α! Διαβάστε δηλαδή: Αφού το κράτος δεν μπορεί να δανειστεί από το εξωτερικό να πάρει τα χρήματα των επιχειρήσεων (όχι των πολιτών –αφού αυτοί τρομάζουν και ψηφίζουν). Κάνοντας μια ακόμα βαρουφοτούμπα προτείνει να υπάρχουν νομικά ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί κρατών (θέση για την οποία είχε κράξει την Δημιουργία Ξανά). Να από παίρνουν τις ιδέες τους οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ.
Επίσης υποστηρίζει ότι η Αριστερά νίκησε για πρώτη φορά σε εκλογές. Καλά σε άλλη χώρα ζούσε? Τόσο άρνηση της πραγματικότητας? Ο Μέγας Β επιτρέπει στον εαυτό του να κάνει κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού τον υποστήριξε σε προηγούμενα άρθρα του. Διαφωνεί με τον έλεγχο των τραπεζών από τον ΣΥΡΙΖΑ. Καλά γιατί διαφωνεί? Είχε δώσει στην Μακροοικονομία του σύριζα 7 (δες παραπάνω). Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι είπε ψέμματα, είχε πει ότι θέλει να ελέγχει τις τράπεζες. Κ Βαρουφάκη, μετά απομάκρυνση από την κάλπη κανένας λάθος δεν αναγνωρίζεται. Συμφωνεί όμως με τις προτάσεις τους ΣΥΡΙΖΑ για τα εργασιακά. Περίεργο πάντως που όλες οι χώρες που έχουν ελεύθερη αγορά εργασίας έχουν και τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας. Δεν εξηγεί πώς οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσουν σε μείωση της ανεργίας, ούτε σε νέες θέσεις εργασίας. Γενικώς αρκετοί πολιτικοί και “οικονομολόγοι” έχουν τόσο σχέση με την οικονομία όσο έχει και ο Λεφάκης με τα άστρα. Και οι δυο λένε μπαρούφες ελπίζοντας ότι...
κάτι από αυτό θα γίνει πραγματικότητα, χωρίς να μπορούν να δικαιολογήσουν το ΓΙΑΤΙ, ΠΩΣ, ΠΟΤΕ
Συνεχίζοντας θα ήθελα και εγώ να βάλω κάποιους βαθμούς στον ξενιτεμένο καθηγητή. Αφού αυτός έκρινε τα κόμματα, ας βαθμολογηθεί και από το Wired & Ready. Θα τον βαθμολογήσω στους εξής τομείς : Ιδέα για τον εαυτό του, Κατανόηση μακροοικονομίας, Κατανόηση πραγματικής οικονομίας/επιχειρηματικότητας, Μεταρρυθμίσεις και τέλος Ευρώπη.
Ιδέα για τον εαυτό του : 10 με τόνο!
Έχετε ακούσει το παραμύθι με την χιονάτη? Σας θυμίζει τίποτε το : καθρέπτη, καθρεφτάκι μου ποία είναι η πιο ωραία γυναίκα σε όλο το βασίλειο? Αυτή την εικόνα δημιούργησα για τον Κ. Βαρουφάκη. Έχει τεράστια ιδέα για τον εαυτό του, την οποία οι υπόλοιποι πρέπει να ενστερνιστούν. Είναι αρκετά τα άρθρα στα οποία είναι έντονες οι προσωπικές αναφορές (π.χ. Ο Soros και εγώ – πάλι καλά που δεν έγραψε ΕΓΩ και ο Soros, Γιατί λείπω, Τι θα ψηφίσω, οι Απόψεις μου). Ο τρόπος γραφής τους Κύριου καθηγητά φανερώνει έναν άνθρωπο με “μεσσιανικό” προφίλ, που πιστεύει ότι έχει λύσει οποιοδήποτε θέμα ασχοληθεί και κάνει χάρη στους απλούς είλωτες, λούζοντας τους με σοφίες και λύσεις. Πιστεύει ότι όλοι διαβάζουν και ασχολούνται με τις απόψεις του. Πολύ πιθανόν να θεωρεί τον Κ. Βαρουφάκη ως η αρχή και το τέλους του κόσμου. Αναγνώστη Quiz: διάβασε τα άρθρα του Καθηγητά και μέτρα τις προσωπικές αναφορές. Θα εκπλαγείς
Κατανόηση μακροοικονομίας : ?
Μπορεί να διαφωνώ κάθετα στα 9/10 που γράφει, αλλά πιστεύω καταλαβαίνει σε πολύ καλό βαθμό την μακροοικονομία. Άλλωστε έχει και το ακαδημαϊκό υπόβαθρο σε ξένα πανεπιστήμια. Δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη χωρίς επαρκή στοιχεία
Κατανόηση πραγματικής οικονομίας/επιχειρηματικότητας : επιεικώς μηδέν
Όπως έδωσε στην ΔΡΑΣΗ μηδέν, του το ανταποδίδω. Η ΔΡΑΣΗ, όπως και η Δη.Ξα, είναι ένα κόμμα με ελάχιστες πολιτικούς αλλά με ανθρώπους που έχουν εργαστεί και δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα. Διαβάζοντας τα κείμενα του προαναφερθέντα κατάλαβα ότι δεν σκέφτεται σαν επιχειρηματίας, ούτε μπορεί να καθίσει να κάνει αξιολόγηση επενδύσεων. Αναφέρεται σαν γνήσιος ΠΑΣΟΚΟΣ, στο επίπεδο των μισθών και επιθυμεί ένα κράτος ρυθμιστή της οικονομίας. Αναφορά στην δημιουργία του πλούτου δεν βρήκα στα κείμενα του, παρά μόνο σε μοιρασιά. Σαν ένας άνθρωπος που το εισόδημα του βασίζεται στους φόρους πιστεύει ότι οι πολίτες πρέπει να φορολογούνται και δεν θα είχαν πρόβλημα να πληρώνουν φόρο προκαταβολικά. Δυστυχώς αυτός ο άνθρωπος διδάσκει οικονομικά σε φοιτητές.
Οι πολιτικές τις οποίες απεχθάνεται ο Κ. Βαρουφάκης έχουν εφαρμοσθεί σε διάφορα άλλα κράτη και είχαν μόνο θετικό αντίκτυπο (χαμηλή ανεργία και έλξη επενδύσεων). Θα μπορούσαν να γράψω παραγράφους υπέρ της ελεύθερης αγοράς και καλού κλίματος για επιχειρήσεις. Απλώς θα αναφέρω όπου χώρες άφησαν ελεύθερους τους κατοίκους να κυνηγήσουν τα όνειρα τους και τις επιχειρήσεις ελεύθερες τώρα είναι από τις πιο επιτυχημένες ( Hong Kong, Singapore, USA, Canada). Αλλώστε να ξαναθυμίσω χώρες που πέρασαν από αριστερά καθεστώτα, τώρα είναι τα πιο φιλελεύθερα.
Κατανοώ την άγνοια του Κ. Βαρούφακη. Μια ζωή ήταν προστατευμένος σε ακαδημαϊκό περιβάλλον. Δεν δούλεψε σε λογιστήριο να ξέρει ότι πρέπει να κάνει πωλήσεις για να πληρώσει εισφορές, προμηθευτές, μισθούς. Δεν έζησε το ρίσκο των επενδύσεων (με δάνεια) να κινδυνεύουν από δυνάμεις εκτός του έλεγχού του. Δεν τον κατηγορώ, επέλεξε την ακαδημαϊκή καριέρα, μια καριέρα που τον βάζει πάντα μέσα στο κράτος. Απλώς ποτέ δεν θα καταλάβει από πρώτο χέρι τι φέρνει την πραγματική ανάπτυξη. Hint? Δεν είναι το κράτος.
Προς τον Κ. Βαρουφάκη και όλους τους “Βαρουφάκηδες” εκεί έξω. Η Μακροοικονομία είναι η μεγάλη εικόνα, που όμως αποτελείται από χιλιάδες μικρές εικόνες. Αυτές οι μικρές εικόνες πρέπει να γίνουν κατανοητές. Αυτές οι μικρές εικόνες είναι οι επιχειρηματίες και οι επιχειρήσεις (μικρές και μεγάλες). Το κράτος παίζει με τα χρήματα των άλλων (εύκολο πράγμα). Οι επιχειρηματίες δεν είναι κάτι τύποι με δόντια που θέλουν να κατασπαράξουν τους ανθρώπους. Παίρνουν ένα ρίσκο και προσπαθούν να κερδίσουν από αυτό το ρίσκο. Ρισκάρουν τα χρήματα τους ή δανείζονται από τις “κακές” τράπεζες. Δεν υπάρχει επιχείρηση χωρίς ρίσκο. Δουλειά χωρίς ρίσκο λέγεται δημόσιο και κατέστρεψε την Ελλάδα. Οι επιχειρηματίες δημιουργούν θέσεις εργασίας όπου οι άνθρωποι που τις συμπληρώνουν παράγουν έργο (μεγαλύτερο του μισθού τους). Οι επιχειρήσεις δημιουργούν προϊόντα, υπηρεσίες. Προσπαθούν να δημιουργήσουν μια αγορά ή να πάρουν μερίδιο από τον ανταγωνιστή. Πρέπει να βγάζουν κέρδη και να έχουν ρευστότητα για να πληρώνουν μισθούς και εισφορές, και φόρους, και και και και και! Έχουν απέναντι μια μαφία, συγνώμη ένα “κράτος”, που βλέπει τις επιχειρήσεις ως μια “πηγή εσόδων”.
Εάν το δημόσιο μπαίνει μέσα όπως π.χ. (αναγνώστη διάλεξε όποια δημόσια εταιρεία θέλεις) απλώς δανείζεται. Οι επιχειρήσεις κλείνουν, δεν μπορούν να σπαταλάνε τα χρήματα των τραπεζών ή των μετόχων. Άδικο? ΝΑΙ! Δεν δέχομαι απόψεις για “επιχειρηματικότητα” και “επενδύσεις” καθώς και για “ανάπτυξη” από άτομα που είτε έχουν σταθερή θέση την οποία δεν μπορούν να χάσουν, από άτομα που δεν έχουν πληρώσει μισθοδοσία, από άτομα που δεν έχουν πάρει ρίσκο στην ζωή τους. Στην Ελλάδα πολλοί ανήκουν σε αυτές τις κατηγορίες. οι περισσότεροι Έλληνες τα περιμένουν όλα από το κράτος. Το κράτος ρουφούσε δάνεια και φόρους. Αυτά τελειώσαν…
Μεταρρυθμίσεις : 12 !
Όχι το 12 δεν είναι βαθμός. Το 12 είναι ο αριθμός που εμφανίζεται η λέξη «μεταρρύθμιση» στα τελευταία 20 κείμενα του(εξαιρώντας ένα άρθρο για τα πανεπιστήμια, όπου η λέξη εμφανίζεται 5 φορές, η βαθμολογία θα έπρεπε να ήταν 7). Έκπληξη! Ο Κ. Βαρούφακης δεν γουστάρει μεταρρυθμίσεις και όπου τις αναφέρει τις περιγράφει σαν ένα πίνακα αφηρημένης τέχνης – καλός μας αρέσει αλλά δεν μπορούμε να μπούμε σε λεπτομέρειες. Δεν εκπλήσσομαι. Είναι ένας πραγματικός ΠΑΣΟΚΟΣ (δεν το λέω αρνητικά όλη η κοινωνία ήταν και είναι ΠΑΣΟΚ – λεφτά υπάρχουν). Για τους Πασόκους (όχι με την κομματική έννοια) λεφτά πάντα θα υπάρχουν είτε μέσω φορολογίας επιχειρήσεων, είτε μέσω προπληρωμή φόρων. Οι μεταρρυθμίσεις πονάνε και είναι αντίθετες με την αριστερή νοοτροπία που δεν πιστεύει στην δημιουργία, αλλά στην μοιρασιά. Όπου κάποιοι δίνουν σε αυτούς που παίρνουν (κράτος)
Εάν οι Έλληνες θέλανε μεταρρυθμίσεις θα τις κάνανε. Εδώ με το μνημόνιο και με το IMF δεν έγιναν αλλαγές, παρά εξαγγελίες και ευχολόγια. Έψαξα τα τελευταία 20 κείμενα του και την μόνη μεταρρύθμιση που βρήκα ήταν για λιγότερες εισφορές ώστε να μειωθεί το εργατικό κόστος για την οικονομία. Πουθενά, μα πουθενά αναφορά στο κατασπάταλο κράτος. Ποτέ δεν αναφέρεται στα έξοδα που κάνει το κράτος. Λες και δεν υπάρχει. Δεν το βλέπει? Είναι δυνατόν να αγνοεί την διαφθορά, την σπατάλη? Οικονομολόγος είναι. Έχει ζήσει την Ελλάδα. Δεν είναι δυνατόν ο Κ. βαρουφάκης να μην ζητά συγκεκριμένο περιορισμό των εξόδων. Δυστυχώς έτσι χάνει την αντικειμενικότητα του και δίνει φτερά στους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ (Νέο ΠΑΣΟΚ).
Ευρώπη : Χ
Εδώ μπερδεύτηκα αρκετά. Έπρεπε να διαβάσω και να ψάξω τις απόψεις του. Λοιπόν ας κάνουμε μια ανακεφαλαίωση. Έτος 2009 : έλλειμμα 15% (από 8%), ύφεση. Η Ελλάδα βγαίνει και λέει στην Ευρώπη ότι οι αριθμοί δεν βγαίνουν και ζητά προστασία. Ερώτηση: Φταίνε οι τραπεζικοί και η Ευρώπη που η Ελλάδα είχε πρωτογενές έλλειμα (χωρίς τόκους) κοντά στο 10%? Η κρίση μεγάλωσε και το 2012 τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Η Ελλάδα σαν ιδιωτική οικονομία πεθαμένη (δεν πειράζει ας είναι καλά το κράτος – σύμφωνα με τον Καθηγητά), η Πορτογαλία και η Ιρλανδία έχουν πάρει και αυτές δάνεια και οι επόμενες χώρες είναι η Ιταλία και η Ισπανία. Σίγουρα έγιναν λάθη. Σίγουρα (για την Ευρώπη) θα ήταν καλύτερο να είχε χρεοκοπήσει η Ελλάδα το 2010 και να τελειώνουν μια για πάντα με αυτήν.
Ο Κ. Βαρούφακης θέλει να θεωρείται φιλο-ευρωπαίος αλλά δεν μπορώ να το δεκτό όταν επιθυμούσε η Ελλάδα να καταστρέψει την οικονομία της για να αναγκάσει τους υπόλοιπους Ευρωπαίους να την σώσουν. Είναι μια αρκετά κακή ιδέα και με μεγάλο ρίσκο, για αυτό θα δώσω Χ. Προσωπικά πιστεύω έαν η Ελλάδα το 2010 είχε προχωρήσει σε μειώσεις δαπανών (όχι οριζόντιες) τότε οι Ευρωπαίοι θα την είχαν ανταμείψει με καλύτερο πρόγραμμα και μονομερή διαγραφή χρέους. Να θυμίσω μια ακόμη φορά τα ψεύτικα επιδόματα / πλασματικοί συνταξιούχοι κόστιζαν στο κράτος κάποια δις. Τέτοιες απόψεις δίνουν φτερά στον Τσίπρα ο οποίος πάει με εκρηκτικά σαν Μουτζαχεντίν στην Ευρώπη και πετάει απειλές δεξιά και αριστερά. Ηθικός αυτουργούς.
Κλείνοντας να πω ότι πιστεύω σε λύση για την Ελλάδα. Η λύση θα έρθει μόνο μέσα από τις νέες γενεές. Δεν θα έρθει πότε όμως εάν οι Έλληνες δεν τα βρουν με τον εαυτό τους και δεν λύσουν τα προβλήματα της κοινωνίας και οικονομίας (τα οποία θα αναλυθούν σε επόμενα άρθρα). Ποία είναι αυτά? Έλλειψη σεβασμού, Μη εμπιστοσύνη στην επιχειρηματικότητα και στις δυνατότητες του ιδιωτικού τομέα, ο λαϊκισμός και τέλος τα οθωμανικά κόμπλεξ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου