Πότε θα λήξουν οι εκκρεμότητες με την Αλβανία;

Ίσως υπάρχουν κάποιοι που αγνοούν, ότι εξακολουθεί να υπάρχει επίσημα η εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας! Μη ρωτήσει κάποιος πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό, διότι στην Ελλάδα όλα μπορούν να συμβούν ή τίποτε!

Η εκκρεμότητα υπάρχει από την Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων του 1947, όπου δεν λύθηκε το ζήτημα των ελληνοαλβανικών σχέσεων, επειδή οι «σύμμαχοί» μας είχαν φροντίσει να αλληλοεξοντωνόμαστε,-για να ολοκληρωθεί η καταστροφή που είχαμε υποστεί από Ιταλο-Γερμανο-Βουλγάρους- και να μη έχουμε λόγο στη Διάσκεψη.

Το θέμα παραπέμφθηκε για αργότερα και υπέστη πολλές έμμεσες μετατροπές, ώστε η σύναψη Συνθήκης Ειρήνης να παραμένει ένα τυπικό θέμα, που κανείς δεν ξέρει όμως τι θα συμβεί αν κάποια κυβέρνηση το αναζωπυρώσει.

Μέχρι και την δεκαετία του 1960 οι ελληνικές κυβερνήσεις ενδιαφέρονταν επίσημα για την τύχη των Βορειοηπειρωτών. Στις 7 Δεκεμβρίου 1963, ο Σοφοκλής Βενιζέλος, δηλώνει -ως Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός επί των εξωτερικών-, ότι «η Ελλάς ανησυχεί για την τύχη των Βορειοηπειρωτών». Ο δε Πιπινέλης, Υπουργός επί των εξωτερικών επί πολλά έτη, γράφει ότι το θέμα της Βορείου Ηπείρου

εκκρεμεί ενώπιον των Υπουργών των Εξωτερικών ΗΠΑ, Αγγλίας, Ρωσσίας και Γαλλίας.
Απρόσμενα, τον Μάϊο του 1971, η δικτατορική κυβέρνηση Γ. Παπαδοπούλου αποκαθιστά διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις με την Αλβανία (χωρίς όμως να άρει το εμπόλεμο και να παραιτηθεί των διεκδικήσεών μας επί της Βορείου Ηπείρου).

Οι Βορειοηπειρώτες στην Αμερική ξεσηκώνονται, επειδή φοβούνταν μήπως η κυβέρνηση Παπαδοπούλου απεμπολήσει το βορειοηπειρωτικό ζήτημα. Εστάλη ο Υπουργός καθηγητής Τσάκωνας, να τους καθησυχάσει.

Και το 1987 η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, με υπουργό εξωτερικών τον κ. Κάρολο Παπούλια, αίρει το εμπόλεμο με την Αλβανία, χωρίς κανένα αντάλλαγμα και χωρίς καν να το ζητήσει η Αλβανία. Μέσα σε μια νύκτα, μπήκαν στο περιθώριο οι αγώνες των Βορειοηπειρωτών, με μια ενέργεια για την οποία ούτε καν ζητήθηκε η γνώμη του ελληνικού λαού.

Υπήρξε μια μικρή λεπτομέρεια όμως. Ότι η απόφαση, δεν πέρασε από την Βουλή, ούτε υπογράφηκε κάποια Συνθήκη που να αίρει το εμπόλεμο. Ήταν μια μονομερής ενέργεια της ελληνικής κυβέρνησης. Νομικά, το εμπόλεμο ισχύει κανονικότατα. Το δε τραγελαφικό της όλης υπόθεσης, είναι το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της αλβανικής εφημερίδας Gazeta-Shqip, σύμφωνα με το οποίο το αλβανικό υπουργείο Εξωτερικών έχει παραλάβει ελληνικό έγγραφο με το ερώτημα εάν «Η Ελλάδα είναι σε πόλεμο με την Αλβανία»!

Η εφημερίδα, που μεταφέρει απόψεις του υπουργού Εξωτερικών κ. Παναρίτι, δημοσιεύει πληροφορία σύμφωνα με την οποία το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αγνοεί εάν ισχύει το εμπόλεμο στις σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας και ρωτά τους Αλβανούς!

Την εκκρεμότητα αυτή επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο κ. Παναρίτι, ο οποίος μετά τις συνομιλίες που είχε με τον κ. Αβραμόπουλο, είχε δηλώσει: «Μετά από 72 χρόνια, το Ελληνικό Κράτος, φαίνεται πρόθυμο να αποσύρει την εμπόλεμη κατάσταση με την Αλβανία, που τέθηκε από το βασιλιά της Ελλάδας το 1940 και βρίσκεται ακόμη σε ισχύ. Ο Παναρίτι δήλωσε ότι «ο νόμος που ισχύει δεν έχει νόημα στις ημέρες μας και η Ελλάδα έχει επίγνωση αυτού του γεγονότος».

Σύμφωνα με άλλο πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του αλβανικού τύπου τα Τίρανα εμφανίζονται να αμφισβητούν τα σύνορα με την Ελλάδα! Συγκεκριμένα, εμφανίζονται να μην αναγνωρίζουν την οροθετική γραμμή Ελλάδας-Αλβανίας αφού φέρονται να ετοιμάζονται να αποστείλουν αντιπρόσωπο στην Αθήνα για συζητήσεις. Και φυσικά, ακύρωσαν την συμφωνία για την ΑΟΖ.

Και ένα τελευταίο. Την εποχή του Αλογοσκούφη, προέκυψε χρέος της αλβανικής προς την ελληνική πλευρά, ανερχόμενο σε 40 εκατ. δολ. (η αποπληρωμή του με εξαμηνιαίες δόσεις θα αρχίσει το 2019). Πέρασαν πέντε χρόνια, και τώρα έρχεται στην Βουλή νομοσχέδιο επικύρωσης της σύμβασης! Μάλιστα ο εισηγητής κ. Σάββας Αναστασιάδης, έθεσε το ζήτημα της σημαντικής χρονικής υστέρησης με την οποία εισάγονται για συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια, τέτοια νομοσχέδια, με δεδομένη κιόλας την κρίσιμη φάση για την ελληνική οικονομία.

Αυτός είναι ο τρόπος χειρισμού των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. Όσοι απορούσαν για τον οξύ τόνο της κριτικής μας στο ΥΠΕΞ, ελπίζεται πως τώρα θα μας δικαιολογήσουν, μόνον με αυτά τα λίγα που γράψαμε.

Ο Μακεδών