Τρεις ακόμα απολύσεις χθες από το ΚΚΕ, από τον Ριζοσπάστη, προστέθηκαν στις πολλές που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Όχι, το ΠΑΜΕ δεν εξέδωσε πύρινη ανακοίνωση, ούτε θα κλείσει σήμερα το Σύνταγμα. Ούτε, πολύ περισσότερο, θα απαγορεύσει τη είσοδο στο Ριζοσπάστη σε όσους επιθυμούν σήμερα να δουλέψουν. Το ΠΑΜΕ δεν θα κάνει τίποτα από όσα κάνει συστηματικά, σχεδόν κάθε φορά, που σε μία επιχείρηση, υπάρχει μία απόλυση…
Είναι επειδή το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ έχουν την άποψη ότι όσο λειτουργούν στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος μπορούν και πρέπει να ενεργούν απέναντι στους εργαζομένους τους ως επιχειρήσεις. Βεβαίως, την άποψη αυτή την έχουν μόνον για τον εαυτό τους. Για όλες τις άλλες επιχειρήσεις που υπάρχουν σε αυτή τη χώρα, όπως και για την οικονομία στο σύνολό της, έχουν, προδήλως, μία εντελώς διαφορετική άποψη.
Βεβαίως, δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς αν πίσω από αυτές τις απολύσεις βρίσκεται μόνον η λογική του επιχειρηματία που
διέπει τις σχετικές αποφάσεις, ή υπάρχουν και άλλα «εσωτερικά» κριτήρια «νομιμοφροσύνης» προς το Κόμμα και τη γραμμή του. Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι πρόκειται για εργαζομένους με πολλά χρόνια υπηρεσία.
διέπει τις σχετικές αποφάσεις, ή υπάρχουν και άλλα «εσωτερικά» κριτήρια «νομιμοφροσύνης» προς το Κόμμα και τη γραμμή του. Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι πρόκειται για εργαζομένους με πολλά χρόνια υπηρεσία.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο δεδομένο όπως προκύπτει από το σχετικό ρεπορτάζ: είναι εργαζόμενοι που «τόλμησαν» να προχωρήσουν σε ασφαλιστικά μέτρα εναντίον της εργοδοσίας τους επειδή έμειναν απλήρωτοι, όπως και να θέσουν ζήτημα στην ΕΣΗΕΑ. Πρόκειται δηλαδή για εργαζόμενους που έκαναν χρήση των δικαιωμάτων που τους δίνει ο νόμος – εκείνων ακριβώς που, προφανώς, εξόργισαν τα αφεντικά τους. Εκείνων, που τα ίδια αυτά αφεντικά θεωρούν – και είναι – ιερά, όταν πρόκειται για οποιονδήποτε άλλον εργοδότη.
Ισως στο ΚΚΕ ήθελαν απλώς να απαλλάξουν τον Ριζοσπάστη από πλεονάζον προσωπικό. Ισως ήθελαν να τιμωρήσουν την «απειθαρχία» των εργαζομένων τους που επειδή δεν πληρώνονταν κατέφυγαν στη Δικαιοσύνη. Ισως ήθελαν να «πατάξουν» εσωτερικές φωνές.
Ισως όμως ήθελαν και κάτι άλλο: να δώσουν ένα γερό και βαθύ χτύπημα στη νομιμοποίηση κάθε αντίδρασης σε κάθε απόλυση. Γιατί την επόμενη φορά που θα βγάλουν τις ντουντούκες και θα προπηλακίσουν όποιους θέλουν να δουλέψουν εκεί που έχει γίνει μία απόλυση, δεν θα έχουν τι να πουν. Δεν θα τους ακούει κανείς. Και το γνωρίζουν καλά.
Στο ΚΚΕ ξέρουν πάντα καλά τι κάνουν. Είναι οι κάτοχοι της μόνης, της μίας, της αδιαμφισβήτητης αλήθειας για όλα. Σε αυτή δεν ομνύουν και αυτή δεν επιχειρούν να επιβάλλουν σε όλους όσους έχουν, αν είναι δυνατόν, «άλλη» από τη δική τους γνώμη; Και είναι η υπέρτατη αλήθεια, αυτή στο όνομα του λαού. Που όταν οι δικοί τους εργαζόμενοι την επικαλούνται, απολύονται πάραυτα…
[Του Γεώργιου Π. Μαλούχου από Το Βήμα]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου