Οι εξουσιομανείς επίγονοι, μιμητές των απελθόντων, επαναλαμβάνουν τις κλοτσιές του παρελθόντος στα μαλακά υπογάστρια των αντιπάλων να τους εξουδετερώσουν και γαία πυρί μειχθήτω
Τον τελευταίο καιρό, το ενδιαφέρον προσελκύεται στη Μακεδονία και στη Θράκη, λόγω των επεκτατικών διακηρύξεων αφ’ ενός των Σκοπίων και των Τιράνων, και αφ’ ετέρου της Τουρκίας, που προκλητικά προβαίνει σε στρατιωτικές και πολιτικές ενέργειες για την κατακτητική εισβολή στην ελληνική επικράτεια της Θράκης. Και εκ των πραγμάτων εγείρεται και πάλιν θέμα για τους συνεπαγόμενους κινδύνους σε βάρος της εθνικής ακεραιότητας, ενώπιον των οποίων η αθηναϊκή πολιτική παραμένει απαθής, ενώ οι καπνοί προμηνύουν έκρηξη του βαλκανικού ηφαιστείου. Οι κατά Καζαντζάκην «αδελφοφάδες» κωφεύουν στις φωνές της απειλής και ξεκουφαίνουν τους Έλληνες με τις βοές των αντιμαχιών, με τις οποίες επιχειρείται η συγκάλυψη του πλήθους των αμαρτιών των εθνοπατέρων, για το εν εξελίξει εθνικό δράμα της οικονομικής δολιοφθοράς και της κοινωνικής παρακμής.
Τον τελευταίο καιρό, το ενδιαφέρον προσελκύεται στη Μακεδονία και στη Θράκη, λόγω των επεκτατικών διακηρύξεων αφ’ ενός των Σκοπίων και των Τιράνων, και αφ’ ετέρου της Τουρκίας, που προκλητικά προβαίνει σε στρατιωτικές και πολιτικές ενέργειες για την κατακτητική εισβολή στην ελληνική επικράτεια της Θράκης. Και εκ των πραγμάτων εγείρεται και πάλιν θέμα για τους συνεπαγόμενους κινδύνους σε βάρος της εθνικής ακεραιότητας, ενώπιον των οποίων η αθηναϊκή πολιτική παραμένει απαθής, ενώ οι καπνοί προμηνύουν έκρηξη του βαλκανικού ηφαιστείου. Οι κατά Καζαντζάκην «αδελφοφάδες» κωφεύουν στις φωνές της απειλής και ξεκουφαίνουν τους Έλληνες με τις βοές των αντιμαχιών, με τις οποίες επιχειρείται η συγκάλυψη του πλήθους των αμαρτιών των εθνοπατέρων, για το εν εξελίξει εθνικό δράμα της οικονομικής δολιοφθοράς και της κοινωνικής παρακμής.
Οι εναντίον της Μακεδονίας επιβουλές δεν είναι φαινόμενα νέα. Άρχισαν να εξυφαίνονται από την αυγή του προηγούμενου αιώνα, αλλά οι οργανωμένες μορφές κατακτητικών απειλών σηματοδοτούνται από την Γ΄ Διεθνή του νεοπαγούς κομμουνιστικού συστήματος το 1923, όταν...
διετυπώθη η σοβιετική πολιτική κατ’ αρχήν αυτονόμησης της Μακεδονίας και εν συνεχεία απόσχισης από την Ελλάδα, και του σχηματισμού δύο ανεξαρτήτων κρατών Μακεδονίας και Θράκης. Η εξαγγελία άνοιξε την όρεξη της Σόφιας και του Βελιγραδίου, που στοχοθέτησαν στη Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία την επιδίωξη δύο κρατών, με τη συνέργεια του ΚΚ Ελλάδας! Μάλιστα το ΚΚΕ τασσόταν υπέρ τριμερισμού του ελληνικού Βορρά σε Γιουγκοσλαβικό, Βουλγαρικό και Ελληνικό (Ε΄ Ολομέλεια Κ.Ε. του ΚΚΕ) και «Ριζοσπάστης» 10.12.1924, 28-29.07.1948, Δ΄ Ολομέλεια ΚΚΕ - επίσημα κείμενα, τ.3. σελ.326, επαναστατική πάλη για ανεξαρτησία). Και έπεται συνέχεια: Στις 20 Σεπτεμβρίου 1944 οι Αυγερινός, Στασινόπουλος, Φιλίπποβιτς, Γιούνωφ, υπέγραψαν το «Σύμφωνο Μελισσοχωρίου», για το οποίο εργάστηκαν και οι Ευστάθιος Μπόγλης και Ηλίας Δημάκης, επίσης στελέχη του ΚΚΕ, που τυποποιούσαν τη συμφωνία ανεξαρτητοποίησης Μακεδονίας και Θράκης.
διετυπώθη η σοβιετική πολιτική κατ’ αρχήν αυτονόμησης της Μακεδονίας και εν συνεχεία απόσχισης από την Ελλάδα, και του σχηματισμού δύο ανεξαρτήτων κρατών Μακεδονίας και Θράκης. Η εξαγγελία άνοιξε την όρεξη της Σόφιας και του Βελιγραδίου, που στοχοθέτησαν στη Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία την επιδίωξη δύο κρατών, με τη συνέργεια του ΚΚ Ελλάδας! Μάλιστα το ΚΚΕ τασσόταν υπέρ τριμερισμού του ελληνικού Βορρά σε Γιουγκοσλαβικό, Βουλγαρικό και Ελληνικό (Ε΄ Ολομέλεια Κ.Ε. του ΚΚΕ) και «Ριζοσπάστης» 10.12.1924, 28-29.07.1948, Δ΄ Ολομέλεια ΚΚΕ - επίσημα κείμενα, τ.3. σελ.326, επαναστατική πάλη για ανεξαρτησία). Και έπεται συνέχεια: Στις 20 Σεπτεμβρίου 1944 οι Αυγερινός, Στασινόπουλος, Φιλίπποβιτς, Γιούνωφ, υπέγραψαν το «Σύμφωνο Μελισσοχωρίου», για το οποίο εργάστηκαν και οι Ευστάθιος Μπόγλης και Ηλίας Δημάκης, επίσης στελέχη του ΚΚΕ, που τυποποιούσαν τη συμφωνία ανεξαρτητοποίησης Μακεδονίας και Θράκης.
Σε τέτοιο κλίμα ο Βούλγαρος Γκεόρκι Δημητρόφ σχημάτισε το ΣΝΟΦ (Σλαβομακεντόσκι Ναρότνε Οσβομπότιτελ Φροντ) με αρχηγό τον Κάτσεφ και στόχο την αυτονομία. (Ο υπολοχαγός Κάτσεφ συνεργαζόταν με Μπόγλη και Δημάκη). Ο Δημητρόφ στις 28 Οκτωβρίου 1946 διεκήρυξε τους επεκτατικούς σκοπούς του στη Βουλή της Σόφιας (Βλπ:«Ρομποτνιτσέσκο Ντέλλο» 29. Οκτ.1946). Οι Βούλγαροι έβγαλαν τα κόκαλά του από το μαυσωλείο. Ο δήμος Λευκωσίας του έχει αφιερωμένη λεωφόρο στην Παλουριώτισσα.
Ο Γιουγκοσλάβος Γιόζεφ Τίτο σχημάτισε το 1943 τη Μακεδονική Ταξιαρχία με αρχηγό τον στρατηγό Τέμπο και το ΚΚ Μακεδονίας με πρόεδρο τον Λάζαρο Κουλισέφσκι. Στις 4 Αυγούστου 1944 διεκήρυξε ότι θα μετέτρεπε τη Μακεδονία σε σοσιαλιστική δημοκρατία. Στις 11 Οκτωβρίου 1945 οργάνωσε συλλαλητήριο στα Σκόπια (Βάρντασκα) και διαλάλησε ότι «δεν θα ησυχάσει αν δεν ελευθερώσει τους αδελφούς Μακεδόνες». Η Κυπριακή Δημοκρατία τον τίμησε με ογκόλιθο στην πλατεία Ελευθερίας για τη φιλοξενία του από τον πρόεδρο Μακάριο.
Όσον αφορά στα Σκόπια, ο Κρις Σπύρου, σε ομιλία του στην Ελληνοαμερικανική Ένωση (Μασσαλίας 22, Αθήνα, 15 Δεκεμβρίου 2004,) απεκάλυψε ότι ό Έλληνας πρωθυπουργός Κων. Μητσοτάκης εφάρμοσε πολιτική συμβιβασμού, αναγνωρίζοντας τα Σκόπια σαν «Πρώην Δημοκρατία Μακεδονίας FYROM» στον ΟΗΕ, με συνέπεια ο Lee Hamilton, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών του Αμερικανικού Κογκρέσου, να πει αιφνιδιασμένος: «Συμβιβαστήκατε αστραπιαία και δεν προλάβαμε να σας βοηθήσουμε. Μας αφήσατε σύξυλους»! (Μ. Ιγνατίου, «Πρωϊνή» Ν.Υ.). Ο Αντώνης Σαμαράς, που διαφωνώντας με τον πρωθυπουργό παραιτήθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών, χαρακτήρισε την πολιτική Μητσοτάκη αντιφατική, υποδεικνύοντας ότι η συμφωνία της 24ης Ιαν.1993 ήταν αποτέλεσμα προσωπικής απόφασης. (MEGA, 16. 11.2004).
Σημειώνεται ότι στις 16.12.1991 οι ΥΠΕΞ Ευρώπης απέρριψαν πρόταση του Πινέιρο για αναγνώριση των Σκοπίων σαν Μακεδονίας. Ο Καραμανλής και οι πολιτικοί αρχηγοί συμφώνησαν τήρηση των όρων της 16 Δεκ. 1991. Ο Μπους έστειλε τον Ίγκλμπερκερ στην Ευρώπη να πείσει τους Ευρωπαίους να αναγνωρίσουν το Σκόπια σαν Μακεδονία και απέτυχε. Στις 3 Οκτωβρίου ο υποψήφιος για την προεδρία Μπιλ Κλίντον συμφώνησε να μην αναγνωρίσει όνομα που θα συμπεριελάμβανε Μακεδονία.
Στα πλαίσια αυτών των συνθηκών συντηρήθηκε και τερατοποιήθηκε το Μακεδονικό, με την ξένη επιβουλή και την ελληνική πολιτική ενοχή. Και παρ’ όλον ότι η φρόνηση χτυπά τις καμπάνες της ανάγκης, ο κομματικός αλαλαγμός κι η αντιεξουσιαστική αντάρα πνίγουν τη σωφροσύνη.
Οι εξουσιομανείς επίγονοι, μιμητές των απελθόντων, επαναλαμβάνουν τις κλοτσιές του παρελθόντος στα μαλακά υπογάστρια των αντιπάλων να τους εξουδετερώσουν και γαία πυρί μειχθήτω. Φαίνεται πως κάποια πάθη μεταδίδονται απ’ τον παππού στον εγγονό. Άθλιες, ανίατες, παράλογες κληρονομικότητες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου