Του Τάσου Τασιούλα
Πριν από λίγες μέρες, στη Real News, αποκαλύφθηκε πως υπάρχει σχέδιο για «λουκέτο» στην ΕΡΤ και σε αυτό μάλιστα υπάρχει και μια μίνιμουμ συμφωνία (στην ουσία κι όχι στις διαδικασίες) από τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης.
Το δημοσίευμα προκάλεσε σάλο. Αραγε γιατί; Επί χρόνια συζητάμε ότι η ΕΡΤ πρέπει να συρρικνωθεί, πρέπει να αναδιαρθρωθεί, πρέπει να αντιμετωπιστούν οι κακοδαιμονίες της και κυρίως να πάψει να λειτουργεί με τα γνωστά ρουσφέτια, την κομματοκρατία, να πάψει να είναι φερέφωνο προπαγανδιστικό των εκάστοτε κυβερνήσεων, να πάψει να αποτελεί το μέσο για το θησαυρισμό ημετέρων κτλ. Τα γράφω και νομίζω ότι ακόμη ζω στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1980…
Το αίτημα ήταν «πάνδημο». Οι μόνοι που δεν πίστευαν ότι μπορεί να αγγίξει
κάποιος την ΕΡΤ ήταν ορισμένοι εργαζόμενοι στο φορέα, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς από το πολύ βόλεμα είχαν αποστασιοποιηθεί από την ίδια την κοινωνία. Το ζητούμενο είναι πως όσοι ήταν εκτός διακυβέρνησης (και μεταξύ αυτών και η ΝΔ) στέκονταν στο πλευρό όσων έβαζαν εμπόδια απέναντι σε κάθε αλλαγή, έστω κι αν αυτή έστριβε την ιερή αγελάδα στη σωστή κατεύθυνση.
Μετά το δημοσίευμα της Real News, πολλοί έσπευσαν να βρίσουν τον αγγελιαφόρο της είδησης (και βουλευτές της ΝΔ παρακαλώ). Όμως η επίσημη άποψη δεν ακούστηκε. Αντιθέτως, η μη διάψευση, η «εξαφάνιση» Κεδίκογλου από το προσκήνιο και πολλά άλλα σημάδια μαρτυρούσαν ότι εκτός από καπνό υπάρχει και φωτιά.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, ήταν ιδιαιτέρως συγκρατημένος στις απαντήσεις του επί του θέματος, όπως άλλωστε και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης. Θυμίζω τη συνάντηση των τριών αρχηγών των κομμάτων της συγκυβέρνησης, που απλώς έλεγαν ότι δε συζητήθηκε το θέμα… Λες και είναι ασήμαντο ένα θέμα που αφορά σε 2.500 εργαζόμενους και στο κλείσιμο της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης.
Η παρουσία Σαμαρά και Κεδίκογλου στο προσυνέδριο Θεσσαλονίκης της ΝΔ μόλις την προηγούμενη Κυριακή ήταν μια ηχηρή προειδοποίηση, εξαιτίας της σιωπής που επέλεξαν για το θέμα.
Και σήμερα, λίγες ώρες μετά το τρομακτικό μαύρο στις τηλεοράσεις και την παγερή σιωπή στα ραδιόφωνα, έρχεται η αποκάλυψη της Καθημερινής ότι όλοι γνώριζαν τα πάντα. Μετά τα όσα έγιναν χτες δε χρειαζόταν καν η αποκάλυψη.
Δεν θέλω να αναφερθώ στις κοινωνικές παραμέτρους της απόφασης, διότι δεν μπορώ να μείνω ανεπηρέαστος από προσωπικές απόψεις, από το συναίσθημα κι από τις πολυετείς σχέσεις μου με ανθρώπους. Ανθρώπους, που είναι συνάδελφοί μου, οι οποίοι αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας και της ανέχειας. Ανθρώπους που είναι εργαζόμενοι και χάνουν τη δουλειά τους, μένοντας (όπως κι εγώ πριν από λίγο καιρό) στο δρόμο.
Ανθρώπους με τους οποίους με συνδέει γνωριμία, συνεργασία και με ορισμένους από αυτούς οικογενειακή και –κυρίως- αδελφική φιλία. Για όσους μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει αδελφική φιλία, μπορούν να κατανοήσουν και την αδυναμία μου να είμαι αντικειμενικός. Αποψη για την ΕΡΤ και τους εργαζομένους της έχω και σέβομαι και τις απόψεις όσων δεν τσουβαλιάζουν ανθρώπους. Εφαγα ψωμί κι εγώ από την ΕΡΤ και γι’ αυτό την άποψή μου θα την εκφράσω στα αρμόδια όργανα κι όχι δημοσίως μόνο και μόνο επειδή εμένα μου δίνει τη δυνατότητα η Voria.gr.
Μόνο μια παρατήρηση προς όσους γράφουν πονήματα και παίρνουν θέση για τα της ΕΡΤ: Αν χαίρεσαι με το κακό που βρήκε τον άλλο, τότε δεν έχεις ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου