Του Γιώργου Κράλογλου
Ασφαλώς και πρέπει να σηκώσει η κυβέρνηση το (όποιο) ανάστημά της προς την Τρόικα και για το ενδεχόμενο νέων μέτρων και για το κενό των 2 δισ. ευρώ. Αλλά οι ηρωισμοί τύπου «ΟΧΙ» πρέπει να έχουν και αντίκρισμα. Τα μέτρα που έχουν ήδη υπογραφεί και θα εφαρμοστούν μέχρι το 2016 αρκούν για να μην μείνει τίποτε όρθιο...
Είναι κατανοητή η απόφαση των κ.κ. Σαμαρά, Βενιζέλου, Στουρνάρα και Σταϊκούρα να μην δεχθούν πιέσεις από την Τρόικα για οριζόντια μέτρα. Γιατί αν πάμε και σε άλλα οριζόντια θα πρόκειται για μέτρα-θάνατο και των τελευταίων που έχουν μείνει για να πληρώνουν φόρους και πόρους του κράτους.
Αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνει κανείς είναι η πραγματική σημασία των συμπληρωματικών διαβεβαιώσεων (του κ. Σταϊκούρα) ότι η κυβέρνηση θα αποφύγει και μέτρα που μπορεί να είναι ισοπεδωτικά.
Θεωρητικά μπράβο της και μακάρι να το είχε κάνει και μέχρι τώρα.
Αλλά ποια λέγονται ισοπεδωτικά μέτρα, κ. Σταϊκούρα, αν λάβουμε υπόψη μας ότι οι φορολογούμενοι μισθωτοί και συνταξιούχοι, πρώτοι απ΄ όλους, μαζί με τους πάσης φύσεως ιδιοκτήτες ακινήτων, τους επαγγελματίες και κάθε μορφής επιχειρηματίες έχουν ήδη πληρώσει την ισοπεδωτική πολιτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ από το 2009 μέχρι σήμερα και μάλιστα
χωρίς να είναι αυτοί που έχουν προκαλέσει το χρέος και την κρίση;
Τι παραπάνω ισοπέδωση μπορεί να αντέξει ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας που μετράει κοντά στα 2.000.000 ανέργους, λουκέτα σε 200.000 επιχειρήσεις, πλήρη αποβιομηχάνιση, μετανάστευση επιχειρήσεων και ιστορικών επιχειρηματικών Ομίλων και προοπτική αφανισμού σε ό,τι λέγεται ιδιοκτησία στην χώρα;
Στην Θεσσαλονίκη μόλις προχθές οι επιχειρηματίες της μεταποίησης μίλησαν για κλείσιμο 50 μεγάλων συγκροτημάτων και ζημιές που φθάνουν τα 400 εκατ. ευρώ τον χρόνο και μόλις χθες οι συμβολαιογράφοι και οι κτηματομεσίτες φώναξαν σε όλους τους τόνους ότι συμβόλαια, πωλήσεις και τιμές κατρακύλησαν κατά 70% σε σχέση με το 2008. Άρα δεν είναι αυτονόητο ότι δεν είναι ηρωισμός να δηλώνει κανείς ότι θα αποφύγουμε άλλα μέτρα ισοπέδωσης. Λίγο αργά το ανακαλύψατε...
Σε όλη την χώρα υπολογίζεται για το 2014-2015 οριστικό κλείσιμο 50.000 μικρομεσαίων επιχειρήσεων και συρρίκνωση κατά 40% όλων όσων έχουν μείνει και λειτουργούν στην μεταποίηση με «πρωταγωνιστές» τους κλάδους των οικοδομικών υλικών. Τι σημαίνει αυτό; Στην καλύτερη περίπτωση μείωση συνολικών αμοιβών κατά 40-50%. Και στην χειρότερη άλλες 200.000 απολύσεις; Πόση άλλη ισοπέδωση αντέχει και αυτός ο χώρος της οικονομίας;
Όταν μιλάμε λοιπόν για αποφυγή μέτρων ισοπέδωσης ποιος τομέας της οικονομίας μένει εκτός από τον κρατικό που ελέγχει, ακόμη, κατά 70% την οικονομία αφού δεν έχει γίνει τίποτε το ουσιαστικό σε μείωση υπηρεσιών και πλεοναζόντων κρατικών υπαλλήλων αλλά και στην αποκρατικοποίηση εκτός από τον ΟΠΑΠ και την ΑΤΕ που όμως πρόλαβε και έβαλε στο χέρι τους πάντες;
Είναι συνεπώς απολύτως εύλογη η σκέψη του καθενός ότι οι δηλώσεις περί αποφυγής ισοπεδωτικών μέτρων είναι καθησυχαστικό μήνυμα προς το πελατειακό κράτος μιας και έρχονται εκλογές την μορφή των οποίων... θα καθορίσουν οι πολιτικές εξελίξεις.
Βεβαίως για να συμμαζευτεί το κράτος και να νοικοκυρευτεί δεν χρειάζεται πρώτα να ισοπεδωθεί... Κανείς δεν θέλει και δεν θα υποστηρίξει τέτοιες πολιτικές.
Αλλά στην Ελλάδα επειδή όλοι οι πολιτικοί και όλα τα κόμματα παίζουν με τις λέξεις επιβάλλεται να είσαι προσεκτικός στην «μετάφραση» τους.
Το ΚΚΕ «κυνηγάει» το κεφάλαιο και την ολιγαρχία αλλά εδώ και δέκα χρόνια έχουν μείνει, στην Ελλάδα μόνο κρατικοδίαιτοι και μεσάζοντες. Που το βλέπει λοιπόν το ντόπιο και ιδίως το ξένο κεφάλαιο;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη χωρίσει τους Έλληνες σε «μνημονιακούς» και αντιμνημονιακούς» γιατί έτσι βρίσκει... αριστερό χώρο για να διεκδικεί την εξουσία, αναζητώντας αλλού τις αιτίες του διχασμού...
Η ΔΗΜΑΡ, το ΠΑΣΟΚ και οι ΑΝΕΛ «απένειμαν» στους απατεώνες, εκβιαστές, καταχραστές, παιδεραστές και καταλερωμένους κρατικούς υπαλλήλους τον τίτλο τιμής... του «επίορκου». Και σε κατάσταση κινητικότητας αυτούς που περισσεύουν και πρέπει να απολυθούν αλλά μήπως και μέσα στην σύγχυση πετύχουν την παραμονή στο κράτος των συγκεκριμένων «πελατών» τους.
Και η Νέα Δημοκρατία κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ότι το κενό των 2 δισ. ευρώ που μαζί με τα μέτρα που έχουμε ήδη υπογράψει για το 2014-2016 λέγονται τρίτο μνημόνιο και όχι απλά μέτρα. Όποιος όμως κάνει τον κόπο να τα «μεταφράσει» σωστά θα μυρίσει άνετα... άρωμα τρίτου μνημονίου.
Ποια ισοπέδωση θα αποφύγουμε κ.κ. Σαμαρά και Σταϊκούρα αν δεν πληρώσει ο κρατικός τομέας αυτά που οφείλει μιας και έχει και την κυρία ευθύνη για το χρέος;
Και όπως εύστοχα παρατηρεί η, πάντα εξαιρετική στα σχόλιά της, ΚΑΤΕΡΙΝ «...αν δεν βλέπεις καλά μακριά έχεις μυωπία, αν δεν βλέπεις καλά κοντά έχεις πρεσβυωπία και αν δεν βλέπεις τίποτα, έχεις...δικομματική.»
Έτσι δεν είναι;
Ασφαλώς και πρέπει να σηκώσει η κυβέρνηση το (όποιο) ανάστημά της προς την Τρόικα και για το ενδεχόμενο νέων μέτρων και για το κενό των 2 δισ. ευρώ. Αλλά οι ηρωισμοί τύπου «ΟΧΙ» πρέπει να έχουν και αντίκρισμα. Τα μέτρα που έχουν ήδη υπογραφεί και θα εφαρμοστούν μέχρι το 2016 αρκούν για να μην μείνει τίποτε όρθιο...
Είναι κατανοητή η απόφαση των κ.κ. Σαμαρά, Βενιζέλου, Στουρνάρα και Σταϊκούρα να μην δεχθούν πιέσεις από την Τρόικα για οριζόντια μέτρα. Γιατί αν πάμε και σε άλλα οριζόντια θα πρόκειται για μέτρα-θάνατο και των τελευταίων που έχουν μείνει για να πληρώνουν φόρους και πόρους του κράτους.
Αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνει κανείς είναι η πραγματική σημασία των συμπληρωματικών διαβεβαιώσεων (του κ. Σταϊκούρα) ότι η κυβέρνηση θα αποφύγει και μέτρα που μπορεί να είναι ισοπεδωτικά.
Θεωρητικά μπράβο της και μακάρι να το είχε κάνει και μέχρι τώρα.
Αλλά ποια λέγονται ισοπεδωτικά μέτρα, κ. Σταϊκούρα, αν λάβουμε υπόψη μας ότι οι φορολογούμενοι μισθωτοί και συνταξιούχοι, πρώτοι απ΄ όλους, μαζί με τους πάσης φύσεως ιδιοκτήτες ακινήτων, τους επαγγελματίες και κάθε μορφής επιχειρηματίες έχουν ήδη πληρώσει την ισοπεδωτική πολιτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ από το 2009 μέχρι σήμερα και μάλιστα
χωρίς να είναι αυτοί που έχουν προκαλέσει το χρέος και την κρίση;
Τι παραπάνω ισοπέδωση μπορεί να αντέξει ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας που μετράει κοντά στα 2.000.000 ανέργους, λουκέτα σε 200.000 επιχειρήσεις, πλήρη αποβιομηχάνιση, μετανάστευση επιχειρήσεων και ιστορικών επιχειρηματικών Ομίλων και προοπτική αφανισμού σε ό,τι λέγεται ιδιοκτησία στην χώρα;
Στην Θεσσαλονίκη μόλις προχθές οι επιχειρηματίες της μεταποίησης μίλησαν για κλείσιμο 50 μεγάλων συγκροτημάτων και ζημιές που φθάνουν τα 400 εκατ. ευρώ τον χρόνο και μόλις χθες οι συμβολαιογράφοι και οι κτηματομεσίτες φώναξαν σε όλους τους τόνους ότι συμβόλαια, πωλήσεις και τιμές κατρακύλησαν κατά 70% σε σχέση με το 2008. Άρα δεν είναι αυτονόητο ότι δεν είναι ηρωισμός να δηλώνει κανείς ότι θα αποφύγουμε άλλα μέτρα ισοπέδωσης. Λίγο αργά το ανακαλύψατε...
Σε όλη την χώρα υπολογίζεται για το 2014-2015 οριστικό κλείσιμο 50.000 μικρομεσαίων επιχειρήσεων και συρρίκνωση κατά 40% όλων όσων έχουν μείνει και λειτουργούν στην μεταποίηση με «πρωταγωνιστές» τους κλάδους των οικοδομικών υλικών. Τι σημαίνει αυτό; Στην καλύτερη περίπτωση μείωση συνολικών αμοιβών κατά 40-50%. Και στην χειρότερη άλλες 200.000 απολύσεις; Πόση άλλη ισοπέδωση αντέχει και αυτός ο χώρος της οικονομίας;
Όταν μιλάμε λοιπόν για αποφυγή μέτρων ισοπέδωσης ποιος τομέας της οικονομίας μένει εκτός από τον κρατικό που ελέγχει, ακόμη, κατά 70% την οικονομία αφού δεν έχει γίνει τίποτε το ουσιαστικό σε μείωση υπηρεσιών και πλεοναζόντων κρατικών υπαλλήλων αλλά και στην αποκρατικοποίηση εκτός από τον ΟΠΑΠ και την ΑΤΕ που όμως πρόλαβε και έβαλε στο χέρι τους πάντες;
Είναι συνεπώς απολύτως εύλογη η σκέψη του καθενός ότι οι δηλώσεις περί αποφυγής ισοπεδωτικών μέτρων είναι καθησυχαστικό μήνυμα προς το πελατειακό κράτος μιας και έρχονται εκλογές την μορφή των οποίων... θα καθορίσουν οι πολιτικές εξελίξεις.
Βεβαίως για να συμμαζευτεί το κράτος και να νοικοκυρευτεί δεν χρειάζεται πρώτα να ισοπεδωθεί... Κανείς δεν θέλει και δεν θα υποστηρίξει τέτοιες πολιτικές.
Αλλά στην Ελλάδα επειδή όλοι οι πολιτικοί και όλα τα κόμματα παίζουν με τις λέξεις επιβάλλεται να είσαι προσεκτικός στην «μετάφραση» τους.
Το ΚΚΕ «κυνηγάει» το κεφάλαιο και την ολιγαρχία αλλά εδώ και δέκα χρόνια έχουν μείνει, στην Ελλάδα μόνο κρατικοδίαιτοι και μεσάζοντες. Που το βλέπει λοιπόν το ντόπιο και ιδίως το ξένο κεφάλαιο;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη χωρίσει τους Έλληνες σε «μνημονιακούς» και αντιμνημονιακούς» γιατί έτσι βρίσκει... αριστερό χώρο για να διεκδικεί την εξουσία, αναζητώντας αλλού τις αιτίες του διχασμού...
Η ΔΗΜΑΡ, το ΠΑΣΟΚ και οι ΑΝΕΛ «απένειμαν» στους απατεώνες, εκβιαστές, καταχραστές, παιδεραστές και καταλερωμένους κρατικούς υπαλλήλους τον τίτλο τιμής... του «επίορκου». Και σε κατάσταση κινητικότητας αυτούς που περισσεύουν και πρέπει να απολυθούν αλλά μήπως και μέσα στην σύγχυση πετύχουν την παραμονή στο κράτος των συγκεκριμένων «πελατών» τους.
Και η Νέα Δημοκρατία κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ότι το κενό των 2 δισ. ευρώ που μαζί με τα μέτρα που έχουμε ήδη υπογράψει για το 2014-2016 λέγονται τρίτο μνημόνιο και όχι απλά μέτρα. Όποιος όμως κάνει τον κόπο να τα «μεταφράσει» σωστά θα μυρίσει άνετα... άρωμα τρίτου μνημονίου.
Ποια ισοπέδωση θα αποφύγουμε κ.κ. Σαμαρά και Σταϊκούρα αν δεν πληρώσει ο κρατικός τομέας αυτά που οφείλει μιας και έχει και την κυρία ευθύνη για το χρέος;
Και όπως εύστοχα παρατηρεί η, πάντα εξαιρετική στα σχόλιά της, ΚΑΤΕΡΙΝ «...αν δεν βλέπεις καλά μακριά έχεις μυωπία, αν δεν βλέπεις καλά κοντά έχεις πρεσβυωπία και αν δεν βλέπεις τίποτα, έχεις...δικομματική.»
Έτσι δεν είναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου