Toυ Τάκη Μίχα
Στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσουμε κρατώντας τις μύτες μας. Διότι δυστυχώς όλα τα κόμματα και πολιτικοί αρχηγοί που θα λάβουν μέρος είναι συνυπεύθυνοι για την σημερινή κατάντια της χώρας. Όχι επειδή τα «έφαγαν» (αυτό είναι η εξαίρεση) όπως διατείνεται ο απλοϊκός λαϊκισμός αλλά επειδή οδήγησαν την οικονομία στην καταστροφή μέσω της θεμελίωσης και λειτουργίας ενός τεράστιου πελατειακού κράτους. Αυτό ισχύει και για την κομμουνιστική αριστερά όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς εύκολα από...
τις προσλήψεις που έγιναν σε δήμους που ελέγχονται απ’ αυτόν τον πολιτικό χώρο.
Θα ακούσουμε ασφαλώς πολλά mea culpa από τους πολιτικούς. Θα τους ακούσουμε να ομολογούν για το «πόσο φταίξαμε κι εμείς», για το «σάπιο καθεστώς που δημιουργήσαμε», θα τους ακούσουμε επίσης να καλούν για «νέο ξεκίνημα», για...
«ριζικές αλλαγές» κλπ. Πάνω απ’ όλα θα τους ακούσουμε να δηλώνουν ότι έχουν μετανιώσει για το παρελθόν τους, ότι έμαθαν από τα λάθη τους, ότι δεν πρόκειται να τα επαναλάβουν.
Πόσο να τους πιστέψουμε;
Ως καλοί χριστιανοί που είμαστε έχουμε φυσικά την υποχρέωση να επιβραβεύουμε την μεταμέλεια και την αναγνώριση των λαθών του παρελθόντος. Αρκεί φυσικά να πρόκειται για ειλικρινείς πράξεις. Άρα το ερώτημα είναι με ποιό τρόπο θα μπορέσουμε να διακρίνουμε μεταξύ εκείνων των οποίων η μεταμέλεια είναι ειλικρινής και εκείνων που είναι απλά εικονική;
Προσωπικά προτείνω σε οποιεσδήποτε τηλεοπτικές παρουσιάσεις ή προεκλογικές συγκεντρώσεις υποψηφίων να τους τίθενται τα εξής 4 ερωτήματα/αιτήματα:
Καμιά λοιπόν συζήτηση μαζί τους για «ριζικές αλλαγές», «νέα Ελλάδα», «δημιουργικές τομές» και ανάλογα φούμαρα αν δεν απαντήσουν πρώτα σε αυτές τις ερωτήσεις. πηγή
τις προσλήψεις που έγιναν σε δήμους που ελέγχονται απ’ αυτόν τον πολιτικό χώρο.
Θα ακούσουμε ασφαλώς πολλά mea culpa από τους πολιτικούς. Θα τους ακούσουμε να ομολογούν για το «πόσο φταίξαμε κι εμείς», για το «σάπιο καθεστώς που δημιουργήσαμε», θα τους ακούσουμε επίσης να καλούν για «νέο ξεκίνημα», για...
«ριζικές αλλαγές» κλπ. Πάνω απ’ όλα θα τους ακούσουμε να δηλώνουν ότι έχουν μετανιώσει για το παρελθόν τους, ότι έμαθαν από τα λάθη τους, ότι δεν πρόκειται να τα επαναλάβουν.
Πόσο να τους πιστέψουμε;
Ως καλοί χριστιανοί που είμαστε έχουμε φυσικά την υποχρέωση να επιβραβεύουμε την μεταμέλεια και την αναγνώριση των λαθών του παρελθόντος. Αρκεί φυσικά να πρόκειται για ειλικρινείς πράξεις. Άρα το ερώτημα είναι με ποιό τρόπο θα μπορέσουμε να διακρίνουμε μεταξύ εκείνων των οποίων η μεταμέλεια είναι ειλικρινής και εκείνων που είναι απλά εικονική;
Προσωπικά προτείνω σε οποιεσδήποτε τηλεοπτικές παρουσιάσεις ή προεκλογικές συγκεντρώσεις υποψηφίων να τους τίθενται τα εξής 4 ερωτήματα/αιτήματα:
- Να δώσουν όλα τα στοιχεία για τους διορισμούς σε μόνιμες θέσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα που έκαναν κατά την διάρκεια της πολιτικής τους καριέρας. Αυτό σημαίνει αριθμούς διορισθέντων, ονόματα και θέσεις στις οποίες διορίσθηκαν.
- Να δώσουν όλα τα στοιχεία σχετικά με τυχόν παρεμβάσεις που έκαναν προκειμένου να αποφευχθεί η τιμωρία «πελάτη» τους στον δημόσιο τομέα κατηγορούμενου για ανεπάρκεια ή διαφθορά.
- Να δώσουν όλα τα στοιχεία σχετικά με τυχόν παρεμβάσεις που έκαναν σε τράπεζες προκειμένου να δανειοδοτηθεί κάποιος φίλος επιχειρηματίας ή κάποιο εργατικό συνδικάτο.
- Να δώσουν όλα τα στοιχεία σχετικά με τυχόν παρεμβάσεις τους στα αρμόδια όργανα προκειμένου να μπορέσει κάποιος φίλος επιχειρηματίας να αποφύγει φορολογικές διώξεις για οφειλόμενα στο δημόσιο.
Καμιά λοιπόν συζήτηση μαζί τους για «ριζικές αλλαγές», «νέα Ελλάδα», «δημιουργικές τομές» και ανάλογα φούμαρα αν δεν απαντήσουν πρώτα σε αυτές τις ερωτήσεις. πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου