Σελίδες

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Πολιτική ανεπάρκεια, έλλειψη αυτογνωσίας....


Η Σεμίνα Διγενή μετά το "άγριο χώσιμο" στον ΓΑΠ τα "χώνει" τώρα και στον Παπούλια ...


Πρός Παπανδρέου :

«Κύριε Πρωθυπουργέ,
Ίσως έχετε ακουστά από τις πανεπιστημιακές σας σπουδές στην Αμερική, την περίπτωση του Έλληνα ελεγειακού ποιητή Σόλωνα, τον οποίο οι Αθηναίοι το 600 π.Χ. λόγω επικίνδυνων στάσεων (κινημάτων) αρχαίων αγανακτισμένων πολιτών, τοποθέτησαν με έκτακτη διαδικασία εκλογής από το Δήμο της Αθήνας (κι όχι από τον Άρειο Πάγο) «άρχοντα», νομοθέτη με έκτακτες εξουσίες, για να αποκαταστήσει την κοινωνική ειρήνη και τη μεταβολή των θεσμών.

Τα εξαιρετικά τολμηρά του μέτρα προέβλεπαν ανάμεσα σε άλλα, την ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ του αρχαίου κοινωνικού κράτους και με μια σειρά μεταρρυθμίσεων, κατέστησε πολλούς άδικα φυλακισμένους ή υποθηκευμένους με τη ζωή τους Αθηναίους, ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ…


Να σας πω…

Τώρα που τα ξαναγράφω αυτά, σκέφτομαι πως μάλλον δεν έχετε γνώση της αρχαίας Ιστορίας. Μάλλον διαθέτετε επιλεκτική ιστορική μνήμη κι ίσως ο αγαπημένος σας συγγραφέας να ήταν ο Αδόλφος Χίτλερ κι όλες εκείνες οι συναρπαστικές μορφές του Εθνικοσοσιαλισμού… ίσως κρυβόσασταν πολύ καλά πίσω από τα παντελόνια του πατέρας σας, όταν αγανακτούσε με την κρυφή πλευρά του ιδιότυπου αυτισμού σας…
Για να επιστρέψω όμως στο θέμα μας.
Ο δίκαιος αρχαίος νομοθέτης λοιπόν, προτού κληθεί να νομοθετήσει ΔΙΚΑΙΑ ήταν ένας ποιητής «γνωμικών» ελεγειών (δηλαδή έγραφε πολιτική φιλοσοφική ποίηση – συμβούλευε τους Αθηναίους δηλαδή πως να πολιτεύονται (να ζουν ως ελεύθεροι πολίτες δηλαδή).
Γιατί σας τα γράφω όλα αυτά;

Εδώ και δυο χρόνια, ένα ολόκληρο εκκεντρικά αμοιβόμενο πολιτικό lobby 300 Ελλήνων, έχει εκχωρήσει όλες τις νομοθετικές εξουσίες και έχει υποθηκεύσει όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες των Ελλήνων σε μια ομάδα Ευρωπαίων τεχνοκρατών τους οποίους δεν είχατε την αμερικάνικη καλοσύνη που σας χαρακτηρίζει να μας τους συστήσετε διαδικτυακά… Ένα βιογραφικό τους. Ένα ποίημα τους, κάτι τι… Ποιοί είναι όλοι αυτοί; Από που έρχονται; Γιατί να μην ξέρουμε σε ποιόν χρωστάμε, ποιόν πληρώνουμε και για πόσο θα τον πληρώνουμε…

Ξέρω, εσείς εδώ και 18 μήνες έχετε βάλει τον αυτόματο, περιφέρετε το σαρκίο του εαυτού σας στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες παίρνοντας πόζες σε χειραψίες φιλίας με ομοτίτλους σας…
Ο αρχαίος ποιητής νομοθέτης Σόλων, (μια καλή ΤΡΟΙΚΑ σας να λέμε δηλαδή) για να επιστρέψω στο θέμα μας, για να αποφύγει μεταβολές της νομοθεσίας του και για να μην αναμειχθεί στην εφαρμογή της, αυτοεξορίστηκε για δέκα χρόνια.
Πάνω σε αυτή τη νομοθεσία οικοδομήθηκε η αθηναϊκή δημοκρατία, αυτή την Ελλάδα θαυμάζουν και εποφθαλμιούν οι “εταίροι” σας, για αυτή την Ελλάδα πολέμησε και καταδικάστηκε σε θάνατο ο Κολοκοτρώνης.
Σας αρέσουν περισσότερο όμως οι ιστορίες με Ινδιάνους…ε;
Σας αρέσουν γενικότερα ιστορίες καννιβαλισμού, ε;
Σας αρέσει γενικότερα η βία…ε;
Θαυμάζετε ας πούμε τα έργα της βίας… όπως ας πούμε τα έργα της κρατικής βίας, στην άδεια από ανθρώπους πλατεία Συντάγματος, στις άδειες βιτρίνες των κλειστών καταστημάτων, στους διαδρόμους των νοσοκομείων του “5 ευρω ο,τι πάρετε”, όπου εκατοντάδες συμπολίτες μου διανυκτερεύουν στις εφημερίες των ψυχιατρικών τμημάτων με κατάθλιψη και τάσεις αυτοκτονίας…
Αυτή η Ελλάδα σας αρέσει… το βλέπω στο βλέμμα σας… το ακούω στις ομιλίες που διαβάζετε… αντιγράφουν ολόκληρες παραγράφους από τη “Βίβλο” του Εθνικοσοσιαλισμού…για αυτό αγαπάτε και το μουστάκι σας… είναι το σήμα κατατεθέν…

Ο αρχαίος ποιητής Σόλων μπορεί να σας είναι όμως γνωστός, από την περίφημη φράση που διατύπωσε όταν επισκέφθηκε τον ζάμπλουτο ηγεμόνα εξ Ανατολής, Κροίσο…
“Μηδένα προ του τέλους μακάριζε”.

Γιώργο, δεν ξέρεις τι σας περιμένει… και τους 300!
Υ.Γ. 15 Οκτωβρίου από τη Wall Street μέχρι την άλλη άκρη της γης, πολίτες του κόσμου μας καλούν να βγούμε στους δρόμους και να συνεχίσουμε τον αγώνα εναντίον του χρηματοπιστωτικού εκφοβισμού και της κρατικής βίας…
Βάζω στοίχημα -κι εύχομαι- πως ο γιός σου, Γιώργο, δεν θα χτυπηθεί ποτέ από τους σιδερολοστούς οργάνων της φασιστικής Ελληνικής Αστυνομίας, ούτε θα χάσει κάποια από τις 5 ανθρώπινες αισθήσεις…

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Πρός Παπούλια 


Κάποτε ήμουν πραγματικά ηλίθια. Αθώα, ευκολόπιστη, Κάποτε πίστευα με τη μία τους ανθρώπους, μ έπειθαν τα λόγια. Τώρα θυμώνω εύκολα, γιατί μάλλον ξύπνησα, βγήκα από το λήθαργο, μαζί με όλους, ξαφνικά. Εξοργίζομαι λοιπόν, όταν με κοροιδεύουν.  
Ο Κάρολος Παπούλιας, υπήρξε πολύ φίλος μου. Έχουμε κάνει μαζί από τσιπουρομαχίες και συνεντεύξεις σε βάρκα στη λίμνη Παμβώτιδα, μέχρι καταβάσεις σε γκρεμούς του Μετσόβου. Έχω απολαύσει αποκαλυπτικές εξομολογήσεις πολιτικού περιεχομένου και εντυπωσιακά περιστατικά με αρχηγούς κρατών και πιπεράτα παραλειπόμενα, που εννοείται θα κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου.   Τότε πίστευα, ότι στη μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση, ο Παπούλιας θα κρατούσε αυτοδικαίως το λάβαρο..
Τόσα χρόνια μετά, αγαπητέ Κάρολε, αισθάνομαι απελπιστικά προδομένη από σας, γιατί ΤΙΠΟΤΕ απ όσα σχεδιάζατε εκεί στην ψαροταβέρνα της Αναβύσσου,  ΔΕΝ πραγματοποιήσατε.
Τι να κάνω την πολυδιαφημισμένη αντιστασιακή θητεία σας στον ΕΛΑΣ. κ. Πρόεδρε, όταν επιμένετε να είστε ακόμη Πρόεδρος.. 
Ξεγελάσατε όλοι σας, τόσα χρόνια τους Έλληνες, με χάντρες  σαν να ήταν ιθαγενείς. Εξασφαλίσατε τη σιωπή και τη συναίνεσή τους με λίγα ψίχουλα, από τον κρατικό κορβανά, ως μισθό σε διορισμένους στο δημόσιο, με ελάχιστα χρήματα ως επιχορήγηση σε επιχειρήσεις που ιδρύθηκαν απλά και μόνο για την επιχορήγηση (για την οποία πάρθηκαν και οι απαραίτητες μίζες), με επιδόματα και παροχές που προέρχονταν από τα δάνεια που καλούνται να πληρώσουν τώρα κ.α. Υπήρχε περίπτωση διαφορετικά, να μην πάρουν με τις πέτρες, βουλευτή - υπουργό, που ενώ δεν είχε δεύτερο παντελόνι να φορέσει, πριν ο ελληνικός λαός του κάνει την τιμή να τον εκλέξει, αρκούσαν λίγα χρόνια πολιτικής σταδιοδρομίας, για έπαυλη δίπλα στην Ακρόπολη; Ή μήπως θα γλίτωνε ο ανεπάγγελτος, πρώην ζιγκολό, όταν θα μετατρεπόταν σε έναν από τους πλουσιότερους πολιτικούς στην Ευρώπη; Θα γινόταν ποτέ, κάποιος υπουργός, σε υπουργείο, του οποίου οι αποφάσεις θα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των πεθερικών του (!) ή θα χρηματοδοτούσε γενναιόδωρα τις δραστηριότητες της μητέρας του και δε θα άνοιγε ρουθούνι; Ή θα επιτρεπόταν να γεμίζουν οι καταθετικοί λογαριασμοί των επιχειρηματιών – αφεντικών σας, μόνο και μόνο για τη ''φροντίδα'' της επανεκλογής σας;
Σε όλα τα παραπάνω και σε ακόμα περισσότερα, αν δεν ήσασταν συμμέτοχος, ήσασταν απλός παρατηρητής. Και τα δύο, εκ του αποτελέσματος, κρίνονται ως πράξεις προδοσίας. Έτσι το βλέπω πιά, Κάρολε...
Είχατε αμέτρητες ευκαιρίες,  να ελαφρύνετε εαυτόν, από τις αμαρτίες του παρελθόντος (από το ''δάνειο'' του ''κωλόσπιτου'' της Εκάλης, μέχρι τη σημερινό ''τουμπεκί'' στο ξεπούλημά μας και τη νέα Κατοχή). Θα μπορούσατε να γίνετε Κάρολε, πραγματικό σύμβολο αντίστασης στα σχέδια εξόντωσης του Ελληνικού λαού, αν απλά δεν υπογράφατε τους νόμους και τα διατάγματα που σας έφερνε η ''κυβέρνηση''. Αν είσασταν μ εμάς κι όχι μ αυτούς. Αν υποβάλλατε την παραίτησή σας, εξηγώντας με  διάγγελμα τους λόγους. (Εσείς οι λακωνικοί Δωριείς, γνωρίζετε τον τρόπο να είστε σαφείς...)
Τότε, μάλιστα, θα αξίζατε με χίλια, ένα νέο γύρο με τσίπουρα..

ΥΓ 1 Μαθαίνω, δεν περνάς καλά τελευταία, χτύπησαν το σπίτι σου (επανέρχομαι στον ενικό, αυτά δεν λέγονται σε πληθυντικό) στην Ασκληπιού, πάνω από 30 αναρχικοί. Τις προάλλες σε γιουχάρισαν άγρια στην παρέλαση και στα Θεοφάνεια.. Σε αποκάλεσαν προδότη. Ο κόσμος έχει θυμώσει πολύ.. Και πεινάει πολύ.. Και η αδικία δεν αντέχεται. Θάρθουν και χειρότερα, αν δεν κάνεις κάτι.
ΥΓ 2 Με θλίβει πραγματικά η εικόνα σου σήμερα... Έχω ακόμη τις φωτογραφίες μας στα Γιάννενα, σ εκείνο το γεύμα, μετά από μια συνέντευξη, που μας είχες καλέσει με το συνεργείο της ΕΡΤ, όταν σε απαθανάτιζε ο φακός, να κυνηγάς την τρίχρονη κόρη μου, για να την πείσεις να φάει. Θυμάμαι ακόμη, εκείνον τον πυροβολισμό, για ένα...κυκλάμινο.
Πού πήγε το χιούμορ σου, η επαναστατικότητά σου, αυτό το ''μέσα σε όλα'' που είχες, η εκπληκτική επαφή σου με τον κόσμο, αυτή η ..ψαγμένα κοσμοπολίτικη συμπεριφορά, που σε ξεχώριζε από τους υπόλοιπους ξελιγωμένους Πασοκάνθρωπους, από το κοπάδι με τους βλαχοδήμαρχους, που το έπαιζαν παράγοντες της Αλλαγής; Σου έλεγα τότε, ότι μου θυμίζεις στο προφίλ τον Μάρλον Μπράντο στην ''Ανταρσία'' και γέλαγες..
  Ακόμη Κάρολε, μου τον θυμίζεις,
αλλά  στον ''Νονό''...

Δεν υπάρχουν σχόλια: