Ενδιαφέρον παρουσιάζει το άρθρο της ΝΥΤ καθώς όχι μόνο προσπαθεί να αποκαταστήσει το πρόσωπο της Ελλάδας αλλά αποκαλύπτει τις βλέψεις των πλουσίων Ευρωπαίων που θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Φλόριντα της Ευρώπης.
Σε άρθρο της την Τρίτη με τίτλο "Έτσι ζουν τώρα οι Έλληνες", η ηλεκτρονική έκδοση των Νew York Times προσπαθεί, όπως συνηθίζεται τελευταία, να αναδείξει το πραγματικό πρόσωπο της Ελλάδας και τα καθημερινά προβλήματα του Έλληνα. Ο δημοσιογράφος των ΝΥΤ ήρθε πιο κοντά με μερικούς συμπατριώτες μας και συζήτησε μαζί τους πόσο άλλαξε η καθημερινότητα τώρα με την κρίση.
Ένας από τους συνομιλητές του υπήρξε και ο δημοσιογράφος της «Ελευθεροτυπίας» Άρης Χατζηγεωργίου. Ο Χατζηγεωργίου εξέπληξε τον Αμερικανό συνάδελφό του, όταν του είπε ότι η ελληνική εφημερίδα έχει μπει στο άρθρο 99 –για χρεοκοπία με τη βούλα της ελληνικής νομοθεσίας- και δεν έχει πληρώσει τους εργαζομένους της εδώ και 7 μήνες.. όμως –καθώς παρατήρησε ο «ξένος»- η ζωή συνεχίζεται...
Η συζήτηση έγινε γύρω από ένα τραπέζι, συνοδεία μεζέδων –ο ντάκος και τα ντολμαδάκια αναφέρονται στο σχετικό σημείο- κάτι που, πάντα κάνουμε εδώ στην Ελλάδα, γιατί έτσι ζούμε ακόμα και στα δύσκολα και παρά την κρίσιμη κατάσταση της χώρας και τη «ρακένδυτη» ψυχολογική μας κατάσταση.Ένας από τους συνομιλητές του υπήρξε και ο δημοσιογράφος της «Ελευθεροτυπίας» Άρης Χατζηγεωργίου. Ο Χατζηγεωργίου εξέπληξε τον Αμερικανό συνάδελφό του, όταν του είπε ότι η ελληνική εφημερίδα έχει μπει στο άρθρο 99 –για χρεοκοπία με τη βούλα της ελληνικής νομοθεσίας- και δεν έχει πληρώσει τους εργαζομένους της εδώ και 7 μήνες.. όμως –καθώς παρατήρησε ο «ξένος»- η ζωή συνεχίζεται...
Κατέληξε λοιπόν, ο δημοσιογράφος των ΝΥΤ πως, η κατάσταση είναι όσο κρίσιμη παρουσιάζεται και μέσα σε δύο χρόνια έντονα διαφορετική, αλλά καθημερινά «διανθίζεται» και αντιμετωπίζεται με «μαύρο χιούμορ».
Ταυτόχρονα στο άρθρο αναφέρεται και η τάση πολλών –κυρίως- Αθηναίων να μετακινηθούν από την πρωτεύουσα στην επαρχία, όπως ο κύριος Ιωάννης Τσοκαράς, πρώην δημόσιος υπάλληλος, νυν καλλιεργητής τσαγιού του βουνού, ο οποίος άφησε την ελληνική πρωτεύουσα για την Φθιώτιδα, κοντά στο όρος Όθρυς.
Επιπλέον παρουσιάστηκε η άποψη του Πέτρου Βαφειάδη, οικογενειάρχη που ζει με τα παιδιά και τη σύζυγό του στην Αθήνα, που παραδέχτηκε ότι, «τα πράγματα μόνο θα χειροτερεύουν» από εδώ και στο εξής.
Τέλος, παρουσιάστηκε με «ζωντανά» χρώματα και «μελανές σκέψεις» -για το πού θα μπορούσε να οδηγήσει αυτή η «τάση»- το γεγονός ότι, πολλοί ξένοι επενδυτές, όπως από το Κατάρ αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη επιθυμούν να «βάλουν» χρήματα στην Ελλάδα μετατρέποντάς τη σε «Φλόριντα της Ευρώπης», όπως χαρακτηριστικά είπε ο οικονομολόγος Θεόδωρος Πελαγίδης. Ο κύριος Πελαγίδης δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι υπάρχουν σχέδια μετατροπής των ελληνικών νησιών σε τόπους κατοικίας-απόσυρσης ευκατάστατων Ευρωπαίων.
«Ας πουλήσει η Ελλάδα ακατοίκητα νησιά»Έκπληξη όμως προκάλεσαν και οι δηλώσεις του προέδρου του Αυστριακού Οικονομικού Επιμελητηρίου, Κρίστοφ Λάιτλ, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε από μόνη της να προχωρήσει στην πώληση μερικών, απομακρυσμένων, ακατοίκητων νησιών, «κάτι που θα αποτελούσε μια συμβολική χειρονομία, θα είχε οφέλη για τους Έλληνες και θα επηρέαζε θετικά το κλίμα στην Ευρώπη για την Αθήνα». «Δεν πρόκειται για τα ίδια τα χρήματα, που θα εισπραχτούν, αλλά για μια κίνηση που δείχνει ότι η χώρα είναι πρόθυμη σε αυτή την κατάσταση να μην ζητά μόνο βοήθεια από το εξωτερικό, αλλά να κάνει και η ίδια ό,τι μπορεί» αναφέρει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στο Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΡΑ), εκφράζοντας κατόπιν την πεποίθησή του ότι, με μια τέτοια ενέργεια, που σίγουρα δεν είναι εύκολη για τους Έλληνες, θα μετριαστεί το «δημαγωγικό κλίμα» που επικρατεί στην Ευρώπη κατά της Ελλάδας και οι φίλοι της Ελλάδας θα έχουν ένα ισχυρό επιχείρημα.
Συγχρόνως, ο ίδιος απορρίπτει κατηγορηματικά μια χρεοκοπία της Ελλάδας ή μια έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, τονίζοντας πως κανείς ειδικός δεν έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτό θα συνιστούσε μια σκόπιμη εναλλακτική επιλογή και σημειώνοντας ότι από οικονομική άποψη είναι ανυπολόγιστες οι ψυχολογικές συνέπειες της συνδεόμενης με κάτι τέτοιο ανασφάλειας.
Κατά την άποψή του, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ μπροστά σε μια τέτοια πρόκληση, όπως στην περίπτωση αυτή της Ελλάδας, η οποία, όπως ο ίδιος υποστηρίζει στη συνέντευξη, χρειάζεται επενδύσεις στην καινοτομία, την παιδεία, την έρευνα και μια προοπτική για το μέλλον, κυρίως για τη νέα γενιά.
«Μόνον με λιτότητα, ο ασθενής θα μας πεθάνει κατά την εγχείρηση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Λάιτλ, ο οποίος θεωρεί πως το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι η απώλεια της ανταγωνιστικότητάς της απέναντι στην Τουρκία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.
Μάλιστα, ο ίδιος τάσσεται υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγων, τα οποία, όπως σημειώνει, εάν προβλεφθούν με ένα μικρό, διαφοροποιημένο όμως επιτόκιο για τις χώρες της Ευρωζώνης, θα έδιναν στην ΕΕ τη δυνατότητα για μεν το εσωτερικό της να διαθέτει ένα καλύτερο εργαλείο, για δε το εξωτερικό μια καλύτερη άμυνα απέναντι σε κερδοσκόπους.
Ο πρόεδρος του Αυστριακού Οικονομικού Επιμελητηρίου κάνει λόγο για ένα κοινό επιτόκιο 2% για όλες τις χώρες-μέλη, γιατί, όπως επισημαίνει, όταν η Ελλάδα καλείται να πληρώσει επιτόκιο 30-35% για τα ομόλογά της, τότε είναι σαφές ότι δεν μπορεί να πληρώσει και τότε καλείται να πληρώσει η ΕΕ ως Κοινότητα, ενώ επιπλέον ο ίδιος τάσσεται υπέρ της ισχύος αυστηρών κανόνων για τα Ευρωομόλογα.
πηγή
Κατά την άποψή του, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ μπροστά σε μια τέτοια πρόκληση, όπως στην περίπτωση αυτή της Ελλάδας, η οποία, όπως ο ίδιος υποστηρίζει στη συνέντευξη, χρειάζεται επενδύσεις στην καινοτομία, την παιδεία, την έρευνα και μια προοπτική για το μέλλον, κυρίως για τη νέα γενιά.
«Μόνον με λιτότητα, ο ασθενής θα μας πεθάνει κατά την εγχείρηση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Λάιτλ, ο οποίος θεωρεί πως το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι η απώλεια της ανταγωνιστικότητάς της απέναντι στην Τουρκία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.
Μάλιστα, ο ίδιος τάσσεται υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγων, τα οποία, όπως σημειώνει, εάν προβλεφθούν με ένα μικρό, διαφοροποιημένο όμως επιτόκιο για τις χώρες της Ευρωζώνης, θα έδιναν στην ΕΕ τη δυνατότητα για μεν το εσωτερικό της να διαθέτει ένα καλύτερο εργαλείο, για δε το εξωτερικό μια καλύτερη άμυνα απέναντι σε κερδοσκόπους.
Ο πρόεδρος του Αυστριακού Οικονομικού Επιμελητηρίου κάνει λόγο για ένα κοινό επιτόκιο 2% για όλες τις χώρες-μέλη, γιατί, όπως επισημαίνει, όταν η Ελλάδα καλείται να πληρώσει επιτόκιο 30-35% για τα ομόλογά της, τότε είναι σαφές ότι δεν μπορεί να πληρώσει και τότε καλείται να πληρώσει η ΕΕ ως Κοινότητα, ενώ επιπλέον ο ίδιος τάσσεται υπέρ της ισχύος αυστηρών κανόνων για τα Ευρωομόλογα.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου