Γράφει ο Αποστόλης Φωτιάδης Το μοναχικό ταξίδι των ελίτ προς την Κυριαρχία…
Ναι παιδιά, σίγουρα… Η αιτία της κρίσης χρέους στην Ευρώπη είναι τα τοκοχρεολύσια της Ελλάδας. Και το λένε και το ξαναλένε οι τηλεορασόπληκτοι αστέρες τόσο συχνά που λες «δε μπορεί, αλήθεια θα είναι». Και το λέει και η Ευρωπαϊκή κυριαρχία, η Ελληνική κρίση χρέους είναι απειλή για την σταθερότητα της Ευρωζώνης. Στον ύπνο τους όμως βλέπουν άλλους εφιάλτες και ακούνε φωνές να διηγούνται το σενάριο της καταστροφής τους. «Ξέρει κανείς ότι η Deutsche Bank λειτουργεί σήμερα με χρηματοοικονομική μόχλευση 44 προς 1;
Έχει μοχλεύσει 44 φορές το κεφάλαιο της, το πρωταρχικό κεφαλαίο της; Ποιος σε αυτή τη γη θα επιβεβαίωνε σε οποιονδήποτε έχει στοιχειώδης γνώσεις οικονομικής θεωρίας ότι υπάρχει ένα σενάριο επιβίωσης για ένα ίδρυμα με τέτοιο μέγεθος μόχλευσης; Και φυσικά δεν είναι η μόνη τράπεζα. Ο μέσος όρος μόχλευσης στον Ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο...
είναι 33 προς 1, 33 φορές το κεφάλαιο. Όταν το 2008, την περίοδο που κατέρρεε η Lehman Brothers στις Ηνωμένες Πολιτείες, το αντίστοιχο μέγεθος εκεί ήταν 24 προς 1, και σήμερα έχει μειωθεί σε 12 προς 1. Για αυτό σας λέω απλά ότι δεν πιστεύω πως υπάρχει σενάριο επιβίωσης για την Ευρωζώνη σε βάθος χρόνου. Σας τα λέω αυτά για να καταλάβετε ότι η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ ο λόγος της Ευρωπαϊκής κρίσης. Εδώ λέμε ότι βγάλαμε τα μάτια μας μονοί μας διαφημίζοντας όλα τα αρνητικά μας σημεία στο εξωτερικό. Είμαστε ο αδύναμος κρίκος σε μια αλυσιδωτή αντίδραση που ξεκίνησε πριν από καιρό στις Ηνωμένες Πολιτείες που εξήγαγε την κρίση στην Ευρώπη. Πολύ ειλικρινά δεν βλέπω κάποια λύση για το πρόβλημα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο».
είναι 33 προς 1, 33 φορές το κεφάλαιο. Όταν το 2008, την περίοδο που κατέρρεε η Lehman Brothers στις Ηνωμένες Πολιτείες, το αντίστοιχο μέγεθος εκεί ήταν 24 προς 1, και σήμερα έχει μειωθεί σε 12 προς 1. Για αυτό σας λέω απλά ότι δεν πιστεύω πως υπάρχει σενάριο επιβίωσης για την Ευρωζώνη σε βάθος χρόνου. Σας τα λέω αυτά για να καταλάβετε ότι η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ ο λόγος της Ευρωπαϊκής κρίσης. Εδώ λέμε ότι βγάλαμε τα μάτια μας μονοί μας διαφημίζοντας όλα τα αρνητικά μας σημεία στο εξωτερικό. Είμαστε ο αδύναμος κρίκος σε μια αλυσιδωτή αντίδραση που ξεκίνησε πριν από καιρό στις Ηνωμένες Πολιτείες που εξήγαγε την κρίση στην Ευρώπη. Πολύ ειλικρινά δεν βλέπω κάποια λύση για το πρόβλημα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο».
Και όμως δεν είναι κανένας σεληνιασμένος αριστεριστής. Είναι ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωσταντίνος Μίχαλος που ως συνεπής καπιταλιστής λέει φρικαρισμένος σε ξένο ανταποκριτή ότι το πρόβλημα του καπιταλισμού είναι η χυδαιότητα των αγορών και όχι το Ελληνικό χρέος.
Ακόμα και αυτόν το καπιταλισμό της πραγματικής οικονομίας, παιδί του Κεϊνσιανισμού, για τον οποίο μιλάει ο Μίχαλος, η Μέρκελ παλεύει να τον καταστήσει παράτυπο. Η μόνη θρησκεία που επιτρέπετε είναι ο μονεταρισμός, όλα τα άλλα μυρίζουν σαν τα αποκαΐδια της Βαϊμάρης και απαγορεύονται αυστηρά. Το Φαουστικό κρεσέντο της Ευρωπαϊκής νέο-φιλελεύθερης ελίτ δεν έχει όμοιο του. Ο Φάουστ τα πούλησε όλα για να αποχτήσει χρήμα, γνώση, δύναμη και την Μαργαρίτα. Ίσως και να είχε δίκιο, η κυριαρχία μάλλον αξίζει τα πάντα. Στο τέλος της ομώνυμης ταινίας του Σοκχούροφ που παίχτηκε το Δεκέμβρη στους κινηματογράφους, αφού ξεφορτωθεί και τον ίδιο το δαίμονα που του τα έφερε, χάνεται τρέχοντας μόνος προς την απόλυτη ερημιά. Κάτι τέτοιο φαίνεται να έκανε και η Μέρκελ στις Βρυξέλλες τις προάλλες. Αφού κεφαλοκλείδωσε την Ευρώπη σε ένα μη πραγματοποιήσιμο σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας το οποίο θα εισαγάγει στις ιδρυτικές τις συνθήκες, γύρισε πίσω για να συνεχίσει το μοναχικό της δρόμο προς την κυριαρχία. Αρνήθηκε για άλλη μια φορά η κρίση να αντιμετωπιστεί με τους καλύτερους δυνατούς όρους, να μπει δηλαδή η ΕΚΤ στο παιχνίδι και να βάλει περισσότερο χρήμα στην αγορά. Φυσικά αυτό θα αύξανε τον πληθωρισμό και δε θα εξυπηρετούσε το στόχο της εσωτερικής υποτίμησης που προωθεί η Γερμανία στην Ευρώπη, για την κάνει πιο ανταγωνιστική.
… και το ταξίδι της ελληνικής κοινωνίας προς το τέλος της νύχτας.
Το 0,5 διαρθρωτικό έλλειμμα με ορίζοντα επίτευξης το 2014 είναι απλώς αστείο για τα δεδομένα των περισσότερων Ευρωπαϊκών χωρών, πολύ περισσότερο που σε αυτό περιλαμβάνονται και τα τοκοχρεολύσια. Απλώς δεν θα επιτευχθεί ποτέ. Ο Κος Παπαδήμος θα πρέπει να το γνωρίζει αυτό αλλά δεν μας είπε κουβέντα. Όπως γνωρίζει ότι το PSI+, το κούρεμα δηλαδή, δεν βγαίνει. Θα τα έχει δώσει όλα και το χρέος δε θα γίνει βιώσιμο επίσης ποτέ. Άρα είναι προδιαγεγραμμένη και η παράδοση της έγκρισης, εάν όχι και της κατάρτισης μέχρι τότε, του προϋπολογισμού στο διευθυντήριο του Ευρωπαϊκού οικονομίστικου ιερατείου. Και αυτό είναι κάτι που ο Κος Παπάδημος γνωρίζει πολύ καλά. Αυτό που δεν γνωρίζει, γιατί έκανε καριέρα μέσα στο σωλήνα, είναι ότι εκεί που τελειώνει η οικονομετρία, αρχίζει το ανέκδοτο της ιστορίας. Δυστυχώς αυτός ως νεο-φιλελεύθερος πιστεύει ότι οι θυσίες που επιβάλλονται είναι το αναγκαίο συστατικό όχι μόνο για να διαφυλαχτεί η λειτουργικότητα της ελεύθερης αγοράς, αλλά μέσο αυτής και η ποιότητα της ανοιχτής κοινωνίας. Βέβαια για να το νομίζει αυτό χρειάστηκε ένας αιώνας παραποίησης της ιστορίας των Ευρωπαϊκών ιδεών. Αλλά τι σημασία έχει η εμπειρία ενός ολόκληρου αιώνα, όταν οι στιγμές απαιτούν την ολοκλήρωση του PSI.
Άλλα πράγματα που πρέπει να γνωρίζει ο πρωθυπουργός είναι ότι ο Γκίκας Χαρδούβελης που προσέλαβε για να οργανώσει το γραφείο επαφής του με την Τρόικα είναι επικεφαλής οικονομολόγος της Εurobank, συμφερόντων Λάτση, και ο εκπρόσωπος τύπου του ο Παντελής Καψής, εκπρόσωπος των συμφερόντων του συγκροτήματος Λαμπράκη. Να μου πεις και ποιος δεν το ξέρε αυτό; Αυτή όμως δεν είναι η πραγματικότητα της τεχνοκρατίας; Άνθρωποι αποφασιστικοί, με ψυχρό αίμα, που θα οδηγήσουν τη χώρα στο σωστό δρόμο. Το δρόμο των στημένων ιδιωτικοποιήσεων, οπού μια κάστα από εκλεκτούς πρώην αστούς και νυν δούλους των ξένων και ντόπιων συμφερόντων θα μοιραστούν την εξουσία και την ιδιοκτησία του δημοσίου.
Χωρίς πραγματική δημοκρατία. Χωρίς οικονομική αυτονομία. Σε μια Ευρώπη που ορίζεται από τα εθνικά συμφέροντα των κυρίαρχων και όχι την αρχή της Ευρωπαϊκής ισονομίας. Και με τους επιστήμονες και διανοούμενους του σωλήνα, με εξασφαλισμένο μέλλον, να μας βοηθούν με κόπο να εσωτερικεύσουμε την ενοχή για όλα αυτά τα λάθη που κάναμε εμείς οι σπάταλοι και τεμπέληδες δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος το μέλλον. Τόση ανοησία θα μπορούσε να προκύψει μόνο μέσα στο ιστορικό κενό που γαλουχούνται οι ειδικευμένοι αναλυτές, όπως και οι οικονομέτρες της εποχής. Είναι στοιχειώδης αρχή της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας ότι η τιμωρία των λαών, όπως η εξαθλίωση της δημοκρατίας της Βαϊμάρης, οδηγεί σε τερατογενέσεις. Και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προέκυψε από ένα μεγαλόψυχο συμβιβασμό που διέγραψε τις συλλογικές ευθύνες των λαών για τους δυο παγκόσμιους πολέμους. Δεν αντιλαμβάνονται ότι η λογική της συλλογικής ευθύνης που τους υπαγορεύει ο φθηνός ηθικισμός είναι βασικό δείγμα αποσύνθεσης της ευρωπαϊκής κουλτούρας που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται. Απόδειξη του πόσο συντηρητική υπήρξε εδώ και δεκαετίες η επιχορηγούμενη διανόηση και ακαδημαϊκή πρωτοπορία του τόπου, σε ένα πλαίσιο ταχύτατης συντηριτικοποίησης της ευρωπαϊκής διανόησης δεν περίμενε κανείς να επίδειξη και ιδιαίτερη ανεξαρτησία πνεύματος.
Τελοσπάντων. Νύχτα αργά καθημερινής, γωνιά Πειραιώς και Θερμοπυλών, κάτω από μια στοά, φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφοι έχουμε στήσει καραούλι στον ανθρώπινο πόνο και καιροφυλακτούμε τους άστεγους. «Πω πω βρομάει φοβέρα» μονολογεί νεαρή συνάδελφος, και έχει δίκιο, αυτή πρέπει να είναι η πιο βρόμικη γωνιά σε αυτή τη χώρα. Αυτό είναι κάτι που ο κος Παπαδήμος δεν πρέπει να γνωρίζει. Οι σκηνές που ακολουθούν κάτω από τη στοά είναι βγαλμένες από τη κόλαση του Δάντη, πρώτο επίπεδο για να μην υπερβάλουμε. Κυρίες και Κύριοι κόψτε εισιτήριο για το μακρύ ταξίδι της ελληνικής κοινωνίας προς το τέλος της νύχτας. Ξεκινά ακριβός από αυτό εδώ το σημείο.
(τεχνική υποστήριξη Jaquou Utopie)
http://wp.me/p1pa1c-fTY
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου