Ήταν απόλυτα αναμενόμενη και φυσιολογική η πολιτική στήριξη που απλόχερα προσέφερε ο Λ. Παπαδήμος στον Χ. Παπουτσή.
Και ήταν απολυτά αναμενόμενη η πολιτική κάλυψη, όσο απόλυτα οφθαλμοφανής ήταν και η πολιτική εντολή στις αστυνομικές δυνάμεις να περιφρουρήσουν το Κοινοβούλιο και να αφήσουν τους «κουκουλοφόρους» να διαλύσουν την μεγάλη συγκέντρωση των πολιτών στην πλατεία Συντάγματος, κατά τα …γνωστά.
Για όποιον παρατήρησε τις κινήσεις των αστυνομικών δυνάμεων, ναι, ήταν κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανές αυτό.
Μόνο που αυτή την φορά ούτε οι «κουκουλοφόροι», ούτε οι διαδηλωτές τους έκαναν την χάρη να αντιδράσουν «κατά τα γνωστά».
Οι μεν πρώτοι επέλεξαν να αναμετρηθούν με τις διμοιρίες των ΜΑΤ περιφερειακά της... μεγάλης συγκέντρωσης, έχοντας -απ ότι αποδείχθηκε- ως «στρατηγείο τους, την κατάληψη της Νομικής.
Οι δε δεύτεροι, δεν διαλύθηκαν μέσα στην ομίχλη των χημικών, όπως σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις του τελευταίου ενάμιση χρόνου, που τα αλλεπάλληλα μνημόνια έστειλαν τους πολίτες από τον καναπέ στην πλατεία…
Και εκεί έγινε καταφανής η πολιτική εντολή:
Παρ όλο που στην Αμαλίας, την Όθωνος, την πλατεία, δεν υπήρχαν οι «σκληροί αντιεξουσιαστές με τις μολότοφ», αφού αυτοί είχαν αναπτύξει το μέτωπο τους στα Προπύλαια, οι εντολές περί των διαδηλωτών που έπρεπε να εκτελεστούν, έκαναν τους άνδρες των ΜΑΤ να εκτοξεύουν στα καλά καθούμενα δακρυγόνα στο κέντρο αλλά και στα πλάγια της συγκέντρωσης, έτσι ώστε να τους διασπάσουν και να τους ωθήσουν σιγά σιγά στην διάλυση.
Οι διαδηλωτές όμως επέστρεφαν στην θέση τους, οι δυνάμεις των ΜΑΤ παρέμεναν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους εκεί «βομβαρδίζοντας αμάχους», ενώ την ίδια ώρα οι «κουκουλοφόροι που δεν ήταν ούτε 100 ούτε 200 αλλά πάνω από 1.500 άτομα, έκαιγαν και κατέστρεφαν ανενόχλητοι από την Συγγρού μέχρι την Ακαδημίας και από την Ομόνοια μέχρι το Κολωνάκι.
Και σαν ήλθε το «πρώτο φώς της ημέρας», εκατόν εβδομήντα καταστηματάρχες μάζευαν αποτελειωμένοι αποκαΐδια, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη (;) «σφυροκοπούσε» τους …κύκλους της ανωμαλίας και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος «κάλυπτε πλήρως πολιτικά» τον Χρήστο Παπουτσή, τονίζοντας ότι αυτά είναι επιχειρησιακά θέματα και την ευθύνη φέρουν οι επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων, δείχνοντας με το δάκτυλο τα εξιλαστήρια θύματα, που εν τέλει αποτελούν επιλογές του Χρήστου Παπουτσή, μόλις τον περασμένο Μάρτιο.
Γι αυτό σας λέω: φυσιολογική, αναμενόμενη αλλά και εύγλωττη για το τι συνέβη στο παρασκήνιο της χθεσινής καταστροφής ήταν η πολιτική κάλυψη της Κυβέρνησης στον Χρήστο Παπουτσή…
Για όποιον παρατήρησε τις κινήσεις των αστυνομικών δυνάμεων, ναι, ήταν κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανές αυτό.
Μόνο που αυτή την φορά ούτε οι «κουκουλοφόροι», ούτε οι διαδηλωτές τους έκαναν την χάρη να αντιδράσουν «κατά τα γνωστά».
Οι μεν πρώτοι επέλεξαν να αναμετρηθούν με τις διμοιρίες των ΜΑΤ περιφερειακά της... μεγάλης συγκέντρωσης, έχοντας -απ ότι αποδείχθηκε- ως «στρατηγείο τους, την κατάληψη της Νομικής.
Οι δε δεύτεροι, δεν διαλύθηκαν μέσα στην ομίχλη των χημικών, όπως σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις του τελευταίου ενάμιση χρόνου, που τα αλλεπάλληλα μνημόνια έστειλαν τους πολίτες από τον καναπέ στην πλατεία…
Και εκεί έγινε καταφανής η πολιτική εντολή:
Παρ όλο που στην Αμαλίας, την Όθωνος, την πλατεία, δεν υπήρχαν οι «σκληροί αντιεξουσιαστές με τις μολότοφ», αφού αυτοί είχαν αναπτύξει το μέτωπο τους στα Προπύλαια, οι εντολές περί των διαδηλωτών που έπρεπε να εκτελεστούν, έκαναν τους άνδρες των ΜΑΤ να εκτοξεύουν στα καλά καθούμενα δακρυγόνα στο κέντρο αλλά και στα πλάγια της συγκέντρωσης, έτσι ώστε να τους διασπάσουν και να τους ωθήσουν σιγά σιγά στην διάλυση.
Οι διαδηλωτές όμως επέστρεφαν στην θέση τους, οι δυνάμεις των ΜΑΤ παρέμεναν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους εκεί «βομβαρδίζοντας αμάχους», ενώ την ίδια ώρα οι «κουκουλοφόροι που δεν ήταν ούτε 100 ούτε 200 αλλά πάνω από 1.500 άτομα, έκαιγαν και κατέστρεφαν ανενόχλητοι από την Συγγρού μέχρι την Ακαδημίας και από την Ομόνοια μέχρι το Κολωνάκι.
Και σαν ήλθε το «πρώτο φώς της ημέρας», εκατόν εβδομήντα καταστηματάρχες μάζευαν αποτελειωμένοι αποκαΐδια, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη (;) «σφυροκοπούσε» τους …κύκλους της ανωμαλίας και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος «κάλυπτε πλήρως πολιτικά» τον Χρήστο Παπουτσή, τονίζοντας ότι αυτά είναι επιχειρησιακά θέματα και την ευθύνη φέρουν οι επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων, δείχνοντας με το δάκτυλο τα εξιλαστήρια θύματα, που εν τέλει αποτελούν επιλογές του Χρήστου Παπουτσή, μόλις τον περασμένο Μάρτιο.
Γι αυτό σας λέω: φυσιολογική, αναμενόμενη αλλά και εύγλωττη για το τι συνέβη στο παρασκήνιο της χθεσινής καταστροφής ήταν η πολιτική κάλυψη της Κυβέρνησης στον Χρήστο Παπουτσή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου