Ενότητα ή Εμφύλιος;

Γράφει ο Άρης Παπαχρήστου

Μία εποχή τέλειωσε.

Μία καινούργια αρχίζει.

Η αρχή συνοδεύεται με πόνους πολλούς.

Οι ωφελημένοι της προηγούμενης εποχής, πολεμούν να διατηρήσουν όσο περισσότερα προνόμια μπορούν.

Άλλοι επιθυμούν την αλλαγή και θέλουν να προχωρήσει.

Η αδυσώπητη αλήθεια είναι ότι το χρήμα είναι πεπερασμένο και πρέπει να μοιρασθεί κατά κάποιον τρόπο.

Το πόσο χρήμα είναι διαθέσιμο, δυστυχώς, δεν είναι μία αλήθεια δεκτή από όλους.

 Όταν έχεις μάθει να ζεις με ένα επίπεδο χρημάτων, δεν είναι εύκολο να δεχθείς ότι τώρα πια διαθέτεις πολύ λιγότερο.

Έτσι αναπτύσσονται αστικοί μύθοι ή προστρέχουμε σε δυνητικές μελλοντικές πηγές, πχ ορυκτός πλούτος, όπως ο απελπισμένος στρέφεται...
στα λαχεία.

Η κατάσταση είναι ζοφερή.

Η χώρα μας κινδυνεύει να διαλυθεί όπως διαλύονται τόσες και τόσες οικογένειες μαλώνοντας για περιουσιακά θέματα.

Το χρήμα οδηγεί αρκετούς σε ενδοοικογενειακά εγκλήματα.

Αντιστοίχως, κινδυνεύουμε με εμφύλια σύρραξη.

Αυτή τη στιγμή είμαστε ακόμα σε «ψυχρό» εμφύλιο που περιορίζεται στα λόγια τα μεγάλα.

Είναι απαραίτητο να καταλάβουμε όλοι οι επιβάτες του πλοίου «Η Ελλάς» ότι κάπου έχουμε κοινά συμφέροντα, κατ’ ελάχιστον να μη βυθισθεί πλήρως το πλοίο.

Αυτό αφορά όχι μόνο τους επιβάτες της τουριστικής, αλλά και της πρώτης θέσης.

Υπό αυτή την άποψη, η ψήφος της 6ης Μαΐου μία έννοια έχει: συνεννοηθείτε!

Ακούγονται προσπάθειες για συσπείρωση της κεντροδεξιάς.

Ο Καμένος ορκίζεται στη ζωή του ότι δεν θα συνεργασθεί με την ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ.

Η Δημιουργία Ξανά δεν θέλει να μιλήσει με κανέναν που πέρασε έστω έξω από τη Βουλή τα περασμένα χρόνια.

Όλα αυτά είναι ακρότητες άκαιρες και χωρίς νόημα.

Το πλοίο είναι μισοβυθισμένο.

Πνιγόμαστε και δεν έχουμε την δυνατότητα να αρνηθούμε την βοήθεια κανενός.

Χρειάζεται αμέσως ενότητα.

 Ενότητα στον μοναδικό εθνικό στόχο: να επιζήσει η Πατρίδα χωρίς να εξαθλιωθούμε όλοι.

Αυτή τη στιγμή, οποιαδήποτε συσπείρωση, γύρω από οποιονδήποτε άξονα πλην του εθνικού στόχου είναι επικίνδυνη, προδοτική!

Εξ ίσου καταστροφική για την Πατρίδα θα είναι μία αριστερή κυβέρνηση, όσο μία κεντροδεξιά που δεν παίρνει καθόλου υπόψη τις αιτιάσεις της αριστεράς.

Η πραγματικότητα μας ξεπέρασε…

Θα γίνουν εκλογές.

Θα βγει μία κυβέρνηση.

Αυτή οφείλει να εμπλέξει στις αποφάσεις όλους.

Θα ήθελα να πω με εξαίρεση των δύο άκρων, ΚΚΕ και ΧΑ, αλλά φοβάμαι ότι τώρα πρέπει τουλάχιστον να τους ακούμε.

Η κυβέρνηση από τις επόμενες εκλογές, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι κεντροδεξιά.

Το μεγαλύτερο όμως της λάθος θα είναι να μη ακούει το τι λένε και τα άλλα κόμματα.

Αν συνεχίσουμε να χωριζόμαστε σε εμείς και εσείς, θα αναρωτιόμαστε πολύ σύντομα πώς στο διάβολο καταλήξαμε να σφαζόμαστε στους δρόμους.

Υπάρχουν δύο βασικά θέματα όπου μπορούμε να ενωθούμε:

Το 82% του πληθυσμού θέλει μέλλον μέσα στην Ευρώπη.

Το άλλο κοινό, θα ήθελα να ελπίζω, είναι το να βρούμε δουλειά για τους πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους μας.

Να σταματήσουμε αμέσως τα λόγια τα μεγάλα ο ένας εναντίον του άλλου.

Τώρα!

Το πλοίο έχει πάρει νερά μέχρι τη μέση.

Αφήστε τα λόγια και πιάστε τους κουβάδες!