Όταν τον Αύγουστο του 2009 ανακοινώθηκαν οι έκτακτες κρίσεις στην ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων, ήμουν σίγουρος ότι σύντομα θα γίνονταν εκλογές, βλέποντας ότι ο σαρακατσάνος εγκατέστησε άρον-άρον τον κοντοχωριανό του στο ύπατο αξίωμα. Πράγματι, οι εκλογές προκυρήχθηκαν μόλις 3 βδομάδες μετά, στις 2 Σεπτεμβρίου.
Πρόσφατα, το έργο ξαναπαίχθηκε με κάποιες τροποποιήσεις: οι ετήσιες τακτικές κρίσεις του Μαρτίου 2012 μετατέθηκαν για το χρονικό διάστημα Ιουνίου-Ιουλίου (ΦΕΚ 56Α'/14-3-12). Ο χρόνος διενέργειας των ετήσιων τακτικών κρίσεων καθορίζεται από νόμο (Ν.3883/10), ενώ η αναβολή τους αποφασίστηκε με πράξη νομοθετικού περιεχομένου του Υπουργικού Συμβουλίου και μη μου πείτε ότι η αναβολή των κρίσεων ήταν θέμα "εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης" για να εκδοθεί τέτοια πράξη σύμφωνα με το Άρθρο 44 του Συντάγματος. Αλήθεια, κυρώθηκε η πράξη από τη Βουλή εντός 40 ημερών όπως προβλέπεται; Εγώ δεν βρήκα τίποτα σχετικό στο Εθνικό Τυπογραφείο! Βέβαια, η ιστορία έχει και παρενέργειες, αφού αν δεν γίνουν κρίσεις, δεν μπορούν να γίνουν ούτε μεταθέσεις. Πράγματι, πολλοί στρατιωτικοί που περιμένουν μετάθεση δεν ξέρουν σε ποιο σχολείο πρέπει να εγγράψουν τα παιδιά τους ή αν θα ξενοικιάσουν τα σπίτια τους και πότε. Δυστυχώς, κάποιοι... από τους αναγνώστες σας νιώθουν ήδη το πρόβλημα στο πετσί τους. Λεπτομέρειες βέβαια, αν πρέπει να διατηρήσουμε στο ακέραιο τον κομματικό έλεγχο του στρατεύματος. Κλείνει η παρένθεση.
Ξεπερνώντας το αρχικό σοκ της ωμής παραδοχής του κομματικού χαρακτήρα των κρίσεων που συνεπάγεται η αναβολή τους για μετά τις εκλογές, παραξενεύτηκα γνωρίζοντας ότι η προσφυγή στις κάλπες προγραμματιζόταν (τότε) ανεπίσημα για τα τέλη Απριλίου. Γιατί να παρατείνουν τόσο πολύ μια κατάσταση αβεβαιότητας που μειώνει το ηθικό του στρατεύματος; Δεν θα είχαμε κυβέρνηση μέχρι λ.χ. τα μέσα Μαϊου για να τελειώνουμε με τις κρίσεις; Γιατί τέτοια αργοπορία;
Η απάντηση προέκυψε μετά τις πρόσφατες εκλογές και τη φαρσοκωμωδία που ακόμα διαδραματίζεται με το σχηματισμό κυβέρνησης. Απλά, η διενέργεια επαναληπτικών εκλογών ήταν προαποφασισμένη και συμφωνημένη από το πολιτικό κατεστημένο, ίσως ήδη από την άλλη φαρσοκωμωδία του Νοεμβρίου. Γνώριζαν από τότε το μαύρο που θα έτρωγαν στις εκλογές μετά την καταστροφή που επεφύλασσε για την οικονομία το Μνημόνιο 2 και η "σωτηρία" με το PSI. Η λύση ήταν απλή: κάνουμε τις εκλογές και τρομοκρατούμε τον κοσμάκη με την "ακυβερνησία" που θα τις ακολουθήσει, βάζοντας τα φερέφωνα ΜΜΕ να ανακοινώνουν (όπως το Σεπτέμβριο του '11, θυμάστε;) διαρκώς τον περιορισμένο (πλην συνεχώς διευρυνόμενο) ορίζοντα επάρκειας των χρηματικών διαθεσίμων του Δημοσίου. Στις επαναληπτικές εκλογές, ο κόσμος θα έχει ξεθυμάνει, θα έχει αφήσει "τρανταχτά ονόματα εκτός Βουλής", θα έχει δει τα καραγκιοζιλίκια του Τσίπρα, θα έχει φοβηθεί για τους "μισθούς και τις συντάξεις του" και θα επανέλθει ήρεμα-ήρεμα και βελάζοντας στη στρούγκα του δικομματισμού. Άσε που θα γίνει με λίστα, οπότε βάζουμε στη Βουλή αυτούς ακριβώς που θέλουμε, π.χ. τους θυσιασθέντες στις πρώτες εκλογές ή τους πρόθυμους να ψηφίσουν τα πάντα και όχι επαναστάτες. Τότε θα είμαστε έτοιμοι να σφάξουμε και να γδάρουμε το πρόβατο όπως επιθυμούμε, έχοντας πάρει "νωπή και ισχυρή λαϊκή εντολή". Πάνε και οι αντιρρήσεις περί κατάληψης της εξουσίας με ψεύτικες υποσχέσεις, πάνε και τα περί έλλειψης νομιμοποίησης της κυβέρνησης, πάνε και τα επιχειρήματα των αντιμνημονιακών. Πάει και η έρμη η χώρα στον αγύριστο της ύφεσης, της φτώχιας και του ξεπουλήματος.
Συμπέρασμα: παρακολουθείτε πάντα τα των κρίσεων της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων. Θα βγάζετε έγκαιρα και χρήσιμα συμπεράσματα για το πολιτικό γίγνεσθαι στη χώρα.
(Αν θέλετε, το δημοσιεύετε. Αν θέλετε να αφαιρέσετε κάποιες "έντονες" λέξεις ή φράσεις, κανένα πρόβλημα. Μόνο, παρακαλώ, να μη δημοσιεύσετε το όνομά μου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου