Σελίδες

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

ΚΥΠΡΟΣ: Το ΑΚΕΛ του «προέδρου» Χριστόφια στο 17,4%

του  ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ των ποσοστών του κυβερνώντος ΑΚΕΛ στο 17,4%, που δεν χρειαζόταν τη δημοσκόπηση του «Φιλελευθέρου» της 6ης και 7ης Ιουνίου για να τη γνωρίζει η ηγεσία του κόμματος, ήταν ο πραγματικός λόγος, η αληθέστερη αλήθεια, για την απόφαση του κόμματος, εννέα μήνες πριν από τις εκλογές να εξαγγείλει ο πρόεδρος Χριστόφιας την απόφαση ν’ αποσυρθεί απ’ την επαναδιεκδίκηση της εκλογής.
Πρώτη φορά στην ιστορία της ΚΔ εκλελεγμένος ΠτΔ κάνει κάτι τέτοιο: Απότοκο της απόγνωσης της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, όταν είδε, βλέπει και γνωρίζει ότι, τα ποσοστά του κόμματος, ως αποτέλεσμα της 1ης στην ιστορία αριστερής κυβέρνησης, καταρρέουν διαρκώς σε απίστευτες πτώσεις: Από το 31,9% που ήσαν τον Νοέμβριο 2008, στο 18% που κατέγραψαν οι κάλπες των δημοτικών εκλογών της 18ης Δεκεμβρίου 2011. Με τάσεις περαιτέρω συρρίκνωσης. 
Κατ’ αντίστροφη αναλογία, πέραν όλων των άλλων, ΚΑΙ των αλματωδώς πολλαπλασιαζομένων...
αριθμών των ανέργων. Τους οποίους η αριστερή κυβέρνηση «παρέλαβε» το 2008 αριθμούμενους σε 9.253 και σε μια τετραετία, της προεδρίας Χριστόφια, της δήθεν «Δίκαιης Κοινωνίας», τους έφτασε, Μάιο 2012, στις 36.313 ρημαγμένων οικογενειών. Με τάσεις περαιτέρω πολλαπλασιασμού.

Α Λ Λ ’ ΟΜΩΣ
, τις πρωτοφανείς απώλειες του ΑΚΕΛ και την ογκούμενη διαρκώς εντονότερη λαϊκή δυσαρέσκεια, δεν τις καρπούνται οι ηγεσίες των άλλων, από πολλού παρηκμασμένων, κομμάτων: Ο ΔηΣυ με 27% το 2008, έπεσε στο 25%, το ΔηΚο στο 6,3%, η ΕΔΕΚ στο 4,4%, το ΕυρωΚο 2,7% και μόνο οι Οικολόγοι ανήλθαν στο… 4,1%. Η λαϊκή απέχθεια αυξάνει την Αποχή: Από 33,36% στις 18.12.11 στο 38% στη δημοσκόπηση του «Φ». Επαληθεύοντας τη βεβαιότητα που η πλειοψηφία του λαού αισθάνεται, όλο κι εντονότερα μετά τον Όλεθρο της 11 Ιουλίου 2011 στο Μαρί, ότι:
Η κρατούσα Ολιγαρχική Κομματική Ηγετοκρατία συγκροτείται και στελεχώνεται από ανίκανους, ανάξιους και ανεπαρκείς ηγετίσκους. Η εκ των έσω αντικατάστασή τους, στα κόμματα-φατρίες, δεν είναι πιθανή. Οι μεταξύ τους προσπάθειες συνεννόησης προς συγκρότηση δήθεν «Ενδιάμεσης» πρότασης εξόδου απ’ τ’ αδιέξοδα, επιβεβαίωσαν απλώς τα επίπεδα εξαθλίωσης όπου κατήντησε η παρακμή, που ανέβασε έτι περαιτέρω τη λαϊκή αηδία.

Ε Ι Ν Α Ι ΠΛΕΟΝ
 φανερό ότι ο λαός χρειάζεται επειγόντως έναν αξιότερο ηγέτη. Μια συγκροτημένη, ικανότερη, και προ πάντων πειστική, πολιτική δύναμη, για να βγάλει τον τόπο απ’ την απόγνωση. Όχι διαπραγματευόμενη και συναλλασσόμενη με τους παρηκμασμένους της ηγετοκρατίας και την καρεκλολαγνεία τους, αλλά απ΄ ευθείας συνομιλώντας με το ίδιο το θύμα των ηγετίσκων, τον λαό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: