Υπομονή και άσκηση στον ρεαλισμό

Γράφει ο Χάρης Βλάδος *

Η κάλπη έπαιξε τον ρόλο της, κραυγάζοντας: «Δεν υπάρχουν θαύματα»...
Το μνημόνιο δαιμονοποιήθηκε, για να το δούμε να αποδεικνύεται μετεκλογικά ως η μόνη ρεαλιστική πρόταση...
Οι αντιμνημονιακές κορώνες, μέρα την μέρα, θα παίρνουν τον δρόμο που τους αξίζει: κατευθείαν προς τον σκουπιδοτενεκέ της προεκλογικής αγυρτείας....
Από σήμερα, μόλις, ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας θα αρχίζει να «υποψιάζεται» τα συνολικά αδιέξοδα της κυρίαρχης ψευδολογίας: ιδεολογικά και πρακτικά...
Η πολιτική κρίση και αποσύνθεση, βρίσκεται μόλις στο ξεκίνημα της...
Η κοινωνία μας θα συνειδητοποιεί, με όλο και πιο επώδυνο τρόπο, βήμα-βήμα, την πολιτική της «αγραμματοσύνη» και την θεσμική της «καχεξία»...
Τα αδιέξοδα της οικονομίας μας -σε μεγάλο βαθμό, προδιαγεγραμμένα και ανυπέρβλητα...
- δεν «καταλαβαίνουν» από μαγικές λύσεις...
Η πόρτα δεν ανοίγει με το κούτελο, όσα και καρούμπαλα ν’ αντέχεις...

Οι «πρώτες κινήσεις αναγέννησης», σχεδόν νομοτελειακά, ήταν, είναι και θα είναι, καταδικασμένες...
Οι πρωτοπόροι πληρώνουν, πάντα, ένα γάμο χωρίς να φάνε ποτέ απ’ τα κουφέτα του...

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει απαισιοδοξία: σημαίνει υπομονή...
Και κάποτε –εντελώς ξαφνικά, στα μάτια των περισσότερων...- η Ιστορία θα κάνει ένα άλμα μπροστά...

Το νέο τρέφεται, στην γέννα του, με το πτώμα του παλιού...
Ας αφήσουμε το παλιό να ξεψυχήσει....
Ας αντέξουμε την δυσωδία της σαπίλας του...
Υπομονή και άσκηση στον ρεαλισμό.

*Ο Χάρης Βλάδος είναι καθηγητής του τμήματος Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης, του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης