Πείτε ότι πάμε σε εκλογές –λέμε τώρα… Έτσι και πάμε σε εκλογές, βρείτε μου ένα λόγο για να ψηφίσει κάποιος τη Δημ.Αρ. Εεε… να είναι, ας πούμε… να είναι… να εργάζεται στο γραφείο του Τσούκαλη! Δεκτό· είναι λόγος. Εεε… να είναι βαφτισιμιός του Κουβέλη! Δεκτό επίσης. Εεε… να είναι ανηψιός του Ψαριανού! Άντε, και αυτό.
Πόσοι είναι σούμα όλοι τους, όλοι-όλοι τους, συνεργάτες, συγγενείς και φίλοι; Πεντακόσιοι; Χίλιοι; Να βάλω και κάτι περίεργους –συλλέκτες, χομπίστες, φανατικούς του βιβλίου Γκίνες κ.τ.λ.– να το κλείσουμε στις δέκα χιλιάδες; Οι άλλοι που την ψήφισαν την «υπεύθυνη Αριστερά» γιατί να την ξαναψηφίσουν; Το μεν «Αριστερά» έχει πάει μακρινό περίπατο, το δε «υπεύθυνη», ιδού που δεν τα βρήκατε και πήγαμε σε εκλογές, άρα δεν βγάζει πουθενά. Τι να το κάνω το «υπεύθυνη», λοιπόν; Σκίστον, Αντώνη!
Θα μου πεις ότι μπορεί όμως να ψηφίσουν Συ.Ριζ.Α. Χμ… Μην είσαι τόσο σίγουρος… Αν και δεν έχεις εντελώς άδικο να μην το αποκλείεις, εδώ που τα λέμε… Διότι τρέχα γύρευε τι κάνει ο άλλος μέσα
στη ντουζιέρα, άμα τραβήξει το κουρτινάκι και δεν φαίνεται απ’ έξω… Όμως και το γινάτι του Δημαρίτη, πώς το ‘χεις; Εξαρτάται, λοιπόν. Εξαρτάται από τις άκρες που έχει στο μεταξύ απλώσει μουλωχτά-μουλωχτά ελόγου του όλο το τελευταίο διάστημα… Σκίστον, σκίστον!
Άλλωστε, αετός εσύ τύπου κούνια που σε κούναγε, τα φέρνεις στα ίσα τα κουκιά και ρεφάρεις με μερικούς από τους άλλους ορνιθόνοες –εκείνους που είχαν ρίξει μες την κάλπη τα αυγά, ντε. Ψοφάνε αυτοί για πυγμή τύπου ΕΡΤ, ΜΑΤ και τέτοια· Φαήλος, Άδωνις, Μάκης και λοιποί δεν τους χαλάνε· οπότε, σκίστον!
Θα σε λέει ανεύθυνο, φυσικά. Που έγινες εσύ αιτία να πέσει η κυβέρνηση και δεν συμμαζεύεται. Εντάξει, αλλά δεν μπορείς και να το πάρεις πίσω. Να γίνεις ρόμπα; Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν σε έχει πειράξει –να τα λέμε αυτά. Τον έκαιγε να είναι πρόεδρος, ο φουκαράς. Της Δημ.Αρ, της Βαρ.Μαρ., κάτι τέλος πάντων. Αλλά και τι μ’ αυτό; Στο κάτω-κάτω τι μάρκα killer θα είσαι μετά, που σε λέει και ο δικός σου, ε; Σκίστον, σκίστον!
Ο άλλος, ναι, σε έχει πειράξει· το παραδέχομαι. Τι «πειράξει», δηλαδή… Τρίχες. Βιάστηκε εκεί, να πούμε, λίγο με τη δόση… Έλα, μωρε… Το έχει αυτό το ελάττωμα· σπεύδει, σπεύδει… Δεν είναι κακός η καψερός. Αλλά, να… Λυγερό παιδί εσύ, αψηλό, βάζεις με το νου σου πώς είναι να κάνεις ότι περπατάς, κουβαλώντας τα βάρη του Μνημονίου, του Γιωργάκη, του Άκη, τόσων και τόσων; Αμ το δικό του το βάρος πού το βάζεις; Σύνολο, ούτε ζυγοπλάστιγγα για ρυμουλκό μετά ρυμουλκουμένου… Γι αυτό σου λέω… Τι; Δεν μασάς; Καλά, σκίστον!
Σκίστους, σκίστους! Τις κότες…
Έτσι κι αλλιώς τα έχεις ξεσκίσει όλα. Δεν έχεις αφήσει τίποτα όρθιο. Εκεί θα κολλήσουμε; Ίσα-ίσα. Καθάρισε το εκεί πέρα το ρημάδι που έχει γίνει σκάμμα! Άντε μπράβο, να περάσει ο κόσμος ελεύθερα… Και… αποθανέτω η ψυχή σου μετά των αλλοφύλων, και των… άλλων φίλων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου