Όταν ο Άραβας απαντά στους Τούρκους και ο Έλληνας ραγιάς…

Τα λοίσθια πνέουν στον αραβικό κόσμο οι τουρκικές σειρές, η μεγάλη βιομηχανία διαμέσου της οποίας οι νεοθωμανοί του Ερντογάν επιχειρούν να διεισδύσουν… πολιτισμικά στις χώρες πρώην τμήματα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, που ακόμη δεν μπορούν να χωνέψουν ότι είναι ανεξάρτητες και δεν τους ανήκουν.
Η στάση της κυβέρνησης Ερντογάν απέναντι στα γεγονότα στην Αίγυπτο, έχει οδηγήσει σε ένα άτυπο μποϊκοτάζ των τουρκικών σειρών όχι μόνο σε αυτή τη χώρα, αλλά και σε άλλες που έχουν και δικούς τους λόγους να είναι πολύ ενοχλημένες με τους Τούρκους. Ο Λίβανος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) είναι δύο από αυτές, που έστειλαν τον σουλτάνο να αναπαυθεί στο χαρέμι του (τέτοιες σειρές έχουν αγοράσει ιδίως τα αραβικά δορυφορικά δίκτυα) και να αδειάσει τη γωνιά από τους τηλεοπτικούς δέκτες…
Δεν είναι αυτό όμως που αποτελεί την πραγματική είδηση για το ελληνικό, ελλαδικό και κυπριακό (επιμένουμε να το τονίζουμε μπας και το χωνέψουν ορισμένοι και στις δυο χώρες του Ελληνισμού) κοινό. Ας το συλλογιστούμε λίγο πιο συστηματικά, αναλογιζόμενοι πόσα τερατουργήματα γράφτηκαν για τον φοβερό και τρομερό Ερντογάν που με τη στάση του απέναντι στους «Σιωνιστές Εβραίους» κέρδισε την καρδιά και το μυαλό του αραβικού δρόμου, οπότε έγινε ο μέγας και αδιαμφισβήτητος

ήρωας του αραβικού έθνους.
Δε συζητούμε για το πόσο βλακώδεις και ανιστόρητες ήταν αυτές οι αναφορές που δεν έβλεπαν τον τακτικό – όχι δηλαδή στρατηγικό – χαρακτήρα της εξέλιξης, αλλά για κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον για μας. Τη στάση των Αράβων απέναντι στην Τουρκία, το πόσο κυνικά τοποθετήθηκε η κόκκινη γραμμή και πόσο ψυχρά ο «ηγέτης Ερντογάν» μετατράπηκε σε μαύρο πρόβατο… Τι έκανε; Υποστήριξε τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Και με μόνο αυτή την αφορμή, κράτη και ο μισός τουλάχιστον αραβικός πληθυσμός τον έστειλε στον… αντίπαλο του Αλλάχ, τον διάολο.
Δηλαδή, για να καταλάβουμε, εάν υπήρχε κάποιος που δήλωνε Τούρκος, τους έπρηζε τα συκώτια ότι καταπατούν τα δικαιώματά του και υποστήριζε μέσω των πράξεών του, ότι το κομμάτι γης στο οποίο διαμένει δεν θα έπρεπε να ανήκει στην αραβική χώρα αλλά στην Τουρκία, θα έδειχναν τουρκικά σίριαλ στις τηλεοράσεις; Ή μήπως το ορθό ερώτημα θα ήταν το διαρκές άγχος εάν θα ξυπνήσει την επόμενη ημέρα για να δει το φως του ήλιου και δεν θα του συνέβαινε κανένα «ατύχημα»;
Και μη μας αναφέρει κανείς τα περί στρατιωτικής ισχύος, διότι δε φανταζόμαστε να θεωρούν π.χ. τον λιβανέζικο στρατό ισχυρότερο του ελληνικού. Άρα είναι θέμα ψυχοσύνθεσης και απόφασης να μην επιτρέπεις στον οποιονδήποτε να παίζει τα αποσταθεροποιητικά του παιχνίδια στην πλάτη σου, όπως οι Τούρκοι στη Θράκη και όχι μόνο. Τούτων λεχθέντων, πώς είναι δυνατό να παίζονται ακόμα – σωρηδόν – τουρκικά σίριαλ στις ελληνικές τηλεοράσεις, με πολλά αυτά να «φωνάζουν» από μακριά ότι αποτελούν προπαγανδιστικό βραχίονα της Άγκυρας για την προώθηση του νεοθωμανικού οράματος;
Το ζήτημα είναι πόσο αυτοσεβασμό έχεις και η προδιάθεσή σου να είσαι αυτό που ονομάζουμε θύμα…

πηγή