Οι άθλιες προβοκατόρικες παγκοσμιοποιητικές πρακτικές συνεχίζονται με στόχο την εισβολή των νατοϊκών στρατευμάτων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Η υποτιθέμενη επίθεση με χημικά από τις κυβερνητικές δυνάμεις της Συρίας προκαλεί πλέον δυσπιστία, αφού δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις επί του θέματος. Έντονη είναι η αμφιβολία για τις εικόνες που μετέδωσαν οι ισλαμιστές μισθοφόροι, ενώ πληροφορίες μιλούν για ενέσιμο υλικό που χορηγήθηκε στα παιδάκια, προκειμένου να δείχνουν ότι εισέπνευσαν μεγάλες ποσότητες χημικών.
Αλλά και δυτικοί ηγέτες της Ευρώπης αρνούνται να βάλουν το χέρι τους στην φωτιά με τον Ολάντ να ζητά να επαληθευθούν πρώτα οι πληροφορίες και την Άνγκελα Μέρκελ να κάνει λόγο για «πιθανή χρήση χημικών». Η Μόσχα δε, μιλάει ανοιχτά για προβοκάτσια. Να σημειωθεί ότι ο Ομπάμα έχει δηλώσει ως «κόκκινη γραμμή» για την Ουάσινγκτον την χρήση χημικών στην Συρία.
Λύπη προκαλεί το γεγονός, ότι ελληνικά ΜΜΕ, άμεσα επηρεασμένα από την παγκοσμιοποίηση, έσπευσαν να δώσουν δραματικό τόνο στο συγκεκριμένο συμβάν και σε συνδυασμό με τα γεγονότα σε Αίγυπτο και Τουρκία «εκλιπαρούν» την διεθνή κοινότητα, δηλαδή τους παγκοσμιοποιητές που κρύβονται από πίσω, να επέμβουν «για να αποφευχθεί τόση αιματοχυσία». Ακριβώς όπως είχαμε προβλέψει ότι θα γίνει. Δεν είμαστε βέβαια προφήτες αλλά πλέον γνώστες των πρακτικών της παγκοσμιοποποίησης, μεταξύ άλλων, και σε γεωστρατηγικό επίπεδο.
Όλα αυτά μπορεί επίσης να γίνονται για να τεστάρουν στην Δύση τις αντοχές της Ρωσίας, η οποία πάντως δείχνει έτοιμη ανά πάσα στιγμή, εφόσον δεν βρεθεί διπλωματική λύση για την περιοχή, να επέμβει για να υπερασπίσει τα κεκτημένα της, όπου αυτά απειλούνται, κάτι που επίσης έχουμε αναφέρει σε παλαιότερα άρθρα μας.
Σε ό,τι αφορά τις Η.Π.Α., οι ταγοί εκεί δεν διστάζουν να ισοπεδώνουν τους πολιτικούς που παλιότερα υμνούσαν, απλά και μόνο για να αυξηθεί η δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης και να ζητάει όλο και πιο πολύ «δημοκρατική» παρέμβαση με τα γνωστά επακόλουθα. Έτσι ο Λευκός Οίκος χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα κατά του Ερντογάν, για τον οποίο τώρα θυμήθηκε ότι καταπατάει βασικές ελευθερίες. Αλλά και ο ίδιος ο τούρκος πρωθυπουργός συνεχίζει να παριστάνει τον σκληρό «δικτάτορα», σιγοντάροντας την ρητορική των παγκοσμιοποιητών.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, η συγκεκριμένη εξέλιξη ευνοεί την Ελλάδα και δεν είναι διόλου τυχαίο πως πολιτικοί εντός των συνόρων μας δεν διστάζουν να καταφερθούν με, «πρωτοφανείς» για τα ελλαδικά δεδομένα, δηλώσεις κατά της Άγκυρας. Προφανώς οι συγκυρίες επιτρέπουν ή μάλλον προτρέπουν τους πολιτικούς μας να υιοθετήσουν σκληρή γλώσσα.
Μελετώντας τα γεωπολιτικά δεδομένα, είχαμε προβλέψει την συγκεκριμένη θετική συγκυριακή εξέλιξη για Ελλάδα και Κύπρο σε αντίθεση με ό,τι έδειχναν τα «σοβαρά» ΜΜΕ, τα οποία περιμένουν τα διάφορα think tanks της Δύσης για να μεταδώσουν υλικό. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως η Ελλάδα έχει ξεφύγει από το στόχαστρο των παγκοσμιοποιητών. Απλά ίσως κερδίζουμε χρόνο, γεγονός που ενδεχόμενα μας δώσει απρόσμενη θέση-κλειδί στο νέο Ανατολικό Ζήτημα που ξετυλίγεται σιγά αλλά σταδιακά. Εκτός και αν αποσταθεροποιηθεί πλήρως και η δική μας χώρα.
Η πολιτική είναι ένα βαθιά παρασκηνιακό παιχνίδι με πολλές πτυχές, οι οποίες κρατούνται με έντεχνο τρόπο κρυφές από το ευρύ κοινό που τις περισσότερες φορές παγιδεύεται στην προπαγάνδα των «δυτικόφερτων» ειδήσεων. Γι’ αυτό κανείς δεν πρέπει να βιάζεται να βγάζει συμπεράσματα, όσο κι αν αληθινό φαίνεται κάποιο συμβάν. Μην ξεχνάμε το 1939, όπου Γερμανοί στρατιώτες ντύθηκαν με πολωνικές στολές και επιτέθηκαν κατά γερμανικού φυλακίου με αποτέλεσμα να ξεκινήσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος με ευθύνη δήθεν των Πολωνών.
Ειδικά στην περιοχή μας το παιχνίδι είναι αρκετά «βρώμικο», μιας και από εδώ θα ξεκινήσει αργά ή γρήγορα παγκόσμιο «νταβαντούρι». Μένει να δούμε ποιοι θα αναλάβουν αντίστοιχο ρόλο με αυτόν των Γερμανών το 1939…
Αλλά και δυτικοί ηγέτες της Ευρώπης αρνούνται να βάλουν το χέρι τους στην φωτιά με τον Ολάντ να ζητά να επαληθευθούν πρώτα οι πληροφορίες και την Άνγκελα Μέρκελ να κάνει λόγο για «πιθανή χρήση χημικών». Η Μόσχα δε, μιλάει ανοιχτά για προβοκάτσια. Να σημειωθεί ότι ο Ομπάμα έχει δηλώσει ως «κόκκινη γραμμή» για την Ουάσινγκτον την χρήση χημικών στην Συρία.
Λύπη προκαλεί το γεγονός, ότι ελληνικά ΜΜΕ, άμεσα επηρεασμένα από την παγκοσμιοποίηση, έσπευσαν να δώσουν δραματικό τόνο στο συγκεκριμένο συμβάν και σε συνδυασμό με τα γεγονότα σε Αίγυπτο και Τουρκία «εκλιπαρούν» την διεθνή κοινότητα, δηλαδή τους παγκοσμιοποιητές που κρύβονται από πίσω, να επέμβουν «για να αποφευχθεί τόση αιματοχυσία». Ακριβώς όπως είχαμε προβλέψει ότι θα γίνει. Δεν είμαστε βέβαια προφήτες αλλά πλέον γνώστες των πρακτικών της παγκοσμιοποποίησης, μεταξύ άλλων, και σε γεωστρατηγικό επίπεδο.
Όλα αυτά μπορεί επίσης να γίνονται για να τεστάρουν στην Δύση τις αντοχές της Ρωσίας, η οποία πάντως δείχνει έτοιμη ανά πάσα στιγμή, εφόσον δεν βρεθεί διπλωματική λύση για την περιοχή, να επέμβει για να υπερασπίσει τα κεκτημένα της, όπου αυτά απειλούνται, κάτι που επίσης έχουμε αναφέρει σε παλαιότερα άρθρα μας.
Σε ό,τι αφορά τις Η.Π.Α., οι ταγοί εκεί δεν διστάζουν να ισοπεδώνουν τους πολιτικούς που παλιότερα υμνούσαν, απλά και μόνο για να αυξηθεί η δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης και να ζητάει όλο και πιο πολύ «δημοκρατική» παρέμβαση με τα γνωστά επακόλουθα. Έτσι ο Λευκός Οίκος χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα κατά του Ερντογάν, για τον οποίο τώρα θυμήθηκε ότι καταπατάει βασικές ελευθερίες. Αλλά και ο ίδιος ο τούρκος πρωθυπουργός συνεχίζει να παριστάνει τον σκληρό «δικτάτορα», σιγοντάροντας την ρητορική των παγκοσμιοποιητών.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, η συγκεκριμένη εξέλιξη ευνοεί την Ελλάδα και δεν είναι διόλου τυχαίο πως πολιτικοί εντός των συνόρων μας δεν διστάζουν να καταφερθούν με, «πρωτοφανείς» για τα ελλαδικά δεδομένα, δηλώσεις κατά της Άγκυρας. Προφανώς οι συγκυρίες επιτρέπουν ή μάλλον προτρέπουν τους πολιτικούς μας να υιοθετήσουν σκληρή γλώσσα.
Μελετώντας τα γεωπολιτικά δεδομένα, είχαμε προβλέψει την συγκεκριμένη θετική συγκυριακή εξέλιξη για Ελλάδα και Κύπρο σε αντίθεση με ό,τι έδειχναν τα «σοβαρά» ΜΜΕ, τα οποία περιμένουν τα διάφορα think tanks της Δύσης για να μεταδώσουν υλικό. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως η Ελλάδα έχει ξεφύγει από το στόχαστρο των παγκοσμιοποιητών. Απλά ίσως κερδίζουμε χρόνο, γεγονός που ενδεχόμενα μας δώσει απρόσμενη θέση-κλειδί στο νέο Ανατολικό Ζήτημα που ξετυλίγεται σιγά αλλά σταδιακά. Εκτός και αν αποσταθεροποιηθεί πλήρως και η δική μας χώρα.
Η πολιτική είναι ένα βαθιά παρασκηνιακό παιχνίδι με πολλές πτυχές, οι οποίες κρατούνται με έντεχνο τρόπο κρυφές από το ευρύ κοινό που τις περισσότερες φορές παγιδεύεται στην προπαγάνδα των «δυτικόφερτων» ειδήσεων. Γι’ αυτό κανείς δεν πρέπει να βιάζεται να βγάζει συμπεράσματα, όσο κι αν αληθινό φαίνεται κάποιο συμβάν. Μην ξεχνάμε το 1939, όπου Γερμανοί στρατιώτες ντύθηκαν με πολωνικές στολές και επιτέθηκαν κατά γερμανικού φυλακίου με αποτέλεσμα να ξεκινήσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος με ευθύνη δήθεν των Πολωνών.
Ειδικά στην περιοχή μας το παιχνίδι είναι αρκετά «βρώμικο», μιας και από εδώ θα ξεκινήσει αργά ή γρήγορα παγκόσμιο «νταβαντούρι». Μένει να δούμε ποιοι θα αναλάβουν αντίστοιχο ρόλο με αυτόν των Γερμανών το 1939…
ΠΥΓΜΗ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου