του Σάββα Ιακωβίδη
Ας προσεχθούν οι δηλώσεις του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο: «Πιστεύω ακράδαντα ότι έχουμε μια πολύ κατάλληλη ευκαιρία για την επίλυση του Κυπριακού μια για πάντα και αναμένω ότι οι ολοκληρωμένες διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν τον Οκτώβριο και ότι οι συνομιλίες θα οδηγηθούν τάχιστα σε ουσιαστικά θέματα», αναφέρει σε γραπτή δήλωσή του. Πρόσθεσε πως ενθαρρύνονται όλα τα μέρη να συμβάλουν στη δημιουργία θετικού κλίματος μεταξύ των δύο κοινοτήτων.
«Είμαι πεπεισμένος ότι τα οφέλη της επανένωσης θα αντισταθμίσουν οποιεσδήποτε παραχωρήσεις, οι οποίες θα πρέπει να γίνουν στο τέλος», τόνισε, ενώ χαρακτηρίζει ως ουσιώδους σημασίας την προετοιμασία της κοινής γνώμης για τους απαραίτητους συμβιβασμούς, καθώς και τη διασφάλιση της συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών. «Η Κομισιόν δηλώνει έτοιμη να ενισχύσει τη στήριξή της στη διαδικασία υπό την προϋπόθεση ότι θα το ζητήσουν οι δυο πλευρές και ότι θα συμφωνήσει και ο ΟΗΕ».
Ο Μπαρόζο πού στηρίζεται, ώστε να δηλώνει πως τώρα έχουμε «μια πολύ κατάλληλη ευκαιρία για λύση», «μια για πάντα»; Η ελληνική πλευρά είναι αποφασισμένη να συμβάλει στην επίλυση του προβλήματος. Η Τουρκία δεν δίνει κανένα δείγμα γραφής. Η Κύπρος
είναι οικονομικά γονατισμένη και μάχεται να επιβιώσει. Άρα, βρίσκεται και σε καταφανή πολιτική αδυναμία. Η Τουρκία, παρά την κατάρρευση του δόγματος Νταβούτογλου, εξαιτίας της γεωπολιτικής και στρατηγικής σημασίας και του μεγέθους του στρατού και της οικονομίας της, θεωρείται ως μία ισχυρή χώρα.
Όλοι την έχουν ανάγκη λόγω συμφερόντων. Άρα, η Τουρκία δεν είναι υποκείμενη και δεν ανέχεται πιέσεις ή υποδείξεις. Τίθενται, συνεπώς, τα εξής εύλογα ερωτήματα: Η Κύπρος γιατί να προβεί και σε άλλες παραχωρήσεις, όταν ήδη έχει κάνει πάρα πολλές; Αφού η Τουρκία δεν δικαιούται να απαιτεί, γιατί να της παραχωρηθεί οτιδήποτε άλλο; Συμπέρασμα: Δύο διαμετρικά αντίθετες θέσεις δεν μπορεί να οδηγήσουν σε μία συναίνεση.
Ουδείς διαφωνεί ότι τα οφέλη της επανένωσης ενδέχεται να αντισταθμίσουν οποιεσδήποτε παραχωρήσεις. Ο Μπαρόζο εννοεί ότι σε μια διαπραγμάτευση διεξάγεται «πάρε-δώσε». Ναι, αλλά, υπό συνθήκες ισότητας ισχύος. Στην περίπτωση της Κύπρου, υπάρχει ολέθριο ανισοζύγιο ισχύος. Συνεπώς, να αντιληφθούμε πως η Κύπρος, γονατισμένη οικονομικά, αδύναμη στρατιωτικά και πολιτικά, θα κληθεί να καταβάλει τα σπασμένα μιας λύσης; Συναφές είναι το ζήτημα της λεγόμενης προετοιμασίας της κοινωνίας των πολιτών για τη λύση.
Οι Έλληνες της Κύπρου και Ευρωπαίοι πολίτες διεκδικούν αυτά που και ο Μπαρόζο οφείλει να τιμά: Σεβασμό της κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, της ελευθερίας και της ακεραιότητας του νησιού, τερματισμό της τουρκικής κατοχής, αποχώρηση του κατοχικού στρατού και των εποίκων και σεβασμό των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών των νόμιμων κατοίκων. Για ποιο πράγμα, λοιπόν, να προετοιμαστούν οι ήδη υποφέροντες από την τουρκική κατοχή, Κύπριοι, Έλληνες και Τούρκοι;
Η κοινωνία των πολιτών θα επικροτήσει μια λύση λειτουργική, θεμελιωμένη στις αρχές που στηρίζουν την Ευρώπη μας και όχι μια νέα Ανατολία. Ο Μπαρόζο έκανε, όμως, μια περίεργη δήλωση: Η Επιτροπή θα βοηθήσει στη διαδικασία αν το ζητήσουν και οι δύο πλευρές και ο ΟΗΕ. Γνωρίζει, όμως, ότι η Τουρκία αρνείται πεισματικά εμπλοκή της Ε.Ε., την οποία ζητεί επίμονα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Τα ευχολόγια και οι παροτρύνσεις θα ήταν αποτελεσματικά αν ο Μπαρόζο είχε ακριβή γνώση των γεγονότων και αν απεκδυόταν τον ποντιοπιλατισμό και τις ίσες αποστάσεις, που απαράδεκτα τηρεί. Δεν δικαιούται να εξισώνει το θύμα με τον θύτη.
Ας προσεχθούν οι δηλώσεις του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο: «Πιστεύω ακράδαντα ότι έχουμε μια πολύ κατάλληλη ευκαιρία για την επίλυση του Κυπριακού μια για πάντα και αναμένω ότι οι ολοκληρωμένες διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν τον Οκτώβριο και ότι οι συνομιλίες θα οδηγηθούν τάχιστα σε ουσιαστικά θέματα», αναφέρει σε γραπτή δήλωσή του. Πρόσθεσε πως ενθαρρύνονται όλα τα μέρη να συμβάλουν στη δημιουργία θετικού κλίματος μεταξύ των δύο κοινοτήτων.
«Είμαι πεπεισμένος ότι τα οφέλη της επανένωσης θα αντισταθμίσουν οποιεσδήποτε παραχωρήσεις, οι οποίες θα πρέπει να γίνουν στο τέλος», τόνισε, ενώ χαρακτηρίζει ως ουσιώδους σημασίας την προετοιμασία της κοινής γνώμης για τους απαραίτητους συμβιβασμούς, καθώς και τη διασφάλιση της συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών. «Η Κομισιόν δηλώνει έτοιμη να ενισχύσει τη στήριξή της στη διαδικασία υπό την προϋπόθεση ότι θα το ζητήσουν οι δυο πλευρές και ότι θα συμφωνήσει και ο ΟΗΕ».
Ο Μπαρόζο πού στηρίζεται, ώστε να δηλώνει πως τώρα έχουμε «μια πολύ κατάλληλη ευκαιρία για λύση», «μια για πάντα»; Η ελληνική πλευρά είναι αποφασισμένη να συμβάλει στην επίλυση του προβλήματος. Η Τουρκία δεν δίνει κανένα δείγμα γραφής. Η Κύπρος
είναι οικονομικά γονατισμένη και μάχεται να επιβιώσει. Άρα, βρίσκεται και σε καταφανή πολιτική αδυναμία. Η Τουρκία, παρά την κατάρρευση του δόγματος Νταβούτογλου, εξαιτίας της γεωπολιτικής και στρατηγικής σημασίας και του μεγέθους του στρατού και της οικονομίας της, θεωρείται ως μία ισχυρή χώρα.
Όλοι την έχουν ανάγκη λόγω συμφερόντων. Άρα, η Τουρκία δεν είναι υποκείμενη και δεν ανέχεται πιέσεις ή υποδείξεις. Τίθενται, συνεπώς, τα εξής εύλογα ερωτήματα: Η Κύπρος γιατί να προβεί και σε άλλες παραχωρήσεις, όταν ήδη έχει κάνει πάρα πολλές; Αφού η Τουρκία δεν δικαιούται να απαιτεί, γιατί να της παραχωρηθεί οτιδήποτε άλλο; Συμπέρασμα: Δύο διαμετρικά αντίθετες θέσεις δεν μπορεί να οδηγήσουν σε μία συναίνεση.
Ουδείς διαφωνεί ότι τα οφέλη της επανένωσης ενδέχεται να αντισταθμίσουν οποιεσδήποτε παραχωρήσεις. Ο Μπαρόζο εννοεί ότι σε μια διαπραγμάτευση διεξάγεται «πάρε-δώσε». Ναι, αλλά, υπό συνθήκες ισότητας ισχύος. Στην περίπτωση της Κύπρου, υπάρχει ολέθριο ανισοζύγιο ισχύος. Συνεπώς, να αντιληφθούμε πως η Κύπρος, γονατισμένη οικονομικά, αδύναμη στρατιωτικά και πολιτικά, θα κληθεί να καταβάλει τα σπασμένα μιας λύσης; Συναφές είναι το ζήτημα της λεγόμενης προετοιμασίας της κοινωνίας των πολιτών για τη λύση.
Οι Έλληνες της Κύπρου και Ευρωπαίοι πολίτες διεκδικούν αυτά που και ο Μπαρόζο οφείλει να τιμά: Σεβασμό της κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, της ελευθερίας και της ακεραιότητας του νησιού, τερματισμό της τουρκικής κατοχής, αποχώρηση του κατοχικού στρατού και των εποίκων και σεβασμό των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών των νόμιμων κατοίκων. Για ποιο πράγμα, λοιπόν, να προετοιμαστούν οι ήδη υποφέροντες από την τουρκική κατοχή, Κύπριοι, Έλληνες και Τούρκοι;
Η κοινωνία των πολιτών θα επικροτήσει μια λύση λειτουργική, θεμελιωμένη στις αρχές που στηρίζουν την Ευρώπη μας και όχι μια νέα Ανατολία. Ο Μπαρόζο έκανε, όμως, μια περίεργη δήλωση: Η Επιτροπή θα βοηθήσει στη διαδικασία αν το ζητήσουν και οι δύο πλευρές και ο ΟΗΕ. Γνωρίζει, όμως, ότι η Τουρκία αρνείται πεισματικά εμπλοκή της Ε.Ε., την οποία ζητεί επίμονα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Τα ευχολόγια και οι παροτρύνσεις θα ήταν αποτελεσματικά αν ο Μπαρόζο είχε ακριβή γνώση των γεγονότων και αν απεκδυόταν τον ποντιοπιλατισμό και τις ίσες αποστάσεις, που απαράδεκτα τηρεί. Δεν δικαιούται να εξισώνει το θύμα με τον θύτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου