Ήταν ένας υπεύθυνος αρχηγός Κράτους και όχι ένας κομματικός ηγέτης δεσμευμένος από στενές ιδεολογικές προκαταλήψεις.

Τελέστηκε το τρίτο ετήσιο μνημόσυνο του Τάσσου Παπαδόπουλου 




Η παρακαταθήκη που άφησε ο Τάσσος Παπαδόπουλος βρίσκεται στο ιστορικό διάγγελμα της 7ης Απριλίου 2004 όταν κάλεσε τον κυπριακό Ελληνισμό να προασπισθεί την Κυπριακή Δημοκρατία λέγοντας όχι στην κατάλυσή της, είπε ο Καθηγητής Βαγγέλης Κουφουδάκης.

Σε επιμνημόσυνο λόγο του στο τρίτο ετήσιο μνημόσυνο του τέως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου, ο κ. Κουφουδάκης ανέφερε ότι ''στις 7 Απριλίου 2004 με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ιστορία, στο παρόν και το μέλλον της Κύπρου και του λαού της, ο Τάσσος Παπαδόπουλος κάλεσε τον κυπριακό λαό να μην υποθηκεύσει το μέλλον του στον τουρκικό επεκτατισμό, κάλεσε το λαό να υπερασπιστεί το δίκαιο, την ιστορία και την αξιοπρέπειά του''.

''Και ο λαός ανταποκρίθηκε στις 24 Απριλίου 2004, όπως θα ανταποκριθεί και πάλι στην κατάλληλη ...

στιγμή. Αυτή είναι η παρακαταθήκη ενός υπεύθυνου ηγέτη, ενός ηγέτη που συνεχίζει να εμπνέει'', πρόσθεσε.

Αν υπάρχει ένα ρητό που χαρακτηρίζει τον ηγέτη που τιμούμε σήμερα, είπε ο Καθηγητής, είναι το «Αρχή άνδρα δείκνυσι», δηλαδή ο χαρακτήρας του ατόμου φαίνεται από τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων του.

Ανέφερε ότι από την εποχή του απελευθερωτικού αγώνα μέχρι το ιστορικό διάγγελμα της 7ης Απριλίου 2004 και την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχο, ισότιμο Κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν παρών στους αγώνες και τις θυσίες του κυπριακού λαού.

''Ήταν πιστός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Μαζί με τον Βάσο Λυσσαρίδη, ως Σύμβουλος του Εθνάρχη Μακαρίου και μέλος της κυπριακής αντιπροσωπείας στο Λονδίνο το 1959, ο Τάσσος Παπαδόπουλος είχε τη διορατικότητα, την εντιμότητα και το πολιτικό θάρρος να αντιταχθεί στις Συμφωνίες του 1959, γιατί ήταν άδικες και περιείχαν μελλοντικούς κινδύνους για την Κυπριακή Δημοκρατία. Η ιστορία απέδειξε την ορθότητα της κρίσης του, όπως έγινε και 45 χρόνια αργότερα με το Σχέδιο Ανάν'', πρόσθεσε.

Ο κ. Κουφουδάκης ανέφερε ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος ποτέ δεν χαμήλωσε τον εαυτό του για να γίνει αρεστός είτε στην Κύπρο είτε στο εξωτερικό.

Ήταν πάντα αφοσιωμένος στην εύρεση μιας δίκαιης, βιώσιμης, λειτουργικής λύσης του Κυπριακού, που θα επανένωνε την Κυπριακή Δημοκρατία πάνω στις αρχές στις οποίες βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς κατοχικά στρατεύματα, ξένους κηδεμόνες και εγγυητές.

''Επειδή παρέμεινε σταθερός στις αρχές του, δέχθηκε άνευ προηγουμένου συντονισμένες και άδικες επιθέσεις εντός και εκτός της Κύπρου, από άτομα που δεν σεβάσθηκαν τη δημοκρατική έκφραση ενός δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου και της σημαντικής πλειοψηφίας του κυπριακού Ελληνισμού'', πρόσθεσε.

Όπως είπε, ο Τάσσος Παπαδόπουλος στις 7 Απριλίου 2004, ανέλαβε την εξουσία με εντολή να διαπραγματευθεί λύση του Κυπριακού, όχι με εντολή να προσυπογράψει οποιαδήποτε λύση ήθελε να προκύψει από τις διαπραγματεύσεις.

''Αυτό και έκανε, γιατί ήταν ένας υπεύθυνος αρχηγός Κράτους και όχι ένας κομματικός ηγέτης δεσμευμένος από στενές ιδεολογικές προκαταλήψεις. Αυτό φάνηκε από τη Συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006 για την επανέναρξη των συνομιλιών για τη λύση του Κυπριακού. Δυστυχώς, αυτή Συμφωνία εγκαταλείφθηκε'', σημείωσε.

Νέες κατευθυντήριες γραμμές που έγιναν δεκτές το Μάρτιο και Μάιο του 2008, συνέχισε, επανέφεραν την Κυπριακή Δημοκρατία σ΄ ένα νέο ατέρμονα κύκλο συνομιλιών γύρω από σχήματα που απερρίφθησαν το 2004.

''Αν όμως οι προκάτοχοι του νυν Προέδρου έκαναν λάθη τακτικής και ουσίας, γιατί δεν γίνεται καμία προσπάθεια αλλαγής πλεύσης; Αντίθετα, βλέπουμε τη συνεχή προσαρμογή στα αποτελέσματα της εισβολής και κατοχής που συνοδεύονται από ευκαιριακές προπαγανδίστικες επετειακές διακηρύξεις'', είπε.

Αυτές οι διακηρύξεις, συνέχισε, χρησιμοποιούνται σαν φύλλο συκής για να καλύψουν την έλλειψη μίας πανεθνικής πολιτικής και τις νέες υποχωρήσεις που γίνονται σε βασικές πτυχές του Κυπριακού υπό την καθοδήγηση του Alexander Downer στις αποκαλούμενες «κυπριακής ιδιοκτησίας» συνομιλίες.

Ακούγονται και εκκλήσεις από κυβερνητικής πλευράς, είπε, για ενότητα στην πολιτική ζωή της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενότητα όμως δεν σημαίνει, συνέχισε, αποδοχή μίας οποιασδήποτε πολιτικής που βασίζεται στη νεκρανάσταση του Σχεδίου Ανάν και στις νέες υποχωρήσεις που γίνονται, σύμφωνα με τις διαρροές από τις συνομιλίες.

''Η ενότητα βασίζεται σε διαβουλεύσεις που οδηγούν σε μία πανεθνική πολιτική, που βασίζεται στο αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος του 2004 και όχι στην παραβίαση της λαϊκής βούλησης. Δυστυχώς όμως βλέπουμε το αντίθετο'', πρόσθεσε.

Είπε ότι ''η εμμονή του νυν Προέδρου ότι είναι 'ο Πρόεδρος της λύσης' και οι διαρροές από τις συνομιλίες δείχνουν νέες δεσμεύσεις και υποχωρήσεις σε ουσιαστικά θέματα μεταξύ των οποίων την αποδοχή δύο κυρίαρχων κρατικών οντοτήτων, την εκ περιτροπής Προεδρία, τη σταθμισμένη ψήφο, την εγκατάλειψη των δικαστικών αποφάσεων για το περιουσιακό και την παραμονή μεγάλου αριθμού εποίκων.

Ανέφερε ότι ''το θέατρο του παραλόγου των λεγόμενων ‘κυπριακής ιδιοκτησίας’ συνομιλιών που είδαμε τον περασμένο μήνα στη Νέα Υόρκη δεν μπορεί να συνεχίσει. Βαδίζουμε'', συνέχισε, ''στην τελική ευθεία του οδικού χάρτη του Alexander Downer σε πλήρη άγνοια του κυπριακού λαού και με πλήρη περιφρόνηση του αποτελέσματος του Δημοψηφίσματος του 2004''.

Το Σεπτέμβριο, στη συνάντησή του στη Νέα Υόρκη με εκπροσώπους των πέντε Μονίμων Μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, και εν μέσω τουρκικών απειλών, είπε, ο Πρόεδρος πρότεινε στους συνομιλητές του να μοιρασθεί ο φυσικός πλούτος της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με τους Τουρκοκυπρίους, ακόμα και πριν τη λύση του Κυπριακού.

Ο φυσικός πλούτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, σημείωσε, ανήκει στην Κυπριακή Δημοκρατία και όχι στις κοινότητες.

''Σε θέματα εθνικής ύπαρξης δεν υπάρχουν περιθώρια για υπεκφυγές, ευθυνοφοβία και μοιρολατρικό ψευδορεαλισμό, γιατί αυτά οδηγούν την Κυπριακή Δημοκρατία στη διάλυση και στην υποταγή της στην Τουρκία, αντί στην απελευθέρωση και στην αποκατάσταση του κανόνα του Νόμου.'', πρόσθεσε.

''Ο κυνισμός του Downer φάνηκε στη δήλωση που έκανε τον Οκτώβριο ότι ‘Δεν υπάρχει εγγύηση, κανένας δεν μπορεί να δώσει εκ προϊμίου εγγύηση ότι η λύση που θα εξευρεθεί για το Κυπριακό πρόβλημα θα λειτουργήσει...’. Δηλαδή, ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία οδηγείται σε διάλυση, ο αλαζών μεσολαβητής του ΟΗΕ αποδεικνύει την αναξιοπιστία της μεσολάβησής του και του Οργανισμού που εκπροσωπεί'', κατέληξε. sigma live