ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Η τεχνητή διόγκωση της απειλής, με απλά λόγια, είναι σε γενικές γραμμές ο ορισμός της κινδυνολογίας. Η ουσία της κινδυνολογίας περικλείεται στη φράση του Κεμάλ Ατατούρκ: «Για τον λαό, σε πείσμα του λαού». Αυτή η φράση έχει τη σημασία ότι, η κινδυνολογία χρησιμοποιείται για να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον, και όχι για να στραφεί εναντίον του.
Στη Δημοκρατία, όπου οι ηγεσίες των κομμάτων δεσμεύονται από τη κοινή γνώμη, η κινδυνολογία χρησιμοποιείται προκειμένου να αντιμετωπιστεί μια απειλή, είτε αυτή είναι πραγματική είτε φανταστική. Κι αυτό γιατί στις δημοκρατίες, οι πολιτικοί ηγέτες, προτιμούν να...
κατευνάζουν παρά να αντιμετωπίζουν τους επικίνδυνους αντιπάλους τους.
Στην Ελλάδα, μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές, ο κίνδυνος ακυβερνησίας είναι υπαρκτός, και σε καμία περίπτωση δεν είναι διογκωμένος ώστε να θεωρείται κινδυνολογία. Άλλωστε η αφασία των κομμάτων εξουσίας είναι τέτοια, που ακόμα και τη κινδυνολογία δεν έχουν τη δυνατότητα να την ασκήσουν με επαγγελματικό τρόπο. Επιπλέον, τα κόμματα- πυλώνες του πολιτικού συστήματος, είναι στην ουσία τα ίδια που το υπονομεύουν, με την άφρονα στάση και συμπεριφορά τους.
Είναι λυπηρό αλλά αποτελεί πλέον πραγματικότητα το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται οι πολιτικές εξελίξεις. Τα κόμματα εξουσίας, εξελίσσονται σε ιδανικούς αυτόχειρες του πολιτικού συστήματος, που μπορεί να μην ήταν απ’ τα καλύτερα, αλλά δεν έχουμε δει τα χειρότερα. Και τα χειρότερα, όπως προδιαγράφεται η επόμενη ημέρα, είναι η άνοδος και η είσοδος στη βουλή, κομμάτων της εξτρεμιστικής Δεξιάς και της λαϊκιστικής Αριστεράς.
Οι Δημοκράτες, όπου κι αν ανήκουν ιδεολογικά και πολιτικά, έχουν καθήκον να προστατεύσουν τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατίας. Στο κοινοβούλιο δεν έχουν σχέση όσοι το πολεμούν και επιδιώκουν την κατάργησή του. Και επιτέλους αν αυτό δεν μπορεί να γίνει κατανοητό από τα κόμματα εξουσίας, όλοι εμείς που θα πάμε την ερχόμενη Κυριακή να ψηφίσουμε, οφείλουμε να αναλογισθούμε τι πάμε να κάνουμε παρασυρόμενοι από το θυμό μας. Στο κάτω- κάτω δεν πρέπει να τους αφήσουμε να αυτοκτονήσουν.
Η τεχνητή διόγκωση της απειλής, με απλά λόγια, είναι σε γενικές γραμμές ο ορισμός της κινδυνολογίας. Η ουσία της κινδυνολογίας περικλείεται στη φράση του Κεμάλ Ατατούρκ: «Για τον λαό, σε πείσμα του λαού». Αυτή η φράση έχει τη σημασία ότι, η κινδυνολογία χρησιμοποιείται για να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον, και όχι για να στραφεί εναντίον του.
Στη Δημοκρατία, όπου οι ηγεσίες των κομμάτων δεσμεύονται από τη κοινή γνώμη, η κινδυνολογία χρησιμοποιείται προκειμένου να αντιμετωπιστεί μια απειλή, είτε αυτή είναι πραγματική είτε φανταστική. Κι αυτό γιατί στις δημοκρατίες, οι πολιτικοί ηγέτες, προτιμούν να...
κατευνάζουν παρά να αντιμετωπίζουν τους επικίνδυνους αντιπάλους τους.
Στην Ελλάδα, μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές, ο κίνδυνος ακυβερνησίας είναι υπαρκτός, και σε καμία περίπτωση δεν είναι διογκωμένος ώστε να θεωρείται κινδυνολογία. Άλλωστε η αφασία των κομμάτων εξουσίας είναι τέτοια, που ακόμα και τη κινδυνολογία δεν έχουν τη δυνατότητα να την ασκήσουν με επαγγελματικό τρόπο. Επιπλέον, τα κόμματα- πυλώνες του πολιτικού συστήματος, είναι στην ουσία τα ίδια που το υπονομεύουν, με την άφρονα στάση και συμπεριφορά τους.
Είναι λυπηρό αλλά αποτελεί πλέον πραγματικότητα το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται οι πολιτικές εξελίξεις. Τα κόμματα εξουσίας, εξελίσσονται σε ιδανικούς αυτόχειρες του πολιτικού συστήματος, που μπορεί να μην ήταν απ’ τα καλύτερα, αλλά δεν έχουμε δει τα χειρότερα. Και τα χειρότερα, όπως προδιαγράφεται η επόμενη ημέρα, είναι η άνοδος και η είσοδος στη βουλή, κομμάτων της εξτρεμιστικής Δεξιάς και της λαϊκιστικής Αριστεράς.
Οι Δημοκράτες, όπου κι αν ανήκουν ιδεολογικά και πολιτικά, έχουν καθήκον να προστατεύσουν τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατίας. Στο κοινοβούλιο δεν έχουν σχέση όσοι το πολεμούν και επιδιώκουν την κατάργησή του. Και επιτέλους αν αυτό δεν μπορεί να γίνει κατανοητό από τα κόμματα εξουσίας, όλοι εμείς που θα πάμε την ερχόμενη Κυριακή να ψηφίσουμε, οφείλουμε να αναλογισθούμε τι πάμε να κάνουμε παρασυρόμενοι από το θυμό μας. Στο κάτω- κάτω δεν πρέπει να τους αφήσουμε να αυτοκτονήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου