ΑΘΗΝΑ - ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΝΑ ΠΡΟΒΟΥΝ ΣΕ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

του Αντώνη Στυλιανού *

Η δημοσίευση στην επίσημη εφημερίδα της τουρκικής κυβερνήσεως την 27η Απριλίου 2012 της απόφασης της 16ης Μαρτίου 2012 του υπουργικού της συμβουλίου, η οποία αφορά την αδειοδότηση ερευνών για υδρογονάνθρακες σε θαλάσσιες περιοχές νότια και δυτικά της Ρόδου και ανατολικά και νότια του Καστελόριζου, που εμπίπτουν στην υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας και επηρεάζουν την κυπριακή υφαλοκρηπίδα, δημιουργεί γι' ακόμη μια φορά σοβαρές προκλήσεις εκ μέρους της Άγκυρας εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου.

Η εσωτερική «νομική» -στην ουσία πρόκειται για παράνομη πράξη- πράξη της Τουρκίας παραβιάζει κατάφωρα και καταφανέστατα, γι' ακόμη μια φορά, ουσιαστικές και θεμελιώδεις αρχές και ρήτρες του Διεθνούς Δικαίου και συγκεκριμένα των συμβατικών και εθιμικών κανόνων που ορίζουν και οριοθετούν το Δίκαιο της Θάλασσας. Σύμφωνα με το Άρθρο 81 της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, παράκτια κράτη τα οποία νομίμως έχουν οριοθετήσει την Αποκλειστική Οικονομική τους Ζώνη (ΑΟΖ) έχουν το δικαίωμα...

να εξουσιοδοτούν και να διευθετούν την εξόρυξη υδρογονανθράκων στην υφαλοκρηπίδα τους για όλους τους σκοπούς. Οι υπό αναφοράν περιοχές, στις οποίες η Άγκυρα έχει αδειοδοτήσει την έναρξη ερευνητικών γεωτρήσεων, ανήκουν αποκλειστικά στην υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας, σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας και των κανόνων του εθιμικού διεθνούς δικαίου που δεσμεύουν την Τουρκία.

Τόσο η ελληνική όσο και η κυπριακή Κυβέρνηση πρέπει να προβούν άμεσα σε διπλωματικά διαβήματα και παραστάσεις διαμαρτυρίας, όπως επίσης πρέπει να εμπλέξουν ενεργά και ουσιαστικά τον διεθνή παράγοντα, ήτοι τα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση στην προσπάθεια για ανακοπή της τουρκικής επιτηδειότητας στο συγκεκριμένο θέμα. Η στάση της Τουρκίας κάθε άλλο παρά συμβιβαστική διαφαίνεται και, ως εκ τούτου, ο τόνος των διαβημάτων πρέπει να είναι έντονος, θέτοντας τη διεθνή κοινότητα εις τον τύπον των ήλων όσον αφορά τη συνεχιζόμενη παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας.

Υπενθυμίζεται ότι η Άγκυρα είχε προχωρήσει τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 2011 σε έντονη αμφισβήτηση της υφαλοκρηπίδας του Καστελορίζου με την αποστολή νορβηγικού ερευνητικού πλοίου. Υπενθυμίζεται, επίσης, ότι η Τουρκία προχώρησε στην έναρξη ερευνητικής γεώτρησης στην κατεχόμενη περιοχή της Αμμοχώστου προ ολίγων ημερών κατά παράβαση πάντων των κανόνων του διεθνούς δικαίου που αφορούν στην κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας επί του εδάφους, του αέρος και των θαλασσών της.

Ο καθορισμός των θαλάσσιων ζωνών που ορίζεται από τη Σύμβαση του 1982 δεσμεύει και την Τουρκία. Οι ενέργειές της υπονομεύουν την εφαρμογή και τήρηση του διεθνούς δικαίου και αυτές πρέπει να αντιμετωπιστούν επαρκώς στα πλαίσια της νομιμότητας που οριοθετεί τις πράξεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας. Δεν μπορεί η επιτήδεια Τουρκία να ενεργεί με αυτόν τον προκλητικό τρόπο, ειδικά όσον αφορά πράξεις και ενέργειές της εναντίον πληρών μελών της Ένωσης, στην οποία οραματίζεται, μια μέρα, να εισέλθει.

Πρέπει, επιτέλους, να τεθεί το ερώτημα: Μπορεί η Τουρκία να συνεχίσει τις ενταξιακές της συνομιλίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση ή αυτές πρέπει να διακοπούν μέχρι τη συμμόρφωση της Τουρκίας με τους κανόνες που διέπουν τη λειτουργία της Ένωσης αλλά και τους κανόνες που οριοθετούν τη δράση, λειτουργία και αρχές της διεθνούς κοινότητας;

* Λέκτορας Νομικής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, LL.B Law Bristol, Ph.D in Law

 ''ΣΗΜΕΡΙΝΗ''