Η τροπή που πήραν τα πράγματα στις διακοινοτικές συνομιλίες βγάζουν από το παιχνίδι των προεδρικών εκλογών τον Χριστόφια και γενικά τη γραμμή εκείνη που στηρίζει την λύση κυπριακής ιδιοκτησίας με στόχο την Διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση. Μια γραμμή που οδήγησε σε αδιέξοδο και αποτυχία.
Το πολιτικό κατεστημένο της Κύπρου συνεχίζει παρά ταύτα απτόητο τον εμπαιγμό του λαού . Έτσι μετά την αποτυχία Χριστόφια φαίνεται τώρα πανέτοιμο να προωθήσει όχι άλλη μια γραμμή αλλά δύο γραμμές πλεύσης πάνω στο κυπριακό , που θα παίξουν στις ερχόμενες προεδρικές εκλογές.
Η μία γραμμή θα προτείνει εγκατάλειψη της ομοσπονδίας με ισχυρή κεντρική διοίκηση και μετάβαση σε θέσεις συγκαλυμμένης συνομοσπονδίας ή χαλαρής ομοσπονδίας. Παράλληλα με αυτή τη γραμμή θα υποστηριχθούν υποχωρήσεις τόσο στο τραπέζι των...
διαπραγματεύσεων όσο και έξω από αυτό. Υποχωρήσεις στο θέμα του άμεσου εμπορίου Ε.Ε. και κατεχομένων , υποχωρήσεις στο θέμα του φυσικού αερίου και της συνεκμετάλλευσης του με την Τουρκία , υποχωρήσεις που θα τσιμεντώνουν τις δύο συνιστώσες πολιτείες ή κρατίδια.
Η άλλη γραμμή θα στηριχθεί στο σύνθημα της επανατοποθέτησης του κυπριακού. Με αυτή τη γραμμή , το κατεστημένο θα εξαπατήσει το λαό εστιάζοντας στην μη αποδοχή των υπερπροσφορών Χριστόφια που έχουν ήδη κατατεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων , όπως την εκ περιτροπής προεδρία , την σταθμισμένη ψήφο , την παραμονή 50.000 εποίκων κλπ. Όμως κάτω από αυτή τη θεατρινίστικη εναντίωση θα στηρίξουν εκ νέου την διζωνικότητα που εισήγαγε η λεγόμενη συμφωνία κορυφής του 1977 , την δικοινοτικότητα που κληρονομήσαμε από το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης και τέλος την ομοσπονδία ως αποκύημα της τουρκικής αυτοδιοίκησης στη κατεχόμενη ζώνη. Η γραμμή αυτή είναι δύο βήματα πίσω από τις θέσεις Χριστόφια που στην ουσία έρχονται από προηγούμενες υποχωρήσεις. Δύο βήματα πίσω όμως που δεν αποκηρύττουν τον ενδοτισμό και ως εκ τούτου θα συμβάλουν στην παράταση του αδιεξόδου και στην εδραίωση της διχοτόμησης. Η γραμμή της επανατοποθέτησης θα συμπεριλάβει και την λεγόμενη ευρωπαϊκή λύση η οποία επίσης εδράζεται στη διζωνικότητα δηλαδή στην αποδοχή του πολιτικού στόχου της τουρκικής εισβολής.
Μπροστά σε αυτές τις δύο γραμμές , της διχοτόμησης υπό ευρωπαϊκό στέγαστρο ή της συγκαλυμμένης συνομοσπονδίας , η γραμμή του εθνικισμού όπως εκφράζεται από το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα, είναι η κάθετη ρήξη με το κατεστημένο , η καταγγελία του ενδοτισμού , του κατακτητικού συντάγματος της Ζυρίχης και η πρόταξη λύσης πραγματικής δημοκρατίας χωρίς άγγλους και τούρκους κατακτητές στα χώματα της Κύπρου. Μια γραμμή αγώνα ενάντια στη κατοχή και ενάντια στην υποχώρηση.
Λουκάς Σταύρου
Το πολιτικό κατεστημένο της Κύπρου συνεχίζει παρά ταύτα απτόητο τον εμπαιγμό του λαού . Έτσι μετά την αποτυχία Χριστόφια φαίνεται τώρα πανέτοιμο να προωθήσει όχι άλλη μια γραμμή αλλά δύο γραμμές πλεύσης πάνω στο κυπριακό , που θα παίξουν στις ερχόμενες προεδρικές εκλογές.
Η μία γραμμή θα προτείνει εγκατάλειψη της ομοσπονδίας με ισχυρή κεντρική διοίκηση και μετάβαση σε θέσεις συγκαλυμμένης συνομοσπονδίας ή χαλαρής ομοσπονδίας. Παράλληλα με αυτή τη γραμμή θα υποστηριχθούν υποχωρήσεις τόσο στο τραπέζι των...
διαπραγματεύσεων όσο και έξω από αυτό. Υποχωρήσεις στο θέμα του άμεσου εμπορίου Ε.Ε. και κατεχομένων , υποχωρήσεις στο θέμα του φυσικού αερίου και της συνεκμετάλλευσης του με την Τουρκία , υποχωρήσεις που θα τσιμεντώνουν τις δύο συνιστώσες πολιτείες ή κρατίδια.
Η άλλη γραμμή θα στηριχθεί στο σύνθημα της επανατοποθέτησης του κυπριακού. Με αυτή τη γραμμή , το κατεστημένο θα εξαπατήσει το λαό εστιάζοντας στην μη αποδοχή των υπερπροσφορών Χριστόφια που έχουν ήδη κατατεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων , όπως την εκ περιτροπής προεδρία , την σταθμισμένη ψήφο , την παραμονή 50.000 εποίκων κλπ. Όμως κάτω από αυτή τη θεατρινίστικη εναντίωση θα στηρίξουν εκ νέου την διζωνικότητα που εισήγαγε η λεγόμενη συμφωνία κορυφής του 1977 , την δικοινοτικότητα που κληρονομήσαμε από το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης και τέλος την ομοσπονδία ως αποκύημα της τουρκικής αυτοδιοίκησης στη κατεχόμενη ζώνη. Η γραμμή αυτή είναι δύο βήματα πίσω από τις θέσεις Χριστόφια που στην ουσία έρχονται από προηγούμενες υποχωρήσεις. Δύο βήματα πίσω όμως που δεν αποκηρύττουν τον ενδοτισμό και ως εκ τούτου θα συμβάλουν στην παράταση του αδιεξόδου και στην εδραίωση της διχοτόμησης. Η γραμμή της επανατοποθέτησης θα συμπεριλάβει και την λεγόμενη ευρωπαϊκή λύση η οποία επίσης εδράζεται στη διζωνικότητα δηλαδή στην αποδοχή του πολιτικού στόχου της τουρκικής εισβολής.
Μπροστά σε αυτές τις δύο γραμμές , της διχοτόμησης υπό ευρωπαϊκό στέγαστρο ή της συγκαλυμμένης συνομοσπονδίας , η γραμμή του εθνικισμού όπως εκφράζεται από το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα, είναι η κάθετη ρήξη με το κατεστημένο , η καταγγελία του ενδοτισμού , του κατακτητικού συντάγματος της Ζυρίχης και η πρόταξη λύσης πραγματικής δημοκρατίας χωρίς άγγλους και τούρκους κατακτητές στα χώματα της Κύπρου. Μια γραμμή αγώνα ενάντια στη κατοχή και ενάντια στην υποχώρηση.
Λουκάς Σταύρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου