Η ανεπάρκεια της ηγεσίας

H εξέλιξη που είχε η συζήτηση του θέματος Ντάουνερ στη Βουλή και η συζήτηση του εθνικού θέματος στο Εθνικό Συμβούλιο έχουν απογοητεύσει τον προβληματιζόμενο πολίτη, και απέδειξαν, για άλλη μια φορά, την αναποφασιστικότητα, την απουσία πολιτικού θάρρους και την άρνηση της πολιτικής ηγεσίας να αφήσει στο περιθώριο απολιθωμένες θέσεις, κομματικές σκοπιμότητες, λαϊκισμό και ενασχόληση με έριδες και καβγάδες και να επικεντρωθεί στα ουσιώδη, τα δύσκολα και τα επείγοντα.

Ανέμενε ο λαός, την Πέμπτη, να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση στο Εθνικό Συμβούλιο, να επικεντρωθεί η συζήτηση στην υποβολή εισηγήσεων για το πώς αντιμετωπίζουμε τις κρίσιμες εξελίξεις, οι οποίες -όπως οι περισσότεροι διαπιστώνουν- έρχονται, να συζητηθεί αλλαγή στρατηγικής, όπως και πάλιν οι περισσότεροι απαιτούσαν, αλλά στο τέλος τι έγινε; Η συνεδρία δαπανήθηκε σε αντιπαραθέσεις, συγκρούσεις και συζητήσεις για το παρελθόν. Έφθασαν στο σημείο, οι πολιτικοί αρχηγοί, να συζητούν και να...
διαπληκτίζονται εάν υπάρχει ή όχι κοινή βάση στις συνομιλίες! Ένα θέμα το οποίο όφειλαν να συζητήσουν και να καταλήξουν πριν από τέσσερα χρόνια, όταν άρχιζε ο απευθείας διάλογος. Τελικώς, η συνεδρία δεν κατέληξε πουθενά, εξαιτίας της τακτικής των πολιτικών αρχηγών να μετατρέπουν το Εθνικό Συμβούλιο σε πολιτική αρένα, αντί σε πεδίο προβληματισμού, υποβολής προτάσεων και χάραξης πολιτικής.

Όλα τα κόμματα, πλην του ΑΚΕΛ, φωνάζουν και απαιτούν τη χάραξη νέας στρατηγικής. Φοβούνται ότι οδηγούμαστε σε νέα εφιαλτικά διλήμματα. Όταν, όμως, έλθει η στιγμή να θέσουν όλα αυτά επί τάπητος, στρέφονται στην πάγια τακτική τους να προκαλούν συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις.

Βεβαίως, μεγάλη ευθύνη γι' αυτή την εξέλιξη, η οποία ουσιαστικά ακυρώνει τη χρησιμότητα του Εθνικού Συμβουλίου και το καθιστά άχρηστο, φέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εφόσον προεδρεύει του Εθνικού Συμβουλίου, σε αυτόν πέφτει η ευθύνη να κατευθύνει τη συζήτηση σε ουσιαστικά κανάλια και να προσφέρει την ευκαιρία να ασχοληθεί το Σώμα με τα επείγοντα, και όχι να αναλίσκονται οι πάντες σε συγκρούσεις και κοκορομαχίες.

Είναι φανερό ότι, με αυτήν τη νοοτροπία και με τη φιλοσοφία που αντιμετωπίζουν ο Πρόεδρος και τα πολιτικά κόμματα το Εθνικό Συμβούλιο, αυτό το Σώμα καθίσταται περιττό. Όχι μόνο δεν προσφέρει τίποτε η λειτουργία του, αλλά πολλές φορές -ίσως τις περισσότερες- καθίσταται και ζημιογόνο για την εθνική υπόθεση. Ο Πρόεδρος και οι αρχηγοί των κομμάτων αδυνατούν να αντιληφθούν τον δικό τους ρόλο και τον ρόλο του Εθνικού Συμβουλίου.

Στη Βουλή, τώρα, τα πράγματα εξελίχθησαν κατά τρόπο κωμικοτραγικό. Ενώ όλες τις τελευταίες ημέρες αναπτύχθηκε από πλευράς των περισσότερων κομμάτων, δικαιολογημένα, ένας έντονα επικριτικός λόγος κατά του Αλεξάντερ Ντάουνερ, εξαιτίας των τελευταίων εχθρικών ενεργειών του, οι οποίες αποκορύφωσαν την υπονομευτική δράση του εναντίον της εθνικής υπόθεσης και της Κυπριακής Δημοκρατίας, και η πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων ζητούσε την ανάκλησή του, ο δε πολίτης ανέμενε την έγκριση ψηφίσματος, το οποίο θα ήταν σύμφωνο με τις διακηρύξεις, τελικώς έγινε το αντίθετο. Εγκρίθηκε νερόβραστο ψήφισμα, άνευ ουδεμίας αναφοράς σε ανάκληση του Ειδικού Συμβούλου του Γ.Γ. Τα δύο μεγάλα κόμματα έφεραν ένσταση σε έγκριση τέτοιας αναφοράς και τα υπόλοιπα νέρωσαν εντελώς το κρασί τους και υποχώρησαν.

Την ίδια στιγμή, είδαμε βουλευτές να διαφοροποιούνται από τροπολογίες συναδέλφων τους του ιδίου κόμματος (ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ), σε βαθμό που να διερωτάται κανείς αν τα κόμματα, σε ένα τόσο καθοριστικό θέμα, μεταβαίνουν στη Βουλή με σχεδιασμένη τακτική, ή αυτοσχεδιάζουν.

Είναι εμφανές, και στις δύο περιπτώσεις, ότι δεν υπάρχει επαρκής πολιτική ηγεσία, με αξιόπιστο λόγο, προσηλωμένη στην αρχή της αντιμετώπισης των επείγοντων προβλημάτων. Δικαιολογημένα ο λαός αποστρέφει το πρόσωπο από τους πολιτικούς και τους αφήνει να ασχολούνται με αυτά που ξέρουν να ασχολούνται...

πηγή