Το κείμενο που θα διαβάσετε πιο κάτω αφορά τον Μπελογιάννη και μου εστάλει από φίλο (;) υπό τύπον προκλήσεως μάλλον και δεν θα το αφήσω αναπάντητο. Έχω πει ότι διαβάζοντας κομμουνιστές συγγραφείς, «συγγραφείς» ή και απλούς ανθρώπους που θέλουν να μιλήσουν γι αυτά που έζησαν κάποιες εποχές βγάζει κανείς πολλά χρήσιμα συμπεράσματα. Διαβάζοντας λοιπόν τον ΓΙΩΡΓΗ ΒΟΝΤΙΤΣΟ-ΓΟΥΣΙΑ, Αντιστράτηγο του ΔΣΕ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (1956) στο βιβλίο του « ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΤΤΕΣ ΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (τομος Β) εκδόσεων «Να υπηρετούμε τον Λαό», σελ. 166, 2η παράγραφος τα εξής:
.... με κάλεσαν τα 5 μέλη του διορισμένου Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ για να συζητήσουμε πάνω στην έκθεσή μου........ και συνεχίζοντας σελ. 167 παρ. 2.... Αφήνει (ο Θέος) αυτήν την συζήτηση και θρασύτατα μου λέει: «τι πράγματα είναι αυτά που κάνατε, πήγατε και ηρωοποιήσατε τον Μπελογιάννη που δεν του άξιζε. Ταράχθηκα, μούρθε να πάρω το σκαμνί και να του το φέρω στο κεφάλι, αλλά συγκρατήθηκα. Πρόσεξα τα πρόσωπα των άλλων , Κολιγιάννη, Παρτσαλίδη, Γκρόζου και Υφαντή και είδα ότι επιδοκίμαζαν αυτό που είπε ο Θέος».......
Τώρα ποιος και τι ακριβώς ήταν ο Μπελογιάννης για το ΚΚΕ, ποιος τον πρόδωσε και γιατί τον έδωσε στις αρχές τα συμπεράσματα δικά σας αλλά αν διαβάσετε το βιβλίο θα δείτε ότι όλοι οι μεγαλόσχημοι κομμουνιστές ρουφιάνευαν ο ένας τον άλλον. Χαφιές ο Πλουμπίδης, ρουφιάνος ο Σταθάς (Σ. Κασιμάτης), πράκτορας των Άγγλων ο Ζαχαριάδης, ο Βελουχιώτης (να αυτοκτόνησε τάχα;), ο...η... το... ρουφιάνοι και πράκτορες των Άγγλων, των Σοβιετικών των... εξωγήινων . Εξορίες, φυλακίσεις, δολοφονίες και εκτελέσεις στην Τασκένδη, το Βουκουρέστι σε όλον τον παραδεισένιο κόσμο του αειμνήστου «υπαρκτού» σε καθημερινή διάταξη.
Εικονική η εκτέλεση του Πλουμπίδη κατά τον Ζαχαριάδη! Μήπως ήταν εικονική και η εκτέλεση Μπελογιάννη; Και γιατί να μην είναι!
Μέσω Google και από τον τίτλο βρήκα ότι το κείμενο ανήκει στο « Σαν σήμερα.gr» και ότι το έχει προστατευμένο. Θα του κοινοποιήσω την παρούσα ανάρτηση γιατί νομίζω ότι έτσι είναι το σωστό όπως θα το στείλω και στον φίλο «Μέτωπο Όχι» που μου έστειλε τώρα, πριν από λίγο, την «Απόκρυφη ιστορία του Εθνικοαπελευθερωτικού μας κινήματος.... » που εξυμνεί το ΚΚΕ. Στον αρχικό αγαπητό φίλο που μάλλον θέλησε να με προκαλέσει στέλνοντάς μου το κείμενο, έχω να του πω ότι την «γεμάτη» βιβλιοθήκη μου την έχω μελετήσει και «ότι εγώ ξέρω γιατί είμαι ταγμένος στην παράταξή μου, δεν κατέχομαι από «ενοχικά σύνδρομα» και δεν προβληματίζομαι από πράγματα που μάλλον άλλοι, «οι δίγλωσσοι χαμερπείς ιντριγκαδόροι» και εκμεταλλευτές μιας ολόκληρης παράταξης θα έπρεπε να ντρέπονται... Ακολουθεί το κείμενο για τον Μπελογιάννη. Οδυσσεύς
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 1915 στην Αμαλιάδα. Από μαθητής του Γυμνασίου βρέθηκε στο δημοκρατικό κίνημα. Σπούδασε νομικά, αλλά δεν τέλειωσε τις σπουδές του, διότι αποβλήθηκε από το Πανεπιστήμιο με απόφαση της Συγκλήτου για τη δράση του «εναντίον της κοσμογονίας του Κονδύλη».
Έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1934. Από τότε, πέρασε από πολλές δοκιμασίες. Φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια στην Ασφάλεια Πατρών, τρομοκρατία στα ιταλικά στρατόπεδα. Στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής ήταν καπετάνιος μεραρχίας του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο και μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ. Στον εμφύλιο, ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν πολιτικός επίτροπος μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού. Παράλληλα με την καθοδηγητική του δουλειά, έγραψε άρθρα και μελέτες που αφορούσαν στην ελληνική ιστορία και στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Περίπου ένα χρόνο μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, ο Νίκος Μπελογιάννης και 93 ακόμη σύντροφοί του -μεταξύ των οποίων ο δημοσιογράφος Στάθης Δρομάζος, ο Στέργιος Γραμμένος και η Έλλη Ιωαννίδου- συλλαμβάνονται και στις 22 Οκτωβρίου 1951 οδηγούνται σε δίκη. Κατηγορούνται για απόπειρα ανασυγκρότησης του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ), το οποίο -βάση του Αναγκαστικού Νόμου 509/1947- θεωρείται παράνομο, προδοτικό και ξενοκίνητο κόμμα, που δρα ενάντια στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Στις 15 Νοεμβρίου ο πρόεδρος του έκτακτου στρατοδικείου Αντισυνταγματάρχης Ανδρέας Σταυρόπουλος ανακοινώνει την ετυμηγορία, πλαισιωμένος από τους στρατοδίκες Γεώργιο Παπαδόπουλο (τον μετέπειτα δικτάτορα), Ν. Κομιάνο, Γ. Κοράκη, και Θ. Κυριακόπουλο. Ο Νίκος Μπελογιάννης είναι μεταξύ των καταδικασθέντων σε θάνατο. Η απόφαση προκαλεί διεθνή κατακραυγή, ενώ στο εσωτερικό της χώρας το πολιτικό κλίμα φορτίζεται και πάλι επικίνδυνα.
Τρεις μήνες μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1952, η δίκη επαναλαμβάνεται. Δεσπόζουσα μορφή, ο 37χρονος Μπελογιάννης, ο οποίος παρακολουθεί την όλη διαδικασία μ' ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι, άψογα ντυμένος και με περισσή ευπρέπεια και ψυχραιμία. Την 1η Μαρτίου ο πρόεδρος του Στρατοδικείου Σίμος ανακοινώνει την ετυμηγορία... Εις θάνατον καταδικάζονται ο Νίκος Μπελογιάννης και επτά ακόμη κατηγορούμενοι.
Τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Μαρτίου, ο βασιλικός επίτροπος συνταγματάρχης Αθανασούλας ανακοινώνει στους Μπελογιάννη, Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση ότι η αίτηση χάριτος που υπέβαλαν απορρίφθηκε. Λίγο αργότερα οδηγούνται στο Γουδί, όπου και εκτελούνται δια τυφεκισμού στις 4:12 π.μ. Στο άκουσμα των πυροβολισμών, ο πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήραςκυριολεκτικά καταρρέει. Όλη η κινητοποίηση εντός και εκτός Ελλάδας δεν κατάφερε να αποτρέψει το γεγονός.
Τα άσχημα μαντάτα ταξιδεύουν γρήγορα μέχρι το στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων στον Αϊ Στράτη, όπου ζει εξόριστος ο Γιάννης Ρίτσος. Την ίδια μέρα θα γράψει το ποίημα "Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ".
.... με κάλεσαν τα 5 μέλη του διορισμένου Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ για να συζητήσουμε πάνω στην έκθεσή μου........ και συνεχίζοντας σελ. 167 παρ. 2.... Αφήνει (ο Θέος) αυτήν την συζήτηση και θρασύτατα μου λέει: «τι πράγματα είναι αυτά που κάνατε, πήγατε και ηρωοποιήσατε τον Μπελογιάννη που δεν του άξιζε. Ταράχθηκα, μούρθε να πάρω το σκαμνί και να του το φέρω στο κεφάλι, αλλά συγκρατήθηκα. Πρόσεξα τα πρόσωπα των άλλων , Κολιγιάννη, Παρτσαλίδη, Γκρόζου και Υφαντή και είδα ότι επιδοκίμαζαν αυτό που είπε ο Θέος».......
Τώρα ποιος και τι ακριβώς ήταν ο Μπελογιάννης για το ΚΚΕ, ποιος τον πρόδωσε και γιατί τον έδωσε στις αρχές τα συμπεράσματα δικά σας αλλά αν διαβάσετε το βιβλίο θα δείτε ότι όλοι οι μεγαλόσχημοι κομμουνιστές ρουφιάνευαν ο ένας τον άλλον. Χαφιές ο Πλουμπίδης, ρουφιάνος ο Σταθάς (Σ. Κασιμάτης), πράκτορας των Άγγλων ο Ζαχαριάδης, ο Βελουχιώτης (να αυτοκτόνησε τάχα;), ο...η... το... ρουφιάνοι και πράκτορες των Άγγλων, των Σοβιετικών των... εξωγήινων . Εξορίες, φυλακίσεις, δολοφονίες και εκτελέσεις στην Τασκένδη, το Βουκουρέστι σε όλον τον παραδεισένιο κόσμο του αειμνήστου «υπαρκτού» σε καθημερινή διάταξη.
Εικονική η εκτέλεση του Πλουμπίδη κατά τον Ζαχαριάδη! Μήπως ήταν εικονική και η εκτέλεση Μπελογιάννη; Και γιατί να μην είναι!
Μέσω Google και από τον τίτλο βρήκα ότι το κείμενο ανήκει στο « Σαν σήμερα.gr» και ότι το έχει προστατευμένο. Θα του κοινοποιήσω την παρούσα ανάρτηση γιατί νομίζω ότι έτσι είναι το σωστό όπως θα το στείλω και στον φίλο «Μέτωπο Όχι» που μου έστειλε τώρα, πριν από λίγο, την «Απόκρυφη ιστορία του Εθνικοαπελευθερωτικού μας κινήματος.... » που εξυμνεί το ΚΚΕ. Στον αρχικό αγαπητό φίλο που μάλλον θέλησε να με προκαλέσει στέλνοντάς μου το κείμενο, έχω να του πω ότι την «γεμάτη» βιβλιοθήκη μου την έχω μελετήσει και «ότι εγώ ξέρω γιατί είμαι ταγμένος στην παράταξή μου, δεν κατέχομαι από «ενοχικά σύνδρομα» και δεν προβληματίζομαι από πράγματα που μάλλον άλλοι, «οι δίγλωσσοι χαμερπείς ιντριγκαδόροι» και εκμεταλλευτές μιας ολόκληρης παράταξης θα έπρεπε να ντρέπονται... Ακολουθεί το κείμενο για τον Μπελογιάννη. Οδυσσεύς
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 1915 στην Αμαλιάδα. Από μαθητής του Γυμνασίου βρέθηκε στο δημοκρατικό κίνημα. Σπούδασε νομικά, αλλά δεν τέλειωσε τις σπουδές του, διότι αποβλήθηκε από το Πανεπιστήμιο με απόφαση της Συγκλήτου για τη δράση του «εναντίον της κοσμογονίας του Κονδύλη».
Περίπου ένα χρόνο μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, ο Νίκος Μπελογιάννης και 93 ακόμη σύντροφοί του -μεταξύ των οποίων ο δημοσιογράφος Στάθης Δρομάζος, ο Στέργιος Γραμμένος και η Έλλη Ιωαννίδου- συλλαμβάνονται και στις 22 Οκτωβρίου 1951 οδηγούνται σε δίκη. Κατηγορούνται για απόπειρα ανασυγκρότησης του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ), το οποίο -βάση του Αναγκαστικού Νόμου 509/1947- θεωρείται παράνομο, προδοτικό και ξενοκίνητο κόμμα, που δρα ενάντια στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Στις 15 Νοεμβρίου ο πρόεδρος του έκτακτου στρατοδικείου Αντισυνταγματάρχης Ανδρέας Σταυρόπουλος ανακοινώνει την ετυμηγορία, πλαισιωμένος από τους στρατοδίκες Γεώργιο Παπαδόπουλο (τον μετέπειτα δικτάτορα), Ν. Κομιάνο, Γ. Κοράκη, και Θ. Κυριακόπουλο. Ο Νίκος Μπελογιάννης είναι μεταξύ των καταδικασθέντων σε θάνατο. Η απόφαση προκαλεί διεθνή κατακραυγή, ενώ στο εσωτερικό της χώρας το πολιτικό κλίμα φορτίζεται και πάλι επικίνδυνα.
Τρεις μήνες μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1952, η δίκη επαναλαμβάνεται. Δεσπόζουσα μορφή, ο 37χρονος Μπελογιάννης, ο οποίος παρακολουθεί την όλη διαδικασία μ' ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι, άψογα ντυμένος και με περισσή ευπρέπεια και ψυχραιμία. Την 1η Μαρτίου ο πρόεδρος του Στρατοδικείου Σίμος ανακοινώνει την ετυμηγορία... Εις θάνατον καταδικάζονται ο Νίκος Μπελογιάννης και επτά ακόμη κατηγορούμενοι.
Τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Μαρτίου, ο βασιλικός επίτροπος συνταγματάρχης Αθανασούλας ανακοινώνει στους Μπελογιάννη, Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση ότι η αίτηση χάριτος που υπέβαλαν απορρίφθηκε. Λίγο αργότερα οδηγούνται στο Γουδί, όπου και εκτελούνται δια τυφεκισμού στις 4:12 π.μ. Στο άκουσμα των πυροβολισμών, ο πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήραςκυριολεκτικά καταρρέει. Όλη η κινητοποίηση εντός και εκτός Ελλάδας δεν κατάφερε να αποτρέψει το γεγονός.
Τα άσχημα μαντάτα ταξιδεύουν γρήγορα μέχρι το στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων στον Αϊ Στράτη, όπου ζει εξόριστος ο Γιάννης Ρίτσος. Την ίδια μέρα θα γράψει το ποίημα "Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου