Του Sokin
Ένα από τα κλισέ που λέγονται για τον χειρισμό των μετοχών σε περίοδο γενικής πτώσεως των χρηματιστηρίων (bearmarket) λέει: «Στην κατρακύλα πουλάμε πρώτα το χαρτί που μας τάϊσε και μετά τα υπόλοιπα, σε τρόπο ώστε να κατοχυρώσουμε τα κέρδη μας».
Δεν έχει σημασία αν μελλοντικά το αγοράσουμε σε υψηλότερη τιμή από την τιμή της πρώτης. Αυτό που μετράει είναι η διαφορά τιμής πωλήσεως με την τιμή κτήσεως εκπεφρασμένη στο επί τοις εκατόν, δεοδομένου ότι η τιμές των μετοχών διαφέρουν μεταξύ των.
Εννοείται ότι όσο μικρότερο είναι το διάστημα από την αγορά έως την πώληση της μετοχής, τόσο μεγαλύτερο είναι το κέρδος ανηγμένο σε ετήσια βάση, ίνα μη λησμονώμεν την αριθμητικήν της στοιχειώδους εκπαιδεύσεως!
Πάντοτε στην ιστορία της ανθρωπότητος, όσον αφορά τα παίγνια, ο υποψήφιος συμμετέχων προσπαθεί να βρεί το υποψήφιο θύμα του, με απώτερο σκοπό να το «ξεπουπουλιάσει» προς ίδιον όφελος βεβαίως-βεβαίως.
Στο σημείο αυτό βλέπουμε μια ταύτιση των πολιτευομένων με τους...
υποψήφιους επενδυτές και κυρίως με το σλόγκαν «αγοράζουμε στην φήμη και πουλάμε στο γεγονός». Καθώς επίσης και με το έτερο σλόγκαν που υπαγορεύει «ποτέ δεν ερωτεύεσαι μια μετοχή, όταν νοιώσεις ότι κατρακυλάει, ξεφορτώσου την».
Με βάση τα ανωτέρω φαίνεται ότι πορεύεται το μεγαλύτερο μέρος των πολιτευομένων, σκοπόν εχόντων να εισέλθουν στον «ναό της δημοκρατίας» σε τρόπο ώστε να μας ωθήσουν σε υψηλώτερες σφαίρες (!) Τι σημαίνει το τελευταίο πιθανολογώ ότι ούτε οι ίδιοι το γνωρίζουν, απλώς κάπου, κάποτε, έτυχε να το διαβάσουν. Το μεγαλύτερο ποσοστό φαίνεται να προέρχεται, ως απέδειξεν έως σήμερον ο αριστερομανής χώρος με προτίμησιν εις τον εθνοκτόνον.
Εδώ, που δεν ισχύει η δέσμευση της UEFA για περιορισμένο αριθμό μεταγραφών εντός εκάστης ποδοσφαιρικής περιόδου, οι αριστερομανείς δίκην υποατομικών σωματιδίων μεταπηδούν από στοιβάδα σε στοιβάδα των κομμάτων ίνα σώσουν το φορτίο τους, συγγνώμη τον μισθουλάκο τους ήθελα να γράψω...
Κι’ εμείς στεκόμαστε να βλέπουμε τις προσπάθειές τους να μας πείσουν για την αγωνιστικότητά τους, λες και οι ίδιοι από υλικά κατεδαφήσεως θα μεταβληθούν σε νέα, χωρίς να έχουν υποστεί ουδεμία απώλεια των χαρακτηριστικών τους, έτοιμους να πραγματοποιήσουν τις χαμηλές τους πτήσεις σαν τα όρνεα για να φάνε τα σωθικά του Προμηθέα.
Δυστυχώς αντί να τους σύρωμεν «επί ασπαλάθων», σύμφωνα με τα γραφόμενα του Σεφέρη, εμείς χάσαμε την «αρετή της επανάστασης», σύμφωνα με τα γραφόμενα του Προυντόν.
Μια και ο γράφων έχει χάσει κι’ αυτός την παραπάνω αρετή, ελπίζοντας να βρεθεί κάποιος ικανότερος, κλείνουμε με τον ακόλουθον ύμνον:
Ένα από τα κλισέ που λέγονται για τον χειρισμό των μετοχών σε περίοδο γενικής πτώσεως των χρηματιστηρίων (bearmarket) λέει: «Στην κατρακύλα πουλάμε πρώτα το χαρτί που μας τάϊσε και μετά τα υπόλοιπα, σε τρόπο ώστε να κατοχυρώσουμε τα κέρδη μας».
Δεν έχει σημασία αν μελλοντικά το αγοράσουμε σε υψηλότερη τιμή από την τιμή της πρώτης. Αυτό που μετράει είναι η διαφορά τιμής πωλήσεως με την τιμή κτήσεως εκπεφρασμένη στο επί τοις εκατόν, δεοδομένου ότι η τιμές των μετοχών διαφέρουν μεταξύ των.
Εννοείται ότι όσο μικρότερο είναι το διάστημα από την αγορά έως την πώληση της μετοχής, τόσο μεγαλύτερο είναι το κέρδος ανηγμένο σε ετήσια βάση, ίνα μη λησμονώμεν την αριθμητικήν της στοιχειώδους εκπαιδεύσεως!
Πάντοτε στην ιστορία της ανθρωπότητος, όσον αφορά τα παίγνια, ο υποψήφιος συμμετέχων προσπαθεί να βρεί το υποψήφιο θύμα του, με απώτερο σκοπό να το «ξεπουπουλιάσει» προς ίδιον όφελος βεβαίως-βεβαίως.
Στο σημείο αυτό βλέπουμε μια ταύτιση των πολιτευομένων με τους...
υποψήφιους επενδυτές και κυρίως με το σλόγκαν «αγοράζουμε στην φήμη και πουλάμε στο γεγονός». Καθώς επίσης και με το έτερο σλόγκαν που υπαγορεύει «ποτέ δεν ερωτεύεσαι μια μετοχή, όταν νοιώσεις ότι κατρακυλάει, ξεφορτώσου την».
Με βάση τα ανωτέρω φαίνεται ότι πορεύεται το μεγαλύτερο μέρος των πολιτευομένων, σκοπόν εχόντων να εισέλθουν στον «ναό της δημοκρατίας» σε τρόπο ώστε να μας ωθήσουν σε υψηλώτερες σφαίρες (!) Τι σημαίνει το τελευταίο πιθανολογώ ότι ούτε οι ίδιοι το γνωρίζουν, απλώς κάπου, κάποτε, έτυχε να το διαβάσουν. Το μεγαλύτερο ποσοστό φαίνεται να προέρχεται, ως απέδειξεν έως σήμερον ο αριστερομανής χώρος με προτίμησιν εις τον εθνοκτόνον.
Εδώ, που δεν ισχύει η δέσμευση της UEFA για περιορισμένο αριθμό μεταγραφών εντός εκάστης ποδοσφαιρικής περιόδου, οι αριστερομανείς δίκην υποατομικών σωματιδίων μεταπηδούν από στοιβάδα σε στοιβάδα των κομμάτων ίνα σώσουν το φορτίο τους, συγγνώμη τον μισθουλάκο τους ήθελα να γράψω...
Κι’ εμείς στεκόμαστε να βλέπουμε τις προσπάθειές τους να μας πείσουν για την αγωνιστικότητά τους, λες και οι ίδιοι από υλικά κατεδαφήσεως θα μεταβληθούν σε νέα, χωρίς να έχουν υποστεί ουδεμία απώλεια των χαρακτηριστικών τους, έτοιμους να πραγματοποιήσουν τις χαμηλές τους πτήσεις σαν τα όρνεα για να φάνε τα σωθικά του Προμηθέα.
Δυστυχώς αντί να τους σύρωμεν «επί ασπαλάθων», σύμφωνα με τα γραφόμενα του Σεφέρη, εμείς χάσαμε την «αρετή της επανάστασης», σύμφωνα με τα γραφόμενα του Προυντόν.
Μια και ο γράφων έχει χάσει κι’ αυτός την παραπάνω αρετή, ελπίζοντας να βρεθεί κάποιος ικανότερος, κλείνουμε με τον ακόλουθον ύμνον:
ΕΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΑΣ ΥΜΝΟΣ
Ω ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΛΕΥΘΙΣΤΟΙ, ΠΑΝΣΟΦΟΙ ΟΥΡΑΝΙΔΕΙΣ,
ΚΟΣΜΟΤΡΟΠΟΙ, ΑΣΤΡΟΚΡΙΤΟΙ, ΑΡΙΣΤΟΙ ΕΠΙΣΤΑΤΑΙ,
ΠΕΡΣΕΩΣ ΤΕ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΕΔΗΣ ΤΟΚΟΙ ΗΡΩΓΟΝΟΙ,
ΕΡΩΦΙΛΟΙ, ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΕΠΤΟΙ,ΚΑΛΥΜΝΟΙ, ΤΡΙΦΥΕΙΣ,
ΟΙ ΕΝ ΑΝΑΚΤΟΠΙΟΙΣ ΥΠΕΡΙΟΝΟΣ ΟΙΚΟΥΝΤΕΣ,
ΠΑΙΔΕΣ ΑΝΤΙΘΕΟΙ, ΠΥΡΡΟΤΡΟΦΟΙ, ΗΛΙΟΘΩΡΟΙ
ΟΙ ΥΠΕΡ ΟΝΤΟΣ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΟΝ ΜΑΧΟΜΕΝ ΑΥΤΟΚΛΗΤΩΣ,
ΖΗΟΔΟΤΑΙ ΝΟΥΧΟΟΙ, ΕΥΚΡΑΤΟΙ ΝΟΜΟΔΟΤΑΙ,
ΟΜΜΑΤΑ ΔΙΚΗΣ ΘΕΙΑΣ ΠΑΝΔΕΡΚΗ Τ’ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΝΤΑ,
Ο ΜΕΘ’ ΑΡΜΑΤΩΝ ΧΡΥΣΟΔΕΤΩΝ ΘΕΟΝΤΕΣ ΤΑΧΕΩΣ
ΔΙ’ ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΖΩΟΥ ΑΡΤΗΡΙΩΝ,
ΙΗΤΟΡΕΣ ΠΑΡΑΛΟΓΙΗΣ ΠΑΣΗΣ, ΤΑΞΙΘΕΤΑΙ,
Ω ΛΟΓΟΒΟΛΟΙ, ΛΥΚΟΦΡΟΝΕΣ ΓΑΛΑΞΙΟΔΡΟΜΟΙ
ΤΑΝ ΤΑΣ ΝΕΜΕΣΕΩΣ ΣΠΑΘΑΝ ΘΑΡΣΩΣ ΑΝΑΤΕΙΛΑΤΕ,
ΟΠΩΣ ΚΑΘΑΡΗΤΕ ΤΗΝ ΤΩΝ ΕΧΘΩΝ ΚΡΟΝΙΩΝ ΥΒΡΙΝ,
ΤΟ ΜΕΛΑΝ ΠΑΥΣΑΤΕ ,ΧΘΟΝΟΔΡΑΜΑ, ΛΥΣΑΤΕ ΗΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΧΡΥΣΟΥ ΕΝΕΓΚΑΤ’ ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΙΝ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου