Δευτέρα, 29 Νοεμβρίου 2010
Το μουσουλμανικό τέμενος στην Αθήνα
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010
Το μουσουλμανικό τέμενος στην Αθήνα
Σε εκπομπή αθηναϊκού ραδιοσταθμού με κάλεσαν, πριν τρία, περίπου, χρόνια, να τοποθετηθώ πάνω στο θέμα της οικοδόμησης τζαμιού στην Αθήνα -τότε μια επιτροπή πίεσης, με προεξάρχουσα τη Σαουδική Αραβία, ενεργοποιήθηκε και είχε συνέχεια επαφές με την ελληνική κυβέρνηση.
Η Ιρλανδική κυβέρνηση έκανε τα αντίθετα από ό,τι η κυβέρνηση Παπανδρέου
Η ιρλανδική κυβέρνηση έκανε τα αντίθετα απο αυτά που έκανε η κυβέρνηση Παπανδρέου
Στην ομιλία του στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο ο κ. Σαμαράς τόνισε ακόμα ότι η περίπτωση της Ιρλανδίας, δείχνει ακριβώς αυτά που δεν έκανε, δεν τόλμησε ή δεν θέλησε να κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Και εξήγησε ότι η Ιρλανδία προσπάθησε να αποφύγει το Μηχανισμό στήριξης. Δεν το κατάφερε, αλλά για λόγους τελείως διαφορετικούς:
- Η Ιρλανδία πήρε έγκαιρα μέτρα διόρθωσης των δημοσιονομικών της ανισορροπιών και ελλειμμάτων. Έτσι προβλέπεται να έχει ανάπτυξη 1,75% το 2011, ενώ η Ελλάδα προβλέπεται να έχει ύφεση 3% το 2011.
- Η Ιρλανδική κυβέρνηση δεν βγήκε στο εξωτερικό να διακηρύσσει ότι η χώρα της είναι «διεφθαρμένη». Το έκανε, όμως, η Ελληνική κυβέρνηση την περασμένη άνοιξη. Κι είναι η μόνη κυβέρνηση που το έχει κάνει αυτό ποτέ…
- Η Ιρλανδική κυβέρνηση βγήκε εγκαίρως και δανείστηκε καλύπτοντας εκ των προτέρων όλες τις δανειακές ανάγκες της ως τα μέσα του επομένου χρόνου. Και μάλιστα, δανείστηκε με ακριβό επιτόκιο, για να αποφύγει την ένταξη στο Μηχανισμό στήριξης. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε την ευκαιρία να δανειστεί πολύ φθηνότερα μέχρι τον περασμένο Φεβρουάριο, αλλά δεν το έκανε.
- Η Ιρλανδική κυβέρνηση αναγκάστηκε να ενταχθεί στο Μηχανισμό ένταξης γιατί «αχίλλειος πτέρνα» της οικονομίας της ήταν το τραπεζικό της σύστημα, το οποίο είναι φορτωμένο με υψηλού κινδύνου δάνεια στον εγχώριο κατασκευαστικό της κλάδο. Στην Ελλάδα αντίστοιχο πρόβλημα δεν υπήρξε στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
- Οι ξένες τράπεζες έχουν δανείσει την Ιρλανδία, κυρίως τις Ιρλανδικές τράπεζες, 731 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα αντίστοιχα δάνεια ξένων τραπεζών προς την Ελλάδα δεν ξεπερνούν τα 175 δισεκατομμύρια δολάρια.
- Παρά την πίεση στο εύθραυστο τραπεζικό της σύστημα η Ιρλανδία διαπραγματεύθηκε σκληρά και απέφυγε, προς το παρόν, να αυξήσει το φορολογικό συντελεστή της στα κέρδη. Αυτός παραμένει στο 12,5%. Δεν τον αύξησε ούτε τώρα, παρά την πίεση που της αυξήθηκε. Στην Ελλάδα ο φορολογικός συντελεστής είναι 20% στα αδιανέμητα κέρδη και 40% στα διανεμόμενα!
- Η Ιρλανδική κυβέρνηση συμφώνησε να αυξήσει το ΦΠΑ κατά μια μονάδα μέσα στο 2013 και κατά άλλη μία μονάδα το 2014. Η Ελληνική κυβέρνηση αύξησε το ΦΠΑ κατά 4 μονάδες μέσα σε 12 μήνες!
- Η Ιρλανδία πέτυχε να της δοθεί χρόνος πέντε ετών αντί για τέσσερα που δόθηκε στην Ελλάδα, προκειμένου να ρίξει το έλλειμμά της κάτω από 3%.
- Η Ιρλανδία διαπραγματεύτηκε και συμφώνησε, όπως όλοι είδαμε χθες βράδυ, κατά τα πέντε αυτά χρόνια της δημοσιονομικής της προσαρμογής να έχει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, μειούμενη ανεργία και χαμηλό πληθωρισμό. Αντίθετα, αυτό που συμφώνησε η Ελληνική κυβέρνηση, εκτοξεύει την ανεργία στο 15% το 2011, σύμφωνα με το δικό της Σχέδιο του κατατεθέντος προϋπολογισμού.
- Η Ιρλανδία θα κάνει δημοσιονομική προσαρμογή κατά τα 2/3 από το σκέλος των δαπανών, και μόνο κατά το 1/3 από το σκέλος των εσόδων, όπως είναι η βέλτιστη διεθνής πρακτική. Η ελληνική κυβέρνηση, δυστυχώς, έκανε το ακριβώς αντίθετο. Με τα αποτελέσματα που βλέπουμε σήμερα..
Δηλαδή, η Ιρλανδική κυβέρνηση διαπραγματεύθηκε ως το τέλος και κατάφερε να διασώσει την αναπτυξιακή της δυναμική. Η Ελληνική κυβέρνηση θυσίασε πρώτη την αναπτυξιακή της δυναμική. Και καταδίκασε τη χώρα σε φαύλο κύκλο αέναης ύφεσης και συνεχούς υπερχρέωσης.
Η τελευταία, μάλιστα απόφαση για την επιμήκυνση αποπληρωμής σε δέκα χρόνια περίπου, αποδεικνύει:
- Πρώτον, ότι εμείς θα μπορούσαμε να έχουμε διαπραγματευτεί καλύτερα,
- Και δεύτερον, ότι τώρα που πέτυχε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αποπληρωμής η Ιρλανδία, επωφελείται προφανώς και η Ελλάδα. Κοντά στον βασιλικό της Ιρλανδία, ποτίζεται και η Ελληνική γλάστρα. Αν και όπως έχω από καιρό επισημάνει, θα πρέπει να δούμε κατά πόσο η ευθυγράμμισή μας με την Ιρλανδία, θα συνοδευτεί ή όχι με επιπλέον δυσμενείς όρους και προϋποθέσεις.
Συμπέρασμα: Η Ιρλανδική κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε να αποφύγει την ένταξη στο Μηχανισμό στήριξης. Και δεν τα κατάφερε γιατί έχει προβλήματα πολύ διαφορετικά απ’ ό,τι η Ελλάδα. Ενώ η Ελληνική κυβέρνηση επιδίωξε αυτό που η Ιρλανδία προσπάθησε να αποφύγει…
antinews
Α. Σαμαράς: Γιατί είπαμε όχι στο μνημόνιο
Αντώνης Σαμαράς: «Γιατί είπαμε όχι στο Μνημόνιο»
Απορρίψαμε το Πρόγραμμα αυτό για τρείς κυρίως λόγους:
– Το απορρίψαμε, διότι δεν χτυπά τη σπατάλη. Δεν είναι «σπατάλη» οι συντάξεις των 800 ευρώ που περικόπηκαν…
Η πολιτική που υιοθετήθηκε, τον περασμένο Μάιο, βάζει τη χώρα σε φαύλο κύκλο ύφεσης, επίμονων ελλειμμάτων, νέων περιοριστικών μέτρων, ακόμα πιο επίμονων ελλειμμάτων, ακόμα μεγαλύτερης ύφεσης…
Τότε, αυτό το λέγαμε μόνον εμείς. Τώρα το ομολογούν όλοι.
- Το απορρίψαμε διότι δεν χτυπά τη φοροδιαφυγή. Τονίσαμε ότι για να διευρυνθεί η φορολογική βάση, για να μαζευτούν περισσότερα δημόσια έσοδα χρειάζονται τέσσερα πράγματα:
-Μικρότεροι, όχι μεγαλύτεροι φορολογικοί συντελεστές (για να περιοριστούν τα κίνητρα φοροδιαφυγής),
-Απλούστερο φορολογικό σύστημα (για να κλείσουν τα «παράθυρα», δηλαδή οι ευκαιρίες φοροδιαφυγής),
-Αντικειμενικό σύστημα υπολογισμού του φόρου (για να περιοριστούν οι δυνατότητες «συναλλαγής» έφορου-επιχειρηματία) και
-Αποφασιστικός έλεγχος των παραβατών (για να αυξηθεί το ρίσκο της φοροδιαφυγής).
Η κυβέρνηση έκανε το αντίθετο: αύξησε τους φορολογικούς συντελεστές και μεγάλωσε το κίνητρο της φοροδιαφυγής!
Κι έτσι δεν διεύρυνε την φορολογική βάση. Δεν χτύπησε τη φοροδιαφυγή. Προκάλεσε μεγάλο πλήγμα στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Και σήμερα χιλιάδες επιχειρήσεις κλείνουν ή μεταναστεύουν. Αφήνοντας πίσω τους, εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους ή απελπισμένους ανθρώπους, που ετοιμάζονται να μεταναστεύσουν κι αυτοί.
– Τρίτον, διαφωνήσαμε, διότι με όλα αυτά τα σκληρά μέτρα η Πολιτική της Κυβέρνησης εκτόξευσε το χρέος, δεν το έλεγξε!
Σύμφωνα με το ίδιο το Μνημόνιο, μετά από 4 χρόνια εφαρμογής του, το χρέος της Ελλάδας θα ανέβαινε από το 115% το 2009 στο 150% το 2014! Αλλά μια χώρα με τόσο μεγάλη δανειακή επιβάρυνση, δεν θα μπορούσε να βγει τότε στις αγορές να δανειστεί…
Τώρα, στην τελευταία έκθεση της Κομισιόν, προβλέπεται ότι το χρέος θα ξεπεράσει το 150% από το 2011. Και θα ανέβει πολύ περισσότερο στο τέλος της τετραετίας…
Δηλαδή, το Πρόγραμμα, μας παρελάμβανε ως χώρα με πρόβλημα χρέους και τέσσερα χρόνια αργότερα, θα μας φέρει σε χειρότερη θέση, με πολύ μεγαλύτερο χρέους!
Άρα, υπάρχει κι ένας δεύτερος φαύλος κύκλος: δεν είναι μόνο που τα τρέχοντα ελλείμματα σωρεύουν χρέος. Είναι ότι το μεγαλύτερο χρέος παράγει μεγαλύτερα μελλοντικά ελλείμματα. Κι ό,τι κερδίζουμε από την μια πλευρά, με αιματηρές περικοπές, το χάνουμε από την άλλη, διότι αύριο θα χρειαστεί να πληρώνουμε μεγαλύτερους τόκους ετησίως…
Κι αυτός είναι ο λόγος που, παρά την υπογραφή του Μνημονίου και παρά την εφαρμογή του, τα spreads δεν υποχώρησαν! Παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα. Και ανέβηκαν περισσότερο απ’ ό,τι λίγο πριν υπογράψουμε…
Πριν λίγους μήνες, αυτά τα λέγαμε μόνοι εμείς. Και τότε μας επέκριναν κάποιοι.
Σήμερα, αυτές τις διαπιστώσεις τις κάνουν ακόμα και υπουργοί της κυβέρνησης. Ακόμα και με τα ίδια επιχειρήματα. Ακόμα και με τα ίδια λόγια, κάποιες φορές…
antinews
Τι θέλει τελικά η Ελλάδα;
«Канал 5 Телевизија» : Η Ελλάδα ζητά από Ουάσιγκτον τη ΜΗ δημοσίευση των ελληνο-σκοπιανών διαπραγματεύσεων
Η Ελλάδα ζητά από την Ουάσιγκτον να σταματήσει τη δημοσίευση των απόρρητων πληροφοριών σχετικά με τις ελληνο-σκοπιανές σχέσεις. Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας έστειλε το απόγευμα χθες σημείωμα διαμαρτυρίας προς τον αμερικανό πρέσβη στην Ελλάδα, Ντάνιελ Σμιθ, και παρότρυνε την Ουάσιγκτον να κάνει τα πάντα ώστε να εμποδίσει τη δημοσίευση των μυστικών εγγράφων που θα μπορούσαν να βλάψουν τα ελληνικά συμφέροντα, όπως πληροφορήθηκε το «Канал 5 Телевизија» από ανεπίσημες διπλωματικές πηγές στην Αθήνα. Εξάλλου ο πρόεδρος του αλβανικού κόμματος DPA , Μεντούχ Τάτσι, δήλωσε χθες ότι τις επόμενες ημέρες θα ανακοινώσει έγγραφα του Wikileaks που επιβεβαιώνουν την Eλληνική ανάμειξη, καθώς και πρόσωπα, στην σύγκρουση της Βαρντάσκας το 2001. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που αντλήθηκαν από τη διαρροή των αμερικανικών μυστικών εγγράφων, ο Φίλιπ Γκόρντον υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ ανέφερε στους συμβούλους του Σαρκοζί, ήδη, από τον περασμένο Σεπτέμβριο, ότι στην Ελλάδα θα έρθει άλλη κυβέρνηση που επιτρέπει μεγαλύτερη ευελιξία στην ελληνοσκοπιανή διαφορά.
Ο Γκόρντον, μάλιστα, συμφώνησε ότι καμία άλλη κυβέρνηση, εκτός του ΠΑΣΟΚ, δεν θα ήταν τόσο ευέλικτη στις διαπραγματεύσεις του ελληνοσκοπιανού ζητήματος. Σύμφωνα με την έκθεση Γκόρντον, υπήρχε αισιοδοξία ότι εάν η διεθνής κοινότητα μπορούσε να πείσει τα Σκόπια να διοργανώσουν ένα δημοψήφισμα, ώστε η Ελλάδα να εγκαταλείψει την επιμονή της στην αλλαγή των σκοπιανών διαβατηρίων, τότε θα υπήρχε πρόοδος στο θέμα του ονόματος.
Εθνικά Θέματα
Ο Γκόρντον, μάλιστα, συμφώνησε ότι καμία άλλη κυβέρνηση, εκτός του ΠΑΣΟΚ, δεν θα ήταν τόσο ευέλικτη στις διαπραγματεύσεις του ελληνοσκοπιανού ζητήματος. Σύμφωνα με την έκθεση Γκόρντον, υπήρχε αισιοδοξία ότι εάν η διεθνής κοινότητα μπορούσε να πείσει τα Σκόπια να διοργανώσουν ένα δημοψήφισμα, ώστε η Ελλάδα να εγκαταλείψει την επιμονή της στην αλλαγή των σκοπιανών διαβατηρίων, τότε θα υπήρχε πρόοδος στο θέμα του ονόματος.
Εθνικά Θέματα
Αρχής γενομένης από το Ιόνιο: Προχωράμε άμεσα σε έρευνες για πετρέλαιο;
Κυβέρνηση: "Προχωράμε άμεσα σε έρευνες για πετρέλαιο, αρχικά στο Ιόνιο".
"Υπάρχει αμεσότατη ανάγκη να προχωρήσουμε, ιδιαίτερα στην περιοχή του Ιονίου και της Δυτικής Ελλάδας, στον εμπλουτισμό των ερευνητικών δεδομένων που υπάρχουν. Διότι τα στοιχεία είναι αρκετά αισιόδοξα ότι μπορούμε να έχουμε πολύ θετικά αποτελέσματα". Τα παραπάνω δεν ειπώθηκαν ούτε σε εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα, ούτε γράφτηκαν στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ (και οι δύο είχαν δεχθεί σκληρή κριτική την περασμένη άνοξη όταν άνοιξαν τον φάκελο "Πετρέλαια στην Ελλάδα").Ειπώθηκαν πριν λίγο στην Βουλή από τον υφυπουργό ΠΕΚΑ Γιάννη Μανιάτη,
ο οποίος ταυτοχρόνως προανήγγειλλε την κατάθεση νομοσχεδίου, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου το αργότερο, με το οποίο θα ιδρύεται Εθνικός Φορέας Έρευνας Υδρογονανθράκων. Υπολογίζεται ότι μέσα σε ένα χρόνο θα έχει δώσει τις πρώτες άδειες έρευνας και συνεκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.Ο Φορέας θα προκηρύξει δημόσιους διαγωνισμούς ώστε να γίνουν έρευνες στη χώρα και στο βαθμό που αυτές αποδειχθούν θετικές στη συνέχεια θα προχωρήσει η αξιοποίηση και εκμετάλλευση κοιτασμάτων είτε πετρελαίου, είτε φυσικού αερίου.
Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ, Κ. Βελόπουλου σχετικά με τα κοιτάσματα πετρελαίου στο Ιόνιο Πέλαγος και αλλού, ο κ. Μανιάτης παρότι ξεκαθάρισε ότι δεν θα τοποθετηθεί για το που και πόσο πρέπει να προχωρήσουν οι έρευνες - καθώς πρόκειται για ένα πολύ σύνθετο θέμα.
Ο ερωτών βουλευτής από την πλευρά του είπε πως η Ελλάδα βρίθει πετρελαίων σε τέτοιο βαθμό ώστε η αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου να αποσβέσει το δημόσιο χρέος της χώρας κι όμως ουδέποτε οι κυβερνήσεις διαχρονικά ασχολήθηκαν με το τόσο σοβαρό αυτό θέμα αν και τόνισε πως το ΥΠΕΚΑ έχει κάνει σημαντικά βήματα.
Στο μεταξύ, σύμφωνα με νεότερες δηλώσεις του τεχνικού συνεργάτη των ΕΛΠΕ, Κωνοφάγου «Μεγάλες και σοβαρές εταιρίες της Αμερικής έχουν εκπονήσει μελέτες που δείχνουν ότι στο τρίγωνο Αιγύπτου-Κρήτης- Λιβύης έχουν εντοπιστεί 16 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου» ενώ ο ίδιος συμπληρώνει ότι "η Ελλάδα θα πρέπει να τακτοποιήσει την οικονομική της ζώνη (ΑΟΖ) όπως έκανε η Κύπρος που για τα επόμενα 100 χρόνια θα λύσει το πρόβλημά της".
Εθνικά Θέματα, epirus-ellas
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010
Τώρα που δεν θα πάρουμε δώρο είδαν το φως το αληθινό;
Τώρα που δεν θα πάρουμε δώρο Χριστουγέννων είδαν το φως το αληθινό;
29/11/2010
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Όλο και πιο συχνά και από διαφορετικές πλευρές, ακούμε τον τελευταίο καιρό από πολιτικούς διάφορες εκφράσεις του τύπου «δεν πάει άλλο», «ο κόμπος έφτασε στο χτένι», «κάνουμε αυτά που έπρεπε να γίνουν από καιρό».
Σωστά, αλλά από όσο γνωρίζουμε, κανείς μα κανείς δεν ήλθε από τον Άρη. Εδώ κατοικούσαν όλοι, εδώ εκλέγονται με βάση το πελατειακό σύστημα, αυτήν την χώρα κυβερνούσαν, όταν βρίσκονταν στην κυβέρνηση ή συγκυβερνούσαν, όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση.
Στη συνέντευξή του στον «Κόσμο του Επενδυτή», ο υπουργός των Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου υποστήριξε πως το «Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής» (το μνημόνιο δηλαδή, όπως και ο ίδιος λέει επαναφέροντάς μας στην σκληρή πραγματικότητα) «δεν είναι απλώς η απαραίτητη προϋπόθεση για την εκταμίευση του δανείου των 110 δις που σώζουν τη χώρα από τη χρεοκοπία. Είναι κυρίως το πρόγραμμα τομών και αλλαγών που όλοι αναγνωρίζουμε ότι έπρεπε να έχουν ξεκινήσει εδώ και χρόνια και τις οποίες πρέπει σήμερα να υλοποιήσουμε σε ελάχιστο χρόνο και κάτω από τις πιο πιεστικές οικονομικές συνθήκες για τη χώρα».
Σωστά και πάλι. Αλλά ποιος εμπόδισε τον αρχηγό του, τον μακροβιότερο (από το 1985) υπουργό της χώρας να αναλάβει δράση για να αλλάξουν όλα αυτά; Ποιος εμπόδισε το σύνολο του πολιτικού προσωπικού μας να κάνει κάτι για να μην φθάσουμε ως εδώ;
Τώρα, όλοι λένε ότι αδιαφορούν για το πολιτικό κόστος. Δεν αδιαφορούσαν, όμως, όταν ασκούνταν στην φαυλοκρατία και στις κούφιες υποσχέσεις, προκειμένου να υφαρπάσουν τις ψήφους και να αρπάξουν την εξουσία. Όταν εξαιτίας τους κάθε φωνή λογικής καταντούσε γραφική και περίγελως, άξια να εξοβελιστεί από την πολιτική ζωή. Όταν ο ίδιος ο κ. Παπακωνσταντίνου προεκλογικά υποστήριζε ότι υπάρχει σχέδιο να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα χωρίς καν «ήπια προσαρμογή» - αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι δεν θα χρειαστεί να θιγούν κεκτημένα, διαφορετικά ουδείς θα ψήφιζε το κόμμα του.
Είπε ποτέ προεκλογικά ότι θα συγκρουστεί με τους συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ, όπως λέει σήμερα, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση δεν θα κάνει βήμα πίσω;
Και γιατί έπρεπε να φθάσουμε στην κατάλυση της εθνικής μας κυριαρχίας και στην πιο σκληρή επιτήρηση για να κάνουμε αυτά που έπρεπε να είχαμε κάνει;
Γιατί δεν τα σκέφτονταν όλα αυτά όταν διασπάθιζαν το εθνικό και το κοινοτικό χρήμα, όταν υπέγραφαν λεόντειες συμβάσεις, όταν κακοδιαχειρίζονταν πακτωλούς χρημάτων;
Επιτέλους, γιατί τώρα πρέπει να πούμε την αλήθεια; Δεν μπορούσαμε να την είχαμε πει νωρίτερα; Τώρα ανακαλύψαμε ότι «δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να προχωρήσουμε στον ίδιο δρόμο με αυτόν που ακολουθούμε τα τελευταία χρόνια»;
Τώρα ανακαλύψαμε ότι «το μοντέλο ανάπτυξης που στήριξε το εισόδημα των Ελλήνων εδώ και δεκαετίες έφτασε στα όρια του και η ανταγωνιστικότητα της χώρας στο ναδίρ. Το δημόσιο χρέος έφτασε σε απίστευτα επίπεδα και το έλλειμμα - το οποίο το 2009 ξεπέρασε το 15% του ΑΕΠ - συνέχισε να το τροφοδοτεί με απίστευτα ποσά κάθε χρόνο»;
Τα ίδια περίπου υποστήριξε και ο υφυπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης στην «Ημερησία»: «Ήρθε η ώρα να πάμε σε ένα ευέλικτο κράτος που θα συνεισφέρει στην ανάπτυξη». Και για τις ΔΕΚΟ είπε πως «πρέπει να λειτουργούν με βάση τα κριτήρια της παραγωγικότητας και της οικονομικής αποτελεσματικότητας».
Μπα; Δεν τα ήξεραν αυτά όταν φόρτωναν το Δημόσιο με τους «πελάτες» τους και γέμιζαν τον κόσμο κομματικούς εγκάθετους; Δεν ήξεραν ότι οι ΔΕΚΟ πρέπει κάτι να παράγουν εκτός από κομματικές ψήφους;
Τώρα τα ανακάλυψαν όλα αυτά; Τώρα που δεν θα πάρουμε δώρο Χριστουγέννων;
Αν πράγματι τα ανακάλυψαν τώρα, είναι όλοι – όλοι όσοι κυβέρνησαν τη χώρα – άκρως επικίνδυνοι. Αν πάλι τα ήξεραν και απλώς βολεύονταν με την αθλιότητα που είχαν δημιουργήσει, με αποτέλεσμα να οδηγήσουν την χώρα και τον λαό στην απόλυτη υποδούλωση, τότε είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας.
Πολιτική είναι η τέχνη του προβλέπειν. Κι’ αν τότε δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να προβλέψουν, τότε είναι βέβαιο ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν προβλέπουν ή κάνουν ότι δεν προβλέπουν την επόμενη καταστροφή – που μπορεί να είναι και εθνική.
Οφείλουν να καταλάβουν πως έχουν χάσει και το τελευταίο ίχνος της αξιοπιστίας τους. Πως κάθε φορά που μιλάνε, ο κόσμος σκέφτεται τι έλεγαν όταν κυνηγούσαν τις ψήφους. Και πως απλώς τώρα αγωνίζονται για την πολιτική τους επιβίωση, παριστάνοντας τάχατες πως είδαν το φως το αληθινό.
Αδύνατον να εμπιστευθούμε κάποιους που, αν και είχαν την δυνατότητα, δεν έπραξαν το σωστό την κατάλληλη ώρα.
Σωστά, αλλά από όσο γνωρίζουμε, κανείς μα κανείς δεν ήλθε από τον Άρη. Εδώ κατοικούσαν όλοι, εδώ εκλέγονται με βάση το πελατειακό σύστημα, αυτήν την χώρα κυβερνούσαν, όταν βρίσκονταν στην κυβέρνηση ή συγκυβερνούσαν, όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση.
Στη συνέντευξή του στον «Κόσμο του Επενδυτή», ο υπουργός των Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου υποστήριξε πως το «Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής» (το μνημόνιο δηλαδή, όπως και ο ίδιος λέει επαναφέροντάς μας στην σκληρή πραγματικότητα) «δεν είναι απλώς η απαραίτητη προϋπόθεση για την εκταμίευση του δανείου των 110 δις που σώζουν τη χώρα από τη χρεοκοπία. Είναι κυρίως το πρόγραμμα τομών και αλλαγών που όλοι αναγνωρίζουμε ότι έπρεπε να έχουν ξεκινήσει εδώ και χρόνια και τις οποίες πρέπει σήμερα να υλοποιήσουμε σε ελάχιστο χρόνο και κάτω από τις πιο πιεστικές οικονομικές συνθήκες για τη χώρα».
Σωστά και πάλι. Αλλά ποιος εμπόδισε τον αρχηγό του, τον μακροβιότερο (από το 1985) υπουργό της χώρας να αναλάβει δράση για να αλλάξουν όλα αυτά; Ποιος εμπόδισε το σύνολο του πολιτικού προσωπικού μας να κάνει κάτι για να μην φθάσουμε ως εδώ;
Τώρα, όλοι λένε ότι αδιαφορούν για το πολιτικό κόστος. Δεν αδιαφορούσαν, όμως, όταν ασκούνταν στην φαυλοκρατία και στις κούφιες υποσχέσεις, προκειμένου να υφαρπάσουν τις ψήφους και να αρπάξουν την εξουσία. Όταν εξαιτίας τους κάθε φωνή λογικής καταντούσε γραφική και περίγελως, άξια να εξοβελιστεί από την πολιτική ζωή. Όταν ο ίδιος ο κ. Παπακωνσταντίνου προεκλογικά υποστήριζε ότι υπάρχει σχέδιο να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα χωρίς καν «ήπια προσαρμογή» - αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι δεν θα χρειαστεί να θιγούν κεκτημένα, διαφορετικά ουδείς θα ψήφιζε το κόμμα του.
Είπε ποτέ προεκλογικά ότι θα συγκρουστεί με τους συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ, όπως λέει σήμερα, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση δεν θα κάνει βήμα πίσω;
Και γιατί έπρεπε να φθάσουμε στην κατάλυση της εθνικής μας κυριαρχίας και στην πιο σκληρή επιτήρηση για να κάνουμε αυτά που έπρεπε να είχαμε κάνει;
Γιατί δεν τα σκέφτονταν όλα αυτά όταν διασπάθιζαν το εθνικό και το κοινοτικό χρήμα, όταν υπέγραφαν λεόντειες συμβάσεις, όταν κακοδιαχειρίζονταν πακτωλούς χρημάτων;
Επιτέλους, γιατί τώρα πρέπει να πούμε την αλήθεια; Δεν μπορούσαμε να την είχαμε πει νωρίτερα; Τώρα ανακαλύψαμε ότι «δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να προχωρήσουμε στον ίδιο δρόμο με αυτόν που ακολουθούμε τα τελευταία χρόνια»;
Τώρα ανακαλύψαμε ότι «το μοντέλο ανάπτυξης που στήριξε το εισόδημα των Ελλήνων εδώ και δεκαετίες έφτασε στα όρια του και η ανταγωνιστικότητα της χώρας στο ναδίρ. Το δημόσιο χρέος έφτασε σε απίστευτα επίπεδα και το έλλειμμα - το οποίο το 2009 ξεπέρασε το 15% του ΑΕΠ - συνέχισε να το τροφοδοτεί με απίστευτα ποσά κάθε χρόνο»;
Τα ίδια περίπου υποστήριξε και ο υφυπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης στην «Ημερησία»: «Ήρθε η ώρα να πάμε σε ένα ευέλικτο κράτος που θα συνεισφέρει στην ανάπτυξη». Και για τις ΔΕΚΟ είπε πως «πρέπει να λειτουργούν με βάση τα κριτήρια της παραγωγικότητας και της οικονομικής αποτελεσματικότητας».
Μπα; Δεν τα ήξεραν αυτά όταν φόρτωναν το Δημόσιο με τους «πελάτες» τους και γέμιζαν τον κόσμο κομματικούς εγκάθετους; Δεν ήξεραν ότι οι ΔΕΚΟ πρέπει κάτι να παράγουν εκτός από κομματικές ψήφους;
Τώρα τα ανακάλυψαν όλα αυτά; Τώρα που δεν θα πάρουμε δώρο Χριστουγέννων;
Αν πράγματι τα ανακάλυψαν τώρα, είναι όλοι – όλοι όσοι κυβέρνησαν τη χώρα – άκρως επικίνδυνοι. Αν πάλι τα ήξεραν και απλώς βολεύονταν με την αθλιότητα που είχαν δημιουργήσει, με αποτέλεσμα να οδηγήσουν την χώρα και τον λαό στην απόλυτη υποδούλωση, τότε είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας.
Πολιτική είναι η τέχνη του προβλέπειν. Κι’ αν τότε δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να προβλέψουν, τότε είναι βέβαιο ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν προβλέπουν ή κάνουν ότι δεν προβλέπουν την επόμενη καταστροφή – που μπορεί να είναι και εθνική.
Οφείλουν να καταλάβουν πως έχουν χάσει και το τελευταίο ίχνος της αξιοπιστίας τους. Πως κάθε φορά που μιλάνε, ο κόσμος σκέφτεται τι έλεγαν όταν κυνηγούσαν τις ψήφους. Και πως απλώς τώρα αγωνίζονται για την πολιτική τους επιβίωση, παριστάνοντας τάχατες πως είδαν το φως το αληθινό.
Αδύνατον να εμπιστευθούμε κάποιους που, αν και είχαν την δυνατότητα, δεν έπραξαν το σωστό την κατάλληλη ώρα.
ελευθερη ζωνη
Αλή Μπιράντ: Αποκσαλυπτικά Κείμενα
ΕΠΙ ΞΥΡΟΥ ΑΚΜΗΣ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΗΠΑ- ΤΟΥΡΚΙΑΣΤα αποκαλυπτικά κείμενα του Αλή Μπιράντ
Ειδικού Συνεργάτη
Εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εντυπώσεις που αποκόμισε από την επίσκεψή του στις ΗΠΑ ο γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος Μεχμέτ Αλή Μπιράντ, τις οποίες δημοσίευσε σε συνέχειες στην τακτική του στήλη στην εφημερίδα «Posta».
Πρόκειται για απόψεις αρκετά τεκμηριωμένες, τις οποίες αξίζει να συνοψίσουμε:
«Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα, η Τουρκία έφθασε στο χείλος του γκρεμού. Παρ’ όλο ότι δεν έγιναν δεκτά τα αιτήματά της αναγκάστηκε να αλλάξει στάση για να μην πέσει στο γκρεμό. Βέβαια, τα προβλήματα δεν επιλύθηκαν ακόμα. Εάν η Άγκυρα επαναλάβει την ίδια στάση θα ξεσπάσει θύελλα.
Με την αλλαγή στάσης της η Τουρκία διέσωσε μια πρωτοφανή κρίση στις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Η χώρα θα τεθεί κάτω από την ομπρέλα προστασίας του αντιπυραυλικού συστήματος. Οι αντιρρήσεις της Άγκυρας ικανοποιήθηκαν με την εγκατάσταση πυραύλων Patriot και Thaad στις νοτιοανατολικές περιοχές, οι οποίες εξαιρούνται από την αντιπυραυλική ασπίδα. Φυσικά το αίτημα της για έλεγχο της διοίκησης του συστήματος απορρίφθηκε, όσο για τα χρήματα που ζήτησε από τις ΗΠΑ για να αντιμετωπίσει το κόστος αυτών των εγκαταστάσεων δεν επιλύθηκε ακόμα και συζητείται».
Ο Ερντογάν απογοήτευσε τον Ομπάμα
«Ο Αμερικανός Πρόεδρος κ. Ομπάμα αισθάνεται μεγάλη απογοήτευση για τη συμπεριφορά του κ. Ερντογάν. Ο κ. Ομπάμα παρακαλούσε επί 45 λεπτά τον κ. Ερντογάν για να αλλάξει την ψήφο του για το Ιράν στον ΟΗΕ , αλλά δεν κατάφερε να τον πείσει. Έτσι, η Άγκυρα από «πρότυπο στρατηγικό εταίρο» μετατράπηκε σε εχθρό. Ο Λευκός Οίκος έκλεισε τις πύλες του για την Τουρκία. Οι φράσεις που ακούγονται στην αμερικανική πρωτεύουσα για την κυβέρνηση είναι:
-Παλιός φίλος που χάθηκε
-Σύμμαχος του ΝΑΤΟ που δεν μπορείς να εμπιστευτείς
-Χώρα που κάνει του κεφαλιού της»
Το εβραϊκό λόμπυ δείχνει τα δόντια του
«Η προσέγγιση της Άγκυρας στο Ιράν και η περιπέτεια με το πλοίο «Μαβί Μαρμαρά», που μετέφερε βοήθεια στη Γάζα μετέτρεψε την Τουρκία σε ανεπιθύμητη χώρα για το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπυ που ελέγχει το Κογκρέσο . Χάρη στην βοήθεια αυτού του λόμπυ το Κογκρέσο έδειχνε την προτίμηση του στην Τουρκία. Δεν ενθάρρυνε τους ‘Έλληνες και τους Ελληνοκύπριους. Έκλεινε τα μάτια στα βασανιστήρια και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρεμπόδιζε την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, πρόσφερε αμέσως όσα όπλα ζητούσε η Άγκυρα, τη βοηθούσε για την καταπολέμηση του ΡΚΚ. Τώρα όλα αυτά τελείωσαν . Το εβραϊκό λόμπυ έκλεισε τις πόρτες του Κογκρέσου για την Τουρκία. Αξίζει να επισημανθεί ότι το ίδιο λόμπυ ελέγχει τα Μ.Μ.Ε και τους μεγάλους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς.
Η πολιτική που ακολούθησε ο Ερντογάν μαζί με τον Νταβούτογλου για απεξάρτηση από την γραμμή της Ουάσιγκτον και ο ρόλος της υπερδύναμης στην περιοχή που ετοίμασε για τον εαυτό της δυσαρέστησε την Ουάσιγκτον. Από την άλλη ικανοποίησε τον αραβικό κόσμο που έκανε τεράστιες επενδύσεις στην χώρα».
Η Ουάσιγκτον ετοιμάζει το τίμημα
«Η εντύπωση που σχηματίζει κανείς από τις επαφές του με αξιωματούχους των ΗΠΑ είναι ότι η κυβέρνηση θα πληρώσει το τίμημα των πράξεων της. Υπάρχουν πολλά πεδία στα οποία μπορεί να στραφεί η Ουάσιγκτον:
-Ο εξοπλισμός της Τουρκίας εξαρτάται απόλυτα από την Αμερική.
- Οι διεθνείς αγορές κοιτάζουν πρώτα το στόμα της Ουάσιγκτον και μετά δίνουν χρήματα και κάνουν επενδύσεις. Μια χώρα εχθρός των ΗΠΑ θα δυσκολευτεί να εξασφαλίσει πιστώσεις.
-Αν θέλεις να κερδίσεις κάτι σε όλα τα θέματα πρέπει να έχεις στο πλευρό σου την Αμερική
-Ο αγώνας εναντίον του ΡΚΚ χωρίς τη βοήθεια των ΗΠΑ θα είναι δύσκολος και αιματηρός.
-Στον ΟΗΕ δεν κάνεις βήμα χωρίς την πλάτη της Ουάσιγκτον.
-Αλλά και στην Ε.Ε δύσκολα ακούγεται η φωνή της χώρας που δεν υποστηρίζεται από την Αμερική.
Σήμερα οι ΗΠΑ δεν ανατρέπουν εξουσίες. Την ώρα, όμως, που φαινομενικά οι σχέσεις είναι φυσιολογικές, σφίγγει τόσο πολύ τις βίδες που προκαλεί ασφυξία. Προς το παρόν ακύρωσε κάθε μεσολαβητική προσπάθεια της Άγκυρας για το Παλαιστινιακό. Το Κογκρέσο δεν προτίθεται να εγκρίνει το μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Άγκυρας. Ενδέχεται να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Το Ισραήλ και το εβραϊκό λόμπυ ετοιμάζονται να προβάλλουν αντιρρήσεις για τους αγωγούς πετρελαίου που θα περνούν από την Τουρκία. Επίσης, το Ισραήλ υπογράφει τώρα με την Ελλάδα, τις συμφωνίες που είχε υπογράψει με την Τουρκία.
Μέχρι στιγμής η οικονομική ανάπτυξη προστατεύει την Άγκυρα. Τα κέρδη των επενδυτών είναι πολύ μεγάλα. Κανείς, όμως, δεν ξέρει τι θα συμβεί αν φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο…».
Ο δημοσιογράφος της Χουριέτ κ. Χαντί Ουλούεγκιν , αναφερόμενος στις επισημάνσεις του κ. Μπιράντ τονίζει ότι ο ισχυρός άνδρας της αμερικανικής διπλωματίας που διετέλεσε και Πρεσβευτής της χώρας του στην Άγκυρα, κ. Έρικ Έντελμαν έγραψε σε εφημερίδα τα εξής:
«Με την υποστήριξή που δώσαμε στο Κόμμα του κ. Ερντογάν δημιουργήσαμε πολιτικούς και ηθικούς κινδύνους. Η ιδέα της περιφερειακής δύναμης μπορεί να ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας ενός ανθρώπου» - φωτογραφίζοντας έτσι το υπερφίαλο όραμα του νεοοθωμανού κ. Νταβούτογλου.
Πάντως ο κ. Έντελμαν επεσήμανε ότι ακόμα και η πολιτική των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες του Τούρκου «μάγου» δεν ήταν επιτυχής.
Η Άγκυρα προφανώς γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Μπορεί η πολιτική της ανεξαρτητοποίησης της από τις ΗΠΑ να ήταν σωστή, αλλά έχασε το μέτρο. Παρασύρθηκε από το μεγάλο όραμα της αναβίωσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας και δεν είχε την υπομονή να περιμένει και να κάνει σιγά και σταθερά βήματα. Νομίζει ότι η Ουάσιγκτον μοιάζει με την Αθήνα που υποχωρεί μόνιμα στις επιθυμίες της. Εάν συνεχίσει την ίδια τακτική θα απομακρυνθεί πλήρως από τη Δύση και θα ενταχθεί στη Μέση Ανατολή, κάτι που αντίκειται στις αρχές του Κεμαλισμού.
Ελπίζουμε αυτά που γράφουν τόσο ξεκάθαρα οι Τούρκοι δημοσιογράφοι να τα γνωρίζουν και οι διάφοροι «σύμβουλοι» που ασχολούνται με την ελληνική εξωτερική πολιτικοί, γιατί οι διπλωμάτες μας σίγουρα γνωρίζουν , αλλά δεν εισακούονται….
ελευθερη ζωνη
29/11/2010
Ο Τούρκος δημοσιογράφος Μεχμέτ Αλή Μπιράντ
Εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εντυπώσεις που αποκόμισε από την επίσκεψή του στις ΗΠΑ ο γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος Μεχμέτ Αλή Μπιράντ, τις οποίες δημοσίευσε σε συνέχειες στην τακτική του στήλη στην εφημερίδα «Posta».
Πρόκειται για απόψεις αρκετά τεκμηριωμένες, τις οποίες αξίζει να συνοψίσουμε:
«Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα, η Τουρκία έφθασε στο χείλος του γκρεμού. Παρ’ όλο ότι δεν έγιναν δεκτά τα αιτήματά της αναγκάστηκε να αλλάξει στάση για να μην πέσει στο γκρεμό. Βέβαια, τα προβλήματα δεν επιλύθηκαν ακόμα. Εάν η Άγκυρα επαναλάβει την ίδια στάση θα ξεσπάσει θύελλα.
Με την αλλαγή στάσης της η Τουρκία διέσωσε μια πρωτοφανή κρίση στις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Η χώρα θα τεθεί κάτω από την ομπρέλα προστασίας του αντιπυραυλικού συστήματος. Οι αντιρρήσεις της Άγκυρας ικανοποιήθηκαν με την εγκατάσταση πυραύλων Patriot και Thaad στις νοτιοανατολικές περιοχές, οι οποίες εξαιρούνται από την αντιπυραυλική ασπίδα. Φυσικά το αίτημα της για έλεγχο της διοίκησης του συστήματος απορρίφθηκε, όσο για τα χρήματα που ζήτησε από τις ΗΠΑ για να αντιμετωπίσει το κόστος αυτών των εγκαταστάσεων δεν επιλύθηκε ακόμα και συζητείται».
Ο Ερντογάν απογοήτευσε τον Ομπάμα
«Ο Αμερικανός Πρόεδρος κ. Ομπάμα αισθάνεται μεγάλη απογοήτευση για τη συμπεριφορά του κ. Ερντογάν. Ο κ. Ομπάμα παρακαλούσε επί 45 λεπτά τον κ. Ερντογάν για να αλλάξει την ψήφο του για το Ιράν στον ΟΗΕ , αλλά δεν κατάφερε να τον πείσει. Έτσι, η Άγκυρα από «πρότυπο στρατηγικό εταίρο» μετατράπηκε σε εχθρό. Ο Λευκός Οίκος έκλεισε τις πύλες του για την Τουρκία. Οι φράσεις που ακούγονται στην αμερικανική πρωτεύουσα για την κυβέρνηση είναι:
-Παλιός φίλος που χάθηκε
-Σύμμαχος του ΝΑΤΟ που δεν μπορείς να εμπιστευτείς
-Χώρα που κάνει του κεφαλιού της»
Το εβραϊκό λόμπυ δείχνει τα δόντια του
«Η προσέγγιση της Άγκυρας στο Ιράν και η περιπέτεια με το πλοίο «Μαβί Μαρμαρά», που μετέφερε βοήθεια στη Γάζα μετέτρεψε την Τουρκία σε ανεπιθύμητη χώρα για το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπυ που ελέγχει το Κογκρέσο . Χάρη στην βοήθεια αυτού του λόμπυ το Κογκρέσο έδειχνε την προτίμηση του στην Τουρκία. Δεν ενθάρρυνε τους ‘Έλληνες και τους Ελληνοκύπριους. Έκλεινε τα μάτια στα βασανιστήρια και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρεμπόδιζε την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, πρόσφερε αμέσως όσα όπλα ζητούσε η Άγκυρα, τη βοηθούσε για την καταπολέμηση του ΡΚΚ. Τώρα όλα αυτά τελείωσαν . Το εβραϊκό λόμπυ έκλεισε τις πόρτες του Κογκρέσου για την Τουρκία. Αξίζει να επισημανθεί ότι το ίδιο λόμπυ ελέγχει τα Μ.Μ.Ε και τους μεγάλους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς.
Η πολιτική που ακολούθησε ο Ερντογάν μαζί με τον Νταβούτογλου για απεξάρτηση από την γραμμή της Ουάσιγκτον και ο ρόλος της υπερδύναμης στην περιοχή που ετοίμασε για τον εαυτό της δυσαρέστησε την Ουάσιγκτον. Από την άλλη ικανοποίησε τον αραβικό κόσμο που έκανε τεράστιες επενδύσεις στην χώρα».
Η Ουάσιγκτον ετοιμάζει το τίμημα
«Η εντύπωση που σχηματίζει κανείς από τις επαφές του με αξιωματούχους των ΗΠΑ είναι ότι η κυβέρνηση θα πληρώσει το τίμημα των πράξεων της. Υπάρχουν πολλά πεδία στα οποία μπορεί να στραφεί η Ουάσιγκτον:
-Ο εξοπλισμός της Τουρκίας εξαρτάται απόλυτα από την Αμερική.
- Οι διεθνείς αγορές κοιτάζουν πρώτα το στόμα της Ουάσιγκτον και μετά δίνουν χρήματα και κάνουν επενδύσεις. Μια χώρα εχθρός των ΗΠΑ θα δυσκολευτεί να εξασφαλίσει πιστώσεις.
-Αν θέλεις να κερδίσεις κάτι σε όλα τα θέματα πρέπει να έχεις στο πλευρό σου την Αμερική
-Ο αγώνας εναντίον του ΡΚΚ χωρίς τη βοήθεια των ΗΠΑ θα είναι δύσκολος και αιματηρός.
-Στον ΟΗΕ δεν κάνεις βήμα χωρίς την πλάτη της Ουάσιγκτον.
-Αλλά και στην Ε.Ε δύσκολα ακούγεται η φωνή της χώρας που δεν υποστηρίζεται από την Αμερική.
Σήμερα οι ΗΠΑ δεν ανατρέπουν εξουσίες. Την ώρα, όμως, που φαινομενικά οι σχέσεις είναι φυσιολογικές, σφίγγει τόσο πολύ τις βίδες που προκαλεί ασφυξία. Προς το παρόν ακύρωσε κάθε μεσολαβητική προσπάθεια της Άγκυρας για το Παλαιστινιακό. Το Κογκρέσο δεν προτίθεται να εγκρίνει το μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Άγκυρας. Ενδέχεται να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Το Ισραήλ και το εβραϊκό λόμπυ ετοιμάζονται να προβάλλουν αντιρρήσεις για τους αγωγούς πετρελαίου που θα περνούν από την Τουρκία. Επίσης, το Ισραήλ υπογράφει τώρα με την Ελλάδα, τις συμφωνίες που είχε υπογράψει με την Τουρκία.
Μέχρι στιγμής η οικονομική ανάπτυξη προστατεύει την Άγκυρα. Τα κέρδη των επενδυτών είναι πολύ μεγάλα. Κανείς, όμως, δεν ξέρει τι θα συμβεί αν φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο…».
Ο δημοσιογράφος της Χουριέτ κ. Χαντί Ουλούεγκιν , αναφερόμενος στις επισημάνσεις του κ. Μπιράντ τονίζει ότι ο ισχυρός άνδρας της αμερικανικής διπλωματίας που διετέλεσε και Πρεσβευτής της χώρας του στην Άγκυρα, κ. Έρικ Έντελμαν έγραψε σε εφημερίδα τα εξής:
«Με την υποστήριξή που δώσαμε στο Κόμμα του κ. Ερντογάν δημιουργήσαμε πολιτικούς και ηθικούς κινδύνους. Η ιδέα της περιφερειακής δύναμης μπορεί να ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας ενός ανθρώπου» - φωτογραφίζοντας έτσι το υπερφίαλο όραμα του νεοοθωμανού κ. Νταβούτογλου.
Πάντως ο κ. Έντελμαν επεσήμανε ότι ακόμα και η πολιτική των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες του Τούρκου «μάγου» δεν ήταν επιτυχής.
Η Άγκυρα προφανώς γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Μπορεί η πολιτική της ανεξαρτητοποίησης της από τις ΗΠΑ να ήταν σωστή, αλλά έχασε το μέτρο. Παρασύρθηκε από το μεγάλο όραμα της αναβίωσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας και δεν είχε την υπομονή να περιμένει και να κάνει σιγά και σταθερά βήματα. Νομίζει ότι η Ουάσιγκτον μοιάζει με την Αθήνα που υποχωρεί μόνιμα στις επιθυμίες της. Εάν συνεχίσει την ίδια τακτική θα απομακρυνθεί πλήρως από τη Δύση και θα ενταχθεί στη Μέση Ανατολή, κάτι που αντίκειται στις αρχές του Κεμαλισμού.
Ελπίζουμε αυτά που γράφουν τόσο ξεκάθαρα οι Τούρκοι δημοσιογράφοι να τα γνωρίζουν και οι διάφοροι «σύμβουλοι» που ασχολούνται με την ελληνική εξωτερική πολιτικοί, γιατί οι διπλωμάτες μας σίγουρα γνωρίζουν , αλλά δεν εισακούονται….
ελευθερη ζωνη
Wikileaks: Είναι άραγε ο αποδομητικός μηχανισμός της παγκόσμιας (δια)κυβέρνησης;
Wikileaks : Ο έξυπνος αποδομητικός μηχανισμός της παγκόσμιας κυβέρνησης
“αποδόμηση δεν είναι το να αποσυναρμολογήσεις τη δομή ενός κειμένου, αλλά μία υπόδειξη ότι το ίδιο το κείμενο έχει αποσυναρμολογήσει τον εαυτό του. Αυτό που φαίνεται ως η συμπαγής του βάση δεν είναι βράχος, αλλά αέρας”
J. Hillis Miller
Ξαφνικά και σχεδόν απο το πουθενά ένας μυστήριος Αυστραλός κατασκευάζει μια ιστοσελίδα και βγάζει στην δημοσιότητα 700.000 απόρρητα έγγραφα των ΗΠΑ που αφορούσαν τον πόλεμο στο Ιράκ.Σήμερα λίγους μήνες μετά προαναγγέλλεται ένας δεύτερος σεισμός οκτώ μάλιστα φορές ισχυρότερος απο τον πρώτο.Όπως έγραψε
“Κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής, ανέμεναν με αγωνία την αποκάλυψη εκατοντάδων χιλιάδων άκρως απόρρητων εγγράφων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τα οποία είχαν κλαπεί και είχαν αποσταλεί στην ιστοσελίδα Wikileaks, η οποία με τη σειρά της τα μοιράστηκε με τις εφημερίδες New York Times και Guardian και το περιοδικό Der Spiegel. Το Wikileaks ιδρύθηκε από τον Αυστραλό Τζούλιαν Ασάντζ, τον οποίο οι Αμερικανοί χαρακτηρίζουν «επικίνδυνο χάκερ».Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών έδωσε εντολή στους πρέσβεις στις χώρες οι οποίες θα επηρεαστούν να ενημερώσουν τις κυβερνήσεις τους. Αρμόδιοι στην Ουάσιγκτον και την Αθήνα επιβεβαίωσαν σε συνομιλίες τους με το «Εθνος της Κυριακής» ότι αξιωματούχος της αμερικανικής πρεσβείας επισκέφθηκε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και ενημέρωσε για το θέμα τον πρέσβη Χρήστο Παναγόπουλο, που θεωρείται ο πιο στενός συνεργάτης του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα.Σύμφωνα με πληροφορίες, τα έγγραφα που εκλάπησαν είναι της περιόδου 2006-2009. Αφορούν τηλεγραφήματα που εστάλησαν από όλες τις πρεσβείες του εξωτερικού προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τις απαντήσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και καλύπτουν όλα τα διεθνή προβλήματα.“
Με δυό λόγια το Wikileaks , για λόγους που θα εξετάσουμε πιο κάτω , άνοιξε το καπάκι του βόθρου και η μπόχα της μυστικής και υπόγειας διπλωματίας θα ξεχυθεί παντού.
Ήδη απο την πρώτη φορά , η έκπληξη του κόσμου δεν προήλθε τόσο απο το περιεχόμενο των δημοσιευμένων “απορρήτων” εγγράφων, αφού σχεδόν οι πάντες έχουν αντιληφθεί την “ηθική” και τους τρόπους εφαρμογής της “Νέας Τάξης Πραγμάτων “ δια της “Pax Americana”, όσο απο αυτό καθ΄αυτό το γεγονός της “διαρροής” τόσο πολλών και σημαντικών για την …εικόνα της Αμερικής “μυστικών”.
Μας είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ένας μυστηριώσης “ακτιβιστής” απέκτησε ξαφνικά τέτοια ισχύ ώστε να γκρεμίσει όλο το σύστημα ασφαλείας των ΗΠΑ και να προσπεράσει την πολυεπίπεδη και πολύμορφη δραστηριότητα των αμερικανικών μυστικών αλλά και “φανερών” υπηρεσιών.
Είναι προφανές ότι στην περίπτωση της αποκαλυπτικής δράσης της wikileaks ισχύει αυτό που λέει ο Ελληνικός λαός ότι δηλαδή “κάποιο λάκκο έχει η φάβα”.
Για να μπορέσουμε να κατέβουμε στον “λάκκο της φάβας” και να δούμε τι βρίσκεται στον πυθμένα της , αναγκαστικά θα πρέπει να δούμε ορισμένα δεδομένα.
1ο Δεδομένο:
Το πλήγμα που δέχτηκαν οι ΗΠΑ με το πρώτο κύμα αποκαλύψεων απο την wikileaks ήταν αναμφισβήτητα μεγάλο και σίγουρα απείρως μικρότερο απο αυτό που έρχεται.
Το state derartment έχει ομολογήσει ότι οι συνέπειες των επερχόμενων αποκαλύψεων θα συνταράξουν τα θεμέλια της Αμερικανικής διπλωματίας (μυστικής και φανερής) , η οποία ως γνωστό είναι ο ένας απο τους δύο πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται η πλανηταρχική ισχύς της Αμερικής.
Ο πρώτος πυλώνας, δηλαδή η στρατιωτική ισχύς και παρουσία της Pax Americana στα “απελευθερωθέντα” κράτη του Ιράκ και του Αφγανιστάν, που εν πολλοίς σηματοδοτούσε και τον ρόλο των ΗΠΑ σε διεθνείς ή “ημιδιεθνείς” οργανισμούς και συμμαχίες , όπως ο ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ, με το πρώτο κύμα των αποκαλύψεων του Wikileaks απέκτησε ακόμα μεγαλύτερες ρωγμές απο εκείνες που είχε προκαλέσει η δημοσιοποίηση δεκάδων videos με τα αισχρά και απάνθρωπα βασανιστήρια που υπέστησαν οι φυλακισμένοι του Γκουαντανάμο ή με την απάνθρωπη δράση τόσο του Αμερικανικού στρατού όσο και της ιδιωτικής εταιρείας “ασφαλείας” Blackwaters στο Ιρακ.
2ο Δεδομένο:
Είναι πλέον γεγονός ότι οι ΗΠΑ έχουν ήδη μπεί στον δεύτερο και χειρότερο κύκλο της οικονομικής κρίσης που σκηνοθέτησαν και πυροδότησαν οι Lechman Brothers, η Goldman Sachs και οι υπόλοιποι τραπεζοπιστωτικοί δορυφόροι του παγκόσμιου κεφαλαίου.Το ότι οι σχεδόν όλοι οι “πυροκροτητές” της έκρηξης αυτής της παγκόσμιας οικονομικής τρομοκρατίας εναντίον των λαών, διότι περί αυτού πρόκειται και όχι περί απλής κρίσης οικονομικού χαρακτήρα,είναι Εβραϊκών συμφερόντων μπορεί να έχει κάποια σημειολογική αξία , όμως αυτό που είναι σημαντικώτερο επι του παρόντος είναι το τι παρήγαγε σε πολιτικό επίπεδο αυτή η οικονομική τρομοκρατία.
Η ψευδαίσθηση της κοινωνικής ομαλότητας και της πλανηταρχικής αυτάρκειας που είχε καλλιεργηθεί στον Αμερικανικό λαό ήδη απο την εποχή του “New Deal” και η οποία γιγαντώθηκε μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, γκρεμίστηκε σαν χαρτινος πύργος με την οικονομική κρίση.Τα εκατομμύρια των ανέργων και νεοπτώχων της Αμερικανικής κοινωνίας δεν εμπιστεύονται πλέον το παραδοσιακό διπολικό πολιτικό τους σύστημα και είναι έτοιμα να εμπιστευθούν οποιονδήποτε “φακίρη” τους υποσχεθεί ασφάλεια και ένα “New – new deal”.
3ο Δεδομένο:
Μετά το δεύτερο πλήγμα αποκαλύψεων το οποίο όπως είπαμε θα “πληγώσει” σοβαρά τον δεύτερο πυλώνα της αμερικανικής πλανηταρχίας , η Αμερική κινδυνεύει σοβαρά να απωλέσει τον ρόλο του διαχειριστή της “Παγκόσμιας Νέας Τάξης Πραγμάτων”.Με απλά λόγια , η απαξίωση της ισχύος των ΗΠΑ που άρχισε με την εκρηξη της αμερικανικής τραπεζοπιστωτικής φούσκας, επεκτείνεται σήμερα με την σκηνοθετημένη ρηγμάτωση των δύο βασικών πυλώνων της Pax Americana, δηλαδή της στρατιωτικής ισχύος και της διεθνούς πολιτικής επιρροής που πραγματοποιείται μέσω της μυστικής και φανερής διπλωματίας.
Στο άμεσο μέλλον οι ΗΠΑ θα βρεθούν μόνες, χωρίς στρατιωτικούς συμμάχους αφού κανείς ς δεν θα θέλει να είναι δίπλα σε ένα ψωριασμένο λιοντάρι και δίχως τους “εθνικούς εταίρους” οι οποίοι θα προσπαθούν να σκεπάσουν τα αίσχη της μυστικής διπλωματίας που ήταν και ο συνεκτικός δεσμός τους με την “μαμά- Αμερική”.
Συμπερασμα
Αν λοιπόν οι ρηγματώσεις των δύο πυλώνων που αναφέραμε μεγαλώσουν ,πράγμα που κατα τα φαινόμενα θα συμβεί στο άμεσο μέλλον, τότε το κενό αυτής της “πλανητικής εξουσίας” κατά πάσα βεβαιότητα θα καλυφθεί απο μια “παγκόσμια κυβέρνηση” , για την οποία εξ΄άλλου μιλούν διαρκώς τον τελευταίο καιρό, όλοι σχεδόν οι μέχρι σήμερα “εταιροι” της καταρρέουσας υπερδύναμης ,προεξάρχοντος βεβαίως του δικού μας αμερικανοθρεμένου πρωθυπουργού.
Αύριο όλοι αυτοί που μέχρι τώρα λιβανίζουν τον “προκαθήμενο” στο Αμερικανικό καπιτώλιο, θα του γυρίσουν την πλάτη και θα καταγγέλλουν με την γνωστή σε όλους μας υποκρισία, την ανηθικότητα της μυστικής διπλωματίας στην οποία φυσικά μέχρι χθές συμμετείχαν ως “σημαντικοί εταίροι”.
Οι χρεοκοπίες αρχικά των κρατών του Ευρωπαϊκού νότου καθώς επίσης και η αποδυνάμωση του ήδη αμφιλεγόμενου ατλαντικού προστατευτισμού θα είναι η αρχή μιας αλυσιδωτής αντίδρασης η οποία θα κατακερματίσει το πολιτικό σύστημα και θα δημιουργήσει την πλαστή ανάγκη της ανάδειξης μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
Ο νέος ολοκληρωτισμός βρίσκεται ante portas και οι λαοί παιδαγωγημένοι στα νανουριστικά δόγματα της “Νέας Εποχής” δεν θα έχουν αναπτύξει εκείνες τις αντιστάσεις που θα ανέκοπταν αυτή την ζοφερή προοπτική.
Υπό τις παρούσες συνθήκες , το wikileaks δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας χρήσιμος και έξυπνος αποδομητικός μηχανισμός του παγκόσμιου πολιτικού συστήματος , ο οποίος στερούμενος πολιτικών κατευθύνσεων και ιδεολογίας εξυπηρετεί τα συμφέροντα του αναδυόμενου νέου ολοκληρωτισμού που θα εφαρμοστεί άριστα με μία “παγκόσμια κυβέρνηση”.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο καπιταλισμός έτσι κι αλλιώς θα εμφάνιζε τέτοιου είδους “αυτοάνοσες” ασθένειες και έτσι πιο “ευάλλωτος¨ θα είναι εύκολο να χτυπηθεί απο τα “αριστερά”.Με αυτή την θεωρία θα συμφωνούσαμε αν ο περιγραφόμενος υπο αυτών “αριστερός αντίπαλος” υπήρχε σαν αυτόνομη και αποστειρωμένη απο τις “καπιταλιστικές ασθένειες” και άν το σημερινό σύστημα έπνεε τα λοίσθια.Δυστυχώς όμως ούτε ο καπιταλισμός είναι ετοιμοθάνατος , απλώς μεταλλάσσει την μορφή του σε μια ακόμη χειρότερη, ούτε φυσικά η “αριστερά” έμεινε απρόσβλητη τόσο απο τις δικές της “παιδικές ασθένειες” όσο και πο τις μεταλλάξεις που τις προκάλεσε η ενεργός συμμετοχή της στο καπιταλιστικό σύστημα.
Αυτό που μένει τελικά στους λαούς είναι να αντισταθούν κατ΄αρχάς πνευματικά στην αποδοχή της νεοεποχήτικης κοσμοαντίληψης και να υπερασπισθούν τα Θεόσδοτα δώρα της ελευθερίας και του αυτεξούσιου που είναι και ο κύριος στόχος της “Νέας -νέας Τάξης Πραγμάτων”.Άλλος ένας τρόπος αντίστασης σε αυτήν την επερχόμενη παγκόσμια λαίλαπα, είναι η καλλιέργεια του πατριωτισμού και η δημιουργία πατριωτικών κινημάτων τα οποία θα ανακόψουν την σχεδιασμένη αποεθνικοποίηση των κρατών και κατ΄επέκταση την ανάδυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, η οποία δεν θα βασίζεται ασφαλώς σε κάποιου είδους διεθνισμό, αλλά στην επιβολή μίας παγκόσμιας δικτατορίας.Μιας δικτατορίας η οποία θα “συγκολήσει” δια της βίας όλους τους λαούς μιας και θα τους έχει δέσει πισθάγκωνα μέσω της οικονομικής εξαθλίωσης και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
Αυτό που άλλοι το θεωρούν ως προοπτική μιας παγκόσμιας ειρήνης και ευημερίας , θα είναι στην πραγματικότητα η ειρήνη και η ευημερία μιας παγκόσμιας φυλακής οι κρατούμενοι της οποίας αναγκαστικά θα κάθονται ήσυχοι και θα είναι ευχαριστημένοι με το “συσσίτιο” που θα τους προσφέρουν.
Τόνοι και Πνεύματα
Εγώ το λέω: "προς παρασιτικούς συνδικαλιστάδες", ο κ. Μίχαλος είναι ευγενικός.
Προς εκπροσώπους εργοδοτικού συνδικαλισμού
Σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για τη χώρα μας, που από την κυβέρνηση και τους δανειστές της έχει μπει στο στόχαστρο το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, είτε αυτοί λέγονται επιχειρηματίες είτε δημόσιοι υπάλληλοι ή εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, εμείς, ως μια υγιής δύναμη για την ανάπτυξη και για την έξοδο της χώρας από την κρίση, θα πρέπει να ξεχωρίσουμε και στον δικό μας χώρο την ήρα από το στάρι.
Ο ιδιωτικός τομέας είναι αυτός που πρέπει να πρωτοστατήσει για να ξαναβρεί η χώρα μας τον δρόμο της ανάπτυξης, και για να το πετύχει αυτό, πρέπει να αποβάλει ιδεοληψίες του παρελθόντος και κυρίως οι εκπρόσωποί του να αφήσουν κατά μέρος τις προσωπικές πολιτικές. Κάποια στιγμή επιτέλους θα πρέπει να μάθουμε να λέμε αλήθειες χωρίς φόβο και πάθος. Και θα πρέπει να τις λέμε έστω και αν αυτές χαλούν τη δήθεν δημόσια εικόνα μας.
Γιατί οι επιχειρηματίες δεν πρέπει να είναι πολιτικοί ή, ακόμη χειρότερα, πολιτικάντηδες. Και βέβαια δεν πρέπει να ακολουθούν τη λάθος πορεία -όπως έχει αποδείξει μέχρι σήμερα η πραγματικότητα- των συνδικαλιστών, που -για να λέμε τις μεγάλες αλήθειες- σε ένα σημαντικό ποσοστό τους επιδιώκουν την προσωπική τους ανέλιξη και όχι την υποστήριξη των δικαιωμάτων των εργαζομένων για την οποία δήθεν μάχονται.
Και τα λέω αυτά γιατί μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι υπάρχουν εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου που υπερασπίζονται θέσεις και απόψεις που μας παραπέμπουν δεκαετίες πίσω και, το χειρότερο, θυμίζουν καθεστώτα που πλέον δεν υφίστανται. Συγκεκριμένα αναφέρομαι σε τοποθετήσεις εκπροσώπων του επιχειρηματικού κόσμου για το εργασιακό, για το ασφαλιστικό, για την εξυγίανση του Δημοσίου και γενικότερα για την πορεία της οικονομίας και της αγοράς, που όταν τις ακούν επιχειρηματίες, αναρωτιούνται αν ακούν καλά. Αν αυτές οι απόψεις προασπίζουν τα συμφέροντα του επιχειρηματικού κόσμου – όχι με τη συντεχνιακή έννοια, αλλά με δεδομένη τη συνεισφορά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
Και δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι αυτές οι τοποθετήσεις έχουν κάποια σκοπιμότητα.
Και γίνομαι ξεκάθαρος. Αυτοί οι λίγοι εκπρόσωποι του εργοδοτικού συνδικαλισμού που φορούν το προσωπείο του εργατοπατέρα το κάνουν εκ του πονηρού. Είναι αυτοί που με τα ωραία αλλά ψεύτικα και ουτοπικά λόγια θέλουν να κρύψουν τις κακές πρακτικές τους και τις πονηρές προθέσεις τους.
Γιατί δεν είναι λογικό κάποιος επιχειρηματίας να θέλει να πληρώνει τεράστιες αποζημιώσεις σε απολύσεις, όπως -πάνω απ’ όλα- δεν είναι λογικό κάποιος επιχειρηματίας να θέλει να απολύει αν πραγματικά δεν έχει πρόβλημα, καταστρέφοντας έτσι την παραγωγική του διαδικασία και το ήρεμο εργασιακό κλίμα στην επιχείρησή του.
Κανένας επιχειρηματίας δεν είναι λογικό να μην επιζητεί την καταβολή μισθών τέτοιων, που να μην οδηγούν άμεσα ή έστω και μεσομακροπρόθεσμα το εργατικό κόστος στα ύψη και την επιχείρησή του στο λουκέτο.
Κανένας επιχειρηματίας δεν θέλει να πληρώνει μη ανταποδοτικά τέλη και φόρους, όπως βέβαια και τις απαράδεκτα υψηλές εργοδοτικές εισφορές.
Κανένας επιχειρηματίας δεν θέλει να μην εξυπηρετείται από το Δημόσιο και να διαιωνίζεται η γάγγραινα των ΔΕΚΟ, με το σύνολο των Ελλήνων φορολογουμένων να πληρώνουν τους μισθούς ελαχίστων.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, αυτοί που πραγματικά αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εθνικής μας οικονομίας και στηρίζουν την απασχόληση αποδεδειγμένα, δεν πρέπει να πέφτουν θύματα αυτών των ολίγων που σκέφτονται πονηρά.
Για να μην κατηγορηθούν για δήθεν αντεργατική συμπεριφορά οι χιλιάδες μικρομεσαίοι, δεν θα πρέπει να συνηγορούν στην προώθηση ρυθμίσεων που εντέλει θα οδηγήσουν τις επιχειρήσεις τους στο λουκέτο.
Πρέπει να πούμε με θάρρος και ειλικρίνεια τη γνώμη μας για να μην κλείσουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, προωθώντας ρυθμίσεις δήθεν φιλεργατικές, αλλά εντέλει επιζήμιες για τους εργαζομένους. Γιατί χωρίς επιχειρήσεις, δεν θα υπάρχουν και θέσεις εργασίας. Οι επιχειρηματίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν ζητούν ευνοϊκές ρυθμίσεις υπέρ τους και σε βάρος των εργαζομένων τους. Ζητούν δίκαιες ρυθμίσεις που θα κρατήσουν ζωντανές τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και θα συνεχίσουν να απασχολούν εργαζομένους και μάλιστα ευχαριστημένους εργαζομένους.
Και απαραίτητη προϋπόθεση για την απασχόληση και την εργασία είναι η ύπαρξη επιχειρήσεων και βέβαια η δημιουργία ενός τέτοιου θεσμικού πλαισίου που θα συνδυάζει την προστασία των εργαζομένων αλλά και τη στήριξη των επιχειρήσεων.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
* Ο κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος είναι πρόεδρος του ΕΒΕΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)