Σελίδες

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013


Κομματοκύνες, κοινώς κομματόσκυλα, άλλως αλυσοδεμένα μυαλά



Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

 Οι κομματοκύνες, κοινώς κομματόσκυλα, άλλως αλυσοδεμένα μυαλά είναι πολυπληθής πολιτική ομάδα η οποία επιχωριάζει στον ελληνισμό. Για να γίνεις μέλος της θα πρέπει να υποστείς πολιτική, ενίοτε και εθνική λοβοτομή, δηλαδή να απολέσεις την ανεξάρτητη αξιολογική κρίση. Βασική αρχή της πολιτικής συμπεριφοράς των κομματοκυνών είναι να θεωρείς αμαρτία οποιαδήποτε κριτική διάθεση προς το κόμμα που υπηρετείς. Αν μισήσεις το κόμμα τότε το κόμμα θα μισήσει εσένα, άρα καταρρέεις, παύεις να υπάρχεις. Η δε τυφλή υποταγή και σταθερή αφοσίωση στο κόμμα προβάλλεται ως η μόνη τους αρετή, η οποία βαφτίζεται ως εντιμότητα και τεκμήριο πολιτικής γνησιότητας. Προσφιλείς τους φράσεις: «Πάνω απ' όλα το κόμμα!» και εναβρυνόμενοι, «Είμαι του τάδε κόμματος μέχρι το κόκαλο!». 
Συζητούν με αυτιστική διάθεση και με ακατέργαστες πολιτικά απόψεις πιστεύοντας ότι τεκμαίρουν το αλάθητο, κάνοντας την τρίχα τριχιά, όταν πρόκειται για το κόμμα τους, και ψειρίζοντας την μαϊμού όταν πρόκειται για τους αντιπάλους. Έτσι ψευδαισθάνονται ότι μονοπωλούν την αλήθεια, είτε επαγωγικώς είτε απαγωγικώς, αλλά στην ουσία, τοξικώς για την κοινωνία.
Όταν βρίσκεται το κόμμα τους στην εξουσία, την οποία υπεραγαπούν μόνο και μόνο για...
Δεν γίνεται Εξωτερική Πολιτική με τον Σταυρό στο χέρι. (Πρώην Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Κορυτσά της Βορείου Ηπείρου).


Θεόδωρος Καμαρινός : Είμαι περήφανος που οι εχθροί μου είναι ψηλά, ενώ οι φίλοι μου χαμηλά.

Την προηγούμενη Τετάρτη 3 Απριλίου παρών στο ραδιοφωνικό στούντιο του ΑΡΤ FM 90,6 ήταν ο πρώην Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Κορυτσά Θεόδωρος Οικονόμου - Καμαρινός, για λογαριασμό της εκπομπής ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ.GR με την Αθηνά Κρεμμύδα, τον Αλέξανδρο Κορακίδη και τον Παναγιώτη Καράμπελα.
Ο Έλληνας διπλωμάτης μίλησε για την εμπειρία του στο Προξενείο και για την κατάσταση που επικρατεί στον Ελληνισμό της Κορυτσάς.

Παραθέτουμε κύρια σημεία της συνέντευξης:

- Όταν με διόρισαν στην Κορυτσά μου έδιναν την εντύπωση ότι με έστελναν σε ένα μακρινό προξενείο «αδιάφορο» όπως στην Νότια Αμερική. Αναρωτήθηκα «Ο Ελληνισμός που υπήρχε εκεί τόσους αιώνες εξαφανίστηκε;». Χρέος μου ως διπλωμάτης ήταν να βρω τους Έλληνες εκεί
και να τους ενθαρρύνω.

- Όταν πήγα στην Κορυτσά βρήκα μία ελληνική μειονότητα πολιτικά ασυντόνιστη που είχε εκτραπεί από τους στόχους της και δεν ήταν καθόλου διεκδικητική. Όπως αποδείχθηκε σύντομα ο τότε πρόεδρος του τοπικού παραρτήματος της Ομόνοιας (σ.σ. Σπύρος Λίτσης) συνεργαζόταν με το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας μόνο και μόνο για να εκδίδουν βίζες και να μοιράζονται τα ποσοστά. Ζήτησα άμεσα να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Βρήκαν τότε την ευκαιρία να...