ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ;

Αναρωτιέται ο κ. Παναγιώτης Αποστόλου αν είναι ή όχι προδοτική η μέχρι τώρα πορεία του δωσίλογου Γιωργάκη Παπανδρέου γιου του αρχιπροδότη Ανδρέα.
Μα αγαπητέ Παναγιώτη είναι δυνατόν εσύ ο έμπειρος περί τα πολιτικά να αναρωτιέσαι για κάτι που και  ο τελευταίος Έλληνας πολίτης (να μην σου πω και όλοι οι λαθραίοι) έχει βγάλει ήδη καταδικαστική απόφαση;  Γράφει λοιπόν ο κ. Παναγιώτης Αποστόλου...

Στις 7 Φεβρουαρίου 2007, στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας, συμφωνείται μεταξύ της Ρωσίας της Ελλάδος και της Βουλγαρίας η κατασκευή του διαβαλκανικού αγωγού μεταφοράς αργού πετρελαίου από το Βουλγαρικό λιμάνι του Μπουργκάς στην Αλεξανδρούπολη. Στις 17 Μαρτίου 2007, στην Αθήνα, οι τρεις χώρες υπογράφουν την τελική συμφωνία κατασκευής του αγωγού που το χρονοδιάγραμμα όριζε την αποπεράτωσή του στο τέλος του 2010.

Στις 25 Ιουλίου 2007, στην Κωνσταντινούπολη, συμφωνήθηκε από τους Πρωθυπουργούς της Ελλάδος (Κώστα Καραμανλή) και της Ρωσίας (Βλαδιμήρ Πούτιν) η κατασκευή και εκμετάλλευση του αγωγού φυσικού αερίου South Streem. Στις 30 Ιουνίου 2008, στη Μόσχα, οι Πρωθυπουργοί των δυο παραπάνω χωρών υπογράφουν την επίσημη διακρατική συμφωνία του South Streem. Ο Ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου θα διερχόταν στον Ελληνικό χώρο από τη Βουλγαρία και μέσω της Μακεδονίας και της Ηπείρου θα κατέληγε στην Ηγουμενίτσα. Είχε προβλεφθεί πως το 2014 θα είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του και θα άρχιζε άμεσα η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου που τελικό προορισμό θα είχε την Ιταλία. Ο αγωγός θα παρείχε δέκα δις κυβικά μέτρα φυσικό αέριο το χρόνο και την εκμετάλλευση θα είχαν κατά 50% οι εταιρείες ΔΕΣΦΑ και η Gazprom (Ρωσική).

Οι επίσημες αυτές διακρατικές συμφωνίες ήταν τεράστιο βήμα για την Ελλάδα και τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό ως προς την...

Θεατρική Πράξη νο 123456789123445!!!

Έλαβα από το «αιέν αριστεύειν» και το δημοσιεύω. Πρέπει οπωσδήποτε να παρακολουθήσετε τα βίντεο που μας υποδεικνύει το φιλικό ιστολόγιο.





Γράφει η Σόφη
Εισαγωγή στο Έργο: Η Λιβύη κατέχει σημαντική θέση στην παγκόσμια βιομηχανία πετρελαίου με τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Αφρική αφού παράγει περίπου 1,8 εκατ. βαρέλια ημερησίως, ενώ εξάγει περισσότερο από το 85% της παραγωγής της. Είναι μέλος του ΟΠΕΚ με αποθέματα 47 δισεκατομμυρίων που την φέρνουν στην 9^η θέση πετρελαϊκών αποθεμάτων… Κι εδώ κάπου μπαίνουν οι πετρελαϊκές εταιρίες και τα συμφέροντά τους.
Πλοκή: Είναι λίγο θολό το τοπίο για την κατάσταση αυτή τη στιγμή στη Λιβύη, δεδομένου ότι οι πληροφορίες διοχετεύονται από πηγές του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου συμπεριλαμβανομένου του al-Jazeera και δεν φαίνεται να είναι και τόσο αντικειμενικές. Όμως το σενάριο έχει ήδη γραφτεί.
Αν το ΝΑΤΟ δεν είχε παρέμβει ο Καντάφι θα έλυνε το θέμα της Βεγγάζης είτε με στρατιωτικά μέσα είτε με παραχωρήσεις.. το θέμα ήταν αλλού… ότι ο Λίβυος ηγέτης αντιτάχθηκε στα τεράστια κέρδη των πετρελαϊκών εταιριών σε βάρος των εσόδων της χώρας κι αντιστάθηκε στην επέκταση στρατιωτικής παρουσίας στην Αφρική της AFRICOM.
Εάν το θέμα ήταν οι φρικαλεότητες του Καντάφι, τότε η Δύση θα έπρεπε να παρέμβει για την προστασία αμάχων και στο Μπαχρέιν ή την Υεμένη… Αλλά δεν ήταν εκεί …

Ο "Πατριάρχης" της Ποντιακής λύρας Γώγος Πετρίδης και το κενό ...μέσα μας. Είναι οι στιγμές που η λύρα του Γώγου μας μεταφέρει στα λημέρια του Διγενή Ακρίτα και μας συντροφεύει ενώ παρακολουθούμε την πάλη με τον χάρο στα μαρμαρένια αλώνια.

 
Βάρβαροι και πολιτισμένοι, με το γιαταγάνι ή με το σταυρό, κατάφεραν μέσα στο διάβα των χρόνων να απομακρύνουν τον Ελληνισμό από τις προαιώνιες κοιτίδες του στον Πόντο και να τον εξωθήσουν σε μια δραματική προσφυγιά. .... Εκείνο όμως που δεν έσβησε αλλά εξακολουθεί να μας προσδιορίζει είναι η συναίσθηση ότι το αίτημα ημών των επιγόνων για τη δικαίωση των νεκρών και των εκτοπισμένων οφείλει να προσλάβει πλέον σήμερα διαστάσεις, να γίνει πόθος, αγωνιστική εγρήγορση και αντικείμενο μέριμνας όλων. 
 Στην .......πέννα  ο
Κ. Φωτιάδης 

Καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας 

Η πορεία των Ελλήνων μέσα στο χρόνο σφραγίστηκε από τη γεωγραφική θέση της χώρας: από τη μία ο τόπος μας γνώρισε και αφομοίωσε πολιτισμούς που διασταυρώθηκαν στη συμβολή αυτή της Ασίας και της Ευρώπης. 
Από την άλλη όμως, η θέση αυτή - θέση κλειδί - στρατηγικά ανάμεσα σε τρεις ηπείρους και πέντε θάλασσες, άνοιγε πάντα, τόσο τις ορέξεις των γειτόνων, όσο και των "μεγάλων" της οικουμένης. 
Βάρβαροι και πολιτισμένοι, με το γιαταγάνι ή με το σταυρό, κατάφεραν μέσα στο διάβα των χρόνων να απομακρύνουν τον Ελληνισμό από τις προαιώνιες κοιτίδες του στον Πόντο και να τον εξωθήσουν σε μια δραματική προσφυγιά. 

Από τότε το νερό κύλησε στο αυλάκι, οι Πόντιοι μεγαλούργησαν στις νέες τους πατρίδες, και η παρουσία τους στο χώρο και τον χρόνο συνέβαλε τα μέγιστα στην εξέλιξη του νεότερου Ελληνισμού. Εκείνο όμως που δεν έσβησε αλλά εξακολουθεί να μας προσδιορίζει είναι η συναίσθηση ότι το αίτημα ημών των επιγόνων για τη δικαίωση των νεκρών και των εκτοπισμένων οφείλει να προσλάβει πλέον σήμερα διαστάσεις, να γίνει πόθος, αγωνιστική εγρήγορση και αντικείμενο μέριμνας όλων. 

Μέσα σε αυτό το συναισθηματικό τοπίο όλοι εμείς ακολουθούμε μερικούς λαμπρούς φάρους της μουσικής και καλλιτεχνικής μας παράδοσης που με τη δράση τους και