Επαναλαμβάνοντας την αθλιότητα που διέπραξε ο Μακάριος από του βήματος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, την 19η Ιουλίου 1974, ο πρόεδρος Χριστόφιας, σε ομιλία του την 27η Σεπτεμβρίου 2010, ενώπιον συνεδρίου που διοργάνωσε το Ίδρυμα Δεξαμενής Σκέψης, Brookings Institution στη Νέα Υόρκη, ισχυρίστηκε ότι τον Ιούλιο του 1974, μαζί με την Τουρκία εισέβαλε και η Ελλάδα στην Κύπρο.
Η απαράδεκτη αυτή δήλωση, η οποία για δεύτερη φορά μετά τον Μακάριο, αθωώνει την Τουρκία από το έγκλημα της εισβολής και της κατοχής και την καθιστά εγγυητή τάχα της συνταγματικής ομαλότητας, η οποία δήθεν διασαλεύτηκε από την επέμβαση της Ελλάδας, έρχεται σε συνέχεια μίας σειράς άλλων εθνικώς απαραδέκτων τοποθετήσεων του Χριστόφια όπως π.χ. τα λεγόμενα περί ξιπετσισμένου κουρκουτά, ότι για την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας πάλεψαν δήθεν από κοινού Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, ότι Έλληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι έχουν κοινή ιστορία, έθιμα και πολιτισμό και ότι για την Τουρκανταρσία του 1963 ευθύνονται εθνικιστικές ομάδες και από τις δύο κοινότητες.
Όλα τα ως άνω εντάσσονται στην επιδίωξη Χριστόφια, κατ’ επιταγήν του διεθνούς παράγοντα, να αποενοχοποιηθεί η Τουρκία από το δίδυμο έγκλημα του 1974 και να εμφανισθεί ως ο καλόπιστος τρίτος, ο οποίος παρέχει τις καλές του υπηρεσίες για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Είναι στα πλαίσια αυτού του στόχου που έχει εξαπολυθεί τα τελευταία 2 ½ χρόνια μία πρωτοφανής προπαγάνδα εξωραϊσμού της Τουρκίας η οποία εμφανίζεται απαλλαγμένη από το βάρβαρο παρελθόν της και παράλληλα μια προσπάθεια καλλιέργειας στους Έλληνες της Κύπρου αισθημάτων ενοχής για το δίδυμο έγκλημα στα πλαίσια ενός ιστορικού συμψηφισμού. Για τον λόγο αυτό επιστρατεύτηκαν δήθεν ιστορικοί τύπου Μακάριου Δρουσιώτη και δήθεν δημοσιογράφοι τύπου Ειρήνης Χαραλαμπίδου, οι οποίοι προσπαθούν να ασκήσουν μία ομαδική πλύση εγκεφάλου στον Κυπριακό λαό.
Είναι επίσης στα πλαίσια αυτά που μέλη της νεολαίας του ΑΚΕΛ και της άκρας αριστεράς προβαίνουν σε ασχημίες σε βάρος εθνικών συμβόλων και ανδριάντων ηρώων του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ. Χαρακτηριστικό είναι το τελευταίο παράδειγμα του υπανθρώπου οπαδού της Ομόνοιας, ο οποίος έκαψε την Σημαία δημόσια στην κερκίδα της ομάδας αυτής, πιστός στα κελεύσματα Χριστόφια και μιμούμενος τους ομόσταυλούς του, τα κοπρόσκυλα της Αθήνας.
Είναι φανερό ότι η παρούσα Κυβέρνηση, έχοντας χάσει πλέον κάθε λαϊκό έρεισμα περιχαρακώνεται στις ιδεοληψίες του ΑΚΕΛ και αντιδρά σπασμωδικά σπέρνοντας διχασμό στο εθνικό μέτωπο, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχει η μεθόδευση αυτή στην κοινωνική ευρυθμία και ευταξία. Επιχειρείται μέσα από προκλήσεις, η δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος, ανάλογου με αυτό που υπήρξε τα χρόνια πριν από το 1974, με στόχο κάποιοι να αντιδράσουν και να τους αποδοθεί και πάλι η ρετσινιά της υπονόμευσης της πολιτειακής τάξης καθ’ ον τρόπο έγινε αυτό σε βάρος της ενωτικής παράταξης πριν από το 1974. Μόνο που σήμερα η εποχές δεν είναι ίδιες διότι και το πατριωτικό Ενωτικό κίνημα είναι ωριμότερο και οι διεθνείς συνθήκες και οργανισμοί στους οποίους συμμετέχει η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν επιτρέπουν την δημιουργία σώματος πραιτοριανών που θα καταδιώκει τους αντιφρονούντες, όπως ήταν αντίστοιχα το Εφεδρικό Σώμα.
Όλα αυτά αποτελούν, τη υποκινήσει του Χριστόφια, διολισθήσεις σε επικίνδυνες ατραπούς σε μία ιδιαιτέρως επικίνδυνη περίοδο για τον τόπο και τον λαό μας. Και επειδή είναι ανήκουστο να ακούγονται από το στόμα ανωτάτου πολιτικού αξιωματούχου αυτά που ακούσθηκαν από τον Χριστόφια στην Νέα Υόρκη, πρέπει πάραυτα να κινηθούν οι συνταγματικές διαδικασίες ώστε να να κηρυχθεί αυτός έκπτωτος του προεδρικού αξιώματος και να παραπεμφθεί σε δίκη.
Οδυσσέας Διομήδους
Στέλεχος Κινήματος Ελληνικής Αντίστασης
Γραφείο Ιδεολογικού Αγώνα
Η απαράδεκτη αυτή δήλωση, η οποία για δεύτερη φορά μετά τον Μακάριο, αθωώνει την Τουρκία από το έγκλημα της εισβολής και της κατοχής και την καθιστά εγγυητή τάχα της συνταγματικής ομαλότητας, η οποία δήθεν διασαλεύτηκε από την επέμβαση της Ελλάδας, έρχεται σε συνέχεια μίας σειράς άλλων εθνικώς απαραδέκτων τοποθετήσεων του Χριστόφια όπως π.χ. τα λεγόμενα περί ξιπετσισμένου κουρκουτά, ότι για την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας πάλεψαν δήθεν από κοινού Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, ότι Έλληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι έχουν κοινή ιστορία, έθιμα και πολιτισμό και ότι για την Τουρκανταρσία του 1963 ευθύνονται εθνικιστικές ομάδες και από τις δύο κοινότητες.
Όλα τα ως άνω εντάσσονται στην επιδίωξη Χριστόφια, κατ’ επιταγήν του διεθνούς παράγοντα, να αποενοχοποιηθεί η Τουρκία από το δίδυμο έγκλημα του 1974 και να εμφανισθεί ως ο καλόπιστος τρίτος, ο οποίος παρέχει τις καλές του υπηρεσίες για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Είναι στα πλαίσια αυτού του στόχου που έχει εξαπολυθεί τα τελευταία 2 ½ χρόνια μία πρωτοφανής προπαγάνδα εξωραϊσμού της Τουρκίας η οποία εμφανίζεται απαλλαγμένη από το βάρβαρο παρελθόν της και παράλληλα μια προσπάθεια καλλιέργειας στους Έλληνες της Κύπρου αισθημάτων ενοχής για το δίδυμο έγκλημα στα πλαίσια ενός ιστορικού συμψηφισμού. Για τον λόγο αυτό επιστρατεύτηκαν δήθεν ιστορικοί τύπου Μακάριου Δρουσιώτη και δήθεν δημοσιογράφοι τύπου Ειρήνης Χαραλαμπίδου, οι οποίοι προσπαθούν να ασκήσουν μία ομαδική πλύση εγκεφάλου στον Κυπριακό λαό.
Είναι επίσης στα πλαίσια αυτά που μέλη της νεολαίας του ΑΚΕΛ και της άκρας αριστεράς προβαίνουν σε ασχημίες σε βάρος εθνικών συμβόλων και ανδριάντων ηρώων του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ. Χαρακτηριστικό είναι το τελευταίο παράδειγμα του υπανθρώπου οπαδού της Ομόνοιας, ο οποίος έκαψε την Σημαία δημόσια στην κερκίδα της ομάδας αυτής, πιστός στα κελεύσματα Χριστόφια και μιμούμενος τους ομόσταυλούς του, τα κοπρόσκυλα της Αθήνας.
Είναι φανερό ότι η παρούσα Κυβέρνηση, έχοντας χάσει πλέον κάθε λαϊκό έρεισμα περιχαρακώνεται στις ιδεοληψίες του ΑΚΕΛ και αντιδρά σπασμωδικά σπέρνοντας διχασμό στο εθνικό μέτωπο, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχει η μεθόδευση αυτή στην κοινωνική ευρυθμία και ευταξία. Επιχειρείται μέσα από προκλήσεις, η δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος, ανάλογου με αυτό που υπήρξε τα χρόνια πριν από το 1974, με στόχο κάποιοι να αντιδράσουν και να τους αποδοθεί και πάλι η ρετσινιά της υπονόμευσης της πολιτειακής τάξης καθ’ ον τρόπο έγινε αυτό σε βάρος της ενωτικής παράταξης πριν από το 1974. Μόνο που σήμερα η εποχές δεν είναι ίδιες διότι και το πατριωτικό Ενωτικό κίνημα είναι ωριμότερο και οι διεθνείς συνθήκες και οργανισμοί στους οποίους συμμετέχει η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν επιτρέπουν την δημιουργία σώματος πραιτοριανών που θα καταδιώκει τους αντιφρονούντες, όπως ήταν αντίστοιχα το Εφεδρικό Σώμα.
Όλα αυτά αποτελούν, τη υποκινήσει του Χριστόφια, διολισθήσεις σε επικίνδυνες ατραπούς σε μία ιδιαιτέρως επικίνδυνη περίοδο για τον τόπο και τον λαό μας. Και επειδή είναι ανήκουστο να ακούγονται από το στόμα ανωτάτου πολιτικού αξιωματούχου αυτά που ακούσθηκαν από τον Χριστόφια στην Νέα Υόρκη, πρέπει πάραυτα να κινηθούν οι συνταγματικές διαδικασίες ώστε να να κηρυχθεί αυτός έκπτωτος του προεδρικού αξιώματος και να παραπεμφθεί σε δίκη.
Οδυσσέας Διομήδους
Στέλεχος Κινήματος Ελληνικής Αντίστασης
Γραφείο Ιδεολογικού Αγώνα
από το epirus-ellas