Economist: Ελλάδα και Ιρλανδία έχουν χρεοκοπήσει. Ας το παραδεχθούν...

Economist: Ελλάδα και Ιρλανδία έχουν χρεοκοπήσει–ας το παραδεχτούν

Παρασκευή, Απρίλιος 01, 2011  Λόγιος Ἑρμῆς  0 Σχόλια  

Σφοδρή κριτική στους χειρισμούς των Βρυξελλών για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη ασκεί το βρετανικό περιοδικό Economist, σε άρθρο του με τίτλο «Έχουν χρεοκοπήσει. Ας το παραδεχτούν».

Η κατάσταση στην ευρωζώνη επιδεινώνεται λόγω της αναποφασιστικότητας των ηγετών της Ευρώπης. «Οι ηγέτες της Ευρώπης φέρουν μεγάλο μέρος της ευθύνης» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο άρθρο και επισημαίνεται πως οι ευρωπαίοι ηγέτες έκαναν λίγα για να βοηθήσουν την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.

Οι οικονομίες της Ελλάδας και της Ιρλανδίας, συνεχίζει το άρθρο, παρότι εντάχθηκαν στο μηχανισμό διάσωσης συρρικνώνονται ταχύτερα από το αναμενόμενο και οι αποδόσεις των ομολόγων τους κυμαίνονται σε πολύ υψηλά ποσοστά της τάξης του 13% για την Ελλάδα και του 10% για την Ιρλανδία, με τις αγορές και του επενδυτές να αμφισβητούν κατά πόσο αυτή η διάσωση θα λειτουργήσει.

«Έχουν δίκιο οι επενδυτές. Αυτές οι οικονομίες είναι σε μια μη βιώσιμη πορεία, αλλά όχι για λόγω έλλειψης προσπάθειας από τις κυβερνήσεις τους. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχουν κάνει ηρωικές περικοπές στον προϋπολογισμό. Η Ελλάδα προσπαθεί σκληρά για να απελευθερωθεί από τις ακαμψίες της οικονομίας της» αναφέρει ο αρθρογράφος.

Σχετικά με την περίπτωση της Πορτογαλίας αναγνωρίζεται πως έχει υιοθετήσει τολμηρή δημοσιονομική πολιτική.

Παράλληλα, υπογραμμίζεται ότι η..... Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, θα πρέπει να ‘‘κουρέψουν’’ άμεσα το δημόσιο χρέος τους, καθώς ο κίνδυνος μετάδοσης της κρίσης στις άλλες χώρες της ευρωζώνης έχει μειωθεί. «Το φάντασμα της μετάδοσης υποχωρεί. Οι περισσότερες τράπεζες στον πυρήνα της ζώνης του ευρώ μπορούν να αντέξουν ένα χτύπημα από τα τρία μικρά περιφερειακά κράτη» επισημαίνει ο αρθογράφος και συμπληρώνει «Η Ελλάδα θα πρέπει να σταματήσει να προσποιείται ότι μπορεί να αντέξει το τρέχον δανειακό βάρος και να ασκήσει πιέσεις για αναδιάρθρωση».

H Φανούλα Αργυρού κριτικάρει το Πόρισμα Φακέλου της Κύπρου..

Κριτική για το Πόρισμα Φακέλου της Κύπρου

Φανούλα Αργυρού

Το πόρισμα «δεν ελευθέρωσε και τους δικούς μας ανθρώπους»...
Το περιεχόμενο του τόσο αναμενόμενου πορίσματος του ‘Φακέλου της Κύπρου’ από την Επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι απογοητευτικό δυστυχώς. .Ένα τέτοιο πόρισμα δεν ανταποκρίνεται στις αναμενόμενες προσδοκίες.

Προτού αρχίσω τις δικές μου παρατηρήσεις για τις ελλείψεις, παραλείψεις κ.α, στο Πόρισμα αυτό, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα άλλο πόρισμα, που πήρε 12 χρόνια να ολοκληρωθεί, εκείνο του Λονδίνου για την «Αιματηρή Κυριακή» της 30ης Ιανουαρίου 1972. ΄Οταν Βρετανοί στρατιώτες σκότωσαν 13 Καθολικούς διαδηλωτές στη βόρειο Ιρλανδία. Ως αποτέλεσμα του πορίσματος, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον προέβη σε δήλωση στην Βουλή των Κοινοτήτων (15.6.2010) και εκ μέρους της κυβέρνησης και της χώρας απολογήθηκε για όσα συνέβησαν.
Είπε μεταξύ άλλων ξεκινώντας με τα εξής.

«... Είμαι βαθιά πατριώτης. Δεν θέλω ποτέ να πιστεύω οτιδήποτε το κακό για την πατρίδα μου, όμως τα αποτελέσματα της έκθεσης αυτής είναι ξεκάθαρα. Δεν υπάρχουν αμφιβολίες, δεν υπάρχουν ασάφειες. Οτι συνέβη την Αιματηρή Κυριακή ήταν αδικαιολόγητο, ήταν λάθος. Ο Λόρδος Σάβιλ που ηγήθηκε της έρευνας, κατέληξε στο πόρισμα του ότι οι στρατιώτες που πήγαν στην περιοχή είχαν διαταγή, που δεν έπρεπε να δοθεί από τον διοικητή τους.. οι πρώτοι πυροβολισμοί στην περιοχή της διαμαρτυρίας ήταν από Βρετανούς στρατιώτες, κανένα άτομο από εκείνα που πυροβόλησαν οι στρατιώτες έφερε όπλο και ότι δεν υπήρξε σε καμία περίπτωση προειδοποίηση προτού ανοίξουν πύρ οι στρατιώτες. Η έκθεση τονίζει ότι οι στρατιώτες εν γνώσει τους έδωσαν ψευδείς καταθέσεις για να δικαιολογήσουν τις πράξεις των.
Η έκθεση αναφέρεται σε ένα άτομο που τραυματισμένο από πυροβολισμό προσπαθούσε να απομακρυνθεί από τους στρατιώτες, άλλο πρόσωπο πυροβολήθηκε ενώ βρισκόταν ήδη τραυματισμένο στο έδαφος, ένας πατέρας πυροβολήθηκε ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει το γιό του. Ο Λόρδος Σάβιλ τονίζει ότι την όλη ευθύνη φέρουν τα μέλη της υποστηρικτικής ομάδας των στρατιωτών που άνοιξαν αδικαιολόγητα πυρ και ακόμα πιο σημαντικά υπογραμμίζει ότι κανένας από τα θύματα έκανε οτιδήποτε που να δικαιολογούσε τους πυροβολισμούς...».

Ο πρωθυπουργός ήταν ξεκάθαρος όταν είπε ότι

Σήμερα τιμούμε και δοξολογούμε την 1η Απριλίου ως την πιο φωτεινή επέτειο λεβεντιάς, ηρωισμού, αυτοθυσίας και αξιοπρέπειας στη σύγχρονη κυπριακή ιστορία. Οι Έλληνες απέδειξαν ότι ξέρουν να παίρνουν ανηφοριές για την ελευθερία τους

Αντιστάσεις

Αντιιμπεριαλιστικός, αντιαποικιακός, απελευθερωτικός ο αγώνας της ΕΟΚΑ

| Εκτύπωση | 01/04/2011 | Με τον Σάββα Ιακωβίδη στην Sigma Live

Η ΙΣΤΟΡΙΑ δεν γράφεται με τα «εάν». Καταγράφεται με αίματα και θυσίες των λαών, που αξιώνουν ελευθερία, αξιοπρέπεια, ασφάλεια και επιβίωση. Ο κυπριακός Ελληνισμός, την 1η του Απρίλη 1955, αφού είδε και αποείδε ότι με τα υπομνήματα και τα παρακάλια δεν μπορούσε να αποκτήσει τα δίκαιά του, πήρε τα όπλα κατά του Βρετανού δυνάστη. Τα παλληκάρια του Διγενή, υπό το λάβαρον της ΕΟΚΑ και με τις ευλογίες του Μακάριου, διεξήγαγαν τον μόνο αντιιμπεριαλιστικό, αντιαποικιακό και απελευθερωτικό αγώνα του κυπριακού Ελληνισμού. Στόχος, η αυτοδιάθεση-Ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα. Διάφοροι, εκ των υστέρων και με κουτοπόνηρη πρόθεση και ισοπεδωτική διάθεση, αμφισβητούν εκείνον τον ανεπανάληπτο αγώνα.

Διερωτώνται με φαρισαϊκή επιτηδειότητα αν έπρεπε να γίνει επειδή, λένε, οι συνθήκες, τα δεδομένα στην περιοχή και ειδικά η κατάσταση της Ελλάδας δεν επέτρεπαν στον κυπριακό Ελληνισμό να διεκδικήσει τα δίκαια και την ελευθερία του.

Είναι πολύ εύκολο, εκ των υστέρων και με την ασφάλεια των πολλών χρόνων που έχουν παρέλθει, περίεργοι «ιστορικοί» να επιδίδονται σε κατασυκοφάντηση, ελεεινολόγηση και υποβάθμιση εκείνου του πρωτοφανούς αγώνα ενός απόλεμου αλλά λιονταρόψυχου κυπριακού Ελληνισμού. Ιδιαίτερα, η εν πολλαίς αμαρτίαις, ύβρεις και χαρακτηρισμούς, περιπεσούσα Αριστερά (ΑΚΕΛ) δεν νομιμοποιείται καν να παίρνει στο στόμα της τον αγώνα, τους αγωνιστές και τον Διγενή. Διότι η ηγεσία του ΑΚΕΛ καθύβρισε τον αγώνα της ΕΟΚΑ, σε αντιδιαστολή προς αρκετά στελέχη του ΑΚΕΛ που βοήθησαν και ενίσχυσαν τον αγώνα. Αίφνης, διάφοροι μοιραίοι… ανακαλύπτουν σκιές και προσάπτουν μομφές εναντίον του αγώνα και αγωνιστών.

Με την ίδια ηλίθια συλλογιστική, πρέπει να αμφισβητηθεί η Γαλλική Επανάσταση, η Οκτωβριανή Επανάσταση, η Αμερικανική Επανάσταση, η Κουβανική και τόσες άλλες.

Να θυμίσουμε: Ο στόχος του αγώνα της ΕΟΚΑ ήταν η Ένωση με την Ελλάδα. Αυτό ορκίστηκαν, υπό τους ιερούς θόλους της Παναγίας της Φανερωμένης, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και δεκάδες χιλιάδες παραληρούντων Ελλήνων, στις 22 Αυγούστου 1954. Αφελείς; Ονειροπαρμένοι; Εκτός πραγματικότητας; Όχι! Ήταν συνειδητοποιημένοι πατριώτες, που αποφάσισαν να αναλάβουν τον υπέρ πάντων αγώνα ελευθερίας. Ένας αγώνας κρίνεται όχι μόνο από το αποτέλεσμα αλλά και με τα δεδομένα της εποχής που διεξάγεται. Όχι με κριτήρια ύστερα από 50 ή 60 χρόνια. Οι εκ των υστέρων κριτές ομοιάζουν με τους μετά Χριστόν προφήτες. Ο αγώνας της ΕΟΚΑ δεν τελεσφόρησε όχι εξ υπαιτιότητας των αγωνιστών αλλ’ εξαιτίας της πολιτικής ανεπάρκειας της ηγεσίας και της υποτίμησης των Εγγλέζων και των Τούρκων. Η ανεξαρτησία, δοτή και κολοβή, δεν ήταν ο στόχος του αγώνα. Ο Μακάριος τον άλλαξε. Χωρίς να ερωτηθούν οι Έλληνες της Κύπρου, που έγιναν λίπασμα ελευθερίας και άφησαν τα κόκαλά τους στους κάμπους και στις βουνοπλαγιές.

Οι ηγέτες απεδείχθησαν πολύ κατώτεροι και εγκληματικά σπιθαμιαίοι των περιστάσεων. Σήμερα τιμούμε και δοξολογούμε την 1η Απριλίου ως την πιο φωτεινή επέτειο λεβεντιάς, ηρωισμού, αυτοθυσίας και αξιοπρέπειας στη σύγχρονη κυπριακή ιστορία. Οι Έλληνες απέδειξαν ότι ξέρουν να παίρνουν ανηφοριές για την ελευθερία τους. Όσοι ηγούνται του τόπου οφείλουν να θυμούνται, έστω και αν βγάζουν ερυθρά εξανθήματα, ότι αυτό το κράτος θεμελιώθηκε στα αίματα και στα κόκαλα των ηρώων και αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Γι’ αυτό και οφείλουν σήμερα, με σεβασμό, να μεταβούν στα Φυλακισμένα Μνήματα και να καταθέσουν τα λουλούδια της συγγνώμης τους για όσα κατά των αγωνιστών, της ΕΟΚΑ και του Διγενή εξήμεσαν και ακόμα δεν αναιρούν.

Oι πενήντα οικογένειες της διαπλοκής που κρύβονται πίσω από....

....Το “χαμόγελο του Βαρδή”

ΕΑΜ Β΄ - ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Βαρδινογιάννηδες...

...Το απόλυτο «ταμπού» της μεταπολίτευσης.

...Οι μυστικοί «ταμίες» του παρακράτους, που κυβερνά τη χώρα.

Το "Χαμόγελο του Βαρδή" είναι μια οργάνωση, την οποία υπηρετεί με απόλυτη αφοσίωση η πρέσβειρα καλής θελήσεως της Ουνέσκο Μαριάννα Βαρδινογιάννη. Μια οργάνωση, η οποία εξασφαλίζει δωρεάν και παράνομο διαφημιστικό χρόνο προβολής και αγιοποίησης της πιο "ιερής" οικογένειας του τόπου. Μια οργάνωση, η οποία συμπληρωματικά ασχολείται και με άλλα "χαμόγελα" …Με το "χαμόγελο" του Τζίγγερ —για παράδειγμα— και συμπληρωματικά βέβαια —όπως λένε οι φήμες— ασχολείται και με το "χαμόγελο του παιδιού" …Μια αγράμματη γυναίκα, που, με τα λίγα κολλυβογράμματα που γνωρίζει, διαβάζει αυτά που της γράφουν άλλοι, προκειμένου να παραμένει μονίμως στην επικαιρότητα, μόνο και μόνο για να "διαφημίζει" τζάμπα την "ιερή" οικογένεια…

Με αυτήν την οικογένεια θ' ασχοληθούμε σ' αυτό το κείμενο …Μια οικογένεια, που πάνω της "αποτυπώνεται" η οικονομική και η παραοικονομική λειτουργία της μεταπολίτευσης …Μια οικογένεια, της οποίας η φτώχεια δεν είναι και πολύ παλιά υπόθεση. Δεν θα μας φαινόταν παράξενο να μαθαίναμε, για παράδειγμα, ότι κάποια από τα μέλη της κοιμούνται με κανένα σαλάμι κάτω από το μαξιλάρι τους, εξαιτίας των "δύσκολων" παιδικών τους χρόνων …Μια οικογένεια "μυστήριο". Η πρώτη οικογένεια της χώρας, που, σαν "αυτοδημιούργητη", δεν χρειάστηκε καν να μεταναστεύσει από τη χώρα. Μέχρι δηλαδή την εμφάνιση των Βαρδινογιάννηδων δεν υπήρχε καμία ανάλογη περίπτωση "μεγιστάνων" του εσωτερικού. Οι περισσότεροι Έλληνες μεγιστάνες γίνονταν τέτοιοι στο εξωτερικό. Η Ελλάδα ήταν πολύ μικρή και πολύ φτωχή, για να "παράγει" μεγιστάνες αυτού του μεγέθους.

Τέτοιοι μεγιστάνες "παράγονταν" μόνον στις τεράστιες οικονομίες του εξωτερικού. Από τους πρώτους εθνικούς ευεργέτες μέχρι τον Ωνάση, τον Λιβανό ή τον Λάτση, η ιστορία ήταν πάντα η ίδια. Όλοι αυτοί διακρίνονταν στο εξωτερικό και στην Ελλάδα επέστρεφαν, για να πραγματοποιήσουν τον "θρίαμβό" τους. Επέστρεφαν, για να "δικαιωθούν" και πολλοί από αυτούς για να εξαγοράσουν τους "εφιάλτες" τους. Με αυτόν τον τρόπο λειτουργούσαν σχεδόν όλοι. Με δωρεές σε άπορες κορασίδες και χτίζοντας καμπαναριά, "εξαγόραζαν" συμπάθειες και υστεροφημία. Όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο Λάτσης στα παιδιά του …"στην Ελλάδα κάνουμε μόνον φιλανθρωπίες και όχι μπίζνες". Η οικογένεια Βαρδινογιάννη ήταν η πρώτη που "έσπασε" αυτόν τον κανόνα. Έγινε οικογένεια μεγιστάνων, χωρίς να μεταναστεύσει. Με χρήματα της "ψωροκώσταινας" μέσα στην "ψωροαγορά" της έγιναν τέτοιοι.

…Μια οικογένεια, η οποία δεν ξεκίνησε καν με το όνομα που έγινε γνωστή. Βαρδινάκηδες λέγονταν. Βαρδινάκηδες, κατά το Μητσοτάκηδες και το Μαρινάκηδες. Βαρδινάκηδες, που, εξαιτίας κάποιου προγόνου με το όνομα Γιάννης, έγιναν Βαρδινογιάννηδες. Αυτοί λοιπόν οι Βαρδινάκηδες ήταν φτωχοί …Πολύ φτωχοί. Τόσο φτωχοί, που, για να φάνε ένα κομμάτι ψωμί, έπρεπε να φύγουν από την πλούσια Κρήτη. Μόνον οι θεόφτωχοι της Κρήτης στρέφονταν προς τη θάλασσα και τέτοιοι ήταν οι Βαρδινάκηδες. Έπρεπε να στραφούν προς τη θάλασσα για να επιβιώσουν και μάλιστα τη σίγουρη θάλασσα του ελληνικού δημοσίου. Έγιναν αξιωματικοί του πολεμικού ναυτικού. Συνδυάζουμε την επιλογή τους με τη φτώχεια και όχι με τον πατριωτισμό, γιατί αυτό αποκαλύπτει η μετέπειτα πορεία τους. Έγιναν λοιπόν αξιωματικοί, για να φάνε ένα κομμάτι ψωμί. Μόλις αντιλήφθηκαν ότι υπάρχει "φιλέτο" λίγο παραπέρα, παράτησαν τις δήθεν καριέρες τους.

Με το που παράτησαν τις στρατιωτικές τους καριέρες, άρχισαν τα μυστήρια. Υποτίθεται πως ήταν δημοκράτες κι απόστρατοι και "διακρίθηκαν" επιχειρηματικά σε ένα καθεστώς στρατιωτικής Χούντας. Το 1972 ιδρύθηκε η Μότορ Όιλ των "αντιχουντικών" και δημοκρατικών Βαρδινογιάννηδων. Στην εποχή της απόλυτης ισχύος της Χούντας ιδρύθηκε μια εταιρεία, που, εξαιτίας της στρατηγικής της φύσης, θα έπρεπε όχι απλά να έχει την ανοχή της Χούντας και την "ευλογία" της, αλλά και τα "ελέη" της. Μιλάμε για μεγάλη αντιδικτατορική "δράση" των Βαρδινογιάννηδων. Έφτιαξαν αυτήν την εταιρεία με χρήματα της Χούντας, για να βοηθούν κάτω από την "μύτη" της το "κίνημα" του ναυτικού, το οποίο δήθεν θα την ανέτρεπε. Οι "ευεργετημένοι" θα ανέτρεπαν δηλαδή τους "ευεργέτες" τους.

Δύο πρώην κατσικοκλέφτες των

Ο ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Η πολιτική του κατοχικού καθεστώτος κατά της θρησκευτικής ελευθερίας των εγκλωβισμένων, που υπαγόρευσε το κλείσιμο των εκκλησιών ανήμερα των Χριστουγέννων στα χωρία της Καρπασίας , δεν επηρεάζει ούτε στο ελάχιστο την εξέλιξη των συνομιλιών . Ο κ. Ιακώβου ερωτηθείς εάν έθιξε το ζήτημα κατά την πρόσφατη συνάντηση του με τον Οζερσάι, είπε ότι δεν το έπραξε διότι τούτο δεν θα βοηθούσε στην συζήτηση για το κυπριακό. 
Το ερώτημα που τίθεται είναι τι είδους διάλογος μπορεί να υπάρξει με ένα καθεστώς , που εκτός των άλλων, δεν σέβεται ένα από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που είναι η θρησκευτική ελευθερία και διαδηλώνει με τις πράξεις του πως πρόθεση του είναι ο ολοκληρωτικός εξισλαμισμός και εκτουρκισμός της περιοχής που κατέχει και που θα διοικεί σε περίπτωση εξεύρεσης λύσης. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα που δεν έχει δικαίωμα ο κ. Χριστόφιας να το προσπερνά σφυρίζοντας.
Κοντά στις άλλες μειοδοτικές υποχωρήσεις και παραχωρήσεις του Χριστόφια προς τους τούρκους κατακτητές προστίθεται και το ζήτημα της θρησκευτικής καθαρότητας των ζωνών. Η συμπεριφορά του προέδρου της δημοκρατίας υποδηλώνει συναίνεση του προς αυτή τη κατεύθυνση. Σε αντίθετη περίπτωση, η βία κατά της θρησκευτικής ελευθερίας θα υπαγόρευε διακοπή των συνομιλιών και διεθνή εκστρατεία κατά της τουρκικής κτηνωδίας. Τελικά πολύ λίγα πράγματα γνωρίζουμε για το τερατούργημα που ονομάζεται « λύση Χριστόφια». Καθημερινά αποκαλύπτονται καινούριες πτυχές και νέα στοιχεία προστίθενται στο φάκελο της υποχώρησης και της ντροπής . 
Ότι και να σκέπτονται όμως , ότι και να σχεδιάζουν , ότι και να μεθοδεύουν , θα μας βρουν μπροστά τους ατσάλινους και ανυποχώρητους με αναπεπταμένο το όραμα της απελευθέρωσης .
Ευχόμαστε το εγγύς μέλλον, και με τις επερχόμενες εκλογές, να δώσει μια πιο αξιόπιστη εκπροσώπηση στο κυπριακό κοινοβούλιο και να φέρει την αξιοπρέπεια και την λευτεριά στη πατρίδα .

ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της Αριστερής Πρωτοβουλίας για την εκδήλωση στην ΑΡΤΑ 08.04.11

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                                                                 Αθήνα, 31 Μαρτίου 2011

          Η Αριστερή Πρωτοβουλία σας προσκαλεί στην πολιτική συνάντηση διαλόγου και προβληματισμού με θέμα:

«ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ»

Ø               Σας καλούμε να συζητήσουμε την πορεία της χώρας και τιςεπιπτώσεις της κρίσης στο λαό και την κοινωνία.

Ø               Να προβληματιστούμε για τις εφαρμοζόμενες πολιτικές και τις επιπτώσεις τους στα λαϊκά στρώματα, τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.

Ø               Να αναζητήσουμε πιθανές διεξόδους από το μονόδρομο του μνημονίου, της λιτότητας και συμπίεσης των εργασιακών δικαιωμάτων.

Ø               Να αναδείξουμε το διάλογο απέναντι στα φοβικά σύνδρομα των τελευταίων μηνών.

          Την Παρασκευή  8 Απριλίου του 2011, στο Εκθεσιακό Κέντρο του Δήμου Αρταίων, στην αίθουσα“Διώνη”  και ώρα  20:00 συζητάμε με τους:

                        Κολιάτσο Αγαμέμνωνα,        Οικονομολόγο

                        Σαββίδη Παντελή,                Δημοσιογράφο

                        Τζουμάκα Στέφανο                Μέλος Ε.Σ. ΠΑ.ΣΟ.Κ  

Σοφία Βούλτεψη: Έχουν ξοδευτεί δισεκατομμύρια (δραχμές, ευρώ, ό, τι κι’ αν διαλέξετε μέσα θα πέσετε) για να διαφημιστούν άχρηστες πολιτικές και πολιτικοί, πρωτοβουλίες που στο τέλος αποδείχθηκαν βλαβερές για τον Έλληνα και την Ελλάδα.

Μας τάιζαν διοξίνες οι «σωτήρες» της «Κερατέας – Δανίας του Νότου»

01/04/2011

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Κερατέα, χθες στο Γραμματικό και πάει λέγοντας, δεν συμβαίνουν σε καμιά χώρα του κόσμου. Και αποτελούν την επιτομή της ανικανότητας για ένα πολιτικό σύστημα που επί δεκαετίες αδυνατεί να διαχειριστεί ακόμη και τα σκουπίδια της χώρας που υποδύεται ότι κυβερνά.

Επιτομή του πελατειακού κράτους, των πολιτευτικών υποσχέσεων, της αδυναμίας εφαρμογής των νόμων, της έλλειψης πειθούς και πραγματικής (όχι ρουσφετολογικής) επικοινωνίας με τον λαό.

Και πάνω απ’ όλα αποτελεί την επιτομή της αναξιοπιστίας, της έλλειψης εμπιστοσύνης απέναντι στο πολιτικό σύστημα.

«Δεν σας πιστεύουμε», είναι η απάντηση που δίνουν οι κάτοικοι της Κερατέας, κάθε φορά που οι «αρμόδιοι» προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο πως θα ακολουθηθούν όλα τα διεθνή πρότυπα, αντάξια μιας «Δανίας του Νότου», που σύμφωνα με τις προεκλογικές εξαγγελίες και το περίφημο «πρόγραμμα των πρώτων εκατό ημερών», έπρεπε ήδη

Το κράτος δικαίου, το αυτόφωρο, οι παραγραφές και το κλείσιμο των καταστημάτων. Παρατηρώντας την υστέρηση των δημοσίων εσόδων, εύλογα φοβάται κάποιος ότι οι προθέσεις της κυβέρνησης υποκρύπτουν πανικό.

Γράφει η
Ασπασία Μάλλιου

Από τις διατάξεις του μόλις ψηφισθέντος φορολογικού νομοσχεδίου* (29.3.2011), γίνεται αντιληπτό ότι πρόθεση της πολιτικής  ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών είναι η ακόμη μεγαλύτερη αυστηροποίηση του πλαισίου των ποινικών κυρώσεων σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής. Ιδίως σε περιπτώσεις έμμεσων ή παρακρατούμενων φόρων, με την μετατροπή του αδικήματος της μη απόδοσης Φ.Π.Α. από στιγμιαίο σε αδίκημα διαρκείας. Με την μετατροπή των αδικημάτων της φοροδιαφυγής σε αυτόφωρα. Με την κατάργηση της δυνατότητας εξαγοράς της ποινής, αν δεν έχει καταβληθεί ο φόρος.

Παρατηρώντας την υστέρηση των δημοσίων εσόδων, εύλογα φοβάται κάποιος ότι οι προθέσεις αυτές υποκρύπτουν πανικό. Και πανικός υποκρύπτεται όταν έχει απολεσθεί η ικανότητα ελέγχου. Η ικανότητα αποτελεσματικής και έγκαιρης άσκησης των θεσμικών αρμοδιοτήτων της εκτελεστικής εξουσίας.

Τι κατ’ ουσία συνομολογεί με τις ρυθμίσεις αυτές το υπουργείο Οικονομικών; Δυστυχώς, φαίνεται να αποδέχεται ότι η φορολογική και ελεγκτική διοίκηση έχει παταγωδώς αποτύχει. Έχει αστοχήσει στην εκτέλεση του συνταγματικού της ρόλου. Ιδίως, αυτού της έγκυρης εξατομίκευσης της φορολογικής υποχρέωσης. Της έγκαιρης διάγνωσης του ύψους του οφειλόμενου φόρου. Έχει αποτύχει να ελέγξει αποτελεσματικά τη συμμόρφωση των φορολογουμένων και να επιβάλει άμεσα την είσπραξη των φόρων. Και έχει αποτύχει σε βαθμό τέτοιο, ώστε να απειλείται η εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού. Έτσι, υπό τον κίνδυνο κατάρρευσης του κράτους, η κυβέρνηση εξαπολύει απειλές, εξαγγέλλει αυστηρότερα πλαίσια για τα ποινικά αδικήματα, εξαπολύει τον μπαμπούλα της κατάργησης των ορίων της παραγραφής.

Γιατί πρέπει να υπογραμμιστούν τα πιο πάνω; Όχι βεβαίως για να υποστηριχθούν η φοροκλοπή, οι φοροφυγάδες, όσοι «κλέβουν» χρήματα πληγώνοντας το κοινό – δημόσιο – συμφέρον. Αυτοί μόνο κατάπτυστοι και πλήρως απομονωμένοι από τον υγιή κοινωνικό ιστό πρέπει να είναι.

Υπογραμμίζονται όλα αυτά, διότι η δημοκρατία απαιτεί και προϋποθέτει κράτος δικαίου. Απαιτεί και προϋποθέτει τη νόμιμη και επιεική άσκηση δημόσιας εξουσίας. Απαιτεί την ασφάλεια δικαίου και την καλλιέργεια εμπιστοσύνης μεταξύ φορολογουμένων και διοίκησης. Απαιτεί την εφαρμογή του συνταγματικά προστατευόμενου κανόνα της βεβαιότητας του φόρου (άρθρο 78 παρ. 1, 4 Σ.), κατά τον οποίο δεν υπάρχει έρεισμα για απαράγραπτες φορολογικές υποθέσεις. Απαιτεί την εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας μεταξύ ποινής και σκοπού που αυτή προστατεύει. Απαιτεί την ενδυνάμωση των παρεχόμενων δικαστικών εγγυήσεων.

Συνεπώς κάθε κυβέρνηση οφείλει να ενδυναμώνει το κράτος δικαίου, ώστε να καταστεί αποτελεσματικότερη η λειτουργία της κρατικά οργανωμένης κοινωνίας μας. Ώστε να τεθούν οι βάσεις να εξέλθει η χώρα από τη βαθιά πρωτίστως οικονομική, αλλά και κοινωνική, θεσμική και γενικότερα ηθική κρίση που διέρχεται. Όμως, αντί αυτού η δημόσια δράση των τελευταίων μηνών φαίνεται ότι στοχεύει στην αποδυνάμωση του κράτους δικαίου.

Είναι αναγκαία η καταγραφή αυτής της διαπίστωσης, διότι επί δεκαοκτώ περίπου μήνες παρακολουθούμε τις εξαγγελίες της κυβέρνησης ότι θα αναδιαρθρώσει τον φορολογικό και ελεγκτικό μηχανισμό, τον οποίο η ίδια χαρακτήρισε αποσαθρωμένο. Οι δεκαοκτώ όμως, πιο κρίσιμοι μήνες στην νεότερη ελληνική οικονομική ιστορία έχουν ήδη παρέλθει χωρίς ούτε μια ουσιαστική κίνηση ή πρωτοβουλία αναδιάρθρωσης του διοικητικού μηχανισμού.

Έτσι, λοιπόν, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, προσπαθεί να αναδιατάξει τα φορολογικά έσοδα χωρίς πυρομαχικά,  χωρίς δηλαδή μηχανισμό. Και ακριβώς επειδή αυτή δεν διαθέτει μηχανισμό, οι φοροφυγάδες κάνουν “πάρτυ”. Όμως η ύπαρξη και στελέχωση, αποτελεσματικού φορολογικού μηχανισμού δεν τελεί υπό τη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης, ούτε της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών, αλλά ούτε της Κυβέρνησης, ούτε ακόμη του ίδιου του Πρωθυπουργού. Συνιστά θεσμική τους υποχρέωση, επιβαλλόμενη από το Σύνταγμα και την ίδια τη λειτουργία της δημοκρατίας.

Δυστυχώς μέχρι σήμερα, η πολιτική ηγεσία δεν αναδιάρθρωσε ούτε εκσυγχρόνισε τη φορολογική διοίκηση. Αντίθετα, κινούμενη από τον πανικό της για την κατάρρευση των δημόσιων εσόδων, δείχνει να έχει επιλέξει την αποδόμηση του κράτους δικαίου σε βάρος της ίδιας της δημοκρατικής λειτουργίας.

Παρακολουθούμε την κυβέρνηση να εισηγείται και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία να ψηφίζει τον ακρωτηριασμό της διοικητικής δικαιοσύνης, η οποία από το Σύνταγμα έχει ρόλο ελεγκτή έναντι των αυθαιρεσιών της εκτελεστικής εξουσίας. Προβαίνει η φορολογική διοίκηση σε σαρανταοχτάωρα κλεισίματα καταστημάτων για μη έκδοση αποδείξεων, χωρίς προηγουμένως το υπουργείο Οικονομικών να έχει εκδώσει την υπουργική απόφαση που προβλέπουν οι οικείες διατάξεις και η οποία θα προσδιορίσει τη διαδικασία για την σαρανταοχτάωρη παύση λειτουργίας καταστήματος. Τα καταστήματα κλείνουν χωρίς καν να είναι δυνατή η άσκηση από τον φορολογούμενο των συνταγματικών του δικαιωμάτων για προηγούμενη ακρόαση και παροχή έννομης προστασίας. Με τις νέες ρυθμίσεις, προσδίδεται ο χαρακτήρας αυτόφωρου εγκλήματος σε ποινικά αδικήματα φοροδιαφυγής και έτσι δημιουργούνται σοβαρές ρωγμές στο ποινικό δικαιικό σύστημα.

Αν η κυβέρνηση δεν ανακόψει την ολισθηρή αυτή πορεία, ιδίως αν δεν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να αναλάβει το πολιτικό κόστος της αναδιοργάνωσης του φορολογικού και ελεγκτικού μηχανισμού, τότε είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η φοροδιαφυγή θα εξακολουθήσει να αποτελεί τη χαίνουσα πληγή των δημοσίων οικονομικών. Επιπρόσθετα όμως, θα έχει αποδυναμωθεί και το κράτος δικαίου με αποτέλεσμα την ακόμη μεγαλύτερη κρίση  στη λειτουργία της δημοκρατικά οργανωμένης ελληνικής κοινωνίας.

*Στην ιστοσελίδα του περιοδικού,  www.dfn.gr, περιλαμβάνεται το κείμενο του φορολογικού νομοσχεδίου, όπως ψηφίσθηκε από τη Βουλή στις 29.3.2011. 


--Η κ. Ασπασία Μάλλιου είναι δικηγόρος και εκδότης του μοναδικού δεκαπενθήμερου νομικού περιοδικού «Δελτίο Φορολογικής Νομοθεσίας» (έπαινος Ακαδημίας Αθηνών)www.dfn.gr .

''Ζει τον μύθο του'' ως υφυπουργός Πολιτισμού-Τουρισμού, ταξιδεύοντας στον κόσμο με χρήμα φορολογούμενων

Αυτό το ''νούμερο'' πότε θα το μαζέψει η σπάταλη κυβέρνηση της καταχρεωμένης Ελλάδας;
 'Εχει ''τρελαθεί' στα ταξίδια-τουρισμό στο εξωτερικό γιά να...προβάλει τουριστικά την Ελλάδα!

Σύμφωνα με ''απόφαση'' που υπογράφει ο ίδιος ο κ. Γ. Νικητιάδης γιά τα...ταξίδια του (θυμίζει το ''αποφασίζω και διατάζω''), ''δικαιούται μετακινήσεις'' γιά την ''προβολή του τουρισμού της Ελλάδας'' (υποτίθεται). 'Οταν γυρίζει από τα ταξίδια του στην Ελλάδα γιά να...ξεκουραστεί, πριν ξαναφύγει, κάνει πάντα υπεραισιόδοξες χαζο- δηλώσεις γιά τον τουρισμό. Αν πάρει κανείς στα σοβαρά τις ''βαρύγδουπες δηλώσεις'' του, τότε η Ελλάδα θα ''βουλιάξει'' από τους τουρίστες, θα έχει ...τριπλάσιους ή πενταπλάσιους, σε σύγκριση με τον χρόνο 2009 ή 2010.Τελευταία ''έσκισε'' και σε Φινλανδία, Ουγγαρία, Ρωσία (στη Ρωσία είναι το τέταρτο ταξίδι σε 3 μήνες). O κ. υφυπουργός δικαιούται, λέει, 60 ημέρες τον χρόνο γιά μετακινήσεις (δείτε στο κάτω μέρος της ''υφυπουργικής απόφασης''). Το κάθε ένα ταξίδι του στο εξωτερικό, διαρκεί 3-6 μέρες, και στο πρώτο τρίμηνο 2011 σχεδόν έχει εξαντλήσει τον χρόνο, χώρια την μεγάλη υπέρβαση τον 2010. Δηλαδή μιλάμε γιά ολοφάνερη εξαπάτηση. Στο κάθε πολυέξοδο ταξίδι του (αεροπορικά εισιτήρια -πρώτη θέση;-, ακριβά ξενοδοχεία κ.ά.) συνοδεύεται και από... υπηρεσιακούς παράγοντες και... δημοσιογράφους. Και γιατί, ντε και καλά, πρέπει ο υφυπουργός να προβάλει τον τουρισμό, αποκλειστικά αυτός, ταξιδεύοντας ανά την υφήλιο; Ο ΕΟΤ δεν μπορεί;Αν κρίνουμε και από το πρόσφατο πολυήμερο ταξίδι του στις ΗΠΑ, ο υφυπουργός είναι επιεικά ολίγιστος γιά την προβολή της Ελλάδας. Αλλά ικανός γιά την δική του προβολή με χαζοδηλώσεις-παραπληροφόρηση γιά τα ''επιτεύγματά'' του, στα ΜΜΕ στην Ελλάδα. Δηλαδή, στα σοβαρά η κυβέρνηση θέλει να μας πει ότι ο κ. υφυπουργός προβάλει τον τουρισμό και δεν χρησιμοποιεί ξεδιάντροπα το αξίωμά του γιά τις τουριστικές ΤΟΥ περιπλανήσεις; Φυσικά, αν δεν γυρίσει τώρα τον κόσμο με χρήμα κρατικό, πότε θα τον γυρίσει; Ο τουρισμός στην Ελλάδα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και η κυβέρνηση, διαπιστώνεται ότι τον αντιμετωπίζει πολύ ασοβάρευτα, με Γερουλάνο και Νικητιάδη, που τα δικά τους συχνά -δωρεάν- χλιδάτα προσωπικά τουριστικά ταξίδια τα ''βαφτίζουν'' τουριστική ''προβολή της Ελλάδας''. Με τέτοια καραγκιοζιλίκια, με κρατικό χρήμα της καταχρεωμένης Ελλάδας, στα σοβαρά περιμένει η κυβέρνηση (και) την ανταπόκριση της Ομογένειας;...

(Η υφυπουργική απόφαση γιά το πρόσφατο ταξίδι σε Ευρώπη, Αμερική του κ. υφυπουργού στο Καλάμι: Διαβάστε και θαυμάστε το ''αθάνατο'' ελληνικό λαμογιο-κράτος)  

www.kalami.net

Σαμαράς : Μπορούμε και να μην χρεοκοπήσουμε και να βγούμε από το Μνημόνιο....

Από factorx στις 31/03/2011

Σκέψεις για το «Ζάππειο-2»

Ένα χρόνο σχεδόν μετά το Μνημόνιο και με την ελληνική οικονομία να φλερτάρει με την πλήρη κατάρρευση, ο Σαμαράς καλείται να δώσει στο λαό ρεαλιστική και εφαρμόσιμη πρόταση αντιμετώπισης της κρίσης.

Ακόμη περισσότερο: Καλείται να δώσει στο λαό απτό όραμα εξόδου από την κρίση. Κι αυτό είναι απείρως δυσκολότερο. Διότι δεν θα είναι δύσκολο να μας βγάλει ο Αντώνης από την κρίση, μόλις αναλάβει την εξουσία. Το ζητούμενο είναι όμως, να πείσει τον κόσμο ότι μπορεί να μας βγάλει από την κρίση.

«Φταίει ο Καραμανλής»;

Πρόκειται για το πρώτο και μεγαλύτερο ψέμα του συστήματος ΓΑΠ-ΔΝΤ. Και για το αποτελεσματικότερο.

Αν το ΠΑΣΟΚ συγκρατεί μέχρι σήμερα έναν πυρήνα οπαδών του, και μάλιστα διατηρεί, μετά τα όσα αδιανόητα έχει διαπράξει, την πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις, αυτό οφείλεται στο ότι