Ανεπαρκείς, ερασιτέχνες, αμοραλιστές έως και εθνοπροδότες οι πολιτικάντηδες στην χώρα μας

Είναι τρομερό και έχω γίνει έξαλλος!

Ενώ έχουν χάσει παντελώς την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού αυτοί να εξακολουθούν απτόητοι τα μικροπολιτικάντικα τερτίπια τους χωρίς ένα σημάδι ντροπής, χωρίς σταγόνα αξιοπρέπειας και χωρίς ίχνος εθνικής υπερηφάνειας λες και δεν τρέχει τίποτε.

Γεννημένοι σκλάβοι, απόγονοι ραγιάδων κοτζαμπάσηδων τα μόνα που  έχουν να επιδείξουν δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ψωροπτυχίο, αγορασμένο τις περισσότερες φορές με γενναίες παροχές των γονιών τους σε ξένα πανεπιστήμια, έντονα αισθήματα κατωτερότητας έναντι των ξένων, μπόλικο ραγιαδισμό έναντι των Τούρκων και, έχοντας πλήρη (αυτο)επίγνωση της μηδαμινότητας, της ανεπάρκειας, της αμορφωσιάς, και του ελαττωματικού χαρακτήρα τους υπερβολική μέχρι θρασύτητας υπεροψία απέναντι στους «υπηκόων» τους, εμάς δηλαδή!

Θυμάμαι τον πανικό του πολιτικού συστήματος όταν, για πρώτη φορά μετά το 1973, βγήκε στην επιφάνεια το θέμα των υδρογονανθράκων του Αιγαίου πρωθυπουργεύοντος του Γιωργάκη Παπανδρέου.

«Αυτό μας έλλειπε τώρα!» αναφώνησε ο πανύβλακας πράκτορας ξένων συμφερόντων και αμέσως άρχισε την αποδόμηση της χώρας ξεπουλώντας την στα ξένα αρπακτικά. Και καλά.... Αυτός είναι βλάκας και τον αφήσαμε να σέρνει την κοσμοπολίτικη και μίζερη βλακεία του από χώρα σε χώρα μοιράζοντας χαμόγελα στα ξένα ακροατήρια που πληρώνουν ακριβούτσικα στην προσπάθειά τους  να διασκεδάσουν την ανία τους με τις παλαβομάρες του.

Ετούτοι εδώ όμως; Που τρώνε το ένα χαστούκι μετά το άλλο; Που, όπως ο αποδημήσας στην κόλαση ελβενιζέλος ο ανθέλληνας, έχουν γίνει μαριονέτες στους σχεδιασμούς των Τούρκων, των Αλβανών και των Σκοπιανών παρ' ότι υποτίθεται έχουν υπερκομματική κυβέρνηση και άρα μια διαφορετική βάση αντιμετώπισης του κάθε επίβουλου  γείτονα;
Να γνωρίζουν οι αλητήριοι ότι δώδεκα χιλιάδες (12000) σπίτια στην Πόλη μας, περιμένουν τους Έλληνες ιδιοκτήτες τους (ΕΔΩ) και αυτοί οι ηλίθιοι και ιδιαίτερα οι του ΥΠ ΕΞ, να κοιμούνται ύπνον βαθύ αφήνοντας την όλη υπόθεση στα χέρια ενός δικηγόρου που ο άνθρωπος μπορεί να κάνει την δουλειά του, λεφτά θέλει να βγάλει εξ άλλου, αλλά άλλη θα ήταν η αντιμετώπιση του όλου θέματος με την σταθερή στήριξη του κράτους. Πότε; 
Μα την στιγμή που αποκαλύπτεται ότι στην Τουρκία απαγορεύεται δια νόμου οι Έλληνες να έχουν ιδιόκτητη περιουσία  στον «ευπαθή» για αυτούς  συνοριακό χώρο της Αν. Θράκης και άρα, και στην Πόλη μας.
Κι εμείς; 
Εμείς να έχουμε τους Τούρκους διεκδικητές της Θράκης μας όπου οι εκατόν πενήντα χιλιάδες (150000) τουρκοαναθρέμματα της περιοχής όχι μόνον διατηρούν τις περιουσίες τους αλλά επιδιώκουν και την απόσχισή τους από την Ελλάδα. Χάθηκε όλα αυτά τα χρόνια να βρεθεί ένας υπουργός εσωτερικών να περάσει έναν παρόμοιο με τους Τούρκους νόμο; Χάθηκε ένας πρωθυπουργός να καταπιαστεί με το θέμα σοβαρά κάνοντας, τον καιρό που έπρεπε, μια μετακίνηση πληθυσμών με τον σωστό τρόπο και όχι με τον ερασιτεχνισμό και την αδιαφορία που σχεδίασαν την εγκατάσταση των παλιννοστούντων Ποντίων;
Και τώρα που το έμαθαν θα συνεχίσουν να παριστάνουν ότι δεν το ξέρουν ή θα κρύβουν την ανεπάρκειά τους πίσω από την ύποπτα αδιάφορη θέση ότι «για μας δεν υπάρχει τουρκική μειονότητα»; 
Αλήθεια; 
Και θα συνεχίσουν αδιάφορα να αφήνουν τα Σκόπια να διεκδικούν σλαυομακεδονική μειονότητα στην χώρα μας αφήνοντας και πάλι την πρωτοβουλία σε ιδιώτες, σωματεία και «δεξαμενές σκέψης» (ΕΔΩ) και (ΕΔΩ) την ανάδειξη του θέματος της ελληνικής μειονότητας στο μόρφωμα της FYROM; Δεν τους φτάνει που με την άθλια ηλίθια τακτική τους κοντεύουμε να χάσουμε οριστικά και την ελληνική μειονότητα του σκλαβωμένου τμήματος της Ηπείρου;
Και βέβαια έτσι θα συνεχίσουν. Έχουν σοβαρότερα πράγματα να κάνουν επιμένοντας να θέλουν να μας «σώζουν» εν όψει και επερχομένων εκλογών. Από την μια το πως θα καλύψουν τις διαχρονικές πομπές τους λόγω της διαπλοκής και της διαφθοράς τους και από την άλλη το πως θα καταπατήσουν κάθε αίσθημα δικαίου σ΄αυτήν την χώρα στην προσπάθειά τους να διαλύσουν ένα κόμμα για να σφετερισθούν τους ψηφοφόρους του ελπίζοντας ότι έτσι θα σώσουν τα τομάρια τους από την οργή του ελληνικού λαού που, δεν μπορεί... 
Κάποια στιγμή θα τους κάνει να πληρώσουν τον πολιτικό αμοραλισμό τους.. 

Οδυσσεύς Πάτσης 

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ (1)

Από σήμερα θα ακολουθώ το ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α στις συνέχειες για την «Άγνωστη Ιστορία του Ελληνισμού στα Σκόπια». Είναι μια υπόθεση που με έχει κάνει έξαλλο από τότε, πάνε πολλά χρόνια, που επισκέφθηκα με γκρουπ τα Σκόπια και ο νυν Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλ. Καχριμάνης μας πρωτομίλησε για την εκεί ελληνική μειονότητα και μάλιστα ήλθαμε σε επαφή με φοβισμένους Έλληνες του κράτους του Γκρουέφτσκι. Από πλευράς επίσημης Ελλάδος κανένα ενδιαφέρον, καμμία κίνηση. Αδιαφορία; ωχαδελφισμός, ραγιαδισμός ή κάτι σαν προδοσία; Σηκώνει σε αυτού του είδους θέματα κάτι από αυτά; Πρέπει αυτά τα θέματα να απασχολούν άτομα και «φόρα» και όχι το επίσημο κράτος; Ποια πρέπει να είναι άραγε η ποινή για όλους τους μέχρι σήμερα διατελέσαντες υπουργούς εξωτερικών; Διαβάστε το 1° μέρος της προσπάθειας του Σταύρου Καρκαλέτση στο ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.
Οδυσσεύς Πάτσης

του Σταύρου Καρκαλέτση
Ένα από τα πλέον άγνωστα τμήματα των εκτός Ελλάδας Ελλήνων, είναι αυτό που κατοικεί στη FYROM, στα σημερινά Σκόπια. Θα τολμούσα να ισχυριστώ πως δεν πρόκειται απλώς για ''άγνωστο'' αλλά και ''ανεπιθύμητο'' για τον μικροαθηναικό ενδοτισμό κομμάτι του Ελληνισμού. Το πολιτικό αδιέξοδο στις σχέσεις των Σκοπίων με την Ελλάδα, η επιθετική σκοπιανή ιδεολογία του ''μακεδονισμού'', και η παραδοσιακή έλλειψη ενδιαφέροντος τόσο από το ελληνικό κράτος όσο και από την ακαδημαϊκή κοινότητα, συνέβαλαν στην άγνοια της ιστορίας τους αλλά και της σύγχρονης παρουσίας τους. Υπάρχει όμως Ελληνισμός στα Σκόπια, την ώρα που κάποιοι στην Αθήνα ετοιμάζονται για τις νέες εκπτώσεις με τίτλο ''Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας''.

Κατά το 19ο αιώνα, ο ελληνικός αυτός πληθυσμός κατοικούσε κατά πλειονότητα στην περιοχή της Πελαγονίας, που περιλαμβάνει την Οχρίδα (Αχρίδα), το Μοναστήρι, τη Γευγελή, και τη Στρώμνιτσα. Τα βόρεια όριά του, που ταυτίζονταν με τα όρια της ιστορικής Μακεδονίας, ήταν το Κρούσοβο και το Πρίλεπο. Οι πρώτες εθνικές συγκρούσεις άρχισαν το 1870, με τη δημιουργία της βουλγαρικής Εξαρχείας και με την απόπειρα των Βούλγαρων

ΜΙΚΗΣ Ο ΠΕΡΙΠΥΣΤΟΣ (= ΚΟΣΜΟΞΑΚΟΥΣΜΕΝΟΣ) ΜΟΥΣΟΥΡΓΟΣ

Γράφει ο Αθ. Στρίκος

«Ήδ’ η αρετή τόδ’ άεθλον ανθρώπινον άριστον» = Να ποια είναι η αρετή, ποιό το χρυσό μετάλλιο. (Τυρταίος υποθήκαι)
Άφηκα να διαβεί λίγος καιρός να καταλαγιάσουν οι ιαχές της επιτυχίας του φετινού «Σπάρταθλον». Να δούμε και τη συνέχεια.
Μα θαρρώ θάφτηκε στη σιωπή μας. Άλλωστε τόλεγε ο αρχαίος: «Θνάσκει σιγηθέν – ή σιγασθέν – και μέγα έργον». Δηλαδή και σπουδαίο έργο πεθαίνει αν αποσιωπηθή. Κι αυτό το γνωρίζουν καλά οι εξουσιαστές και οι μικρόψυχοι.
Και ποιό το «μέγα έργον» πέρα απ’ αυτό τούτο το «Σπάρταθλον»;
Θαρρώ οι αθλητές από τα πέρατα του κόσμου π’ αφού αγωνίστηκαν σκληρά κι αξιώθηκαν ν’ ασπαστούν τον Λεωνίδα όταν στεφανώνονται μπροστά στις σημαίες των πατρίδων τους και μπροστά στα μάτια του κόσμου λουσμένοι τη δόξα. (Κανονικά αυτοί οι αθλητές π’ όνειρό τους είχαν να φιλήσουν τον Λεωνίδα, θάπρεπε να στεφανώνονται μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου όπως Ολυμπιονίκες και καλλίτερα, αφού μόνοι αυτοί στον κόσμο εδώ πάνω δεν αγωνίζονται για χρήματα ή ρεκόρ παρά δείχνουν ποιά η αρετή και το χρυσό μετάλλιο. Κι ούτε η Σπάρτη να παρακαλεί να ενταχθή το «Σπάρταθλον» στα Ολυμπιακά αγωνίσματα. Δεν του ταιριάζει μαζί με το πίνγκ-πόνγκ και το χόκεϊ επί πάγου).
Όμως κατά τον εφετινό εορτασμό θαρρώ επίσης ότι εκείνο που αρίστευσε ήταν το μήνυμα – χαιρετισμός του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ. Μέγα έργο κορυφαίο και εξόχως συγκινητικό, αφού το βράδυ ’κείνο στη Σπάρτη δεν ακούστηκε μήνυμα αλλά ήρθε και στάθηκε και τη χαιρέτησε ένα γεγονός.
Κι άλλους εδόνησε, άλλους «φούσκωσε», ιδίως παρισταμένους υπουργούς κι αξιωματούχους του «ναι σε όλα» και του διαβείτε οι Μήδοι των δόσεων και των δαρεικών, ο πραγματικός φασισμός, άλλους ξάφνιασε και πολλοί μέσα στο θόρυβο δεν πρόσεξαν καν. Και πάντως όλα μακριά πολύ από τα: «Ξέρξου γράψαντος πέμψον τα όπλα αντέγραψεν ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ», το «ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ», το «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ». Που ήταν το

Η ΚΥΠΡΟΣ ΜΑΣ: «Κερυνειοποίηση τώρα!»: Η Κερύνεια ως πυξίδα

της Μικαέλλας Λοϊζου

Τι χρειάζεται ώστε το Κυπριακό να «απο-αμμοχωστοποιηθεί» και να «κερυνειοποιηθεί»

Μια πρωτότυπη πολιτική εκδήλωση δίνει τροφή για σκέψη, για το πώς θα μπορούσαν να ήταν τα πράγματα στο Κυπριακό, αν λειτουργούσαμε με πιο ορθό και λογικό τρόπο
Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εκδήλωση οργάνωσε η Ανεξάρτητη Φοιτητική Έπαλξη του Πανεπιστημίου Κύπρου στη Δημοσιογραφική Εστία την περασμένη Δευτέρα, υπό τον τίτλο «Κερυνειοποίηση τώρα!». Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο νομικός Νεόφυτος Καρκώτης, ο επίκουρος καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας Γιώργος Κέντας και ο υποψήφιος διδάκτωρ Στρατηγικών Σπουδών Νικόλας Στυλιανού. Παρεμβάσεις έκαναν ο Γραμματέας της «Αδούλωτης Κερύνειας» Ιωάννης Σιεκκέρσαββας και ο νομικός Νικόλας Ιωαννίδης.

Το δηλητήριο της διχόνοιας
Σύμφωνα με τον Νεόφυτο Καρκώτη, η προσέγγιση της «αμμοχοστοποίησης» έχει δημιουργήσει πρόσφυγες δύο ειδών: Από τη μία οι Αμμοχωστιανοί, που με ξεχωριστές εκδηλώσεις κάθε χρόνο απαιτούν την επιστροφή της πόλης τους επικαλούμενοι συνθήκες, ασχέτως αν οι συνθήκες αυτές προνοούν ότι άλλοι πρόσφυγες δεν θα επιστρέψουν στις εστίες τους και από την άλλη οι Κερυνειώτες, που βλέπουν την πόλη τους να απουσιάζει από κάθε διαπραγματευτική προσπάθεια και απαίτηση της πλευράς μας, η οποία έχει συμβιβαστεί με την ιδέα της μη επιστροφής της πόλης, που βρίσκεται στο κατώφλι του «μαλακού υπογαστρίου» της Τουρκίας. Η Κερύνεια, επεσήμανε, είναι μια πόλη-σύμβολο, μια πόλη που οι νεότερες γενιές συνταύτισαν με το σύνθημα «δεν ξεχνώ».
Όμως η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία (ΔΔΟ) στην οποία έχουμε αυτοεγκλωβιστεί, είπε, είναι σύμφυτη και συνυφασμένη τόσο με τον αποκλεισμό της απελευθέρωσής της όσο και με την έκδηλη αποστέρηση του δικαιώματος της επιστροφής στους Κερυνειώτες. Εκείνοι που επιδαψιλεύουν τιμές

“Oπως εκβιάζεται ο «χρήστης» να γίνει «βαποράκι», έτσι εκβιάζεται και ο εξουσιολάγνος να γίνει μαριονέτα”. Περί επαναστατικής ορμής και «αγώνων»

του Χρήστου Γιανναρά

Στην ελλαδική κοινωνία σήμερα κάθε ίχνος επαναστατικής ορμής μοιάζει οριστικά χαμένο – η εικόνα που κυριαρχεί είναι μιας πεθαμένης κοινωνίας. Eπαναστατική ορμή δεν σημαίνει την ιδιοτέλεια συμφερόντων που περιφρονούν έμπρακτα την έννομη τάξη, το κράτος δικαίου. Tέτοια έμπρακτη περιφρόνηση υπάρχει και πλεονάζει αναιδέστατα στην ελλαδική κοινωνία σήμερα, αλλά δεν έχει τίποτα να κάνει με την επαναστατική ορμή.
Eπαναστατική ορμή είναι η ζωτική δυναμική της τόλμης για συνεπή άρνηση του παλιού και φθαρμένου – με στόχο το γόνιμο καινούργιο, τη δημιουργική πρόκληση, την ποιότητα. Eπαναστατική ορμή είναι ηαφοβία για το ρίσκο, η πίστη στις δύσκολες συλλογικές στοχεύσεις. Eίναι η χαρά της απελευθέρωσης από το αλυσοδέσιμο στους εκβιασμούς φτηνιάρικων «νταβατζήδων», απάτριδων και χυδαίων. Eίναι η απολάκτιση, μετά βδελυγμίας, όσων καπηλεύονται ιδιοτελέστατα τα πολιτικά υπουργήματα.
Kάποτε η επαναστατική ορμή σαρκωνόταν στη «διαδήλωση»: στο αυθόρμητο, πηγαίο, αχειραγώγητο λαϊκό ξέσπασμα διαμαρτυρίας ή απαίτησης να εισακουστούν ρεαλιστικά αιτήματα για ζωτικές κοινωνικές ανάγκες. Σήμερα η διαδήλωση έχει εκφυλιστεί στο θλιβερό θέαμα της άνευρης, άψυχης, βοσκηματώδους «πορείας»: ένα αργοσερνάμενο μαζικό σουλάτσο, καθημερινής σχεδόν ρουτίνας στο κέντρο των μεγάλων πόλεων – εικόνα άβουλης, αστόχαστης πλέμπας σε διατεταγμένη υπηρεσία. Συνθήματα δεν γεννιώνται, δεν ξεπηδάνε αυθόρμητα, καταιγιστικά, από κοινό πάθος για τα διεκδικούμενα. Προπορεύεται ο καλοπληρωμένος συνδικαλιστής ινστρούχτορας με την ντουντούκα και υπαγορεύει

Έλεος πια, λίγη πιο εντρυφής κριτική

Δεν μπορείς να μην ασχολείσαι με τα κοινά, εφ όσον η ζωή είναι συνυφασμένη με αυτήν. Όσοι όμως δεν ασχολούνται όχι εντελώς αδίκως βεβαίως, αφήνοντας τις τύχες τους σε ένα σύστημα, γίνονται συνένοχοι για τα δεινά των άλλων και των δικών τους. Είναι οι κύριοι αίτιοι που επιτρέπουν να μετατραπεί η πράξη τους σε όπλο, στα στόματα των υπόγειων προπαγανδιστικών διαδρομών. Ναι ακούγεται ωραία η άποψη «αν οι εκλογές έφερναν αποτέλεσμα, θα ήταν παράνομες» 
Γι αυτό, επειδή τα κατάφερναν τόσο καλά, πρόσφεραν αυθαιρέτως στους εαυτούς τους και bonus ;;;; (!).
Γιατί ; ασχοληθήκαμε πραγματικά, έστω ως δοκιμαστική τριβή με νέες προτάσεις, ιδέες και νέες Εθνικές προοπτικές, όχι γιαλαντζί, αυτά τα τρία χρόνια ; Να ανοίξουμε τις δυνατότητες σε νέες καλοπροαίρετες προτάσεις, όχι καθοδηγούμενοι, αλλά κατόπιν ενσυνειδήτων επιλεκτικών προσπαθειών ; Αν ναι, μάθαμε κάτι ; ή ακόμα και εκεί κολλήσαμε σε κάτι ;
ΟΟΟΟΧΙ, Κολλημένοι με την ….. μπάλα, είμαστε αιωνίως και όπου πάει αυτή. Βελόνες που γρατζουνίζουν ανεκτίμητους χρόνους και ήχους παλιούς. Αδιάφοροι και κενοί σκέψεων και

Μηνύουν το «ΕΘΕΛ-ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ» για ιδεολογικούς λόγους! Χρησιμοποιεί, λένε, τον τίτλο εταιρείας που ήδη άλλαξε επωνυμία...

Η ΟΣΥ ΑΕ, η εταιρία που έχει προκύψει από την συγχώνευση της ΕΘΕΛ και του ΗΛΠΑΠ (Λεωφορεία και Τρόλεϊ) έλαβε μία καταγγελία από την επιτροπή « Η Ελλάδα μπορεί», μέσω του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων... 

Κατόπιν αυτού συνεδρίασε το Διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας και αποφάσισε ομόφωνα να μας κάνει μήνυση επειδή το μπλογκ "προβαίνει σε αναρτήσεις και σχόλια προσβλητικού χαρακτήρα, που προάγουν και υπερασπίζονται μία ιδεολογία, η οποία βασίζεται στη διάκριση των κοινωνικών ομάδων με κριτήρια τη διαφορετικότητα της φυλής, της θρησκείας, εθνικότητας κλπ"!!!

Δείτε την μήνυση όπως δημοσιεύτηκε από την εταιρία στο διαδίκτυο...
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ 
ΑΝΑΡΤΗΤΕΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

ΑΠΟΦΑΣΗ 169/18.09.13
ΘΕΜΑ 2ο Ε.Η.Δ.: «Άσκηση μηνυτήριας αναφοράς κατά παντός υπευθύνου για
αναρτήσεις σε διαδικτυακό Blog».
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ο.ΣΥ. Α.Ε. αφού έλαβε υπόψη:
α) Την υπ’ αρ. πρωτ. 225/18.09.13 εισήγηση της Διευθύντριας Νομικής Υποστήριξης κ. Δ. Μελλά και τα συνημμένα σε αυτή έγγραφα, και μετά από συζήτηση.

Α π ο φ α σ ί ζ ε ι  ο μ ό φ ω ν α

1. Την κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς κατά παντός υπευθύνου για τις ως άνω
αναρτήσεις σε συγκεκριμένο Blog που φέρει την πρώην επωνυμία της εταιρείας με
το ακόλουθο περιεχόμενο:
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ
Της εδρεύουσας στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη (Παρνασσού 6), ανώνυμης
συγκοινωνιακής εταιρείας με την επωνυμία «ΟΔΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» και τον διακριτικό τίτλο «ΟΣΥ ΑΕ», η οποία προήλθε
από την συγχώνευση με απορρόφηση της εταιρείας «ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΑ
ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΦΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΗΛΠΑΠ ΑΕ» (απορροφόμενη
εταιρεία) από την «ΑΝΩΝΥΜΗ  ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΡΜΙΚΩΝ
ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ ΕΘΕΛ ΑΕ (απορροφώσα εταιρεία) βάσει της υπ' αρ.
38738/2638/10.6.2011 ΚΤ.Λ. Οικονομικών και ΤΟΜΕΔΙ (ΥΕΚ 1454Β 17.6.2011)
και όπως εκπροσωπείται νόμιμα, ως καθολικής διαδόχου της « ΕΘΕΛ ΑΕ»
υποβαλλόμενη, από τον νόμιμα εξουσιοδοτημένο Νομικό Σύμβουλο της Ο.ΣΥ.
Α.Ε. κ. Κυριακίδη Ανδρέα (σύμφωνα με το άρθρο 21 § 3 του καταστατικού της
εταιρείας και την αρ. ……. απόφαση του Δ.Σ. συνεδρίασης της 18.09.2013).

ΚΑΤΑ
Παντός υπευθύνου....  Η συνέχεια στο «ΕΘΕΛ-ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ»

«Δεν δικαιούσθε δια να ομιλήτε»

Γράφει ο «Μακεδών»

Νομίζω πως η ασύντακτη προτροπή του μακαρίτη Κουτσόγιωργα, είναι η πλέον κατάλληλη για να απευθυνθεί κάποιος σε ορισμένους κυρίους -επώνυμους, όπως τους λέγουν- που παριστάνουν τους τιμητές των πραγμάτων, εκ του ασφαλούς μεν, ακαίρως δε και λαϊκίζοντες.
Εννοώ πολλούς εξ αυτών, οι οποίοι παριστάνουν τον ανίδεο -για να πείσουν ότι έχουν και το ανεύθυνο- για τις αιτίες οι οποίες μας οδήγησαν στην τραγική κατάσταση που βιώνουμε.
Δεν γνώριζαν πως τα δημόσια έσοδα δεν επαρκούν για την μισθοδοσία, όταν απαιτούσαν την μονιμοποίηση των 200 -και βάλε- χιλιάδων συμβασιούχων; Δεν γνώριζαν πως η εξεύρεση των απαιτουμένων χρημάτων θα προέλθει από επαίσχυντο δανεισμό;
Δεν πληροφορήθηκαν πως ο δανεισμός ήταν όντως επαίσχυντος, επειδή για να απολαύσουμε τότε, μεταθέταμε το βάρος της αποπληρωμής στα παιδιά μας; Μόνο που τιμωρηθήκαμε τελικά και οι ίδιοι, διότι νωρίτερα μας ζητήθηκε η επιστροφή.
Δεν γνώριζαν επίσης πως δεν αρκεί η εντόπια παραγωγή για να καλύψει αυξήσεις μισθών ή συντάξεων, και παρά ταύτα απαιτούσαν την ικανοποίηση κάθε σχετικού αιτήματος;
Δεν αντελήφθησαν ακόμη, πως η υποκίνηση ή συμπαράσταση σε καταλήψεις σχολείων και η ατιμωρησία των δραστών, θα οδηγήσει στη συνέχεια σε καταλήψεις πανεπιστημίων, εργοστασίων, δημοσίων χώρων, με κατάλυση κάθε εννοίας δικαίου, αφού οι νεοσσοί θα

Συναγερμός για την τουρκική οικονομία, παίρνουν μέτρα

Σε νέα αναθεώρηση των προβλέψεων για τις επιδόσεις της τουρκικής οικονομίας προχώρησε η κυβέρνηση Ερντογάν, καθώς έχει καταστεί πλέον σαφές, ότι το πρόβλημα που υπάρχει στη διεθνή οικονομία, αναδεικνύει τις αδυναμίες της γειτονικής χώρας, με αποτέλεσμα να παίρνονται πλέον τα πρώτα αυστηρά μέτρα, προτού η κατάσταση τεθεί εκτός ελέγχου.
Κι όλα αυτά, παρά την εργώδη προσπάθεια που καταβαλλόταν επί χρόνια να παρουσιαστεί ως περιφερειακή «υπερδύναμη» και αξιωματούχοι της να φτάνουν στο σημείο να παραδίδουν μαθήματα στην ΕΕ πως θα ξεφύγει από την κρίση, ζητώντας ως αντάλλαγμα την ένταξη…
Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση αναθεώρησε τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη το διάστημα 2014-2016, μαζί και με αυτές για τον πληθωρισμό και την ανεργία. Ο στόχος της ανάπτυξης για το 2013 μειώθηκε από το 4% στο 3,6% και για το 2014 από το 5% στο 4%, στοιχεία που πιθανότατα θα αναθεωρηθούν ξανά, ιδίως αυτά που αφορούν το 2014. Ως αιτιολογία εμφανίζεται ηαναθεώρηση των εκτιμήσεων και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου

Τα περί πραξικοπήματος είναι αστεία. Όχι όμως...

του Κώστα Στούπα

Για να καταλύσει κάποιος τη δημοκρατία και να επιβάλλει την εξουσία του πραξικοπηματικά χρειάζεται να συγκεντρώσει πολλές παραμέτρους και να συντονίσει πολλούς μηχανισμούς.
Χρειάζεται κατ΄ αρχάς την αποδοχή ή ανοχή από μια πλειοψηφία ή έστω από μια δεσπόζουσα μειοψηφία.
Χρειάζεται ένα μηχανισμό επιβολής και ελέγχου. Επιβολής της νέας νομιμότητας και του νέου δόγματος ασφαλείας και ελέγχου της πληροφόρησης, της ενημέρωσης της κοινωνίας.
Χρειάζεται επίσης ένα μηχανισμό ελέγχου της οικονομίας, της νομισματικής πολιτικής και κυρίως της κυκλοφορίας του χρήματος.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Η Χρυσή Αυγή κατάφερε να εξελιχθεί σε τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας αλλά όχι να κερδίσει την ανοχή ενός μέρους της κοινής γνώμης μεγαλύτερης του 20 με 25%... Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης είναι αντίθετη και ένα σημαντικό μέρος από αυτό την θεωρεί εγκληματική οργάνωση. Δύσκολα θα μπορούσε να επιβληθεί σε αυτό το

Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΕΛΕΙ ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ

Γράφει ο Σπ. Καραχάλιος

Όλα αλλάζουν γύρω από την Μεγάλη Πατρίδα μας Ελλάδα. Οι διεθνείς πολιτικές σκοπιμότητες κατευθύνουν ξεκάθαρα την γεωπολιτική σε νέες πραγματικότητες και ισορροπίες. Ακόμη και η υπόθεση τής λευτεριάς ενός έθνους προσδιορίζεται με βάση αυτές τις σκοπιμότητες. Αλλά η Ελλάς πηγαίνει δια χειρών μη ελληνικών στο στόμα τού νεοταξικού λύκου.
Όσοι δεν το έχουν λάβει το μήνυμα, θα το λάβουν απότομα μέσα στη φλόγα τού πολέμου. Διότι ο πόλεμος που υφίσταται η Ελλάς στο οικονομικό επίπεδο είναι προειδοποίηση και απειλή μαζί, ο δε πόλεμος στο επίπεδο τού εθνικού συναισθήματος σε βάρος τού Λαϊκού Εθνικισμού μας είναι ψυχολογική βία και απειλή μαζί. Η ένωση αυτών των δύο καταστάσεων μάς οδηγεί στο Πεδίο τής Τιμής και στο αληθινό διακύβευμα. Ζωή ή Θάνατος τής Ελλάδος.
Τα γεωφυσικά μας κάλλη είναι απαραίτητα για τη λειτουργία μιας ισχυρής πολιτικής και κρατικής οντότητας. Τα δε γεωφυσικά μας περάσματα είναι οπωσδήποτε ο δρόμος από τον οποίο διαβαίνει η ισχύς για να συναντήσει τον παραλήπτη της. Και τα τεχνητά κρατικά μορφώματα τής γειτονιάς μας αποτελούν μονάχα τα ξόανα των εχθρών τής Ελλάδος, τα μαντρόσκυλα τής Παγκοσμιοποίησης.Τα κάλλη τής Πατρίδος μας δεν γνωστοποιήθηκαν τώρα. Είναι από παλιά γνωστά, όταν οδηγούντο οι πραγματικοί πρώτοι τού Γένους μας στον

Όταν ο «ρατσισμός» ευδοκιμεί μόνον στην Ελλάδα. Ενώ στο Ισραήλ;

Η μεγαλύτερη κηδεία στην ιστορία του Ισραήλ για τον Αρχιραβίνο που έλεγε ότι «οι μη Εβραίοι υπάρχουν για να υπηρετούν τους Εβραίους» και ότι οι μη Εβραίοι είναι «γαϊδούρια».
Σχεδόν ένα εκατομμύριο Ισραηλινοί, περίπου το 16 του εβραϊκού πληθυσμού της χώρας - παρακολούθησαν την κηδεία του επικεφαλής ραβίνου των Σεφαραδιτών του Ισραήλ, Ovadiah Yosef, σύμφωνα με μια έκθεση στο The New Observer.
Ήταν, όπως οι Times of Israel επιβεβαίωσαν, η "μεγαλύτερη κηδεία στην ιστορία του Ισραήλ".
"Έχουμε μείνει ορφανοί", δήλωσε ο Aryeh Deri, ο πολιτικός ηγέτης του πολιτικού κόμματος ‘Shas’ που κατευθύνονταν από τον Yosef, μέσα σε λυγμούς στην τελετή της κηδείας. «Δεν έχουμε πια πατέρα. Δεν έχουμε πια ηγέτη».
Σύμφωνα με τους Times του Ισραήλ, ο Yosef ήταν μια «ιδιοφυία της Τορά που έφερε χιλιάδες πιο κοντά στην εβραϊκή halacha» (νομοθεσία).
Ο Ισραηλινός πρόεδρος Σιμόν Πέρες απέδωσε προσωπικά φόρο τιμής, λέγοντας ότι «ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος με μια απίστευτη μνήμη και την σοφία για να μοιραστεί τις γνώσεις του με τους άλλους. Η συμβολή του ήταν η αγάπη του για το Ισραήλ και έλυσε προβλήματα που κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να λύσει με τη σοφία και την

Ο Εθνικισμός αξίζει την προσπάθεια μας.

του Πάνου Χατζηγεωργιάδη

Θεωρώ και έπειτα από τις τελευταίες γνωστές σε όλους μας εξελίξεις στον πολιτικό στίβο της χώρας, πως όσοι δηλώνουμε εθνικιστές οφείλουμε όπως ξεκαθαρίσουμε κάποια ζητήματα τα οποία έχουν να κάνουν με την εικόνα του εθνικιστικού κινήματος σε αυτό που ονομάζω "μεγάλη κοινωνία", στον εξωτερικό κύκλο της μεγάλης κοινής γνώμης με άλλα λόγια.
Ένα από τα προβλήματα του εθνικιστικού κινήματος στην Ελλάδα, είναι πως δεν μπόρεσε ποτέ σχεδόν να περάσει τις θέσεις του στο μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας για πολλούς και διάφορους λόγους και πως αναλώθηκε σε ιδεολογικές αναλύσεις και εκατόμβες διενέξεων και διαχωρισμών που στην ουσία όχι μόνον δεν του προσέθεσαν αλλά του αφαίρεσαν και το χειρότερο όλων, το περιχαράκωσαν σε έναν κλειστό κύκλο "φανατικών ελληναράδων" και έναν ευρύτερο κύκλο απελπισμένων πολιτικά "διαττόντων ψηφοφόρων", οι οποίοι αναζητούν διέξοδο στο σημερινό κοινωνικοπολιτικοοικονομικό αδιέξοδο, μέσα απο τις λύσεις που προτείνει η εθνικιστική ιδεολογία.
Στην Ελλάδα ως γνωστόν "ο,τι δηλώσεις είσαι" πράγμα που στην περίπτωση του εθνικιστικού κινήματος μόνον κακό έκανε. διότι διαστρέβλωσε εγκληματικά τα μηνύματα του εχέφρονος πατριωτισμού αλλά και του ίδιου του εθνικιστικού κινήματος, σε σημείο όπου η λέξη "εθνικιστής" να αποτελεί συνώνυμο για την μεγάλη πλειοψηφία και των λέξεων

ΑΝΑΛΥΣΗ: Ο δεύτερος πιο ισχυρός στην Τουρκία, δεν λέγεται Γκιουλ ή Αχμέτ…

Κι όμως. Ο πιο ισχυρός άνθρωπος στην Τουρκία, μετά τον Ερντογάν, δεν είναι ούτε ο φαφλατάς υπουργός Εξωτερικών, ούτε ο πιο σοβαρός πρόεδρος, ο Αμπντουλάχ Γκιουλ, για τον οποίο λέγεται βέβαια εκτεταμένα, ότι πίσω από το «δυτικό προφίλ», κρύβεται ένας πολύ συντηρητικός ισλαμιστής, απλά διακρίνεται από μεγαλύτερη διπλωματικότητα και αυτοπειθαρχία, σε σύγκριση με τον παρορμητικό πρωθυπουργό…

Του Μιχαήλ Βασιλείου

Η πραγματική ισχύς πίσω από τον Ερντογάν, ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών και εξ απορρήτων του πρωθυπουργού, ο υπεύθυνος για την προώθηση και εν τέλει υλοποίηση του «νεοθωμανικού γεωπολιτικού οράματος», είναι ο συγκριτικά νεαρότατος – 45 μόλις ετών – φιλόδοξος, ευφυής και έμπιστος στο αφεντικό του, αρχηγός της μυστικής υπηρεσίας Milli Istihbarat Teskilati (MIT), Δρ. Χακάν Φιντάν.
Αυτό προκύπτει από πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της έγκυρης αμερικανικής εφημερίδας «Wall Street Journal», με τίτλο «Turkey’s Spymaster Plots Own Course on Syria» (Ο αρχικατάσκοπος της Τουρκίας μηχανορραφεί αυτόνομη πορεία στη Συρία), ένα θέμα το οποίο υπογράφουν οι Adam Entous και Joe Parkinson. Από τον τίτλο και μόνο μπορεί ο αναγνώστης να καταλάβει, ότι όσα θα ακολουθήσουν δεν θα είναι απαραιτήτως κολακευτικά για το αρχηγό της ΜΙΤ. Δεν είναι όμως και αρνητικά. Σίγουρα όμως έχει