Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
Είναι γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια περιδίνηση της οικονομίας μας και τη δημιουργία αδιεξόδων και την κυβέρνηση να καταβάλει υπεράνθρωπες, αν όχι απέλπιδες, προσπάθειες για να βγούμε αυτή τη σκοτοδίνη, στην οποία μας έριξαν άφρονες, αν όχι ανθέλληνες, πολιτικοί.
Να θυμηθούμε ότι όταν ανέλαβε η κυβέρνηση ΓΑΠ, η ανεργία ήταν 7,5%, τα spread των δανείων μας ήταν στις 130 μονάδες βάσης, με πλήρη δανειοληπτική δυνατότητα, το έλλειμμα γύρω στο 8% και τα συμπτώματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης ήταν αυτά που είχε όλος ο ευρωπαϊκός νότος και όχι μόνο και τόσα άλλα ευνοϊκά στοιχεία.
Τούτο σημαίνει ότι με κάποια ήπια μέτρα λιτότητας, όπως αυτά που είχε την τόλμη να εξαγγείλει προεκλογικά ο Κ.Καραμανλής, η κρίση θα είχε ξεπεραστεί με μικρές απώλειες. Ακόμη και μετά την τυφλή υπογραφή του Α’ Μνημονίου, υπήρχαν δυνατότητες λιγότερων απωλειών, αν η τότε κυβέρνηση έδινε τη δέουσα προσοχή στις προτάσεις Σαμαρά. Φαίνεται όμως ότι