Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010
Η αρχή του τέλους
Η αρχή του τέλους...
Του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΓΚΙΒΑΛΟΥ Αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών
Πανικός έχει καταλάβει τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση ακόμα και στην ιδέα ότι η ελληνική κοινωνία, οι πολίτες, θα εκδηλώσουν -έστω και έμμεσα- τη γνώμη τους για τις τραγικές εξελίξεις που συμβαίνουν στη χώρα μας τον τελευταίο χρόνο.
Επί έναν ολόκληρο χρόνο ο λαός μας δέχεται εκβιαστικά διλήμματα και τελεί υπό το κράτος μιας πρωτοφανούς επιχείρησης «οικονομικής τρομοκρατίας». Τώρα που έφθασε η ώρα να διατυπώσουν οι πολίτες τη γνώμη τους, την κριτική, την αντίθεση ή και την άρνησή τους προς τις επιλογές του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησης των εντολοδόχων του ΔΝΤ και της «τρόικας», εμφανίστηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός να διατυπώσει στην πράξη ένα κατηγορηματικό ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ…
Επιτρέπεται μόνον η κομματική ψήφος προς τους υποψήφιους που υπέδειξε και στηρίζει το ΠΑΣΟΚ άλλως επέρχεται το ΧΑΟΣ. Άλλωστε ο ίδιος ο πρωθυπουργός υπέδειξε τους υπονομευτές, τους ανεύθυνους που μας οδηγούν στο χάος αυτό. Είναι εκείνοι που θα εκδηλώσουν την αντίθεσή τους προς τις επιλογές της κυβέρνησης, που θα αρνηθούν το «σιδερένιο κλουβί» του Μνημονίου, καταψηφίζοντας τους εκλεκτούς του Γ. Παπανδρέου, ακόμα και τον κ. Τατούλη…
Ο πρωθυπουργός «κατανάλωσε» και ακύρωσε ο ίδιος το τελευταίο πολιτικό του επιχείρημα: Ότι ελέγχει την πορεία της χώρας και ότι στην πορεία αυτή διαφαίνεται κάποια θετική προοπτική. Εάν πράγματι πίστευε κι ο ίδιος σ' αυτήν την πολιτική θέση, τότε δεν θα προσέτρεχε ως εκβιαστής και ταυτόχρονα ως ικέτης της ψήφου των πολιτών στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.
Η θλιβερή εμφάνιση του πρωθυπουργού στην -ακραίως αντιδημοκρατική- διαδικασία της «διακαναλικής» αποκαλύπτει αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα: Ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι απαιτούνται και νέα σκληρά μέτρα που αφορούν όχι μόνο την υστέρηση εσόδων από το 2010, αλλά και το «διευρυνόμενο» συνεχώς έλλειμμα του 2009. Γνωρίζει ότι τα νέα ψέματα που χρησιμοποιεί προεκλογικά θα προκαλέσουν, σε ελάχιστες εβδομάδες, τις νέες αντιδράσεις, τη νέα οργή της κοινωνίας… Στ' αλήθεια νομίζει ότι θα αντιμετωπίσει την κατάσταση αυτή αν «βγάλει» δήμαρχο τον κ. Καμίνη και περιφερειάρχες τον κ. Τατούλη και τον κ. Σγουρό;
Ένας ηγέτης, ένα κυβερνητικό σχήμα, που έχουν συνείδηση της ιστορικής τους ευθύνης, που σέβονται τη γνώμη των πολιτών και αναγνωρίζουν τις -άδικες- θυσίες που υφίστανται δεν θα εκβίαζαν εκ νέου την κοινωνία με το «πιστόλι στον κρόταφο». Δεν θα προσπαθούσαν να «φιμώσουν» τους πολίτες, εμποδίζοντάς τους να εκδηλώσουν ελεύθερα τη γνώμη τους.
Αντίθετα, θα έπρεπε να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν πολιτικά την αντίθεση και την οξεία κριτική στάση των πολιτών. Θα έπρεπε να μπορούν να αναπροσανατολίσουν τις επιλογές τους μέσα από ένα εθνικό σχέδιο που θα ξεπερνά τις αρνητικές επιλογές του Μνημονίου, θα διατηρεί τις κοινωνικές ισορροπίες και θα προστατεύει την παραγωγική δομή της χώρας. Κι όχι βέβαια να επισείουν πάνω από τα κεφάλια των πολιτών την «γκιλοτίνα» του Μνημονίου.
Ο Γ. Παπανδρέου με την εμφάνισή του θύμισε αυτόματα τον προηγούμενο πρωθυπουργό, τον Κ. Καραμανλή, στην τελευταία του περίοδο, την περίοδο της πτώσης. Με την επίκληση ενός «αδιεξόδου» που θα πρέπει να «αποφύγουμε» με την ψήφο μας, λειτούργησε ο ίδιος αποσταθεροποιητικά, διεύρυνε την ανασφάλεια των πολιτών, αμφισβήτησε ο ίδιος την εξουσία την οποία εκπροσωπεί και διαχειρίζεται. Συνέπεια του γεγονότος αυτού είναι η άνοδος των spreads την επομένη ακριβώς της διακαναλικής…
Σε τελική ανάλυση όμως ακόμα και η ίδια η «απειλή» των εκλογών αποτελεί απλώς ένα φόβητρο χωρίς σοβαρές πιθανότητες -και δυνατότητες- πραγματοποίησης. Είναι η ίδια η υπερκυβέρνηση που δεν θα επιτρέψει στον πρωθυπουργό να θέσει σε παρατεταμένη κατάσταση απορρύθμισης τους δεσμευτικούς όρους του Μνημονίου και μάλιστα υπό το σοβαρό ενδεχόμενο, ακόμα και σε περίπτωση νίκης του, το ΠΑΣΟΚ να διαθέτει οριακή πλειοψηφία στη Βουλή και να κινείται επί «ξυρού ακμής» σε κάθε κρίσιμο νομοσχέδιο.
Πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι περίμεναν κάποιοι αισιόδοξοι ή αφελείς η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός κατανάλωσαν το «πολιτικό τους κεφάλαιο», «έφαγαν τα ψωμιά τους»… Κι αυτό γιατί το σκληρό νεοφιλελεύθερο, αντικοινωνικό πρόγραμμα, πριν απ' όλα, καταναλώνει τους πολιτικούς του υπηρέτες και διαχειριστές…
Ζαλισμένοι από τους «επαίνους» και τις προτροπές των δανειστών μας και των διεθνών χρηματοπιστωτικών κέντρων, ο πρωθυπουργός και η «ηγετική ομάδα» του έχουν απολέσει την επαφή με την πραγματικότητα. Τώρα μόλις όλοι αυτοί αντιλαμβάνονται ότι ήρθε πολύ πιο γρήγορα η ώρα να δώσουν λόγο για την τραγική κατάσταση στην οποία οδήγησαν τη χώρα. Η υπερπολιτικοποίηση και κομματικοποίηση των εκλογών της 7ης Νοεμβρίου αποτελεί μια επιλογή που επιδιώκει -φευ- τη δική του σωτηρία και όχι την προοπτική του ΠΑΣΟΚ και της χώρας.
Γι' αυτό και άλλαξαν λίγες μέρες πριν από τις εκλογές την κεντρική τους στρατηγική για τον χαρακτήρα της αναμέτρησης και οδήγησαν τον Γ. Παπανδρέου στο «φιάσκο» της «διακαναλικής» που σε ένα όμως σημείο ήταν χρήσιμη: Γιατί αποκάλυψε ότι μια εξουσία δεν μπορεί να σταθεί ούτε με εκβιασμούς ούτε με ψέματα ούτε με την καλλιέργεια ψευδαισθήσεων.
Δεν γνωρίζουμε πόσο θα αντέξει η σημερινή κυβέρνηση. Η πολιτική της φθοράς αυξάνεται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, ενώ η κρίση της ύφεσης και του δανεισμού διευρύνεται.
Υπάρχει όμως σε «ενεργό εφεδρεία» η συμμαχία των «προθύμων», εκείνων που ψήφισαν και στηρίζουν το Μνημόνιο και αποδέχονται την υπερκυβέρνηση. Τουλάχιστον σε πρώτη φάση, σε περίπτωση ανάγκης στήριξης του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του, θα προστρέξουν ως «αρωγοί» στην προσπάθεια της «εθνικής σωτηρίας»…
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, άλλωστε, εξέφρασε με τον γνωστό του κυνισμό αυτήν την προοπτική.
Πανικός έχει καταλάβει τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση ακόμα και στην ιδέα ότι η ελληνική κοινωνία, οι πολίτες, θα εκδηλώσουν -έστω και έμμεσα- τη γνώμη τους για τις τραγικές εξελίξεις που συμβαίνουν στη χώρα μας τον τελευταίο χρόνο.
Επί έναν ολόκληρο χρόνο ο λαός μας δέχεται εκβιαστικά διλήμματα και τελεί υπό το κράτος μιας πρωτοφανούς επιχείρησης «οικονομικής τρομοκρατίας». Τώρα που έφθασε η ώρα να διατυπώσουν οι πολίτες τη γνώμη τους, την κριτική, την αντίθεση ή και την άρνησή τους προς τις επιλογές του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησης των εντολοδόχων του ΔΝΤ και της «τρόικας», εμφανίστηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός να διατυπώσει στην πράξη ένα κατηγορηματικό ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ…
Επιτρέπεται μόνον η κομματική ψήφος προς τους υποψήφιους που υπέδειξε και στηρίζει το ΠΑΣΟΚ άλλως επέρχεται το ΧΑΟΣ. Άλλωστε ο ίδιος ο πρωθυπουργός υπέδειξε τους υπονομευτές, τους ανεύθυνους που μας οδηγούν στο χάος αυτό. Είναι εκείνοι που θα εκδηλώσουν την αντίθεσή τους προς τις επιλογές της κυβέρνησης, που θα αρνηθούν το «σιδερένιο κλουβί» του Μνημονίου, καταψηφίζοντας τους εκλεκτούς του Γ. Παπανδρέου, ακόμα και τον κ. Τατούλη…
Ο πρωθυπουργός «κατανάλωσε» και ακύρωσε ο ίδιος το τελευταίο πολιτικό του επιχείρημα: Ότι ελέγχει την πορεία της χώρας και ότι στην πορεία αυτή διαφαίνεται κάποια θετική προοπτική. Εάν πράγματι πίστευε κι ο ίδιος σ' αυτήν την πολιτική θέση, τότε δεν θα προσέτρεχε ως εκβιαστής και ταυτόχρονα ως ικέτης της ψήφου των πολιτών στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.
Η θλιβερή εμφάνιση του πρωθυπουργού στην -ακραίως αντιδημοκρατική- διαδικασία της «διακαναλικής» αποκαλύπτει αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα: Ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι απαιτούνται και νέα σκληρά μέτρα που αφορούν όχι μόνο την υστέρηση εσόδων από το 2010, αλλά και το «διευρυνόμενο» συνεχώς έλλειμμα του 2009. Γνωρίζει ότι τα νέα ψέματα που χρησιμοποιεί προεκλογικά θα προκαλέσουν, σε ελάχιστες εβδομάδες, τις νέες αντιδράσεις, τη νέα οργή της κοινωνίας… Στ' αλήθεια νομίζει ότι θα αντιμετωπίσει την κατάσταση αυτή αν «βγάλει» δήμαρχο τον κ. Καμίνη και περιφερειάρχες τον κ. Τατούλη και τον κ. Σγουρό;
Ένας ηγέτης, ένα κυβερνητικό σχήμα, που έχουν συνείδηση της ιστορικής τους ευθύνης, που σέβονται τη γνώμη των πολιτών και αναγνωρίζουν τις -άδικες- θυσίες που υφίστανται δεν θα εκβίαζαν εκ νέου την κοινωνία με το «πιστόλι στον κρόταφο». Δεν θα προσπαθούσαν να «φιμώσουν» τους πολίτες, εμποδίζοντάς τους να εκδηλώσουν ελεύθερα τη γνώμη τους.
Αντίθετα, θα έπρεπε να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν πολιτικά την αντίθεση και την οξεία κριτική στάση των πολιτών. Θα έπρεπε να μπορούν να αναπροσανατολίσουν τις επιλογές τους μέσα από ένα εθνικό σχέδιο που θα ξεπερνά τις αρνητικές επιλογές του Μνημονίου, θα διατηρεί τις κοινωνικές ισορροπίες και θα προστατεύει την παραγωγική δομή της χώρας. Κι όχι βέβαια να επισείουν πάνω από τα κεφάλια των πολιτών την «γκιλοτίνα» του Μνημονίου.
Ο Γ. Παπανδρέου με την εμφάνισή του θύμισε αυτόματα τον προηγούμενο πρωθυπουργό, τον Κ. Καραμανλή, στην τελευταία του περίοδο, την περίοδο της πτώσης. Με την επίκληση ενός «αδιεξόδου» που θα πρέπει να «αποφύγουμε» με την ψήφο μας, λειτούργησε ο ίδιος αποσταθεροποιητικά, διεύρυνε την ανασφάλεια των πολιτών, αμφισβήτησε ο ίδιος την εξουσία την οποία εκπροσωπεί και διαχειρίζεται. Συνέπεια του γεγονότος αυτού είναι η άνοδος των spreads την επομένη ακριβώς της διακαναλικής…
Σε τελική ανάλυση όμως ακόμα και η ίδια η «απειλή» των εκλογών αποτελεί απλώς ένα φόβητρο χωρίς σοβαρές πιθανότητες -και δυνατότητες- πραγματοποίησης. Είναι η ίδια η υπερκυβέρνηση που δεν θα επιτρέψει στον πρωθυπουργό να θέσει σε παρατεταμένη κατάσταση απορρύθμισης τους δεσμευτικούς όρους του Μνημονίου και μάλιστα υπό το σοβαρό ενδεχόμενο, ακόμα και σε περίπτωση νίκης του, το ΠΑΣΟΚ να διαθέτει οριακή πλειοψηφία στη Βουλή και να κινείται επί «ξυρού ακμής» σε κάθε κρίσιμο νομοσχέδιο.
Πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι περίμεναν κάποιοι αισιόδοξοι ή αφελείς η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός κατανάλωσαν το «πολιτικό τους κεφάλαιο», «έφαγαν τα ψωμιά τους»… Κι αυτό γιατί το σκληρό νεοφιλελεύθερο, αντικοινωνικό πρόγραμμα, πριν απ' όλα, καταναλώνει τους πολιτικούς του υπηρέτες και διαχειριστές…
Ζαλισμένοι από τους «επαίνους» και τις προτροπές των δανειστών μας και των διεθνών χρηματοπιστωτικών κέντρων, ο πρωθυπουργός και η «ηγετική ομάδα» του έχουν απολέσει την επαφή με την πραγματικότητα. Τώρα μόλις όλοι αυτοί αντιλαμβάνονται ότι ήρθε πολύ πιο γρήγορα η ώρα να δώσουν λόγο για την τραγική κατάσταση στην οποία οδήγησαν τη χώρα. Η υπερπολιτικοποίηση και κομματικοποίηση των εκλογών της 7ης Νοεμβρίου αποτελεί μια επιλογή που επιδιώκει -φευ- τη δική του σωτηρία και όχι την προοπτική του ΠΑΣΟΚ και της χώρας.
Γι' αυτό και άλλαξαν λίγες μέρες πριν από τις εκλογές την κεντρική τους στρατηγική για τον χαρακτήρα της αναμέτρησης και οδήγησαν τον Γ. Παπανδρέου στο «φιάσκο» της «διακαναλικής» που σε ένα όμως σημείο ήταν χρήσιμη: Γιατί αποκάλυψε ότι μια εξουσία δεν μπορεί να σταθεί ούτε με εκβιασμούς ούτε με ψέματα ούτε με την καλλιέργεια ψευδαισθήσεων.
Δεν γνωρίζουμε πόσο θα αντέξει η σημερινή κυβέρνηση. Η πολιτική της φθοράς αυξάνεται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, ενώ η κρίση της ύφεσης και του δανεισμού διευρύνεται.
Υπάρχει όμως σε «ενεργό εφεδρεία» η συμμαχία των «προθύμων», εκείνων που ψήφισαν και στηρίζουν το Μνημόνιο και αποδέχονται την υπερκυβέρνηση. Τουλάχιστον σε πρώτη φάση, σε περίπτωση ανάγκης στήριξης του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του, θα προστρέξουν ως «αρωγοί» στην προσπάθεια της «εθνικής σωτηρίας»…
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, άλλωστε, εξέφρασε με τον γνωστό του κυνισμό αυτήν την προοπτική.
Δορυφόρος EPOXI: Φωτογραφικό ...τετ-α-τετ με τον κομήτη Hartley 2
Δορυφόρος Epoxi. Φωτογραφικό..τετ-α-τετ με τον κομήτη Hartley 2.
Ο αμερικανικός διαστημικός δορυφόρος Epoxi (εποχή) πλησίασε σήμερα, σε απόσταση περίπου 700 χιλιομέτρων, από τον πυρήνα του μικρού κομήτη Hartley 2, από τον οποίο έβγαλε εντυπωσιακές φωτογραφίες, σύμφωνα με τις εικόνες της τηλεόρασης της NASA.
Το πιο κοντινό του πέρασμα έγινε, όπως αναμενόταν περίπου στις 14:00 GMT, και οι πέντε πολυαναμενόμενες φωτογραφίες του πυρήνα που ελήφθησαν από αρκετά κοντά, άρχισαν να φτάνουν...
Το πιο κοντινό του πέρασμα έγινε, όπως αναμενόταν περίπου στις 14:00 GMT, και οι πέντε πολυαναμενόμενες φωτογραφίες του πυρήνα που ελήφθησαν από αρκετά κοντά, άρχισαν να φτάνουν...
περίπου μία ώρα αργότερα.
Είναι η πέμπτη φορά στην ιστορία της αστρονομίας που μια διαστημική βολίδα φθάνει τόσο κοντά στον πυρήνα ενός κομήτη για να βγάλει φωτογραφίες και να εκτελέσει και άλλες μετρήσεις με φασματόμετρο, τονίζουν οι υπεύθυνοι για αυτή την αποστολή.
Οι ερευνητές ελπίζουν να συγκεντρώσουν έναν πλούτο πληροφοριών σχετικά με τον κομήτη για να κατανοηθούν καλύτερα τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και η σύνθεση αυτών των ουράνιων σωμάτων, που υπολογίζονται σε δισεκατομμύρια στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος.
Οι κομήτες είναι μεγάλα κομμάτια πάγου αναμεμιγμένα με άλλα υλικά που προέκυψαν από τον σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, και «βομβαρδίζουν» από τότε συνεχώς τους πλανήτες και τα φεγγάρια--όπως μαρτυρούν π.χ. οι κρατήρες στο φεγγάρι μας.
«Οι κομήτες είναι απίστευτα σημαντικοί (...) επειδή περιέχουν οργανικά υλικά, νερό και διοξείδιο του άνθρακα (CO2)», δήλωσε ο Εντ Βάιλερ, διευθυντής των επιστημονικών προγραμμάτων της NASA, ερωτηθείς από την τηλεόραση της NASA.
«Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα βασικά στοιχεία της ζωής στη Γη προήλθαν στην πραγματικότητα από κομήτες, ενώ πολλοί από αυτούς θεωρούν ότι ίσως η μισή ποσότητα του νερού, ίσως και περισσότερο, που έχουμε στη Γη, προήλθε από τους κομήτες», σημείωσε η ίδια πηγή
Είναι η πέμπτη φορά στην ιστορία της αστρονομίας που μια διαστημική βολίδα φθάνει τόσο κοντά στον πυρήνα ενός κομήτη για να βγάλει φωτογραφίες και να εκτελέσει και άλλες μετρήσεις με φασματόμετρο, τονίζουν οι υπεύθυνοι για αυτή την αποστολή.
Οι ερευνητές ελπίζουν να συγκεντρώσουν έναν πλούτο πληροφοριών σχετικά με τον κομήτη για να κατανοηθούν καλύτερα τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και η σύνθεση αυτών των ουράνιων σωμάτων, που υπολογίζονται σε δισεκατομμύρια στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος.
Οι κομήτες είναι μεγάλα κομμάτια πάγου αναμεμιγμένα με άλλα υλικά που προέκυψαν από τον σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, και «βομβαρδίζουν» από τότε συνεχώς τους πλανήτες και τα φεγγάρια--όπως μαρτυρούν π.χ. οι κρατήρες στο φεγγάρι μας.
«Οι κομήτες είναι απίστευτα σημαντικοί (...) επειδή περιέχουν οργανικά υλικά, νερό και διοξείδιο του άνθρακα (CO2)», δήλωσε ο Εντ Βάιλερ, διευθυντής των επιστημονικών προγραμμάτων της NASA, ερωτηθείς από την τηλεόραση της NASA.
«Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα βασικά στοιχεία της ζωής στη Γη προήλθαν στην πραγματικότητα από κομήτες, ενώ πολλοί από αυτούς θεωρούν ότι ίσως η μισή ποσότητα του νερού, ίσως και περισσότερο, που έχουμε στη Γη, προήλθε από τους κομήτες», σημείωσε η ίδια πηγή
Προεδρική Δημοκρατία
Εμένα το μάτι μου, καλά τον πήρε τον Κούβελο στο "ATHEN'S PRIDE"
Αποκάλυψη> "Η Ντόρα φοράει παντελόνια", το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα του κόμματός της!
"Η Ντόρα φοράει παντελόνια"
Αυτό θα είναι το κεντρικό σύνθημα με το οποίο θα κατέβει στις εκλογές το κόμμα της Ντόρας, που θα ονόμαζεται "Δημοκρατική Ελλάδα" η "Νέα Ελλάδα".
Στόχος του στρατηγείου της είναι να καταδείξει ότι η Ντόρα κρατάει το λόγο της, είναι αξιόπιστη και "πιο άντρας" από τους άρρενες πολιτικούς ηγέτες, όπως ο Καραμανλής, ο Σαμαράς και ο Παπανδρέου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η πατρότητα της ατάκας "η Ντόρα φοράει παντελόνια", ανήκει στη Χίλαρυ Κλίντον και ειπώθηκε σε πρόσφατη συνάντησή της με εκπροσώπους της Ομογένειας.
Η Ντόρα το πληροφορήθκε και αποφάσισε να το κάνει κεντρικό σύνθημα της προεκλογικής της καμπάνιας.
Εξάλλου όπως τονίζουν από το επιτελείο της, η Χίλαρυ υπογάμμισε το αυτονόητο, εαν σκεφθεί κανείς ότι ο Καραμανλής, ετράπη σαν γυναικούλα σε φυγή, ο Σαμαράς είναι μέσα λιοντάρι κι έξω κότα κι ο Γιωργάκης δεν κρατάει το λόγο του, άρα δεν τιμά τα πανταλόνια του-βλέπε λεφτά υπάρχουν, δεν θα προσφύγουμε στο ΔΝΤ κλπ.
Το σύνθημα "η Ντόρα φοράει παντελόνια" σε μια συγκυρία που η χώρα έχει ανάγκη παντελονάτο ηγέτη, μπορεί να περάσει εύκολα στις μάζες και να δώσει τροφή και σε κωμικούς -σκιτσογράφους ώστε να παρουσιάζουν τους Καραμανλή, Παπανδρέου και Σαμαρά σαν μια παρέα από 3 σκληροτράχηλα αγόρια που πήγαν εκδρομή στο Brokeback mountain!
Xαμός θα γίνει!...
kourdistoportokali
Το γρηγορότερο δυνατόν τουρκοποίηση της Ελληνοκυπριακής γης.
Γκιούλ πρός Έρογλου: ''Να τουρκοποιηθεί η ελληνοκυπριακή γη όσο το γρηγορότερο δυνατό''
Να τουρκοποιηθεί η ελληνοκυπριακή γη όσο το γρηγορότερο δυνατό, ήταν η ιστορική απόφαση, σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, που πάρθηκε κατά τη διάρκεια της συνάντησης του κατοχικού ηγέτη Ντερβίς Έρογλου με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Αμπντουλλάχ Γκιούλ. Όπως αναφέρει δημοσίευμα της «Milliyet», ο Τούρκος Πρόεδρος Αμπντουλλάχ Γκιούλ ζήτησε όπως αγοραστεί η ελληνοκυπριακή περιουσία στη λεγόμενη «Τ.Δ.Β.Κ». Ο κ. Γκιούλ ζήτησε από τις τουρκικές τράπεζες, όπως συστήσουν μια επιτροπή, που θα χρημαδοτήσει για αναπτυξιακά έργα εκείνες τις ελληνοκυπριακές περιουσίες που έχουν εξαγοραστεί από τους Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες.
Στη συνάντηση Έρογλου- Γκιούλ είχαν παρευρεθεί επίσης και ο Τούρκος Πρωθυπουργός Τ. Ερντογάν, ο υπεύθυνος για τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας Εγκεμέν Μπαγίς, καθώς και ο αρμόδιος για το Κυπριακό, Τσιεμίλ Τσιτσέκ.
Η συνάντηση κράτησε για μισή περίπου ώρα και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τις αντιπροσωπείες των δύο πλευρών. Ο Γκιούλ ζήτησε επίσης, όπως η λεγόμενη «επιτροπή αποζημιώσεων» να επισπεύδει τη λήψη αποφάσεων.
Στη συνάντηση Έρογλου- Γκιούλ είχαν παρευρεθεί επίσης και ο Τούρκος Πρωθυπουργός Τ. Ερντογάν, ο υπεύθυνος για τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας Εγκεμέν Μπαγίς, καθώς και ο αρμόδιος για το Κυπριακό, Τσιεμίλ Τσιτσέκ.
Η συνάντηση κράτησε για μισή περίπου ώρα και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τις αντιπροσωπείες των δύο πλευρών. Ο Γκιούλ ζήτησε επίσης, όπως η λεγόμενη «επιτροπή αποζημιώσεων» να επισπεύδει τη λήψη αποφάσεων.
Εθνικά Θέματα
Παναγιώτατε, ας σου έμοιαζε έστω και στο μικρό σου δακτυλάκι ο "άγιος" (θου κύριε..) των Ιωαννίνων
Δεν διακινώ ψηφοδέλτια στους ναούς
“Ανύπαρκτη η σχέση μου με τη διακίνηση ψηφοδελτίων”
"Κύριε διευθυντά,
Ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης της Θεσσαλονίκης και εγώ προσωπικώς έχομε μείνει κατάπληκτοι από την επιθετικότητα της “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ” εναντίον της ταπεινότητός μου, χωρίς ποτέ να σας προκαλέσω ή με οποιονδήποτε τρόπο να σας βλάψω. Αυτό το αισθάνθηκα για πρώτη φορά με αφορμή την υπόθεση του “Παπαφείου” με εκείνον τον ανίερο ολοσέλιδο τίτλο σας “Τρικλοποδιά Άνθιμου στο Συμβούλιο της Επικρατείας εναντίον του μετρό”. Και μόνο τα ράσα μου αν είχατε σκεφθή, θα καταλαβαίνατε ότι αδυνατώ να βάλω οποιαδήποτε τρικλοποδιά.
Κατά την τρέχουσα προεκλογική περίοδο, με αφορμή το γνωστό ζήτημα με τον κ. Γ. Μπουτάρη, εστραφήκατε εναντίον μου με σκληρό δημοσιογραφικό τρόπο, αποκορύφωμα του οποίου είναι το πρωτοσέλιδο της “ΜτΚ” της 31-10-2010 που επληροφορούσε το κοινό ότι “Ο Άνθιμος διακινεί ψηφοδέλτια στους ναούς”. Μέγα ψεύδος και κατάφωρη συκοφαντία. Ο επίτιτλος ότι αυτό το εδήλωσε ο κ. Γ. Μπουτάρης δεν σας απαλλάσσει και κυρίως δεν σας δικαιώνει το κριτήριο του λαού μας.
Στο ίδιο φύλλο της “ΜτΚ”, αφιερώνετε δύο σελίδες με δέκα τρεις φωτογραφίες από το περιστατικό με τον κ. Γ. Μπουτάρη στον Άγιο Δημήτριο, που έγινε ευθύς μετά το τέλος της επισήμου δοξολογίας. Είναι δε οι περισσότερες όμοιες μεταξύ των. Διερωτώμαι, λοιπόν, σε τι αποσκοπούσε η δημοσίευση αυτή και μάλιστα εν αγνοία μου, ενώ είμαι ενδεδυμένος με τα ιερά άμφια;(http://www.youtube.com/watch?v=yLpyZSvjPeo
Θεωρώ, λοιπόν, ότι έχω το δικαίωμα να διαμαρτυρηθώ για την ανύπαρκτη σχέση μου με τη διακίνηση ψηφοδελτίων, διαβεβαιώνοντας τους αναγνώστες σας ότι δεν έχω δει ούτε ένα ψηφοδέλτιο, κανενός κόμματος, σε καμία περίπτωση. Εάν κάποιος ιερεύς διέπραξε εν αγνοία μου κάποιο σχετικό ατόπημα να τον κατονομάσετε και θα ασκήσω τα νόμιμα.
Σας υπενθυμίζω ακόμη την αταίριαστη φωτογραφία μου με τον εκλεκτό σας δήμαρχο στην 1η και στην 9η σελίδα της εφημερίδος “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” της 16-10-2010.
Τελικά, διερωτώμαι, ποια αιτία ή ποια ιδεολογία ή ποιο απόκρυφο σκεπτικό σας υποκινεί εναντίον μου; Έχω διανύσει 47 χρόνια εκκλησιαστικής διακονίας, εκ των οποίων 36 χρόνια αρχιεροσύνης. Εργάστηκα σκληρά στον Έβρο επί τριάντα χρόνια με έργα πρωτοφανή για την περιοχή και επτά χρόνια στη Θεσσαλονίκη, όπου έδωσα όλες μου τις δυνάμεις για τα εκκλησιαστικά μου καθήκοντα.
Συγχρόνως, με τη δύναμη του Θεού, ανέδειξα τον εκκλησιαστικό άμβωνα της Θεσσαλονίκης σε ένα βήμα επικοινωνίας με τον λαό μας σ’ ολόκληρη την Ελλάδα και τον ελληνισμό του εξωτερικού. Εκατοντάδες χιλιάδες τηλεθεατές περιμένουν κάθε Κυριακή τη φωνή της Θεσσαλονίκης, επειδή τα θέματά μου ομιλούν για τον Χριστό και την Ορθοδοξία, και το κυριώτερο, διαφωτίζουν και στηρίζουν τον λαό μας στα κρίσιμα εθνικά μας θέματα. Άλλο είναι τα εθνικά θέματα και άλλο οι πολιτικές τοποθετήσεις που προσπαθώ να τις αποφεύγω.
Τελικά, ερώτησα συμπολίτες μας στη Θεσσαλονίκη, ειδικούς στα δημόσια και στα επικοινωνιακά θέματα, πώς ερμηνεύουν την στάση της εφημερίδας σας απέναντί μου. Και μου έδωσαν δύο απαντήσεις.
Η πρώτη, ότι οφείλεται σε επιδίωξη αυξήσεως της κυκλοφορίας της εφημερίδας, επειδή το όνομα “Άνθιμος” και οι δράσεις σας προκαλούν έντονα το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού.
Και η δεύτερη, στο γεγονός ότι ενοχλούν τα κηρύγματά σας για τη φιλοπατρία, για την Ελλάδα, για τη Μακεδονία, για την Ορθοδοξία και η αντίθεσή σας στην παγκοσμιοποίηση και στην πολυπολιτισμικότητα. Δεν αποδέχθηκα καμία από τις δύο απαντήσεις.
Προτίμησα να περιμένω την απάντηση της εφημερίδος σας.
Με ευχές και τιμή
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ"
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα καλύπτει Σημίτη
H EKT αρνείται να δώσει στοιχεία για τα ομόλογα (Σημίτη)...
"H EKT αρνείται να δωσει στοιχεία για τα ομόλογα (Σημίτη)...
επικαλούμενη ότι, περιέχουν οξείς κινδύνους"
Σύμφωνα με το άρθρο, ο Πρόεδρος Jean-Claude Trichet, δήλωσε ότι, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), αρνήθηκε λόγω κίνδυνου των αγορών. να δώσει στη δημοσιότητα εσωτερικά έγγραφα που αποδεικνύουν πως η Ελλάδα χρησιμοποιούσε παράγωγα για να κρύψει το δημόσιο χρέος της.
Η ΕΚΤ απέρριψε αίτημα και από το Bloomberg News να απελευθερώσει δύο ενημερωτικά έγγραφα, που συντάχθηκαν για τους υπαλλήλους εξαμελούς Εκτελεστικής Επιτροπή της Κεντρικής Τράπεζας στη Φρανκφούρτη το τρέχον έτος.
"Οι πληροφορίες που περιέχονται στα δύο έγγραφα θα υπέσκαπταν την εμπιστοσύνη του κοινού όσον αφορά την αποτελεσματική άσκηση της οικονομικής πολιτικής». Αυτά φέρεται να έγραψε ο Trichet έγραψε ατις 21 Οκτωβρίου, σε μια επιστολή με την οποία απέρριψε το αίτημα.
Τα ελληνικά swaps τροφοδότησαν μια οικονομική κρίση που απειλούσε τη διάλυση του νομίσματος της περιοχής. Η κυβέρνηση λέει τώρα ότι τα swaps, μερικά από τα οποία ήταν τοποθετημένα από την Goldman Sachs Group Inc, μπορεί να έχουν προκαλέσει «μακροπρόθεσμη ζημία" για τους φορολογούμενους.
«Υπάρχει μόνο μία λύση για την επίλυση των αβεβαιότητας: η πλήρης αποκάλυψη», είπε ο Γκουστάβο Πιγά, συγγραφέας του βιβλίου "Παραγώγων και Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους," και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Vergata στη Ρώμη. «Η ΕΚΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Eurostat πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν λάβει γνώση όλων των συναλλαγών και ότι δεν έχουν θέμα με την κοινοποίηση των εγγράφων αυτών. Η αγορά έχει αφεθεί να σκεφτόμαστε τα χειρότερα. "
Η Eurostat στις 15 Νοεμβρίου θα δημοσιεύει αναθεωρημένα στοιχεία για το έλλειμμα του προϋπολογισμού για την Ελλάδα που θα λάβει υπόψη και τις επιπτώσεις των swaps.
Ο αντίκτυπος των swaps στο έλλειμμα είναι «μικρός», σύμφωνα με πληροφορίες
Ο αντίκτυπος των swaps στο έλλειμμα είναι «μικρός», σύμφωνα με πληροφορίες
H δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα έστρεψε την προσοχή της σε εκτός της αγοράς ανταλλαγές, που οργανώθηκαν από την Goldman Sachs, που επέτρεψε στη χώρα να κρύψει το μέγεθος του χρέους της από το 2000 και μετά. Τα swaps της Goldman Sachs , το 2000 και το 2001, μείωσαν το χρέος της χώρας, κατά 2,37 δις € και ως ποσοστό του ΑΕΠ σε 103,7 % από 105,3 %, σύμφωνα με μια δήλωση της Goldman Sachs στις 21 Φεβρουαρίου .
"Δεδομένου του ιστορικού της διαφάνειας όσον αφορά την Ελλάδα, που όλοι γνωρίζουμε , ήταν μεγάλο λάθος εκ μέρους της ΕΚΤ να αρνηθεί αυτό το« αίτημα, είπε ο Manfred Neumann, καθηγητής της οικονομικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. «Οι ψηφοφόροι θα είναι πιο καχύποπτοι τώρα από ό, τι στο παρελθόν. Κατά την άποψή μου, δεν υπάρχει άμυνα για την μη δημοσιοποίηση των εγγράφων.
Έχω μάτια και βλέπω
Για όλα φταίει η Ελλάδα...
New York Times: Φταίει και η Ελλάδα για την ήττα του Ομπάμα
In διεθνηΠαρασκευή, 5 Νοεμβρίου 2010
- Διαβάστε τι σκαρφίστηκε η αμερικανική εφημερίδα για να χρεώσει στην Ελλάδα
- Αναφέρουν πως η προσπάθεια μείωσης των ελλειμμάτων δεν ζωντανεύει την οικονομία
- "Οι Ρεπουμπλικάνοι νίκησαν γιατί επενδύουν όχι σε πολιτικές σαν αυτή στην Ελλάδα"
Άρθρο της εφημερίδας New Yokr Times προκαλεί ερωτήματα, καθώς εμμέσως πλην σαφώς αναφέρει πως μία από τις αιτίες της εκλογικής ήττας του Μπαράκ Ομπάμα είναι οι οικονομικές περιπέτειες της Ελλάδας.
Με τίτλο “Ο Μπερνάνκε πήρε παράδειγμα από την Ιαπωνία και όχι από την Ελλάδα”, η εφημερίδα αναφέρει ότι ο πρόεδρος της FED επέκτεινε το πρόγραμμα ρευστότητας στην αγορά, ρίχνοντας 600 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι τον επόμενο Ιούνιο.
Στο άρθρο γίνεται λόγος πως η κεντρική εξουσία στις ΗΠΑ εστίασε την προσοχή της στη ρευστότητα προς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλά χωρίς να μπορεί να τιθασεύσει την ανεργία ή να προστατέψει τους καταναλωτές, όπως ακριβώς έγινε δηλαδή και στην Ελλάδα.
Και επειδή οι Ρεπουμπλικάνοι εμφανίστηκαν προεκλογικά αποφασισμένοι να αλλάξουν τις προτεραιότητες και να επενδύσουν στην αύξηση της κατανάλωσης και στη μείωση της ανεργίας, για αυτό πήραν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων. Ουσιαστικά στο άρθρο αναφέρεται πως οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν γιατί δεν υπερασπίστηκαν μιά παρόμοια πολιτική που ακολούθησε η Ελλάδα.
Μάλιστα, ο επιφανής οικονομολόγος Robert Gordon αναφέρει στο άρθρο ότι το να πετύχει κανείς τη μείωση των ελλειμμάτων, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από την προσπάθεια να ξαναζωντανέψει η αμερικανική οικονομία, όπως ακριβώς γίνεται και στην Ελλάδα όπου γίνεται τιτάνια προσπάθεια μείωσης των ελλειμμάτων, αλλά η οικονομία είναι σε ύφεση.
newsit
- Αναφέρουν πως η προσπάθεια μείωσης των ελλειμμάτων δεν ζωντανεύει την οικονομία
- "Οι Ρεπουμπλικάνοι νίκησαν γιατί επενδύουν όχι σε πολιτικές σαν αυτή στην Ελλάδα"
Άρθρο της εφημερίδας New Yokr Times προκαλεί ερωτήματα, καθώς εμμέσως πλην σαφώς αναφέρει πως μία από τις αιτίες της εκλογικής ήττας του Μπαράκ Ομπάμα είναι οι οικονομικές περιπέτειες της Ελλάδας.
Με τίτλο “Ο Μπερνάνκε πήρε παράδειγμα από την Ιαπωνία και όχι από την Ελλάδα”, η εφημερίδα αναφέρει ότι ο πρόεδρος της FED επέκτεινε το πρόγραμμα ρευστότητας στην αγορά, ρίχνοντας 600 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι τον επόμενο Ιούνιο.
Στο άρθρο γίνεται λόγος πως η κεντρική εξουσία στις ΗΠΑ εστίασε την προσοχή της στη ρευστότητα προς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλά χωρίς να μπορεί να τιθασεύσει την ανεργία ή να προστατέψει τους καταναλωτές, όπως ακριβώς έγινε δηλαδή και στην Ελλάδα.
Και επειδή οι Ρεπουμπλικάνοι εμφανίστηκαν προεκλογικά αποφασισμένοι να αλλάξουν τις προτεραιότητες και να επενδύσουν στην αύξηση της κατανάλωσης και στη μείωση της ανεργίας, για αυτό πήραν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων. Ουσιαστικά στο άρθρο αναφέρεται πως οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν γιατί δεν υπερασπίστηκαν μιά παρόμοια πολιτική που ακολούθησε η Ελλάδα.
Μάλιστα, ο επιφανής οικονομολόγος Robert Gordon αναφέρει στο άρθρο ότι το να πετύχει κανείς τη μείωση των ελλειμμάτων, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από την προσπάθεια να ξαναζωντανέψει η αμερικανική οικονομία, όπως ακριβώς γίνεται και στην Ελλάδα όπου γίνεται τιτάνια προσπάθεια μείωσης των ελλειμμάτων, αλλά η οικονομία είναι σε ύφεση.
newsit
Ναύαρχε Παππά, ο Πάγκαλος δεν είναι έξυπνος. Τραμπούκος και ψευτόμαγκας λόγω βουλευτικής ασυλίας είναι και τίποτε άλλο.
Μας έχει συνηθίσει ο Πάγκαλος σε απρόβλεπτες ενέργειες και ρητορικές τις οποίες το σύνολο του ελληνικού λαού καταδικάζει, έστω και ενδόμυχα, με ένα μικρό ποσοστό μικρόνοων να λαμβάνει τις αηδίες σαν σοφίες και με εξαίρεση τους μισθοδοτούμενους από το ΠΑΣΟΚ δημοσιογράφους οι οποίοι, στο κάτω-κάτω, να ζήσουν τις οικογένειές τους προσπαθούν οι άνθρωποι κατά την ρήση Βουλγαράκη.
Επειδή προέρχομαι από τις Ένοπλες Δυνάμεις δεν θα σταθώ στα περί ανα διάρθρωσης του χρέους και ταυτόχρονη επιμήκυνση του χρόνου υποτέλειάς μας στο ΔΝΤ γιατί δεν έχω τις απαραίτητες γνώσεις και η απλή λογική δεν δίνει πάντα τις καλύτερες απαντήσεις και λύσεις σε όλα τα προβλήματα. Θα σταθώ όμως στα όσα είπε για την παραγωγικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας και θα προσπαθήσω να "πλησιάσω" την κομπλεξική προσωπικότητα του εγγονού του πλέον γελοίου δικτάτορα που γνώρισε ο τόπος .
Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια η παραγωγικότητα είναι όρος της οικονομίας που δηλώνει την σχέση που υπάρχει ανάμεσα στα αποτελέσματα της παραγωγής (προϊόντα ή υπηρεσίες) και στα μέσα (συντελεστές παραγωγής) που χρησιμοποιήθηκαν για την επίτευξή τους και άρα είναι ο λόγος των εισροών ή πόρων που δαπανήθηκαν, προς τις εκροές (τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες) που παράχθηκαν και αναφέρεται τόσο σε μακροοικονομικά, όσο και σε μικρο-οικονομικά μεγέθη κτλ , κτλ (λεπτομέρειες σε οποιαδήποτε εγκυκλοπαίδεια) και άρα η παραγωγικότητα αναφέρεται τόσο σε προϊόντα, όσο και σε υπηρεσίες.
Θέλω εδώ να ξεκαθαρίσω ότι ο βασικός σκοπός και υπηρεσία κάθε στρατιωτικού στελέχους είναι να δημιουργήσει στρατιώτες ικανούς να προστατεύσουν την ίδια τους την ζωή για να μπορούν, όταν χρειασθεί, να προστατεύσουν και τις οικογένειές τους και την πατρίδα το δε στέλεχος, πετυχαίνει στον σκοπό του όταν η πολιτεία του παρέχει τα απαραίτητα για τον σκοπό αυτό εφόδια και όλοι ξέρουμε ότι στην Ελλάδα αυτό δεν συμβαίνει από το 1974 και ιδιαίτερα από το 1981 και μετά. Δεν θέλω να αναφερθώ σε λεπτομέρειες αλλά όλα τα υπόλοιπα είναι παρεπόμενα.
Τώρα, αν ο Πάγκαλος δεν γνωρίζει "περί παραγωγικότητας και υπηρεσιών" αυτό είναι ένα από τα πολλά που θα πρέπει να τον κρίνουν αυτοί που του έδωσαν και κατέχει την θέση που κατέχει κι εγώ την μόνη εξήγηση που δίνω είναι ότι τον έκαναν αντιπρόεδρο "για να του κλείσουν το στόμα". Όσο για το αν έχει το δικαίωμα να μας απασχολεί, έναν ολόκληρο λαό, με τις παραγωγικές βλακείες του (παράδοση Οτσαλάν, επίκληση θείων δυνάμεων να φυσήξει για να πάρει ο αέρας την Ελληνική Σημαία κτλ) για τις οποίες βλακείες μάλιστα αμείβεται όσο δέκα ελληνικές οικογένειες ,είναι ένα θέμα που χρειάζεται μεγάλη σκέψη αλλά και σοβαρή πράξη που αφ' ενός να μην τον προστατεύει η βουλευτική του ασυλία, αφ' ετέρου δε να τον γελοιοποιεί στο πανελλήνιο όπως αυτός προσπαθεί να γελοιοποιήσει μια από τις αξίες στις οποίες πιστεύει ο ελληνικός λαός. Αύριο θα ασχοληθεί με τους θρησκευτικούς λειτουργούς, τους δικαστικούς ή τους εκπαι δευτικούς πάντα με σκοπό να θίξει εξυπηρετώντας ύποπτα συμφέροντα.
Ο Πάγκαλος είναι η αναμφισβήτητη απόδειξη της νοοτροπίας που θέλει τον Έλληνα να εξουσιάζεται από ηλίθιους γόνους ηλιθιοδέστερων προγόνων και είναι ένα γεγονός που χρειάζεται ειδικής μελέτης. Το ότι ο Πάγκαλος οφείλει την θέση που κατέχει στο ότι είναι γόνος του γελοιοδέστερου δικτάτορα που γέννησε αυ- τός ο τόπος δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Αν κάποιος θέλει να μάθει πόσο γελοίος ήταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος ο Α΄ δεν έχει παρά να ανατρέξει στο βιβλίο του Σ. Μελά " η επανάσταση του 1909" και στο "Η δίκη των Εξ, τα εστενογραφημένα πρακτικά" εκδόσεως ΠΡΩΙΑΣ του 1931 αρκεί να τα διαβάσει προσεκτικά σε ότι αφορούν τον "στρατηγό".
Πάντως, κανένας Έλληνας διαθέτοντας έστω και λίγο μυαλό, δεν θα διέπραττε το σφάλμα να μην δεχθεί να ανταλλαγούν οι Τσάμηδες τότε με την εφαρμογή της Συνθήκης της "Λωζάνης" αν δεν ήταν βλάκας και γελοίος μαζί και αν δεν ήταν βλάκας θα ήταν οπωσδήποτε κάτι άλλο. Προδότης ας πούμε ώστε, οι τότε ενέργειές του να έχουν αντίκτυπο στην σημερινή πραγματικότητα κάτι περίπου με τις ενέργειες Ανδρέα αρχές δεκαετίας 1980;
Απορώ που ο ναύαρχος Ν. Παππάς θαυμάζει το μυαλό του Θόδωρου αναφέροντάς μας ταυτόχρονα πλειάδα ανωτάτων στρατιωτικών συγγενών του Πάγκαλου καταλήγοντας στον παππού Θεόδωρο. Έχω διαβάσει ότι η υπερβολική εξυπνάδα κρύβει, ίσως, σε μεγάλο βαθμό την σχιζοφρένεια. Λέτε αυτό να είναι το πρόβλημα του Θόδωρου; Εγώ όμως σαν ελληνικός λαός ούτε υπερβολική αλλά ούτε και ίχνος εξυπνάδας έχω διαπιστώσει στις μέχρι τώρα ένέργειες του υπουργού σε όποια κυβερνητική θέση και αν υπηρέτησε.
Μήπως δεν θα μπορούσα εγώ να παραδώσω τον Οτσαλάν κι ας μην έχω σπουδάσει πολιτικές επιστήμες ή μήπως δεν θα σκεφτόμουν να βάλω ναυτικό, αεροπορία και καταδρομείς, αντί να πολεμούν, να φυσούν για να πάρει ο αέρας την σημαία; Τώρα αν είχα τα προσόντα να συμμετάσχω σε ριάλιτι σαν "μεγάλος τραγουδιστής" οι γνώμες διχάζονται. Η γυναίκα μου λέει "ναι" ενώ η κόρη μου λέει "όχι".
Αν θέλει κάποιος μπορεί, ανατρέχοντας στην ιστορία, να διαπιστώσει ότι και ο παππούς δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα ψευτόμαγκα που συναγωνίζονταν και ανταγωνιζόταν (λίγο το μυαλό) τους μάγκες της εποχής , από έναν αλήτη που παρίστανε τον έξυπνο σε ανυπεράσπιστες γυναίκες και δειλός μια και, ούτε στον Μακεδονικό Αγώνα, ούτε στην Μικρασιατική Εκστρατεία έλαβε μέρος. Σε κάποιο σημείο του δεύτερου βιβλίου που αναφέρεται σ' αυτόν και κάποιους ομοίους του λέγει "...αυτοί που δεν έλαβαν μέρος στην εκστρατεία εκμεταλλευόμενοι τας γνωριμίας των'' και σε αλλο σημείο "..... είχαν εγκατασταθεί αντικαθεστωτικά στοιχεία, εκ των ευρισκομένων εν Αθήναις, είχον αναλάβει αυθαίρετον πρωτοβουλίαν , πρωτοστατούντος του τότε υποστρατήγου Θ. Πάγκαλου ....ο οποίος όμως την επομένην ανελθών επί του <<Λήμνος>> παρέδωσεν την διεύθυνσιν στον συνταγματάρχην Σ. Γονατάν". Ο υποστράτηγος....... παρέδωσε στον συνταγματάρχη. Τέτοια.... γεναιότητα(;;;;) και τραμπουκισμός!!!
Δεν βλέπετε ομοιότητες; Φαντάζεσθε ότι ο χοντρο-Πάγκαλος θα μιλούσε και θα ενεργούσε έτσι όπως ενεργεί αν δεν καλυπτόταν από την βουλευτική ασυλία; Νομίζετε ότι αυτό το εξάμβλωμα της φύσης είναι σε θέση να φερθεί σαν άντρας την στιγμή που σε τηλεοπτικο πάνελ απείλησε γυναίκα ότι θα ελέγξει τα φορολογικά της γιατί δεν άντεχε την κριτική της; Αφήστε τον λοιπόν να λέει τις βλακείες του, να απολαμβάνει την βουλευτική του ασυλία και τις, λόγω θέσεως, απολαβές του και να στηρίζει την όμορφη γυναίκα του στις πολιτικές της επι διώξεις και το καλύτερο;
Περιφρονήστε τον και όπου τον δείτε φτύστε τον.
"Εκτυπωτής" inkjet δημιουργεί ανθρώπινο (;;;) δέρμα.
http://hellenicrevenge.blogspot.com/
Ένα νέο σύστημα θα μπορούσε να βοηθήσει στρατιώτες και γενικότερα
τραυματισμένους ανθρώπους το οποίο θα «εκτυπώνει» δέρμα
χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνολογία inkjet που πολλοί έχουμε σπίτι
μας. Το σύστημα παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Αμερικανικό Κολλέγιο
Χειρουργών στο 96ο Συνέδριο Κλινικής.Οι επιστήμονες είπαν, ότι οποιαδήποτε απώλεια του δέρματος πάχους άνω
των 4 εκατοστών, δεν γίνεται να θεραπευτεί από μόνη της. Ο εκτυπωτής
θα διαμορφώνει λωρίδες δέρματος που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε
εγκαύματα, εκδορές και άλλες πληγές.
Όπως και σε άλλες παρόμοιες μεθόδους όπου αναμιγνύονται δύο διαφορε - τικές χημικές ουσίες προκειμένου να δημιουργηθεί τεχνητό δέρμα,
έτσι και σε αυτή ο «εκτυπωτής» έχει δύο διαφορετικές κεφαλές ψεκασμού
με διαφορετικό υλικό στην κάθε μία για να δημιουργήσουν το υλικό του
δέρματος. Η μία κεφαλή θα ψεκάζει κύτταρα δέρματος, ινωδογόνο (πηκτική ουσία του αίματος) και κολλαγόνο τύπου Ι (κύριο συστατικό τουσυνδετικού ιστού, σε ουλές). Η δεύτερη κεφαλή θα ψεκάζει την ουσίαθρομβίνη (επίσης πηκτική ουσία).Μέχρι σήμερα, οι δοκιμές πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία σε ποντίκια.
Δεν είναι ακόμη σίγουρο πότε και αν αυτή η μέθοδος θα εφαρμοστεί σε
ανθρώπους.(πηγή)
τραυματισμένους ανθρώπους το οποίο θα «εκτυπώνει» δέρμα
χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνολογία inkjet που πολλοί έχουμε σπίτι
μας. Το σύστημα παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Αμερικανικό Κολλέγιο
Χειρουργών στο 96ο Συνέδριο Κλινικής.Οι επιστήμονες είπαν, ότι οποιαδήποτε απώλεια του δέρματος πάχους άνω
των 4 εκατοστών, δεν γίνεται να θεραπευτεί από μόνη της. Ο εκτυπωτής
θα διαμορφώνει λωρίδες δέρματος που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε
εγκαύματα, εκδορές και άλλες πληγές.
Όπως και σε άλλες παρόμοιες μεθόδους όπου αναμιγνύονται δύο διαφορε - τικές χημικές ουσίες προκειμένου να δημιουργηθεί τεχνητό δέρμα,
έτσι και σε αυτή ο «εκτυπωτής» έχει δύο διαφορετικές κεφαλές ψεκασμού
με διαφορετικό υλικό στην κάθε μία για να δημιουργήσουν το υλικό του
δέρματος. Η μία κεφαλή θα ψεκάζει κύτταρα δέρματος, ινωδογόνο (πηκτική ουσία του αίματος) και κολλαγόνο τύπου Ι (κύριο συστατικό τουσυνδετικού ιστού, σε ουλές). Η δεύτερη κεφαλή θα ψεκάζει την ουσίαθρομβίνη (επίσης πηκτική ουσία).Μέχρι σήμερα, οι δοκιμές πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία σε ποντίκια.
Δεν είναι ακόμη σίγουρο πότε και αν αυτή η μέθοδος θα εφαρμοστεί σε
ανθρώπους.(πηγή)
Oι "Αδιάβροχοι" ρωτούν τον γίγαντα(;) Τατούλη.
Κύριε Τατούλη μπορείτε να εξηγήσετε μερικές επιχορηγήσεις που δόθηκαν επί υφυπουργίας σας;
Επειδή καλό είναι να θυμόμαστε τα περασμένα για να μην τα ξαναβρούμε μπροστά μας κάνουμε replay μερικών πραγμάτων και στοιχείων που δημοσίευσε το blog τον Απρίλιο του 2008 και τα οποία αφορούσαν σε (κρατηθείτε) 109.722.214 ευρώ (ΕΚΑΤΟΝ ΕΝΝΕΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ) επιδοτήσεων που δόθηκαν σε φορείς, ιδρύματα, ΜΚΟ και λοιπούς συγγενείς τα έτη 2004-2006 (περίοδος που υφυπούργευσε ο πολύς κ. Τατούλης με ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ τον Κ. Καραμανλή junior). Υπενθυμίζουμε τα γεγονότα και δημοσιεύουμε τη λίστα με τα ποσά για να διαβάσετε και να φρίξετε.
Τα ΜΜΕ, όταν ενέσκηψε το κωμικοτραγικό και άθλιο συνάμα επεισόδιο Ζαχόπουλου μας ζάλισαν με όλα τα γύρω τριγύρω αλλά δεν μπήκαν στο ψητό. Ψητό στην περίπτωσή μας είναι τα χρήματα του ελληνικού λαού που έγιναν φέιγ βολάν και κατέληξαν στις χρηματοδεξαμενές ιδρυμάτων, φορέων, συλλόγων, ΜΚΟ και άλλων καταστάσεων που παράγουν "πολιτισμό". Με τόσα χρήματα που έχει διαθέσει το ανέκδοτο που ονομάζεται "ελληνικό" κράτος θα έπρεπε να έχουμε κάνει δεύτερη και τρίτη Ακρόπολη, εφεδρική Βεργίνα, δεύτερες και τρίτες Μυκήνες και ούτω καθεξής. Όμως αυτό που κάναμε ήταν μια τρύπα στο νερό. Τίποτε περισσότερο.
Η κατεστημένη ενημέρωση είναι βέβαιο ότι παραπληροφορεί τον ελληνικό λαό. Αντί να προσπαθήσει να εντοπίσει που πήγε ο πακτωλός των εκατομμυρίων, σε ποιους φορείς, αν έχουν νόμιμη σύσταση και καταστατικό, αν διέθεσαν τα δικά μας χρήματα εκεί που είχαν υποσχεθεί, ασχολούνται με την ανθυποτριτεύουσα πτυχή της υπόθεσης.
Αντί να ασκηθεί σοβαρός δημόσιος έλεγχος ασχολούμεθα με ένα κωμειδύλλιο και προσωπικότητες που ΄ταιριάζουν γάντι σε βιντεοκωμωδίες τύπου Ταμτάκου.
Ποιος εκβίασε τον χοντρό; Που πήγε το DVD; Ποια ανταλλάγματα πήρε ο κομιστής; Ο ρόλος των δικηγόρων ποιος ήταν; Η 35χρονη ήθελε διορισμό ή και διακοσιαχίλιαρα;
Το αληθινό ζήτημα είναι τι απέγινε το υστέρημα του εργαζόμενου, του συνταξιούχου, του οικογενειάρχη. Πήγε εκεί όπου είχαν υποσχεθεί οι παραγωγοί ή οι λιανέμποροι του... πολιτισμού ή κατέληξε σε μαύρη καταβόθρα λοβιτούρας; Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αν τον εκβίαζαν, αν δεν τον εκβίαζαν, αν τον πιλάτευαν ή αν το άφηναν ήσυχο τον κυριούλη με το μουστάκι και την μπάκα. Δεν με απασχολούν οι δικηγόροι ούτε η κυριούλα με την κάμερα. Τα λεφτά που πήγαν; Αυτό είναι το κρίσιμο και ουδείς ασχολείται.
Ανεξέλεγκτες δαπάνες διά νόμου!
Στις 14 Μαρτίου 2008 ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Μάκης Βορίδης υπέβαλε σχετική ερώτηση στον υπουργό Πολιτισμού κ. Λιάπη. Ερωτούσε ο βουλευτής:
1. Για ποια συγκεκριμένη δραστηριότητα δόθηκαν οι επιχορηγήσεις για κάθε φορέα ή σύλλογο; Σε ποιους λογαριασμούς κατατέθηκαν τα εκταμιευθέντα ποσά; Ήταν λογαριασμοί νομικών ή φυσικών προσώπων;
2. Μετά την εκταμίευση, έγινε έλεγχος και τι είδους για το αν πραγματοποιήθηκε το έργο και τι είδους; Υπάρχει οικονομική λογοδοσία των χορηγηθέντων φορέων; Εάν ναι, να μας χορηγηθούν αντίγραφα της λογοδοσίας.
Η απάντηση του υπουργού τεκμαίρει το νόμιμο σκάνδαλο
Μέσα στα πολλά μπλα μπλα, ο Λιάπης δεν μπορεί να αποφύγει να πει την μεγάλη αλήθεια: Ουδείς έλεγχος γίνεται για το τι απογίνονται τα χρήματα του λαού. Φάτε πιείτε πληρώνουν τα κορόιδα! Η απάντηση στην ερώτηση του Βορίδη δόθηκε στις 4 Απριλίου 2008. Παραθέτουμε 2 σημεία κλειδιά:
α) Τα ποσά των επιχορηγήσεων κατατίθενται στους λογαριασμούς των δικαιούχων.
(εδώ, με ιδιαίτερα κουτοπόνηρο τρόπο, αποφεύγεται να δοθεί η απάντηση στην συγκεκριμένη ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ, η οποία ήταν "Σε ποιους λογαριασμούς κατατέθηκαν τα εκταμιευθέντα ποσά; Ήταν λογαριασμοί νομικών ή φυσικών προσώπων;". Ο Λιάπης νομίζει ότι με την λέξη "δικαιούχων", καθάρισε. Όχι κύριε υπουργέ. Με την απάντησή σας μπορούμε κάλλιστα να υποθέσουμε ότι ενώ γύρευε χρήματα από το ΥΠΠΟ ένας σύλλογος, εσείς καταθέσατε χρήματα σε λογαριασμό ιδιώτη. Η λέξη "δικαιούχων" είναι ύποπτη. Κανονικά, όταν ζητάει χρήματα ένας σύλλογος πρέπει να διαθέτει λογαριασμό στο όνομα του συλλόγου κι έναν κατά νόμο διαχειριστή. Μπορείτε να μας εγγυηθείτε ότι δεν καταθέσατε χρήματα που προορίζονταν π.χ. για τον εξωραϊστικό σύλλογο Κάτω Τραχανοπλαγιάς στον λογαριασμό ταμιευτηρίου του προέδρου της Κάτω Τραχανοπλαγιάς;
β) Από την ισχύουσα νομοθεσία δεν προκύπτει αρμοδιότητα ελέγχου από το ΥΠΠΟ στην διαχείριση των χρημάτων από τους επιχορηγηθέντες φορείς.
Ιδού η ομολογία της κατασπατάλησης του ιδρώτα του λαού με την κάλυψη του νόμου! ΔΕΝ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ!!!!! Πάρε τα φράγκα και τρέχα παραγωγέ πολιτισμού. Και μόνο τούτη η φράση θα έπρεπε να έχει κινητοποιήσει τα ΜΜΕ να γυρέψουν τα ρέστα από την κάθε κυβέρνηση. Και μόνο τούτη η φράση δικαιολογεί λαϊκή εξέγερση, βίαιο ξέπσπασμα λαϊκής οργής, πέτρες, οδοφράγματα και βρωμόξυλο στους φορομπήχτες που μας τα παίρνουν και λογαριασμό δεν δίνουν.
Όμως, τα ΜΜΕ τον χαβά τους. Η βιντεοκάμερα, ο εργατολόγος, η 35χρονη, ο κοσμιστής, τα ίδια και τα ίδια. Τα λεφτά μας ρεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!!!!!!!
Η λίστα της σπατάλης με τα έτη 2004-2006
Για να διευκολύνουμε το έργο συναδέλφων που ίσως θέλουν να το ψάξουν λιγουλάκι περισσότερο το θέμα, τους χαρίζουμε ένα ωραίον excel με την λίστα των επιχορηγήσεων. Όποιος έχει νοημοσύνη ολίγον μεγαλύτερη της τυροκαυτερής α) θα βγάλει φλύκταινες διαβάζοντάς την και β) θα βγάλει λαγούς μεγέθους φάλαινας.
Κάντε κλικ εδώ και καλή έρευνα...
YΓ: Ας μας δώσει τουλάχιστον πειστικές εξηγήσεις ο επαναστάτης κ. Τατούλης που ως "ανεξάρτητος" θέλει να... σώσει την Αρκαδία από πολιτικές που άριστα γνωρίζει πώς εφαρμόζονται και εφαρμόζονταν στο παρελθόν. Θα μας ήταν χρήσιμη μια εξήγηση για τα ποσά που δόθηκαν σε συλλόγους του νομού Αρκαδίας, όπου βρίσκεται και η εκλογική του περιφέρεια. Πώς του πήγαινε η καρδιά να δίνει χρήματα όταν γνώριζε ότι ο νόμος δεν προέβλεπε έλεγχο για το που θα κατέληγαν τα φράγκα.
Αδιάβροχοι
Διαμαρτυρία Βορειοηπειρωτών για την δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα. Καμμία αναφορά από τα ΜΜΕ του κράτους των Αθηνών-Πελοποννήσου και ολίγον Στερεάς Ελλάδος
Διαμαρτυρία ΝΕΒ έξω από την Αλβανική Πρεσβεία στην Αθήνα
Καμία αναφορά στα Ελληνικά μέσα στις πρώτες σελίδες των Αλβανικών
Διακόσιοι περίπου νεαροί Βορειοηπειρώτες βρέθηκαν το απόγευμα μπροστά στην πρεσβεία της Αλβανίας στην Αθήνα.
Δίπλα τους και Ελλαδίτες, ενώ ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η οργανωμένη παρουσία Κυπρίων, από το Δράσις - ΚΕΣ.
H Νεολαία Βορειοηπειρωτών, που οργάνωνε την πορεία ζητούσε την διεξαγωγή μιας δίκαιας δίκης, χωρίς διάκριση εθνικότητας και γλώσσας, για την άδικη δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, καθώς τυχόν απαλλαγή τους, το μόνο που θα έκανε θα ήταν το να αφήσει ανοιχτό τον δρόμο για παρόμοιες πράξεις.
Στην εκδήλωση παρευρέθησαν μέλη και στελέχη τόσο του ΛΑΟΣ όσο και της Νέας Δημοκρατίας.
Μετά το τέλος της ομιλίας, μια ομάδα αρκετών νεαρών βγήκε στην Λεωφόρο Κηφίσσίας, την οποία και απέκλεισε συμβολικά για δέκα περίπου λεπτά, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο.
(Δήμος Χιμαραίων)
Δίπλα τους και Ελλαδίτες, ενώ ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η οργανωμένη παρουσία Κυπρίων, από το Δράσις - ΚΕΣ.
H Νεολαία Βορειοηπειρωτών, που οργάνωνε την πορεία ζητούσε την διεξαγωγή μιας δίκαιας δίκης, χωρίς διάκριση εθνικότητας και γλώσσας, για την άδικη δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, καθώς τυχόν απαλλαγή τους, το μόνο που θα έκανε θα ήταν το να αφήσει ανοιχτό τον δρόμο για παρόμοιες πράξεις.
Στην εκδήλωση παρευρέθησαν μέλη και στελέχη τόσο του ΛΑΟΣ όσο και της Νέας Δημοκρατίας.
Μετά το τέλος της ομιλίας, μια ομάδα αρκετών νεαρών βγήκε στην Λεωφόρο Κηφίσσίας, την οποία και απέκλεισε συμβολικά για δέκα περίπου λεπτά, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο.
(Δήμος Χιμαραίων)
Βορειοηπειρώτης
Η κατάντια του ελληνικού συνδικαλισμού
Η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη ενός άτυπου οικονομικού πολέμου. Τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας εκχωρούνται, η ύφεση ξεπερνά το 6%, αντιασφαλιστικοί και αντεργατικοί νόμοι δημιουργούν ένα ζοφερό κλίμα για το μέλλον των συντάξεων και της μισθωτής εργασίας. Η ανεργία γίνεται ανεξέλεγκτη, η αξιοπρέπεια και η υπερηφάνεια του ελληνικού λαού βρίσκεται στο ναδίρ.Οι Έλληνες βλέπουν να χάνονται μέσα σε λίγους μήνες δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες χρόνων, θυσία στο βωμό ενός χρεωκοπημένου συστήματος. Οι προβλέψεις για τη λήψη νέων ανάλγητων μέτρων επιβεβαιώνονται καθημερινά ενώ το αστυνομικό κράτος γιγαντώνεται… και ενισχύει τις δυνάμεις καταστολής που θα κάμψουν τις αναμενόμενες λαϊκές αντιδράσεις. Ανάλογα ασφυκτικά μέτρα λαμβάνονται και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκαλώντας οξύτατες λαϊκές αντιδράσεις. Στη Γαλλία η συνταξιοδοτική και ασφαλιστική μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση Σαρκοζί κατάφερε, μετά από κοινή απόφαση όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων, να ενώσει όλους τους εργασιακούς κλάδους, εκφράζοντας τη δικαιολογημένη οργή τους για την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους.
Εκατό χιλιάδες εργαζόμενοι, από 50 διαφορετικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, έφτασαν έξω από τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να φωνάξουν «όχι στη λιτότητα, ναι στην απασχόληση». Η μεγαλύτερη αγωνιστική κινητοποίηση της τελευταίας δεκαετίας πραγματοποιήθηκε και στην Ισπανία ενάντια στις απολύσεις και στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων που πέρασε από τη Βουλή η σοσιαλιστική κυβέρνηση Θαπατέρο. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλες τις χώρες της ΕΕ ενώνονται, συντονίζονται, αγωνίζονται και ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των πολιτών για την προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους για εργασία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Και στην Ελλάδα; Στην Ελλάδα που βιώνει τον πιο ύπουλο πόλεμο, την πιο αδιάντροπη κατοχή, την πλήρη κατάλυση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, που βιώνει την ύφεση και την απόλυτη φτώχεια, που είναι η αντίδραση των πολιτών, η λαϊκή εξέγερση, η δημιουργία κινήματος διαμαρτυρίας ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα που θα συντάραζε τους επαγγελματίες πολιτικούς και τη φιλελεύθερη κυβέρνηση του μνημονίου και της τρόικας; Υπάρχει στην Ελλάδα συνδικαλισμός που θα αγωνιστεί για τη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων, που θα δώσει διέξοδο στο λαό να εκφράσει τη δικαιολογημένη οργή του για τη μείωση του εισοδήματός του, για την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής του, για την απαξίωση της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης, για τη χαμένη του περηφάνια και αξιοπρέπεια;
Συνδικαλισμός στην Ελλάδα υπάρχει.
Υπάρχει αλλά είναι ανάπηρος, κινείται με δεκανίκια, τα δεκανίκια της εξουσίας. H καταλυτική παρέμβαση του κομματικού μηχανισμού στην Ελλάδα δίνει στο συνδικαλισμό διακοσμητικό ρόλο, τον καθιστά συνομιλητή και συνδιαχειριστή της εξουσίας στο πλευρό της κυβερνητικής πολιτικής. Οι συνδικαλιστές μας είναι πλήρως κομματικοποιημένοι, υποτελείς αλλότριων συμφερόντων, αναξιόπιστοι και αναποτελεσματικοί επιδιώκοντας να αποκομίσουν μέσα από το παιχνίδι της διαμεσολάβησης ίδια προσωπικά οφέλη. Συνδικαλιστές υπάρχουν αλλά αποτελούν τα πιόνια στη σκακιέρα της πολιτικής εξουσίας. Έχουν μετατραπεί σε επαγγελματίες παραπολιτικούς, παπαγαλάκια και εκφραστές του πολιτικού σκηνικού θυσιάζοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων που τους εμπιστεύτηκαν στο βωμό του μνημονίου.
Χρεωκοπημένες και προκλητικά απούσες από τα δραματικά τεκταινόμενα στο χώρο της εργασίας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στην υγεία και την παιδεία, οι μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας μας ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ, που δε θέλουν ή δε μπορούν να εκφράσουν την αγανάκτηση των εργαζομένων, να δώσουν δυναμική με πανεθνικές κινητοποιήσεις, δράσεις και συλλαλητήρια και να βάλουν φραγμό στο αδηφάγο πολιτικό σύστημα που λυμαίνεται τη δημόσια περιουσία, θίγει και εξαθλιώνει βάναυσα τον Έλληνα εργαζόμενο στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Οι συνδικαλιστές κωλυσιεργούν. Επινοούν ανυπέρβλητα κωλύματα στην ανάληψη συλλογικών δράσεων απέναντι σε αντιλαϊκές πολιτικές της φιλελεύθερης κυβέρνησης του μνημονίου και του διευθυντηρίου της τρόικας.
Αδυνατούν να αποτελέσουν το απαραίτητο αντιστάθμισμα απέναντι στην οικονομική ισχύ του καπιταλιστικού συστήματος, απέναντι στην εξουσία του αστυνομικού και αυταρχικού κράτους που μετατρέπει αργά και μεθοδικά τον Έλληνα εργαζόμενο σε δουλοπάροικο. Σαν εκπρόσωποι της πολιτικής του μνημονίου επιχειρούν ύπουλα να χειραγωγήσουν το λαό, στο όνομα μιας πολιτικής που φορτώνει τα βάρη ενός διεφθαρμένου συστήματος στους εργαζόμενους, μετατρέποντάς τους σε υπόλογους της οικονομικής κρίσης και προωθεί τη λογική των απολύσεων στο όνομα της ευελιξίας της εργασίας.
Τα αργύρια της προδοσίας τους δεν αρκούν για να αποσείσουν τις βαρύτατες ευθύνες τους για τη συνενοχή τους στο ανοσιούργημα που συντελείται στο χώρο της εργασίας.
Κύριοι συνδικαλιστές την προδοσία πολλοί ετίμησαν. Τους προδότες ουδείς.
Ρεφενέ άμυνα;;
Προτάσεις από Ιταλία, Γαλλία, Πολωνία και Βουλγαρία στο υπουργείο
Στη λογική τού «ρεφενέ άμυνα», κάτι σαν τα ρεφενέ πάρτι, φαίνεται να στρέφεται και η Ελλάδα, μετά τις Γαλλία, Αγγλία και Ελβετία που αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να εξοικονομήσουν πόρους.
«Η οικονομική κρίση επιβάλλει ευελιξία», είπε χθες ανώτατος αξιωματούχος του υπουργείου Αμυνας, όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει την αμυντική συνεργασία ευρωπαϊκών χωρών και συνέδεσε τις σχετικές συζητήσεις με τη μείωση των εξοπλισμών, καθώς τα οπλικά συστήματα της μιας χώρας θα συμπληρώνουν αυτά της άλλης.
Η ερώτηση του δημοσιογράφου προς το ανώτατο στέλεχος έγινε και με λίγη δόση χιούμορ, καθώς κανείς δεν περίμενε τη συγκεκριμένη απάντηση. Ναι, έχουν υποβληθεί και μελετώνται από επιτελείς προτάσεις από Γαλλία, Ιταλία, Βουλγαρία και Πολωνία για συνεργασία σε τομείς όπως αυτοί της εκπαίδευσης, των υποδομών, των μεταφορών ή ακόμη και κοινή χρήση υλικών και οπλικών συστημάτων.
Σύμφωνα με τον ίδιο αξιωματούχο, η μείωση του κόστους της άμυνας μπορεί να επιτευχθεί με συνεργασίες και έφερε σαν παραδείγματα: Η Ιταλία ενδιαφερόταν να πουλήσει στην Ελλάδα εκπαιδευτικά αεροσκάφη. Αντ' αυτού, η χώρα μας μπορεί να καταβάλει ένα ποσό και να εκπαιδεύονται οι Ελληνες χειριστές σε ιταλικά εκπαιδευτικά αεροσκάφη. Η Πολωνία διαθέτει μαχητικά F-16, τα οποία μπορούν να συντηρούνται στην ΕΑΒ.
«Η οικονομική κρίση επιβάλλει ευελιξία», είπε χθες ανώτατος αξιωματούχος του υπουργείου Αμυνας, όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει την αμυντική συνεργασία ευρωπαϊκών χωρών και συνέδεσε τις σχετικές συζητήσεις με τη μείωση των εξοπλισμών, καθώς τα οπλικά συστήματα της μιας χώρας θα συμπληρώνουν αυτά της άλλης.
Η ερώτηση του δημοσιογράφου προς το ανώτατο στέλεχος έγινε και με λίγη δόση χιούμορ, καθώς κανείς δεν περίμενε τη συγκεκριμένη απάντηση. Ναι, έχουν υποβληθεί και μελετώνται από επιτελείς προτάσεις από Γαλλία, Ιταλία, Βουλγαρία και Πολωνία για συνεργασία σε τομείς όπως αυτοί της εκπαίδευσης, των υποδομών, των μεταφορών ή ακόμη και κοινή χρήση υλικών και οπλικών συστημάτων.
Σύμφωνα με τον ίδιο αξιωματούχο, η μείωση του κόστους της άμυνας μπορεί να επιτευχθεί με συνεργασίες και έφερε σαν παραδείγματα: Η Ιταλία ενδιαφερόταν να πουλήσει στην Ελλάδα εκπαιδευτικά αεροσκάφη. Αντ' αυτού, η χώρα μας μπορεί να καταβάλει ένα ποσό και να εκπαιδεύονται οι Ελληνες χειριστές σε ιταλικά εκπαιδευτικά αεροσκάφη. Η Πολωνία διαθέτει μαχητικά F-16, τα οποία μπορούν να συντηρούνται στην ΕΑΒ.
Γ. Τσακ., Ινφογνωμων-πολιτικά
Eπιταχύνονται τα σενάρια αλλαγής συνόρων στο Αιγαίο
Ανεπίσημος τουρκικός χάρτης του Αιγαίου, στον οποίο διακρίνεται η γραμμή δι -χοτόμησής του από βορά προς νότο, με βάση τον 25ο Μεσημβρινό, όπου η Τουρκία οριοθετεί αυθαίρετα την υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ και αντίστοιχα το FIR, εγκλωβίζοντας τα ελληνικά νησιά του Ανατ. Αιγαίου. Διακρίνεται, επίσης, το όριο των ελληνικών χωρικών υδάτων 6 ν. μιλίων, όπως και τα ελληνικά νησιά, που, κατά την Τουρκία, είναι «γκρίζες ζώνες». Επιταχύνονται, όπως όλα δείχνουν, τα σενάρια αλλαγής των συνόρων στο Αιγαίο, με την επαναοριοθέτηση και συρρίκνωση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε βυθό, θάλασσα και αέρα. Τις εξελίξεις οδηγούν η δίψα των πολυεθνικών και της ντόπιας αστικής τάξης για εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων, αλλά και οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην ευρύτερη περιοχή. Το πλαίσιο των ελληνοτουρκικών διευθετήσεων «κουμπώνει» απόλυτα με την ιμπεριαλιστική στρατηγική και το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ, περί αντιμετώπισης των «σύγχρονων απειλών», σε έναν ενι-αίο επιχειρησιακά χώρο.
Άλλωστε, η αποκαλούμενη «ενεργειακή ασφάλεια» εδώ και καιρό έχει μπει στο λεξιλόγιο των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Επιβεβαιώνεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι τα μέτρα σφαγιασμού των εργατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών κατακτήσεων αποτελούν ενιαίο σύνολο με τις διευθετήσεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Πριν και μετά την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού Ρ. Ερντογάν στις 22 Οκτώβρη στην Αθήνα, άρχισε να ανοίγει η βεντάλια των διευθετήσεων που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο των «διερευνητικών επαφών» Ελλάδας - Τουρκίας, σε όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών ζητημάτων. Τα σχετικά δημοσιεύματα στον Τύπο κορυφώθηκαν με τα όσα είδαν το φως για τη συνεδρίαση, την περασμένη Τρίτη, 26 Οκτώβρη, του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου, με αντικείμενο την «επέκταση» των ελληνικών (!!!) χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 7-8 ν.μίλια. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αυτό που προωθείται είναι η διχοτόμηση του Αιγαίου με άξονα τον 25ο Μεσημβρινό, όπως είναι η πάγια επιδίωξη της Τουρκίας.
Στην εδραίωση του καθεστώτος αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, εκτός από τις τουρκικές παραβιάσεις και τις ενδοΝΑΤΟικές ρυθμίσεις, έχει συμβάλει η στρατηγική επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων να μην ορίσουν την ελληνική ΑΟΖ στο θαλάσσιο χώρο. Πρόκειται για νόμιμο δικαίωμα που απορρέει από τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και η απεμπόλησή του έχει σαν αποτέλεσμα καμιά οικονομική δραστηριότητα να μην μπορεί να αναπτυχθεί πέρα από το σημερινό όριο των ελληνικών χωρικών υδάτων, στα 6 ν. μίλια. Ολα αυτά σε μια περιοχή, όπως το Αιγαίο, διάσπαρτη από εκατοντάδες ελληνικά νησιά - υπάρχουν μόνο δύο τουρκικά, η Ιμβρος και η Τένεδος - όπου αν εφαρμοστούν οι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου τότε η υφαλοκρηπίδα - Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη σε ποσοστό άνω του 80% αποτελεί ελληνικό κυριαρχικό δικαίωμα. Αντίστοιχη είναι και η περιοχή ευθύνης για τις πτήσεις, το γνωστό FIR. Το θέμα της συνεδρίασης του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου με αντικείμενο τις διευθετήσεις στο Αιγαίο αποκαλύφθηκε από τα τουρκικά ΜΜΕ. Σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο «Kanal D», σε μια συνεδρίαση διάρκειας 4,5 ωρών, το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο συζήτησε θέματα που αφορούν την «υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, το διεθνή εναέριο χώρο και την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο»!
Πιο συγκεκριμένα, εξέτασε σενάρια για την «επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων σε μερικές περιοχές στα 7 μίλια και σε μερικές 8 μίλια», στο πλαίσιο της «ανασκόπησης της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα».
Πλαίσιο γενικευμένων εκχωρήσεων
Η ελληνική κυβέρνηση δε διέψευσε τις διαρροές στον τούρκικο Τύπο, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Πεταλωτή να δηλώνει την Τετάρτη ότι «τα σενάρια που συζητάει το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο δε μας αφορούν, εμείς έχουμε πάγιες θέσεις». Ο ισχυρισμός αυτός είναι άτοπος. Τα σενάρια αφορούν άμεσα την Ελλάδα και έχουν με βεβαιότητα συζητηθεί στις διμερείς επαφές κεκλεισμένων των θυρών. Εξάλλου, ένα ελληνικό κυριαρχικό δικαίωμα προφανώς και δεν αποτελεί τουρκική αρμοδιότητα, εκτός εάν τίθεται ζήτημα τοποθέτησης της τουρκικής κυβέρνησης απέναντι σε μια τέτοια διευθέτηση.
Το αντικείμενο της επίμαχης συνεδρίασης δεν είναι παρά η φόρμουλα «διευθέτησης» που είχε αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης» με δημοσίευμα στις 15 Σεπτέμβρη 2010. Εκεί σημειωνόταν ότι στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας, οι δύο πλευρές έχουν καταλήξει σε συμφωνία συνδιαχείρισης και συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, στη βάση της αποδοχής τουρκικών «ζωτικών συμφερόντων», κάτω από την ομπρέλα των ισχυρών πολυεθνικών συμφερόντων και του ΝΑΤΟ.
Αναφερόταν, επίσης, ότι η συμφωνία περιλαμβάνει «χάρτες για τα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών, λαμβάνοντας κατά περίπτωση ως εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων άλλοτε τα 6 μίλια και άλλοτε τα 8». Για το θέμα υπάρχουν και άλλα δημοσίευμα στον Τύπο, στα οποία αναφέρεται ότι οι διερευνητικές για την υφαλοκρηπίδα φαίνεται πως έχουν φθάσει πολύ κοντά σε μια κωδικοποίηση, με διαβαθμισμένη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων, που θα φθάνουν στα 12 ν. μίλια σε ορισμένες περιοχές, αλλά θα περιορίζονται στα νησιά.
Ανιχνεύοντας τις συνέπειες των προωθούμενων ρυθμίσεων στο Αιγαίο, πρέπει πριν απ' όλα να γίνει σαφές ότι ο όρος «επέκταση» των ελληνικών χωρικών υδάτων είναι ψευδεπίγραφος. Μια τέτοια ρύθμιση αποτελεί συρρίκνωση και εγκατάλειψη - εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, αφού τα ελληνικά χωρικά ύδατα, σύμφωνα με την ισχύουσα σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, μπορούν να επεκταθούν στα 12 ν. μίλια.
Η όποια διευθέτηση στα χωρικά ύδατα - η Τουρκία έχει χαρακτηρίσει «αιτία πολέμου» (κάζους μπέλι) την άσκηση του νόμιμου ελληνικού δικαιώματος για επέκτασή τους στα 12 ν. μίλια - θα αποτελέσει τη βάση για διευθέτηση και των υπόλοιπων ζητημάτων. Στην ουσία, ο ορισμός των ελληνικών χωρικών υδάτων κάτω από τα 12 ν. μίλια ισοδυναμεί σε αποτελέσματα με επαναχάραξη των συνόρων.
Αν τα ελληνικά χωρικά ύδατα οριστούν στα 7 ή 8 ν. μίλια (σήμερα είναι 6 ν. μίλια), στα πλαίσιο μιας ελληνοτουρκικής διευθέτησης, αυτό σημαίνει οριστική εγκατάλειψη του δικαιώματος για επέκταση στα 12 ν. μίλια. Κάτι τέτοιο θα συμπαρασύρει ανάλογη οριοθέτηση και συρρίκνωση στον ελληνικό εναέριο χώρο, που σήμερα είναι 10 ν. μίλια, χωρίς να την αποδέχεται η Τουρκία, επικαλούμενη ότι το Διεθνές Δίκαιο ορίζει ως εθνικό εναέριο χώρο τον υπερκείμενο των εθνικών χωρικών υδάτων εναέριο χώρο.
Η ελληνική πλευρά απαντούσε με το επιχείρημα ότι αφού έχει το δικαίωμα επέκτασης των εθνικών χωρικών υδάτων στα 12 ν. μίλια, αυτό συνεπάγεται ότι ο ορισμός μόνο του εθνικού εναέριου χώρου στα 10 ν. μίλια υπερκαλύπτεται από το ευρύτερο δικαίωμα των 12 ν. μιλίων. Ολες όμως αυτές οι διευθετήσεις στην πράξη χαρτογραφούν - οριοθετούν και την υφαλοκρηπίδα - Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Το σπέρμα για νέες εντάσεις
Είναι σαφές ότι ο περιορισμός, και μάλιστα επιλεκτικός, των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 7-8 ν. μίλια από τις ελληνικές ακτές δε γίνεται για την εξασφάλιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας, η οποία άλλωστε επιτρέπεται (αβλαβής διέλευση) ακόμα και στα εσωτερικά ύδατα (Σούνιο). Γίνεται για να τεθεί ως βάση διανομής της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ. Τυχόν καθιέρωση ελληνικών χωρικών υδάτων στα 7-8 ν. μίλια θα έχει ως αποτέλεσμα να μην κλείνει με ελληνικά χωρικά ύδατα η αλυσίδα που σχηματίζουν τα ελληνικά νησιά του Ανατ. Αιγαίου και έτσι μένει ανοιχτό το Αιγαίο, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην ίδια την άμυνα της χώρας.
Δηλαδή, τα διεθνή ύδατα, ανάμεσα στα ελληνικά νησιά του Ανατ. Αιγαίου και την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και ανάμεσα σε ελληνικά νησιά, όπως και προς την ανοιχτή Μεσόγειο, η εκμετάλλευση των οποίων αποτελεί αποκλειστικό ελληνικό δικαίωμα, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, μένουν «ελεύθερα» για να αποτελέσουν αντικείμενο μοιρασιάς.
Εδώ έρχονται τα διάφορα σενάρια μοιρασιάς της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, όπως αυτό των «δακτύλων», με βάση τα οποία παραχωρούνται στην Τουρκία θαλάσσιες περιοχές που ξεκινάνε από τα μικρασιατικά παράλια και εκτείνονται σε βάθος προς τα δυτικά, παραβλέποντας την παρουσία ελληνικών νησιών. Συνέπεια αυτών των ρυθμίσεων είναι να κουρελιάζεται και η αποκλειστική αρμοδιότητα της Ελλάδας για τον έλεγχο των πτήσεων στο Αιγαίο, το γνωστό FIR. Οπως επίσης εξουδετερώνεται το δικαίωμα άμυνας, μαζί με τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, αφού πλέον με τις προωθούμενες διευθετήσεις θα δημιουργηθούν στο μέσον του Αιγαίου νησίδες τουρκικής υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε δικαιώματα ασφάλειας τυχόν εγκαταστάσεων έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων, που πλέον θα επικαλείται η Τουρκία. Στο ίδιο πλαίσιο προωθείται και η αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, με διακοπή - σε πρώτη φάση - των πτήσεων μαχητικών αεροσκαφών, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις του ΝΑΤΟ που αφορούν στη δομή και τη λειτουργία του. Είναι σαφές ότι οι διευθετήσεις που έχουν δρομολογηθεί σε όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών ζητημάτων αντανακλούν τις επιδιώξεις της αστικής τάξης σε Ελλάδα και Τουρκία για κερδοφορία από τη συνεκμετάλλευση του φυσικού ενεργειακού πλούτου που κρύβει το Αιγαίο. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τη συνάντηση με τον Τ. Ερντογάν, ο Γ. Παπανδρέου στη Βουλιαγμένη (22/10/2010) παραδέχτηκε στη διάρκεια συζήτησης με δημοσιογράφους ότι η «κυβέρνηση έχει κάνει επαφές με τη "Shell" (σ.σ. το γνωστό βρετανικό - ολλανδικό πετρελαϊκό κολοσσό) και δύο άλλες χώρες για το θέμα της εξόρυξης στο Αιγαίο»!
Οι εξελίξεις αυτές τίποτα καλό δεν προοιωνίζονται για τον ελληνικό, τον τουρκικό και τους άλλους λαούς. Αντίθετα, τα όσα προωθούνται δε λύνουν τα όποια υπαρκτά ελληνοτουρκικά ζητήματα, αλλά διευθετούν πρόσκαιρα μια διαμορφωμένη κατάσταση, σύμφωνα με τις προτεραιότητες των πολυεθνικών μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Σε κάθε περίπτωση, εμπεριέχουν το σπέρμα για νέες εντάσεις και αντιπαραθέσεις, που άλλωστε αποτελούν το μέσον της διευθέτησης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Άλλωστε, η αποκαλούμενη «ενεργειακή ασφάλεια» εδώ και καιρό έχει μπει στο λεξιλόγιο των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Επιβεβαιώνεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι τα μέτρα σφαγιασμού των εργατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών κατακτήσεων αποτελούν ενιαίο σύνολο με τις διευθετήσεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Πριν και μετά την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού Ρ. Ερντογάν στις 22 Οκτώβρη στην Αθήνα, άρχισε να ανοίγει η βεντάλια των διευθετήσεων που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο των «διερευνητικών επαφών» Ελλάδας - Τουρκίας, σε όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών ζητημάτων. Τα σχετικά δημοσιεύματα στον Τύπο κορυφώθηκαν με τα όσα είδαν το φως για τη συνεδρίαση, την περασμένη Τρίτη, 26 Οκτώβρη, του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου, με αντικείμενο την «επέκταση» των ελληνικών (!!!) χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 7-8 ν.μίλια. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αυτό που προωθείται είναι η διχοτόμηση του Αιγαίου με άξονα τον 25ο Μεσημβρινό, όπως είναι η πάγια επιδίωξη της Τουρκίας.
Στην εδραίωση του καθεστώτος αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, εκτός από τις τουρκικές παραβιάσεις και τις ενδοΝΑΤΟικές ρυθμίσεις, έχει συμβάλει η στρατηγική επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων να μην ορίσουν την ελληνική ΑΟΖ στο θαλάσσιο χώρο. Πρόκειται για νόμιμο δικαίωμα που απορρέει από τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και η απεμπόλησή του έχει σαν αποτέλεσμα καμιά οικονομική δραστηριότητα να μην μπορεί να αναπτυχθεί πέρα από το σημερινό όριο των ελληνικών χωρικών υδάτων, στα 6 ν. μίλια. Ολα αυτά σε μια περιοχή, όπως το Αιγαίο, διάσπαρτη από εκατοντάδες ελληνικά νησιά - υπάρχουν μόνο δύο τουρκικά, η Ιμβρος και η Τένεδος - όπου αν εφαρμοστούν οι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου τότε η υφαλοκρηπίδα - Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη σε ποσοστό άνω του 80% αποτελεί ελληνικό κυριαρχικό δικαίωμα. Αντίστοιχη είναι και η περιοχή ευθύνης για τις πτήσεις, το γνωστό FIR. Το θέμα της συνεδρίασης του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου με αντικείμενο τις διευθετήσεις στο Αιγαίο αποκαλύφθηκε από τα τουρκικά ΜΜΕ. Σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο «Kanal D», σε μια συνεδρίαση διάρκειας 4,5 ωρών, το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο συζήτησε θέματα που αφορούν την «υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, το διεθνή εναέριο χώρο και την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο»!
Πιο συγκεκριμένα, εξέτασε σενάρια για την «επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων σε μερικές περιοχές στα 7 μίλια και σε μερικές 8 μίλια», στο πλαίσιο της «ανασκόπησης της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα».
Πλαίσιο γενικευμένων εκχωρήσεων
Η ελληνική κυβέρνηση δε διέψευσε τις διαρροές στον τούρκικο Τύπο, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Πεταλωτή να δηλώνει την Τετάρτη ότι «τα σενάρια που συζητάει το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο δε μας αφορούν, εμείς έχουμε πάγιες θέσεις». Ο ισχυρισμός αυτός είναι άτοπος. Τα σενάρια αφορούν άμεσα την Ελλάδα και έχουν με βεβαιότητα συζητηθεί στις διμερείς επαφές κεκλεισμένων των θυρών. Εξάλλου, ένα ελληνικό κυριαρχικό δικαίωμα προφανώς και δεν αποτελεί τουρκική αρμοδιότητα, εκτός εάν τίθεται ζήτημα τοποθέτησης της τουρκικής κυβέρνησης απέναντι σε μια τέτοια διευθέτηση.
Το αντικείμενο της επίμαχης συνεδρίασης δεν είναι παρά η φόρμουλα «διευθέτησης» που είχε αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης» με δημοσίευμα στις 15 Σεπτέμβρη 2010. Εκεί σημειωνόταν ότι στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας, οι δύο πλευρές έχουν καταλήξει σε συμφωνία συνδιαχείρισης και συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, στη βάση της αποδοχής τουρκικών «ζωτικών συμφερόντων», κάτω από την ομπρέλα των ισχυρών πολυεθνικών συμφερόντων και του ΝΑΤΟ.
Αναφερόταν, επίσης, ότι η συμφωνία περιλαμβάνει «χάρτες για τα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών, λαμβάνοντας κατά περίπτωση ως εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων άλλοτε τα 6 μίλια και άλλοτε τα 8». Για το θέμα υπάρχουν και άλλα δημοσίευμα στον Τύπο, στα οποία αναφέρεται ότι οι διερευνητικές για την υφαλοκρηπίδα φαίνεται πως έχουν φθάσει πολύ κοντά σε μια κωδικοποίηση, με διαβαθμισμένη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων, που θα φθάνουν στα 12 ν. μίλια σε ορισμένες περιοχές, αλλά θα περιορίζονται στα νησιά.
Ανιχνεύοντας τις συνέπειες των προωθούμενων ρυθμίσεων στο Αιγαίο, πρέπει πριν απ' όλα να γίνει σαφές ότι ο όρος «επέκταση» των ελληνικών χωρικών υδάτων είναι ψευδεπίγραφος. Μια τέτοια ρύθμιση αποτελεί συρρίκνωση και εγκατάλειψη - εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, αφού τα ελληνικά χωρικά ύδατα, σύμφωνα με την ισχύουσα σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, μπορούν να επεκταθούν στα 12 ν. μίλια.
Η όποια διευθέτηση στα χωρικά ύδατα - η Τουρκία έχει χαρακτηρίσει «αιτία πολέμου» (κάζους μπέλι) την άσκηση του νόμιμου ελληνικού δικαιώματος για επέκτασή τους στα 12 ν. μίλια - θα αποτελέσει τη βάση για διευθέτηση και των υπόλοιπων ζητημάτων. Στην ουσία, ο ορισμός των ελληνικών χωρικών υδάτων κάτω από τα 12 ν. μίλια ισοδυναμεί σε αποτελέσματα με επαναχάραξη των συνόρων.
Αν τα ελληνικά χωρικά ύδατα οριστούν στα 7 ή 8 ν. μίλια (σήμερα είναι 6 ν. μίλια), στα πλαίσιο μιας ελληνοτουρκικής διευθέτησης, αυτό σημαίνει οριστική εγκατάλειψη του δικαιώματος για επέκταση στα 12 ν. μίλια. Κάτι τέτοιο θα συμπαρασύρει ανάλογη οριοθέτηση και συρρίκνωση στον ελληνικό εναέριο χώρο, που σήμερα είναι 10 ν. μίλια, χωρίς να την αποδέχεται η Τουρκία, επικαλούμενη ότι το Διεθνές Δίκαιο ορίζει ως εθνικό εναέριο χώρο τον υπερκείμενο των εθνικών χωρικών υδάτων εναέριο χώρο.
Η ελληνική πλευρά απαντούσε με το επιχείρημα ότι αφού έχει το δικαίωμα επέκτασης των εθνικών χωρικών υδάτων στα 12 ν. μίλια, αυτό συνεπάγεται ότι ο ορισμός μόνο του εθνικού εναέριου χώρου στα 10 ν. μίλια υπερκαλύπτεται από το ευρύτερο δικαίωμα των 12 ν. μιλίων. Ολες όμως αυτές οι διευθετήσεις στην πράξη χαρτογραφούν - οριοθετούν και την υφαλοκρηπίδα - Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Το σπέρμα για νέες εντάσεις
Είναι σαφές ότι ο περιορισμός, και μάλιστα επιλεκτικός, των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 7-8 ν. μίλια από τις ελληνικές ακτές δε γίνεται για την εξασφάλιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας, η οποία άλλωστε επιτρέπεται (αβλαβής διέλευση) ακόμα και στα εσωτερικά ύδατα (Σούνιο). Γίνεται για να τεθεί ως βάση διανομής της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ. Τυχόν καθιέρωση ελληνικών χωρικών υδάτων στα 7-8 ν. μίλια θα έχει ως αποτέλεσμα να μην κλείνει με ελληνικά χωρικά ύδατα η αλυσίδα που σχηματίζουν τα ελληνικά νησιά του Ανατ. Αιγαίου και έτσι μένει ανοιχτό το Αιγαίο, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην ίδια την άμυνα της χώρας.
Δηλαδή, τα διεθνή ύδατα, ανάμεσα στα ελληνικά νησιά του Ανατ. Αιγαίου και την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και ανάμεσα σε ελληνικά νησιά, όπως και προς την ανοιχτή Μεσόγειο, η εκμετάλλευση των οποίων αποτελεί αποκλειστικό ελληνικό δικαίωμα, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, μένουν «ελεύθερα» για να αποτελέσουν αντικείμενο μοιρασιάς.
Εδώ έρχονται τα διάφορα σενάρια μοιρασιάς της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, όπως αυτό των «δακτύλων», με βάση τα οποία παραχωρούνται στην Τουρκία θαλάσσιες περιοχές που ξεκινάνε από τα μικρασιατικά παράλια και εκτείνονται σε βάθος προς τα δυτικά, παραβλέποντας την παρουσία ελληνικών νησιών. Συνέπεια αυτών των ρυθμίσεων είναι να κουρελιάζεται και η αποκλειστική αρμοδιότητα της Ελλάδας για τον έλεγχο των πτήσεων στο Αιγαίο, το γνωστό FIR. Οπως επίσης εξουδετερώνεται το δικαίωμα άμυνας, μαζί με τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, αφού πλέον με τις προωθούμενες διευθετήσεις θα δημιουργηθούν στο μέσον του Αιγαίου νησίδες τουρκικής υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε δικαιώματα ασφάλειας τυχόν εγκαταστάσεων έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων, που πλέον θα επικαλείται η Τουρκία. Στο ίδιο πλαίσιο προωθείται και η αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, με διακοπή - σε πρώτη φάση - των πτήσεων μαχητικών αεροσκαφών, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις του ΝΑΤΟ που αφορούν στη δομή και τη λειτουργία του. Είναι σαφές ότι οι διευθετήσεις που έχουν δρομολογηθεί σε όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών ζητημάτων αντανακλούν τις επιδιώξεις της αστικής τάξης σε Ελλάδα και Τουρκία για κερδοφορία από τη συνεκμετάλλευση του φυσικού ενεργειακού πλούτου που κρύβει το Αιγαίο. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τη συνάντηση με τον Τ. Ερντογάν, ο Γ. Παπανδρέου στη Βουλιαγμένη (22/10/2010) παραδέχτηκε στη διάρκεια συζήτησης με δημοσιογράφους ότι η «κυβέρνηση έχει κάνει επαφές με τη "Shell" (σ.σ. το γνωστό βρετανικό - ολλανδικό πετρελαϊκό κολοσσό) και δύο άλλες χώρες για το θέμα της εξόρυξης στο Αιγαίο»!
Οι εξελίξεις αυτές τίποτα καλό δεν προοιωνίζονται για τον ελληνικό, τον τουρκικό και τους άλλους λαούς. Αντίθετα, τα όσα προωθούνται δε λύνουν τα όποια υπαρκτά ελληνοτουρκικά ζητήματα, αλλά διευθετούν πρόσκαιρα μια διαμορφωμένη κατάσταση, σύμφωνα με τις προτεραιότητες των πολυεθνικών μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Σε κάθε περίπτωση, εμπεριέχουν το σπέρμα για νέες εντάσεις και αντιπαραθέσεις, που άλλωστε αποτελούν το μέσον της διευθέτησης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Εθνικά Θέματα
Κατά της λαθρομετανάστευσης στην Κύπρο
Έλληνα της Κύπρου, δώσε το δυναμικό σου παρόν στις εκδηλώσεις της Λάρνακας κατά της λαθρομετανάστευσης και της πέμπτης φάλαγγας της ΚΙΣΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 7
ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ!!!Την ώρα που οι ΛΑΘΡΟμετανάστες άρχισαν να διαμαρτύρονται για τους κτύπους των καμπάνων των εκκλησιών μας ......========================================
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ορισμένοι συμπολίτες μας παρά την πνευματική τρομοκατία του ΚΙΣΑ και των κουκουλοφόρων του και την ανεύθυνη σιωπή των Κομμάτων, θα τολμήσουν να διαδηλώσουν ΣΗΜΕΡΑ Παρασκευή στην Λάρνακα κατά της λαθρομετανάστευσης.Οργανωτές της εκδήλωσης είναι το ΚΕΑ* , και η όλη εκδήλωση είναι πανκομματική.Το 'παραϋπουργικό' ΚΙΣΑ έχει όλως περιέργως μεταφέρει την δική του σχεδιασμένη εκδήλωση υπέρ των λαθρομεταναστών από την Λεμεσό, την ίδια ώρα στην Λάρνακα, με την ανοχή της Αστυνομίας. (και του υπουργού αλλοδαποπατέρα)
Όπως και σε άλλες περιπτώσεις, οι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΕΣ (που δεν έκαναν ούτε μια δήλωση υπέρ των Κυπρίων προσφύγων), θα προσπαθήσουν να τρομοκρατήσουν τους συμπολίτες μας και να τους εμποδίσουν από το να διαδηλώσουν γι' αυτό το τεράστιο θέμα που άπτεται της επιβίωσής μας σαν Κυπριακός Ελληνισμός στην γη μας.Η Κύπρος έχει πλημμυρίσει σε μια θάλασσα λαθρομεταναστών (κυρίως Μουσουλμάνων) που σε λίγο θα γίνουν Κύπριοι. Σήμερα οι ΛΑΘΡΟμετανάστες φτάνουν περίπου τις 200,000 και αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο! Το σχέδιο αφελληνισμού της νήσου καλά κρατεί με την βοήθεια και ορισμένων 'ελληνόφωνων', αυτοαποκαλούμενων 'αντιρατσιστών'.Η στήριξή σας είναι απαραίτητη. Η δημοκρατία μας και η ελευθερία του λόγου, σας έχουν ανάγκη. Η Κύπρος δεν πρέπει να μετατραπεί σε μουσουλμανική βαβέλ εις το όνομα ενός ΝΕΟΤΑΞΙΚΟΥ εθνομηδενισμού.Ευχαριστώ.
Λεπτομέρειες-εκδήλωσης:
Διαμαρτυρία στην Πλατεία Ευρώπης, και πορεία προς τον Παραλιακό (Φοινικούδες), και στην εκκλησία Αγίου Λαζάρου.
7.μμ Σήμερα Παρασκευή 5 Νοεμ.
Περισσότερα και συνεχής ενημέρωση:
*Κίνημα Ελληνικής Αντίστασηςwww.antistasi.org , hellenicrevenge
This entry was posted in Επισημαίνουμε. Bookmark the permalink.
Μια “συγκυβέρνηση” δεν θα αποτρέψει την καταστροφή – θα την επιταχύνει
Τα υπέρ και τα κατά της συγκυβέρνησης
«Δωράκια αυτοϋπονόμευσης στους πολιτικούς αντιπάλους, δεν επιτρέπονται».
Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Για την ακρίβεια, δεν σταμάτησε να παίζεται ούτε στιγμή. Η προσπάθεια του ελλαδικού συστήματος εξουσίας να υποστεί ο Σαμαράς μέρος της φθοράς των κυβερνητικών ευθυνών, ξεκίνησε πρώτα με την περιβόητη «συναίνεση», συνεχίστηκε με τις αδυσώπητες πιέσεις να υπερψηφίσει το Μνημόνιο και κορυφώνεται με τις ποίκιλλες προσπάθειες να συμμετάσχει η ΝΔ υπό την ηγεσία του σε οικουμενική κυβέρνηση.
Σε στιγμές κρίσιμες για τη χώρα, ο Σαμαράς οφείλει να ζυγίσει προσεκτικά τα υπέρ και τα κατά, πριν αποδεχθεί ή απορρίψει τυχόν πρόταση για συμμετοχή του σε οικουμενική κυβέρνηση. Όχι μόνον σε σχέση με την κομματική πορεία της ΝΔ και του ίδιου, αλλά και σε σχέση με την πορεία της χώρας.
Τα υπέρ που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, είναι τα εξής:
1) Η δυνατότητα να επηρεάσει την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική σε διάφορους τομείς, από την οικονομία, μέχρι το νόμο για την ελληνική ιθαγένεια.
2) Η απόκτηση του επικοινωνιακού επιχειρήματος ότι «βοήθησα τη χώρα».
3) Η (τουλάχιστον προσωρινή) συμφιλίωσή του με το σύστημα εξουσίας, αφού οι οικουμενικές κυβερνήσεις ανέκαθεν αποτελούσαν διακαή πόθο των ισχυρών οικονομικών παραγόντων της χώρας.
Τα κατά είναι τα εξής:
1) Η εκ των προτέρων καίρια υπονόμευση της αξιοπιστίας της ΝΔ ως εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης, ιδίως εάν αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο οικουμενικής ήδη πριν τη διενέργεια εθνικών εκλογών.
2) Η δυνατότητα επίρριψης στον ίδιο το Σαμαρά μέρους ή όλης της κυβερνητικής φθοράς. Και αυτό, μάλιστα, τη στιγμή που δεν θα είναι σε θέση να ασκήσει τη δική του πολιτική. Θα φορτώνεται φθορά για μια πολιτική που είναι αμφίβολο αν και έστω εν μέρει θα είναι δική του. Μέσα σε περιβάλλον επικοινωνιακής κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην εισπράξει ο Αντώνης πολύ περισσότερη κυβερνητική φθορά από όση θα του αναλογεί!
3) Η έλλειψη σταθερότητας στην διακυβέρνηση της χώρας. Είδαμε και το 1989-1990, ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας ήταν εξ ορισμού θνησιγενείς.
4) Κάθε απόφαση θα είναι αποτέλεσμα συνεχών διακομματικών παζαριών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα γίνεται, τελικά, η καλύτερη επιλογή. Είναι προτιμότερο να ασκείται ενιαίο σύνολο πολιτικής, για την οποία κάποιος αναλαμβάνει συνολικά την ευθύνη, παρά αχταρμάς επιμέρους πολιτικών, που καθορίζονται όχι με κριτήρια ορθότητας, αλλά με παζαρέματα. Μια ενιαία πολιτική, αν είναι λάθος, αλλάζει στην πορεία, ενώ το συνοθύλευμα πολιτικών σε οικουμενική κυβέρνηση αλλάζει πολύ πιο δύσκολα, ακριβώς διότι δεν υπάρχει κάποιος να πάρει την τελική ευθύνη.
5) Η ουσία της ασκούμενης πολιτικής σε κυβερνήσεις συνεργασίας υποχωρεί έναντι της επικοινωνιακής διαχείρισής της, πολύ περισσότερο από όσο σε μονοκομματικές κυβερνήσεις: Το «blame game» (ελληνιστί: αλληλοεπίρριψη ευθυνών) το ζούμε σήμερα σε μονοκομματική κυβέρνηση. Φανταστείτε να έχουμε οικουμενική!
6) Με δεδομένο ότι, για το σημερινό χάλι της χώρας (Μνημόνιο), ευθύνονται οι εξωφρενικοί χειρισμοί του ΓΑΠ, ο Σαμαράς πρέπει να τον αφήσει να πληρώσει μόνος του το τίμημα της πολιτικής του και των λαθών του. Όπως έχει γράψει επανειλημμένα το antinews, «δωράκια αυτοϋπονόμευσης στους πολιτικούς αντιπάλους, δεν επιτρέπονται».
Ήδη, η παραπάνω σύγκριση δείχνει ότι υπερτερούν ξεκάθαρα τα αρνητικά, όχι μόνον για τον ίδιο το Σαμαρά, αλλά, κυρίως, για τη χώρα. Η οποία, για να υπερβεί την κρίση, έχει ανάγκη από κυβερνητική σταθερότητα, που καμία κυβέρνηση συνεργασίας δεν θα της προσφέρει.
Ας σκεφτούμε μόνον ότι μίλησε για εκλογές ο ΓΑΠ και τα spreads αμέσως εκτινάχτηκαν! Σκεφτείτε μια οικουμενική, όπου η διατάραξη της συνεργασίας των κομμάτων θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Πώς περιμένουμε να βγούμε από το Μνημόνιο με κυβέρνηση συνεργασίας;
Η μακρόπνοη οπτική
Πέρα από τη βραχυπρόθεσμη-διαχειριστική οπτική που εκθέσαμε παραπάνω, το ζήτημα είναι κατά βάθος πολύ ευρύτερο και σχετίζεται με το όραμα που έχουμε για την Ελλάδα όσοι υποστηρίζουμε το Σαμαρά.
Το Σαμαρά δεν τον υποστηρίξαμε για να γίνει αορίστως «η ΝΔ» ή ο ίδιος κυβέρνηση. Δεν τον υποστηρίξαμε ούτε καν για να βγει η χώρα από μια κρίση που δεν είχε ακόμη καλά-καλά εκδηλωθεί όταν ο Σαμαράς εκλεγόταν αρχηγός της ΝΔ.
Ο Σαμαράς ήταν η λαϊκή απάντηση στο πολιτικό κενό που είχε αφήσει πίσω της η πλήρης υποταγή του πολιτικού συστήματος στον ξένο παράγοντα και στους νταβατζήδες, καθώς η παταγώδης αποτυχία του Καραμανλή στη διμέτωπη αυτή μάχη.
Δεν δημιουργήθηκαν τυχαία οι «κινηματικές διαδικασίες» που, σε πείσμα πανίσχυρων συμφερόντων έφεραν τελικά το Σαμαρά στην αρχηγία ενός κόμματος εξουσίας.
Η ανάγκη δηλαδή για «έναν Σαμαρά» που θα σκέφτεται και θα δρα πατριωτικά, με γνώμονα το συμφέρον της ολότητας και όχι αλλότρια συμφέροντα, προϋπήρχε και ήταν ανεξάρτητη από το πρόσωπο του Σαμαρά.
Αυτή τη στιγμή, είτε το θέλει, είτε όχι, εκφράζει αυτήν ακριβώς την ανάγκη για διακυβέρνηση της χώρας με βάση το συμφέρον της ελληνικής της ολότητας.
Αν σήμερα αποκοπεί από το κίνημα που τον έφερε στην αρχηγία της ΝΔ, το πολιτικό του τέλος θα επέλθει σχεδόν αυτόματα. Θα γίνει άλλος ένας Καραμανλής, έρμαιο στα χέρια των εχθρών του.
Όσοι σήμερα προπαγανδίζουν υπέρ μιας «οικουμενικής» κυβέρνησης δεν είναι ορκισμένοι εχθροί μόνον του Σαμαρά, που τον πολέμησαν με κάθε ευκαιρία. Είναι και ορκισμένοι εχθροί της ίδιας της χώρας. Είναι οι καλύτεροι μεταπράτες του Μνημονίου, διαπρύσιοι κήρυκες των Σχεδίων Ανάν, υποστηρικτές της παραίτησής μας από την ελληνικότητα της Μακεδονίας, πειθήνιοι υποστηρικτές και όργανα της κυβερνώσας οικονομικής ολιγαρχίας.
Είναι άραγε τυχαίο ότι οι εχθροί της χώρας είναι, ταυτόχρονα, και εχθροί του Σαμαρά;
Ο μόνος λόγος για τον οποίο οι εχθροί του θέλουν να τον βάλουν στη συνευθύνη μιας οικουμενικής κυβέρνησης ή, τουλάχιστον, να τον εγκλωβίσουν σε προεκλογική ρητορική περί οικουμενικής, είναι για να τον εξουδετερώσουν και να μην κυβερνήσει ποτέ όπως μπορεί να κυβερνήσει.
Διότι ο Σαμαράς, χωρίς να είναι ούτε Κάστρο, ούτε Τσάβες, μπορεί να φέρει μια αληθινή επανάσταση, εντελώς αστικής υφής και μορφής, αλλά πάντοτε επανάσταση.
Και έτσι, να σταματήσει η Ελλάδα να είναι το κράτος-προτεκτοράτο, στο οποίο εγχώρια ολιγαρχία και ξένοι προστάτες αλληλοϋποστηρίζονται για να μπορούν να έχουν τη χώρα υπό τον έλεγχό τους.
Είναι ακριβώς το όραμα της υπέρβασης της υποτέλειας (της οποίας το Μνημόνιο αποτελεί την πιο φανερή, μόνον, έκφανση) για το οποίο εμείς όλοι υποστηρίζουμε το Σαμαρά.
Μέσα σε μια οικουμενική είναι βέβαιο ότι η όποια δυνατότητα του Σαμαρά να εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση όχι μόνον δεν θα υλοποιηθεί – αφού η οικονομική ολιγαρχία, ο ξένος παράγοντας, αλλά και το καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ θα στέκονται συνεχώς εμπόδια σε κάτι τέτοιο – αλλά, αντιθέτως, θα ακυρωθεί ακόμη και η δυνατότητά του να το υλοποιήσει ως πρωθυπουργός στο μέλλον.
Πρέπει να πιούμε το πικρό ποτήρι της καταστροφής ως το τέλος…
Ορισμένοι θα πουν: Άντε και γίνεται όπως τα λες. Δεν συμπράττει ο Σαμαράς σε οικουμενική και τελικά εκλέγεται με ποσοστό 60% μεν, αλλά αναλαμβάνει μια κατεστραμμένη χώρα.
Ο αντίλογος σε αυτό το επιχείρημα είναι, ότι δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι η συμμετοχή του Σαμαρά σε οικουμενική κυβέρνηση θα αποτρέψει την καταστροφή. Οι εγγενείς αδυναμίες των οικουμενικών θα αποτρέψουν οποιαδήποτε βελτίωση. Μάλλον χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα, όχι καλύτερα, και αυτό ίσα που θα κινδυνεύσει να το χρεωθεί ο ίδιος ο Σαμαράς!
Από την άλλη, πώς θα αλλάξει, σε οικουμενική, η ακολουθούμενη πολιτική, χωρίς να έχει πεισθεί τόσο η τρόικα, όσο και το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ; Αν η τρόικα και ο ΓΑΠ συμφωνούν για αλλαγή πολιτικής, αυτό μπορεί κάλλιστα να γίνει με τη σημερινή κυβέρνηση, και μάλιστα πιο αποτελεσματικά από ό,τι με οικουμενική, λόγω της σταθερότητας των μονοκομματικών κυβερνήσεων. Αυτό και μόνο δείχνει για τι ψευτοδίλημμα μιλάμε.
Μόνη η αλλαγή οικονομικής πολιτικής δεν μπορεί να λύσει τα αδιέξοδα της χώρας. Το αίτημα ξεφεύγει από την απλή άσκηση οικονομικής πολιτικής και συνίσταται, τελικά, στην ανατροπή της μαζικοποιημένης φαυλοκρατίας που έφερε ως πολιτική κουλτούρα το ΠΑΣΟΚ.
Η κατάρρευση της μαζικοποιημένης φαυλοκρατίας έρχεται σήμερα από το κατάλληλο πρόσωπο, το φυσικό τέκνο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και κατεξοχήν συνεχιστή αυτού που ονομάστηκε «Αλλαγή».
Ο Έλληνας πρέπει να δει μέχρι το τέλος, τι πραγματικά ήταν, τελικά, η «Αλλαγή». Ποιο είναι το πραγματικό, απεχθές πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Διαφορετικά, δεν θα ενηλικιωθεί ποτέ πολιτικά.
Κανένας δεν μπορεί να σωθεί, αν πρώτα δεν το θελήσει. Και για να θελήσει να σωθεί αυτός ο λαός, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσει τις αιτίες της καταστροφής. Του χρειάζεται περισσότερος χρόνος από όσο σε εμάς, τη δυναμική μειοψηφία που στηρίζουμε σήμερα το Σαμαρά.
Μέσα από την καταστροφή που θα φέρει ο ΓΑΠ θα αναγεννηθεί μια πολύ καλύτερη Ελλάδα.
Για να χτίσεις το καινούργιο, πρέπει πρώτα να κατεδαφιστεί το παλιό.
Το παλιό κατεδαφίζεται αυτή τη στιγμή, μπροστά στα μάτια μας! Ας το αφήσουμε να κατεδαφιστεί. Να μην εμποδίσουμε τη διεργασία αυτή με «οικουμενικές» κυβερνήσεις που θα του δώσουν παράταση ζωής!
Ας πιει λοιπόν η χώρα έως τέλους το πικρό ποτήρι της καταστροφής που φέρνει μαζί του ο ΓΑΠ.
Ας μην φοβηθούμε τις ωδίνες του τοκετού της αναγέννησης.
Αύριο το σύνολο του λαού θα είναι μαζί με τον Σαμαρά.. Με το προϋπάρχον κίνημα εθνικής και οικονομικής ανεξαρτησίας, ανεξαρτησίας από τον ξένο παράγοντα και την εγχώρια ολιγαρχία, που βρήκε έκφραση στο πρόσωπο του Σαμαρά.
Η «οικουμενική» είναι το τελευταίο τους μέσο για να μας εμποδίσουν. Ας μην τους κάνουμε τη χάρη!
Επώνυμος
«Δωράκια αυτοϋπονόμευσης στους πολιτικούς αντιπάλους, δεν επιτρέπονται».
Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Για την ακρίβεια, δεν σταμάτησε να παίζεται ούτε στιγμή. Η προσπάθεια του ελλαδικού συστήματος εξουσίας να υποστεί ο Σαμαράς μέρος της φθοράς των κυβερνητικών ευθυνών, ξεκίνησε πρώτα με την περιβόητη «συναίνεση», συνεχίστηκε με τις αδυσώπητες πιέσεις να υπερψηφίσει το Μνημόνιο και κορυφώνεται με τις ποίκιλλες προσπάθειες να συμμετάσχει η ΝΔ υπό την ηγεσία του σε οικουμενική κυβέρνηση.
Σε στιγμές κρίσιμες για τη χώρα, ο Σαμαράς οφείλει να ζυγίσει προσεκτικά τα υπέρ και τα κατά, πριν αποδεχθεί ή απορρίψει τυχόν πρόταση για συμμετοχή του σε οικουμενική κυβέρνηση. Όχι μόνον σε σχέση με την κομματική πορεία της ΝΔ και του ίδιου, αλλά και σε σχέση με την πορεία της χώρας.
Τα υπέρ που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, είναι τα εξής:
1) Η δυνατότητα να επηρεάσει την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική σε διάφορους τομείς, από την οικονομία, μέχρι το νόμο για την ελληνική ιθαγένεια.
2) Η απόκτηση του επικοινωνιακού επιχειρήματος ότι «βοήθησα τη χώρα».
3) Η (τουλάχιστον προσωρινή) συμφιλίωσή του με το σύστημα εξουσίας, αφού οι οικουμενικές κυβερνήσεις ανέκαθεν αποτελούσαν διακαή πόθο των ισχυρών οικονομικών παραγόντων της χώρας.
Τα κατά είναι τα εξής:
1) Η εκ των προτέρων καίρια υπονόμευση της αξιοπιστίας της ΝΔ ως εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης, ιδίως εάν αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο οικουμενικής ήδη πριν τη διενέργεια εθνικών εκλογών.
2) Η δυνατότητα επίρριψης στον ίδιο το Σαμαρά μέρους ή όλης της κυβερνητικής φθοράς. Και αυτό, μάλιστα, τη στιγμή που δεν θα είναι σε θέση να ασκήσει τη δική του πολιτική. Θα φορτώνεται φθορά για μια πολιτική που είναι αμφίβολο αν και έστω εν μέρει θα είναι δική του. Μέσα σε περιβάλλον επικοινωνιακής κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην εισπράξει ο Αντώνης πολύ περισσότερη κυβερνητική φθορά από όση θα του αναλογεί!
3) Η έλλειψη σταθερότητας στην διακυβέρνηση της χώρας. Είδαμε και το 1989-1990, ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας ήταν εξ ορισμού θνησιγενείς.
4) Κάθε απόφαση θα είναι αποτέλεσμα συνεχών διακομματικών παζαριών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα γίνεται, τελικά, η καλύτερη επιλογή. Είναι προτιμότερο να ασκείται ενιαίο σύνολο πολιτικής, για την οποία κάποιος αναλαμβάνει συνολικά την ευθύνη, παρά αχταρμάς επιμέρους πολιτικών, που καθορίζονται όχι με κριτήρια ορθότητας, αλλά με παζαρέματα. Μια ενιαία πολιτική, αν είναι λάθος, αλλάζει στην πορεία, ενώ το συνοθύλευμα πολιτικών σε οικουμενική κυβέρνηση αλλάζει πολύ πιο δύσκολα, ακριβώς διότι δεν υπάρχει κάποιος να πάρει την τελική ευθύνη.
5) Η ουσία της ασκούμενης πολιτικής σε κυβερνήσεις συνεργασίας υποχωρεί έναντι της επικοινωνιακής διαχείρισής της, πολύ περισσότερο από όσο σε μονοκομματικές κυβερνήσεις: Το «blame game» (ελληνιστί: αλληλοεπίρριψη ευθυνών) το ζούμε σήμερα σε μονοκομματική κυβέρνηση. Φανταστείτε να έχουμε οικουμενική!
6) Με δεδομένο ότι, για το σημερινό χάλι της χώρας (Μνημόνιο), ευθύνονται οι εξωφρενικοί χειρισμοί του ΓΑΠ, ο Σαμαράς πρέπει να τον αφήσει να πληρώσει μόνος του το τίμημα της πολιτικής του και των λαθών του. Όπως έχει γράψει επανειλημμένα το antinews, «δωράκια αυτοϋπονόμευσης στους πολιτικούς αντιπάλους, δεν επιτρέπονται».
Ήδη, η παραπάνω σύγκριση δείχνει ότι υπερτερούν ξεκάθαρα τα αρνητικά, όχι μόνον για τον ίδιο το Σαμαρά, αλλά, κυρίως, για τη χώρα. Η οποία, για να υπερβεί την κρίση, έχει ανάγκη από κυβερνητική σταθερότητα, που καμία κυβέρνηση συνεργασίας δεν θα της προσφέρει.
Ας σκεφτούμε μόνον ότι μίλησε για εκλογές ο ΓΑΠ και τα spreads αμέσως εκτινάχτηκαν! Σκεφτείτε μια οικουμενική, όπου η διατάραξη της συνεργασίας των κομμάτων θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Πώς περιμένουμε να βγούμε από το Μνημόνιο με κυβέρνηση συνεργασίας;
Η μακρόπνοη οπτική
Πέρα από τη βραχυπρόθεσμη-διαχειριστική οπτική που εκθέσαμε παραπάνω, το ζήτημα είναι κατά βάθος πολύ ευρύτερο και σχετίζεται με το όραμα που έχουμε για την Ελλάδα όσοι υποστηρίζουμε το Σαμαρά.
Το Σαμαρά δεν τον υποστηρίξαμε για να γίνει αορίστως «η ΝΔ» ή ο ίδιος κυβέρνηση. Δεν τον υποστηρίξαμε ούτε καν για να βγει η χώρα από μια κρίση που δεν είχε ακόμη καλά-καλά εκδηλωθεί όταν ο Σαμαράς εκλεγόταν αρχηγός της ΝΔ.
Ο Σαμαράς ήταν η λαϊκή απάντηση στο πολιτικό κενό που είχε αφήσει πίσω της η πλήρης υποταγή του πολιτικού συστήματος στον ξένο παράγοντα και στους νταβατζήδες, καθώς η παταγώδης αποτυχία του Καραμανλή στη διμέτωπη αυτή μάχη.
Δεν δημιουργήθηκαν τυχαία οι «κινηματικές διαδικασίες» που, σε πείσμα πανίσχυρων συμφερόντων έφεραν τελικά το Σαμαρά στην αρχηγία ενός κόμματος εξουσίας.
Η ανάγκη δηλαδή για «έναν Σαμαρά» που θα σκέφτεται και θα δρα πατριωτικά, με γνώμονα το συμφέρον της ολότητας και όχι αλλότρια συμφέροντα, προϋπήρχε και ήταν ανεξάρτητη από το πρόσωπο του Σαμαρά.
Αυτή τη στιγμή, είτε το θέλει, είτε όχι, εκφράζει αυτήν ακριβώς την ανάγκη για διακυβέρνηση της χώρας με βάση το συμφέρον της ελληνικής της ολότητας.
Αν σήμερα αποκοπεί από το κίνημα που τον έφερε στην αρχηγία της ΝΔ, το πολιτικό του τέλος θα επέλθει σχεδόν αυτόματα. Θα γίνει άλλος ένας Καραμανλής, έρμαιο στα χέρια των εχθρών του.
Όσοι σήμερα προπαγανδίζουν υπέρ μιας «οικουμενικής» κυβέρνησης δεν είναι ορκισμένοι εχθροί μόνον του Σαμαρά, που τον πολέμησαν με κάθε ευκαιρία. Είναι και ορκισμένοι εχθροί της ίδιας της χώρας. Είναι οι καλύτεροι μεταπράτες του Μνημονίου, διαπρύσιοι κήρυκες των Σχεδίων Ανάν, υποστηρικτές της παραίτησής μας από την ελληνικότητα της Μακεδονίας, πειθήνιοι υποστηρικτές και όργανα της κυβερνώσας οικονομικής ολιγαρχίας.
Είναι άραγε τυχαίο ότι οι εχθροί της χώρας είναι, ταυτόχρονα, και εχθροί του Σαμαρά;
Ο μόνος λόγος για τον οποίο οι εχθροί του θέλουν να τον βάλουν στη συνευθύνη μιας οικουμενικής κυβέρνησης ή, τουλάχιστον, να τον εγκλωβίσουν σε προεκλογική ρητορική περί οικουμενικής, είναι για να τον εξουδετερώσουν και να μην κυβερνήσει ποτέ όπως μπορεί να κυβερνήσει.
Διότι ο Σαμαράς, χωρίς να είναι ούτε Κάστρο, ούτε Τσάβες, μπορεί να φέρει μια αληθινή επανάσταση, εντελώς αστικής υφής και μορφής, αλλά πάντοτε επανάσταση.
Και έτσι, να σταματήσει η Ελλάδα να είναι το κράτος-προτεκτοράτο, στο οποίο εγχώρια ολιγαρχία και ξένοι προστάτες αλληλοϋποστηρίζονται για να μπορούν να έχουν τη χώρα υπό τον έλεγχό τους.
Είναι ακριβώς το όραμα της υπέρβασης της υποτέλειας (της οποίας το Μνημόνιο αποτελεί την πιο φανερή, μόνον, έκφανση) για το οποίο εμείς όλοι υποστηρίζουμε το Σαμαρά.
Μέσα σε μια οικουμενική είναι βέβαιο ότι η όποια δυνατότητα του Σαμαρά να εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση όχι μόνον δεν θα υλοποιηθεί – αφού η οικονομική ολιγαρχία, ο ξένος παράγοντας, αλλά και το καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ θα στέκονται συνεχώς εμπόδια σε κάτι τέτοιο – αλλά, αντιθέτως, θα ακυρωθεί ακόμη και η δυνατότητά του να το υλοποιήσει ως πρωθυπουργός στο μέλλον.
Πρέπει να πιούμε το πικρό ποτήρι της καταστροφής ως το τέλος…
Ορισμένοι θα πουν: Άντε και γίνεται όπως τα λες. Δεν συμπράττει ο Σαμαράς σε οικουμενική και τελικά εκλέγεται με ποσοστό 60% μεν, αλλά αναλαμβάνει μια κατεστραμμένη χώρα.
Ο αντίλογος σε αυτό το επιχείρημα είναι, ότι δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι η συμμετοχή του Σαμαρά σε οικουμενική κυβέρνηση θα αποτρέψει την καταστροφή. Οι εγγενείς αδυναμίες των οικουμενικών θα αποτρέψουν οποιαδήποτε βελτίωση. Μάλλον χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα, όχι καλύτερα, και αυτό ίσα που θα κινδυνεύσει να το χρεωθεί ο ίδιος ο Σαμαράς!
Από την άλλη, πώς θα αλλάξει, σε οικουμενική, η ακολουθούμενη πολιτική, χωρίς να έχει πεισθεί τόσο η τρόικα, όσο και το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ; Αν η τρόικα και ο ΓΑΠ συμφωνούν για αλλαγή πολιτικής, αυτό μπορεί κάλλιστα να γίνει με τη σημερινή κυβέρνηση, και μάλιστα πιο αποτελεσματικά από ό,τι με οικουμενική, λόγω της σταθερότητας των μονοκομματικών κυβερνήσεων. Αυτό και μόνο δείχνει για τι ψευτοδίλημμα μιλάμε.
Μόνη η αλλαγή οικονομικής πολιτικής δεν μπορεί να λύσει τα αδιέξοδα της χώρας. Το αίτημα ξεφεύγει από την απλή άσκηση οικονομικής πολιτικής και συνίσταται, τελικά, στην ανατροπή της μαζικοποιημένης φαυλοκρατίας που έφερε ως πολιτική κουλτούρα το ΠΑΣΟΚ.
Η κατάρρευση της μαζικοποιημένης φαυλοκρατίας έρχεται σήμερα από το κατάλληλο πρόσωπο, το φυσικό τέκνο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και κατεξοχήν συνεχιστή αυτού που ονομάστηκε «Αλλαγή».
Ο Έλληνας πρέπει να δει μέχρι το τέλος, τι πραγματικά ήταν, τελικά, η «Αλλαγή». Ποιο είναι το πραγματικό, απεχθές πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Διαφορετικά, δεν θα ενηλικιωθεί ποτέ πολιτικά.
Κανένας δεν μπορεί να σωθεί, αν πρώτα δεν το θελήσει. Και για να θελήσει να σωθεί αυτός ο λαός, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσει τις αιτίες της καταστροφής. Του χρειάζεται περισσότερος χρόνος από όσο σε εμάς, τη δυναμική μειοψηφία που στηρίζουμε σήμερα το Σαμαρά.
Μέσα από την καταστροφή που θα φέρει ο ΓΑΠ θα αναγεννηθεί μια πολύ καλύτερη Ελλάδα.
Για να χτίσεις το καινούργιο, πρέπει πρώτα να κατεδαφιστεί το παλιό.
Το παλιό κατεδαφίζεται αυτή τη στιγμή, μπροστά στα μάτια μας! Ας το αφήσουμε να κατεδαφιστεί. Να μην εμποδίσουμε τη διεργασία αυτή με «οικουμενικές» κυβερνήσεις που θα του δώσουν παράταση ζωής!
Ας πιει λοιπόν η χώρα έως τέλους το πικρό ποτήρι της καταστροφής που φέρνει μαζί του ο ΓΑΠ.
Ας μην φοβηθούμε τις ωδίνες του τοκετού της αναγέννησης.
Αύριο το σύνολο του λαού θα είναι μαζί με τον Σαμαρά.. Με το προϋπάρχον κίνημα εθνικής και οικονομικής ανεξαρτησίας, ανεξαρτησίας από τον ξένο παράγοντα και την εγχώρια ολιγαρχία, που βρήκε έκφραση στο πρόσωπο του Σαμαρά.
Η «οικουμενική» είναι το τελευταίο τους μέσο για να μας εμποδίσουν. Ας μην τους κάνουμε τη χάρη!
Επώνυμος
This entry was posted in Επισημαίνουμε. Bookmark the permalink
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)