Γράφει η Ελένη Θεοχάρους
Ο Ερντογάν ο Μεγαλοπρεπής προχωρεί ακάθεκτος προς υλοποίηση του στόχου του και δεν υπολογίζει κανέναv. Ούτε δικαστές, ούτε βουλευτές, ούτε διανοούμενους, ούτε Ακαδημαϊκούς, ούτε στρατιωτικούς, ούτε κληρικούς. Όποιος σηκώσει κεφάλι είτε φυλακίζεται, είτε κατατάσσεται σε λίστα αγνοουμένων.
Ουδεμία νόμιμη διαδικασία τηρείται για τις συλλήψεις και οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Άγκυρα έναντι της ΕΕ, προκειμένου να προωθηθεί η ένταξη της στην κοινότητα, αγνοούνται περιφρονητικά. Ο Ερντογάν ο Μεγαλοπρεπής δίνει επιπλέον μαθήματα δημοκρατίας στην ΕΕ, τη στιγμή που έχει υπερβεί κάθε όριο ως προς την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. To Κόμμα του, το ΑΚΡ, θα αποβληθεί πολύ σύντομα από την Συμμαχία Μεταρρυθμιστών και Συντηρητικών της Ευρώπης (ACRE). Η ACRE - Συμμαχία δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις με το ECR του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξ αιτίας της συμμετοχής του ΑΚΡ.
Εξ αιτίας της συμμετοχής του ΑΚΡ η Αλληλεγγύη δεν συμμετέχει στην ACRE -Συμμαχία. Είναι βασικός όρος για μας η αποβολή του Ερντογανικού φασισμού πριν μπούμε στην ACRE - Συμμαχία, για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Ο Ερντογάν κατέχει παρανόμως και με τη δύναμη των όπλων της χώρας του, κράτος - μέλος της ΕΕ, το απειλεί διαρκώς και διεξάγει επιθετικές αεροναυτικές ασκήσεις παράνομα πολύ κοντά στις ακτές του. Ωστόσο ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και οι ηγεσίες των κομμάτων που τον στηρίζουν ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, τηρούν σιγή ιχθύος. Και παρά τις πολλαπλές παράνομες επισκέψεις κυβερνητικών παραγόντων από την Τουρκία στα κατεχόμενα για να πείσουν τις 100 χιλιάδες τούρκους ψηφοφόρους να συγκατανεύσουν στην αλλαγή του Συντάγματος της χώρας, δεν υπάρχει αντίδραση της Κυπριακής Κυβέρνησης. Στην ουσία κάνουν πλάτες στην Τουρκία στην Ευρώπη. Άλλωστε, για τόσο καιρό μας έλεγαν ότι δεν είναι πρόσφορο το έδαφος για την Κυπριακή Δημοκρατία να τηρήσει σκληρή στάση στην ΕΕ, ούτε να ζητήσει την επιβολή κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας, της χώρας που συνεχίζει να κατέχει παράνομα την Κύπρο.
Ούτε καν μετά τις έσχατες επιθετικές ενέργειες της Άγκυρας, δεν καταγγέλθηκε η Τουρκία, για τη στάση της στο Κυπριακό. Κυβέρνηση και ΑΚΕΛ συνεχίζουν την πολιτική του εξευμενισμού, του καλοπιάσματος, της εξημέρωσης του θηρίου του ημερώματος της στρίγγλας. Έχουν ακόμη την ψευδαίσθηση και την προσδοκία ότι μετά το δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου θα γίνει το θαύμα. Ο Ερντογάν θα γίνει ξανά καλός, δημοκράτης, εκσυγχρονιστής, ευρωπαίος ηγέτης και θα δώσει λύση στο Κυπριακό. Διότι θέλει λύση.
Με τη διαφορά ότι, όταν αναφέρεται σε λύση εννοεί τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την αντικατάστασή της από δυο ισότιμου καθεστώτος συνιστώντα κράτη και την τριχοτόμηση της Κυπριακής ΑΟΖ. Θέλει τη μετατροπή της Κύπρου σε επαρχία της Τουρκίας με την υπογραφή μας. Ραγιάδες μας θέλει και όχι πολίτες της ΕΕ. Όπως θέλει να μετατρέψει την Ολλανδία και τη Γερμανία ψευδοκράτη, υποτελή στην Άγκυρα. Υποτελή στην Αυτοκρατορία του. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιεί τους τουρκικούς πληθυσμούς που ζουν στην Ευρώπη για να στραφούν εναντίον των ηγεσιών των κρατών όπου βρήκαν στέγη, εργασία και ευημερία. Η τουρκική πολιτική γίνεται αντιληπτή και από τους Ολλανδούς και από τους Γερμανούς και από άλλους. Μόνο από την Κυπριακή Κυβέρνηση και τις ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή η πολιτική Ερντογάν. Και πώς να γίνει αντιληπτή, όταν ακόμη θεωρούν τον Ερντογάν, δημοκράτη και εκσυγχρονιστή; Τώρα τι θα πουν στον κόσμο; Ότι η πολιτική τους απέτυχε ή ότι ήταν λανθασμένη ή και τα δυο; Μα αν το παραδεχθούν δεν θα πρέπει να παραιτηθούν και να φύγουν; Μα αυτοί ετοιμάζονται αψά-γεμάτα για τις επόμενες προεδρικές εκλογές.
Και πάλι ζουν όμως με ψευδαισθήσεις. Εκτός και αν βρουν συμμάχους μέσα στον «ενδιάμεσο» χώρο, οι οποίοι θα θέσουν και αυτοί πάνω από την σωτηρία της Πατρίδας, τον Προεδρικό θώκο.
