Σελίδες

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ






Το Παγκύπριο Εθνικολαϊκό Απευλευθερωτικό Μέτωπο (ΠΕΑΜ) διοργανώνει δημόσια ανοικτή συζήτηση, με αφορμή την επέτειο της συμφωνίας Μακαρίου-Ντενκτάς της 12ης Φεβρουαρίου του 1977, με θέμα:

«Επανεξετάζοντας τη συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς του ’77 και το θέμα της Διζωνικής-Δικοινοτικής Ομοσπονδίας»

Στη συζήτηση θα μιλήσουν ο δικηγόρος, κος Λουκής Λουκαίδης, πρώην δικαστής του ΕΔΑΔ με θέμα: «Συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς: Εξελίξεις και Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» και ο κος Χρήστος Ιακώβου, διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ) με θέμα: «Η συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς του ’77 μέσα από τα συγγράμματα του Ραούφ Ντενκτάς»

Συντονιστής: Σάββας Παύλου, Φιλόλογος - Συγγραφέας

Η εκδήλωση, η οποία είναι ανοικτή για το κοινό, θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011 και ώρα 7.30 μ.μ. στην αίθουσα Τελετών του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ παρά την Ιερά Αρχιεπισκοπή στη Λευκωσία.

Χαιρετισμούς στην εκδήλωση θα απευθύνουν η Α. Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος Β΄ και ο Αρχηγός της Αντίστασης κ. Μίκης Τεμβριώτης.

Έλληνες και Αρμένιοι λαοί του Χρόνου και όχι του Χώρου μπορούν να δημιουργήσουν μαζί το μέλλον τους.


H ελληνο-αρμενική συμμαχία

Posted by ΛΑΚΕΔΑΙΜΩΝ στο 23/01/2011
 
 
Rate This

Γράφει :  ο Νίκος  Λυγερός,στρατηγικός αναλυτής
Η έννοια της ελληνο-αρμενικής συμμαχίας δεν είναι πρόσφατη. Παραδοσιακά και διαχρονικά αυτές οι δύο χώρες έχουν βαθιά κοινά σημεία και στοιχεία και δεν έχουν ανάγκη από έναν κοινό εχθρό, για να αναπτύξουν στενές σχέσεις. Η ίδια η ιστορία, τα ελληνικά γράμματα και τα σιδερένια έχουν καταγράψει μία κοινή αντίληψη του κόσμου,  η οποία δεν βασίζεται αποκλειστικά στη θρησκεία. Συμβίωσαν μαζί και σε άλλους χώρους και τόπους κι οι δύο λαοί μας ξέρουν πόσο συμβατοί είναι ακόμα και σε φάσεις κρίσης. Βέβαια πλέον το πιο καθοριστικό στοιχείο είναι ότι γνώρισαν και οι δύο τη γενοκτονία και ξέρουν τι σημαίνει να υποστείς ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Επίσης, βιωματικά κατέχουν την έννοια της κατοχής, αλλά και της απελευθέρωσης όσον αφορά το ιστορικό τους έδαφος. Δεν έχουν ούτε καν ανάγκη να μάθουν τη σημασία της αντίστασης, διότι είναι ουσιαστικά η ζωή τους. Ένα άλλο στοιχείο που τους χαρακτηρίζει είναι η διασπορά. Είναι λαοί της εξορίας και της ξενιτιάς, όχι μόνο για λόγους οικονομικούς, αλλά λόγω της βαρβαρότητας. Αυτός ο εξαναγκασμός έχει δώσει και μεγαλύτερη αξία στους ανθρώπους τους, διότι δεν μπορούσαν να καθοριστούν απλά από τη γη τους. Αυτός ο ξεριζωμός άλλαξε ριζικά και για τους δύο αυτούς λαούς τη λέξη «ρίζες». Κι είναι η ιστορικότητά τους κι όχι η γεωγραφία που αποτελεί το υπόβαθρό τους. Με άλλα λόγια, πιο στρατηγικά, είναι λαοί του χρόνου κι όχι του χώρου. Έτσι αντιμετώπισαν και λαούς του χώρου που προσπάθησαν όχι μόνο να τους επιβάλλουν τους κανόνες και τους νόμους τους, αλλά και να εξοντώσουν εξ ολοκλήρου. Έχουν θύματα, επιζήσαντες αλλά και δίκαιους. Με όλο αυτό το πλαίσιο πρέπει να αναλύσουμε την έννοια της ελληνο-αρμενικής συμμαχίας. Αυτή η εποικοδομητική προσέγγιση εξηγεί και την ανάγκη αυτής της σύγκλησης των γεωστρατηγικών στόχων. Τα Βαλκάνια κι ο Καύκασος αποτελούν χώρους, όπου εμφανίζονται τα τριπλά σημεία επαφής, τα οποία λειτουργούν ως τοποστρατηγικά νοητικά σχήματα. Ανήκουν και οι δύο χώρες μας στα σημεία τριβής που προκαλούν οι δεξαμενές έλξης μεγάλων δυνάμεων. Κατά συνέπεια, στοχεύουν στο βάθος χρόνου όχι μόνο για να επιζήσουν, αλλά για να παίξουν και να δημιουργήσουν το μέλλον. Γνωρίζουν τι θυσία αντιπροσωπεύει η μνήμη και το χρέος του παρελθόντος. Με την αντίστασή τους ήδη από την αρχαιότητα, έχουν προσφέρει στην ανθρωπότητα και γι’ αυτό έγιναν και στόχοι από άλλα κράτη που δεν τα σέβονται. Έτσι δεν είναι μόνο αναμενόμενη η ελληνο-αρμενική προσέγγιση, αλλά και απαραίτητη για να υπάρξουν τα νοητικά σχήματα, ώστε ν’ αντισταθούν σε άλλες επιθέσεις της βαρβαρότητας και της λήθης. Σε γενικότερο πλαίσιο, όπου μπορούν να συμπεριληφθούν το Αρτσάχ και η κατεχόμενη Κύπρος, υπάρχουν στρατηγικές απαιτήσεις όσον αφορά στην ανθεκτικότητα. Η προστασία της Ελλάδας προέρχεται από τη θάλασσα κι η προστασία της Αρμενίας προέρχεται από τα βουνά. Δίχως θάλασσα και δίχως βουνά αυτοί οι δύο λαοί μπορεί να μην υπήρχαν πια. Έτσι πρέπει να δώσουν σημασία στα στρατηγικά σημεία που θα αναπτύξουν αναλογικά, για να πετύχουν στόχους τους οποίους οι μη ειδικοί θεωρούν όχι μόνο ουτοπικούς, αλλά σχεδόν αδιανόητους. Ακόμα και οι μικρές χώρες μπορούν να έχουν υψηλή στρατηγική. Κι εκεί βρίσκεται η ουσία αυτής της συμμαχίας. Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι λαοί μας ζουν με τη θάλασσα και τα βουνά και πιστεύουν στον ήλιο της δικαιοσύνης. Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν να μην πιστέψουν και στις ικανότητές τους, για να δημιουργήσουν το μέλλον τους μαζί.
τόνοι και πνεύματα

Στο ΣτΕ ο νόμος που δίνει ελληνική ιθαγένεια σε αλλοδαπούς


Στα χέρια του ΣτΕ ο νόμος που δίνει ελληνική ιθαγένεια σε αλλοδαπούς

Εφημερίδα Πρώτο Θέμα, Κυριακή 16.01.2010, σελίδα 44, Ρεπορτάζ του Γιώργου Διονυσόπουλου http://protothema.gr/files/1/kyriakatikoPDF/308soma.pdf
Διαβάστε σχετικά στο http://syntagmagr.blogspot.com/2011/01/22032011.html
http://dexter-dexter1.blogspot.com/2011/01/blog-post_23.html

Το ραραγιαδίστικο πολιτικό κατεστημένο οδηγεί από την Ομοσπονδία στην Συνομοσπονδία





Γλωσσική διχοτόμηση προτείνει ο αντιπρόσωπος των κτηνοτούρκων φονιάδων, Ντερβίς Έρογλου. Σύμφωνα πε την πρόταση, που είναι έτοιμοι να καταθέσουν οι τούρκοι κατακτητές στην επικείμενη τριμερή συνάντηση της Γενεύης, “δεν θα μπορούν να εγκαθίστανται στην τουρκική πλευρά όσοι δεν γνωρίζουν την τουρκική γλώσσα και στην ελληνική όσοι δεν γνωρίζουν την ελληνική”. Εκτός αυτού η πρόταση “προβλέπει κυριαρχία για κάθε ένα από τα ιδρυτικά κράτη”, ενώ “διευρύνονται τα δικαιώματα των εγγυητριών χωρών και προτείνεται, να εγγυώνται οι εγγυήτριες χώρες την εδαφική ακεραιότητα και των ιδρυτικών κρατών”. Τέλος η δέσμη προβλέπει “για τα ιδρυτικά κράτη, το δικαίωμα σύναψης συμφωνιών με άλλα κράτη σε όλα τα θέματα τα οποία δεν θα μεταβιβασθούν στο ομόσπονδο κράτος”.(περισσότερα εδώ).
Οι προτάσεις αυτές δεν έχουν καμία σχέση με το δυτικό πολιτισμό ,με το ευρωπαϊκό κεκτημένο , με τις δημοκρατικές αξίες , με τη πολιτισμένη ανθρωπότητα Είναι προτάσεις απερίγραπτης βαρβαρότητας που αν είχαν καθολική ισχύ στην Ευρώπη, δεν θα μπορούσαμε να βγούμε έξω από τα σπίτια μας. 
Το περίεργο είναι, πως προέκυψαν τέτοιες προτάσεις ύστερα από την μακρά πορεία των συνομιλιών κυπριακής δήθεν ιδιοκτησίας; Τι άλλαξε ξαφνικά ενώ πήγαιναν όλα καλά , ενώ υπήρχε «συμφωνημένη βάση» που επέτρεπε μειδιάματα και χαριέστατες συνευρέσεις και συνεστιάσεις;
Το ραγιαδίστικο πολιτικό κατεστημένο, μας κρύβει την αλήθεια που δεν είναι άλλη από την συμφωνημένη με τους τούρκους , για μεθοδευμένη μετάβαση από την ομοσπονδία στην συνομοσπονδία. Άλλως δεν εξηγείται η επιμονή των κρατούντων , με την σύμφωνη γνώμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για συνέχιση του διαλόγου , σε ένα κλίμα αισχρών υποχωρήσεων από τη πλευρά μας και ιταμών απαιτήσεων από την τουρκική πλευρά.
Ξυπνάτε έλληνες , μην αφήνετε διάφορους μελίρρυτους πατριδοκάπηλους να σας παρασύρουν. Ατσαλώστε τις καρδιές σας με οργή και μίσος προς τη τυραννία . Η ώρα της φλογώδους συγκρούσεως πλησιάζει.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ



0

Τελέσθηκε σήμερα το θρησκευτικό μνημόσυνο του αρχηγού της ΕΟΚΑ Γεωργίου Γρίβα Διγενή.
Εκ μέρους του Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος , ο αντιπρόεδρος του , κ. Αντώνης Πιερίδης κατέθεσε στεφάνι στο τάφο του αθάνατου αρχηγού.
Πολύ ενοχλητική ήταν η παρουσία στο χώρο του κρησφυγέτου, διαφόρων νενέκων και τουρκοπροσκυνημένων που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τον Διγενή για να εγκλωβίζουν στα κομματικά σχήματα της δεξιάς , αγνούς εθνικόφρονες και πατριώτες. Δεν ξεχνούμε ότι αυτή η δεξιά με όλες τις κατά καιρούς εκφάνσεις της, πρόδωσε τον αγώνα του Διγενή και έσυρε τη Κύπρο στο αιώνιο αίσχος της Ζυρίχης και των πολλαπλών υποχωρήσεων που ακολούθησαν.
Ύψιστη τιμή προς τον αρχηγό της μιας και αδιαίρετης ΕΟΚΑ 1955-1974 , είναι η συνέχιση του αγώνος για μια Κύπρο ελεύθερη και ελληνική. Σε αυτό τον ανυποχώρητο αγώνα είμαστε παρόντες.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ

Προς Αλβανούς κατσαπλιάδες:Τρεις μοίρες Ελλήνων Καταδρομέων αρκούν για σας. Εξ άλλου οι Ηπειρώτες (βόρειοι και νότιοι) είναι εδώ και έτοιμοι!


 Διαβάζω στα διάφορα ιστολόγια την ανησυχία των Ελλήνων για την επιθετική στάση ορισμένων ανεγκέφαλων Αλβανών οι οποίοι εξοπλίζονται και συγκροτούν, δήθεν, στρατό με σκοπό την απελευθέρωση "αλβανικών εδαφών υπό ξένη κατοχή" και την δημιουργία της "μεγάλης Αλβανίας".

Ξέρω από προσωπική πείρα (Ηπειρώτης γαρ) ότι δεν πρέπει να παίρνει κανείς στα σοβαρά δηλώσεις Αλβανών "καπεταναίων" τύπου Kushtrim Tirovica, που μάλλον πρόκειται περί νέου "πολεμιστή" τύπου μαφιόζου Thachi, αλλά για να μην περνούν ιδέες από τα μυαλά μερικών των εδώ φιλοξενουμένων Αλβανών  έχω να σας πω ότι το 1977 ο τότε διοικητής της 1ης Στρατιάς στρατηγός Κόρκας, εδώ στα Γιάννινα και κατά την εξέλιξη άσκησης είπε, και πιστεύω να το θυμάται ο στρατηγός, το εξής: "Δώστε μου έναν λόχο καταδρομών και σε μια εβδομάδα θα είμαι στα Τίρανα".

Όσο και να φαίνεται αστείο θέλω να σας πω ότι ο στρατηγός το πίστευε ακράδαντα. Αλλά και αν ακόμη το θεωρήσουμε υπερβολή για την 10ετία του '70, σήμερα είμαι βέβαιος ότι τρεις μοίρες Ελλήνων καταδρομέων σε μια εβδομάδα θα βρίσκονται στα Τίρανα και θέλω να ακούσω αντίθετες απόψεις επί του θέματος.

Έχετε την εντύπωση ότι ο αλβανικός στρατός είναι καλύτερος από εκείνον της εποχής του Χότζα; Ότι είναι πιο εκπαιδευμένος και καλύτερα εξοπλισμένος;

Έχετε την εντύπωση ότι η εξέλιξη του Κοσόβου είναι αποτέλεσμα απελευθερωτικών αγώνων και της παλικαριάς των Αλβανών του Θάτσι; Το μόνο που κάνανε ήταν το εμπόριο ναρκωτικών, ανθρωπίνων οργάνων και ίσως και λευκής σαρκός. Ας μην ήταν η βρωμερή  Μαντλίν Ωλμπράιτ και η αμερικάνικη αεροπορία και θα βλέπανε τα θρασίμια του κερατά ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα απέναντι στους Σέρβους πατριώτες.

Έχετε την εντύπωση ότι επειδή φιλήσυχοι Έλληνες, κυρίως γεροντάκια των παραμεθόριων περιοχών και των αφύλακτων γειτονιών της Αθήνας, τρέμουν την ληστρική εγκληματική  δράση αδίστακτων Αλβανών κακοποιών σε συνδυασμό με την εγκληματική απουσία της ελληνικής πολιτείας, υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που να τους παίρνει στα σοβαρά ή να τους φοβάται;

Αγαπητοί γείτονες. Δεν έχουμε καμιά αντίρρηση να σας φιλοξενούμε, και μάλιστα υπό όρους, στην χώρα μας αλλά μην το παρατραβάτε. Επειδή βρίσκονται μερικοί  
Τριανταφυλλόπουλοι ή Καμίνηδες    (χαμένα κορμιά)  να σας στηρίζουν, ακόμη και στις ηλιθιότητές σας, νομίζετε ότι ο Έλληνας θα αργήσει να πάρει ανάποδες στροφές;

Φαίνεται ότι το μόνο που σας έμεινε από το παρελθόν είναι η ανάμνηση των κατσαπλιάδων του κομμουνιστικού "δήθεν δημοκρατικού στρατού" που έντρομοι μπαινόβγαιναν  τα ελληνο-αλβανικά σύνορα για να σωθούν τότε, την περίοδο 1946-49 που πολεμούσαν την Ελλάδα και νομίζετε ότι όλοι οι Έλληνες είναι σαν τα "παλικάρια"  εκείνα. Θέλετε σκόπιμα να ξεχνάτε τον Έλληνα φαντάρο του 1940, του 1912-13 και τον επαναστάτη του 1821. Θέλετε επίσης σκόπιμα να ξεχνάτε την παλικαριά των Χειμαριωτών  Ελλήνων που μόνοι μέσα σε όλη την Αλβανία είπαν το μεγάλο ΟΧΙ στα σχέδια του Εμβέρ Χότζα και των σοβιετικών τότε με την αποχώρηση των Ιταλογερμανών και ότι ο Χότζα, κατά την μακρά "δημοκρατικιά θητεία του" τους μόνους που υπολόγιζε ήταν οι Έλληνες Χειμαριώτες.

Αγαπητοί συν-Έλληνες, με το παρόν δεν κάνω "στρατιωτική εκτίμηση" αλλά θέλω να ξέρετε ότι  πράγματι οι Αλβανοί αντιμετωπίζονται σε χρόνο μηδέν και το ξέρουν. Τώρα αν θελήσουν οι "σύμμαχοι Αμερικάνοι" το "πράγμα" διαφέρει αλλά και τότε.....δεν έχουν παρά..... να δοκιμάσουν.

Φίδι κολοβό που τους έφαγε!

Αλήθεια πώς λέγεται το" κολοβό φίδι" στα αλβανικά;

Κάτι τρέχει με τον Ερντογάν. Ποιος είναι τελικά και τι επιδιώκει;



Εκτύπωση | 23/01/2011 | Της Μαρίας Ζαχαράκη στην ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Τις τελευταίες εβδομάδες ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, με τις παράτολμες δηλώσεις του και τη ριψοκίνδυνη στάση του απέναντι σε μία σειρά θεμάτων, έχει χάσει την υποστήριξη της φιλελεύθερης εκείνης μερίδας της κοινωνίας, που κάποτε έπινε νερό στο όνομά του, κι έχει στραφεί προς άλλες επωδούς. Μέσα σε ένα μήνα, και περίπου πέντε μήνες πριν από τις εκλογές του Ιουνίου, ο Ταγίπ Ερντογάν απέρριψε τα κουρδικά αιτήματα για πολιτική αποκέντρωση και περισσότερη αυτονομία. Τα «έβαλε» με ένα άγαλμα στο Καρς, «το Μνημείο της Ανθρωπότητας», που έστησαν ακαδημαϊκοί για χάρη της τουρκο-αρμενικής φιλίας, χαρακτηρίζοντάς το ως «έκτρωμα» και ζητώντας την αποκαθήλωσή του.
Το κόμμα του έθεσε σε ισχύ μία σειρά νέων περιορισμών για το αλκοόλ, με τον Τούρκο Πρωθυπουργό να αποδίδει σε όσους πίνουν τους χειρότερους χαρακτηρισμούς («αυτοί που στρεκλάνε από το μεθύσι και δεν τους μιλάμε»). Σηκώθηκε κι έφυγε από τα εγκαίνια του νέου γηπέδου της ομάδας ποδοσφαίρου Γαλατασαράι όταν κάποιοι οπαδοί τον γιουχάισαν, δημιουργώντας μεγάλο θέμα και ζητώντας από τη διοίκηση της ομάδας να ζητήσει συγγνώμη…
Μέλη της κυβέρνησής του καταφέρθηκαν κατά της τηλεοπτικής σειράς με θέμα τη ζωή του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, επειδή πίνει και γλεντά μέσα στο χαρέμι «προσβάλλοντας τους προγόνους μας», ενώ η τελευταία πράξη της... ερντογανικής συμπεριφοράς αποτέλεσε η μήνυση κατά του Αχμέτ Αλτάν, εκδότη της εφημερίδας «Ταράφ», για προσβολή κατά του προσώπου του.
Κάνοντας στροφή 90 μοιρών, ο Αχμέτ Αλτάν και η εφημερίδα του, η οποία έχει στηρίξει πολλές φορές την κυβέρνηση και είναι εκείνη που είχε αποκαλύψει τα μεγαλύτερα σκάνδαλα κατά του στρατού, με ένα άρθρο υπό τον τίτλο «Ο Ερντογάν και η τσάμπα μαγκιά», παρομοίαζε τον Τούρκο Πρωθυπουργό με πόντιο, που όταν άκουσε στο ραδιόφωνο «Προσοχή! Προσοχή! Ένας τρελός οδηγεί στο αντίθετο ρεύμα της εθνικής!», κοιτώντας τα αυτοκίνητα που έρχονταν κατά πάνω του, αναρωτήθηκε «Μόνο ένας; Εκατοντάδες τρελοί πάνε ανάποδα», και του έσυρε τον εξάψαλμο.
Τον κατηγόρησε για έλλειψη ειλικρίνειας, καλλιτεχνικών αξιών, εξαπάτηση του λαού, ότι τα «έκανε πλακάκια» με τους στρατηγούς, που προηγουμένως κυνηγούσε, για να καταλήξει με το «γιατί δεν άνοιξες το στόμα σου εναντίον του στρατού, όταν πετούσε πάνω από τα ελληνικά νησιά, την ώρα που συναντιόσουν με τον Έλληνα Πρωθυπουργό; Ήταν μήπως ωραίο αυτό που έκαναν;».
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που δεν δίστασε να ζητήσει από τη Γερμανίδα Καγκελάριο, Άγκελα Μέρκελ, να απολογηθεί μετά την επίσκεψή της στην Κύπρο, δεν ήταν δυνατό λοιπόν να σηκώσει ούτε... δημοσιογραφική μύγα στο σπαθί του και αμέσως μήνυσε τον Αλτάν, για «προσβολή εναντίον του προσώπου του και υπέρβαση των ορίων της ελευθεροτυπίας». Εδώ κι ένα χρόνο βέβαια έχει μηνύσει επίσης τον ποιητή Αταόλ Μπεχράμογλου, τον πρώην διευθυντή έκδοσης της «Χουριέτ» Οκτάι Εκσί και τα 15 μέλη της θεατρικής ομάδας Beyoglu Kumpanya Tiyatro Grubu.
Το τελευταίο διάστημα, επομένως, ο Τούρκος Πρωθυπουργός και τα μέλη της κυβέρνησής του έχουν επιδοθεί σε κορώνες εθνικισμού και συντηρητισμού. Απογοητευτικό για το κομμάτι της τουρκικής διανόησης που κάποτε έβλεπε στο κόμμα αυτό ελπίδες για αλλαγή και αναγέννηση της Τουρκίας, αλλά κατανοητό. Μια εξήγηση είναι ότι το κόμμα αυτό βρίσκεται στην εξουσία πάνω από οκτώ χρόνια και ίσως βαρέθηκε να διαχειρίζεται συνεχώς μία χώρα με τόσες αντιθέσεις και προβλήματα. Εξάλλου, από τη στιγμή που οι δημοσκοπήσεις το ενθαρρύνουν όσον αφορά στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, μάλλον δεν αισθάνεται την ανάγκη να ανασκουμπωθεί και να ανανεωθεί, οπότε προσφεύγει σε πιο συντηρητικές και σίγουρες θέσεις.
Οι δύο παράλληλες θεωρίες
ΔΕΝ είναι η μόνη, όμως, εξήγηση για την αύξηση του τόνου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Μια άλλη άποψη θέλει το ΑΚΡ να ρέπει προς την ακροδεξιά και τις συντηρητικές θέσεις, προκειμένου να αυξήσει τις ψήφους του στο συντηρητικό στρατόπεδο, παρά τη σιγουριά της νίκης που το διακατέχει για τον Ιούνιο. Η άποψη αυτή αντλεί τα επιχειρήματά της από το γεγονός ότι πολλές από τις φιλελεύθερες πολιτικές που δοκίμασε η κυβέρνηση, δεν κατάφερε τελικά να τις πουλήσει στην τουρκική κοινωνία. Το «Κουρδικό Άνοιγμα» μπορεί να εκτιμήθηκε από τους Κούρδους, αλλά ενόχλησε την πλειοψηφία των Τούρκων. Η προσπάθεια να αποκαταστήσει τους δεσμούς με την Αρμενία χαιρετίστηκε από τους ανοιχτόμυαλους και τις δυτικές πρωτεύουσες, αλλά όχι από την τουρκική κοινή γνώμη που θεωρεί ότι η Αρμενία πρέπει να δώσει πίσω εδάφη στο Αζερμπαϊτζάν. Και το άνοιγμα προς τους Αλεβίτες δεν εξασφάλισε πόντους στο ΑΚΡ. Οι Αλεβίτες παρέμειναν στο στρατόπεδο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπου και ανήκουν εδώ και δεκαετίες.
Για το λόγο αυτό, το ΑΚΡ αποφάσισε να αλλάξει και να ενεργήσει σύμφωνα με τις απόψεις της συντηρητικής του βάσης, μήπως και δει περισσότερες ψήφους. Μία παράλληλη θεωρία είναι ότι ο Ερντογάν θέλει να πάρει τις ψήφους των Τούρκων εθνικιστών, εξασθενώντας τη βάση του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ). Αν συμβεί κάτι τέτοιο, το ΜΗΡ δεν θα μπορέσει να πιάσει το εκλογικό όριο του 10% και να εισέλθει στη Βουλή. Και η νίκη του ΑΚΡ θα είναι μεγαλύτερη από ποτέ.
Μια σκηνοθετημένη προεκλογική στρατηγική;
Η ΨΗΦΟΣ του τρίτου σε ισχύ κόμματος αυτήν τη στιγμή θα ωφελούσε το ΑΚΡ διπλά. Όχι μόνο θα καταφέρει μία τεράστια εκλογική νίκη, αλλά θα εξυπηρετήσει και την επόμενη μεγάλη αποστολή του, δηλαδή τη σύνταξη νέου συντάγματος εναρμονισμένου με τα κριτήρια της Ε.Ε. Το ΑΚΡ χρειάζεται μία μεγάλη νίκη τον Ιούνιο για να πετύχει το στόχο του. Οι φιλελεύθεροι ας δείξουν λίγη υπομονή στην τωρινή ρητορική του ΑΚΡ, ώστε να αφήσουν το κόμμα να προχωρήσει πιο αποφασιστικά στους σκοπούς του.
Είναι, όμως, έτσι; Το ΑΚΡ έχει σχεδιάσει μία τέτοια εκλογική στρατηγική με απώτερο στόχο το σύνταγμα; Ακόμη κι αν η σημερινή ρητορική του κόμματος είναι μία σκηνοθετημένη προεκλογική στρατηγική, ώστε να κερδίσει τις ψήφους των εθνικιστών, τότε θα ήταν μία ανήθικη στρατηγική. Γιατί ένα κόμμα, υποτίθεται, δεν μπορεί να κάνει ή να λέει άλλα όταν κερδίσει τις εκλογές από αυτά που έλεγε πριν.
Δεύτερον, και πιο σημαντικό, είναι υπερβολική η άποψη που θέλει το μέλλον της τουρκικής δημοκρατίας να εξασφαλίζεται με την αύξηση της δύναμης του ΑΚΡ. Αν και μπορεί να είναι το κόμμα που έχει προχωρήσει στις πιο ριζικές αλλαγές εδώ και δεκαετίες, ωστόσο η εξουσία είναι μία δύναμη που διαφθείρει και όποιος τη διαθέτει σε υπερβάλλοντα βαθμό, δεν βοηθά σε τίποτα. Πολύ περισσότερο τον ίδιο τον εξουσιαστή και μετέπειτα τη χώρα.
Εξάλλου, η θέσπιση ενός νέου συντάγματος μπορεί να απαιτεί έναν ισχυρό πολιτικό παίκτη, όπως ένα νικηφόρο ΑΚΡ, αλλά θα χρειαστεί και η συναίνεση όλων των πολιτικών κομμάτων. Με άλλα λόγια, οι προσπάθειες του ΑΚΡ να συμφιλιωθεί με τους κεμαλιστές Τούρκους και τους Κούρδους θα είναι πιο σημαντικές από τις επιπλέον ψήφους που θα συγκεντρώσει. Άραγε ο Ερντογάν και οι σύμβουλοί του το έχουν αντιληφθεί και το έχουν συμπεριλάβει στην προεκλογική στρατηγική ή ο Τούρκος Πρωθυπουργός με τις εξάρσεις του εστιάζει μόνο στο πρώτο μέρος του στόχου; Την ψηφοθηρία και όχι σε αυτό που θα του δώσει πραγματική εξουσία;

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΖΩΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ.


ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΖΩΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑΣ.

 
Αθήνα, 19/1/2011
Ο όρος του Ζωτικού Χώρου (Lebensraum) έγινε ευρύτερα γνωστός, από τις ομιλίες του Αδόλφου Χίτλερ, καθώς αποτέλεσε την βάση του επεκτατικού δόγματος της Ναζιστικής Γερμανίας.
Ωστόσο, η δημιουργία της θεωρίας του Ζωτικού Χώρου, πιστώνεται κανονικά στον Γερμανό καθηγητή Friedrich Ratzel, το 1901. Μερικά χρόνια αργότερα ο Karl Haushofer, γοητεύτηκε από την θεωρία του Ζωτικού Χώρου και την υιοθέτησε εξελίσσοντας την. Από το 1919, όταν και χρίστηκε καθηγητής γεωγραφίας στο πανεπιστήμιο του Μονάχου, ο Haushofer απέκτησε την δυνατότητα να κηρύξει φρέσκιες ιδέες στο χώρο της γεωπολιτικής ακαδημαϊκής κοινότητας. Στον Hitler, η ιδέα αυτή έφτασε μέσω του Rudolf Hess, που ήταν μαθητής του Haushofer. Ο Αυστριακός υποδεκανέας, ενθουσιάστηκε από τη θεωρία και την ενέταξε στην ιδεολογία του Εθνοσοσιαλιστικού κόμματος, μαζί με τη θεωρία της αυτάρκειας, του επεκτατισμού, της φυλετικής ανωτερότητας, του συντηρητισμού και του κοινωνικού Δαρβινισμού. 
Σύμφωνα, με τη θεωρία του Ζωτικού χώρου, κάθε έθνος έχει συγκεκριμένες δημογραφικές και οικονομικές ανάγκες. Αυτές οι ανάγκες δίνουν το δικαίωμα σε έναν λαό να επεκταθεί σε περιοχές, οι οποίες είναι απαραίτητες για την επιβίωση του. Οι περιοχές αυτές θα καλύπτουν αυτές τις ανάγκες και θα δημιουργήσουν αυτάρκεια σε ένα έθνος να προοδεύσει. 
Αν εξετάσουμε το ζήτημα της παραπάνω θεωρίας, μέσα στο ρου της ιστορίας, θα διακρίνουμε ότι στο παρελθόν πολλές φορές, υπήρχαν πολλά έθνη που είχαν ένα συγκεκριμένο ζωτικό χώρο που εποφθαλμιούσαν, για να μπορέσουν να αναπτυχθούν. Όσα τον κατέλαβαν, προόδευσαν. Όσα τον απώλεσαν, εξασθένησαν.
Το πιο αρχαίο παράδειγμα, είναι αυτό της κατάληψης της περιοχής της Παλαιστίνης από τους Αιγύπτιους Φαραώ της 18ηςκαι της 19ης Δυναστείας. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν μόλις εκδιώξει από τη χώρα τους, τους εισβολείς Υκσώς. Θέλοντας να δημιουργήσουν ένα φράγμα προστασίας από εξωτερικές απειλές αλλά και να επεκτείνουν τις νέες οικονομικές δραστηριότητες τους, έπρεπε να καταλάβουν το χώρο πέρα από τη χερσόνησο του Σινά.
Ένα δεύτερο παράδειγμα έρχεται από την αρχαία Σπάρτη. Το 743 π.χ. παρατηρήθηκε μια έκρηξη πληθυσμού στη Λακωνία, πράγμα που ανάγκασε τους Σπαρτιάτες να αναζητήσουν νέα εδάφη για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Η καλύτερη επιλογή ήταν τα εύφορα εδάφη της Μεσσηνίας, τα οποία ήταν εύκολα προσβάσιμα από τη Λακωνία. Έτσι ξέσπασε ο Πρώτος Μεσσηνιακός πόλεμος που οδήγησε σε νίκη των Λακεδαιμονίων. 
Για την αρχαία Ρώμη, ο ζωτικός χώρος ήταν η περιοχή των Ετρούσκων, στα βόρεια της επικράτειας τους. Στη συνέχεια το σύνολο της Ιταλικής χερσονήσου αποτέλεσε τον χώρο που θα τους έδινε αυτάρκεια για να επεκταθούν και να προοδεύσουν.
Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, πολέμησε απέναντι στους Πέρσες και τους Ισλαμικούς πληθυσμούς της Ανατολής για να διατηρήσει τη περιοχή της Μικράς Ασίας. Η περιοχή αυτή αποτελούσε τον Ζωτικό Χώρο της καθώς κάλυπτε της ανάγκες της σε εφόδια και στρατό. Η απώλεια αυτής από τους Τούρκους εισβολείς, στην καθοριστική μάχη του Μαντζικέρτ, οδήγησε στην ταχεία συρρίκνωση της, μέχρι την τελική πτώση της Βασιλεύουσας.
Η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία θεωρούσε ότι η επέκταση στα ανατολικά εδάφη της Ευρώπης ήταν αυτά που, αν κάποιος τα κατείχε, ξεκλείδωνε την κυριαρχία σε όλη την γηραιά ήπειρο. Ουσιαστικά τότε τίθενται και τα θεμέλια της θεωρίας των Γερμανών Ναζί, ότι η κατάληψη της Πολωνίας θα ανήγαγε το Τρίτο Ράιχ στη κυρίαρχη δύναμη της Ευρώπης.
Μετά και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οπότε και πλέον δεν έχουμε βίαιες προσαρτήσεις εδαφών όπως στα παλαιότερα έτη, τα έθνη κατάλαβαν ότι οι πόλεμοι θα πρέπει να εστιάζονται σε εδάφη που μπορούν οι εταιρείες τους να εξάγουν ορυκτό πλούτο. Αυτό διότι, ο ορυκτός πλούτος αποτελεί πάγια ανάγκη για τη κάλυψη των αναγκών μεγάλων οικονομικών δυνάμεων. Τέτοια σύγχρονα παραδείγματα είναι ο πόλεμος στη Νιγηρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. 
Όλα αυτά είναι πλήρως κατανοητά. Ένα έθνος που έχει ανάγκες πρέπει να βρει περιοχές που θα του τις καλύψει, και ύστερα να τις καταλάβει. Κατανοητό, αν και από πλευράς ηθικής είναι άδικο για το έθνος που δέχεται την εισβολή.
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ένα έθνος διατηρεί μια περιοχή που μπορεί να αποτελέσει τον ζωτικό του χώρο και δεν την αξιοποιεί, ενώ παράλληλα ο γείτονας-εχθρός εποφθαλμιά αυτή τη περιοχή?
Η παραπάνω αναφορά γίνεται για τη περιοχή του Αιγαίου πελάγους.
Αυτή αναγνωρίζεται από την αρχαιότητα ως ο Ζωτικός Χώρος της Ελλάδος και για αυτό στο παρελθόν, οι πρόγονοι μας, την υπερασπίστηκαν.
Τι γίνεται όμως στη σημερινή εποχή? Τι κάνει η τωρινή κυβέρνηση?
Γιατί δεν ανακηρύσσουμε την Ανεξάρτητη Οικονομική Ζώνη?
Πως γίνεται χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να βρίσκεται κάτω από την απειλή πολέμου (casus belli) από μια χώρα, που υποτίθεται ότι προσπαθεί να μπει στους κόλπους της ευρωπαϊκής οικογένειας?
Το έθνος μας δεν χρειάζεται χώρο για να καλύψει τις δημογραφικές ανάγκες του πληθυσμού. Χρειάζεται όμως χώρο για να καλύψει τις οικονομικές ανάγκες του πληθυσμού και τις δημοσιονομικές ανάγκες του υδροκέφαλου κράτους.
Για να τις καλύψουμε αυτές τις ανάγκες δεν έχουμε ανάγκη να επεκταθούμε σε γειτονικά εδάφη όπως κάνουν όσοι αναζητάν τον Ζωτικό Χώρο που θα τους παρέχει αυτάρκεια. Δεν χρειάζεται γιατί ο ζωτικός χώρος μας είναι το Αιγαίο.
Το Αιγαίο που μένει ανεκμετάλλευτο, που μένει απροστάτευτο, που μένει παραδομένο στη μοίρα του «ότι φέξει το επόμενο πρωινό».
Το βάρος της ευθύνης φέρουν όλες οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης αλλά το βάρος της ευθύνης για το μέλλον του Αιγαίου, το φέρει η σημερινή κυβέρνηση. Γιατί ότι δρομολογηθεί τώρα αυτό θα ισχύσει για τις, τρεις και πλέον, επόμενες δεκαετίες.

Θάνος Εύη koukfamily

EΣΠΕΡΙΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ.


EΣΠΕΡΙΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ.

Της Θωμαϊδος Παριανού

Στις 15 Ιανουαρίου, στις 12.00΄για μια ακόμη φορά, έγινε προγραμματισμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των ηρωικών κατοίκων της περιοχής και των πατριωτών που τους συμπαραστέκονται. Από το προηγούμενο βράδυ, η πλατεία περιφρουρείτο από ομάδες πατριωτικών νεολαιών, για να γίνει αυτή η εκδήλωση – διαμαρτυρία χωρίς πρόβλημα. Παράλληλα ήταν ζωσμένη με κλούβες και διμοιρίες των ΜΑΤ
Και εκεί βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μία ακόμα δυσάρεστη είδηση, η οποία πλέον αποτελεί δείγμα γραφής του νεοεκλεγέντος δημάρχου Αθηναίων κ. Καμίνη. Είχε δώσει άδεια στους ‘αντιρατσιστσές’ του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στον αρχηγό τους Πέτρο Κωνσταντίνου, (ξέρετε, αυτόν που πρωταγωνίστησε στο κάψιμο 4 ανθρώπων ζωντανών στην Τράπεζα Μαρφίν) να κάνουν ‘αντιρατσιστική’ εκδήλωση στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου ΜΑΣ (έρημη παιδεία, πως σε καταντήσανε!!) στις 2.00’ μ.μ. και μετά να έλθουν στον Άγιο Παντελεήμονα στις 4.00 και να κάνουν ‘αντιρατσιστική συναυλία’, κουβαλώντας βέβαια την Σάρα και την Μάρα και το κακό συναπάντημα. Παράλληλα όμως δεν είχε ενημερώσει σχετικά την Επιτροπή Αγώνα από τους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα, οι οποίοι το έμαθαν από τρίτους. Όταν ερωτήθηκε ο κ. Καμίνης, διέψευσε κατηγορηματικά ότι ο ίδιος είχε δώσει τέτοια άδεια. Αλλά, στις 10.00’ π.μ.κατέφθασε συνεργείο του Δήμου Αθηναίων για να στήσει το σκηνικό της ‘αντιρατσιστικής συναυλίας’, αναγκάστηκε όμως να τα μαζέψει και να αποχωρήσει κακήν – κακώς.
Σε σύντομους λόγους που απηύθυναν στους συγκεντρωμένους, ο ιερέας του ναού, πατήρ Μάξιμος και μέλη της επιτροπής αλλά και απλοί κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα (και όχι μόνον), καταλογίζουν στον νεοεκλεγέντα δήμαρχο είτε ότι τους παραπληροφόρησε είτε ότι ‘δεν ξέρει τι του γίνεται’ μέσα στον ίδιο του τον Δήμο.
Συγκεκριμένα ο πατήρ Μάξιμος είπε τα εξής :
«Πήρα από τον κ.Γιαννέτο {Σπύρο, ενεργό αντιστασιακό μέλος των κατοίκων του Αγ.Παντ.) την είδηση ότι υπάρχει με συγκεκριμένο αριθμό πρωτοκόλλου και ημερομηνία, η άδεια, την οποίαν ακούσατε. Πήρα τηλέφωνο στον προσωπάρχη του κ.Καμίνη, του είπα για το πράγμα αυτό και μου απήντησε ότι αυτοί δεν γνωρίζουν αυτό το κείμενο, ότι θα ψάξουν να το βρουν. Και όντως με πήρε εχθές στις 6 ώρα το απόγευμα τηλέφωνο και μου είπε ότι «Δυστυχώς υπάρχει αυτό το έγγραφο, όπως ακριβώς μου το είπατε». Λοιπόν, εγώ δεν μπορώ και ούτε είμαι σε θέση να κρίνω, αν γνώριζε ο κ. Καμίνης ή όχι, είμαι όμως υποχρεωμένος να σας πω αυτό το οποίο γνωρίζω ο ίδιος αρνήθηκε ότι έχει δώσει τέτοια άδεια και ενδεχομένως να δόθηκε, χωρίς να έχει ενημερωθεί».
Τα λεγόμενα του πατρός Μαξίμου επιβεβαίωσαν και άλλα μέλη της επιτροπής αλλά και απλοί κάτοικοι του Αγ.Παντελεήμονα.
Κάποιος είπε, συγκεκριμένα :
"Συγκάτοικοι, συμμαχητές, με γνωρίζετε οι περισσότεροι, έχουμε παλέψει, είμαστε από την αρχή, από την πρώτη ημέρα του αγώνα στρατευμένοι στην απελευθέρωση αυτής της πλατείας, η οποία ήταν υπό κατάληψη, λαθρομετανάστες είχαν κάνει κατάληψη στην πλατεία εδώ. Δώσαμε αγώνα, χύσαμε αίμα και φυσικά, σήμερα που βρισκόμαστε εδώ δεν βρισκόμαστε για να κάνουμε κάποιο πανηγύρι ή δεν βρισκόμαστε για κάποια πολιτιστική εκδήλωση. Bρισκόμαστε μόνο και μόνο για να υπερασπίσουμε αυτό το έδαφος από την απειλή που έχουμε δεχθεί, στο ότι θα κατέβουν σε λίγο, στις 4.00, λαθρομετανάστες, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές και όλα αυτά τα μιάσματα για να πατήσουν το ιερό αυτό έδαφος."
Ήταν, λοιπόν, κοινή απόφαση όλων μας να καθίσουμε στην Πλατεία περιμένοντας τους βαρβάρους. Εν τω μεταξύ, έγιναν κάποιες διαβουλεύσεις, που αν εφαρμόζονταν σωστά, θα είχε λήξει ομαλά η όλη κατάσταση. Δόθηκε εντολή, ο ‘αντιρατσιστής’ Πέτρος Κωνσταντίνου και η παρέα του, η οποία αποτελείτο κυρίως από Σομαλούς και άλλες Αφρο-Ασιατικές ‘αντιρατσιστικές’ δυνάμεις, να μην φθάσουν στην Πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα και φυσικά, για συναυλία ούτε λόγος. Πράγματι, αυτοί εμποδίστηκαν στην πορεία τους από τις αστυνομικές δυνάμεις και αποχώρησαν, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα θέμα. Στην πλατεία, ο κόσμος που ήταν εκεί καθόταν ήσυχα και παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα, πλησίαζε άλλωστε και η ώρα του εσπερινού και ήθελαν να εκκλησιαστούν.
Οπότε, εντελώς ξαφνικά, συνέβη και η απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ εναντίον τους, και μάλιστα με ιδιαίτερη μανία. Δακρυγόνα, φλόγες, κροτίδες εκσφενδονίζονταν από παντού, δημιουργώντας μία αποπνικτική ατμόσφαιρα, ενώ ταυτόχρονα άρχισαν και οι επιθέσεις, οι ξυλοδαρμοί και οι συλλήψεις των νεολαίων που αποτελούσαν την ομάδα περιφρούρησης. (Άθελα, μας ήρθαν οι εικόνες από παλαιότερες εκδηλώσεις αναρχικών και ‘αντιρατσιστών’, που χτυπούσαν ανυπεράσπιστους πολίτες, έσπαγαν, έκαιγαν, λεηλατούσαν κλπ ΜΠΡΟΣΤΑ στα μάτια των ΜΑΤατζήδων και αυτοί δεν κουνούσαν ούτε το μικρό τους δακτυλάκι). Ο κόσμος έτρεξε μέσα στην εκκλησία για να σωθεί, Αλλά και αυτό δεν ήταν πρόβλημα για τα ΜΑΤ. Έτρεξαν και αυτοί πίσω τους και είχαν όλη την καλή διάθεση να μπούνε και ΜΕΣΑ στην εκκλησία για να συνεχίσουν το ‘ηρωικό’ τους έργο, εμποδίστηκαν όμως από τον πατέρα Μάξιμο που με το σώμα του τους έφραξε την πόρτα. Και ακολούθησε μία πρωτοφανής ιεροσυλία: έσπασαν το τζάμι της πόρτας εισόδου της εκκλησίας και έριξαν μέσα χημικά!!
Οι νεολαίοι και οι ομάδες περιφρούρησης των πολιτών, καταλαβαίνοντας ότι αυτοί ήταν το ‘κόκκινο πανί’ για τους ΜΑΤατζήδες, αποφάσισαν να αποχωρήσουν συντεταγμένοι, για να λήξει αυτή η ιστορία. Εντωμεταξύ, ήρθε και η ώρα του Εσπερινού και ο πατήρ Μάξιμος άρχισε την λειτουργία, παρακαλώντας μας να κάνουμε ησυχία, γιατί όλοι μας είμαστε πολύ ταραγμένοι και με προβλήματα αναπνοής, όπως ήταν φυσικό. Αλλά , ούτε και αυτό μπόρεσε να γίνει. Έξω στην πλατεία της εκκλησίας, τα ΜΑΤ έριχναν νέα χημικά και προέβαιναν σε νέες επιθέσεις ενάντια στις ομάδες περιφρούρησης που προσπαθούσαν να αποχωρήσουν ειρηνικά και συντεταγμένα. Μη έχοντας άλλη διέξοδο σε κάθε επίθεση, τα παιδιά έτρεχαν πάλι μέσα στην εκκλησία, Γινόταν πανικός, η λειτουργία διακόπτονταν και νέα κύματα χημικών μας έπνιγαν. Νέες προσπάθειες αποχώρησης, νέες επιθέσεις των ΜΑΤ, νέα είσοδος σωτηρίας μέσα στην εκκλησία, ώσπου στο τέλος τα ΜΑΤ πείσθηκαν να τους αφήσουν να φύγουν, ειρηνικά και συντεταγμένα, όπως ήθελαν από την αρχή. Παρ’όλα αυτά, τους ακολούθησε ένα μέρος των δυνάμεων των ΜΑΤ και εμάς πάλι το μυαλό μας ήρθαν εικόνες από προηγούμενες αποχωρήσεις ‘αναρχικών και αντιρατσιστών’ κουκουλοφόρων, με τα στειλιάρια στα χέρια, που, εντελώς ανενόχλητοι δεν είχαν αφήσει τίποτα όρθιο και αποχωρούσαν κάτω από την μύτη των ΜΑΤ, βρίζοντάς τους κατάμουτρα.
Εν τω μεταξύ, με τούτα και με κείνα, τελείωσε ο εσπερινός και εμείς, το χριστεπώνυμο πλήρωμα βγήκαμε έξω. Και εδώ, βρεθήκαμε σε μία άλλη εικόνα. Τα ΜΑΤ αποχωρούσαν επιβιβαζόμενοι στις κλούβες, που είχαν ζώσει την εκκλησία. Τους συνόδευαν οι αποδοκιμασίες του κόσμου, όπως ειρωνικά χειροκροτήματα και ‘μπράβο’, κραυγές αποδοκιμασίας [ουουου…, προδότες…, δεν ντρέπεστε..] και συνθήματα όπως «Τρεις και εξήντα παίρνετε, πατριώτες δέρνετε», « Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», κ.α.. Και όταν οι κλούβες έβαλαν μπρος να ξεκινήσουν, τους αποχαιρέτησαν κουνώντας Ελληνικές σημαίες. 
Και εμείς αποχωρήσαμε για τα σπίτια μας, προβληματισμένοι αλλά ευτυχείς, που κερδίσαμε μία ακόμα μάχη ενάντια στους νεοταξίτες και τα μίσθαρνα όργανά τους. Ευχαριστήσαμε τον Άγιο Παντελεήμονα, που η Χάρη του μας φύλαξε από τα χειρότερα. Ξέρουμε ότι θα ακολουθήσουν πολλές και σκληρές μάχες ακόμα, αλλά δεν φοβόμαστε, γιατί, όπως λέει και ο ποιητής: «Εμείς έχουμε το δίκιο με το μέρος μας ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ».

Θάνος Εύη koukfamily