Η μετακεμαλική Τουρκία και η πάντα «βολική» ελληνική πολιτεία

Ο Μακεδών

Μέχρι και πριν από 5-6 χρόνια η μεγάλη επιθυμία της Τουρκίας ήταν να βρεθεί μεταξύ των δυτικών χωρών, κι αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με την ένταξή της στην Ε.Ε. Για αρκετά μεγάλο διάστημα η Ελλάδα είχε αντιταχθεί, αλλ’ ευτυχώς άλλαξε τακτική και εμφανίσθηκε στη συνέχεια ως υποστηρίκτρια της τουρκικής επιθυμίας, αφού είχε καταστεί σαφές, πως πολλές ευρωπαϊκές χώρες ήσαν αντίθετες με την τουρκική ένταξη.

Ας βγάλουν οι άλλοι το φίδι από την τρύπα, για να μη παρουσιάζεται η Ελλάδα και σε ένα ακόμη θέμα, πως βρίσκεται μεταξύ των χωρών που δημιουργούν προβλήματα στην Ευρώπη.

Κατά την τελευταία πενταετία και ιδιαίτερα μετά την τοποθέτηση του κ. Νταβούτογλου στο τουρκικό ΥΠΕΞ η Τουρκία μετέβαλε προσανατολισμό. Είτε επειδή διαπίστωσε ότι η ένταξή της στην Ευρώπη δεν είναι εύκολη υπόθεση -και αν συμβεί θα περάσουν πολλά χρόνια-, είτε λόγω της επιρροής του Φετουλάχ Γκιουλέν, πνευματικού πατέρα του πολιτικού ισλάμ, που με δόρυ τον κ. Νταβούτογλου προωθήθηκε ο νεοοθωμανισμός. Ο οποίος, κατά τον ίδιο,

Εξεγέρσεις...

Το πρώτο μισό της χρονιάς –ας πούμε ότι τη χρονιά κόβει στη μέση το καλοκαίρι- σφραγίζεται από ξεσηκωμούς σε διάφορα μέρη του κόσμου: Τουρκία, Βραζιλία, Αίγυπτος, Τυνησία. Έστω και ξεχνώντας το διαρκή –αν και, φέτος, υπόγειο- αναβρασμό των χωρών του Νότου της Ευρώπης, καθώς και το καζάνι που βράζει στη Κίνα και τη Ρωσία, οι εστίες, και οι αιτίες, παραείναι πολλές για να περάσουν απαρατήρητες. Η απόσταση ανάμεσα στους λαούς και στις κυβερνήσεις τους ολοένα και μεγαλώνει, κάτι που αποτελεί, πρώτα απ’ όλα, πρόβλημα Δημοκρατίας.

Βέβαια, σε αυτό το ζήτημα, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, οι γενικεύσεις αποπροσανατολίζουν: το μόνο κοινό σημείο ανάμεσα σε όλα αυτά τα μέτωπα είναι ότι δεν έχουν κοινό σημείο. Οι «αγανακτισμένοι» του Νότου και των Μνημονίων ζητούν, ουσιαστικά, επάνοδο της πολιτικής κυριαρχίας –και, θα πρόσθετα, της κοινής λογικής- στις χώρες τους. Στην Τουρκία η λαϊκή έκρηξη, δι’ ασήμαντον αφορμήν, είχε στόχο τον καλπάζοντα αυταρχισμό ενός προσώπου που διαπλάθει το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία στα μέτρα του. Στη Βραζιλία, μεγάλα αθλητικά –και εκκλησιαστικά- γεγονότα αποτέλεσαν καταλύτες για διεκδικήσεις βελτίωσης της ουσιαστικής δημοκρατία ς και κάποιων βασικών κοινωνικών αγαθών: παιδεία, μεταφορές, αξιοπρέπεια. Στην Αίγυπτο, οι συνεχείς και μεγάλες αποτυχίες μιας εκλεγμένης κυβέρνησης προκάλεσαν ένα «εκ των κάτω» πραξικόπημα, με θύτη το στρατό και καταλύτη την αναζήτηση κοινωνικής συνοχής (την οποία, βέβαια, το γεγονός ότι πρόκειται για πραξικόπημα, καθιστά πολύ πιο δύσκολη, αν όχι αδύνατη). Η Τυνησία δεν αποτελεί παρά τη συνέχεια μιας «αραβικής άνοιξης» που, από

Συρία, έκτακτο: Γενική Επιστράτευση των Κούρδων της Συρίας εναντίον των ισλαμοφασιστών της Τζιχάντ

L’Orient le Jour (Λίβανος)       (μτφ. Κριστιάν)

Η κυριότερη κουρδική πολιτοφυλακή στη Συρία κάλεσε την Τρίτη για γενική επιστράτευση κατά των ομάδων τζιχαντιστών μετά τη δολοφονία ενός Κούρδου ηγέτη στα βορειοανατολικά της χώρας, όπου πολύ σκληρές μάχες διεξάγονται μεταξύ των δύο πλευρών εδώ και δύο εβδομάδες .

Στη Χομς (κέντρο), όπου ο στρατός κατέγραψε μια σημαντική νίκη επί των ανταρτών, και στην περιοχή του Χαλεπιού (βόρεια), επιδρομές της πολεμικής αεροπορίας σκότωσαν τουλάχιστον 11 παιδιά, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Sohr), που βασίζεται σε ένα ευρύ δίκτυο ακτιβιστών και γιατρών.

Στο πολιτικό μέτωπο, ο επικεφαλής του Εθνικού Συνασπισμού της αντιπολίτευσης, Ahmed Jarba, ανακοίνωσε κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο Κατάρ ότι θα σχηματιστεί μια

Βασικό προαπαιτούμενο η ανεξαρτησία της χώρας

 του Μενέλαου Τασιόπουλου 

Με 39 χρόνια να έχουν περάσει από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, στο τέλος της δικτατορίας των Συνταγματαρχών, οι μύθοι ξεθωριάζουν. Ο,τι ίσχυε ως δόγμα, από τις συνταγματικές ελευθερίες, τον πλουραλισμό των ιδεών, τις αναδιανεμητικές θεσμικές διαδικασίες διάχυσης του πλούτου, το κοινωνικό κράτος έως την αυτοδιοίκηση του κράτους, την εθνική κυριαρχία, τη δυνατότητα κατάρτισης των κρατικών προϋπολογισμών, τη συγκρότηση των φόρων, τη διαχείριση των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, την άσκηση εξωτερικής και διεθνούς πολιτικής, έχει καταρρεύσει. Ο,τι διεκήρυσσε στον βασικό καμβά της ιδεολογικοπολιτικής της τοποθέτησης η Δεξιά, περί έθνους κυρίαρχου και ανεξάρτητου, αλλά και για ό,τι δεσμευόταν η Αριστερά περί κράτους δικαίου, κοινωνική δικαιοσύνη, στήριξη των ασθενεστέρων, έχουν ακυρωθεί στη πράξη και υπό το πλέγμα που δημιουργούν οι ντιρεκτίβες της γερμανικής ευρωπαϊκής υπερδομής. Ο ίδιος ο δικομματισμός και διπολισμός στη βάση της συγκρουσιακής πόλωσης ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. που διαχειρίστηκε τη δημοκρατία της Μεταπολίτευσης έχει πλέον καταρρεύσει, αφού οι δύο πόλοι συγκυβερνούν και «ξεβάφουν» ο ένας μέσα στον άλλο, συγκροτώντας το απόλυτο «blank state» (tabula rasa).
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τώρα που όλη αυτή η μυθολογία κατέρρευσε, με τις βασανιστικές και ανεπαρκείς παραμέτρους και δομές της, είμαστε ελεύθεροι να «ξαναχτίσουμε» την Ελλάδα, σε νέα βάση. Σχεδόν από την αρχή. Χωρίς να δεσμευόμαστε από τις «οικογένειες» και τους «πρίγκιπες» της μεταπολιτευτικής μας ολιγαρχίας. Θα

Απάντηση στον άσχετο Βενιζέλο…Πώς ο Καραμανλής έκανε τις ελληνικές θέσεις για ΣΚΟΠΙΑ απόφαση του ΝΑΤΟ

Δεν είναι τυχαία η επέμβαση των Αμερικανών για την αποπομπή Καραμανλή και την μετέπειτα κυβέρνηση ΓΑΠ κε Βενιζέλο
Τις θέσεις της Ελλάδας αναγκάστηκαν όχι μόνο να ασπαστούν αλλά και να εφαρμόσουν οι σύμμαχοι μας στο ΝΑΤΟ στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου τον Απρίλιου του 2008.
Αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα του παράγοντα «τύχη» αλλά αποτέλεσμα πραγματικής άσκησης εξωτερικής πολιτικής και άριστης προετοιμασίας σε διπλωματικό επίπεδο, ούτως ώστε τα επιχειρήματα της Ελλάδας να μετατραπούν σε επιχειρήματα ολόκληρης της Ευρωατλαντικής συμμαχίας….
Αυτό κ. Βενιζέλε είναι γεγονός, είναι πραγματικότητα και δυστυχώς για την χώρα μας, μία από τις ελάχιστες φορές που ασκήθηκε εξωτερική πολιτική και όχι πολιτική εκ του εξωτερικού, δηλαδή παθητική εφαρμογή των όποιων κελευσμάτων, ελλείψη γνώσεων και αδυναμίας ύπαρξης στοιχειώδους επιθυμίας να υπάρξει υπεράσπιση των εθνικών μας δικαίων.
Ακριβώς επειδή λοιπόν διανύουμε μία μακρά χρονική περίοδο, ειδικά τα τελευταία 3,5 έτη όπου είναι πάνδηλη η αδυναμία ιεράρχησης, δόμησης επιχειρημάτων και παρουσίασής τους στο εξωτερικό με τρόπο εξίσου επιτυχημένο με τον Απρίλιο του 2008 και ακριβώς επειδή βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο σταυροδρόμι μεταξύ άλλων, για το μείζον εθνικό ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, αλλά και για μην αντιμετωπίσουμε άλλη μία εθνική τραγωδία, ας θυμηθούμε τι υποστήριξε ο ίδιος ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας κ. Κώστας Καραμανλής στη Βουλή, μόλις 6 ημέρες μετά την άσκηση του βέτο.
Τότε, η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ και ο τότε πρόεδρός της

Βγάλτε τον σκασμό, επιτέλους!

Γράφει ο Κώστας Δημ.Χρονόπουλος

Εδώ και χρόνια έχει υποβαθμιστεί το Κοινοβούλιο με (συν)ευθύνη όλων των ΕΘΝΟΓΟΝΕΩΝ. 

Όχι ότι συμμετέχουν συνολικά, σε ύβρεις προπηλακισμούς, στους οποίους συστηματικά επιδίδονται κάποιοι εξ αυτών. Αλλά επειδή – οι υπόλοιποι – δεν αντιδρούν. Δεν παίρνουν μέτρα απομόνωσης, αποπομπής, εκείνων που με τη συμπεριφορά τους αμαυρώνουν / ακυρώνουν τη λειτουργία του θεσμού. 

Κάποτε, τ. Πρόεδρος της Βουλής –και όχι μόνο – είχε μιλήσει για: «χαμαιτυπείο», «οίκο ανοχής», συναδέλφους με τους οποίους ντρέπεται να συνυπάρχει! 

Τίποτα δεν άλλαξε. Μάλιστα ο ίδιος συνεχίζει, μέχρι σήμερα, να συναγελάζεται / συνευρίσκεται μαζί τους, όπως και πριν (!). 

Είναι απορίας άξιον, αλλά και βαθύτατα απογοητευτικό το φαινόμενο της αδιαφορίας, ανοχής, των καθ’ ύλην αρμοδίων έναντι των ανάρμοστων συμπεριφορών μερικών θαμώνων του Κοινοβουλευτικού χώρου. 

Τι κάνει ο κος Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Οι Αρχηγοί των κομμάτων, ο πρόεδρος της Βουλής, οι Αντιπρόεδροι, τα κόμματα; 

Πόσους επέπληξαν;

Πως η Ελλάδα εξελίσσεται σε "μπανανία"...

του Κώστα Στούπα

Η Ελλάδα κινδυνεύει να ξεπουληθεί για ένα κομμάτι ψωμί και οι Έλληνες να μοιάζουν με μετανάστες στον τόπο τους. Πρόκειται για μια φράση η οποία έχει προάγει αρκετά παρόμοια πολιτικά συνθήματα που έχουν εκπέμψει οι δημαγωγικές φωνές της «παλαβής» αριστεράς, της λαϊκής δεξιάς, της άκρας δεξιάς και διάφορων περιπτώσεων της συνομοταξίας των συνωμοσιολόγων...

Η φράση αυτή περιέχει σημαντική δόση αλήθειας...

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η ελευθερία ενός ατόμου στη βασική της υπόσταση συνιστάται στην ύπαρξη εναλλακτικών επιλογών. Η οικονομική ανεξαρτησία του ατόμου αποτελεί βασική προϋπόθεση της γενικότερης κοινωνικής και πολιτικής τους ανεξαρτησίας. Η δημοκρατία και η πνευματική, κοινωνική και υλική πρόοδος που αυτή εξασφαλίζει όπου ευδοκιμεί, στηρίζεται στον πολίτη, ιδιοκτήτη είτε υλικών περιουσιακών στοιχείων, είτε πνευματικών και δεξιοτήτων που του εξασφαλίζουν την συμμετοχή του στα κοινά ως ανεξάρτητου μέλους της κοινωνίας. Στηρίζεται στον πολίτη με δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Ο λόγος που ο φασισμός, ο ναζισμός, ο κομμουνισμός και η θεοκρατία προάγουν κυρίως δουλική υποταγή και εκμηδενισμό του ατόμου, είναι γιατί το κράτος και η γραφειοκρατία που το διαχειρίζεται, έχουν περισσότερη εξουσία από τον ιδιοκτήτη υλικών ή άϋλων στοιχείων. Κυρίως γιατί του στερούν τη δυνατότητα να τα διαχειριστεί μόνος τους κατά το

Ο θεωρητικός εμπνευστής του διανοητή Αλέξη;

Ο φιλόσοφος, πολιτικός και καθηγητής Ρομπέρτο Μονγκαμπέϊρα Ουνγκέρ, 67 ετών, είναι ίσως στην εποχή μας ο σκληρότερος εχθρός του φιλελευθερισμού και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Γεννημένος στο Ρίο ντε Τζανέϊρο και καθηγητής στην Νομική Σχολή του Χάρβαρντ, ο Ρομπέρτο Ουνγκέρ χρημάτισε επίσης επί ένα έτος υπουργός Στρατηγικών Υποθέσεων στην σοσιαλιστική κυβέρνηση του Ινάσιο Λούλα.
Μέγας θεωρητικός του «ριζοσπαστικού πραγματισμού», ο επηρεασμένος από τους Έγελο, Μπέργκσον και εν μέρει Νίτσε Βραζιλιάνος φιλόσοφος και πολιτικός απορρίπτει την θεωρία των φυσικών δικαιωμάτων του ατόμου και δεν αποδέχεται την ύπαρξη προκατασκευασμένων θεσμών τους οποίους οι κοινωνίες θα πρέπει να αποδέχονται.
Στους θεσμούς αυτούς πρέπει να προβάλλεται αντίσταση, πρεσβεύει ο Ρομπέρτο Ουνγκέρ, και υποδεικνύει την λύση της «συνδυασμένης δημοκρατίας», στην οποία ένα ισχυρό κράτος θα εφαρμόζει αποκεντρωτικές πολιτικές που θα υποβάλλει στην έγκριση των πολιτών.
Το πώς, είναι μια άλλη ιστορία.
Στο πλαίσιο της θεωρήσεως αυτής, ο Βραζιλιάνος καθηγητής απορρίπτει συλλήβδην τους Έλληνες προσωκρατικούς φιλόσοφους και βέβαια τους κορυφαίους φιλελεύθερους

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΕΞΙΟΣ

Το παρακάτω κείμενο αποτελείται από αποσπάσματα από σημαντικά κείμενα του Adriano Romualdi (1940-1973)

Μετάφραση –επιμέλεια Ιωάννης Αυξεντίου.

Με αυτές τις δηλώσεις που, όπως όλοι οι αληθινοί ισχυρισμοί, θα σκανδαλίσουν τους περισσότερους, θα εξηγήσουμε τι σημαίνει να είσαι Δεξιός.
Σημαίνει, κατά πρώτον, ότι αναγνωρίζεις τον ανατρεπτικό χαρακτήρα των κινημάτων που προέκυψαν από την Γαλλική επανάσταση, δηλαδή τον φιλελευθερισμό, την δημοκρατία, τον σοσιαλισμό. Κατά δεύτερο σημαίνει, ότι βλέπεις την παρακμιακή φύση των ορθολογιστικών, προοδευτικών και υλιστικών μύθων που προετοίμασαν τον ερχομό του πολιτισμού του όχλου, του βασιλείου της ποσότητας, της τυραννίας των ανώνυμων και τερατωδών μαζών. Να είσαι δεξιός, σημαίνει επίσης, ότι αντιλαμβάνεσαι το κράτος ως μία οργανική ολότητα όπου οι πολιτικές αξίες κυριαρχούν πάνω στις οικονομικές δομές, και όπου το ρητό «στον καθένα το δικό του» δεν σημαίνει ισότητα, αλλά δίκαιη ποιοτική ανισότητα.
Ποια είναι τα ζητήματα που τίθενται σε αυτούς που θέλουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της Δεξιάς κουλτούρας; Πριν από όλα ,είναι αναγκαία μία σωστή τοποθέτηση του προβλήματος. Και η πρώτη συνεισφορά σε αυτή την τοποθέτηση, είναι ο ορισμός των σχέσεων που διατρέχουν μεταξύ της Δεξιάς και της κουλτούρας.

Αυτή θα είναι ήττα! Πηγή:www.capital.gr

Όταν η μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση που έχεις να επιδείξεις μέχρι τώρα είναι η σύμβαση για τα λαχεία στον κρατικό ΟΠΑΠ, τότε θα πρέπει να θεωρούμε μεγάλη τύχη να μην αλλάξει το σημερινό καθεστώς και να παραμείνει το ΤΑΙΠΕΔ υπό ελληνικό έλεγχο. Η μάχη των αποκρατικοποιήσεων έχει χαθεί...

Να είμαστε ειλικρινείς: Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι το αγαπημένο άθλημα του ελληνικού πολιτικού προσωπικού. Κάθε άλλο! Είναι μία αβαρία με την οποία ασχολείται επειδή κάποιοι εκεί στις Βρυξέλλες το θεωρούν ιδιαίτερα σημαντικό. Αν ήταν στο χέρι τους θα κρατικοποιούσαν οποιαδήποτε ιδιωτική εταιρεία λειτουργεί ακόμη σε αυτή την χώρα.

Η μάχη των ιδιωτικοποιήσεων δεν χάθηκε τώρα. Είχε χαθεί από την ώρα που η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε εναποθέσει τις ελπίδες της στους σεΐχηδες. Αυτό καταλάβαιναν οι άνθρωποι κι αυτό έκαναν. Γι΄ αυτούς κάθε συναλλαγή του δημοσίου θα έπρεπε να έχει μέσα και καμήλες.

Χωρίς όραμα θα επικρατήσουν οι… «για πάσα νόσο»

Η δυσμενής κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, που τον Οκτώβριο του 2009 μπήκε σε μια άνευ προηγουμένου περιπέτεια – πάντα με την άδεια του ελληνικού λαού, που πίστεψε ότι λεφτά υπήρχαν – από την οποία παραμένει άγνωστο το πότε και το πώς θα εξέλθουμε (αφού δείχνει να έχουν ξοδευτεί οι δυνάμεις και οι αντοχές του λαού μας) είναι προφανές ότι οφείλεται και σε αυτούς που την καταγγέλλουν.

Μια άγονη αντιπολίτευση, περιοριζόμενη σε άλλοτε εμφυλιοπολεμικές και άλλοτε διαπιστωτικές ανακοινώσεις και σε έναν αδιέξοδο κοινοβουλευτικό ακτιβισμό, αποκλείει κάθε ψύχραιμη αποτίμηση της κατάστασης και δεν επιτρέπει την εθνική ομοψυχία απέναντι τόσο στις ακρότητες, όσο και στους δανειστές.

Είναι αδύνατον να αναδιαρθρώσεις οτιδήποτε όταν οποιαδήποτε προσπάθεια προσκρούει στην αντίδραση αυτών που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε – ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πως αν δεν αλλάξει, η χώρα όχι μόνο δεν θα μπορέσει ποτέ να βγει στις αγορές, αλλά ούτε και τα δανεικά του μνημονίου δεν θα μπορεί να λάβει.

Από την άλλη πλευρά, για το οικονομικό επιτελείο η δημοσιονομική προσαρμογή δείχνει να

Η κατάντια της ΑΥΓΗΣ του ΣΥΡΙΖΑ…

Γράφω αυτό το σημείωμα και αφεύκτως ο νους μου ανατρέχει πριν 39 (παρά λίγες ημέρες) χρόνια πίσω, όταν, φοιτητής ακόμη στη Φιλοσοφική Αθηνών, ανέβαινα με δέος, αλλά και με ενθουσιασμό εφήβου, τα σκαλιά που οδηγούν στον α΄ όροφο του ίδιου κτηρίου και σήμερα, εις την οδό Ακαδημίας 52.
Ήσαν εκεί τα πρώτα γραφεία της «ΑΥΓΗΣ», της οποίας το πρώτο φύλλο είχε κυκλοφορήσει ξανά στις 4 Αυγούστου 1974, μετά το κλείσιμο της ιστορικής εφημερίδας από τους δικτάτορες.
Ήσαν λίγες ημέρες μετά -6 ή 7 Αυγούστου 1974- και με περίμενε ο συνδιευθυντής του φύλλου αείμνηστος Θανάσης Τσουπαρόπουλος να με καλωσορίσει στην εφημερίδα με την εξής φράση: «Μάκη να είσαι αριστερός, καλώς μας ήλθες, αλλά εδώ, πάνω από όλα, θα είσαι δημοσιογράφος. Και δημοσιογράφος σημαίνει, κυρίως και πρωτίστως, να ψάχνεις την είδηση και να τη διασταυρώνεις από κάθε άποψη, να μην γράφεις ανακρίβειες και πολύ περισσότερο ψέματα. Όλα τα άλλα πρέπει να ακολουθούν, διότι ο δημοσιογράφος είναι πάνω από όλα δημοσιογράφος, αφήνοντας στην άκρη τις πολιτικές-κομματικές του επιλογές»(…)
Αυτή η φράση του αγαπημένου μου «κύριου Θανάση» (ποτέ δεν αισθάνθηκα ωραία να του μιλήσω στον ενικό και να τον αποκαλέσω απλώς Θανάση), καλού φίλου του πατέρα μου Χαρίλαου Θρ. Μηχιώτη που έφυγε πέρυσι το Νοέμβριο και με σύσταση του οποίου πήγα στην «ΑΥΓΗ», με συνόδευε πάντοτε.
Και τα ίδια μου έλεγε, με το δικό του τρόπο, ο συνεκδότης του φύλλου και αείμνηστος Λευτέρης Βουτσάς, με τον οποίο συνδεθήκαμε συντόμως, ως οικογένεια, με στενή φιλία, αδιατάρακτη ως το θάνατό του.
Προσωπικώς θα τιμώ πάντοτε την μνήμη και του Θανάση Τσουπαρόπουλου και του Λευτέρη Βουτσά και η στάση ζωής τους θα με εμπνέει πάντοτε.

Αυτή είναι η διαφορά!!!

Από το AFAIA

ΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ TΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ... ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ...;

Σας παραθέτουμε παρακάτω δημοσιεύσεις από το διαδίκτυο που αναφέρονται σε εξοπλισμούς-δραστηριότητες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή του Έβρου. Με μία πρώτη ανάγνωση ακόμη και ένας μη στρατιωτικός αντιλαμβάνεται ότι κάτι συμβαίνει στο Κάραγατς όπου οι Τούρκοι διαθέτουν το τακτικό πλεονέκτημα του προγεφυρώματος.

Τι κάνουμε από την πλευράς μας;
Είμαστε έτοιμοι με τα μέσα που διαθέτουμε να προστατεύσουμε την εδαφική μας ακεραιότητα, ή έχουμε δώσει πίστη στην «ελληνοτουρκική προσέγγιση και φιλία» των πολιτικών. Ειδικότερα οι δημοσιεύσεις που αναφέρονται σε εξοπλισμούς- δραστηριότητες των Τούρκων είναι: 1. Αμφίβια Επιθετική Γέφυρα Samur Παρουσιάστηκε από την τουρκική εταιρεία FNSS η πρώτη κινητή αμφίβια επιθετική γέφυρα SAMUR. Πρόκειται για το πρώτο όχημα μίας συνολικής παραγγελίας 52 οχημάτων του ιδίου τύπου. Η πρόταση της εταιρείας περιελάμβανε το σασί του... τροχοφόρου οχήματος 8x8 Pars, που επίσης κατασκευάζει η εταιρεία FNSS, για το όχημα φορέα και το σχέδιο της γερμανικής επιθετικής αμφίβιας γέφυρας τύπου Μ3 της εταιρείας Santa Barbara Sistemas GmbH πρώην EWK. Από δοκιμές που έχουν γίνει από το γερμανικό Στρατό με την γέφυρα Μ3 η διεκπεραίωση ενός άρματος από την μία όχθη στην άλλη για ένα ποταμό παρόμοιο με τον

Η “αλήθεια” που κρύβουν τα πολιτικά ψέματα…

Κυρίαρχο γνώρισμα των δημοκρατικών κοινωνιών είναι η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία. Και η κυβέρνηση, αυτοδύναμη ή συνασπισμού πολιτικών δυνάμεων, είναι υποχρεωμένη να αξιοποιεί τα μηνύματα που στέλνουν οι πολίτες και που ενσωματώνονται στην απαίτηση για αποτελεσματικές αποφάσεις με γνώμονα το κοινό καλό.

του Στέλιου Συρμόγλου

Τα “μηνύματα” των πολιτών, όσο κι αν είναι ισχνά και δεν συνοδεύονται από αντιδράσεις που συνήθως “συνθλίβουν” ανερμάτιστες πολιτικές, δεν επιδέχονται παρερμηνείας και δεν πρέπει να αποτελούν το κύριο “συστατικό” για κομματικά “μαγειρέματα”. Με την κυβέρνηση να προσμετρά απλώς τις τάσεις με βάση τα αριθμητικά δεδομένα των εκλογών ή των δημοσκοπικών αλχημειών, παραμένοντας δέσμια αγκυλώσεων συμφερόντων και περιχαρακωμένη σε νοοτροπίες του παρελθόντος.

Μια τέτοια αντίληψη είναι έξω και πάνω από την ενεργή κοινωνική συνείδηση, που επί της ουσίας πάντα απορρίπτει την “ετικέτα” του κοινωνικού μετασχηματισμού σε μακροπρόθεσμη βάση. Η υφιστάμενη αθλία οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, εξάλλου, επιτάσσει την άμεση λήψη αποφάσεων που αφορούν ένα ευρύ φάσμα δυσεπίλυτων προβλημάτων, εθνικής μάλιστα προτεραιότητας.

Που πηγαίνει η Ολυμπιακή;

Και το ρωτάμε, γιατί οι Τούρκοι λένε ότι κατέθεσαν «πρόταση» - Και διηγώντας τα, να κλαις...

Ορισμένα πράγματα, έχουν να κάνουν με συμβολισμούς. Αλλά συμβολισμούς, που όλοι χρειαζόμαστε. Για να ξέρουμε που πάμε και γιατί παλεύουμε. Πριν από λίγο καιρό, η Κομισιόν δεν επέτρεψε τη συγχώνευση της Ολυμπιακής και της Aegean. Θα δημιουργούσε μια μεγάλη εταιρεία και μονοπώλιο και «θα έκανε κακό στον ανταγωνισμό», είπαν. Αυτό που δεν μας είπαν, ήταν το ποιοι έχουν κατά νου να βάλουν χέρι, ειδικά τα καλοκαίρια, στα δρομολόγια των νησιών μας. Αλλά, να και το τουρκικό «ενδιαφέρον», δια της Turkish Airlines, μιας εκ των πιο επίφοβων στον τομέα των δυστυχημάτων εταιρειών στον κόσμο. Φέρονται αυτοί οι Τούρκοι να προτείνουν η Ολυμπιακή να διατηρήσει για τουλάχιστον δύο χρόνια το όνομα

Ηττημένα μα και Ανόητα Μυαλά…

του Λάζαρου Μαύρου

Λ Ε Ξ Ε Ι Σ , ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, παράγραφοι εκφωνούμενων δημηγοριών, από επισημότατα τής εξουσίας χείλη. Στη συνήθη πρακτική της εκμετάλλευσης των μνημοσύνων των υπέρ ελευθερίας θυσιασθέντων. Για τη συνηθέστατη, γνώριμη ανέκαθεν, δημαγωγία. Λέξεις, προτάσεις, παράγραφοι, όμως, οι οποίες δείχνουν - αλίμονο - πόσο αιχμάλωτη, εγκλωβισμένη, βαλτωμένη, στις προπατορικές ψευδαισθήσεις τής επί 39 χρόνια αποτυχημένης πολιτικής στο Κυπριακό, παραμένει απελπιστικά η ύπατη εξουσία:

Χ Θ Ε Σ ΣΤΗΝ Άρμου της Πάφου, για το μνημόσυνο των θυσιασθέντων στις μάχες της Τηλλυρίας το 1964 εναντίον των Τούρκων, Ανδρέα Χαραλαμπίδη και Ανδρέα Χ’’Θεωρή, εκφώνησε στον επιμνημόσυνό του ο πρόεδρος Αναστασιάδης και τα εξής:

«Οφείλομε να συνεχίσουμε να διεκδικούμε μια συνολική και βιώσιμη λύση, εθνικά έντιμη και αξιοπρεπή, μέσα στα πλαίσια ενός αναπόφευκτου, ιστορικού συμβιβασμού, μια λύση στα πλαίσια των όσων έχουν κατά καιρούς συμφωνηθεί, και που λαμβάνει όμως υπόψη τις νέες ευρωπαϊκές πραγματικότητες»…

Δ Υ Ο ΕΙΝΑΙ τα ουσιαστικότερα των όσων εκφώνησε. Αυτά που συγκροτούν και

Δημιουργείται και ο παγκόσμιος στρατός

Σιγά-σιγά όλοι οι κατά τόπους οργανισμοί συνενώνονται ή διοικούνται με ενιαίο τρόπο χάρη σε κοινή παγκόσμια νομοθεσία. Δεν είναι κάτι νέο αυτό, αφού ο κ. Γ. Παπανδρέου συχνά -και ο κ. Ευ. Βενιζέλος μια φορά- τόνισαν την ανάγκη ύπαρξης παγκόσμιας Αρχής που θα αναλάβει την διακυβέρνηση της υφηλίου.

Το είχε ζητήσει ο κ. Σόρος προ δεκαετίας, όσον αφορά την κοινή νομοθεσία στα χρηματοπιστωτικά, ώστε μεταφερόμενα τα κεφάλαια από χώρα σε χώρα να μη υπάρχουν εμπόδια λόγω διαφορετικών νόμων. Παρόμοια ήταν και η ενημέρωση του κ. Ρότσιλδ, για ενιαίο παγκόσμιο νόμισμα.

Κοντά σ’ αυτά και σε άλλα, δημιουργούνται και στρατοί που συνεργάζονται, πέραν των σκοπών και μεθόδων που έχουν αμυντικές συμμαχίες της μορφής του ΝΑΤΟ. Και μάλιστα, ερωτηματικά δημιούργησε και η αναγγελία συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας σε στρατιωτικούς τομείς που λειτουργούσαν μέχρι χθες αυτοτελώς.
Αξιοπερίεργο είναι, ότι η αναγγελία, που μεταφέρθηκε υπό

Το διπλό έγκλημα της Μυκόνου

Συγγνώμη, αλλά όλοι αυτοί που διασκεδάζουν στη Μύκονο (και αλλού) σε εκείνο το πάρτι με τον Ρέμο (αλλά και σε όλα τα άλλα πανάκριβα γλέντια που δεν μαθαίνουμε), πνίγοντας τον (μνημονιακό) πόνο τους σε μια θάλασσα από σαμπάνια, εκστασιαζόμενοι με τα υβριστικά σχόλια για την αναπηρία του Σόιμπλε, μπορούν να θεωρούνται Έλληνες;

Και κάτι περισσότερο: Μπορούν να θεωρούνται άνθρωποι;

Είναι οι ίδιοι που πριν από την κρίση γέμιζαν τα νυχτερινά κέντρα της παραλίας και έμεναν εκεί ως το πρωί.

Τους συναντούσαν, έβλεπαν τα αυτοκίνητά τους παρκαρισμένα παράνομα κατά μήκος της παραλίας, τους παρακολουθούσαν να βγαίνουν κακαρίζοντας, όλοι οι Έλληνες που εκείνη την ώρα ξεκινούσαν για τη δουλειά τους.

Αλλά και εκείνοι που δεν διασκέδαζαν μαζί τους, αλλά κυνηγούσαν το μεροκάματο, έβρισκαν αυτές τις συμπεριφορές φυσιολογικές – σχεδόν τους ζήλευαν και ήθελαν να τους μοιάσουν. 

Γιατί αυτές οι συμπεριφορές δεν είχαν στιγματιστεί ως αντιπαραγωγικές και αντικοινωνικές.

Λίγο μετά την είσοδο της χώρας στην περιπέτεια του ΔΝΤ και πριν ο Όλι Ρεν προλάβει να μας αποχαιρετίσει με την περίφημη φράση του «Καλό Κουράγιο», Άνοιξη του 2010, στη Μύκονο οι ίδιοι «άνθρωποι» επινόησαν το σύνθημα «Όλι Ρεν, Όλι Ρεν δεν θα πας πάρεις τα Καγιέν»!

Η χώρα ετοιμαζόταν να πληρώσει βαρύ φόρο αίματος, αλλά

Ποιος είναι πλούσιος και ποιος φτωχός

Γράφει η Μερόπη Σπυροπούλου

Ἐδῶ καί τρία χρόνια, βομβαρδιζόμαστε συνεχῶς καί ἀπό πολλές πλευρές μέ τρομακτικές καί καταθλιπτικές ἐπισημάνσεις γιά τά ὅσα αὐτή ἡ οἰκονομική κρίση μᾶς στέρησε καί γιά ὅσα ὑλικά ἀγαθά μᾶς ὑποχρέωσε νά ἀπαρνηθοῦμε. Ἔχουμε ζαλιστεῖ ἀπό τούς ἀριθμούς πού ἐκφράζουν συνεχῶς μειώσεις στά εἰσοδήματά μας, ἀνεργία, χαράτσια καί αὐξήσεις φορολογίας. Καί εἶναι βεβαίως γεγονὀς ἀναμφισβήτητο ὅτι, ἡ ζωή τοῦ καθενός ἀπό ἐμᾶς, σέ μεγάλο ἤ σέ μικρότερο βαθμό, ἔχει καίρια ἐπηρεαστεῖ ἀπό ὅλα αὐτά. 

Μήπως, ὅμως, ὑπάρχουν καί κάποιες ἄλλες σημαντικές διαστάσεις τῆς ζωῆς πού, μέσα στή δίνη τῶν ὑλικῶν ἀναγκῶν καί ἀπαιτήσεων, προσπερνοῦμε, ὑποβαθμίζουμε ἤ ἀγνοοῦμε; Μήπως ὑπάρχει καί μιά διαφορετική ματιά γιά τήν ἀξιολόγηση τῶν ὅσων ἔχουμε καί τῶν ὅσων μᾶς λείπουν; Μήπως; 

Μία μικρή ἱστορία πού μοῦ ἔστειλε μία φίλη ἀπό τήν Ἀμερική, ἴσως ἔχει κάτι ἰδιαίτερο νά μᾶς πεῖ καί τήν μεταφέρω σέ ελεύθερη δική μου απόδοση: 

Κάποτε, ἕνας πατέρας, ἀπό μία πολύ εὔπορη οἰκογένεια, θέλησε νά δώσει στόν  δεκάχρονο μοναχογιό του μιά εὐκαιρία νά συνειδητοποιήσει τό πόσο πλούσιοι ἤτανε καί, συγχρόνως, νά τοῦ δείξει τό πῶς ζοῦνε ἀντίστοιχα οἱ φτωχοί ἄνθρωποι γιά νά κάνει τήν ἀντίστοιχη σύγκριση καί νά χαρεῖ. Τόν πῆρε, λοιπόν, καί πῆγαν νά περάσουν λίγες μέρες σέ μία συγγενική τους φτωχή σχετικά οἰκογένεια, πού ζοῦσε σέ μιά ἀγροτική περιοχή τῆς χώρας. 

Οἱ μέρες πέρασαν καί, καθώς ἄρχισε τό ταξίδι τοῦ γυρισμοῦ στήν πόλη, ὁ πατέρας θέλησε νά μάθει τίς

ΚΑΙ ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΝ’ Ο ΓΥΑΛΟΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΒΑ ΑΡΜΕΝΙΖΟΥΜΕ. Ώρα οι «φίλοι» εταίροι μας να ξεκαθαρίσουν τις μύχιες σκέψεις τους

ΝίκοςΑναγνωστάτος 

e-mail: nanagnostatos@gmail.com

Όταν η ύφεση συνεχίζεται δριμεία, οι επιχειρήσεις και τα καταστήματα κλείνουν το ένα μετά το άλλο, η ανεργία αυξάνεται σε ανησυχητικά ύψη, με συνέπεια η φοροδοτική δυνατότητα του Έλληνα να έχει εξαντληθεί, όταν οι εταίροι μας, δια των Τροϊκανών, ζητούν περισσότερα έσοδα, χωρίς συνθήκες ανάπτυξης και χωρίς νομισματικής δυνατότητας προσαρμογής, τότε ο γιαλός είναι στραβός!
Η κυβέρνηση, με τη διαπίστωση ότι ο γιαλός είναι στραβός, αυτομάτως συμπεραίνεται ότι αρμενίζει στραβά. Πέραν τούτου και παρά τις πιο πάνω διαπιστώσεις, παρά το γεγονός δηλαδή ότι ο Έλληνας έχει εξαντληθεί, ζει κατοχικές στιγμές και προσπαθεί να επιβιώσει πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί, και του ζητάς περισσότερες καταβολές παντός είδους και μορφής, γνωρίζοντας ότι εξ αντικειμένου δεν δύναται να καταβάλει, τότε σίγουρα αρμενίζουμε στραβά!
Σε αυτή την αντιφατική μεν, θλιβερή δε κοινωνικοπολιτική κατάσταση στην οποία μας έχει φέρει ο μοιραίος μίσθαρνος πρωθυπουργός το 2010, και παραδέρνουμε τώρα απελπισμένοι να βγούμε από την καταιγίδα στην οποία μας έριξε, ιδιαίτερα όταν τόσο αυτοί που μας οδηγούν σε στραβό γιαλό, όσο και αυτοί που αρμενίζουν στραβά, έχουν τους δικούς τους λόγους, αιτιολογημένους με το δικό του φακό ένας έκαστος. Οι μεν ευρωπαίοι εταίροι μας, ισχυριζόμενοι ότι πρέπει να εξαλειφθεί το πρωτογενές έλλειμμα, η δε κυβέρνηση ότι πρέπει να εκπληρώσει τις αναληφθείσες υποχρεώσεις. Να έχουμε πάντα υπόψη μας, όπως λένε και οι εγγλέζοι ότι :we cannot direct the wind, but we can adjust the sails” (Δεν μπορούμε να κατευθύνουμε τον άνεμο, αλλά μπορούμε να προσαρμόσουμε τα πανιά

Νέες εκκλήσεις για ομοψυχία από τον Τούρκο πρόξενο στην Κομοτηνή!

Η αγωνία του Ιλχάν Σενέρ για την έλλειψη ενότητας μέσα στους κόλπους της μειονότητας της Θράκης, αλλά και για τη φθίνουσα μειονοτική εκπαίδευση…

Δείπνο ιφτάρ σε εκατοντάδες τουρκόψυχους της ελληνικής Θράκης παρέθεσε πρόσφατα (12 Ιουλίου) μέσα στο κτίριο της παράνομης «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής» η λεγόμενη «Συμβουλευτική Επιτροπή της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης» (η ομάδα δηλαδή που ορίζει το τουρκικό προξενείο για να υποδύεται το δήθεν συλλογικό ηγετικό όργανο της μειονότητας)(από την εκδήλωση αυτή είναι και 1η φωτογραφία, όπου βλέπετε τον πρόξενο Σενέρ ανάμεσα στον ψευδομουφτή Κομοτηνής και πρόεδρο της Επιτροπής Ιμπραήμ Σερήφ και τον βουλευτή Αχμέτ Χατζηοσμάν).Τρεις μέρες αργότερα (15 Ιουλίου) είχαμε και τον δήμο Αρρριανών που παρέθεσε ιφτάρ σε 3.500 άτομα (2η φωτογραφία) στο χωριό Φιλύρα Ροδόπης (δηλαδή την έδρα του εν λόγω δήμου) με τη συνδιοργάνωση και οικονομική συμβολή του δήμου Οσμάνγκαζι Προύσας (παρών και ο δήμαρχος Μουσταφά Ντουντάρ).

Και εμείς δε θα σχολιάσουμε πάλι σήμερα εδώ το προφανές (δηλαδή για το χρήμα που ρέει άφθονο στα μέρη μας από πλευράς Τουρκίας – μέσω διαφόρων οδών – για τη διοργάνωση δράσεων και εκδηλώσεων τουρκισμού), ούτε την παρουσία της ίδιας πάντοτε τουρκοπαρέας (ψευτομουφτήδες, βουλευτές, πρώην βουλευτές, πρόεδρος του DEB Αλή Τσαβούς, μειονοτικοί δήμαρχοι, δημοσύμβουλες, πρόεδροι τουρκοσυλλόγων, δημοσιογράφοι, κλπ, κλπ) που περιφέρεται ως

Θέλω να δω τον Πάπα, τον Πάπα, τον Πάπα...

του Τριαντάφυλλου Δραβαλιάρη

Δεν το κρύβω. Δεν ανήκω, ούτε και θέλω, στην κατηγορία της δημοσιογραφίας των ανέξοδων κηνσόρων της δημόσιας ζωής. Των τροφών του λαϊκισμού και των επωαστήρων φασιστικών όφεων. Των κατʼ επάγγελμα αρχαγγέλων που ισοπεδώνουν πρόσωπα και πολιτικές αποκρύπτοντας τις σύνθετες λύσεις, οι οποίες απαιτούνται για υπερτριαντακονταετή προβλήματα που έχουν δημιουργήσει ένα απολιθωμένο δάσος. Ολων όσοι έχουν «ελευθέρας» στο διαχρονικό πάρτι «οργής του λαού». Του αεί αμέτοχου, άμωμου και άσπιλου για έργα ανδρών που οι ίδιοι ανέδειξαν και συνεχίζουν να αναδεικνύουν σε δημόσια αξιώματα.

Δεν το κρύβω. Τιμώ μια ευάριθμη ομάδα πολιτικών που στην πιο δραματική περίοδο της χώρας από τη Μεταπολίτευση, αφήνει πίσω της «καμένες καλύβες» πριν κατακάψει ολοσχερώς τη χώρα ο Ιμπραήμ της κρίσης και τα φουσάτα των εγχώριων ταχυδακτυλουργών της ευημερίας. Σε αυτή την ομάδα των πολιτικών, με τις όποιες αβελτηρίες,

ΟΗΕ: Μην τους λέτε «παράνομους μετανάστες». Να τους λέτε «παράτυπους»

Επικαλούμενα ανησυχίες ότι ο όρος «παράνομος μετανάστης» (ή «λαθρομετανάστης»), ηχεί προσβλητικά υπονοώντας κάποια ενοχή, τα Ηνωμένα Έθνη ζητούν από τους δημοσιογράφους που καλύπτουν την εμπορία ανθρώπων στη Μάλτα, να σταματήσουν να λένε "παράνομος μετανάστης" και να αρχίσουν να λένε«παράτυπος μετανάστης».

Ο ΟΗΕ αποθαρρύνει επίσης τους δημοσιογράφους από το να αναφέρουν τις μετακινήσεις των παράνομων μεταναστών στα σύνορα ως «λαθραίες», γιατί, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στη Μάλτα, αυτό έχει μια «ισχυρή αρνητική σύνδεση, που επικαλείται μια αίσθηση εγκληματικότητας».



Αφρικανοί "παράτυποι" μετανάστες στη Μάλτα

Γράφοντας για την εφημερίδα The Telegraph, ο Colin Freemanεξηγεί την παράξενη λογική που κάνει «προσβλητική» την απλή κοινή λογική πρακτική του να λες τα πράγματα με αληθινό τους όνομα.

….Ο όρος "παράνομη μετανάστευση" μεταφέρει προφανώς μια έννοια εγκληματικότητας, ότι κάποιος κάνει κάτι λάθος. Όπως, για παράδειγμα, το να πληρώνεις κάποιον λαθρέμπορο ανθρώπων 700 € για τη μεταφορά τους (sic) με ένα ετοιμόρροπο σκάφος που θα μπορούσε να βυθιστεί και να χαθούν όλοι

Αλλάζουν όλα στην περιοχή μας, μετά την Πρώτη Κουρδική Εθνοσυνέλευση! Ας ξυπνήσουμε επιτέλους!!!

Σάββας Καλεντερίδης

Οι μήνες Ιούλιος και Αύγουστος είναι εξαιρετικά φορτισμένοι, γιατί αυτούς τους μήνες τελέστηκε η προδοσία της Κύπρου, την οποία σε Ελλάδα και Κύπρο αντιμετωπίσαμε με έναν τέτοιο τρόπο, που, αντί να διδάσκει το έθνος, τους πολίτες, τους πολιτικούς, αλλά και τους διάφορους επίβουλους του Ελληνισμού, μάλλον προετοιμάζει την επόμενη προδοσία στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στη Θράκη ή όπου αλλού!
Εν πάση περιπτώσει, στην προδοσία της Κύπρου αναφερθήκαμε στο άρθρο μας της Παρασκευής και ξεκινάμε το σημερινό μας άρθρο με τη συγκεκριμένη αναφορά, γιατί το Κυπριακό και η συγκεκριμένη τραγική κατάληξή του, σχετίζονταν με το γεωπολιτικό περιβάλλον, τις ισορροπίες και τη γεωπολιτική και στρατηγική αξία που είχε η Τουρκία για τους συμμάχους από το 1950 έως το 1974 και έως σήμερα.

Με άλλα λόγια, υποχρεωθήκαμε να ζήσουμε το δράμα της Κύπρου, επειδή η Τουρκία είχε πολύ μεγαλύτερη γεωπολιτική αξία από την Ελλάδα για τα συμφέροντα της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, στον Εύξεινο Πόντο, στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία, και στο

Η κομματική «νεκρανάσταση» του Ζαχαριάδη.

Έχω γράψει κατά καιρούς ότι το ΚΚΕ ειδικά, αλλά και όλα τα αριστερά κόμματα, του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένου, αναθεωρούν κατά οργουελικό τρόπο την ιστορία του κόμματός τους αλλά και της χώρας όταν τα βολεύει. Ήδη το ΚΚΕ άρχισε για πολλοστή φορά να μας παρουσιάζει μια διαφορετική του τοποθέτηση στο πρόσωπο του Ζαχαριάδη που τον διέγραψε και τον απεκατέστησε αρκετές φορές από το 1949 έως σήμερα. Το παρακάτω κείμενο, παρμένο από τον χθεσινό Ριζοσπάστη και αν έχετε την υπομονή να το διαβάσετε με προσοχή, θα σας δώσει απαντήσεις σε πολλές απορίες που ίσως σας έχουν δημιουργηθεί σχετικά με τον κομμουνισμό στην Ελλάδα. Έχω χρωματίσει δύο σημεία του κειμένου που νομίζω ότι πρέπει κάποιος να προσέξει ιδιαίτερα. Σ' αυτό με το μπλε χρώμα που απλά αναφέρονται τα έξι (6) αδελφά κόμματα θέλω να διευκρινίσω ότι πρόκειται για τα ΚΚ Σοβιετικής Ένωσης, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Ουγγαρίας, Τσεχοσλοβακίας και Πολωνίας. Απετέλεσαν «διεθνή επιτροπή» που καθαίρεσε την περήφανη(;;;) ηγεσία του ΚΚΕ και έκανε κουμάντο στα εσωτερικά του πράγματα με απρόβλεπτες κινήσεις πέντα εις βάρος των Ελλήνων κομμουνιστών. Πραγματικός άρχοντας σ' αυτήν την επιτροπή ήταν ο σοβιετικός Κουούσινεν, σαν τον «δικό μας» Χορστ Ράϊχενπαχ ένα πράγμα.
Στο άλλο με το κόκκινο χρώμα, αν το διαβάσει κανείς, μπορεί εύκολα να βγάλει συμπεράσματα  για την «συντροφικότητα», την «ομοθυμία», τον χαφιεδισμό, τον φιλοτομαρισμό που επικρατούσε μεταξύ των μελών της εποχής εκείνης στο ΚΚΕ. Διαβάστε στην συνέχεια το κείμενο του Ριζοσπάστη. Οδυσσεύς Πάτσης

Εκτίμηση για τον Νίκο Ζαχαριάδη

Η ιστορική έρευνα οφείλει να εξετάζει την ηγετική προσωπικότητα του Ν. Ζαχαριάδη και τη διαμόρφωση της στρατηγικής και της λειτουργίας του ΚΚΕ στις συνθήκες της εποχής του. Είναι αντιεπιστημονικό να αφαιρούνται από την έρευνα οι ιστορικές συνθήκες ανάπτυξης και ωρίμανσης του ΚΚΕ, οι συνθήκες ανάπτυξης και ωρίμανσης του Ν.

Υπάρχουν και καλά νέα στον ορίζοντα...

του Κώστα Στούπα

Η μεταπολίτευση παρέλαβε την Ελλάδα με χρέος κοντά στο 25% του ΑΕΠ και την παρέδωσε χρεοκοπημένη, χωρίς πλήρη εθνική κυριαρχία υπό την κηδεμονία δανειστών. Κυρίως όμως, την παρέδωσε ηθικά και κοινωνικά χρεοκοπημένη λόγω του εθισμού μιας μεγάλης μερίδας του πληθυσμού σε μια παρασιτική αντίληψη της διαβίωσης.
Δηλαδή, πολίτες και επιχειρήσεις που επιζητούν την υλική ευημερία μέσω της πελατειακής παρασιτίας στο δημόσιο.
Στην οικονομία αν κυκλοφορούν δυο νομίσματα ταυτόχρονα ένα καλό δηλ. ανόθευτο, με αταλάντευτη αξία και ένα κακό νοθευμένο, με αμφισβητούμενη και εύκολα μεταβαλλόμενη αξία, οι πολίτες προτιμούν να αποθησαυρίζουν το πρώτο και να χρησιμοποιούν για τις συναλλαγές τους το δεύτερο.
Μετά από λίγο, το πρώτο εξαφανίζεται από την κυκλοφορία και κυριαρχεί μόνο το δεύτερο.
Όπως ακριβώς στην οικονομία το «κακό» χρήμα διώχνει το «καλό» από την κυκλοφορία, έτσι και στο ελληνικό δημόσιο και την κρατικοδίαιτη οικονομία οι «κακοί» έδιωξαν τους «καλούς» από την αγορά.
Ο κισσός είναι παράσιτο και σκαρφαλώνει στους κορμούς των δένδρων. Όταν ο κισσός γίνει μεγαλύτερος από το δένδρο το τσακίζει και αμφότερα θα βρεθούν στο έδαφος και θα σαπίσουν. Αυτό το σημείο καμπής πέρασε η Ελλάδα, το κρατικοδίαιτο μέρος του πληθυσμού και των επιχειρήσεων ξεπέρασε κατά πολύ το μέγεθος που μπορεί να συντηρήσει το παραγωγικό τμήμα του ιδιωτικού τομέα και ο «κορμός» λύγισε και έσπασε.
Το δίλημμα είναι αν θα αφήσουμε «κισσός» και «δένδρο» να κυλιστούν στο έδαφος να «σαπίσουν» και να περιμένουμε να φυτρώσει καινούργιο «δενδράκι», ή θα κόψουμε το μεγαλύτερο μέρος του

Ευρωπαϊκή ένωση: Εθνοκρατοκεντρική δημοκρατία ή υπερκρατική δεσποτεία;

Παναγιώτης Ήφαιστος, www.ifestosedu.gr

Η ανάλυση που ακολουθεί είναι προσαρμοσμένο απόσπασμα από το βιβλίο Π. Ήφαιστος, Εθνική Κοσμοθεωρία, συγκρότηση και συγκράτηση των κρατών, της Ευρώπης και του κόσμου (Εκδόσεις Ποιότητα), κεφ. 6. Δεν συμπεριλαμβάνονται οι υποσημειώσεις.
Περιεχόμενα. 1. Τα κύρια αίτια της συμφοράς της Ελλάδας και της Κύπρου: Διεθνιστικά σύνδρομα 2. Φυσιογνωμικά και οντολογικά χαρακτηριστικά της ΕΕ. 3. Εθνοκρατοκεντρική δομή versus υλισμός. 4. Η ΕΕ σε τροχιά θανάτου.

Τα κύρια αίτια της συμφοράς της Ελλάδας και της Κύπρου: Διεθνιστικά σύνδρομα

Η χρηματοοικονομική κρίση των τελευταίων ετών και τα πλήγματα κατά της Ελλάδας και της Κύπρου λόγω μνημονίων θέτουν επί τάπητος το ζήτημα μιας πιο ορθολογιστικής αντίληψης των διπλωματικών υποθέσεων και της συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τουλάχιστον όσο αυτή θα επιβιώνει στην παρούσα ή κάποια άλλη μορφή. Δική μας εκτίμηση είναι ότι η ΟΝΕ και η ΕΕ είναι αλλόκοτο ακόμη και να σκεφτεί κανείς πως μπορούν να επιβιώσουν στην παρούσα μορφή. Εξελίχθηκαν σε μια υπερκρατική τεχνόσφαιρα που εν πολλοίς αναιρεί τις αφετηριακές αντί-ηγεμονικές λογικές ισοτιμίας και το μεταγενέστερο συνεργασιακό κεκτημένο.
Οι εξελίξεις στο πεδίο της Ευρώπης είναι καταιγιστικές. Αφενός, όσο ποτέ άλλοτε απαιτείται μια σωστή κατανόηση της ΕΕ. Αφετέρου, η ελαχιστοποίηση των ζημιών που επέρχονται απαιτεί απαλλαγή από κάθε σύνδρομο διεθνισμού και κυριαρχία φιλοπάτριδων στάσεων και παραδοχών που στηρίζουν την εθνική ανεξαρτησία. Παρά τις ιδιομορφίες της η ΕΕ είναι θεμελιωδώς εθνοκρατοκεντρική.
Κοντολογίς: Εδώ και αιώνες ο κόσμος είναι εθνοκρατοκεντρικός, το ίδιο και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Κύρια μονάδα είναι το εθνοκράτος, η κρατική ισχύς είναι προϋπόθεση επιβίωσης και

Μπούμερανγκ: Το «μεγάλο κόλπο» των πλειστηριασμών

Toυ Τάσου Τασιούλα

Το ότι οι ζωές μας έχουν αλλάξει ριζικά το έχουμε καταλάβει και μάλιστα με βίαιο και βασανιστικό τρόπο. Μέσα από τα ενοχικά σύνδρομα, που μας καλλιέργησαν εκμεταλλευόμενοι εντέχνως την ιδιοσυγκρασία του λαού μας, πολλοί έσκυψαν το κεφάλι και αποδέχτηκαν τις επιπτώσεις ακόμη και για λάθη άλλων. Πεδίο οργανωμένης αντίδρασης σε όλο αυτό που συμβαίνει δεν υπάρχει. Κι αφού πέρασαν τα… χειρότερα, αυτός ο «σκυφτός» λαός έπεισε ότι μπορεί να παριστάνει εσαεί το… δουλικό για ένα κομμάτι ψωμί. «Κόλπο», σας πληροφορώ, έστω κι αν δεν το έχουμε καταλάβει καν.

Δεν μπορώ να πω τι από όλα αυτά αξίζαμε και τι όχι. Μπορώ όμως να περιμένω. Για να αποδειχθεί η απληστία όλων εκείνων που σήμερα, έχοντας περάσει απίστευτης αγριότητας μέτρα καταστρέφοντας ανθρώπινες ζωές, πιστεύουν πως έχουν δημιουργήσει τέτοιες συνθήκες ώστε αυτή η κοινωνία να αποδεχτεί σιωπηλή την ολοκληρωτική της ταπείνωση.

Συζητώ με πολιτικούς, με επιχειρηματίες, με θεωρητικούς, με επιστήμονες, με εργαζόμενους, με συνταξιούχους, με άνεργους, με εκπροσώπους φορέων και με ορισμένους ξένους συναδέλφους μου

Καλά, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ διπλωμάτης δε βρέθηκε να το πει;

Τι είναι τελικά η Ευρώπη των 28; Τίποτα άλλο από μια παράλογη «ένωση» κρατών, με διαφορετικές πολιτικές, διαφορετικές κουλτούρες και λαούς, που ελάχιστη σχέση έχουν μεταξύ τους. Διοικείται από τη Γερμανία και τους βόρειους δορυφόρους της και όπως απέδειξε η κρίση χρέους, οι αρχές της συνεργασίας και της αλληλεγγύης έχουν εγκαταλειφθεί και καταπατηθεί ενώπιον του κέρδους και των συμφερόντων. Η πολιτική για στήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν ισχύει για όλους…

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Το τελευταίο επεισόδιο που έχει σχέση με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αφορά το Ισραήλ και τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη αποδεικνύει τον παραλογισμό αυτής της «ένωσης», που επιχειρεί ανεπιτυχώς να έχει μία κοινή γραμμή σε όλα τα θέματα και βεβαίως δεν τα καταφέρνει ποτέ. Σε ότι αφορά μάλιστα την

39° Φεστιβάλ ΚΝΕ. Χιούμορ «ποιότητας» στα πάρτυ των «ζωντανών νεκρών»....

Το 39° φεστιβάλ της ΚΝΕ θα γίνει τον Σεπτέμβριο αλλά άρχισαν ήδη οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις σε διάφορες πόλεις έτσι... σαν πρόβες. Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση διαπίστωσα, θα το διαπιστώσετε και σεις άλλωστε από την διπλανή φωτό, την μεγάλη επιτυχία που σημείωσε η προφεστιβαλική εκδήλωση της ΚΝΕ στην Λευκάδα την Παρασκευή 26/7/2013. με ειδική μάλιστα αναφορά στην ΕΠΟΝ Λευκάδας με τίτλο «Ένας δεν είναι μα χιλιάδες, όχι μονάχα οι ζωντανοί...» (902.gr).
Οπωσδήποτε θα επισκεφθώ το φεστιβάλ του Σεπτεμβρίου εδώ στα Ιωάννινα όπου, όπως λέει και ο τίτλος που προαναφέρθηκε μαζί με τους ζωντανούς νεκρούς θα είναι και οι εις το «κομμουνιστικόν παράδεισον» αποδημήσαντες. Το γεγονός ότι εμείς βλέπουμε κενές θέσεις δεν οφείλεται στο ότι , δήθεν, δεν υπάρχει συμμετοχή αλλά επειδή είναι κατειλημμένες από τον Ζαχαριάδη, τον Βελουχιώτη, τον Πλουμπίδη, τον Φλωράκη, τον Μπελογιάννη και άλλους «αθάνατους θρύλλους» του κομμουνιστικού κινήματος.
Θέλω , να δω από κοντά την πιο «γερασμένη» νεολαία της χώρας, που έχει το ίδιο ακριβώς DNA, λες και είναι προϊόν κλωνοποίησης, ενός γερασμένου κόμματος που όταν οι Έλληνες έχυναν το αίμα τους και θυσιάζονταν χωρίς φειδώ πολεμώντας τους Γερμανούς εδώ στην Ήπειρο, προφύλασσε τις δυνάμεις του για τον τελικό σκοπό του και όποτε ενεργούσε, ενεργούσε με την λογική του μικρομπακάλη μετρώντας κέρδη και ζημιές διότι « η στρατηγική ενός μίζερου σποραδικού ανταρτοπολέμου χαράχτηκε από τον ίδιο τον Στάλιν» μας πληροφορεί ο «στρατηγός» του ΕΛΑΣ Δημήτρης Βλαντάς.
Να παρακολουθήσω νέους χωρίς πολιτιστική, γλωσσική και εθνική συνείδηση, που νομίζουν ότι η Ιστορία της Ελλάδος ξεκινά το 1918 με την ίδρυση του ΚΚΕ.
Πάντα χωρίς ανάταση και έξαρση, εκφράζοντας ό,τι πιο επαρχιώτικο έβγαλε αυτός ο τόπος, γιατί το κόμμα τους συμπυκνώνει όλη την νεοελληνική παραμορφωμένη μετριότητα.

Η τρανή δικαίωση του Άρη Πουλιανού που πέρασε απαρατήρητη

Επιστολή του Γ. Γάκη

Ο Καθηγητής κ. Αρης Πουλιανός , μέλος τού Μόνιμου Διεθνούς Ινστιτούτου Ανθρωπολογικών καί Εθνολογικών Επιστημών τής UNESCO , δικαιώνεται γιά μία ακόμη φορά από τήν διεθνή επιστημονική κοινότητα.

Θεμελίωσε μέ ακλόνητα επιστημονικά στοιχεία :

- ΤΗΝ ΑΥΤΟΧΘΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΗ.
- ΤΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
- ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΤΟ ΠΡΟΣ ΒΟΡΡΑ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Επίσης ,

- ΑΝΕΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΕΩΛΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΑΦΡΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ.
- ΚΑΤΕΡΡΙΨΕ ΤΑ ΜΩΡΟΦΙΛΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΙΝΔΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ, ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΜΟΕΘΝΙΑΣ.

Τά ευρήματα στά Πετράλωνα τής Χαλκιδικής , στήν Τρίλλια καί στό Ελαιοχώρι , τόν καθιστούν ζωντανό θρύλο τών Ελλήνων καί οι αγώνες μισού αιώνα επιστημονικού , καί όχι μόνο , μόχθου , ο διωγμός του καί οί περιπέτειές του στίς αίθουσες τών δικαστηρίων , τόν ανέδειξαν σέ έναν από τούς επιφανέστερους ΕΡΓΑΤΕΣ τής ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ διεθνώς.
Γ.Γ

Δικαίωση για τον Α.Πουλιανό από Καίμπριτζ και Ευρωπαϊκή Ανθρωπολογική Ένωση
Αναρτήθηκε από τον/την visaltis στο Δεκεμβρίου 14, 2012

Το Καίμπριτζ επιμένει, ψέγει το υπ. Πολιτισμού: 700.000 (και όχι 300.000) χρόνων το κρανίο των Πετραλώνων.

Ελλάδα και Κύπρος: Τόσο κοντά και τόσο μακριά

Συνηθίζουμε να επαναλαμβάνουμε πως Ελλάδα και Κύπρος έχουν κοινά οικονομικά προβλήματα και κοινούς εθνικούς εχθρούς. 

Στην πραγματικότητα, όμως, τα μόνα κοινά είναι ότι και στις δύο χώρες ο ελληνισμός ζει τις συνέπειες μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης και παράλληλα αντιμετωπίζει τις απειλές και τις διεκδικήσεις ενός επιθετικού γείτονα. 

Οι ομοιότητες σταματούν εδώ. 

Όχι μόνο επειδή η Κύπρος πολύ σύντομα θα γνωρίζει την ποσότητα των υδρογονανθράκων στο οικόπεδο 12, την «Αφροδίτη» - το τρυπάνι της επιβεβαιωτικής γεώτρησης απέχει λιγότερο από 600 μέτρα από το κοίτασμα του φυσικού αερίου – οπότε, από τις αρχές του 2014 θα είναι σε θέση να εκδώσει ομόλογα υδρογονανθράκων και να «σβήσει» το χρέος της. 

Αλλά και επειδή στην Κύπρο οι αντίπαλοι μπορούν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να καταλήξουν σε μια μίνιμουμ συμφωνία. 

Και εκεί υπήρξαν αλληλοκατηγορίες, εκλογές, νικητές και ηττημένοι, ενώ λειτουργεί μια (ανεξάρτητη, βέβαια και όχι σαν αυτή που θα φτιάχναμε στην Ελλάδα) επιτροπή διερεύνησης των συνθηκών υπό τις

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ: H αρνησιπατρία ως καριέρα…

H αρνησιπατρία έχει «νόημα», όταν έχει «νόημα» και η φιλοπατρία. Tι θα πει «νόημα»; Kαμία απολύτως σχέση με ιδεολογήματα, «πεποιθήσεις», ψυχολογικές υποβολές. Nόημα στη ζωή δίνουν οι στοχεύσεις, τα δημιουργικά κίνητρα, η αδιάκοπη αναμέτρηση με αιτία και σκοπό της ύπαρξης και της συνύπαρξης. Tελικά το «νόημα» μοιάζει συνώνυμο με την «ποιότητα» της ζωής.

Του Χρήστου Γιανναρά (για την εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»)
Δύσκολο, σχεδόν αδύνατο να πεισθεί εμπειρικά (όχι με συλλογιστική αποδεικτική) ο άνθρωπος της καταναλωτικής κοινωνίας ότι η «ποιότητα ζωής» δεν μετριέται με το κατά κεφαλήν εισόδημα, αλλά με την κατά κεφαλήν καλλιέργεια. H «καλλιέργεια», στο σημερινό πολιτισμικό μας «παράδειγμα», είναι μάλλον μια έννοια χρηστική, ατομικής ωφέλειας ή ατομικής ευχαρίστησης. Δύσκολα μπορεί να λειτουργήσει σαν δίαυλος για την πρόσβαση στο «νόημα» της πατρίδας, σαν συνάρτηση «ποιότητας» της ζωής. Mιλώντας επομένως για «φιλοπατρία» σήμερα, με δεδομένα και παγιωμένα τόσα ελλείμματα σε προσλαμβάνουσες παραστάσεις, είναι σαν να διεκτραγωδούμε μιαν ερωτική αποτυχία σε άνθρωπο παντελώς ανέραστο.

H φιλοπατρία είχε «νόημα» όσο η πατρίδα ήταν απτή, ψηλαφητή πραγματικότητα ποιότητας της ζωής. Hταν βίωμα δεσμού η πατρίδα, πραγματικών «χειρωνακτικών» σχέσεων (όχι συναισθημάτων και ψυχολογημάτων) με συγκεκριμένη γη. Λειτουργούσε η συγγένεια, η κοινότητα, η εναργής συνείδηση ότι μοιράζεται – κοινωνεί ο άνθρωπος την

Δύο άνθρωποι

Ξεκίνησε να απασχολεί τη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια εκείνης της μοιραίας δεκαετίας, του ’90.

Όπως και μια σειρά άλλοι, μερικοί από τους οποίους ήταν προχθές στον Ρέμο για να ξεκινήσουν ένοπλα, με σαμπάνιες, την νέα Εθνική Αντίσταση κατά Σόιμπλε και Γερμανών.

Το ευρύτατα πλέον σχολιασμένο, όσο και ρυπαρό, κύκλωμα δημιουργίας εγχωρίων διασημοτήτων, ζητούσε εναγωνίως “λαμπερά” ονόματα για να τα χρίσει αριστοκρατία των “αναγνωρίσιμων”. Καλλιτέχνες, αθλητές, αλλά κυρίως πάσης δραστηριότητας επιχειρηματίες υπήρξαν οι εκλεκτοί.

Ήταν επίσης η εποχή της σχεδιασμένης απενοχοποίησης του πλούτου. Για να σπαταλάς σε δημόσια θέα έπρεπε ταυτόχρονα να έχεις πείσει τους κοινούς θνητούς ότι είσαι χρισμένος με “γαλαζοαίματο” προνόμιο στην δημιουργία πλούτου, συνεπώς σού αξίζει η “βασιλική” ζωή που ανενδοίαστα απολαμβάνεις.

Απενοχοποίηση, κόντρα στην μέχρι τότε κρατούσα, κοινή σοφία που όριζε ότι γεννήτορες του μεγάλου πλούτου δεν είναι η σκληρή εργασία ή η διανοητική ισχύς, γιατί τότε οι πλουσιώτεροι θα ήταν χειρώνακτες ή ιδιοφυΐες, αλλά τρεις, οι ίδιοι προαιώνια : Κλοπή, Αρπαγή, Πόλεμος.

Ο κ. Λιακουνάκος έγινε γνωστός για πολυσχιδή επιχειρηματική δραστηριοποίηση. Από αεροπορική

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΛΕΚΤΩΝ

Συντάκτης: ο Γεώργιος Ε. Σέκερης στο «Διπλωματικό Περισκόπιο»

Διάχυτη είναι η αίσθηση της εθνικής παρακμής. Στο εσωτερικό, πέραν της οικονομικής κατάρρευσης, πολιτειακοί θεσμοί, διοίκηση, παιδεία, υγεία, δημόσια τάξη, και ακόμη και οι Ένοπλες Δυνάμεις, δοκιμάζονται δεινώς ή και απαξιώνονται. Ενώ εκτός συνόρων ποτέ εδώ και έναν αιώνα το ελληνικό γόητρο δεν έπεσε χαμηλότερα.

Αρκετοί μεταξύ μας περιμένουν κάποιο θαύμα. Δεν πρόκειται να συμβεί. Εν απουσία αξιόπιστης ηγεσίας, η κοινή γνώμη άγεται και φέρεται από τους κάθε ψευδεπίγραφης ιδεολογικής απόχρωσης δημαγωγούς · με την ογκούμενη στους κόλπους της αγανάκτηση να παραμένει στείρα - και, στο μέτρο που μεταφράζεται σε ανομία, να επιτείνει το παρακμιακό κατρακύλισμά μας.

Το ηγετικό αυτό κενό συνιστά αφ’ εαυτού ένα ηχηρό κατηγορώ κατά των επιλέκτων του τόπου - ήτοι των σοβαρών, συγκροτημένων εκείνων Ελλήνων που μπορούν και οφείλουν να λειτουργήσουν ως μπροστάρηδες της εθνικής μας ανόρθωσης · και των οποίων η ιδιώτευση ισοδυναμεί με εγκατάλειψη θέσης εν πλήρη μάχη. Απέχοντας από τα κοινά, με πρόσχημα την αηδία που τους προκαλεί ο

Απειλές Ερντογάν κατά Times του Λονδίνου

Ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ταγίπ Ερντογάν, απείλησε ότι θα καταθέσει μηνύσεις κατά της εφημερίδας Times του Λονδίνου, για τη δημοσίευση μιας ανοικτής επιστολής από διακεκριμένους ανθρώπους, οι οποίοι επέκριναν τον τρόπο με τον οποίο ο Ερντογάν διαχειρίστηκε τις πρόσφατες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, αναφέρει το πρακτορείο Ρόιτερς.
Ο Σον Πεν, η Σούζαν Σαράντον και ο Μπεν Κίνγκσλι ήταν μεταξύ εκείνων που υπέγραψαν την επιστολή μέσω της οποίας η κυβέρνηση Ερντογάν κατηγορείται για "δικτατορικό καθεστώς", ενώ επιρρίπτονταν ευθύνες για το θάνατο 5 διαδηλωτών, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους μετά από σφοδρές συγκρούσεις με την αστυνομία.
"Οι δημοσιογράφοι θέλουν να ρίξουν λάσπη για να δουν τι θα γίνει. Οι Times νοικιάζουν τις σελίδες τους επί χρήμασι", δήλωσε ο Ερντογάν ζωντανά στο κανάλι NTV. "Εδώ οι Times θα αποτύχουν. Θα

Φρενοπάθεια...

Γράφει ο Κώστας Δημ. Χρονόπουλος

Το «Φορολογικό» αλλάζει, κάθε χρόνο, ανάλογα με τις ανάγκες του Κράτους (…των πολιτών) και σε βάρος των πολιτών (!).
Μεταξύ των δύο υφίσταται αδικαιολόγητη διαρκής διαμάχη, παρά το ότι είναι καταδικασμένα να συνυπάρχουν, αφού αποτελούν μια ενιαία οντότητα.
Δυστυχώς υπάρχει διχασμός / σχιζοφρενική συμπεριφορά που συνοδεύεται από αγεφύρωτη εχθρότητα ανάμεσα στα δύο μέρη.
Άλλο πράγμα οι πολίτες και άλλο το Κράτος τους(!...).
Δύο ξένοι –εχθροί στο ίδιο σπίτι, την ίδια χώρα (!).
Δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω –έστω και αν γίνομαι βαρετός ή γραφικός:
Αυτή είναι η βασική αιτία των δεινών μας διαχρονικά. Το ότι δηλαδή δεν έχουμε κατορθώσει αν δημιουργήσουμε, πραγματικό Κράτος. Παρά μόνο έναν Φρανκεστάιν / εκτρωματικό μόρφωμα / ένα «Φερόμενο ως Κράτος» ξένο, αντιπαθές που καταδυναστεύει πολίτες του.
Εξαιτίας της (ανίατης) νοσηρής –σχιζοειδούς νοοτροπίας μας η κατάσταση παραμένει ανεξέλεγκτη

Το Πολυτεχνείο, η Εισβολή, η Αποκατάσταση της Δημοκρατίας και η Αποκατάσταση της Αλήθειας

Αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Της Αλήθειας;

Ο απόρρητος χάρτης από το αρχείο του Κίσιντζερ, με ημερομηνία 13 Αυγούστου, δείχνει ακριβώς το όριο που θα προχωρούσε ο "Αττίλας 2" την επόμενη ημέρα. Τότε που η Ελλάδα και η Εθνική Φρουρά δεν προέβαλαν καμία αντίσταση. Πώς γνώριζε ο Κίσιντζερ ότι δεν θα αντιδράσει Ελλάδα και Κύπρος και χάραξε τα όρια της δεύτερης εισβολής με τόση ακρίβεια. Κάποιος δεν πρέπει να απαντήσει σ' αυτό το ερώτημα;

Του Σάββα Καλεντερίδη
Την Τετάρτη γιορτάστηκε με λιτή τελετή η 39η επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Ήταν τότε, στις 24 Ιουλίου του 1974, που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέστρεφε στην Ελλάδα, ενώ οι Τούρκοι είχαν κατορθώσει να κάνουν ένα προγεφύρωμα δίπλα στην Κυρήνεια, καταλαμβάνοντας μόλις το 5-7% του εδάφους της Κύπρου.

Είχε προηγηθεί το προδοτικό πραξικόπημα, στις 15 Ιουλίου, από την κυβέρνηση της Αθήνας, η οποία ανέλαβε τα ηνία μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αυτού που επιχειρείται από μια μερίδα πολιτικών και εκπαιδευτικών να παρουσιαστεί ως εθνική επέτειος μείζων της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι η εξέγερση εκείνη δεν ήταν τίποτε άλλο από μια «κεκαλυμένη» -

Τελεσίγραφο του Οτζαλάν σε Τουρκία: 15 Οκτωβρίου…

Ο φυλακισμένος ιστορικός ηγέτης του PKK, Αμπντουλάχ Οτζαλάν, απηύθυνε ξεκάθαρο τελεσίγραφο προς την τουρκική κυβέρνηση, η οποία κωλυσιεργεί χαρακτηριστικά στην εφαρμογή των όσων έχουν αποφασιστεί για την ειρηνική επίλυση του κουρδικού προβλήματος στη χώρα.

Ο Οτζαλάν ανέφερε, ότι σε περίπτωση που η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί μέχρι τις 15 Οκτωβρίου, τότε η κατάπαυση του πυρός παύει να ισχύει και προφανώς οι αντάρτες του PKK θα επιστρέψουν… στο αντάρτικο.

Η εξέλιξη αυτή ασκεί ασφυκτική πίεση στον Ερντογάν που βρίσκει τον εαυτό του και την ισλαμική του νεοθωμανική κυβέρνηση απομονωμένους, αφού οι εξελίξεις στη Συρία είναι εξαιρετικά δυσμενείς και βρίσκεται υπό ανάδυση δεύτερη οιωνεί κουρδική κρατική – εν αναμονή – οντότητα, μετά αυτή στο Βόρειο Ιράκ. Οι εξελίξεις είναι πλέον ραγδαίες.

defence-point.gr

Θέλουμε να κάνουμε την υπέρβαση;

Συντάκτης: ο Κωνσταντίνος Βλαχοδήμος στο «Διπλωματικό Περισκόπιο»

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μεγάλος πολιτικός και οικονομικός αναλυτής, όπως μερικοί, για να αντιληφθεί από τις επίσημες ανακοινώσεις από Ελληνικές αλλά κυρίως ξένες πηγές και συγκεκριμένα γεγονότα ότι η κατηφόρα της κοινωνίας μας συνεχίζεται, θα έλεγα επιταχύνεται. Κομβικά στοιχεία από τις επερχόμενες Γερμανικές εκλογές ως την τοποθέτηση Παπουτσή στην Διεθνή Τράπεζα αναμασιούνται από τα ΜΜΕ σαν σημεία αναφοράς και επιτείνουν την σύγχυση για τον άμοιρο πολίτη αυτής της χώρας. Εντείνουν το συναίσθημα ανασφάλειας περιορίζοντας τον ορίζοντα σκέψης του γύρω από τα στοιχειώδη για την επιβίωση της οικογενείας του και κυρίως την απασχόληση του για το στοιχειώδες εισόδημα του προς το ζην. Περίπου δύο εκατομμύρια εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα παράγουν πλούτο από τον οποίο τρέφονται πάνω από ένα εκατομμύριο απροσπέλαστοι υπάλληλοι του δημοσίου, πάνω από ενάμιση εκατομμύριων άνεργοι και το υπόλοιπο του ανενεργού πληθυσμού. Αν είμαστε ειλικρινείς, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δεσποτικής κομματοκρατίας κρατούσης, δεν έχουμε ρεαλιστικό και αρκούντως επίπονο κοινωνικά δίκαιο εθνικό σχέδιο για να αντιμετωπίσουμε αυτήν πρόκληση. Και ξέρουμε ότι με όποια βοήθεια η συμβουλή από έξω χωρίς αυτό το σχέδιο, που το υπάρχον πολιτικό κατεστημένο αδυνατεί να εκπονήσει και εκτελέσει, δεν θα πάμε πουθενά.

Θεωρητικά πάντα, μέσα στα πλαίσια δημοκρατικών διαδικασιών, δηλαδή την θέληση της κοινωνίας, υπάρχουν δυνατές διαδικασίες για να αντιμετωπιστεί αυτή η πρόκληση, αλλά απαιτούν το άπιαστο όνειρο, κινητοποίηση των πολιτών με πλήρη επίγνωση των επικαλουμένων από το κατεστημένο κινδύνων, που πρέπει να τους ξεχωρίσουν σε πραγματικούς που απαιτούν θυσίες και προβαλλόμενους σκοπίμως. Οι λύσεις αυτές έχουν κάτι κοινό. Είναι απεγκλωβισμένες από το

Η μοναχική ανησυχία του Πούτιν για τους χριστιανούς

Η προστασία των χριστιανών που υφίστανται κατά τον 21ο αι. διωγμούς, δεν είναι ζήτημα μόνον θρησκευτικό, αλλά για την Ελλάδα πρωτίστως πολιτικό. Είναι όμως αφενός μεν εντυπωσιακή η αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας αφετέρου δε, φθάνει και μέχρι υποστηρίξεως των ακραίων ισλαμιστών, σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Δ. Αβραμόπουλου.

Κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται στην Μόσχα, για την επέτειο των 1025 χρόνων από τον εκχριστιανισμό των Ρως, ο πρόεδρος της Ρωσίας κ. Πούτιν ένωσε την φωνή του με τους πατριάρχες και εκπροσώπους εκκλησιών που παρευρίσκονται, προκειμένου να ληφθούν μέτρα προστασίας των χριστιανών λόγω της ακραίας ισλαμοποίησης χωρών της Αφρικής και Ασίας.

Ο κ. Β. Πούτιν δήλωσε: «Με ανησυχία και πόνο θα σημειώσω ότι σε πολλές περιοχές του κόσμου, ειδικά στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, πολλαπλασιάζονται οι θρησκευτικές εντάσεις, παραβιάζονται τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων, μεταξύ των οποίων και των

Για γέλια και για κλάματα ερώτηση για την ΕΥΠ στη Βουλή…

Ερώτηση στη Βουλή προς τον υπουργό Δημόσιας Τάξης αναφορικά με καταγγελίες για παράτυπες αποσπάσεις «γαλάζιων υπαλλήλων» στην ΕΥΠ κατέθεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Τσουκαλάς.

Κατά την υποκειμενική μας γνώμη, η ερώτηση, πέραν του προφανούς, της απόπειρας προσπορισμού κομματικού οφέλους για μια υπηρεσία που όλοι οφείλουν να την αντιμετωπίζουν όσο γίνεται πιο «διακριτικά», προκαλεί και το γέλιο, αφού το ενδιαφέρον του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ όψιμο και προκαλεί ιλαρότητα το να εξαντλείται σε τέτοια ζητήματα. Αλήθεια, μήπως να ψαχτούν οι βουλευτές μπας και βρουν κάποιον άμεσο συνεργάτη τους που τον διόρισαν – μετέταξαν με… ΑΣΕΠ;

Ώρα να τελειώνει αυτό το κακόγουστο αστείο, διότι είναι αθλιότητα να δουλευόμαστε όλοι μεταξύ μας, αφού ο κοσμάκης που περιμένει να ενημερωθεί από κάθε λογής «έγκυρους» (δεν εξαιρούμε ούτε τα μούτρα μας από την κατηγορία) δεν μπορεί να ξέρει το ενίοτε δυσώδες παρασκήνιο 

της πολιτικής μας ζωής, από το οποίο οι παρεπιδημούντες τη… δημοσιογραφική Ιερουσαλήμ, μπορούν με ασφάλεια να γράψουν με το ζόρι το 10% για λόγους που έχουμε εξηγήσει πολλάκις.
Καλά, τίποτα άλλο επί της ουσίας της λειτουργίας της υπηρεσίας δεν βρήκε ο βουλευτής να ρωτήσει τόσο καιρό, αλλά «επαναστάτησε» διαβάζοντας ένα δημοσίευμα στο διαδίκτυο. Είναι σίγουρος ότι

ΝΤΡΟΠΗ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΟΥΛΙΑ

Διαβάστε πιο κάτω το κείμενο του φίλου αγωνιστή Παναγιώτη Αποστόλου. Εγώ απλά θέλω να τονίσω, όπως και άλλοτε, ότι το το καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967 έλληξε με την ορκωμοσία της κυβέρνησης Σπ. Μαρκεζίνη τον Οκτώβριο του 1973 οπότε και ο τόπος όδευε προς τον υγιά εκδημοκρατισμό του. Από τον Νοέμβριο του 1973 έχουμε άλλο καθεστώς υπαίτιο, εν πολλοίς, για την εισβολή στην Κύπρο και την επάνοδο του παλαιοκομματισμού στην χώρα. Απλά πράγματα προς αποκατάσταση της αλήθειας. Οδυσσεύς Πάτσης

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
egerssi@otenet.gr, www.apostoloupanos.gr, twitter: @egerssi

Συμπληρώθηκαν 39 χρόνια «αποκατάστασης της Δημοκρατίας» από την «επάρατο» χούντα των Συνταγματαρχών και ο διορισμένος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, από τα πτωχευμένα κόμματα της μεταπολιτεύσεως, Κάρολος Παπούλιας, έκανε «βαρυσήμαντες» δηλώσεις προς τα καθοδηγούμενα από τη Νέα Τάξη Πραγμάτων ΜΜΕ, για να τις μεταφέρουν στον υπνωτισμένο, αποχαυνωμένο και ακρωτηριασμένο Ελληνικό λαό. Είπε, λοιπόν μεταξύ άλλων ο «λαοφιλής» και «λαοπρόβλητος» Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, που δεν μπορεί να ξεμυτίσει βήμα χωρίς την πολυάριθμη φύλαξή του, γιατί ως κύριος υπεύθυνος της σημερινής ανθρωπιστικής κρίσεως που περνάει ο λαός της πατρίδας μας, θα εισπράξει την οργή του: «…η ανοδική πορεία της περιόδου της μεταπολίτευσης σταμάτησε με “βίαιο τρόπο” καθ΄ ότι ήταν ασταθές το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε… η μάχη είναι για τη διασφάλιση της οικονομικής μας αυτοδυναμίας που αποτελεί όρο για την Εθνική αξιοπρέπεια και την κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά ταυτόχρονα είναι μια μάχη εναντίον της υποχώρησης της δημοκρατίας…».

Αλλά όμως, εξοχότατε δερβέναγα και δυνάστη του Ελληνικού λαού, οργίζομαι με τις διαπιστώσεις σας στο έτος 2013! Διαπιστώσεις για γεγονότα που θα βιώναμε στις ημέρες της Προεδρίας σας; Έτσι, αναίσχυντα διαπιστώνετε σήμερα όλα εκείνα για τα οποία ενημέρωσε την «εξοχότητά σας» η κ. Μπενάκη, Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, επί

Ποιος σκότωσε την αμυντική βιομηχανία;

Δρ. Ιωάννης Παρίσης

Υποστράτηγος ε.α., Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης

Τον τελευταίο καιρό το πρόβλημα της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας αποτελεί ένα από τα κύρια θέματα της δημόσιας συζήτησης και της ειδησεογραφίας. Πολλοί γράφουν και μιλούν, συχνά χωρίς να γνωρίζουν, ενώ κάποιοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την αμυντική βιομηχανία που «πεθαίνει». Έτσι οι πολίτες σχηματίζουν την εντύπωση ότι το πρόβλημα της αμυντικής βιομηχανίας είναι μία από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων. Λίγοι γνωρίζουν ότι η αμυντική βιομηχανία οδηγείται στον θάνατο εδώ και πολλά χρόνια με «εκτελεστές» πολλούς από εκείνους που τώρα οδύρονται για την κατάσταση. Απλώς η κρίση ήρθε να δώσει τη χαριστική βολή.

Η βιομηχανική βάση της άμυνας αποτελεί κρίσιμο τομέα και σημαντική προϋπόθεση της εθνικής άμυνας, δεδομένου ότι χωρίς βιομηχανία που ερευνά, αναπτύσσει και παράγει αμυντικά συστήματα δεν υπάρχει ικανή άμυνα. Μεταξύ των αντικειμενικών σκοπών μιας πολιτικής για την αμυντική

Πειραιώς Σεραφείμ: «Ο Σόρος θέλει να αλλοιώσει την Εθνοτική μας σύνθεση»

Τον αποκαλούν «φανατικό» και «ζηλωτή». Οσοι αγνοούν τις απίστευτες αγριότητες που λαµβάνουν χώρα στα ισλαµικά κράτη τον λένε και «ταλιµπάν». Είναι ευκολονόητα τα αίτια των ύβρεων που εκτοξεύονται εναντίον του θαρραλέου και νουνεχή ιεράρχη: Πιστεύει όσα λέει και δέχεται να πληρώσει το «επικοινωνιακό» αντίτιµο για την προσήλωσή του στις αρχές που δίδαξε ο Χριστός. Ο τόνος της φωνής του είναι ήρεµος. Η όψη του γαλήνια. Τα επιχειρήµατά του κινούνται από το πεδίο του δόγµατος στις επιστήµες µε χαρακτηριστική ευκολία. Είναι λόγιος. ∆εν το επιδεικνύει. Προσπαθεί να γίνεται κατανοητός απ' όλους. Τα καταφέρνει. Ερχόµενος στον χώρο της διεξαγωγής της συνέντευξης για το θέµα του ισλαµικού τεµένους στην Αθήνα, τήρησε την καθηµερινή του συνήθεια. Τάισε τα περιστέρια της Πειραϊκής, σµήνη των οποίων είχαν µαζευτεί έξω από τα γραφεία της µητρόπολης και τον περίµεναν. Η εικόνα του σεβασµιότατου µητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείµ να ταΐζει τα περιστέρια παρέπεµψε στο Κατά Ματθαίον (6:26) µε τα «πετεινά του ουρανού» και τον ουράνιο πατέρα που τα τρέφει. Οι απόψεις του για τον κίνδυνο που συνεπάγεται η «θεσµοθέτηση του Ισλάµ από την Πολιτεία» είναι άξιες λόγου και πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν από τους υπευθύνους.

Γιατί προσφύγατε στο Συµβούλιο της Επικρατείας εναντίον της ανέγερσης τεµένους στην Αθήνα;
Το Συµβούλιο της Επικρατείας είναι το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας µας, το οποίο έχει την αρµοδιότητα να εκδικάζει αιτήσεις ακυρώσεως κατά εκτελεστών αποφάσεων της διοικήσεως και

ΕΝΩ Ο ΛΑΟΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ! Πρόκληση: Πληρώνουμε 700.000 ευρώ για το γραφείο του αντιπροέδρου Ευ. Βενιζέλου

από defencenet.gr
Ο ελληνικός λαός πληρώνει 470.000 ευρώ το χρόνο για το γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ευάγγελου Βενιζέλου τη στιγμή που δεν έχει να φάει, να πληρώσει τα φάρμακα του και το ρεύμα του εξαιτίας του χαρατσιού το οποίο επέβαλε στα νοικοκυριά ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου.

Στο ΦΕΚ που δημοσιεύτηκε με ημερομηνία 25 Ιουλίου 2013 αναφέρεται αναλυτικά πόσο θα μας κοστίσει η «καρέκλα» του κ. Βενιζέλου στην αντιπροεδρία. Γιατί διαθέτει και άλλη «καρέκλα», αυτή του υπουργού των Εξωτερικών.

Ο λογαριασμός είναι λοιπόν 235.000 ευρώ για τη σύσταση και λειτουργία του γραφείου τους 6 μήνες του τρέχοντος έτους, με τους απαραίτητους ειδικούς συμβούλους και συνεργάτες, μετακλητούς διοικητικούς υπαλλήλους και αποσπασμένους υπαλλήλους του Δημοσίου.

Οι νοματαίοι αυτοί είναι 20 στον αριθμό (γι’ αυτούς που επιχείρησαν να περάσουν τροπολογία ότι εξαιρούνται της διαθεσιμότητας και την πήραν πίσω άρον άρον). Είναι βέβαιο δε πώς στο ποσό αυτό

Μαθήματα πολιτικής βλακείας για σύγχρονη ροΐδεια φαντασία

Ολοι στην Ελλάδα ομιλούν για δημοκρατία. Ακόμη κι εκείνοι που την κακοποιούν και ως πρός το όνομά της και ως πρός το νόημά της. Η κακοποίηση του ονόματος πρώτα: Αν η δημοκρατία σημαίνει “κράτος του δήμου”, δηλαδή εξουσία του λαού, τότε τι τάχα προσθέτει στη δημοκρατία η φράση “δημοκρατία για το λαό”; Η κακοποίηση του νοήματος ύστερα: Τι είδους δημοκρατία μπορεί να έχουμε σε μια κοινωνία “τσιμέντινη”, “γύψινη” ή “αναπολητική” παλαιών ζοφερών εποχών;

του Στέλιου Συρμόγλου

Οταν περιορίζεται η ελευθερία και η αξιοπρέπεια του πολίτη και ακυρώνονται στοιχειώδη δικαιώματα του προσώπου, είτε αυτά έχουν να κάνουν με το εργασιακό του περιβάλλον, είτε με την πρόσβασή του στο “αγαθό” της υγείας και της γόνιμης παιδείας; Οταν η κοινωνία παύει να είναι “ανοιχτή” και δρώσα, που μέσω διαφανών διαδικασιών αναδεικνύει την αξία; Οταν στην κοινωνία δεν “σμιλεύεται” ένας τρόπος ζωής που ανανεώνεται και οξυγονούται μέσα στο πλαίσιο ενός κρατικού μηχανισμού ευέλικτου, προνοιακού και αποσυμφορημένου, με προοπτική στο μέλλον και στη θετική κρίση της ιστορίας;
Τι βιώσαμε πάλι χθές; Εν ονόματι της δημοκρατίας, τον ευτελισμό της ίδιας της ιδέας της

Κάθε μέρα φυλακίζονται πέντε άτομα για χρέη και ο εφοπλιστής

του Σάββα Ιακωβίδη (s.iacovides@simerini.com)

Η Κύπρος είναι κράτος δικαίου; Αν είναι, τότε γιατί τα μεγάλα ψάρια τρυπούν τα δίχτυα και διαφεύγουν, ενώ η δυστυχής μαρίδα εγκλωβίζεται και τιμωρείται; Θα έχετε, ασφαλώς, διαβάσει τη σχετική ειδησεογραφία, όπως την κατέγραψε και η «Σ». Πολλοί συμπατριώτες μας οδηγούνται στη φυλακή επειδή, εξαιτίας της κρίσης, της ανεργίας και της ανέχειας, αδυνατούν να ανταποκριθούν σε χρέη, επιδόματα, διατροφή, κτλ. Η Νομική Υπηρεσία, εκτελώντας χρέη πυροσβεστικά, επιχειρεί να αναστέλλει ή να παρατείνει τη διαδικασία αποπληρωμής ώστε να αποφεύγεται η καταφυγή στο έσχατο μέτρο της σύλληψης, καταδίκης και εγκλεισμού στη φυλακή. Πηγή της Εισαγγελίας επισήμανε πως κάθε μέρα κατατίθενται πάνω από 50 αιτήσεις πολιτών για παρέμβαση της Εισαγγελίας ώστε να αποτραπεί η φυλάκισή τους.

Μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2013, 220 άτομα οδηγήθηκαν στη φυλακή, όπως δήλωσε ο αν. διευθυντής των Κεντρικών Φυλακών, Γ. Τρυφωνίδης. Και πότε όλα αυτά τα προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά δράματα; 
Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής παρελαύνουν όλοι οι μεγαλόσχημοι και παχυλά αμειβόμενοι τραπεζών, με τα εξωφρενικά «μπόνους» και τις ασήκωτες ευθύνες για την καταβαράθρωση του τραπεζικού συστήματος και της οικονομίας.

Τους έχετε δει και έχετε διαβάσει τι λένε. Ούτε μία συγγνώμη. Ούτε ένα mea culpa. Ούτε μίαν απολογία. Καμία ανάληψη ευθύνης. Π.χ., ο καθ’ ύλην αρμόδιος και υπεύθυνος για το χρηματοπιστωτικό και τραπεζικό σύστημα,
Διοικητής της ΚΤΚ, κατηγορείται για μέγιστες και κατ’ ισχυρισμόν εγκληματικές ευθύνες για την

Οι Γερμανοί απειλούν ανοιχτά τον Σαμαρά

Ο χρόνος που ζήτησε η Γερμανία για να εγκρίνει την εκταμίευση των 2,5 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα, μια μέρα πριν το Euroworking Group, με τη δικαιολογία ότι 5 από τα 22 προαπαιτούμενα δεν έχουν υλοποιηθεί και το πολυνομοσχέδιο, μολονότι ψηφίστηκε από τη Βουλή, δεν είχε πάρει μέχρι αργά το βράδυ της Τρίτης αριθμό ΦΕΚ (πήρε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα) έχει άμεση πολιτική σκοπιμότητα.

Στην ουσία πρόκειται για ένα τελεσίγραφο, δυο μέρες μετά την επίσκεψη, Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τζακ Λιού στην Αθήνα και δυο βδομάδας πριν τη συνάντηση Σαμαρά με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπαμα, πως αν αλλάξει στρατόπεδο θα σταματήσει η χρηματοδότηση των ελλειμμάτων από την Τρόικα.

Σύμφωνα με την αλληλογραφία του Γερμανού υφυπουργού

Τι λέει, τι έννοεί...

Η αναβολή της δόσης σηματοδοτεί αλλαγή πλεύσης των Ευρωπαίων ...

Η αναβολή της εκταμίευσης της δόσης δεν είναι ένα απλό «καψόνι», αλλά εντάσσεται σε μια γενικότερη σκλήρυνση της στάσης των Βρυξελλών και ορισμένων πρωτευουσών της Ευρωζώνης έναντι της κυβέρνησης, εν όψει ενός ιδιαιτέρως θερμού φθινοπώρου, όπου στο «τραπέζι» θα τεθούν κρίσιμα θέματα, όπως είναι η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους.
Το γεγονός ότι αναβλήθηκε η εκταμίευση είναι κάτι που μπορεί να συμβεί για πολλούς λόγους, οι οποίοι έχουν σχέση με τη διαδικασία και τους τύπους.
Ωστόσο, αναβολή έστω και για λίγες ημέρες, γιατί δεν τηρήθηκε έγκαιρα μία από τις 22 προαπαιτούμενες δράσεις, συμβαίνει για πρώτη φορά σε χώρα που βρίσκεται σε πρόγραμμα προσαρμογής.

Μικρό «καψόνι»
Στην εξέλιξη αυτή θα πρέπει να προστεθεί και ένα μικρό «καψόνι», που έχει, όμως, τη σημασία του και είναι η αναβολή για τις αρχές της επόμενης βδομάδας της δημοσιοποίησης της αξιολόγησης της τρόικας με το επιχείρημα ότι δεν έχει δοθεί ακόμη επίσημα το «πράσινο φως» από τα κοινοβούλια της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Φινλανδίας για την εκταμίευση της δόσης.
Επιχείρημα..... έωλο, διότι το γεγονός ότι σήμερα η Ομάδα