Η ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ ΚΑΙ Ο ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΝΤΩΝ
Οι τουρκοκύπριοι διαδηλώνουν και ζητούν «ανεξαρτησία» από την Τουρκία , την οποία καταγγέλλουν ότι μετέτρεψε την κατεχόμενη Κύπρο (αυτοί την ονομάζουν βόρεια Κύπρο)σε επαρχία του τουρκικού κράτους.
Με λίγα λόγια καταγγέλλουν την Τουρκική κατοχή, την ίδια ώρα ο κ. Χριστόφιας στηρίζει τους εκπροσώπους της κατοχής καθήμενος άνευ όρων στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Πρωταρχικός όρος για τις συνομιλίες θα ήταν η άμεση αποχώρηση του κατοχικού στρατού , ένας όρος που τέθηκε από την Ε.Ε και επιβεβαιώθηκε στη πρόσφατη απόφαση της επιτροπής που εξετάζει την πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Αντίθετα από αυτή τη κατεύθυνση ο κ. Χριστόφιας θεωρεί την αποχώρηση του κατοχικού στρατού όχι ως προϋπόθεση για τη πορεία προς τη λύση αλλά ως μέρος της λύσης που επιδιώκει στα πλαίσια της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο θέσεις δεν είναι επουσιώδης αλλά διαφορά ουσίας και βάσης που υποβαστάζει το εποικοδόμημα της λύσης. Στη προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με μια ταπεινωτική υπόκλιση στους κατακτητές , με έκφραση πρωτοφανούς ραγιαδισμού ως αποδοχής των πολιτικών στόχων της εισβολής που χρησιμοποιεί τον κατοχικό στρατό ως εργαλείο επιβολής τους.
Μια ηγεσία που θα σεβόταν το κυπριακό λαό και την δημοκρατία όχι μόνο δεν θα συνέχιζε τις συνομιλίες υπό την σκιά της τουρκικής ξιφολόγχης αλλά θα αποκήρυττε και την πορεία προς την ομοσπονδία και θα διεκδικούσε τη ορθή λύση της ευρωπαϊκής κυπριακής δημοκρατίας , ως λύση μετάβασης από το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης που προξένησε μύρια δεινά στη πατρίδα, προς ένα ελεύθερο δημοκρατικό σύνταγμα που θα θεσπιστεί και εγκριθεί από το σύνολο του κυπριακού λαού.
Προς αυτή τη κατεύθυνση εάν όδευαν τα πράγματα θα καλούσαμε τους τουρκοκύπριους να ολοκληρώσουν την καταγγελία τους προς τη Τουρκία με την αποδοχή της κυπριακής δημοκρατίας και την από κοινού αναθέσμιση του δημοκρατικού συντάγματος της.
Στην περίπτωση όμως που τα πράγματα εξελιχθούν υπό τις ισχύουσες πολιτικές κατευθύνσεις της υποταγής στους όρους των κατακτητών, η λεγόμενη «ανεξαρτησία» που διεκδικούν οι τουρκοκύπριοι από την Τουρκία θα καταλήξει με τη δική μας αποδοχή σε «ανεξάρτητο κρατίδιο» ή συνιστών κρατίδιο .Έτσι η ευκαιρία που δίδεται σήμερα, μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση , να πορευθούμε προς τη μόνη ειρηνική και δημοκρατική λύση , θα χαθεί και νέα σύννεφα ολέθρου θα σκιάσουν τη πατρίδα.
Η Τουρκία γνωρίζει πολύ καλά πως θα χειριστεί και για ποιο σκοπό , την κινητοποίηση των τουρκοκυπρίων. Εμείς όμως αντί να την αξιοποιήσουμε για να αλλάξουμε την ροπή των πραγμάτων, θα συρθούμε και πάλι στο ρουν των τουρκικών σχεδίων υπό την ολέθρια ηγεσία των ομοσπονδιακών και των σκοτεινών σχεδίων που θα θέσουν σε εφαρμογή χρησημο0ποιόντας τις παρααστυνομικές και παραεκκλησιαστικές συνάξεις της ακροδεξιάς.
Με λίγα λόγια καταγγέλλουν την Τουρκική κατοχή, την ίδια ώρα ο κ. Χριστόφιας στηρίζει τους εκπροσώπους της κατοχής καθήμενος άνευ όρων στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Πρωταρχικός όρος για τις συνομιλίες θα ήταν η άμεση αποχώρηση του κατοχικού στρατού , ένας όρος που τέθηκε από την Ε.Ε και επιβεβαιώθηκε στη πρόσφατη απόφαση της επιτροπής που εξετάζει την πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Αντίθετα από αυτή τη κατεύθυνση ο κ. Χριστόφιας θεωρεί την αποχώρηση του κατοχικού στρατού όχι ως προϋπόθεση για τη πορεία προς τη λύση αλλά ως μέρος της λύσης που επιδιώκει στα πλαίσια της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο θέσεις δεν είναι επουσιώδης αλλά διαφορά ουσίας και βάσης που υποβαστάζει το εποικοδόμημα της λύσης. Στη προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με μια ταπεινωτική υπόκλιση στους κατακτητές , με έκφραση πρωτοφανούς ραγιαδισμού ως αποδοχής των πολιτικών στόχων της εισβολής που χρησιμοποιεί τον κατοχικό στρατό ως εργαλείο επιβολής τους.
Μια ηγεσία που θα σεβόταν το κυπριακό λαό και την δημοκρατία όχι μόνο δεν θα συνέχιζε τις συνομιλίες υπό την σκιά της τουρκικής ξιφολόγχης αλλά θα αποκήρυττε και την πορεία προς την ομοσπονδία και θα διεκδικούσε τη ορθή λύση της ευρωπαϊκής κυπριακής δημοκρατίας , ως λύση μετάβασης από το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης που προξένησε μύρια δεινά στη πατρίδα, προς ένα ελεύθερο δημοκρατικό σύνταγμα που θα θεσπιστεί και εγκριθεί από το σύνολο του κυπριακού λαού.
Προς αυτή τη κατεύθυνση εάν όδευαν τα πράγματα θα καλούσαμε τους τουρκοκύπριους να ολοκληρώσουν την καταγγελία τους προς τη Τουρκία με την αποδοχή της κυπριακής δημοκρατίας και την από κοινού αναθέσμιση του δημοκρατικού συντάγματος της.
Στην περίπτωση όμως που τα πράγματα εξελιχθούν υπό τις ισχύουσες πολιτικές κατευθύνσεις της υποταγής στους όρους των κατακτητών, η λεγόμενη «ανεξαρτησία» που διεκδικούν οι τουρκοκύπριοι από την Τουρκία θα καταλήξει με τη δική μας αποδοχή σε «ανεξάρτητο κρατίδιο» ή συνιστών κρατίδιο .Έτσι η ευκαιρία που δίδεται σήμερα, μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση , να πορευθούμε προς τη μόνη ειρηνική και δημοκρατική λύση , θα χαθεί και νέα σύννεφα ολέθρου θα σκιάσουν τη πατρίδα.
Η Τουρκία γνωρίζει πολύ καλά πως θα χειριστεί και για ποιο σκοπό , την κινητοποίηση των τουρκοκυπρίων. Εμείς όμως αντί να την αξιοποιήσουμε για να αλλάξουμε την ροπή των πραγμάτων, θα συρθούμε και πάλι στο ρουν των τουρκικών σχεδίων υπό την ολέθρια ηγεσία των ομοσπονδιακών και των σκοτεινών σχεδίων που θα θέσουν σε εφαρμογή χρησημο0ποιόντας τις παρααστυνομικές και παραεκκλησιαστικές συνάξεις της ακροδεξιάς.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ