Σελίδες

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

Η πολιτική ηλιθιότητα και η πολιτική αθλιότητα και κληρονομούνται και μεταδίδονται.(Προτιμώ να με κυβερνά ένα λιοντάρι παρά χίλια ποντίκια)

 Όταν ο Πλάτων έβαζε τον Σωκράτη να βγάλει το φίδι από την τρύπα λέγοντας «...έτσι θα γίνει και με τους προκομμένους κυβερνήτες σας, μια μέρα θα χάσουν τα αυγά και τα καλάθια κάνοντας παιδιά..... τα καλύτερα από τα οποία, οι πατεράδες τους θα τα εγκαταστήσουν  στην κυβέρνηση, μόλον ότι είναι ανίκανα, και μια φορά που θα πάρουν την αρχή στα χέρια τους θα ασεβήσουν ως προς το σύνταγμα και θα γίνουν οι δυνάστες μας ανίκανοι να μας προσφέρουν τις υπηρεσίες για τις οποίες προορίζονταν {ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ, περίοδος 2α, τόμος ΙΔ σελ. 7}....» φαίνεται ότι είχε υπ' όψιν του την σημερινή Ελλάδα και ειδικότερα δύο από τις γνωστότερες πολιτικές οικογένειες... 
Αυτές των Παπανδρέου και των Μητσοτάκηδων..
Τις δυο οικογένειες που είναι υπεύθυνες, κατά κύριο λόγο, για τα σημερινά χάλια της πατρίδας αλλά και του λαού της ειδικότερα και όσο και να προσπαθούν είναι αδύνατον να αποφύγουν την κατακραυγή της Ιστορίας μια και ήδη έχουν παραδοθεί στην χλεύη του ελληνικού λαού.
Και αν οι Παπανδρέου καταδικάστηκαν  οριστικά στην πολιτική αφάνεια, δεν συμβαίνει το ίδιο με την οικογένεια Μητσοτάκη. 
Toυ τόσο πολιτικά ηλίθιου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που αν δεν ήταν ηλίθιος πολιτικός θα μπορούσε να κυβερνά ακόμη την χώρα αν είχε την πολιτική οξυδέρκεια να κάνει ακόμη μια εκλογική αναμέτρηση ( θα ισχυρισθεί ότι δεν σήκωνε η χώρα άλλες εκλογές εκείνη την χρονιά) μαζί με τις δημοτικές εκλογές τότε... το φθινόπωρο της χρονιάς που έγινε πρωθυπουργός. Αντ' αυτού κατάφερε να παραμείνει στην πολιτική ιστορία του τόπου ως πρωθυπουργός που αρκέσθηκε επί τρία χρόνια να κυβερνά (λέμε τώρα, διακυβέρνηση για τα πανηγύρια!!!) με μια μηδαμινή πλειοψηφία εκατόν πενήντα ενός (151) βουλευτών έρμαιο τόσο στους εσωκομματικούς εκβιαστές, όσο και στους εκβιασμούς της αντιπολίτευσης και των συνδικάτων και ως ο πλέον αποτυχημένος πρωθυπουργός μετά βέβαια τον γνωστό Γιωργάκη. 
Μήπως θα μπορούσε ο Μητσοτάκης, και τον προκαλώ, να μας θυμίσει ποιο τελικά ήταν το έργο του σαν πρωθυπουργός για το οποίο υπερηφανεύονται τόσο αυτός όσο και οι οικείοι του; 
Έκανε τίποτε σαν πρωθυπουργός επί τρία ολόκληρα χρόνια άλλο εκτός από το  διεθνές αεροδρόμιο στα Χανιά, (για να μην κουράζονται οι Χανιώτες να πηγαινοέρχονται μέχρι το Ηράκλειο) για να μην αναφερθώ στην περίπτωση της ιδιωτικής συλλογής αρχαίων ευρημάτων και την μεθόδευση της αθώωσης του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο;
Έκανε τίποτε σαν αρχηγός της ΝΔ εκτός από του ότι διέσπασε το κόμμα θέλοντας να αλλάξει ακόμη και την ιδεολογική κατεύθυνση  της παράταξης;  
Ποιος; 
Αυτός ο πολιτικά άθλιος που όταν προσπάθησε μόνος του να πολιτευθεί ο ελληνικός λαός τον επιβράβευσε και τις δύο φορές με ποσοστά κάτω του δύο τοις εκατό (2%)  θέλησε , και τα κατάφερε σε μεγάλο βαθμό, να μετατρέψει τους ΝΔκράτες σε πρόβατα παρασύροντάς τα στο ιδεολογικό νεκροταφείο του λεγόμενου «κέντρου» με τελικό αποτέλεσμα την πολυδιάσπαση της δεξιάς παράταξης μετατρέποντας την ΝΔ σε ένα απόκομμα όπου επιπλέουν κεντρώοι λελέδες  και μην ξεχνάτε...
Ο υπέργηρος σύγχρονος Φάουστ που πούλησε την ψυχή του στον σατανά ήταν ο πρώτος, πολλά χρόνια προ μνημονίων , που μίλησε για τους μεγάλους μισθούς και τις μεγάλες συντάξεις των Ελλήνων και τον δήθεν σπάταλο βίο τους, την ανάγκη περικοπής μισθών και συντάξεων ή την υπερφορολόγηση της κατοικίας κτλ.
Δεν θα απέκλεια να είναι αυτός ο σημερινός κοτζαμπάσης ο εισηγητής των επιβαλλομένων από τους τροϊκανούς ληστρικών μέτρων κατά του ελληνικού λαού.
Αυτόν τον  άνθρωπο λοιπόν  έχουν σαν πρότυπο τόσο η αποτυχημένη Ντόρα όσο και ο από έξι μηνών πολιτικός πρόσφυγας στα γκούλαγκ του Παρισιού (!!!) Κυριάκος και μένει να δούμε πόσα από τα «χαρίσματα» της οικογένειας έχει κληρονομήσει η τρίτη γενιά της οικογένειας που μπουσουλάει στον στίβο της τοπικής αυτοδιοίκησης, γενιά για την οποία και μόνο ενδιαφέρεται η μαμά Ντορίτα. 
Επιπλέον μας άφησε μεγάλη κληρονομιά τους διάφουρους κεντρώους λελέδες να εκβιάζουν καταστάσεις στο κόμμα. Μας έχουν πνίξει με την βλακεία τους οι Δένδιας, Αυγενάκης, Χατζηδάκης, Κουμουτσάκος και τόσοι άλλοι αριβίστες (μόνον αμοραλιστές, φαταούλες και αριβίστες παράγει το πολιτικό κέντρο) βουλευτές και πολιτευτές και μας έχουν κουράσει.
Μας έχει αηδιάσει και το γνήσιο πνευματικό του παιδί (παρά τις μεταξύ τους μικροπαρεξηγήσεις αυτός του μετέδωσε όλα τα κουσούρια του) Αντώνιος  Σάμαράς ο των Ζαππείων 1,2... και των μνημονίων. 
Ο Αντώνης ο συνεπής επαναστάτης χωρίς αιτία που δεν θα γύριζε στην ΝΔ ακόμα και αν τον κάναμε πρωθυπουργό!
Ο Αντώνης που όσα μεγάλα δημόσια έργα έκανε, τα έκανε στην Καλαμάτα λες και τον εκλέξαμε για νομάρχη Μεσσηνίας! Μάλλον ήξερε ποιες ήταν οι δυνατότητές του...
Ο Αντώνης που εκλέχθηκε πρωθυπουργός για να παριστάνει τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Βενιζέλου!!!!
Έχουμε απηυδήσει πια να συγκαλεί κομματική συγκέντρωση η Ντόρα εδώ στα Ιωάννινα (αλλά και αλλού απ΄ότι μαθαίνω) με ρητή εντολή να μην παρευρεθούν «δεξιοί» και ο εδώ ελαφρόμυαλος (ουδείς μωρώτερος των διδασκάλων) εκπρόσωπος της να καλεί ακόμη και σκληροπυρηνικούς πασόκους (δήμαρχος Ιωαννίνων πχ) προκειμένου να ευχαριστηθεί η αποδεδειγμένα τελειωμένη πολιτικά ηλίθια κόρη του εξ ίσου πολιτικά ηλίθιου πατέρα νομίζοντας ότι βάζει τις βάσεις της επαγγελματικής αποκατάστασης του γιου της που μάλλον θα μας κατσικωθεί πολύ σύντομα στο κόμμα. Είναι βλέπετε φέουδο του μητσοτακέϊκου. Ή έτσι νομίζουν.
Κι εμείς τι;
Έτσι απλά θα βλέπουμε και θα σιωπούμε;
Θα ακούμε και θα κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε;
Θα αφήσουμε τα ποντίκια να καπηλεύονται τους αγώνες μας και να καταστρέφουν την χώρα επειδή έτσι τα συμφέρει;
Πιστεύω ότι ο Καραμανλής πρέπει πια να ωρίμασε και να διδάχθηκε από τα λάθη του που ήταν πολλά και πρέπει πλέον να επιστρέψει δυναμικά στην «ενεργό πολιτική» είτε στην ΝΔ είτε φτιάχνοντας νέο κόμμα αρκεί να πολιτευθεί με πυγμή, αυταρχικά και χωρίς ψευτοδημοκρατικές αριστερίστικες «ευαισθησίες».
Διαφορετικά για μας υπάρχουν και άλλες λύσεις.
Υπάρχει η Χρυσή Αυγή.
Υπάρχει η Νέα Δεξιά του Φαήλου.
Υπάρχουν οι ΑΝΕΛ.
Το Εθνικό Μέτωπο
Προτιμώ να με κυβερνά ένα λιοντάρι παρά χίλια ποντίκια 

Οδυσσεύς Γ. Πάτσης