Τον κομμουνισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, πάτησέ τον - τσάκισέ τον.

Με τις τελευταίες εξελίξεις και την αποκάλυψη πια στο σύνολο του ελληνικού  της μεθόδευσης της κυβέρνησης σε βάρος της Χρυσής Αυγής και την προσπάθεια φίμωσής της σε συνδυασμό με το στο παρελθόν διαπραχθέν λάθος του Κώστα Καραμανλή να μην στηρίξει δια της αποχής των ευρωβουλευτών  της ΝΔ το ψήφισμα της ΕΕ (ψηφίστηκε τελικά με 553 ψήφους υπέρ, 44 κατά και 33 αποχές) που « αναγνωρίζει ότι ο κομμουνιστικός ολοκληρωτισμός αποτελεί αναπόσπαστο και φρικαλέο μέρος της κοινής ευρωπαϊκής ιστορίας ...» τα ορθόδοξα κομμούνια του ΚΚΕ αλλά και τα παρηλλαγμένα σε σοσιαλδημοκράτες στο πολιτικό μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν και πάλι να αποθρασύνονται και να αποκαλύπτουν το αποκρουστικό και προδοτικό τους πρόσωπο.
Απαιτείται εγρήγορση από το σύνολο όσων αισθάνονται Έλληνες ώστε να μην υπάρχει στο μέλλον καμμιά ανοχή στους νοσταλγούς του Στάλιν και θαυμαστές του Κιμ Γιονγκ Ουν και συνάμα αδίσταχτους δολοφόνους του ελληνικού λαού και της Ελλάδος και τότε (1941-1949) και σήμερα (17Ν, υποκατάστημα ΜΑΡΦΙΝ, αθώοι και απροστάτευτοι αστυνομικοί).

Οι κομμουνιστές, φανεροί και κρυφοί, αποτελούν εκείνο το καρκίνωμα που δεν έπαψε να συνωμοτεί κατά του ελληνικού και της Ελλάδος παραπλανώντας ακόμη και σήμερα παιδάκια του δημοτικού σχολείου με τις επισκέψεις-ξεναγήσεις στα «μουσειακά» μουσεία

Ζητείστε δουλειά από τον κ. Στουρνάρα

Του Γιώργου Κράλογλου

Όσο καλή πρόθεση και αν επιστρατεύσει κανείς για να κατανοήσει τους λόγους που οδηγούν την κυβέρνηση να προκαλέσει, ακόμη μία φορά, κλίμα αισιοδοξίας για την οικονομία, έστω και χωρίς χειροπιαστό αντίκρισμα, δεν μπορεί να παραβλέψει την υπερβολή που απεικονίζεται στον προϋπολογισμό με προβλέψεις ακόμη και για μείωση της ανεργίας στο 26%.
Ας δούμε την πρόβλεψη αυτή με άλλα λόγια από τα στατιστικά και αυτά του πίνακα...
Μας λένε λοιπόν ότι οι επιχειρήσεις ενώ δεν θα εισπράξουν και το 2014 τα 5 δισ. ευρώ φέσια του κράτους - μπαταχτσή θα κάνουν προσλήψεις για να τους συμπαθήσει ο κ. Στουρνάρας μιας και τον βοηθάνε να εμφανίσει πλεόνασμα...
Μας λένε ακόμη ότι οι επαγγελματίες που χάνουν από το 2014 κάθε μορφής αφορολόγητο θα πούνε μπράβο στην κυβέρνηση και, σαν ευχαριστώ... θα κρατήσουν το παιδί που στέλνουν για δουλειές γραφείου γιατί η «φουκαριάρα» η κυβέρνηση έχει ανάγκη να εμφανίσει επιτυχίες στην οικονομία...
Μας βεβαιώνουν επίσης ότι οι αγρότες που υποχρεώνονται από το 2014 να κρατούν βιβλία εσόδων-εξόδων για να μην χάνει το κράτος έσοδα θα κάνουν, για πρώτη φορά στην ζωή

Το μέγιστο τρωκτικό του παπανδρεϊσμού

του Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

Όταν τον Δεκέμβριο του 1939, στην Αθήνα, ο Ευάγγελος κι η Αρετή Τσοχατζοπούλου έφεραν στον κόσμο τον πρωτότοκο γιο τους, τον Αθανάσιο –Απόστολο, ουδείς μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό το παιδί θα έφτανε στο παρά ένα της πρωθυπουργίας της χώρας, θα γινόταν ο πιο έμπιστος άνθρωπος της οικογένειας Παπανδρέου που θα διαφέντευε τον τόπο για τα επόμενα 70 χρόνια, αλλά κι ο μεγαλύτερος λωποδύτης.
Τα παιδικά κι εφηβικά του χρόνια τα πέρασε ανέμελα στη Θεσσαλονίκη, εν μέσω ερώτων, ξεγνοιασιάς, συνεχών γλεντιών και μπάσκετ.
Γνήσιος Παοκτζής, αγάπησε το μπάσκετ κι έγινε ένα ελπιδοφόρο smallforword.
Τότε, απέκτησε και το πρώτο του «παρατσούκλι».
Οι φίλοι του τον φώναζαν «Τσόχα», από τις πρώτες δυο συλλαβές του επωνύμου του.
Αργότερα, εξαφανίστηκε το «Τσόχα», μπήκε στο συρτάρι και το επίθετό του κι άρχισαν όλοι να τον φωνάζουν «Άκη».
Ανήσυχος εκ πεποιθήσεως, δεν άργησε να συναντηθεί με την πολιτική και δη την Αριστερά.
Το κλίμα, στην Ελλάδα της εποχής δεν τον σηκώνει.

Συντριπτική Γνωμοδότηση – απάντηση για την υπουργική εγκύκλιο των απαλλαγών στο μάθημα των Θρησκευτικών

Παράνομη η υπουργική εγκύκλιος για τις απαλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών– προβλέπονται και ποινές φυλάκισης σε όσους την εφαρμόζουν,
υποστηρίζει σε Γνωμοδότησή του ο Συνταγματολόγος κ. Γεώργιος Κρίππας
Διαβάστε παρακάτω όλη τη Γνωμοδότηση:

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΡΙΠΠΑΣ
ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
ΚΟΝΔΥΛΗ 35, 174 55 ΑΛΙΜΟΣ
τηλεφ. 2111 029 275,κιν. 69 48 240 140, FAX 210 68 51 576

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ

Μου υπεβλήθη το κάτωθι ερώτημα και εζητήθη η επ' αυτού επιστημονική μου άποψη:

1. - Μαθηταί σχολείων (πρωτοβαθμίου ή/και δευτεροβαθμίου εκπαιδεύσεως) Χριστιανοί Ορθόδοξοι δικαιούνται κατά νόμον να ζητήσουν απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών, εφ' όσον δηλώσουν, ότι έχουν λόγους συνειδήσεως και πρέπει, να μην το παρακολουθήσουν;

2. - Η τοιαύτη δήλωσή τους επιτρέπεται κατά νόμον ή συνιστά αξιόποινο πράξη;

3. - Ο αρμόδιος επικεφαλής του σχολείου δικαιούται, να την κάνει δεκτή και να απαλλάξει τον ως άνω μαθητήν από το μάθημα των θρησκευτικών ή όχι, διότι η τυχόν τοιαύτη αποδοχή συνιστά αξιόποινο πράξη και δια τον ίδιον τον επικεφαλή του σχολείου;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Α. – Επί του ως άνω θέματος υπάρχει ad hoc νομολογία των δικαστηρίων (απόφαση Διοικητικού Εφετείου Χανίων 115/2012), η οποία επιλύει το ως άνω θέμα αποφαινομένη, ότι:

1) Ο ορθόδοξος μαθητής δεν απαλλάσσεται από το μάθημα των θρησκευτικών σε καμμία περίπτωση και βεβαίωςούτε και αν υποβάλει υπεύθυνη δήλωση, ότι έχει λόγους συνειδήσεως, να απαλλαγεί από το μάθημα των θρησκευτικών.

2) Αν υποβληθεί τέτοια δήλωση, η ενέργεια αυτή είναι αξιόποινη. Συνιστά δηλ. το έγκλημα της υποβολής ψευδούς δηλώσεως ενώπιον δημοσίας Αρχής, πράξη η οποία διώκεται ποινικώς υπό του άρθρου 22 παρ. 6 του Νόμου 1599/86 και τιμωρείται δια φυλακίσεως. Την ιδίαν άποψη είχα διατυπώσει και ο ίδιος παλαιότερα σε μελέτη μου δημοσιευθείσα εις νομικό – επιστημονικό τύπο, την ορθότητα της οποίας, η ως άνω δικαστική απόφαση αποδέχεται εξ ολοκλήρου και την μνημονεύει ρητώς.

3) Ως επισημαίνει η συνημμένη απόφαση, οι ως άνω απόψεις της έχουν γίνει δεκτές και από το Συμβούλιο Επικρατείας διά δύο αποφάσεών του (αποφάσεις ΣτΕ: 3356/95 και 2176/98), διά των οποίων αναφέρεται, ότι κατ' άρθρον 16 παρ. 2 του Συντάγματος η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών είναι υποχρεωτική διά το κράτος και μάλιστα εις ικανόν αριθμόν ωρών εβδομαδιαίως η δε παρακολούθησή του είναι επίσης υποχρεωτική από τους Ορθοδόξους μαθητάς.

Β. – Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω εις το προαναφερόμενο ερώτημα η απάντηση έχει ήδη δοθεί από τα δικαστήρια είναι σαφής και συνίστατο, εις ότι η συμμετοχή εις το μάθημα των θρησκευτικών δια τους Ορθοδόξους μαθητάς είναι υποχρεωτική και κανείς από αυτούς δεν δικαιούται, να απαλλαγεί όποια δικαιολογία και αν προβάλει. Έστω και αν δηλώσει, ότι έχει λόγους συνειδήσεως, να απαλλαγεί από το μάθημα αυτό. Τυχόν δε υποβαλλομένη τοιαύτη δήλωση αποτελεί αξιόποινη πράξη τιμωρουμένη ποινικώς υπό του νόμου.

Γ. – Πρέπει συμπληρωματικώς, να επισημανθεί, ότι ο Διευθυντής του σχολείου (η άλλος επικεφαλής αυτού) συμφώνως προς ρητήν διάταξη του νόμου (Νόμος 1599/86 άρθρον 22 παρ, 7), εάν δεχθεί τοιούτη υπεύθυνη δήλωση και δεν ζητήσει την άμεση καταδίκη του υπαιτίου διώκεται ποινικώς και τιμωρείται διά φυλακίσεως έξη μηνών. Η δε δίωξη είναι αυτεπάγγελτος. Την ιδίαν υποχρέωση έχει και από άλλη διάταξη, ήτοι από το άρθρον 37 παρ, 2 του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας, το οποίον αναφέρει, ότι πας δημόσιος υπάλληλος υποχρεούται, να αναφέρει εις τον Εισαγγελέα της περιοχής του πάσαν αξιόποινο πράξη, της οποίας έλαβε γνώση κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του.

Δ. – Πρέπει να διευκρινισθεί, ότι μετά την έκδοσή της η προαναφερόμενη απόφαση του Διοικ. Εφετείου Χανίων (η οποία έχει ήδη καταστεί αμετάκλητη) είναι υποχρεωτική δι' όλους και κανείς δεν δικαιούται να την αγνοήσει οποιονδήποτε λόγον και αν προβάλει. Φυσικά δεν δικαιούται, να την αγνοήσει και κάθε άλλος διευθυντής σχολείου εδρεύων εκτός του χώρου αρμοδιότητος του Διοικητικού Εφετείου Χανίων (Κρήτη) και να ισχυρισθεί, ότι η εν λόγω απόφαση έχει τοπικόν χαρακτήρα και δεν αφορά σχολεία εκτός Κρήτης, τούτο διά τους εξής λόγους:

α) Η απόφαση αυτή έχει χαρακτήρα ακυρωτικόν και όχι ουσιαστικόν. Τούτο διότι το άρθρον 1 παράγραφος 1 εδάφιον δ του Νόμου 702 /77 αναφέρει, ότι αιτήσεις ακυρώσεως επί θεμάτων εκπαιδευτικών υποβαλλόμενες μέχρι τότε ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας, υποβάλλονται εφεξής ενώπιον των Διοικητικών Εφετείων.

β) Η αίτηση ακυρώσεως, που υπεβλήθη εις το Διοικητικό Εφετείο Χανίων, δεν ζητούσε μόνον την ακύρωση αποφάσεως Διευθυντού σχολείου εδρεύοντος εις την Κρήτη, αλλά την ακύρωση και πάσης άλλης συναφούς πράξεως λογιζομένης ως συμπροσβαλλομένης, η δε παράγραφος 3 του άρθρου 3 του ως άνω νόμου 702/77 αναφέρει επί λέξει τα εξής:

«Εάν δια της αιτήσεως προσβάλλονται πλείονες πράξεις συναφείς μεν πλην ανήκουσαι εις την αρμοδιότητα διαφόρων διοικητικών εφετείων, αρμόδιον δια την εκδίκασιν καθίσταται εκείνο των ανωτέρω δικαστηριών ενώπιον του οποίου εισήχθη το ένδικον μέσον».

Άρα η συνημμένη απόφαση ακυρώνει και κάθε άλλη πράξη δεχομένη αμέσους ή εμμέσως απαλλάγην Ορθοδόξων μαθητών οπό τα μάθημα των θρησκευτικών διά λογούς συνειδήσεως ή διά άλλους λόγους.

Υπ' όψιν ότι η συνημμένη απόφαση είναι αμετάκλητη, καθ' όσον το άρθρον 5Α του ως άνω νόμου αναφέρει, ότι αποφάσεις Διοικητικών Εφετείων κατά την ως άνω διαδικασία αφορώσες θέματα εκπαιδεύσεως δεν υπόκεινται εις κανένα ένδικο μέσον.

Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω η συνημμένη απόφαση ισχύει διά όλα τα σχολεία της Ελλάδος εις οποιανδήποτε περιοχήν και αν εδρεύουν και όχι μόνον εις την Κρήτη. Αν εδεχόμεθα το αντίθετο, αυτό θα εσήμαινε, ότι η Κρήτη αποτελεί χωριστό κράτος και δεν ανήκει εις την Ελλάδα, αφού άλλοι νόμοι θα ίσχυαν εις την Κρήτη (δια το μάθημα των θρησκευτικών) και άλλοι εις την λοιπήν Ελλάδα διά το ίδιο θέμα. Και επίσης ο υποβάλλων την ως άνω δήλωση θα εθεωρείτο αυτή ψευδής και θα εδιώκετο ποινικώς εις την Κρήτη, ενώ αν την υπέβαλλε εις την την λοιπήν Ελλάδα δεν θα εδιώκετο. Θα καταλήγαμε δηλ. εις αυταπόδεικτον παραλογισμόν, αφού το ίδιο αδίκημα εις μεν την μία περιοχή της Ελλάδος θα εδιώκετο, εις δε την λοιπή χώρα δεν θα εδιώκετο. Κάτι που δεν έχει συμβεί πότε σε καμμιά δημοκρατική χώρα.

Ε. – Εις περίπτωση κατά την οποίαν ο αρμόδιος εκπαιδευτικός (διευθυντής του σχολείου ή άλλος υπεύθυνος) λάβει εντολή (οιασδήποτε μορφής και βεβαίως και εγκύκλιο του Υπουργού του) εμφανώς αντίθετη προς την προαναφερομένη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων (ιδία εάν του δοθεί εντολή, να δέχεται απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών και μαθητών επικαλουμένων λόγων συνειδήσεως), τότε οφείλει να αρνηθεί την εκτέλεσή της αναφερών τούτο γραπτώς. Η τοιαύτη υποχρέωση αρνήσεώς του επιβάλλεται υπό του άρθρου 25 παράγραφος 3 του Υπαλληλικού Κωδικός (Νόμος 3528/2007). Ως γνωστόν η διάταξη αυτή αναφέρει, ότι εάν ο υπάλληλος λάβει διαταγή προδήλως αντισυνταγματική ή παράνομη «οφείλει να μην την εκτελέσει». Και φυσικά εγκύκλιος του Υπουργού, η οποία (ως εν προκειμένω) ανατρέπει εμφανώς δικαστική απόφαση (την ως άνω του Διοικητικού Εφετείου Χανίων) και μάλιστα εις πολύ σημείο αυτής (παράβαση του οποίου συνεπάγεται ποινική δίωξη και διά τον μαθητή [Ν. 1599/86 άρθρον 22 παρ. 6] αλλά και διά τον εκπαιδευτικόν [Ν. 1599/86 άρθρον 22 παρ. 7]) τυγχάνει διαταγή προδήλως παράνομη και (πρωτίστως) αντισυνταγματική. Τούτο προκύπτει ευθέως και εκ της ad hoc νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία δέχεται ευθέως, ότι οποιοδήποτε κράτος αρνείται, να εφαρμόσει εν όλω η εν μέρει δικαστική απόφαση, παραβιάζει το άρθρον 6 παρ, 1 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πράξη η οποία συνεπάγεται την καταδίκη του υπαιτίου κράτους επί παραβιάσει της διατάξεως αυτής. Αυτά δέχεται το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και μάλιστα δια πολύ προσφάτων αποφάσεων του (αποφάσεις του: 1) της 19.9.2013, προσφυγή Νο 42974 Gorfunkel κατά Ρωσσίας και 2) της 4.6.2013, προσφυγή Νο 58258/09 Vukelic κατά Μαυροβουνίου).

ΣΤ. – Επισημαίνουμε, τέλος, ότι συμφώνως προς την επίμαχη απόφαση του Διοικ. Εφετείου Χανίων Ορθόδοξοι μαθηταί εάν ζητήσουν την απαλλαγήν τους από το μάθημα των θρησκευτικών επικαλούμενοι λόγους συνειδήσεως τεκμαίρεται ότι υποβάλλουν ψευδή δήλωση ενώπιον δημοσίας αρχής και διώκονται ποινικώς κατ΄ άρθρον 22 παρ. 6 του Ν. 1599/86. Ο διευθυντής του σχολείου και πας άλλος εκπαιδευτικός δεχόμενος τέτοια υπεύθυνη δήλωση και μη ζητών την ποινική δίωξη του υπαιτίου διώκεται ποινικώς και τιμωρείται δια φυλακίσεως έξη μηνών. Ο εν λόγω εκπαιδευτικός δεν απαλλάσσεται της ποινής, εάν ισχυρισθεί ότι ενήργησε κατόπιν προσταγής της Αρχής κατ΄ άρθρον 21 του Ποινικού Κώδικος. Τούτο διότι η διάταξη αυτή απαλλάσσει τον υπαίτιον, μόνον εάν ο νόμος δεν επιτρέπει εις αυτόν, να ελέγξει, το νόμιμον της προσταγής. Εις την παρούσα περίπτωση όμως υπάρχει πλήρης και απολύτως κατανοητή ad hoc δικαστική απόφαση. Άρα ο έλεγχος της νομιμότητας της διαταγής είναι απλούστατος και ευχερέστατος.

Συμπέρασμα: 1) Οποιοσδήποτε μαθητής Χριστιανός Ορθόδοξος δεν δικαιούται απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών επί οποιαδήποτε αιτία, ακόμη και αν προβάλει λόγους συνειδήσεως. 2) Εάν ισχυρισθεί συνδρομή λόγων συνειδήσεως δι΄ υπευθύνου δηλώσεώς του, διώκεται ποινικώς επί υποβολή ψευδούς υπευθύνου δηλώσεως ενώπιον δημοσίας Αρχής (Νόμος 1599/86 άρθρον 22 παρ. 6). 3) Εάν διευθυντής σχολείου δεχθεί τέτοιαν υπεύθυνη δήλωση και δεν ζητήσει την άμεση ποινική δίωξη του υπαιτίου (ή των γονέων του εάν είναι ανήλικος) διώκεται ποινικώς και τιμωρείται διά φυλακίσεως έξη μηνών (Νομής 1599/86 άρθρον 22 παρ. 7). 4) Εάν ο αρμόδιος εκπαιδευτικός λάβει εντολή (όπως π.χ. υπουργική εγκύκλιο κ.λ.π.), να ενεργήσει αντίθετα από την προαναφερομένη ad hoc δικαστική απόφαση, και ιδιαιτέρως να δεχθεί απαλλαγή ορθοδόξου μαθητού από το μάθημα των θρησκευτικών, υποχρεούται να αρνηθεί να την εφαρμόσει αναφερών σχετικώς εις την υπηρεσία του. Εν εναντία περιπτώσει διαπράττει αξιόποινο πράξη κατά τα προαναφερόμενα και δεν απαλλάσσεται επικαλούμενος το περί άρσεως του αδίκου της πράξεως του λόγω προσταγής κατ' άρθρον 21 Ποινικού Κώδικος.

Αθήνα 3.10.2013

Ο γνωμοδοτών
Δρ. Γεώργιος Κρίππας

Yediot Ahronot: Χτύπημα κάτω από τη μέση στον Σαμαρά!

Οι «εταίροι» και οι «φίλοι» όπως οι όροι αυτοί χρησιμοποιούνται στις διεθνείς σχέσεις, δεν θα πρέπει μόνο να αρκούνται στα πολλά λόγια, αλλά θα πρέπει να μπαίνουν και στην ουσία, δηλαδή με πράξεις να αποδεικνύουν ότι οι πολιτικές δηλώσεις δεν είναι λόγια του αέρα…

Του Μιχαήλ Βασιλείου

Μόνο ως χτύπημα κάτω από τη μέση στον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά που επισκέπτεται τη χώρα, μπορεί αν ερμηνευτεί το άκρως προβοκατόρικο δημοσίευμα από τη μεγαλύτερη εφημερίδα του Ισραήλ, που βρήκε αυτή ακριβώς την ημέρα για να ανασύρει το θέμα του φερόμενου ως «αντισημιτισμού» των υπουργών της ελληνικής κυβέρνησης, Γεωργιάδη και Βορίδη…

Πρόσθεσαν τώρα μάλιστα και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο, με τη φοβερή και τρομερή κατηγορία, ότι ενώ παρίστατο σε ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη που είχε ένα «αντισημιτικό ξέσπασμα», δεν αντέδρασε…

Τι κι αν δηλώνουν προς κάθε κατεύθυνση… οι κατηγορούμενοι στις δημόσιες δηλώσεις τους εδώ και χρόνια, ότι αντιλαμβάνονται τη στρατηγική λογική πίσω από τη συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ, έχοντάς την χαρακτηρίσει ως «αμοιβαία επωφελή», τι κι αν έχουν «απολογηθεί» εμμέσως για «υπερβολές του παρελθόντος», κάποιοι στο εβραϊκό κράτος, φαίνεται ότι παίζουν το παιχνίδι αυτών που δεν επιθυμούν την προσέγγιση για τους δικούς

Ο Εθνικισμός δεν είναι έγκλημα. Η βλακεία είναι!

Γράφει ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος

H κρατική μεθόδευση στις συλλήψεις των βουλευτών και στελεχών της Χρυσής Αυγής, η δημοσιογραφική βλακεία και η αντι-εθνικιστική υστερία που ακολούθησαν, δεν πρέπει να μας εμποδίσουν να εξετάσουμε με νηφαλιότητα τα γεγονότα αυτά και κυρίως να εξάγουμε συμπεράσματα χρήσιμα, γι' αυτό που λέμε πατριωτικό χώρο.
Θα μου πείτε: μπορεί να υπάρξει νηφαλιότητα όταν κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται στην φυλακή και όταν ένα κίνημα ιδεών βρίσκεται προ της ενδεχόμενης ποινικοποίησης του;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έγκειται στο ότι χωρίς νηφαλιότητα και δημιουργική σκέψη, το μόνο σίγουρο είναι ότι και οι διωκόμενοι κινδυνεύουν περισσότερο αλλά και οι ιδέες και οι αγώνες μας ευκολότερα μπορούν να τεθούν στο κοινωνικό περιθώριο.
Οι συλλήψεις των μελών της Χρυσής Αυγής και η προσπάθεια συνολικής και συλλογικής ποινικοποίησης της αντιμετωπίσθηκαν τόσο από τους ίδιους όσο και από την πλειοψηφία του "χώρου" με τρόπο περισσότερο συναισθηματικό παρά πολιτικό. Φυσικό και τα γεγονότα αυτά έχουν και την ηθική τους υπόσταση αλλά η πολιτική σημασία τους είναι αυτή που έχει σημασία.
Σε γενικές γραμμές το κατηγορητήριο κατά της Χρυσής Αυγής και των ανθρώπων της

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΛΗ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ

του Σπυρίδωνα Καραχάλιου

Υπέταξαν οι παγκόσμιοι επικυρίαρχοι τα έθνη, αναθέτοντας τις τύχες τους σε χέρια ανόμων. Ενέδυσαν την ανάθεση τής δοτής πολιτικής εξουσίας με πολίτευμα που το ονόμασαν υποκριτικά δημοκρατία, από την κατευθυνόμενη ψήφο που δικοί τους άνθρωποι ελέγχουν και πλάθουν.
Φόρτωσαν στις πλάτες των λαών τούς πολέμους τούς δικούς τους με την ενοχοποίηση τού Εθνικισμού και έκαμαν τούς συμμαχικούς σχηματισμούς τους για να καταργήσουν τα έθνη με την βρώμικη εξουσία τής παγκοσμιοποίησης.
Ενοχοποίησαν το Εθνικό Συναίσθημα με πλαστές και κατευθυνόμενες αιτιάσεις με το πέρας τού τελευταίου μεγάλου πολέμου και έστησαν όλες τις αδερφικές τάχα έριδες στην Πατρίδα που μισούν περισσότερο όλων των άλλων, την Ελλάδα.
Στρέψανε διεθνιστικά και βαρβαρικά όπλα για να στερήσουν την εθνική αποκατάσταση στο Έθνος των νικητών που το κυβέρνησαν και το κυβερνούν ίσαμε τώρα κατά πλειοψηφία ηττημένοι και προδότες. Όμως το Έθνος ζει ακόμη. Και η Ελλάδα υπάρχει έστω και ματωμένη.
Ωστόσο ο ψευτοπεριούσιος Νεοταξισμός θέλει να φτάσει στο θρόνο τής Παγκοσμιοποίησης. Θέλει να αρπάξει παγκόσμια εξουσία ενώνοντας τα έθνη και φέρνοντας τις φυλές σε κοινή κοινωνία και τέλεια επιμειξία. Αυτή είναι η αποστολή των διεθνών ειρηνευτικών και

Η «μαύρη χήρα» της πολιτικής

του ΔΡ. ΝΑΣΙΟΥ ΟΡΕΙΝΟΥ
Εκλογικού Αναλυτή

Έτσι μετονομάστηκε η Μέρκελ από «μητέρα του έθνους» μέσα σε μια εβδομάδα…
2.110.000 ψηφοφόρους πήρε η Άγκελα Μέρκελ από τους Φιλελεύθερους, αφήνοντας έτσι το κόμμα εκτός Βουλής, ενώ οι δύο τελευταίες συνεργασίες της έχουν φέρει μεγάλες απώλειες…
ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ η Μέρκελ έχει τη δυνατότητα να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι ούτε νοητό ούτε ανθεκτικό σε βάθος χρόνου, αφού δεν θα έχει πλειοψηφία στη Βουλή
Η δυσφορία στους κόλπους των Σοσιαλδημοκρατών για τυχόν συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες είναι έντονη, ίσως πιο έντονη από ποτέ. Μια μεγάλη μερίδα προτιμά μάλιστα την αντιπολίτευση παρά τη συγκατοίκηση. Το ίδιο ισχύει φαίνεται και για τους Πράσινους. Οι πληγές από τον μεγάλο συνασπισμό του 2005 από τον οποίο οι Σοσιαλδημοκράτες απώλεσαν 11% της δύναμής τους είναι ακόμα ανοικτές. Την ίδια ώρα οι Φιλελεύθεροι απώλεσαν 10% και δεν έχουν εισέλθει στη Βουλή. Συνεπώς, οι δύο τελευταίες συνεργασίες της Μέρκελ έχουν φέρει απώλειες. Κυριότερος λόγος για τους