Σελίδες

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Ζούμε τον βιασμό του καπιταλισμού…


Τα βασικά δικαιώματα έχουν μεταλλαχθεί λόγω της οικονομικής κρίσης
Οι αλλοιώσεις του δικαιώματος της ιδιοκτησίας υπονομεύουν την ίδια την αντιπροσωπευτική δημοκρατία αλλά και τους θεσμούς 

Η παγκόσμια οικονομική κρίση, με τις μνημονιακού χαρακτήρα ρυθμίσεις που επιβάλλει, όπως τις βιώνουμε, για παράδειγμα, στην Ελλάδα και την Κύπρο, απειλεί να συντρίψει τα ίδια τα θεμέλια του υγιούς καπιταλισμού, εγχαράζοντας στην οικονομική διαδικασία οδυνηρές στρεβλώσεις, επισημαίνει ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και πρώην Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης της Ελλάδας, Προκόπης Παυλόπουλος, που βρέθηκε πρόσφατα στην Κύπρο, στο πλαίσιο διεπιστημονικών ανταλλαγών με τη Νομική Σχολή του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου.
Υπογραμμίζει, παράλληλα, ότι στο πλαίσιο αυτό, θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, όπως το δικαίωμα στην ιδιοκτησία, τείνουν να μεταλλαχθούν επικίνδυνα, ενώ χαρακτηρίζει ολέθρια την ηγεμονική πολιτική της Γερμανίας, η οποία απειλεί να κατακρημνίσει ολόκληρο το οικοδόμημα της ευρωζώνης. 

Για ποιους λόγους βρεθήκατε στη Λευκωσία;

Η Νομική Σχολή του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου έχει πάρει μια πρωτοβουλία στο πλαίσιο των διεπιστημονικών ανταλλαγών και σχέσεων, ώστε να γίνουν ορισμένες διαλέξεις που αφορούν τις μεγάλες μεταβολές που συμβαίνουν και στους νομικούς θεσμούς λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Διότι η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν επηρεάζει άμεσα την οικονομία, αλλά επηρεάζει ταυτόχρονα άμεσα τους θεσμούς. Το δημόσιο δίκαιο π.χ. που κάποτε διδάσκαμε, διδάσκεται διαφορετικά, γιατί πολλά πράγματα αλλάξανε με ραγδαίο ρυθμό - το ξέρουμε και στην Ελλάδα, το ξέρουμε και

Ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι Κρητικοί της Συρίας

Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

Πριν από μερικά χρόνια, ταξιδεύοντας από το Λίβανο προς τη Συρία, είχα επισκεφθεί την μικρή παραλιακή πόλη Αλ Χαμιντιά ή, όπως την γνώριζα από κάποιες διαλέξεις τις οποίες παρακολούθησα στα φοιτητικά μου χρόνια στην Αθήνα, Χαμιντιέ.  Πρόκειται για μια πόλη της Δυτικής Συρίας, άγνωστη εις πλείστους τους Έλληνες, πλησίον των συνόρων με το Λίβανο, χτισμένη στα τέλη του 19ου αιώνος και η οποία έχει ιδιαίτερο ελληνικό ενδιαφέρον. Ο λόγος είναι ότι κατοικείται από περίπου 7.500 ανθρώπους, στην πλειοψηφία ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι από την Κρήτη. Η Χαμιντιέ αποτελεί σήμερα τον έσχατο εις Ανατολή διαλεκτικό θύλακα της ελληνικής γλώσσας. Η ύπαρξη των Κρητομουσουλμάνων της Συρίας έγινε ευρύτερα γνωστή για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1983 με το ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Μανωλεσάκη.

Η πόλη χτίστηκε το 1897, με διαταγή του Σουλτάνου Αμντούλ Χαμίτ Β΄, προκειμένου να φιλοξενήσει κρητικούς μουσουλμάνους οι οποίοι εκδιώχθηκαν από την Κρήτη, από τον οποίο έλαβε και η πόλη το όνομά της. Όταν το 1897, μετά τη δολοφονία του Βρετανού προξένου στα Χανιά από τις τουρκικές αρχές, οι στόλοι της Βρετανίας, της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας ανάγκασαν τον τουρκικό στρατό να αποχωρήσει από την Κρήτη, οι περισσότεροι Κρητικοί μουσουλμάνοι αναγκάστηκαν να φύγουν από το νησί φοβούμενοι εκδίκηση. Οι χριστιανοί τους θεωρούσαν εξωμότες και κατ’ επέκταση προδότες.

Κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κατοχής της Κρήτης (1645-1897), λόγω της βίας και

Η πολιτική ορθότητα ως απειλή



γράφει ο κ. Κυριάκος Κατσιμάνης, (Docteur d' Etat του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, Επίκ. Καθηγητής Φιλοσοφιας του Πανεπιστημίου Αθηνών)

Η μόδα της «πολιτικής ορθότητας» έχει έρθει προ πολλού και στη χώρα μας. Είχε ξεκινήσει πριν από μερικές δεκαετίες στις Η.Π.Α. ως απόπειρα καταπολέμησης των διακρίσεων απέναντι σε θεωρούμενες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (μαύρους, ομοφυλόφιλους, μετανάστες κτλ.) και για το σκοπό αυτό κρίθηκε σκόπιμη η χρήση «ουδέτερων» και ανώδυνων εκφράσεων σχετικά με τις ομάδες αυτές (για παράδειγμα «έγχρωμος» αντί «μαύρος»). Ως εδώ, κανένας λογικός άνθρωπος με κοινωνικές ευαισθησίες δε θα είχε την παραμικρή αντίρρηση. Γρήγορα όμως η όλη κίνηση, παρά τις αρχικές αξιέπαινες προθέσεις, γενικεύτηκε υπέρμετρα και εξετράπη σε υπερβολές, για να εξελιχτεί τελικά σε de facto φίμωση της γλώσσας  με μια σειρά απλές διαδικασίες. Συγκεκριμένα, προβλήθηκαν και υπογραμμίστηκαν κατά κόρον ορισμένες αρνητικά φορτισμένες και άκρως δυσφημιστικές λέξεις (ανισότητα, διακρίσεις, σεξισμός, ξενοφοβία, εθνικισμός, ρατσισμός, φασισμός κτλ.). Και ταυτόχρονα οι λέξεις αυτές χρησιμοποιήθηκαν ως ανεξίτηλα κοινωνικοπολιτικά στίγματα, το καθένα από τα οποία ήταν και με το παραπάνω αρκετό για να καταδικάσει σε «λιθοβολισμό» ή να οδηγήσει σε «θάψιμο» κάθε ανυπακοή ή παρέκκλιση.

Αλλά το χειρότερο είναι ότι οι πάντες απέφυγαν επιμελώς να προσδιορίσουν επακριβώς το νοηματικό περιεχόμενό των παραπάνω λέξεων. Αντίθετα, το περιεχόμενό τους εμφανίστηκε σκοπίμως θολό, υπέρμετρα διευρυμένο και παλινδρομικά κινούμενο ανάμεσα στην κυριολεξία και τη μεταφορά, κάτι που ευνοεί το συνθηματολογικό καταγγελτικό λόγο[1]. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στην έντεχνα προωθούμενη σύγχυση μπορεί κανείς ανά πάσα στιγμή, ανάλογα με το τι τον εξυπηρετεί και τι τον συμφέρει, να καταγγείλει, για παράδειγμα, οποιονδήποτε ως σεξιστή, ως ξενόφοβο ή ως ρατσιστή! Πρόκειται για κακοποίηση της σημασίας των λέξεων, που είναι

Η Νέα Δημοκρατία προδίδει τους ψηφοφόρους της

Ναπολέων Λιναρδάτος (e-mail)

Οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να αισθάνονται οι περισσότερο προδομένοι Έλληνες της σύγχρονης ιστορίας. Συνεχώς ψηφίζουν ένα κόμμα που ανελλιπώς το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να τους πετά στον κάλαθο των αχρήστων μετά τις εκλογές.

Κάποτε διαβάζαμε ότι ο «Αντίπαλος του Σαμαρά δεν είναι ο Γιώργος, είναι ο «εκπασοκισμός» της κοινωνίας» και ότι προτεραιότητα της νέας ηγεσίας θα ήταν ο «αποΠΑΣΟΚισμός της ΝΔ».

Η ΝΔ μετά από πολύ καιρό αποκτούσε μια ηγεσία - μας έλεγαν - που θα ήταν υπερήφανη για την αρχές και αξίες της παράταξης.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε μια σπάνια γι’ αυτόν στιγμή ειλικρίνειας είπε ότι η υπάρχουσα κυβέρνηση ακολουθεί την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική του ΠΑΣΟΚ σε όλη αυτή την περίοδο της κρίσης ήταν η άγρια λεηλασία του ιδιωτικού τομέα προκειμένου να συντηρηθεί, όσο το δυνατόν, το κράτος διαφθοράς και σπατάλης που έκτισε από το 1981 και μετά. Τα πρώτα θύματα αυτής της πολιτικής ήταν οι επιπλέον 900,000 άνεργοι του ιδιωτικού τομέα. Η Νέα Δημοκρατία ακολουθώντας την παράδοση της στο να είναι ένας απλός διαχειριστής του Πασοκικού κράτους συνεχίζει τον πόλεμο εναντίον των ελεύθερων επαγγελματιών, της ιδιωτικής περιουσίας, της αποταμίευσης και της παραγωγικής εργασίας.

Ο βουλευτής της ΝΔ στην Β Αθηνών, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, έλεγε

Νετανιάχου: ''Καταδικαστέες οι ρατσιστικές διακρίσεις''. Το εν Ελλάδι Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο έχει άποψη ή μήπως αφορά «ξένη» χώρα;


Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου καταδίκασε σήμερα τις ρατσιστικές ενέργειες σε βάρος των Αράβων του Ισραήλ μετά την κατακραυγή που προκάλεσε η πολιτική «φυλετικού διαχωρισμού» των μικρών παιδιών σε ένα ψυχαγωγικό πάρκο.
Ο Νετανιάχου υποσχέθηκε επίσης ότι θα προσάγει στη δικαιοσύνη τους Ισραηλινούς εξτρεμιστές που ευθύνονται για επιθέσεις αντιποίνων σε βάρος Παλαιστινίων.
«Θέλω να καταδικάσω εντόνως τις ρατσιστικές ενέργειες με στόχο τους Άραβες Ισραηλινούς καθώς και τους βανδαλισμούς σε βάρος Παλαιστινίων, που έγιναν χωρίς να υπάρχει καμία πρόκληση και χωρίς καμία δικαιολογία», είπε ο πρωθυπουργός κατά την έναρξη του υπουργικού συμβουλίου.
«Απορρίπτουμε κατηγορηματικά αυτά τα φαινόμενα και θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα κατάλληλα δικαστικά μέσα για να βάλουμε ένα τέλος σ' αυτά», πρόσθεσε, σύμφωνα με το ισραηλινό ραδιόφωνο.

Οι ηλίθιοι έχουν τους δικούς τους νόμους. Ο Γ. Α.Παπανδρέου σκέφτεται να ιδρύσει νέο κόμμα!


Ξεκαθαρίζω ευθύς εξ αρχής, και προς άρση κάθε παρεξηγήσεως, ότι ο τίτλος της ανάρτησης αφορά δύο τελείως διαφορετικά θέματα που υπέπεσαν στην αντίληψή μου μόλις χθες και θέλησα να τα αναφέρω ταυτόχρονα. Δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους   και μόνο κακοήθεις με πονηρά μυαλά θα μπορούσαν να κάνουν τον οποιοδήποτε συσχετισμό.
Το πρώτο αφορά το βιβλίο  του καθηγητή Οικονομικής Ιστορίας Κάρλο Τσιπόλα «Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας», μετάφραση Γιάννου Πολυκανδριώτη, εκδόσεις Κέδρος, που πούλησε μέχρι τώρα οκτώ εκδόσεις. Κατά τον Τσιπόλα υπάρχουν πέντε «νόμοι» της ανθρώπινης ηλιθιότητας. Πρώτον, πάντοτε και αναπόφευκτα όλοι υποτιμούν τον αριθμό των ηλιθίων μέσα σε έναν πληθυσμό. Δεύτερον, η πιθανότητα κάποιος να είναι ηλίθιος είναι ανεξάρτητη από τη χαμηλή ή υψηλή επίδοσή του σε οποιονδήποτε τομέα. Επιπλέον, το ποσοστό των ηλίθιων είναι το ίδιο σε κάθε κοινωνική ομάδα. Οπως λέει ο Τσιπόλα, υπάρχουν ηλίθιοι τόσο μεταξύ στρατηγών όσο και μεταξύ καθηγητών πανεπιστημίου. Τρίτον, ηλίθιος είναι όποιος προκαλεί ζημιά σε άλλον άνθρωπο ή σε ομάδα ανθρώπων χωρίς να ωφεληθεί τίποτε ή παρ' ότι ζημιώνεται ο ίδιος. Τέταρτον, οι μη ηλίθιοι πάντοτε υποτιμούν τις ζημιογόνες δυνατότητες των ηλίθιων. Ξεχνούν ότι ο συγχρωτισμός με ηλίθιους

Γονείς αντιδράστε! Οι υπνοβατούντες κύριοι του Υπουργείου Παιδείας και η κίτς «διανόηση» της χώρας απειλές για τα παιδιά μας....

Ξεσηκώθηκε ενορχηστρωμένα το σινάφι του αρρωστημένου προοδευτικαριού της στρεβλής δημοσιογραφίας Ρίζοσπάστης, Αυγούλα, Βήμα, Νέα, Έθνος, Πρώτο Θέμα, MEGA, ιστοσελίδες,  και σύσσωμη η λοιπή τσοκαρία με μπροστάρησα την, διεθνώς αναγνωρισμένη σαν κιτς, «διανόηση» της χώρας, επειδή γονείς ανησύχησαν και θέλησαν να μάθουν τι ακριβώς διδάσκονται τα παιδιά τους στο σχολείο η δε Κανέλλη γράφει στον χθεσινό Ριζοσπάστη, σελ. 5: «...Ο Κεμάλ τρόμαξε τη μαμά και τον μπαμπά ! Πού να φανταστούν πως στέλνουν το παιδί στο Δημοτικό, στην προσφυγοδέχτρα βόρεια Ελλάδα και κοτζάμ μορφωμένη κι ευαίσθητη δασκάλα, παίζει με την ψυχή του, ύπουλα , με όπλα σαν τη μουσική του σκύλου Χατζιδάκι και του Ροντβάιλερ Γκάτσου ! Είναι δόντια οι νότες και κυνόδοντες οι στίχοι, και δαγκώνουν τις παιδικές ψυχές... Η διευθύντρια ελέγχει και ελέγχεται πολιτισμικώς για την αντοχή της στο κακό που τους βρήκε στο σχολειό.» το δε Υπουργείο Παιδείας «διέταξε έρευνα για την δασκάλα του Κεμάλ».

Από την , τώρα στα «βαθιά» γεράματα προσχωρήσασα στον κομμουνισμό, Λιάνα Κανέλλη δεν περιμένω απάντηση αλλά ούτε και αντίδραση από την στρατευμένη στην Νέα Τάξη πραγμάτων δημοσιογραφία. Μακάρι όμως να έδειχναν την ίδια ευαισθησία οι υπνοβατούντες κύριοι του Υπουργείου Παιδείας και στην περίπτωση του κομμουνιστή δάσκαλου Γιάννη Σαρδέλη που οδήγησε σαράντα (40) μαθητές της ΣΤ' δημοτικού σχολείου στο «μουσείο» του ΚΚΕ όπου ο άλλος «εκπαιδευτικός» αστέρας Θοδωρής Αυγέρος τους έκανε μάθημα « περί δημοκρατίας» αλλά και τους μεταλαμπάδευσε ότι «...η γνώση για την ΕΑΜική Αντίσταση, τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944 και τον κορυφαίο αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, αποτελούν ασπίδα και θωράκιση απέναντι στις φασιστικές ιαχές, αλλά και σε όλους εκείνους που θέλουν να καλλιεργήσουν τη μοιρολατρία, την πεποίθηση ότι υπάρχουν αήττητοι εχθροί, την ουτοπία του «τίποτα δεν αλλάζει». (Ριζοσπάστης Παρασκευή 24 Μαΐου 2013 αρ. φύλλου: 11557, σελ 15 από όπου και η φωτογραφία). Εδώ είναι τα δόντια και  οι κυνόδοντες αγαπητοί γονείς και επαναλαμβάνω: Σε σαράντα ενδεκάχρονα ή δωδεκάχρονα παιδάκια και πολύ αμφιβάλω αν υπήρξε σχετική έγκριση των γονέων τους.

Έγραφα την ίδια ημέρα εδώ : Η φωτογραφία και το κείμενο είναι από τον σημερινό Ριζοσπάστη σελίδα 15. Η απορία δική μου. Είναι εν γνώσει του υπουργείου Παιδείας και έχει δοθεί η σχετική άδεια ώστε να

Οι εξελίξεις στην Τουρκία και εμείς

Με το που ξεκίνησαν οι ταραχές στην Τουρκία, υπήρξε αυτόματα μία προσπάθεια ταύτισης ενός μέρους της ελληνικής κοινής γνώμης με τους εξεγερθέντες. Κυρίως στα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποκτούσες αυτόματα την εντύπωση ότι αν δεν έχει ξεκινήσει η παγκόσμια επανάσταση, τουλάχιστον έχει καταρρεύσει το καθεστώς Ερντογάν.

Η πολιτική κατάσταση στην Τουρκία ήταν πάντα μία ιδιαίτερη κατάσταση. Οι "ευρωπαϊστές" Κεμαλιστές είναι οι υπαίτιοι της εκδίωξης των Ελλήνων από την Πόλη, οι αρχιτέκτονες της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και οι εμπνευστές του σχεδίου Βαριοπούλα. Οι θεοσεβούμενοι Ισλαμιστές από την άλλη έχουν μία άγνωστη ατζέντα και δεν γνωρίζουμε αν σε βάθος χρόνου η ατζέντα αυτή θα λειτουργήσει υπέρ ή εναντίον των ελληνικών συμφερόντων. Οι δηλώσεις τους, πάντως, για το Αιγαίο δεν δείχνουν να διαφοροποιούνται αισθητά από την ρητορική των στρατηγών ως προς τα εθνικά τους θέματα. Εν κατακλείδι, πρόκειται για μία εσωτερική σύγκρουση της Τουρκίας, η οποία έχει να κάνει με την νομή της εξουσίας στην γείτονα χώρα. Εμάς γιατί θα πρέπει να μας πέφτει λόγος ποιό από τα δύο αυτά στρατόπεδα θα πρέπει να υπερισχύσει σε αυτή την διαμάχη;

Υπάρχουν δυνάμεις στην Ελλάδα που είδαν τα Δεκεμβριανά του 2008 ως μία ευκαιρία για τον "ελληνικό Μάη", έστω και με καθυστέρηση 30 ετών. Κατά τον ίδιο τρόπο ονειρεύονται τώρα κάτι αντίστοιχο με την αραβική άνοιξη στην ευρωπαϊκή πλευρά της Μεσογείου. Βλέπουν, λοιπόν, τα γεγονότα στην Τουρκία σαν μια πρώτης τάξης

Η λεπτή κόκκινη γραμμή που χωρίζει την ελευθερία της γνώμης από την απαγόρευσή της

Λες και ήταν… παραγγελία: Το περασμένο Σάββατο – την ώρα που εμείς ψάχναμε να βρούμε τι θα επιτρέπεται να λέμε και τι όχι αν ψηφιστεί ο ένας ή ο άλλος από τους αντιρατσιστικούς νόμους που κατατίθενται με καταιγιστικούς ρυθμούς – έγινε γνωστό πως η Επιτροπή Δικαστικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ψήφισε υπέρ της άρσης της βουλευτικής ασυλίας της προέδρου του γαλλικού (νεοφασιστικού) «Εθνικού Μετώπου», Μαρίν Λεπέν. 

Καθώς οι προτάσεις της Επιτροπής έχουν εισηγητικό χαρακτήρα, η τελική απόφαση θα ληφθεί στις 11 Ιουνίου από την Ολομέλεια. 

Ως γνωστόν, τον Νοέμβριο του 2012 η Γαλλία είχε ζητήσει να αρθεί η ασυλία της αρχηγού της γαλλικής ακροδεξιάς λόγω των δηλώσεων που είχε κάνει το 2010, όταν παραλλήλισε τις προσευχές των μουσουλμάνων στο δρόμο με τη γερμανική Κατοχή. 

Αυτό συνέβη στη διάρκεια της εσωκομματικής προεκλογικής εκστρατείας, προκειμένου η Μαρίν να διαδεχθεί τον πατέρα της Ζαν-Μαρί, με αντίπαλο τον Μπρούνο Γκόλνις. 

Εκείνες οι δηλώσεις της – σε περίοδο που δεν είχε ακόμη διαδεχθεί τον πατέρα της Ζαν-Μαρί στην ηγεσία του κόμματος - προκάλεσαν σάλο και η εισαγγελία της Λιόν ξεκίνησε προκαταρκτική έρευνα με την κατηγορία της «υποκίνησης ρατσιστικού μίσους», μετά από καταγγελία του Κινήματος κατά του Ρατσισμού και της Φιλίας των Λαών (Mrap). 

Τότε, η δικογραφία είχε μπει στο αρχείο, αλλά ακολούθησε και δεύτερη καταγγελία, αυτή τη φορά από την Ένωση κατά της Ισλαμοφοβίας στη Γαλλία (CCIF), οπότε και

Τι απαντά η Αυστραλία στην Τουρκία για την αναγνώριση της Γενοκτονιάς των Ελλήνων


Με ήπιο τόνο αλλά και με επιχειρήματα ο βουλευτής της Νέας Νότιας Ουαλίας, ιερέας Φρεντ Νάιλ, απάντησε σε πρόσφατη επίθεση που δέχθηκε από τη Γενική Πρόξενο της Τουρκίας στην Αυστραλία.

Ο βουλευτής Φρεντ Νάιλ δέχθηκε την οξύτατη επίθεση της Τουρκίας γιατί ήταν αυτός που κατέθεσε ψήφισμα στη γερουσία της Νέας Νότιας Ουαλίας για την αναγνώριση της γενοκτονίας Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών καταδίκασε το σχετικό ψήφισμα στο κοινοβούλιο της μεγαλύτερης αυστραλιανής Πολιτείας και έκανε λόγο για «ομιλίες μίσους που δεν έχουν καμιά σχέση με τα πραγματικά ιστορικά στοιχεία».

Ο ιερέας Φρεντ Νάιλ υποστήριξε ότι οι γενοκτονίες δεν έγιναν από τη σύγχρονη Τουρκία, αλλά από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και

ΚΥΠΡΟΣ. «Επιλύουν» το εδαφικό…

Έχουμε έδαφος, έχουμε κράτος. Δεν έχουμε έδαφος, δεν έχουμε κράτος. Αυτήν την τετράγωνη αλήθεια ακόμα, η πολιτική ηγεσία και η εκάστοτε κυβέρνηση, να τη συνειδητοποιήσουν. Ποια είναι τα τέσσερα κύρια συστατικά ενός κράτους; Το έδαφος, ο πληθυσμός, οι διοικητικές δομές και η αναγνώριση. Τι έχουν επιτύχει η κατοχική Τουρκία και οι υποτελείς Τ/κύπριοι; Μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή έχουν ανακηρύξει το παράνομο μόρφωμα της λεγόμενης «ΤΔΒΚ». Κατέχουν παράνομα έδαφος της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας. Έχουν πληθυσμό, που ενισχύουν συνεχώς με πολιτογράφηση εποίκων εκ Τουρκίας. Έχουν δημιουργήσει διοικητικές δομές. Παράδειγμα: Κάθε φορά που Έλληνες Κύπριοι επιχειρούν να μεταβούν στα κατεχόμενα, απαιτείται να επιδεικνύουν ταυτότητα ή διαβατήριο. Ο σκοπός είναι οι Τούρκοι να υποβάλουν και να επιβάλουν ότι στα κατεχόμενα υπάρχει «κράτος», λειτουργεί άλλη «κρατική δομή», οι Έλληνες είναι… ξένοι που… επισκέπτονται την «ΤΔΒΚ» και, άρα, οφείλουν να επιδεικνύουν ταξιδιωτικά έγγραφα για να εισέλθουν σε άλλη… χώρα.
Από την επομένη της ανακήρυξης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο αταλάντευτος στόχος της Τουρκίας ήταν η αποκαθήλωση και η διάλυσή της επειδή τελική επιδίωξή της είναι ο πλήρης έλεγχος της νήσου με ή χωρίς την υπογραφή μας. Η Τουρκία το είπε και το επανέλαβε άπειρες φορές: Θεωρεί πως το Κυπριακό είναι λυμένο επί του εδάφους και ό,τι απομένει είναι να συμφωνηθεί η