Γράφει ο Κλεισθένης.
Οι υπεύθυνοι των πολιτικών στρατηγικών και τακτικών της Ν.Δ. παραμένουν αγκιστρωμένοι στο δόγμα του ώριμου φρούτου.
Αυτό γίνεται ενσυνείδητα ή εξ ανάγκης;
Προσωπικά πιστεύω ότι το κόμμα της Ν.Δ. είναι εγκλωβισμένο σε μια ακαταλαβίστικη άρνηση να καταδικάσει τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος με σαφήνεια και ειλικρίνεια παραμερίζοντας και τους υπεύθυνους. Πολλοί νομίζουν ότι κάτι τέτοιο θα έβλαπτε την παράταξη και θα μείωνε ανεπανόρθωτα την εκλογική της δύναμη και την διεισδυτικότητά της στην Ελληνική κοινωνία. Αυτό είναι μεγάλο λάθος.
Τα κόμματα είναι ζωντανοί οργανισμοί και μάλιστα με δυνατότητα αναπλήρωσης ακόμη και ολόκληρου μέλους απ’ τον οργανισμό τους που θα αφαιρεθεί. Τα κόμματα είναι η πλήρωση της κοινωνικής ανάγκης έκφρασης ομάδας του λαού που αυτοπροσδιορίζει τα κοινά συμφέροντά της και ψάχνει εναγωνίως κομματικό σχηματισμό για την εκπροσώπησή της.
Αυτό σημαίνει ότι τα κόμματα δεν είναι σχηματισμοί προσώπων απ’ τα οποία εξαρτάται η διαιώνισή τους αλλά είναι σχηματισμοί προσώπων που αναλαμβάνουν κατά περίσταση την εκπροσώπηση μιας κοινωνικής ομάδας στον ανταγωνισμό της με τις άλλες ομάδες αντικρουόμενων συμφερόντων. Τα πρόσωπα μικρή σημασία έχουν για την ύπαρξη των κομμάτων έστω και αν αυτά είναι πλήρως αρχηγικά ή δημιουργήματα ενός ανθρώπου. Το ΠΑΣΟΚ δεν διαλύθηκε μετά τον θάνατο του ιδρυτή του αλλά κυβέρνησε άλλα οκτώ χρόνια με τον Σημίτη και κυβερνά και σήμερα χωρίς ιδιαίτερα εσωτερικά προβλήματα.
Ένα άλλο σοβαρό μειονέκτημα που έχει το κόμμα της Ν.Δ. είναι η απουσία στελεχών σφυρηλατημένων σε πολιτικές διεργασίες και με συμμετοχή σε τοπικά πολιτικά δρώμενα.
Το μειονέκτημα αυτό επιτείνεται απ’ το ότι τα πρόσωπα πρώτης γραμμής που αναλαμβάνουν τέτοιες πρωτοβουλίες είναι ήδη φθαρμένα και αναξιόπιστα. Οι περισσότεροι είναι δημιουργήματα της τηλεόρασης και πολλοί λίγοι έχουν αναδειχτεί από πολιτικές διεργασίες και ζυμώσεις ακόμη και μέσα στον πυρήνα της Ν.Δ.
Η ανυπαρξία και η απαξίωση των τοπικών οργανώσεων με ευθύνη προηγούμενων ηγεσιών δεν προάγει τις πολιτικές ζυμώσεις που θα αναδείξουν τα καινούρια κομματικά στελέχη με ερείσματα στη βάση της Ν.Δ. και στην τοπική κοινωνία. Καλά και χρήσιμα τα «από έδρας» στελέχη με πανεπιστημιακούς και άλλους τίτλους αλλά κόμμα χωρίς στελέχη σφυρηλατημένα σε τοπικά πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα δεν μπορεί να έχει διεισδυτικότητα και σοβαρά ερείσματα στον κοινωνικό ιστό.
Τα ήδη υπάρχοντα κομματικά στελέχη μαθημένα από πρακτικές του παρελθόντος ακόμη και σε στενού κομματικού κύκλου επαφές δεν συζητούν δεν δέχονται ερωτήσεις, προτάσεις και πολιτικό διάλογο, απλώς ανεβαίνουν στο βήμα εκφωνώντας ένα λογύδριο και αφού σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τάξουν στους πάντες τα πάντα, ψευδόμενοι ασυστόλως, αποχωρούν. Εδώ ο λαϊκισμός δεν έχει τέλος.
Αποφεύγουν να εμπλακούν σε χώρους όπου γίνεται διεκδίκηση αιτημάτων είτε αυτά αφορούν εργασιακά ή κοινωνικά ή περιβαλλοντικά κτλ θέματα. Υπάρχει ένα φοβικό σύνδρομο στο να συνομιλήσουν με απεργούς ή πολίτες που διεκδικούν κάτι λες και θα κακοχαρακτηριστούν. Μόνο αν το γεγονός πρόκειται να καλυφθεί τηλεοπτικά φροντίζουν να έχουν την καλύτερη δυνατή θέση στα πλάνα. Αυτή δεν είναι πολιτική πρακτική είναι «πασαρέλα». Σε μερικές περιπτώσεις ειδικότερα αν στην τηλεόραση θα παρουσιαστεί ο αρχηγός βλέπουμε σκηνές απείρου κάλλους στην προσπάθεια για μια θέση δίπλα στον αρχηγό. Το ναδίρ της γελοιότητας.
Το κόμμα ή θα αποκτήσει στελέχη που θα κερδίσουν την αποδοχή των τοπικών κοινωνιών μετέχοντας σε τοπικές πολιτικές διεργασίες και ζυμώσεις ή με κομματικά στελέχη του δοκιμαστικού σωλήνα θα μαραθεί δίνοντας χώρο για την ίδρυση νέου κομματικού σχηματισμού που θα αναλάβει να εκπροσωπήσει όσους δεν θα μπορεί πλέον να εκπροσωπεί η Ν.Δ.
Για να μπορέσουν τα νέα αυτά στελέχη να αναδειχτούν και να αποκτήσουν πρόσβαση και αποδοχή στις τοπικές κοινωνίες πρέπει να απαλλαχτούν απ’ το φορτίο του κακού παρελθόντος και να μιλούν σαν νέοι που θέλουν να βοηθήσουν τις τοπικές κοινωνίες στην επίλυση των προβλημάτων και όχι σαν απολογητές του λαθών του παρελθόντος.
Ας φροντίσουν γι’ αυτό οι υπεύθυνοι της Ν.Δ. και να μη ψάχνουν δικαιολογίες για αποκλεισμούς απ’ τα κανάλια, η τοπική κοινωνία αν δει ανθρώπους έτοιμους να δουλέψουν για το καλό της λίγη σημασία θα έχει η παρουσίασή τους ή όχι απ’ τα κανάλια.
Ας καταλάβουν ότι ένα κόμμα δεν είναι κλειστό «κλαμπ» των λίγων αλλά είναι ενεργή συμμετοχή όλων έστω και αν διαφωνούν σε μερικά σημεία ή κάνουν κριτική ακόμη και στον αρχηγό.
Η πλειοψηφία κερδίζεται με ενεργό συμμετοχή και πόρτα-πόρτα.
Ιδεοπηγή
Πριν προλάβει να εξελιχθεί σε… ένα ατέλειωτο «λοβ στόρι», με ξαφνικούς έρωτες και γάμους, η κατάσταση στον τραπεζικό κλάδο μεταπ-ίπτει με μεγάλη ταχύτητα σε… άγρια αμερικανική ταινία δράσης, όπου όλοι οι πρωταγωνιστές εμφανίζονται έτοιμοι να πολεμήσουν εναντίον όλων μέχρι τελικής πτώσεως. Σε ρόλο απελπισμένου «διαιτητή», η κυβέρνηση επαναλαμβάνει μονότονα στην τρόικα τη δέσμευσή της να ενθαρρύνει τις συγχωνεύσεις, αλλά οι παλαιστές στο τραπεζικό ρίνγκ κλείνουν τα αυτιά τους στα… σφυρίγματα.
