Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ

Ο ελληνικός εθνικισμός γεννήθηκε τη περίοδο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και αναπτύχθηκε έντονα μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204.

Χαρακτηριστικά αυτού του γνήσιου ελληνικού εθνικισμού ήταν ο επαναπροσδιορισμός της εθνικής ταυτότητας μέσα από την επανασύνδεση με τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό , η αναβίωση της ελληνικής παιδείας ως ελευθερίας σκέψεως και επιστημονικής έρευνας και η δημιουργία εθνικού κράτους και εθνικού στρατού σε σχέση με την εδαφική ελληνική κυριαρχία . Πάνω σε αυτή τη βάση τέθηκαν και άλλα ζητήματα όπως το ζήτημα του εξελληνισμού της αυτοκρατορίας , της πνευματικής εξάπλωσης στη δύση , της αναβίωσης της ελληνικής θρησκείας, της αναμόρφωσης του χριστιανικού δόγματος ώστε να αποβάλει τα εβραϊκά , μηδενιστικά του στοιχεία , της αναθέσμισης του πολιτεύματος και της κοινωνικής αναδιάρθρωσης πάνω στα θεμέλια της δικαιοσύνης , της δίκαιης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου και της εθνικο-κοινωνικής συνοχής.

Η εθνικιστική αφύπνιση τέθηκε κατ’  ανάγκη σε πλήρη αντίθεση με το πνευματικό , κοινωνικό και πολιτικό κατεστημένο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας . Όταν μάλιστα η πολιτική κεφαλή της αυτοκρατορίας αντιλήφθηκε την αναγκαιότητα της ανανέωσης προς αντιμετώπιση του εξωτερικού κινδύνου των τούρκων , υπονομεύθηκε από την εκκλησία και τους τσιφλικάδες – τιμαριούχους που αποτελούσαν την κυρίαρχη οικονομική τάξη και καταδυνάστευαν από κοινού τα λαϊκά στρώματα.

Αυτή η εσωτερική σύγκρουση αποδυνάμωσε στο έπακρο την αυτοκρατορία με αποτέλεσμα την κατάρρευση της.

Τα χρόνια που επακολούθησαν , στις συνθήκες της δουλείας αλλά και από την επανάσταση του 1821 μέχρι σήμερα, συντελέσθηκε μια στροφή της εξουσιαστικής τάξης από τον ανεθνικό και ανθελληνικό κοσμοπολιτισμό του Βυζαντίου προς ένα άκαμπτο καθεστωτικό εθνικοφρονισμό (σε αντίθεση με το αγνό λαϊκό εθνικό φρόνιμα). Η ιδεολογική αυτή μετάλλαξη επισκίασε και απώθησε τον γνήσιο ελληνικό εθνικισμό αφενός και αφετέρου παρέδωσε την ανάγκη ανανέωσης και προόδου στην εκμετάλλευση από μαρξίζοντα και εθνομηδενιστικά πολιτικά σχήματα.

 Έκτοτε ο ελληνικός εθνικισμός συνθλίβεται μέσα στις μυλόπετρες της συντήρησης και της ακροδεξιάς από την μια και του ψευδεπίγραφου προοδευτισμού και εθνομηδενισμού από την άλλη. Αυτές οι δύο ακραίες ροπές  διαχέονται προς το κέντρο και διαποτίζουν ολόκληρο το πολιτικό φάσμα που απορροφά επιπρόσθετα τις ξενόφερτες ιδέες της καπιταλιστικής αντιπαλότητας. Συντηρητισμός και εθνομηδενισμός εκφράζουν δύο εξίσου επικίνδυνες και καταστροφικές νοοτροπίες.

Το αποτέλεσμα είναι μια καταστροφική συνειδησιακή σύγχυση,  που από τα βάθη της αντλεί την δύναμη της και παρατείνει την εξουσία της η κοινωνική αδικία και η σχάση του κοινωνικού ιστού , ενώ η αλλοίωση της εθνικής ταυτότητος μετατρέπει το έθνος σε βουβό ιστορικό κομπάρσο και δουλοπάροικο των ξένων. Είμαστε ένα έθνος με ιστορία και πολιτισμό που σήμερα δεν διαδραματίζουμε κανένα σημαντικό ρόλο στην ιστορία και τον πολιτισμό.

Έτσι επανέρχεται στη μοίρα μας η αναζήτηση της εθνικής μας ταυτότητας πάνω στην οποία θα στηρίξουμε ένα ισχυρό εθνικό κράτος  και θα διεκδικήσουμε τον πνευματικό ηγεμονικό ρόλο μας στην ιστορία. Η υπεράσπιση των αξιών του έθνους , της  πατρίδος και της προόδου επαφίεται στην αναζωπύρωση ενός γνήσιου ελληνικού εθνικισμού που θα βρει τις πηγές του στις απαρχές του νέου ελληνισμού που συνδέθηκε  άρρηκτα με τον αρχαίο ελληνικό διάκοσμο.

 Το Βυζάντιο ως ιδεολογικό , κοινωνικό και πολιτικό μοντέλο δεν είναι η γέφυρα  που ενώνει τον σύγχρονο ελληνισμό με τις αρχαίες ρίζες,  αλλά οι εθνικές εκείνες δυνάμεις που έδρασαν την περίοδο του Βυζαντίου αντίμαχες και αντίπαλες με το κατεστημένο .

Σε αυτή τη τιτάνια προσπάθεια ανακαθορισμού της ιδεολογίας του ελληνικού εθνικισμού και επανασύνδεσης του με την μακρά εθνική βούληση που ουδέποτε εσίγησε , ουδέποτε υποτάχθηκε  , θα βρεθούμε αντιμέτωποι και με τον καθεστωτικό εθνικοφρονισμό που εξευτελιστικώς αυτονομάζεται εθνικισμός και με τον εθνομηδενισμό και τα ξενόφερτα διαλυτικά ιδεολογικά ρεύματα.

Αγώνας για ένα έθνος που θα στηρίζει τη πρόοδο και τη συνοχή του στην ελληνική παιδεία που εδράζεται στην εσωτερική ελευθερία και στο λαϊκό  κράτος δικαίου,   που ορθώνεται πάνω στη κοινωνική δικαιοσύνη και την πραγματική δημοκρατία της συμμετοχής στην εξουσία των παραγωγικών δυνάμεων του λαού.

Σε αυτό δρόμο οφείλει να πορευθεί το εθνικιστικό κίνημα και να εκφράσει  σε αυτές τις κρίσιμες ώρες,  τη βαθύτερη επιθυμία του έθνους να ξαναβρεί το δρόμο της προόδου και του ιστορικού και φυσικού του (εξ αίματος αναδυόμενου ) προορισμού.

Από τις επάλξεις της Κύπρου , το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα απευθύνεται προς τους όπου γης έλληνες και καλεί σε αυτόνομη δράση,  υπό την ιδεολογία του  ελληνικού προοδευτικού και κοινωνικού εθνικισμού .

Λουκάς Γ. Σταύρου

Πρόεδρος Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος (ΕΔΗΚ) 

Βρείτε χρόνο και μην αμελήσετε να δείτε το βίντεο

Όσα δεν γνωρίζετε δια στόματος Χαράς Νικοπούλου

Ολόκληρη η εκπομπή του Δάσκαλου Δημήτρη Νατσιού στον σταθμό 4Ε με φιλοξενούμενη τη Δασκάλα Χαρά Νικοπούλου

http://www.antibaro.gr/node/2624, armyalert

Το να εξεγερθούμε είναι το “εύκολο”, το δύσκολο είναι ποιον να φέρουμε στην εξουσία

Posted by ΛΑΚΕΔΑΙΜΩΝ στο 03/02/2011

Εχουμε δεχθεί σαν λαός μια χωρίς προηγούμενο επίθεση που οργάνωσε η διεθνής και η εγχώρια ολιγαρχία του πλούτου. Η ίδια η κυβέρνησή μας είναι ο διεκπεραιωτής αυτής της γενοκτονικής επίθεσης. Η ίδια η κυβέρνησή μας δρα σαν υπηρέτης και εκτελεστής των πιο άπληστων ολιγαρχικών συμφερόντων και έχει πια καταστεί εχθρός του λαού.

Η οργή και η απελπισία των ελλήνων οδηγεί την σκέψη τους στην εξέγερση. Και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει σε τι πράξεις θα οδηγούσε η οργή τους εξεγερμένους έλληνες και τι εικόνες θα έβλεπαν τα μάτια μας. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο από κείμενα που προτείνουν κρεμάλες, γκιλοτίνες και εκτελέσεις. Το ίδιο και οι καθημερινές συζητήσεις.

Οι ανυπόμονοι της εξέγερσης οργίζονται διπλά από την αργοπορία. Γράφουν και πιστεύουν πως είμαστε “άξιοι της μοίρας μας”, πως “κιοτέψαμε”, πως “εκφυλιστήκαμε”, πως σε τίποτε δεν μοιάζουμε πια τους κοντινούς και μακρινούς μας προγόνους.

Ομως όλοι, ακόμα κι αυτοί οι ίδιοι οι ανυπόμονοι της εξέγερσης, ακόμα κι όταν δεν το ομολογούν, νιώθουν μετέωροι. Νιώθουν ότι υπάρχει μια εκκρεμότητα που δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα. Διότι μια εξέγερση που θα ανέτρεπε αυτή την κυβέρνηση της καταστροφής, θα έπρεπε να έχει να προτείνει μια διάδοχη κατάσταση, σωτηρίας. Μια κυβέρνηση.

Τέτοια πρόταση διαδοχής δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Δεν έχει δυστυχώς διαμορφωθεί. Το πιθανώτερο λοιπόν είναι πως μια εξέγερση που θα ανάγκαζε την καταστροφική αυτή κυβέρνηση να παραιτηθεί και να φύγει, θα είχε μετά να διαλέξει από ένα πολύ περιορισμένο μενού διάφορους, ελληνικής εκδοχής, Ελ Μπαραντέϊ που το ίδιο το καθεστώς ήδη μας προτείνει ως διαδόχους . Το ίδιο το καθεστώς που έφερε αυτή την κυβέρνηση και που την διέταξε να κάνει ότι μας κάνει.

Είμαστε ένας λαός που έχει μάθει να τον κυβερνούν και όχι να αυτοκυβερνιέται. Και αυτό το γνωρίζουν καλά οι ιδιοκτήτες αυτής της χώρας, η ελληνική ολιγαρχία του πλούτου δηλαδή, καθώς και οι ξένοι επικυρίαρχοί τους. Και γνωρίζουν πως αυτός μας ο φόβος, και η άγνοιά μας, να πάρουμε την διακυβέρνησή μας στα χέρια μας, δηλαδή να παλινορθώσουμε την δημοκρατία, είναι το μεγαλύτερο όπλο τους. Εν ολίγοις το μεγάλο όπλο των δυναστών μας είναι η αδυναμία μας να αυτοκυβερνηθούμε ως λαός με δημοκρατία. Γι’ αυτό ζητάμε ηγέτες, αρχηγούς και μεσσίες.

Να εξεγερθούμε λοιπόν. Αλλά, μετά την εκδήλωση της οργής, ποια θα είναι τα αποτελέσματα της εξέγερσης και πως θα εκφραστούν κυβερνητικά;

Τι θα αλλάξει δραματικά αν επιλέξουμε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Τίποτε. Τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής του λένε πως θα ακολουθήσει πάνω κάτω την ίδια πολιτική με την παρούσα κυβέρνηση. Θα συνεχίσει να στέλνει τον λογαριασμό στον λαό και δεν θα φορολογήσει τον πλούτο της ολιγαρχίας.  Με τα περισσότερα μέτρα που πάρθηκαν ως τώρα συμφωνεί και γι’ αυτό εξάλλου δεν υπερασπίστηκε και καμμία από τις ομάδες που δέχθηκαν την επίθεση, όπως οι υπάλληλοι του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Από την άλλη δεν θέλει με τίποτε να κακοκαρδίσει τους “στρατηγούς του Μνημονίου” που οργάνωσαν αυτή την άπληστη επίθεση στον ελληνικό λαό, δηλαδή το ΔΝΤ και την Τρόϊκα, και γι’ αυτό και δεν είπε ούτε μια κουβέντα ακόμη εναντίον τους. Το πολύ πολύ να δούμε να δίνει κάνα κατοστάρικο αύξηση (από τα κομμένα) στους γέροντες συνταξιούχους.

Τι θα αλλάξει δραματικά αν επιλέξουμε κάποιους από τους “σερ” και τους “ευπατρίδες” που προβάλλουν δειλά δειλά τα κανάλια τους, σαν πιθανά μέλη μιας “κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας”; Τίποτε. Κανείς από όλους αυτούς τους κυρίους δεν έχει ιδέα ούτε τι συμβαίνει στον λαό και φυσικά δεν έχει πρόθεση να πάει κόντρα στα συμφέροντα των ολιγαρχών. Ουσιαστικά μισούν τον λαό. Τον περιφρονούν βαθύτατα. Είναι οι ίδιοι προϊόντα και σάρκα εκ της σαρκός της ίδιας ολιγαρχίας.

Ετσι, όλοι οι πιθανοί σωτήρες, κάνουν προσπάθεια να συγκινήσουν τους έλληνες μετατοπίζοντας την συζήτηση στα εθνικά θέματα, που όντως είναι φλέγοντα και απειλητικά. Διότι θέλουν να αποκρύψουν πως η οικονομική τους πολιτική θα είναι συνέχεια της πολιτικής της τωρινής καταστροφικής κυβέρνησης. Σχεδιασμένη από το ίδιο κέντρο αποφάσεων, στα βασικά της.

Αυτό λοιπόν είναι το πρόβλημά μας. Είναι πρόβλημα επιλογών. Είμαστε μαθημένοι να μας κυβερνάνε. Δεν ξέρουμε τι είναι δημοκρατία και πως δουλεύει. Και ακόμη κι αν εξεγερθούμε το πιθανώτερο είναι πως απλώς θα αντικαταστήσουμε τον αντιπρόσωπο των δυναστών μας. Θα συνεχίσουμε να είμαστε οι οικονομικοί δούλοι που είμαστε τώρα, για πολλά πολλά χρόνια.

Το να εξεγερθούμε είναι το “εύκολο”, το δύσκολο είναι ποιον να φέρουμε στην εξουσία.

Θραξ Αναρμόδιος,  Τόνοι και Πνεύματα

Θαυμάζω και ζηλεύω το Ισραήλ....χωρίς να αναθεωρώ την άποψή μου για τον Σιωνισμό.

Θαυμάζω το Ισραήλ και τους Ισραηλινούς (δεν μιλώ για Ισραηλίτες) για πολλούς και διαφόρους λόγους εκ των οποίων (λόγων) οι περισσότεροι "με πληγώνουν χωρίς να πάω πουθενά" κατά το "όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει".
Τους θαυμάζω που ζουν και αναπτύσσονται σε μια χώρα περικυκλωμένη από "εχθρικούς αδελφούς λαούς" (μιας και Παλαιστίνιοι και Άραβες είναι σημιτικοί λαοί) πολυπληθέστερους και πάντα ετοιμοπόλεμους.
Τους θαυμάζω που στρατεύονται άνδρες-γυναίκες προκειμένου να υπερασπίσουν την πατρίδα τους απ' τα πέρατα του κόσμου.
Τους θαυμάζω για το ότι οι πολιτικοί τους άνδρες-γυναίκες πέρασαν οπωσδήποτε από τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας τους, μερικοί δε από αυτούς, από τις πλέον επίλεκτες μονάδες τους.
Τους θαυμάζω που μετατρέπουν ερημικές εκτάσεις σε γόνιμη γη.
Τους θαυμάζω γιατί "βάζουν πλάτη" ώστε να συγκρατηθεί αυτός ο μισαλλόδοξος ισλαμικός επεκτατισμός και είναι εύκολο να φαντασθούμε την σημασία της απουσίας του Ισραήλ από την περιοχή τόσο για την Κύπρο μας, όσο και για την Ελλάδα μας.
Τους θαυμάζω για το ότι κράτησαν την πίστη τους στον ίδιο θεό χιλιάδες χρόνια τώρα, παρ' ότι  διασκορπισμένοι σε όλη την ανθρωπότητα.
Ναι ξέρω την άποψη ότι "οι Εβραίοι συνωμότες σε όλα τα κράτη κτλ ,κτλ..." και την ασπάζομαι.
Γιατί όμως οι δικοί μας "διασκορπισμένοι" σε όλον τον κόσμο δεν αγωνίζονται κατά τον ίδιο τρόπο για το καλό της Ελλάδος; Γιατί καμιά οργάνωση Ελλήνων του εξωτερικού δεν είναι πρώτα Ελληνική και μετά Αμερικάνικη πχ; Και ποια απ' αυτές τις οργανώσεις απείλησε ποτέ Αμερικανό πρόεδρο; Είπατε το ελληνικό λόμπι; Μάλλον θα αστειεύεστε.
Γιατί κανένας, μα κανένας από τους πολιτικούς μας δεν υπηρέτησε την πατρίδα, όχι φορώντας τον πράσινο μπερέ του σκληραγωγημένου ΛΟΚατζή, αλλά του απλού και τιμημένου τυφεκιοφόρου φυλάγοντας σκοπιά στα σύνορα; Βέβαια τον πράσινο μπερέ τους τον "δωρίζουμε τιμής ένεκεν", ρίχνοντας "τα άγια τοις κυσί" στην κυριολεξία κάτι αστείοι που θεωρούμε το "γλύψιμο", μέθοδο προόδου και ανόδου.
Γιατί κανένας Ελληνοαμερικανός δεν ήλθε να υπηρετήσει την θητεία του στην Ελλάδα παραδειγματιζόμενος από τους Εβραίους του κόσμου που οπωσδήποτε θα κάνουν και μία και δύο θητείες στο Ισραήλ;
Θαυμάζω και ζηλεύω λοιπόν το Ισραήλ γιατί έχουν έναν Νετανιάχου κι έναν Λίμπερμαν κι εμείς έχουμε τον γελοίο ΓΑΠ και τον κοπρίτη Πάγκαλο ή την Αλέκα και την Ντόρα.
Θαυμάζω και ζηλεύω λοιπόν το Ισραήλ γιατί αυτοί έχουν κράτος κι εμείς "ένα μπουρδέλο".
Θαυμάζω και ζηλεύω λοιπόν το Ισραήλ γιατί θέλει να ζήσει και διαθέτει τον ανάλογο "τσαμπουκά".
Θαυμάζω λοιπόν και ζηλεύω το Ισραήλ γιατί, προκειμένου να διαφυλάξει την ακεραιότητα της χώρας του, θα ενεργήσει αστραπιαία και στην Ουγκάντα και αν χρειασθεί και στο Ιράν ενώ εμείς δεν έχουμε την δύναμη και αμφιβάλω, με τον Χατζηαβάτη Γιωργάκη, αν έχουμε και την θέληση να διαφυλάξουμε έστω, την Σαλαμίνα.
Θαυμάζω και ζηλεύω το Ισραήλ γιατί έμεινε πιστό στην πατρογονική του θρησκεία ενώ εμείς....Και δεν φθάνει αυτό. Γιατί σχεδόν κανένας Έλληνας του εξωτερικού δεν θεωρεί καθήκον του να διδάξει στα παιδιά του την Ορθοδοξία ,αυτήν έχουμε και αυτή μας ενώνει, και αφήνουν τα βλαστάρια τους να ασπάζονται παραχριστιανικές αιρέσεις όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και οι Ευαγγελιστές ώστε αν δεν  καταλήξουν στον Ιουδαϊσμό πάντως δεν θα έχουν την θέρμη του ορθόδοξου Έλληνα; Για τον ίδιο λόγο μήπως που αυτή την στιγμή ο μισός, σχεδόν, πληθυσμός της Τουρκίας είναι εξισλαμισθέντες Έλληνες;
Θαυμάζω λοιπόν και ζηλεύω γενικά το Ισραήλ και δεν το συγχέω με τον βρωμερό σιωνισμό και τις εδώ και ανά τον κόσμο παραφυάδες του γιατί πιστεύω ότι από την στιγμή που ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ ο σιωνισμός εκπλήρωσε την αποστολή του και έπρεπε να "σιωπήσει"
Θαυμάζω λοιπόν το Ισραήλ και δεν θεωρώ προς όφελος της Ελλάδος πιθανή μείωση της αποτρεπτικής του ισχύος εξ αιτίας των γεγονότων της Β. Αφρικής και ίσως και ανατολικότερα.
Δεν θεωρώ ευκαιρία για την πατρίδα μου πιθανή επικράτηση των Ισλαμιστών στην Εγγύς Ανατολή και πιστεύω ότι μόνον όφελος δεν θα έχουμε από μια τέτοια εξέλιξη.
Και να ρωτήσω κάτι. Τι έχουν να κερδίσουν οι αραβικοί λαοί από την αλλαγή καθεστώτος; Αυτά που κέρδισαν μήπως οι Ιρανοί αντικαθιστώντας τον Σάχη με τον αρχιφασίστα διαβολόπαπα Χομεϊνί ή μήπως οι Ιρακινοί αντικαθιστώντας  την βασιλεία με "δημοκρατία";  Οι αραβικοί λαοί είναι "ρυθμισμένοι"  λόγω θρησκείας να είναι δούλοι κάτι που θέλουν να μεταδώσουν και στον λαό μας.
Και γιατί να χαιρόμαστε εμείς ;
Αηδιάσαμε από την δουλικότητα του Γιωργάκη μας και των λοιπών καθαρμάτων πολιτικών   και όχι από την δημοκρατία.
Αφήστε τους γεννημένους δούλους, κομμουνιστές και λοιπούς αριστεριστές, να χαίρονται για το "λαμπρό μέλλον" που ξανοίγεται για τους Τυνήσιους, τους Αιγύπτιους και τους Σύριους γιατί και αυτοί θα ήθελαν να έχουν έναν αγιατολλάχ Στάλιν στον σβέρκο τους.
Εγώ πάντως δεν θα πάρω.

Η Ρωσία ζητάει από την Τουρκία ενεργοποίηση των βυζαντινών ναών

Η Ρωσία ζητάει από την Τουρκία ενεργοποίηση των βυζαντινών ναών

Το θέμα της πνευματικής, βυζαντινής κληρονομιάς και ειδικότερα του μέλλοντος της ορθοδόξου Μονής της Παναγίας Σουμελά, στον ιστορικό Πόντο, τέθηκε στην τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, στο Στρασβούργο, από τον Ιβάν Σαββίδη, μέλος της ρωσικής αντιπροσωπείας, βουλευτή της Κρατικής Δούμας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. 

Μεταξύ άλλων, ο κ. Σαββίδης, ευχαρίστησε τον πρόεδρο της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ, για τη δυνατότητα διεξαγωγής θείας λειτουργίας στην ιστορική Μονή της Παναγίας Σουμελά, στην Τραπεζούντα, που τελέστηκε για πρώτη φορά το Δεκαπενταύγουστο του 2010, ύστερα από ογδόντα οκτώ χρόνια. 

Σε επιστολή του προς τον πρόεδρο της Τουρκίας, ο κ. Σαββίδης ζητάει να εξεταστεί η δυνατότητα παράδοσης της Μονής της Παναγίας Σουμελά στη δικαιοδοσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με στόχο την αναστήλωσή της, αλλά και την έναρξη θρησκευτικής δραστηριότητας, σύμφωνα με τους ορθόδοξους κανόνες.
Παράλληλα, έθεσε θέμα να υπάρξει δυνατότητα μεταγενέστερης χρήσης, για θρησκευτικούς λόγους, σημαντικών βυζαντινών ναών και μονών, ενώ υπενθύμισε τη θλιβερή τύχη της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. 
«Στη βάση του συστήματος αξιών της ορθόδοξης θρησκείας, όπως και του ισλάμ, είναι η καλοσύνη, η ευαισθησία και η αυταπάρνηση, που αναμφισβήτητα συνδέει τους λαούς μας και εγγυάται την στερέωση των σχέσεων καλής γειτονιάς μεταξύ των χωρών μας», τονίζει μεταξύ άλλων, στην επιστολή του ο κ. Σαββίδης.
Ο Αμπντουλάχ Γκιουλ υποσχέθηκε στον Ρώσο βουλευτή να εξετάσει το θέμα συνεργασίας στον τομέα του διαλόγου πολιτισμών και θρησκειών, αναφέρεται σε ανακοίνωση του Ιβάν Σαββίδη.

Δολιοφθορείς, τζαμπατζήδες, τσαμπουκάδες και κοπρίτες

03/02/2011

Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη

Να δείτε που στο τέλος θα μας κάνουν να απολαμβάνουμε τον χαρακτηρισμό «κοπρίτες». Θα τον βρίσκουμε χαριτωμένο, συμπαθητικό, κάτι σαν το… χαϊδευτικό μας. Πώς λέμε «ατιμούτσικο» ή «αλητάκο» ή «κατεργαράκο»; Κάπως έτσι.

Πολύ περισσότερο που εκστομίστηκε από πολιτικό, τον Θ. Πάγκαλο, που έσπευσε να απονείμει το μετάλλιο του αρχικοπρίτη στους κατασκευαστές των κοπριτών. Δηλαδή στο ασυνείδητο πολιτικό σύστημα, του οποίου και ο ίδιος αποτελεί επίλεκτο μέλος.

Σύντομα ο όρος «κοπρίτης» θα αποτελεί υποκοριστικό του αθώου παρελθόντος. Διότι στο μεταξύ θα έχουν προκύψει, έχουν ήδη προκύψει, άλλοι, βαρύτεροι χαρακτηρισμοί.

Ακούστηκαν αυτές τις μέρες μέσα στη Βουλή. Από υπουργούς και βουλευτές. Οι οποίοι, στη σημερινή συγκυρία, όφειλαν να ξεχάσουν το δοξασμένο παρελθόν και να είναι πιο προσεκτικοί.

Για παράδειγμα, ο υπουργός Μεταφορών (για υποδομές και δίκτυα δεν το συζητάμε) κ. Ρέππας αποκάλεσε δολιοφθορείς και τζαμπατζήδες αυτούς που δεν πληρώνουν διόδια.

Αλήθεια; Μα αν είναι δολιοφθορά να μην πληρώνεις για να ταξιδέψεις στους πιο άθλιους δρόμους της Αφρικής, (συμμορφούμενος ουσιαστικά στην κοινοτική οδηγία 1999/62, που επιτρέπει την καταβολή διοδίων μόνο σε δρόμους με περισσότερες από μία λωρίδες κυκλοφορίας και με διαχωριστική νησίδα ασφαλείας), τότε οι ίδιοι για τι θα έπρεπε να κατηγορηθούν; Για εσχάτη προδοσία;

Αν είναι δολιοφθορείς όσοι θέλουν να πηγαίνουν στο δρόμο τους χωρίς να τους χαρατσώνουν για ανύπαρκτα έργα, τότε αυτοί που διαχειρίστηκαν το πρώτο πακέτο Ντελόρ (1988-1993) ύψους 8 δις εκιού, μεγάλος μέρος των οποίων προοριζόταν για τις υποδομές, τι είναι; Τι είναι αυτοί που πήραν το χρήμα, αλλά δρόμους δεν έφτιαξαν – και όσους έφτιαξαν δεν τους παρέλαβε η ΕΕ λόγω κακοτεχνιών; Κλέφτες είναι ή ανίκανοι;

Ταξίδεψε κανείς τους από την Αθήνα ως την Θεσσαλονίκη τώρα τελευταία; Με αυτοκίνητο, εννοώ, και όχι στην πρώτη θέση του αεροπλάνου, μέσω αιθουσών VIP. Μα ακόμη κι’ αν έχεις τη δυνατότητα να πληρώσεις τα διόδια, υποτίθεται ότι κυκλοφορείς σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας. Αν είναι να σταματάς κάθε τόσο, περιμένοντας στην ουρά για να πληρώσεις, τότε δεν μιλάμε αυτοκινητόδρομο, αλλά για καρόδρομο.

Κι’ αν είναι τζαμπατζήδες όσοι δεν πληρώνουν για κάτι που δεν υπάρχει, οι ίδιοι που, όπως αποδείχθηκε τζάμπα πληρώνονταν τόσα χρόνια για να κάνουν τη δουλειά τους και τα έκαναν μούσκεμα, τι είναι;  Τουλάχιστον οι συμπαθείς (πλέον) κοπρίτες, οδηγούν και κανένα λεωφορείο, στέλνουν και κανένα φαξ.

Τι είναι αυτοί που, αν και είχαν την πολιτική ευθύνη, επέτρεψαν να χαθούν τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων στο Χρηματιστήριο και στα Ομόλογα;

Όχι, κ. Ρέππα. Για όσο διάστημα ο λαός δεν βλέπει να τιμωρούνται αυτοί που διαχειρίστηκαν πακτωλούς χρημάτων, αλλά και δρόμους δεν έφτιαξαν και πτώχευσαν τη χώρα, οι δολιοφθορείς και οι τζαμπατζήδες πρέπει να αναζητούνται μόνο στο πολιτικό σύστημα.

Για όσο διάστημα δεν επιβάλλονται κυρώσεις σ’ αυτούς, δεν μπορεί να επιβληθεί καμιά άλλη κύρωση και σε κανέναν. Ρίξτε μια ματιά στην φλεγόμενη περιοχή μας και κατεβάστε όλοι τους τόνους.

Λάβετε υπ’ όψη σας επίσης, ότι  εκφράσεις του τύπου «βαρύτατη προσβολή προς το κοινοβούλιο», δεν έχουν πια σημασία. Δυστυχώς, πολλά μέλη του κοινοβουλίου φροντίζουν από μόνοι τους να υποβαθμίζονται στα μάτια του λαού.

Παρήλθε η εποχή που οι πομπές κρύβονταν και μπορούσαν να ακούγονται τέτοιες εκφράσεις ανάκλησης στην τάξη, οπότε όλοι τρόμαζαν και έσπευδαν να δηλώσουν πίστη στο κοινοβούλιο.

Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το λάβουν υπόψη τους και νεότεροι (αν και όχι πια τόσοι νέοι) βουλευτές, όπως ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Πληροφορηθήκαμε ότι κατά την ακρόαση των συνδικαλιστών των μέσων μεταφοράς, κάλεσε έναν από αυτούς να αφήσει τους θεατρινισμούς έξω από «αυτήν την αίθουσα», κατηγορώντας τον ότι πήγε εκεί για «τσαμπουκά».

Ούτε αυτά περνάνε πλέον. Γιατί στη χώρα παίζεται εδώ και καιρό ένα θέατρο σκιών. Και γιατί οι «τσαμπουκάδες» ξέρουν πως χρόνια τώρα σ’ αυτούς προστρέχουν οι πολιτικοί για να εξασφαλίσουν τις ψήφους της εκλογής τους. Τηλεφωνήματα, καφεδάκια, αγωνιστικοί χαιρετισμοί σε συνέδρια, ραντεβού στα πολιτικά γραφεία, υποσχέσεις, χάιδεμα αυτιών, προαγωγές, επιδόματα, παρεμβάσεις στα αρμόδια υπουργεία - πότε υπέρ του ενός τσαμπουκά και πότε υπέρ του άλλου.

Αν τα πολιτικά γραφεία υποχρεώνονταν να δώσουν στη δημοσιότητα τα καρνέ με τα «πελατολόγιά» τους, γεμάτο «τσαμπουκάδες» θα το βρίσκαμε.

Λοιπόν, για να τελειώνουμε και για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους:

Δολιοφθορείς είναι αυτοί που με τον τρόπο που πολιτεύτηκαν οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία. (Τελεία).

Τζαμπατζήδες είναι αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν ούτε μια δουλειά μόνοι τους, χρησιμοποιούν ακόμη και για να πάρουν ένα τηλέφωνο τον αποσπασμένο στο γραφείο τους «κοπρίτη», δεν ανταποκρίθηκαν στα καθήκοντά τους, αλλά παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν να εισπράττουν τον μισθό τους. (Δεύτερη τελεία)

Τσαμπουκάδες είναι αυτοί που με το έτσι θέλω, με τον τσαμπουκά τους δηλαδή, αρνούνται να κριθούν, δεν βρίσκουν ποτέ ούτε έναν ένοχο και συνεχίζουν να υποδύονται τους πολιτικούς. (Τρίτη τελεία)

Κοπρίτες, είναι όλοι οι υπόλοιποι… (Αποσιωπητικά).


Ελεύθερη Ζώνη
 

Μας πρόδωσαν με τους Γερμανούς κατακτητές, στήριξαν και στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις κάθε εκτροπή και μας κάνουν μάθημα δημοκρατικότητας οι ασπόνδυλοι

Το άρθρο είναι του τόνοι και πνεύματα με τίτλο.... 

Οι εφημερίδες συνεργάτες των Ναζί, συνεργάτες και των ναζί του μνημονίου.

Posted by ΛΑΚΕΔΑΙΜΩΝ στο 03/02/2011

 

 

Rate This

Τα ίδια τομάρια, με άλλο περιτύλιγμα. Οι “προοδευτικοί”. Οι “ανθρωπιστές”. Οι “αντιστασιακοί” που μάλιστα έχουν κατοχυρώσει και τον τίτλο του “αντιφασισμού” (μαζί βέβαια με το ναζιστικό παρακράτος που τους συνοδεύει). Οι φίλοι του Χριστοφοράκου, εγγυητές κάθε εχθρού της πατρίδας, του συνόλου, του λαού.

Εχθροί της δημοκρατίας που ότι αντιτίθεται στο παρακράτος τους, προσπαθούν να το απαξιώσουν, ακόμα και αν είναι το συμβούλιο της επικρατείας! Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να προκαταβάλλουν ακόμα και τις ενέργειες της βουλής, απαξιώνοντας το πόρισμα για τη Siemens, το οποίο ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝ ΜΕΤΑΔΩΣΕΙ! Όπως άλλωστε και το μνημόνιο…

Οι συνεργάτες των ναζί που κατάφεραν να επιβιώσουν (όπως όλα τα σκουλήκια), προσκολλημένοι σε κάθε απάνθρωπη εξουσία την οποία στήριζαν και εξασφάλιζαν την μακροβιότητα της. Θαυμάστε τους:

Για του λόγου το αληθές:

«ΤΑ ΝΕΑ» εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1931 με τον τίτλο «ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ» ως ημερήσια απογευματινή εφημερίδα. Το 1945 η εφημερίδα μετονομάστηκε «ΤΑ ΝΕΑ» και εξακολουθεί να κυκλοφορεί αδιάλειπτα ως ημερήσια απογευματινή έως και σήμερα. (πηγή ΔΟΛ).

Γιατί μετονομάστηκαν δεν μας το λένε βέβαια, μπορείτε όμως να το διαβάσετε εδώ… Για να μπορέσουν να επανακυκλοφορήσουν μετά τις δίκες των δοσίλογων! Που βέβαια δεν ακούμπησαν κανέναν.

Θα τους αφήσουμε να συνεχίσουν το έργο τους; Θα τους επιτρέψουμε να ολοκληρώσουν το διαχρονικό τους έγκλημα; Θα παραμείνουμε χαχόλοι, άβουλοι υπήκοοι στις ορέξεις τους;

Θα κλείσουμε πάλι τα μάτια; Όχι βέβαια γιατί…Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί.

…και εμείς ΔΕΝ ΘΑ ΣΙΩΠΗΣΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΔΩΣΟΥΜΕ.

Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες νεκροί από την μαλθουσιανή μεθόδευση των Ούνων κατακτητών τον χειμώνα του 1941.

Εκατομύρια Έλληνες αγέννητοι, υποδουλωμένοι από τους ίδιους ανθρώπους. Αυτοί είναι οι δικαστές σας κύριοι δικαστές.

Carl Friedrich von Siemens. Από τους βασικούς χρηματοδότες του Χίτλερ. Κάθε αναφορά στην ναζιστική του δράση έχει απαλειφθεί.

Νικόλαος Χριστοφοράκος (κέντρο), γνωστός και ως ο Έλληνας Μένγκελε. Πατέρας του Μιχάλη Χριστοφοράκου. Αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών στην δίκη των δοσίλογων παρότι αναγνωρίστηκε από εχθρούς και φίλους. Συνεργαζόταν με την Γερμανική διοίκηση. Κατέδιδε όσους διοχέτευαν φαρμακευτικό υλικό από τον Ερυθρό σταυρό σε αναξιοπαθούντες (τον χειμώνα της γενοκτονίας) και αντάρτες (τα επόμενα χρόνια της κατοχής). Ο δικαστής που τον αθώωσε, βασίστηκε στην μαρτυρία του πολιτικού Πάνου Χατζηπάνου, που μετέπειτα έγινε υπουργός δικαιοσύνης. Μέλος της Γερμανικής τεκτονικής στοάς. Αργότερα, ως υπουργός συνελήφθει και καταδικάστηκε για χρηματισμό. Έτσι εξηγούνται και κάποια ενδιαφέροντα ευρήματα από προσωπικά αρχεία του κυρίου Μιχάλη Χριστοφοράκου που σύντομα θα έρθουν στο φως της δημοσιότητας.

Η “ξεχασμένη” γενοκτονία. Όπως και οι προκάτοχοι τους, Από τον Αλάριχο, την Ιερά συμμαχία, τον Φον Γκρούμπκωφ (γενοκτόνο της Θεσσαλίας), τους γερμανούς δημιουργούς των Νεότουρκων, τους εκπαιδευτές και συμμάχους του Κεμάλ, έτσι και οι κατοχικές δυνάμεις προέβησαν σε μία στυγνή γενοκτονία με μαλθουσιανικό σχεδιασμό. Πάνω από 350,000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες τον χειμώνα του 41/42.

Και όμως, η έντεχνη προπαγάνδα απέναντι στις μειοδοτικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν έχει τον αστικό μύθο των “Φιλελλήνων Ναζί”. Αναπτύχθηκε μαζί με τους “αντιστασιακούς – αντιναζί” του αριστερισμού που στην ουσία ήταν τα ίδια πρόσωπα που υμνούσαν τον Χίτλερ και συνετέλεσαν στην γενοκτονία του Ελληνικού λαού.

Όλοι οι συνεργάτες του Χριστοφοράκου, της Siemens και της νεογερμανικής λαίλαπας ήταν οι “αντιστασιακοί” του ΠΑΚ, αριστεριστικών οργανώσεων τύπου “κόκκινη προβιά”, Τσουκάτοι, Μαντέληδες κλπ. Απόδειξη ότι ο διαχρονικός αντίπαλος τους ήταν ο πηγαίος Πατριωτισμός που πάντα του κολλούσαν μία ταμπέλα: Από συμμορίτες εώς εθνικιστές. Τι γελοίο οι φυσικοί και γνήσιοι συνεργάτες του ναζισμού να βαφτίζουν τους Πατριώτες ως “ναζί”. Και τι τραγικό κάποιοι πατριώτες να τσιμπούν το δόλωμα και να γίνονται απολογητές του ράιχ…

Με αυτά και με άλλα, οι αγέννητοι είναι ήδη χρεωμένοι από τα ίδια πρόσωπα. Θα γεννηθούν υπόδουλοι στο ΔΝΤ, γνήσιου απογόνου του κεφαλαίου που διαχρονικά στήριζε τους μισάνθρωπους Ούνους και τους πρώτου βαθμού συγγενείς τους, τους Οϊγούρους (Γκότλαντ οι μεν, Εργενεκον Ημισέληνος οι δε. Η ΓΗ μας, η Μητέρα μας βλέπετε, είναι γι’ αυτούς ξένο έδαφος προς διάλυση).

Σε αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας λοιπόν είναι στο χέρι μας εάν θα ακολουθήσουμε τον δρόμο του ραγιά ή τον δρόμο του πολεμιστή. Ας επιλέξουμε.

.