Μίλησε και η «σκιά» του light Καραμανλή, Αντώναρος!!!!

Αντίθετα απ' ότι αφελώς πιστεύουν κάποιοι αποτυχημένοι πολιτικοί, είναι οι μόνοι που δεν διαθέτουν το ηθικό ανάστημα ώστε να νουθετήσουν άλλους. Στερημένοι αξιοπιστίας, ανιδιοτελούς πατριωτισμού, άνθρωποι χωρίς οράματα δεν μπορούν να πείσουν ακόμη και τους εαυτούς τους ότι δεν έχουν την δυνατότητα να επηρεάσουν και πολύ περισσότερο, να εμπνεύσουν τα λαϊκά στρώματα της παράταξης που τους φιλοξένησε και πολλούς τους ανέδειξε γιατί δεν είχαν ποτέ τους την έξωθεν καλή μαρτυρία και αν έφθασαν κάπου το οφείλουν όχι στον εαυτό τους αλλά σε κάποιους που τους στήριξαν πιστεύοντας ακράδαντα στην «μετριότητά» τους.
Αναφέρομαι στον αποτυχημένο πολιτικό Ε. Αντώναρο, πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο και από σπόντα (λόγω παραιτήσεως Σουφλιά) βουλευτή επικρατείας της ΝΔ που απεκάλεσε «επικίνδυνα ανιστόρητο» και «πολιτικά ανόητο» όποιον ισχυρίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι συνταγματικά αποδεκτό κόμμα.
Βέβαια η αιχμή απευθύνεται στον πρωθυπουργικό σύμβουλο Χρύσανθο Λαζαρίδη αλλά επειδή κι εγώ, όπως όλη σχεδόν η βάση της παράταξης, έχω εκφράσει ανοικτά πολλές φορές την ίδια άποψη «λαμβάνω τον λόγο επί προσωπικού» και θέλω να ρωτήσω, αυτόν τον «ιστορικά καταρτισμένο» και «ώριμο πολιτικά» πολιτικάντη της κακιάς ώρας αν έχει, όχι μελετήσει αλλά απλά διαβάσει την Πολιτική Απόφαση του πρόσφατου ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ (ΕΔΩ) και να μου απαντήσει σε δύο τρία ερωτήματα που θα του

Τον δολοφόνησαν οι «συνταγματικοί» ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ. Άντε στον διάβολο ηλίθιοι δήθεν δεξιοί πολιτικάντηδες και δημοσιοκάφροι, προστάτες των κομμουνιστών δολοφόνων...

Προχθες έσβησε ο αστυνομικός που είχε δεχθεί επίθεση από κουκουλοφόρους σε συναυλία στο Ελληνικό το καλοκαίρι του 2007. Όλο αυτό το διάστημα ήταν ουσιαστικά ζωντανός-νεκρός. Δεν ήταν αρκετά νέος, ήταν ήδη 24 ετών. Δεν ανήκε στη γενιά των 700 ευρώ, γιατί έβγαζε 750. Δεν είχε… όνειρα για τη ζωή του, είχε όπλο, κι ας μην το τράβηξε ποτέ για να σωθεί. Δεν είχε μάνα να τον κλάψει, γιατί ήταν ένας μπάτσος, ένα γουρούνι, ένας δολοφόνος. Κάποιοι θάνατοι δεν πουλάνε το ίδιο, αλλά μαντέψτε, πονάνε το ίδιο. Ποιος είναι ο αστυνομικός;
Δυστυχώς θυμηθείτε το περιστατικό….»Από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας ανακοινώνεται ότι την 23.10 ώρα της 06/07/2007, δύο (2) αστυνομικοί οι οποίοι βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσία μέτρων ασφαλείας για αποτροπή κλοπών, επιθέσεων και φθορών ξένης περιουσίας, (σπάσιμο οχημάτων, καταστημάτων ή εγκαταστάσεων κ.α αδικημάτων) όπως έχει συμβεί κατά το παρελθόν, κατά την διάρκεια συναυλίας συγκροτημάτων μουσικής στις εγκαταστάσεις του γηπέδου Baseball στο Ελληνικό, δέχθηκαν απρόκλητα δολοφονική επίθεση από πλήθος ατόμων του αντιεξουσιαστικου χώρου. Η αναίτια επίθεση έγινε από τριάντα τουλάχιστον άτομα, με ενωμένες δυνάμεις τα οποία διέπραξαν βιαιοπραγίες σε βάρος των δύο (2) αστυνομικών, με γρόνθους, λακτίσματα και υλικά αντικείμενα (σιδηρολοστούς, ρόπαλα, θλώντα όργανα), προκαλώντας σε αυτούς βαρείες σωματικές βλάβες.Ειδικότερα ο ένας αστυνομικός (γεν. 1983), φέρει βαριές κακώσεις κεφαλής, πολλαπλά τραύματα στο σώμα και νοσηλεύεται στη Μ.Ε.Θ. , ευρισκόμενος σε καταστολή. Η κατάσταση του εγκυμονεί κίνδυνο ζωής. Ο δεύτερος αστυνομικός (γεν. 1972), επίσης νοσηλευόμενος φέρει ρωγμώδες κατάγματα στο αριστερό χέρι και μώλωπες στα πλευρά.
Η βάναυση επίθεση συνεχίζει μια σειρά προκλήσεων έναντι της έννομης τάξης και »καταδρομών» που αποδέχονται με απάθεια το ενδεχόμενο αποτέλεσμα της σωματικής βλάβης και της ανθρωποκτονίας από »άτομα» που ασκούνται στη βία, μάλλον ως πρόταση και στάση ζωής και ως »πολιτική παρέμβαση». Η Ελληνική Αστυνομία κινείται για την ανακάλυψη των δραστών».

Τον νου σου το λοιπόν...ραγιά

της Σοφίας Ζήνδρου

Zούμε σε μια εποχή που ο ατομικισμός και η ιδιωτεία στήνουν χορό μέσα στην φράση «εγώ την δουλειά μου κάνω...». Που η ανηθικότητα και η αλαζονεία χασκογελούν πίσω από το «εγώ εντολές εκτελώ...». Που η απληστία, η αναίδεια και η αδιαφορία τάχα δεν φαίνονται στο «εγώ το ψωμί μου βγάζω...».
Και αυτό γιατί υπάρχεις εσύ...
Εσύ που την κατάντια την ονομάζεις ανάγκη... που την ανοχή την αποκαλείς υπομονή... που τον αυτοεξευτελισμό τον λες επιβίωση... που το άδικο το βαπτίζεις κοινό συμφέρον... που την εκπόρνευση της ίδιας της ζωής σου την θεωρείς δουλειά...

Μα όχι... όχι... όπως κι αν τις αλλάξεις τις λέξεις... όπως κι αν επιχειρείς να τις μπασταρδέψεις... κείνο το πρώτο δίκιο θα τις ακολουθεί για πάντα...

Γι’ αυτό πάψε να παίζεις με τις λέξεις... και πάψε να θαρρείς πως με αυτές θα ξεγελάς μα και θα ξεγελιέσαι...

Το άδικο... το δίκιο θα ξεμπροστιάζει πάντα...
Και σαν σκοντάψεις πάνω του... κανείς δεν σε γλιτώνει...

Τον νου σου το λοιπόν... ραγιά, τσανακογλείφτη, μούλε...
Τρισάθλιε υποτακτικέ και αφεντάδων δούλε...

Η ΜΕΣΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ : ΣΤΟΧΕΥΣΕΙΣ, ΠΡΟΣΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

γράφει ο Γ.Ε. Σέκερης 


Είναι προφανές ότι οι αρχικές νέο-οθωμανικές φιλοδοξίες του κυβερνώντος τουρκικού πολιτικού Ισλάμ προσκρούουν σε σοβαρά εμπόδια και θέτουν τον πρωθυπουργό Ερντογάν και τους συνεργάτες του προ οξέων διλημμάτων. Τα εμπόδια και διλήμματα αυτά οφείλονται εν μέρει στις σεισμικές εξελίξεις στον ευρύτερο μεσανατολικό χώρο και ειδικότερα στην τοξική μετεξέλιξη της «Αραβικής Άνοιξης». Πηγάζουν όμως επίσης από την ίδια τη φύση της εξωτερικής πολιτικής της παρούσης τουρκικής ηγεσίας : από τη σύγχυση - ενσυνείδητη ή όχι - μεταξύ γεωπολιτικών και θρησκευτικών της επιδιώξεων · την ασάφεια δηλαδή της διαχωριστικής γραμμής μεταξύ εθνικών γεωπολιτικών συμφερόντων και θρησκευτικών κινήτρων.
Κεντρική στόχευση του διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου ήταν, και όπως όλα δείχνουν παραμένει, η αξιοποίηση της στρατιωτικής και οικονομικής ισχύος, αλλά και της θρησκευτικής ταυτότητας της χώρας τους, προκειμένου η Τουρκία να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στον αραβο-μουσουλμανικό χώρο και κατ' επέκταση να αναδειχθεί σε «παγκόσμια» δύναμη. Τις φιλόδοξες δε αυτές επιδιώξεις ενθάρρυναν, τόσο η επικράτηση της ισλαμογενούς κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης επί του κεμαλικού κατεστημένου, όσο και η εντυπωσιακή μέχρι πρότινος ανάπτυξη της τουρκικής οικονομίας.
Ωστόσο, οι εξελίξεις στον αραβικό κόσμο διατάραξαν τους τουρκικούς αυτούς σχεδιασμούς. Καθεστώτα με τα οποία η Άγκυρα υπό τον κ. Ερντογάν είχε συνάψει στενούς πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς, είτε ανετράπησαν - περίπτωση της Τυνησίας, της Λιβύης, και της Αιγύπτου - είτε, προκειμένου για τη Συρία, ετέθησαν υπό ισχυρή εσωτερική και εξωτερική πίεση. Και η προσπάθεια των Τούρκων κυβερνώντων να αναπροσαρμόσουν, μέσω μιας θεαματικής κυβίστησης, τη στάση τους υπό το φως των νέων αυτών δεδομένων δεν

Ιεροτελεστία τής Αγχόνης

του Λάζαρου Μαύρου

ΠΡΙΝ ΤΟ χάραμαν του φου, Παρασκευή 21η Σεπτ. 1956, οι δήμιοι του κυβερνήτη στρατάρχη σερ Τζον Χάρντινγκ, στην Colony of Cyprus τής άχρι και σήμερα Χερ Μάτζεστι των Εγγλέζων Ελισάβετ Β΄, απαγχόνισαν στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας τους αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α. Στέλιο Μαυρομμάτη 24χρ. απ’ τον Λάρνακα της Λαπήθου και τους 22χρονους απ’ το Παλιομέτοχο Ανδρέα Παναγίδη και Μιχάλη Κουτσόφτα. Οι τελευταίες τους επιστολές απ’ τα κελιά των μελλοθανάτων και οι μαρτυρίες όλων όσοι έζησαν από κοντά εκείνες τις ύστατες στιγμές μέσα στις φυλακές, των τεσσάρων δικηγόρων τους, των συγκρατουμένων τους, στον 5ο & 6ο τόμο του έργου του Χρ. Ανδρέου «Πεθαίνοντας για την Ελευθερία» και του ιερέα των φυλακών Παπάντωνη Ερωτοκρίτου, στο βιβλίο του «Πώς έζησα το δράμα των Απαγχονισθέντων», βεβαιώνουν ότι:

ΕΚΕΙΝΕΣ οι στιγμές της υπέρτατης θυσίας -του απαγχονισμού- για της πατρίδος την ελευθερία, υπήρξαν μια ύψιστου μεγαλείου εθνική και θρησκευτική ιεροτελεστία, διά της οποίας συντελέστηκε η κατάταξη των τριών, στον θρόνο των πανευφήμων και τρισενδόξων αρχαγγέλων της λευτεριάς: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις τελευταίες εκείνες στιγμές που ακούγονταν τα θούρια και άλλα πατριωτικά και θρησκευτικά άσματα των πολιτικών κρατουμένων και καταδίκων στις φυλακές, όταν έφτασε η ώρα που οδηγούσαν τους τρεις αγωνιστές στην Αγχόνη. Ήταν μια εθνική και ταυτόχρονα θρησκευτική μυσταγωγία», είπαν οι δικηγόροι τους Τίτος Φάνος και Ρένος Λυσιώτης. «Πήγαμε να τους δώσουμε θάρρος, αλλά πήραμε εμείς θάρρος απ’ αυτούς. Ήταν γαλήνιοι και φορούσαν τον σταυρό τους. Είπαν ότι συγχωρούν και τον Χάρντινγκ», δήλωσαν οι άλλοι δυο δικηγόροι τους, Γλαύκος

ΣΕΡΒΙΑ: Έκθεση για τα μυστικά εγκλήματα του κομμουνιστικού καθεστώτος

52.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν και χιλιάδες άλλοι φυλακίστηκαν κατά την περίοδο της κομμουνιστικής καταστολής στη Σερβία, λέει ένας ιστορικός που ερευνά τα εγκλήματα του κομμουνιστικού καθεστώτος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Επειδή η μυστικότητα του κρατικού απορρήτου διατηρήθηκε για καιρό μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, λίγοι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει την τεράστια κλίμακα της καταστολής στη Σερβία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σύμφωνα με τονSrdjan Cvetkovic (Σρντιάν Τσβέτκοβιτς), ο οποίος ξόδεψε μια δεκαετία στο να ερευνά τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου.

Ο Τσβέτκοβιτς (φώτο) είναι ιστορικός στο Σερβικό Ινστιτούτο Σύγχρονης Ιστορίας και μέχρι πρόσφατα ήταν μέλος της Κρατικής Επιτροπής για την εύρεση των τάφων εκείνων που σκοτώθηκαν από τις κατασταλτικές δυνάμεις της κομμουνιστικής εξουσίας, η οποία διήρκεσε από το τέλος του πολέμου μέχρι το 1953.
«Εμείς στην Επιτροπή καταφέραμε μέχρι τώρα να βρούμε στοιχεία για 52.000 ανθρώπους που σκοτώθηκαν στη Σερβία από το καθεστώς», δήλωσε ο Τσβέτκοβιτς, ο οποίος εργάζεται στον τέταρτο όροφο του Ιστορικού Μουσείου της Σερβίας σε ένα γραφείο γεμάτο με βιβλία και αρχειακά έγγραφα.
«Η πλειοψηφία από αυτούς, περίπου 17.000, κρατούντο παράνομα σε διάφορες φυλακές και στρατόπεδα. Οι εκτιμήσεις μας είναι ότι ένας συνολικός αριθμός 60.000 έως και 70.000

Προειδοποίηση Κούρδων Συρίας προς Τουρκία για την υποστήριξή της στις ισλαμικές ομάδες

Από την έδρα της «Λαϊκής Επιτροπής Άμυνας»- YPG, των Κούρδων της Συρίας εκδόθηκε δήλωση με την οποία καταδικάζεται η υποστήριξη που παρέχεται από την Τουρκία, σχετικά με τις ομάδες «Αλ Κάιντα», όπως το «Ισλαμικό Εμιράτο του Ιράκ και του Λεβάντε» - ISIL, (ή ‘Ισλαμικό κράτος του Ιράκ και της Συρίας’) καθώς και της ομάδας «Τζαμπχάτ αλ Νούσρα».
Η YPG σημειώνει ότι η Τουρκία παρέχει στήριξη στις ομάδες αυτές μετά την βαριά ήττα που υπέστησαν από τις άγριες συγκρούσεις με μαχητές της YPG κοντά στην πόλη Τελ αλ Γιάμπ. Η δήλωση αναφέρει ότι δύο Κούρδοι μαχητές στην περιοχή αυτή σκοτώθηκαν στις 19 Σεπτεμβρίου από βομβαρδισμό τουρκικών μαχητικών, σύμφωνα με το ρωσικό Ρέγκνουμ που επικαλείται το κουρδικό πρακτορείο ειδήσεων Φιράτ.
Περιγράφοντας την επίθεση ως μια επίδειξη της υποστήριξης των τουρκικών κρατικών ένοπλων ομάδων και την άμεση συμμετοχή τους στις επιθέσεις εναντίον του δυτικού Κουρδιστάν, η YPG προειδοποιεί την Άγκυρα για τις αρνητικές συνέπειες που θα υπάρξουν, εάν συνεχίσει να υποστηρίζει τις ομάδες αυτές.
Η ένοπλη «Λαϊκή Επιτροπή Άμυνα» των Κούρδων της Συρίας κάλεσε την Τουρκία ‘να σταματήσει τις βρώμικες ενέργειες που παραβιάζουν την ασφάλεια στην περιοχή’, σημειώνει το δημοσίευμα.

The Hellenic Information Team

Η Τουρκία στο βάλτο της ισλαμικής τρομοκρατίας

Ο Ερντογάν γονατισμένος δίπλα στον Αφγανό
ισλαμιστή δολοφόνο Γκιουλπετίν Χικμετιάρ,
τη δεκαετίατου '90. Τώρα είναι χέρι  χέρι με
την Αλ Κάιντα!

Του Σάββα Καλεντερίδη

Εδώ και περίπου τριάντα μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη μια διεθνής επιχείρηση ριζικής αλλαγής της φύσης και του χαρακτήρα του συριακού κράτους. Ο στρατηγικός στόχος της επιχείρισης αυτής είναι διπλός. Από τη μία πλευρά επιδιώκεται η μεταμόρφωση-αποδυνάμωση του συριακού κράτους σε τέτοιο βαθμό, που θα πάψει να αποτελεί βασικό παράγοντα και μηχανισμό υποστήριξης της Χεζμπολλάχ του Λιβάνου και άσκησης επιρροής του Ιράν στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο και από την άλλη θα χάσει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα να αποτελεί στρατηγικού χαρακτήρα στρατιωτική απειλή για το Ισραήλ.

Φυσικά υπάρχουν και άλλοι παρεμπίπτοντες στόχοι, ένας από τους οποίους, ίσως ο κυριότερος, η χειραφέτηση των Κούρδων που κατοικούν στο βόρειο τμήμα της Συρίας, στην εδαφική λωρίδα που επεκτείνεται σε μήκος 900 χιλιομέτρων, στα σημερινά τουρκοσυριακά σύνορα. Ο στόχος αυτός μπορεί να είναι παρεμπίπτων, όμως σχετίζεται με τους δυο προαναφερθέντες στρατηγικούς στόχους, αφού με την επιχείρηση αναμόρφωσης της Συρίας, σε γεωπολιτικό επίπεδο και σε βάθος χρόνου, επιδιώκεται η αναδιαμόρφωση της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής ή για την ακρίβεια της περιοχής που εκτείνεται

Το χάσατε το παιχνίδι κύριοι...

Του Γιώργου Κράλογλου

Οριστικό τέλος εποχής για τον κομματικό συνδικαλισμό των συμφερόντων και της πολιτικής συναλλαγής. Οριστικό τέλος εποχής και για την νοοτροπία του «κομισάριου» και «ινστρούχτορα» συντρόφου - προέδρου της εργατικής τάξης. Εάν οι εργατοπατέρες δεν γίνουν πραγματικοί συνδικαλιστικοί ηγέτες δυναμικών συνδικάτων οι εργαζόμενοι θα τους πάρουν με τις πέτρες. Και με το δίκιο τους.
Αυτό που λέγεται σήμερα συνδικαλιστικό κίνημα στηρίζεται μόνο στην ανοχή των εργαζομένων.
Συνεχίζει να υπάρχει γιατί ο εργαζόμενος στην αγωνία του να περιφρουρήσει την δουλειά του, τον μισθό του και το μεροκάματό του μόνος του δεν έχει καιρό να ασχοληθεί με αυτά που κάνει για να τον «σώσει» ο σύντροφος -πρόεδρος. Κάποια στιγμή όμως θα το κάνει.
Μπορεί ίσως μέσα στην σύγχυση της πληροφόρησης και της παραπληροφόρησης κάποιες ομάδες εργαζομένων να πηγαίνουν στις γενικές συνελεύσεις και κάποιες άλλες να ανταποκρίνονται μέχρι και στις εκλογές των Σωματείων αλλά ούτε που τους ενδιαφέρουν τα μανιφέστα, οι κορώνες και οι φανφάρες, ούτε που δίνουν σημασία στα εκλογικά μαγειρέματα.
Ας βρεθεί έστω και ένας εργαζόμενος, ένας μόνο, που θα «υμνήσει» την ΓΣΕΕ για το συνδικαλιστικό της «έργο» υπέρ, των εργατικών και υπαλληλικών τάξεων του ιδιωτικού τομέα ή για τον αγώνα της να συντηρηθούν οι επιχειρήσεις που προσφέρουν θέσεις

Ο υπνοβάτης γίγαντας Οι βαρετές γερμανικές εκλογές αποτελούν κακή είδηση για την Ευρώπη

του Jan-Werner Müller


Η Γερμανία έχει ονομαστεί ως η πιο ισχυρή χώρα τής Ευρώπης, το «απαραίτητο έθνος» τής ΕΕ, αλλά θα ήταν δύσκολο να το πει αυτό κανείς κρίνοντας από την τρέχουσα εκλογική περίοδο. Οι κορυφαίοι πολιτικοί τής χώρας έχουν επικεντρωθεί σε τέτοια σπουδαία θέματα, όπως το αν οι αλλοδαποί θα πρέπει να χρεώνονται για το προνόμιο της οδήγησης στους γερμανικούς αυτοκινητόδρομους ή πώς να ρυθμίσουν τα όρια συνταξιοδότησης για τους δημοσίους υπαλλήλους. Στα μάτια των παρατηρητών εντός και εκτός της χώρας, η εκλογική μάχη δεν είναι απλώς βαρετή - είναι επίσης βαθιά ανεύθυνη, καταπιέζοντας ηθελημένα τα σημαντικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Ο φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας (Jürgen Habermas), ο πιο εξέχων διανοούμενος της Γερμανίας, έχει κατηγορήσει τις ελίτ για «συλλογική αποτυχία».

Αξίζει να είμαστε πιο συγκεκριμένοι για το τι είδος αποτυχίας είναι αυτό. Το ότι το γερμανικό κοινό έχει στερηθεί μια συζήτηση για την ηγεσία τής καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ δεν είναι ιδιαίτερα τραγικό. Από κάθε άποψη, η πολιτική της να προχωράει κουτσά-στραβά είναι ιδιαίτερα δημοφιλής μεταξύ των Γερμανών. Ακόμα και αν στους Γερμανούς παρουσιαστεί μια πιο ξεκάθαρη εναλλακτική έναντί της από όσο εκείνη του Πέερ Στάινμπρουκ, του υποψηφίου τού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, κατά πάσα πιθανότητα θα πάνε με την Μέρκελ. Η πραγματική αποτυχία είναι ότι, στις πρώτες

Χρυσή Αυγή: «Παρακράτος» και… «κίνημα Γκιουλέν» της Ελλάδας;

από το Defence-point.gr

Ένα ενδιαφέρον άρθρο γνώμης του γνωστού αρθρογράφου επί οικονομικών κυρίως ζητημάτων, Θανάση Μαυρίδη, μας οδήγησε σε μια σειρά από σκέψεις οι οποίες αφορούν οσα έχουμε δει μέχρι στιγμής και όσα θα δούμε στη συνέχεια… «Ακολουθήστε το χρήμα», προτείνει, για να βρείτε ποιοι στηρίζουν οικονομικά τη Χρυσή Αυγή. Αντιγράφουμε από το στο «http://www.capital.gr/»:

«Στην πιάτσα λέγεται ότι γνωστοί εφοπλιστές χρηματοδοτούν το κόμμα του κ. Μιχαλολιάκου, ποντάροντας σε ένα… ‘ελληνοκεντρικό μέλλον.’ Οι ίδιες ‘πληροφορίες’ υποστηρίζουν ότι οι χρηματοδότες έχουν αναλάβει και τον ‘εξωραϊσμό’ της εικόνας του… Κινήματος δια μέσου του Τύπου.

»Ακολούθα το χρήμα, αν θέλεις να μάθεις την αλήθεια. Αν δεν θέλεις να την μάθεις, αρχίζεις και λες ασυναρτησίες. Κάθε οργάνωση, κάθε σχέδιο αυτής της μορφής απαιτεί και την χρηματοδότησή του. Η αλήθεια ίσως μας αποκαλύψει άγνωστες αυτή την στιγμή πλευρές. Αν κατανοήσουμε τα κίνητρα των χρηματοδοτών, τότε ίσως καταλάβουμε και ποιο ακριβώς είναι το σχέδιό τους.»

Η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μας διαβάζοντας το άρθρο, είναι τα «βαλιτσάκια» της ΕΥΠ και οι άλλες δυνατότητες της υπηρεσίας για τη διεξαγωγή έρευνας, ώστε να συλλεχθούν όλες οι απαιτούμενες πληροφορίες.

Ταυτόχρονα όμως θυμάσαι, ότι στο διαδίκτυο κυκλοφορούν βίντεο με καταγγελίες για στέλεχος της υπηρεσίας, ενεργό συνδικαλιστή με… έφεση στις δημόσιες σχέσεις τον οποίο θέλει η σχετική φημολογία και «βύσμα» γνωστού – περιφερόμενου τελευταία – πολιτικού «αστέρα» από κοντινή στην Αττική εκλογική περιφέρεια (αλήθεια, έχει μπει ποτέ κανείς σε

Οι απαράδεκτες «ίσες αποστάσεις» Μπαρόζο στο Κυπριακό

του Σάββα Ιακωβίδη

Ας προσεχθούν οι δηλώσεις του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο: «Πιστεύω ακράδαντα ότι έχουμε μια πολύ κατάλληλη ευκαιρία για την επίλυση του Κυπριακού μια για πάντα και αναμένω ότι οι ολοκληρωμένες διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν τον Οκτώβριο και ότι οι συνομιλίες θα οδηγηθούν τάχιστα σε ουσιαστικά θέματα», αναφέρει σε γραπτή δήλωσή του. Πρόσθεσε πως ενθαρρύνονται όλα τα μέρη να συμβάλουν στη δημιουργία θετικού κλίματος μεταξύ των δύο κοινοτήτων.
«Είμαι πεπεισμένος ότι τα οφέλη της επανένωσης θα αντισταθμίσουν οποιεσδήποτε παραχωρήσεις, οι οποίες θα πρέπει να γίνουν στο τέλος», τόνισε, ενώ χαρακτηρίζει ως ουσιώδους σημασίας την προετοιμασία της κοινής γνώμης για τους απαραίτητους συμβιβασμούς, καθώς και τη διασφάλιση της συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών. «Η Κομισιόν δηλώνει έτοιμη να ενισχύσει τη στήριξή της στη διαδικασία υπό την προϋπόθεση ότι θα το ζητήσουν οι δυο πλευρές και ότι θα συμφωνήσει και ο ΟΗΕ».
Ο Μπαρόζο πού στηρίζεται, ώστε να δηλώνει πως τώρα έχουμε «μια πολύ κατάλληλη ευκαιρία για λύση», «μια για πάντα»; Η ελληνική πλευρά είναι αποφασισμένη να συμβάλει στην επίλυση του προβλήματος. Η Τουρκία δεν δίνει κανένα δείγμα γραφής. Η Κύπρος

Ποιο «Συνταγματικό τόξο», αφού κανείς δεν σέβεται το Σύνταγμα;

Δεν γνωρίζω ποιος εφεύρε τον νεοεμφανιζόμενο όρο «συνταγματικό τόξο» (νομίζω πως είναι ο κ. Ευ. Βενιζέλος), προκειμένου να θέσει από την μια πλευρά όλα τα κόμματα που -δυνητικά- σέβονται το Σύνταγμα, και από την άλλη την Χρυσή Αυγή.

Είναι προφανές, πως εφευρέθηκε ο όρος, επειδή δεν μπορούσε να γίνει χρήση «κοινοβουλευτικού τόξου», ακόμη και «δημοκρατικού», επειδή θα δημιουργούσε αμφισβητήσεις, ενώ το «συνταγματικό τόξο» μπορεί να γίνει αποδεκτό, «την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενοι».

Και δεν μπορούσε να γίνει λόγος για «κοινοβουλευτικό τόξο», αφού η επίσημη θέση τόσο του ΚΚΕ, όσο και των συνιστωσών και του σταθερού πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι -όπως έχουν ταχθεί δημοσίως- υπέρ του σοβιετικής μορφής κράτους.

Ήρθαν όμως δύο βουλευτές της Ν.Δ., οι κ.κ. Λαζαρίδης και Βορίδης, με διαφορετική προέλευση, διαφορετική ιδεολογική θεώρηση και διαφορετικούς στόχους, που δεν αποδέχονται την ύπαρξη «συνταγματικού τόξου», με μόνον τον αποκλεισμό της Χρυσής Αυγής. Αναφερόμενος στη θεωρία των «δύο άκρων» -την οποία ο κ. Α. Σαμαράς διετύπωσε-, ο βουλευτής Επικρατείας της Ν.Δ. κ. Χρ. Λαζαρίδης δήλωσε πως όσο ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να μην καταδικάζει γεγονότα κατάλυσης της νομιμότητας και του Συντάγματος, όπως π.χ. στις Σκουριές, παραμένει εκτός συνταγματικού τόξου.

«Υπερασπίζονται τους κουκουλοφόρους, είπε, τρομοκράτες που έχουν καταδικαστεί και δολοφόνους, φωνάζουν εμφυλιοπολεμικά συνθήματα που στάζουν αίμα (…) Εννοώ όσους μιλάνε για ραντεβού στα σφαγεία και τα γουναράδικα, μιλούν απαξιωτικά και καλούν σε

Προπαγάνδα

«Το ψέμα έχει ταχύτητα, αλλά η αλήθεια έχει αντοχή»

Edgar J. Mohn

Από το Εθνική Αντίσταση

ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ: “κ. Βενιζέλε, δεν συμφωνούμε …”

Κύριο Ευάγγελο ΒενιζέλοΑντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό ΕξωτερικώνΒασιλίσσης Σοφίας 5, Αθήνα

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Ως εκπρόσωποι των απανταχού Μακεδόνων, δηλαδή 3,5 εκατομμύρια Ελλήνων, θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι δεν συμμεριζόμαστε και δεν συμφωνούμε με την διευκρίνισή σας, όπως μεταδόθηκε από τα Ελληνικά ΜΜΕ (αν μεταφέρθηκε σωστά) προς τον ειδικό μεσολαβητή του ΟΗΕ κ. Μάθιου Νίμιτζ, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής του στην Αθήνα ότι ο γεωγραφικός προσδιορισμός του τελικού ονόματος του κράτους των Σκοπίων πρέπει να μπει πριν τον όρο «Μακεδονία».[1]

Κύριε Υπουργέ, οποιαδήποτε ονομασία που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία» θα δημιουργήσει για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας ΚΡΑΤΟΣ που θα φέρει το όνομα «Μακεδονία» και που θα έχει δικαίωμα σε «μακεδονική» εθνότητα και «μακεδονική» γλώσσα και θα μετέτρεπε εμάς τους γνήσιους Μακεδόνες σε διεκδικούμενη διασπορά των Σλάβων της γειτονικής χώρας.

Επίσης, μια σύνθετη ονομασία που θα εμπεριείχε τον όρο «Μακεδονία», θα νομιμοποιούσε εδαφικές και μειονοτικές διεκδικήσεις και προσπάθειες ενοποίησης ενός υποτιθέμενου