Τί ρόλο παίζει ἡ «κυρία» Ρεπούση;

Κατά την γνώμη μου κάνει λαθος συλλογισμό  ο δημοσιολόγος- συγγραφέας και τουρκολόγος κ. Ν. Χειλαδάκης αναρωτώμενος για τον ρόλο που παίζει η Ρεπούση. Πιστεύω ότι αυτό που θα έπρεπε να ρωτήσει είναι αν η εν λόγω ακατανόμαστη είναι πράγματι κυρία. Μια γυναίκα που μπήκε στην Βουλή των Ελλήνων χάρις σε έναν άθλιο εκλογικό νόμο με μόλις 1600 ψήφους και, αντί να έχει επίγνωση της γελοιότητάς της και της κακομοιριάς της, προκαλεί βάναυσα την πλειοψηφία του ελληνικού λαού με τις καλά μελετημένες «περισπούδαστες» θέσεις της μόνο και μόνο για να εξυπηρετεί τα εχθρικά προς τους Έλληνες και την Ελλάδα αφεντικά της, δεν νομίζω ότι δικαιούται τον τίτλο της κυρίας είτε εκτός, είτε εντός εισαγωγικών. Θα μου πεις ότι  όταν το κυρία μπαίνει σε εισαγωγικά μάλλον υπονοεί το αντίθετο αλλά το θέμα δεν είναι να το υπονοεί. Το θέμα είναι να της λέει κανείς κατάμουτρα την γνώμη του γι αυτήν. Να της εκδηλώνει με κάθε τρόπο την περιφρόνηση προς το πρόσωπό της, την ιδιότητά της και γενικά την προσωπικότητά της χαρακτηρίζοντάς την ανάλογα. Υπάρχουν πάμπολλα  επίθετα  που θα μπορούσαν άνετα να αντικαταστήσουν το «κυρία» όταν αναφέρεται κανείς στο «πράγμα» Ρεπούση. Εσείς πάντως διαβάστε στην συνέχεια το κείμενο του κυρίου Χειλαδάκη από το «Ρωμαίικο Οδοιπορικό» . Οδυσσεύς Πάτσης


Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Εἶναι γνωστὴ ἡ μέθοδος τῆς ψυχολογικῆς προετοιμασίας ἑνὸς λαοῦ γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἀποδεχτεῖ χωρὶς μεγάλες ἀντιδράσεις κάποια μέτρα ποὺ σκοπὸ ἔχουν τὴν πλήρη ἀποταύτισή του καὶ τὴν πολτοποίησή του, ἔτσι ὥστε νὰ παραδοθεῖ ἀμαχητὶ σὲ ὅλες τὶς καταστροφικὲς γιὰ τὸ μέλλον του ἐπιλογὲς τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων. Ἐκσφενδονίζουμε μία προωθημένη πρόταση καὶ καταγράφουμε τὶς ἀντιδράσεις. Στὴ συνέχεια ἐπανερχόμαστε ὅλο καὶ πιὸ συχνὰ καὶ καλλιεργοῦμε τὸ ἔδαφος γιὰ τὴν «ὁμαλὴ» ὑλοποίησή της. Στὴν περίπτωσή μας, ἡ μέθοδος τῆς σταδιακῆς ψυχολογικῆς προετοιμασίας ἀποταύτισης, κινεῖται παράλληλα μὲ τὴν μέθοδο τοῦ Σὸκ καὶ Δέος. Στὸ Σὸκ καὶ Δέος ἐφαρμόζεται ἀπότομα ἡ καθετὴ καὶ ἀμείλικτη ἐφαρμογὴ οἰκονομικῶν μέτρων ἐξουθένωσης καὶ ἐξαθλίωσης τοῦ κόσμου, ὁ ὅποιος μένει ἐμβρόντητος

Το χρηματοδοτικό κενό κάνει πιο... «καινό» τον Σαμαρά

Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος

Αναπόφευκτα χρηματοδοτικά κενά, προκαθορισμένα δημοσιονομικά κενά και η ανάγκη για καινές πολιτικές κινήσεις που θα αποτελέσουν το ρουά-ματ σε με παρτίδα με παγίδες αλλά και μπλόφες που οδηγείται νομοτελειακά στο τέλος της το πολύ ως το επόμενο καλοκαίρι. Αν αποκρυπτογραφήσει κανείς τα μηνύματα των τελευταίων εξελίξεων μάλλον θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο μνημονιακός κύκλοςοδηγείται ταυτόχρονα σε τέλμα και σε τέρμα. Αυτό που διαμορφώνεται πλέον είναι οι συνθήκες της επόμενης μέρας γι’ αυτό και οι αποφάσεις των επόμενων μηνών θα είναι πιο καθοριστικές από κάθε άλλες.
Το χρηματοδοτικό κενό προκύπτει από τις καθυστερήσεις στις αποκρατικοποιήσεις κι από την ανάγκη αποπληρωμής ομολόγων. Μοιάζει δύσκολο σε κάποιους να κατανοήσουν ότι ένα τέτοιο τεχνικό ζήτημα δεν αποτελεί δημοσιονομική απόκλιση για να χρειάζεται οποιοδήποτε νέο μέτρο από πλευράς μας. Οι εμμονές τους κάνουν να βλέπουν στις δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων για νέα μέτρα (εννοώντας μέτρα χρηματοδοτικής στήριξης της Ελλάδας), ανύπαρκτες δημοσιονομικές παρεμβάσεις.
Η χρήση έστω και ενός μέρους του αδιάθετου ποσού για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών σε συνδυασμό με αποφάσεις είτε για μετακύλιση της αποπληρωμής συγκεκριμένων εκδόσεων ομολόγων, είτε για αναπτυξιακή στήριξη από τα διαρθρωτικά

Τα 66 ακίνητα του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη του Ιωάννου βεβαίως βεβαίως...

από τον «Κοινό Παρονομαστή»

Στις εκλογές του 2012, ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης πήρε 19.630 σταυρούς για να μπορεί …να βγάζει αποφάσεις ( ΦΕΚ Β 1772/23-7-2013 ) με το οποία αυξάνει τα ναύλα των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, αλλά και να δηλώνει πριν λίγες ημέρες πως : “Όποιος δεν έχει για το χαράτσι να πουλήσει το σπίτι του”. Φυσικά αυτοί οι πελατειακοί ψήφοι (συμβαίνει στον κοινοβουλευτισμό ) τον εξουσιοδοτούν να λέει επίσης.. ο υιός Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης πως : είναι δικαίωμα του καθενός να καίει την Σημαία !
Ας δούμε λοιπόν και τα περιουσιακά στοιχεία του υιού Βαρβιτσιώτη, ναι του πολιτικού που χιλιάδες Έλληνες επιλέγουν να τους αντιπροσωπεύει στην βουλή και ας αναλογισθούμε μετά: Φταίνε μόνο οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κοινοβουλευτισμού που βούλιαξε και εξαθλιώθηκε η Ελλάς η έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης και οι πολίτες που εξουσιοδοτούν με την ψήφο πολιτικούς σαν τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη αλλά και πριμοδοτούν την

Όταν το «εγώ την δουλειά μου κάνω» γίνεται «φονικό για τον Πολίτη»

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Η κοινωνία/πολιτεία υποτίθεται πως οργανώνεται με τρόπο που να παρέχει συνθήκες ανθρώπινες στη ζωή των Πολιτών της.
Στα πλαίσια αυτά, αναλαμβάνεται από τον καθένα ή ανατίθεται στον καθένα κάποιο έργο που υποτίθεται πως πρωτίστως θα συμβάλλει σ’ αυτό.
Είτε μιλάμε για Δημόσιο είτε για ιδιωτικό τομέα.
Φαντάσου να προσπαθούσες πχ να πουλήσεις κάτι που θα έκανε πιο δύσκολη και αφόρητη τη ζωή του Πολίτη. Δεν έχει νόημα. Κανείς δεν θα το αγόραζε. Απλά.
Αντίστοιχα και με το Δημόσιο/Πολιτεία. Έχει νόημα η προσφορά του εργαζομένου μόνον όταν προσφέρει κάτι καλό στο κοινωνικό σύνολο. Και όχι όταν προσφέρει κάτι κακό.
Σαφώς και ο βασικός σκοπός όλων είναι η «προστιθέμενη αξία». Εύσχημος τρόπος να αποκαλέσεις το «κέρδος».
Όταν όμως αυτό μετατρέπεται σε «αισχροκέρδεια», κέρδη των λίγων εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και φιλοτομαρισμός των «εκλεκτών», εκεί αρχίζουν να βαλτώνουν τα πάντα.
Γιατί αυτό θα έρθει μόνον με διαφθορά και αφόρητη συμπεριφορά εναντίον των Πολιτών.
Κι εκεί, όταν αρχίζουν οι διαμαρτυρίες των καταδυναστευόμενων Πολιτών η «δικαιολογία» είναι πάντα έτοιμη.
«Εγώ την δουλειά μου κάνω κύριε»...
Σ’ ένα ηθικό περιβάλλον, σαφώς και δεν θα υπήρχε κανένα ψεγάδι σε μια τέτοια απάντηση.
Εάν αυτός που την χρησιμοποιεί ως «απάντηση» είχε πίσω του μια ενάρετη κατάσταση, ένα

Αναπόφευκτες συγκρίσεις...

Ο Τζων Κέρι ως διαδηλωτής
Κατά του Πολέμου

                                       

Ο υφυπουργός Τζων Κέρι
ΥΠΕΡ του πολέμου

                                       

πηγή

Ε όχι και ακραίοι οι ΟΛΜΕδες...

από το antilogos-gr




Γιατί Ακραίοι ;;;
Επειδή τα παιδιά του λαού ΔΕΝ θα πηγαίνουν σχολείο ;;;
Ή ...
Μήπως γιατί θα δουλέψουν καλύτερα τα φροντιστήρια;;;

Οι κοτσιδάκηδες και οι τιραντάκηδες δεν δίνουν δεκάρα για τους μαθητές...
Υποψιάζομαι ότι για μια ακόμα φορά θα φέρουν απέναντί τους την κοινωνία...

Σε τεντωμένο σκοινί ο Obama

Απ ό,τι φαίνεται, στην Ουάσινγτον το συζητούν όλοι εκτός από τον Πρόεδρο Barack Obama: Όταν το Κογκρέσο κληθεί να ψηφίσει για τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, ο αμερικανός Πρόεδρος θα βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, επισημαίνει σε ανάλυσή του το Reuters , καταλήγοντας πως εάν η πρόταση Obama καταψηφιστεί από το Κογκρέσο - ενδεχόμενο καθόλου αμελητέο- ο Πρόεδρος θα περιοριστεί τόσο στις διεθνείς όσο και στις εσωτερικές κινήσεις του.
Σύμφωνα με την ίδια ανάλυση, το πλήγμα που θα δεχθεί θα είναι ζωτικής σημασίας, καθώς δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τη Συρία αλλά και την πυρηνική δραστηριότητα σε Ιράν και Βόρειο Κορέα, έναν ακόμη γύρο με τους ρεπουμπλικανούς για ζητήματα δημοσιονομικού χαρακτήρα, το νομοσχέδιο για τη μετανάστευση κλπ.
"Το όχι από το Κογκρέσο θα ήταν καταστροφή για τον Obama" υποστηρίζει ο David Rothkopf, πρώην υπάλληλος του Κλίντον ο οποίος είναι σήμερα πρόεδρος της Garten Rothkopf , μιας διεθνούς συμβουλευτικής εταιρείας, καταλήγοντας πως θα συρρίκνωνε σε σημαντικό βαθμό τις πρωτοβουλίες που θα μπορούσε να πάρει ως το τέλος της θητείας του.
"Τεράστιο χαστούκι στον Πρόεδρο" βλέπει ενδεχόμενο "όχι" του κογκρέσου και ο George Edwards, μελετητής του Πανεπιστημίου Texas A&M University. "Θα έδενε τα χέρια του", καταλήγει. "It would seem to tie his hands."

Πηγή

Τι έγιναν, που πήγαν οι επιλεκτικά ευαίσθητοι με τον… μπαλαδόρο;

Όταν η αθλήτρια του στίβου, Βούλα Παπαχρήστου, «πόσταρε» κάτι που θεωρήθηκε ως «ρατσιστικό», χάλασε ο κόσμος και επί μέρες πολλές βαρέθηκε ο κόσμος να βλέπει στα κανάλια, σε όλες τις ζώνες, διάφορους να φωνασκούν αγανακτισμένοι. Διακομματικά. Ο πέλεκυς έπεσε δυσανάλογα βαρύς πάνω στη νεαρή αθλήτρια. Για παραδειγματισμό των υπολοίπων, είπαν κάποιοι.
Τα ίδια συνέβησαν και με τον τότε ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ ο οποίος κατηγορήθηκε για ναζιστικό χαιρετισμό. Όσο κι αν φώναζε το παιδάκι ζητώντας συγνώμη, η αρνητική προδιάθεση ήταν δεδομένη και κανείς δεν ήθελε να ακούσει. Επιχείρησαν να του κόψουν τη μπάλα χρησιμοποιώντας ένα παιδί για να δώσουν υποτίθεται κάποιοι δημοκρατικά διαπιστευτήρια και να προβληθούν… Περιθώριο να κάνει λάθος, ή μια επιπολαιότητα ένας νέος, κανένα, ανοχή μηδενική… Τις θέσεις μας και για τα δύο περιστατικά τις είχαμε ξεκαθαρίσει. Μέγιστη βλακεία, μην προσπαθείς να τους τελειώσεις όμως, νέα παιδιά είναι.
«Δημοκρατικός παράδεισος» η Ελλάδα, ίσως επίχαιραν κάποιοι. Κι έφτασε η ώρα για μια ακόμη αθλιότητα. Ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, αλβανικής καταγωγής, εμφανίστηκε σε φωτογραφία με μπλούζα όπου πάνω του ήταν το σήμα του αιμοσταγούς UCK (αν δει κανείς και το τι γράφει μιλάει για Τσαμουριά η ανάρτηση και για Μακεδονία [εδώ μάλλον εννοεί την ΠΓΔΜ], ή κάνουμε λάθος πως λέει ότι είναι ήδη αλβανικές;), αυτού που σπονσονάρισε η αλήστου μνήμης

Το διακύβευμα

του Γιώργου Καραμπελιά

Όι Αμερικανοί και οι κολαούζοι τους ετοιμάζονται να επιτεθούν στη Συρία, με βάση ανύπαρκτα στοιχεία περί χρήσης χημικών. Αυτό γίνεται διότι οι εντολoδόχοι τους στο συριακό έδαφος χάνουν τον πόλεμο και ο συριακός λαός (κατά 70% σύμφωνα με έρευνα του ΝΑΤΟ), που στην αρχή είχε στραφεί ενάντια στο καθεστώς Άσαντ, έχει μεταστραφεί. Ο συριακός λαός έχει επιλέξει το μη χείρον.

Κάτι τέτοιο όμως θα αποτελούσε μεγάλη ήττα για την Τουρκία, μια και στη Συρία δημιουργείται ένα δεύτερο κουρδικό κράτος και οι αλεβίτες της Τουρκίας, αλληλέγγυοι στους αλαουίτες της Συρίας, έχουν αρχίσει να ξεσηκώνονται, φθάνοντας μέχρι την πλατεία Ταξίμ.
Το Ισραήλ δεν θέλει επ’ ουδενί νίκη του Άσαντ, διότι έτσι θα ενισχυόταν το σιιτικό τόξο που από το Ιράν φθάνει στη Χεζμπολάχ και τον Λίβανο, και προτιμάει τον διαμελισμό της

Ξαναφέρνουν την ψυχροπολεμική περίοδο

Μια κρίση στις αμερικανορωσικές σχέσεις που υπέβοσκε από αρκετό καιρό, βγήκε τώρα στην επιφάνεια και σκιάζει την πολιτική ατμόσφαιρα της υφηλίου. Επειδή, όπως και να το κάνουμε, «όταν κρυώνουν οι ισχυροί, βήχουν οι μικροί». Οι αφορμές για την εκδήλωσή της είναι πολλές, και μάλιστα απομακρύνθηκαν από τον συγκαλυμμένο τρόπο και έγιναν απροκάλυπτες.

Θεωρείται, πως οι σχέσεις Ομπάμα-Πούτιν διαταράχθηκαν μετά την χορήγηση ασύλου από τη Μόσχα στον πρώην σύμβουλο της NSA, Εντουαρντ Σνόουντεν. Ο Αμερικανός πρόεδρος είχε δηλώσει -και έτσι γνωρίζαμε μέχρι εχθές- ότι ακυρώνεται η κατ’ ιδίαν συνάντησή του με τον Ρώσο ομόλογό του στο περιθώριο της Συνόδου των G20, η συνάντηση όμως πραγματοποιήθηκε, με αποτέλεσμα -όπως έγραψε η Voria.gr- να συμφωνήσουν ότι... διαφωνούν για το θέμα της Συρίας.

Τόσο όμως η περίπτωση Σνόουντεν, όσο και της Συρίας δεν είναι οι μοναδικές που απομακρύνουν την μία χώρα από την άλλη. Το θέμα του φυσικού αερίου με αγωγούς να ματαιώνεται η κατασκευή τους ή η υποστήριξη της Μόσχας στο Ιράν, ακόμη δε και η

New Success Story! Μίκρυναν την Ελληνική ΑΟΖ από Καστελλόριζο προς Κύπρο.

Δεν ξέρω αν αυτό, δηλαδή ότι οι αρχαιολογικοί χώροι αν είναι νησιά δεν έχουν ΑΟΖ, είναι αλήθεια αλλά αν είναι, τότε πρόκειται για εθνική προδοσία. Θα περιμένουμε για να βεβαιωθούμε και τότε.... Στο μεταξύ διαβάστε το κείμενο από zcode-gr.blogpost.com.  Ο.Π.

Το άρθρο αυτό θα είναι σύντομο αλλά σημαντικό. Σύμφωνα με απόφαση της κυβέρνησης η Στρογγύλη, ένα μικρό νησί δίπλα στο Καστελλόριζο κηρύχτηκε απο τη κυβέρνηση αρχαιολογικός χώρος. Αυτό σημαίνει ότι η νήσος Στρογγύλη με απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης έπαυσε να έχει οικονομική ζωή και να θεωρείται κατοικήσιμη.

Υπο τις προυποθέσεις αυτές και σύμφωνα με το Νόμο της Θάλασσας η νήσος Στρογγύλη δεν δικαιούται να έχει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η Ελληνική ΑΟΖ μειώνεται κατά το ποσοστό που αναλογεί στη συνεισφορά στην Ελληνική ΑΟΖαπό αυτό το νησί από τη περιοχή του Καστελλόριζου πρός τη Κύπρο.

Με την απόφαση αυτή η Ελληνική και η Κυπριακή ΑΟΖ παύουν να ακουμπούν!

Στη φωτογραφία φαίνεται η παλαιά Ελληνική ΑΟΖ ABCDE (κόκκινη γραμμή) και η νέα ABCDFG όπως προκύπτει σαν αποτέλεσμα της απόφασης της Ελληνικής κυβέρνησης. Η πράσινη γραμμή αντιστοιχεί στα χωρικά ύδατα που αντιστοιχούν στη Στρογγύλη (6 ναυτικά μίλια).

Με την αλλαγή της χρήσης του νησιού σε “αρχαιολογικό χώρο”, η Στρογγύλη παύει να είναι προσβάσιμη σε οιονδήποτε. Παράλληλα παύει να έχει την οικονομική ζωή που είχε μέχρι τώρα από την ελεύθερη διακίνηση πολιτών σε αυτή. Όσο για το στρατιωτικό άγημα που υπάρχει επάνω της, σε λίγο καιρό αυτό αναγκαστικά θα αποχωρήσει. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή και με γκριζάρισμα περιοχής, κάτι που θυμίζει τα όσα έγιναν στα Ίμια και την εποχή Σημίτη.

Σας επισυνάπτω την απόφαση για τη μετατροπή της χρήσης της νήσου Στρογγύλης σε

Ο Πούτιν κερδίζει στη Συρία. Πώς πήρε το πάνω χέρι – και πώς θα το χρησιμοποιήσει

 της Fiona Hill*

Μετά από μήνες ακλόνητης στάσης (και σχεδόν μόνος) εναντίον μιας διεθνούς επέμβασης στη Συρία, από τα τέλη του Αυγούστου, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν φάνηκε ότι τελικά υποχωρεί [2] στην προοπτική ενός χτυπήματος των ΗΠΑ κατά του καθεστώτος τού Μπασάρ αλ-Άσαντ. Σίγουρα, δεν ήταν χαρούμενος γι’ αυτό, αλλά η χρήση χημικών όπλων κατά των αμάχων σε ένα προάστιο της Δαμασκού φαινόταν να είχε φέρει την τρέχουσα φάση τής κρίσης τής Συρίας στην αναπόφευκτη κορύφωση της. Απέναντι σε επανειλημμένες αμερικανικές και διεθνείς προειδοποιήσεις ότι μια χημική επίθεση ήταν η κόκκινη γραμμή για τιμωρία, η επίθεση της συμμαχίας στην Συρία φαινόταν απλώς ότι επίκειται σε μερικές ημέρες.

Ωστόσο, τα γεγονότα μετά την ρίψη των χημικών απροσδόκητα λειτούργησαν υπέρ τού Πούτιν. Πρώτα ήρθε η βρετανική κοινοβουλευτική ψηφοφορία που εμπόδισε την πρωτοβουλία τού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε αμερικανική στρατιωτική επίθεση. Στη συνέχεια, ήρθε η απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα να θέσει το θέμα σε ψηφοφορία ενώπιον ενός απρόθυμου Κογκρέσου. Η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι - σε αντίθεση με το Μάλι - δεν θα προχωρήσει μόνη της στη Συρία. Και ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι-Μουν δήλωσε ότι η

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ 3 Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΕΙΟΔΟΤΗΣ

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Egerssi@otenet.gr, www.apostoloupanos.gr, twitter:@egerssi

Αφορμή να ξεκινήσω να γράφω σειρά άρθρων μου με τον τίτλο «Ανθολόγιο», ήταν τα όσα είχε πει ο σημερινός Πρωθυπουργός της πατρίδος μας, Πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς και τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, από του βήματος της 76ης Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, το 2011, καταγγέλλοντας την μνημονιακή πολιτική του τότε Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και υποσχόμενος στον Ελληνικό λαό, «λαγούς με πετραχήλια», τα οποία στην πορεία έγιναν «φρούδες» ελπίδες!
Σε εκείνη λοιπόν, την 76η ΔΕΘ, ο πολιτικός ολετήρας της Ελλάδος μας Γ.Παπανδρέου, είχε αποφύγει επιμελώς να τοποθετηθεί στην μη αξιοποίηση της ανεκμετάλλευτης δημόσιας περιουσίας της χώρας μας και του ενεργειακού μας πλούτου. Αντίθετα ο κ. Σαμαράς δήλωνε πομπωδώς: «Η Ελλάδα σήμερα έχει τεράστιες δυνατότητες και πλούτο. Αλλά δυνατότητες ανεκμετάλλευτες. Και πλούτο αναξιοποίητο μέχρι σήμερα. Δεν είναι η Ελλάδα “Ψωροκώσταινα”! Κι εμείς οι Έλληνες μπορούμε! Τέρμα τα συμπλέγματα μοιρολατρίας. Μόνο η αξία της γνωστής δημόσιας περιουσίας μας είναι όση περίπου με το συνολικό μας χρέος! Δεν θα είχαμε πρόβλημα αν αξιοποιούσαμε ακόμα και μέρος από τον πλούτο μας. Λέω να τον αξιοποιήσουμε, όχι να τον ξεπουλήσουμε! Γιατί αν τον ξεπουλήσουμε τώρα, κοψοχρονιά, δεν θα καταφέρουμε να βγούμε από την κρίση. Και δεν θα μας έχει μείνει τίποτε μετά για να στηριχτούμε πάνω του…».
Από τότε πέρασαν μόλις δυο χρόνια και ο Αντώνης Σαμαράς είναι σήμερα ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος και συγκυβερνά μαζί με εκείνους που κατηγορούσε πως «έβαλαν» την Ελλάδα στην περιπέτεια των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Προσυπέγραψε δηλαδή εκ των υστέρων, «τη λάθος πολιτική» του ΠΑΣΟΚ και «συμμορφώθηκε προς τας υποδείξεις», ζητήματα που μετά βδελυγμίας τότε διακήρυττε πως δεν θα αποδεχτεί και δεν θα

Ευρασιατική Ένωση: Αρμενία και Γεωργία στη ρωσική πόρτα!

Προχωρά το σχέδιο άτυπης ανασύστασης του χώρου που καταλάμβανε η πρώην Σοβιετική Ένωση με τις τελευταίες μέρες να έχουν διαφύγει της προσοχής πολλών αναλυτών, λόγω της κατάστασης στη Συρία, που δικαίως απορροφά τη μεγαλύτερη προσοχή, δυο εξελίξεις με ιδιαίτερη σημασία για τις ισορροπίες στο Καύκασο, αλλά και σε οόκληρη στην Ευρασία.

Του Μιχαήλ Βασιλείου
Η πρώτη είναι και η πιο σημαντική, αφού αφορά μια χώρα με δεδηλωμένη πρόθεση εισόδου στο ΝΑΤΟ, έως ότου η υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων και της περιφερειακής κατάστασης, οδήγησε τον ηγέτη της στο μοιραίο λάθος που έφερε την καταστροφή. Έκτοτε, άλλαξαν όλα.

Ο λόγος γίνεται ασφαλώς για τη Γεωργία, η οποία πλέον κυβερνάται από τον ισχυρό πρωθυπουργό, Μπιτζίνα Ιβανισβίλι, ο οποίος αλλάζει σταδιακά όλα τα δεδομένα που ίσχυαν στην εξωτερική πολιτική της χώρας την εποχή που μεσουρανούσε ο πρόεδρος Μιχαήλ Σαακασβίλι, που τερματίζει τη θητεία του και το μέλλον του δείχνει εξαιρετικά αβέβαιο, καθώς υπάρχει ενδεχόμενο ακόμα και να καταλήξει στη φυλακή…

Ο πρώην μεγαλοεπιχειρηματίας Ιβανισβίλι του οποίου τα συμφέροντα βρίσκονταν (μήπως ακόμη;) στη Ρωσική Ομοσπονδία, έχει φέρει τη Γεωργία στη τροχιά της Μόσχας και προς το παρόν, οι όποιες αντιρρήσεις στο εσωτερικό, δεν φαίνονται ικανές να τον αποσταθεροποιήσουν.

Ερωτώμενος στα μέσα της εβδομάδας από τους δημοσιογράφους, ο πρωθυπουργός Ιβανισβίλι δήλωσε ότι μελετά ρωσική πρόταση για την ένταξη της Γεωργίας στην

Με "μπαρούφες" δεν βγαίνουν από την κρίση...

του Κώστα Στούπα

Η Πορτογαλία επιστρέφει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης καθώς στο β΄ τρίμηνο το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 1,1%. Οι εκτιμήσεις της Τρόικας έπεσαν έξω καθώς υπολόγιζαν για το σύνολο του 2013 μείωση κατά 2%.
Αιχμή του δόρατος της πορτογαλικής ανάπτυξης οι εξαγωγές, οι οποίες στο α΄ εξάμηνο παρουσίασαν αύξηση κατά 3%.
Η Ιρλανδία, η άλλη περίπτωση του μνημονίου, βρίσκεται πολύ κοντά στην ανάκαμψη. Και γι’ αυτή αιχμή του δόρατος είναι οι εξαγωγές.
Για την ιστορία οι εξαγωγές στην Ελλάδα υπολογίζονται σε περίπου 2 δισ. ευρώ το μήνα, της Πορτογαλίας σε 4 δισ. ευρώ το μήνα και της Ιρλανδίας σε 7 δισ. το μήνα. Αυτό αποτελεί μια επαρκή εξήγηση για τους συνδικαλιστές γιατί στην τελευταία ο βασικός μισθός είναι πάνω από τα 1.300 ευρώ και παρέμεινε στα ίδια επίπεδα και εντός μνημονίου.
Η διαφορά μεταξύ των τριών χωρών του μνημονίου είναι εμφανής, η Πορτογαλία υλοποιεί τις μεταρρυθμίσεις με μεγαλύτερη συνέπεια από την Ελλάδα, όπου το δόγμα της τελευταίας τριετίας επικεντρώθηκε από την εκάστοτε κυβέρνηση να λέει ναι σε όλα και μετά την