Σελίδες

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗΣ




Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιο θα είναι το μέλλον των συνομιλιών. Το πρόβλημα είναι που οι συνομιλίες με τον τρόπο που διεξάγονται και με τις προτάσεις που ήδη κατέθεσε η πλευρά μας , αναβαθμίσανε την τουρκική κατοχή σε διαπραγματευτή για ένα συνεταιριστικό κράτος ..Η κοινή δήλωση Χριστόφια – Ταλάτ στις 23 Μαΐου 2008, καταγράφει ξεκάθαρα αυτή την αποδοχή. Οι άλλες προτάσεις υποχώρησης που κατέθεσε ο κ. Χριστόφιας με τη σύμφωνη γνώμη ολόκληρου του πολιτικού κατεστημένου ενισχύουν αυτή την αποδοχή.
Από την άλλη ο λαός μας δεν είναι άμοιρος ευθυνών . Στήριξε και ενίσχυσε οικονομικά την κατοχή από την στιγμή που άνοιξαν τα οδοφράγματα . Κατέφυγε επίσης στους θεσμούς της κατοχής , όπως στην επιτροπή αποζημιώσεων, δείχνοντας ότι ο κατακτητής είναι σε θέση να αποδώσει δίκαιο. Οι κρατούντες επέτρεψαν αυτή την εξέλιξη όπως επίσης τις αγοραπωλησίες περιουσιών στα κατεχόμενα.
Ενέδωσε επίσης η κυβέρνηση μας , στην πίεση που ασκούν οι αγγλοτούρκοι στην Ε.Ε για απευθείας εμπόριο της Ε.Ε με τα κατεχόμενα , με αντάλλαγμα δήθεν την επιστροφή της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου.
Όλα αυτά και άλλα συμβάντα είτε το θέλουμε είτε όχι , καταγράφονται από τα Ηνωμένα Έθνη και προσδιορίζουν τη στάση του διεθνούς παράγοντα στο κυπριακό.
Με λίγα λόγια δημιουργήσαμε τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό , συνθήκες διολίσθησης προς το σχέδιο Ανάν και συγκεκριμένα στην αρχή των συνιστόντων κρατών ή πολιτειών. Στην ουσία οι κρατούντες ακολούθησαν στρατηγική διχοτόμησης , την επέβαλαν σε ένα μεγάλο μέρος της για να εκβιάζουν το λαό με την διζωνική. Περιόρισαν τις επιλογές μας προς το μονόδρομο της διζωνικής αφού τσιμέντωσαν τη διχοτόμηση. Πολύ λίγα βήματα απομένουν για την ολοκληρωτική επιβολή της. Προσοχή όμως . Το επόμενο βήμα είναι να βρουν τα θύματα που θα τους φορτώσουν τη διχοτόμηση. Το σενάριο προβλέπει διάφορους παλληκαρισμούς και επεισόδια που θα απαλλάξουν το κατεστημένο από τις ευθύνες του. Η τελευταία πράξη του δράματος είναι προβλέψιμη. Κάποιοι θα ριφθούν στις φυλακές ως εξιλαστήρια θύματα και στο τέλος οι κατακτητές και οι προσκυνημένοι με τη σύμφωνη γνώμη των Η.Ε. θα επιβάλουν τα σχέδια τους.
Μοναδική αντίσταση προς αποφυγή των παγίδων που μας ετοιμάζουν , είναι η υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και των αρχών της δημοκρατίας εν γένει. Αυτές τις αρχές ο ίδιος ο πρόεδρος της δημοκρατίας τις αρνήθηκε με τις επαίσχυντες παραχωρήσεις του . Για αυτό το λόγο πρέπει να κατευθυνθεί στο πρόσωπο του, ολόκληρος ο όγκος της πολιτικής επίθεσης.     ΕΔΗΚ

Στον Μαραθώνα θεμελιώθηκε η Δημοκρατία. Αναγνώριση από την Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ.

Θεμελιωτές της Δημοκρατίας οι Αθηναίοι πολεμιστές... λέει η Αμερικανική Βουλή.


Η Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε το Ψήφισμα 1704, που είχε υποβάλει τον περασμένο Σεπτέμβρη ο Δημοκρατικός νομοθέτης James McGovern από την Πολιτεία Μασαχουσέτη, με το οποίο αναγνωρίζεται ότι οι Αθηναίοι πολεμιστές, που αγωνίστηκαν στον Μαραθώνα το 490 ΠΧ, κατατρόπωσαν τον αριθμητικά ισχυρότερο ξένο εισβολέα που τους επιτέθηκε και πως η νίκη τους εκείνη συνέβαλε στο να συνεχιστεί η ανάπτυξη του καινούργιου τότε συστήματος  διακυβέρνησης που ονομάστηκε «δημοκρατία», στις βασικές αρχές του οποίου και στηρίχτηκε αιώνες αργότερα η ίδρυση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Το μέτρο κηδεμόνευαν 44 συνολικά νομοθέτες και από τα δύο κόμματα, πρωτοστατούντων των συμπροέδρων της κοινοβουλευτικής ομάδας προώθησης Ελληνικών θεμάτων στο Κογκρέσο, βουλευτών Gus Bilirakis, Ρεπουμπλικανού από την Φλόριντα, και Carolyn Maloney, Δημοκρατικής από την Νέα Υόρκη, καθώς επίσης και των ελληνικής καταγωγής βουλευτών John Sarbanes, από την Πολιτεία Μαίρυλαντ, Zack Space, από την...
 Πολιτεία Οχάιο, Niki Tsongas, από την Πολιτεία Μασαχουσέτη και Dina Titus, από την Πολιτεία Νεβάδα. Το Ψήφισμα 1704 της Αμερικανικής Βουλής κάνει επίσης συγκεκριμένη αναφορά στον αγγελιοφόρο Φειδιπίδη που έτρεξε μια απόσταση 26 μιλίων για να μεταφέρει από τον Μαραθώνα στους Αθηναίους την είδηση της νίκης και που ξεψύχησε αμέσως μόλις ολοκλήρωσε την ιερή αυτή αποστολή του, εμπνέοντας κατοπινές γενιές να καθιερώσουν τον Μαραθώνιο σαν άθλημα των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίοι ξεκίνησαν το 1896 στην Αθήνα.

Το Βουλευτικό  Ψήφισμα, που εγκρίθηκε με ψήφους 359 υπέρ έναντι 44ων κατά, τονίζει ότι ένα χρόνο μετά την θέσπιση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, ο Αθλητικός Όμιλος της Βοστώνης, στην Πολιτεία Μασαχουσέτη, καθιέρωσε κι αυτός Μαραθώνιο τον οποίο διοργανώνει αδιάκοπα κάθε χρόνο από το 1897 στην Βοστώνη. Το Ψήφισμα κάνει ακόμα ειδική μνεία σε μια τελετή η οποία έγινε το 2007 στον Μαραθώνα, στο Μνημείο των Ελλήνων ηρώων που θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι τα πάτρια εδάφη. Στην τελετή εκείνη ανάφτηκε από τις ακτίνες του Ήλιου μια φλόγα που συμβολίζει την δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος, τα Ολυμπιακά ιδεώδη και την ειρήνη. Η φλόγα μεταφέρθηκε από την Ελλάδα στο Hopkinton της Μασαχουσέτης, το οποίο έκτοτε αδελφοποιήθηκε με τον Μαραθώνα.

Σύμφωνα με το Ψήφισμα, η Φλόγα του Μαραθώνα, από το 2008 μέχρι σήμερα παραμένει αναμμένη συνεχώς στο Hopkinton για να τιμά την μνήμη όλων των μελών των Αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων που, όπως οι Αθηναίοι πολεμιστές του 490 ΠΧ, έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία και την δημοκρατία. Πρόκειται για την ίδια Φλόγα που δρομείς μετέφεραν πρόσφατα από την Μασαχουσέτη στην Ουάσιγκτον, την πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών, για τον 35ο ετήσιο Μαραθώνιο των Πεζοναυτών, στον οποίον πήραν μέρος 30 χιλιάδες αθλητές και για άλλες εκδηλώσεις με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 2,500 χρόνων από την Μάχη του Μαραθώνα.
Το ψήφισμα καταλήγει τονίζοντας ότι η Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων συμμετέχει μαζί με την Πρεσβεία της Ελλάδος στις Ηνωμένες Πολιτείες, τους πολίτες του Hopkinton και του Μαραθώνα καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες ανά τον κόσμο Μαραθωνοδρόμους, στον εορτασμό της φετινής μεγάλης επετείου της Μάχης του Μαραθώνα, την οποία και θεωρεί ως μια από τις σημαντικότερες μάχες της ανθρώπινης ιστορίας.

Το Ψήφισμα 1704 εγκρίθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010, δηλαδή λίγες ημέρες πριν λήξουν οι εργασίες του 111ου Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Εστάλει από τον Στέφανο, epirus-ellas

Ομολογία Βενιζέλου: Προσαρμοσμένο στο μνημόνιο και στις συνθήκες περιορισμού της Εθνικής Κυριαρχίας το Σύνταγμα.

E-mailE.Βενιζέλος: "Νέο Σύνταγμα που να προβλέπει τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας"!
03-01-2011 15:25:47
Το Μνημόνιο ως "επιβεβλημένο" και "αυτονόητο" πρέπει να προηγηθεί του Συντάγματος 
της χώρας και το δεύτερο πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες περιορισμού της 
Εθνικής Κυριαρχίας, δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς, σε άρθρο του στο διαδίκτυο ο υπουργός 
Εθνικής Άμυνας και συνταγματολόγος Ευάγγελος Βενιζέλος! Επίσης τάσσεται υπερ της 
διατήρησης του σταυρού προτίμησης στις εκλογές, προτείνει την "κομματική αναστύλωση", 
τον έλεγχο των δαπανών των κομμάτων από το Ελεγκτικό Συνέδριο και τάσσεται υπέρ της 
αποσύνδεσης της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την αναγκαστική προσφυγή 
στις κάλπες σε περίπτωση μη συγκέντρωσης του αριθμού των 180 ψήφων στην Βουλή.
Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση ανησυχεί για το ενδεχόμενο χαρακτηρισμού ως 
"αντισυνταγματικής" από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ολόκληρης της πολιτικής μεθόδευσης
 και τους αποτελέσματος (Μνημόνιο) που εχει ξεκινήσει από τον περασμένο χρόνο.
Το άρθρο αυτό, κινείται προς την κατεύθυνση της "προκρούστειας" λογικής των 
συνταγματικών δικαιωμάτων που υπερβαίνουν το Μνημόνιο. Πρακτικά πρόκειται για μία 
άποψη "δημοκρατικής" κατάργησης της Εθνικής Κυριαρχίας. Με απλά λόγια προτείνεται ένα 
"δημοκρατικό πραξικόπημα" για την μείωση της Εθνικής Κυριαρχίας.
Ας δούμε ολόκληρο το άρθρο
:
 "Ι. Το Σύνταγμα υπό συνθήκες κρίσης
Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, αλλά και ελπιδοφόρο, να συζητάς για αναθεώρηση του Συντάγματος υπό 
συνθήκες βαθιάς και γενικευμένης κρίσης. Κρίσης δημοσιονομικής, αναπτυξιακής, κοινωνικής, ηθικής, 
πολιτικής. Το βασικό ερώτημα είναι: αντέχει το Σύνταγμα υπό συνθήκες κρίσης; Η αλήθεια είναι ότι
 υφιστάμεθα σημαντικούς περιορισμούς σε όλες τις όψεις της εθνικής κυριαρχίας -άρα και στη 
συνταγματική μας κυριαρχία.
Αλλάζει η αντίληψη περί γενικού συμφέροντος, περί της εθνικής οικονομίας και των αναγκών της.
Ο νομοθέτης, ο δικαστής, η κοινωνία, ο επιστήμονας, βρίσκονται όλοι αντιμέτωποι με μια νέα αξιολόγηση 
των πραγματικών δεδομένων. Πράγματα τα οποία θεωρούντο αδιανόητα, τώρα λόγω κρίσης θεωρούνται 
επιβεβλημένα και αυτονόητα. Το Σύνταγμα πρέπει, συνεπώς, να «υποδεχθεί» ένα νέο φαινόμενο.
Σύνταγμα και μνημόνιο
Η συζήτηση για το μνημόνιο και τη συνταγματικότητά του, στην πραγματικότητα είναι συζήτηση για το πώς 
η έννοια του γενικού συμφέροντος, δηλαδή η έννοια του συμφέροντος της εθνικής οικονομίας, διαχέεται 
μέσα στο Σύνταγμα και επηρεάζει όλες τις σχετικές διατάξεις: τη συλλογική αυτονομία, τη νομοθετική 
διαδικασία, τις διατάξεις για την άσκηση των ατομικών δικαιωμάτων, την έννοια του κοινωνικού κεκτημένου.
Ενα βασικό θέμα που αντιμετώπισε η αναθεώρηση του 2001 είναι πως πρόβλεψε ρητά ότι το άρθρο 28 
είναι το συνταγματικό θεμέλιο για την ακώλυτη συμμετοχή της Ελλάδας στις διαδικασίες ευρωπαϊκής
 ολοκλήρωσης.
Ποιάς ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όμως; Μιας Ευρώπης που παραπαίει, αμήχανης, χωρίς επαρκή ηγεσία, 
χωρίς το αναγκαίο πολιτικό προσωπικό, που δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις απολύτως αναγκαίες για 
θέματα νομισματικής πολιτικής, ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους και ανάπτυξης;
Αυτά είναι μερικά από τα θεμελιώδη προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε την περίοδο από τώρα 
έως το 2013, οπότε και επιτρέπεται να κινηθεί και πάλι η διαδικασία αναθεώρησης.


ΙΙ. Τρεις μείζονες προτεραιότητες
Πρώτον, είναι απολύτως κρίσιμο και αναγκαίο να μη θίξουμε το  δικαιοκρατικό, κοινωνικό, συμμετοχικό, 
οικολογικό κεκτημένο του 2001. Το άρθρο 25, όπως έχει, είναι κορυφαία διάταξη στην ευρωπαϊκή 
συνταγματική τάξη: Η αρχή της αναλογικότητας, η τριτενέργεια, η ρητή κατοχύρωση του κράτους δικαίου 
και του κοινωνικού κράτος, η υποχρέωση όλων των οργάνων της Πολιτείας να συμβάλουν στην 
πραγμάτωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Τα κοιτάσματα του άρθρου 25 είναι τεράστια και αναξιοποίητα. 
Τα αξιοποιεί σταδιακά η νομολογία, αλλά πρόκειται για «στάγδην» αξιοποίηση.
Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε:
- θέματα ασφάλειας χωρίς να θίξουμε το κράτος δικαίου
- θέματα ανάπτυξης χωρίς να θίξουμε το οικολογικό κεκτημένο
- τη δημοσιονομική κρίση χωρίς να θίξουμε την συνταγματική κατοχύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Η «αναθεώρηση» των κομμάτων προηγείται
Δεύτερο μεγάλο θέμα είναι να βάλουμε το δάχτυλό μας εις τον τύπον των ήλων του προβλήματος 
διακυβέρνησης: δεν φταίει το Σύνταγμα, φταίνε τα κόμματα. Πιο κρίσιμο ζήτημα είναι η αναθεώρηση των 
κομμάτων από την αναθεώρηση του Συντάγματος για την ποιότητα του δημοσίου βίου.
Το ανοιχτό, δημοκρατικό κόμμα, το συλλογικό, το αποκεντρωμένο, το κόμμα που έχει θεσμική λειτουργία 
και συνείδηση των θεσμικών πολιτειακών υποχρεώσεών του, είναι η Λυδία Λίθος για τα πάντα: για τη 
σύγχρονη και ολοκληρωμένη λειτουργία της Βουλής και των επιτροπών της, για τη σχέση Βουλής και 
Κοινωνίας των Πολιτών, για τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για την αποκέντρωση –δεν μπορείς 
να έχεις αποκέντρωση του κράτους αν δεν έχεις αποκέντρωση του κόμματος.
Και βέβαια, μέσα σ΄ αυτό το σύστημα σκέψης, θα δούμε και το θέμα του εκλογικού συστήματος στη Βουλή 
και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αν δεν έχεις λειτουργία του κόμματος, οργανωμένη, ελεγχόμενη, θεσμική, 
μπορείς να πας στην κατάργηση του σταυρού προτίμησης ή σε μονοεδρικές περιφέρειες; Και μπορείς να 
έχεις μονοεδρική περιφέρεια για τον βουλευτή με 45.000 εκλογείς, αλλά να εκλέγεται ο περιφερειακός 
σύμβουλος Αττικής, στην περιφέρεια του νομαρχιακού διαμερίσματος, ή να παίρνει έναν σταυρό ο 
δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων από όλο τον Δήμο Αθηναίων, δηλαδή από μία εκλογική περιφέρεια 
παλαιού τύπου;
Αυτά όλα έχουν απόλυτη συνάφεια, χρειάζεται αρμονία και πίσω απ’ όλα αυτά βρίσκεται το κόμμα. Πίσω 
από το μοντέλο διακυβέρνησης, από τη λειτουργία της κυβέρνησης, από τον τρόπο διαχείρισης του 
δημοσιονομικού προβλήματος, από τις μεγάλες αποφάσεις όλων των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης 
για τη δημοσιονομική πολιτική, για το δημόσιο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα, υπάρχει το 
πρόβλημα του κόμματος. Ο τρόπος λειτουργίας του κόμματος αντανακλά στον τρόπο λειτουργίας της 
Βουλής και στον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης.
Και έτσι θα μιλήσουμε και για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν χρειαζόμαστε κάτι από τον Πρόεδρο της 
Δημοκρατίας είναι το κύρος του, όχι τις αρμοδιότητές του. Χρειαζόμαστε το λόγο του, το συμβολισμό του. 
Εμείς προτείναμε από το 1996 να αποσυνδεθεί η διαδικασία εκλογής του Προέδρου από την απειλή 
διάλυσης της Βουλής. Και υπάρχουν τρόποι. Τους είχαμε προτείνει και ευχαρίστως να επανέλθουμε.


Η ηθική αναστύλωση της πολιτικής
Τρίτο ζήτημα είναι η ηθική αναστύλωση της πολιτικής. Αλλά ηθική αναστύλωση της πολιτικής, επίσης 
σημαίνει ηθική αναστύλωση των κομμάτων, τα οποία είναι στο τελευταίο επίπεδο αξιολόγησης από την 
κοινή γνώμη. Ο στόχος αυτός συνδέεται με τις οικονομικές λειτουργίες του κράτους, τις δημόσιες 
συμβάσεις, το πόθεν έσχες, το λεγόμενο πολιτικό χρήμα. Όλα αυτά πρέπει να τα πούμε με ειλικρίνεια. 
Εγώ πιστεύω ότι αν δεν καθιερωθεί η αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων -με μικρές 
ονομαστικές εισφορές μελών και φίλων μόνο και μέχρι ενός πολύ μικρού επιπέδου, ας πούμε της τάξεως 
των 100 ευρώ το χρόνο μέσω τραπεζών- δεν μπορεί να εξυγιανθεί το σύστημα. Και επειδή πρόκειται για 
δημόσιο χρήμα πρέπει να υπάρχει και απόλυτος δημόσιος έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπως 
συμβαίνει με όλες τις διαχειρίσεις του δημοσίου χρήματος".


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Αυτό μας επιφυλάσσει το αύριο;

Η Εφιαλτική διακυβέρνηση του μέλλοντος;
Γράφει ο Κλεισθένης.

«Από το Κονγκό και το Σουδάν ως το Πακιστάν, σε πολλά κράτη είναι πιθανόν να δούμε μια κίνηση προς ένα μικτό δημόσιο-ιδιωτικό σύστημα διακυβέρνησης. Ας πάρουμε το παράδειγμα του Αφγανιστάν: μια έκβαση εξίσου πιθανή με όλες τις άλλες είναι ένας μεταμοντέρνος διακανονισμός μεταξύ των διεθνών μεταλλευτικών εταιρειών, της κυβέρνησης της Καμπούλ, των τοπικών πολέμαρχων και των ξένων ειρηνευτικών δυνάμεων – ένα νέο-μεσαιωνικό μοντέλο που βλέπουμε ήδη στην Αφρική και σε άλλα μέρη

«Και ο ισλαμικός κόσμος σήμερα διακρίνεται επίσης από αυτή την πολιτική φιλανθρωπία, με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο και την Χεζμπολά στο Λίβανο να λειτουργούν σαν πολιτικά κόμματα αλλά και σαν κοινωνικές οργανώσεις που παρέχουν υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης

Αν τα όσα γράφονται στο άρθρο πρόκειται να πραγματοποιηθούν τότε πρέπει όχι μόνο να ανησυχούμε αλλά να τρομάζουμε.
Σήμερα παρακολουθούμε στην Ελλάδα αλλά και αλλού ότι οι πολιτικοί δεν μπορούν να αντιδράσουν στις πιέσεις των αγορών και με αποσπασματικά μέτρα προσπαθούν να διαμορφώσουν τις οικονομικές πολιτικές των κρατών τους με πενιχρά αποτελέσματα.
Η ΕΕ κάτω απ’ την ηγεμονία της Γερμανίας αδυνατεί να αντιταχτεί στη θέληση των αγορών με οξύτερο πρόβλημα τους οίκους αξιολόγησης που κανείς δεν ξέρει με ποιο τρόπο αξιολογούν και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν. Η ανυπαρξία Ευρωπαϊκού οίκου αξιολόγησης είναι μια αδυναμία της ΕΕ που δεν μπορεί να ελέγξει την αξιοπιστία των αξιολογήσεων που ανακοινώνονται.
Στις δημοκρατίες, με τα όσα προβλήματα έχουν, οι λαοί εκλέγουν τις κυβερνήσεις τους για κάποιο χρονικό διάστημα με δυνατότητα αλλαγής τους. Αν γίνει μικτό δημόσιο-ιδιωτικό σύστημα διακυβέρνησης ποιος θα ορίζει τους ιδιώτες; Θα αυτοδιορίζονται; Για πόσο χρόνο;
Ο κίνδυνος υπάρχει τουλάχιστον για την Ελλάδα γιατί σύμφωνα με το μνημόνιο τα δικαιώματα έναντι χρεών  μπορούν να μεταβιβαστούν σε οποιονδήποτε ακόμη και σε ιδιώτες. Αν λοιπόν ένας ιδιώτης αποκτήσει δικαιώματα από το Ελληνικό εξωτερικό χρέος θα μπορεί να επιβάλει στην κυβέρνηση και οικονομικές πολιτικές προκειμένου να εξασφαλίσει την είσπραξη των οφειλομένων; Τι θα σημαίνει αυτό για τη χώρα;
Είναι άγνωστο αν υπάρχουν τέτοια σενάρια όμως ο φόβος ότι η Ελλάδα θα αποτελέσει «πειραματόζωο» των νέων μορφών διακυβέρνησης που προωθεί η νέα τάξη είναι υπαρκτός. Εμείς πάντως αντί να αντιδρούμε δυναμικά σαν Έλληνες πολίτες περιμένουμε τον «από μηχανής θεό» να μας σώσει.

Ο φανατικός ισλαμικός επεκτατισμός

Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΩΝΕξαγωγή Ισλάμ σε Ευρώπη και Ελλάδα
03/01/2011
Στιγμιότυπο από διαδήλωση μουσουλμάνων υπέρ της μαντίλας.
Ειδικού Συνεργάτη

Τα Μουσουλμανικά τάγματα και οι μουσουλμανικές αδελφότητες διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια σκηνή.  Οι δραστηριότητες τους δεν είναι συνήθως ορατές, γιατί ενεργούν με άκρα μυστικότητα και υπομονή μέχρι να επιτύχουν τον τελικό στόχο τους. 

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τη γειτονική μας Τουρκία. Συγκρούονται καθημερινά αδελφότητες των Νουρτζού, των Νακσιμπεντί και άλλων μικρότερων ομάδων . Από τη δεκαετία του 1960 οι αδελφότητες αυτές ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Ελάχιστοι στον ελλαδικό χώρο έχουν ασχοληθεί με τη μελέτη αυτού του τόσο σημαντικού ζητήματος . Στα πλαίσια ενός άρθρου μπορούμε να αναφερθούμε σε δυο μόνο ενδεικτικές περιπτώσεις: Στον σεΐχη της Λεύκας και στην αδελφότητα του Φεττουλλάχ Χότζα. 

Ο σεΐχης της Λεύκας είναι ο Τουρκοκύπριος ηγέτης των Νακσιμεπντί που ζει μεταξύ Κατεχομένων και Λονδίνου. Έχει προσηλυτίσει στην αδελφότητά του πολλούς Βρετανούς, όπως τον τραγουδιστή Κάτ  Στήβενς και άλλους . Το όνειρο του είναι να δει μια μέρα τους Βρετανούς να κάνουν ναμάζι στην  Πλατεία Τραφάλγκαρ. Χιλιάδες είναι οι επισκέπτες του το καλοκαίρι στη Λεύκα , όπου διαμένει. Ο σεΐχης Ναζίμ Κιμπρισί , όπως είναι ευρύτερα γνωστός, συμμετέχει στον διαθρησκευτικό διάλογο και συνομιλεί με τον Πάπα και τον Οικουμενικό Πατριάρχη.  

Ο Πάπας Βενέδικτος κατά την ιστορική του επίσκεψη στην Κύπρο συναντήθηκε με τον υπερήλικα σεΐχη. Αλλά και τέσσερις από τους ηρωικούς ανθρακωρύχους  που επέζησαν 69 ημέρες σε βάθος 700 μέτρων επισκέφθηκαν τα Κατεχόμενα ως προσκεκλημένοι του Ναζίμ Κιμπρισί.  Ο γιος του σεΐχη Μπαχαεττίν Αντίλ  ηγείται ισλαμικού κόμματος στα κατεχόμενα !  Αυτή η πληροφορία είναι σημαντική αν λάβουμε υπόψη μας την  έμπρακτη ανάμιξη του Ναζίμ στην πολιτική ζωή της Τσετσενίας. 

Μια δεύτερη αδελφότητα με πολύ σκοτεινό ρόλο είναι αυτή των Πεφωτισμένων του Φεττουλλάχ Χότζα, κατά κόσμον  Φεττουλλάχ Γκιουλέν, ο οποίος θεωρείται ο μυστικοσύμβουλος του κ. Ερντογάν. Ο κύριος αυτός που «καταζητείται» από τις τουρκικές αρχές ζει στην Αμερική προστατευόμενος από το FBI. Η αδελφότητά του έχει εκατοντάδες ιδρύματα, σχολεία ακόμα και Πανεπιστήμια σε όλο σχεδόν τον κόσμο.  Ο Πρόεδρος Γκιουλ σε όλες  τις επισκέψεις που πραγματοποιεί  στο εξωτερικό δεν παραλείπει να   επισκεφθεί τα σχολεία του Γκιουλέν , τα οποία διδάσκουν την τουρκο-ισλαμική  σύνθεση…. 

Σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Τουρκία  με τίτλο «Ihtilallerin ve Anarsinin  Yakin Tanigi» (Αυτόπτης μάρτυρας των Πραξικοπημάτων και  της Αναρχίας)  από τον πρώην προϊστάμενο της ΜΙΤ στην περιοχή Κωνσταντινούπολης,  Οσμάν Νουρί Γκιουντές, αναφέρεται ότι  σε πολλά από τα Σχολεία του Γκιουλέν εργάζονται άνδρες της CIA με την κάλυψη του «εκπαιδευτικού». Μόνο στην Κιργισία υπηρετούν  60  τέτοιοι «δάσκαλοι». 

Ο συγγραφέας παρομοιάζει την αδελφότητα Γκιουλέν με το κίνημα του Μουν που ίδρυσαν οι ΗΠΑ για τον εκχριστιανισμό των Βουδιστών της Νότιας Κορέας.  Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του με το Σύνδεσμο Καταπολέμησης του Κομμουνισμού και δραστηριοποιήθηκε σε όλο τον κόσμο με τα περίφημα σχολεία του.

Πρόσφατα η Βουλή της Ολλανδίας αποφάσισε να εξετάσει τον ρόλο των εκατό περίπου ιδρυμάτων και δυο Δημοτικών Σχολείων του Γκιουλέν που λειτουργούν στη χώρα αυτή. Στα σχολεία του έχει διαπιστωθεί ότι τα παιδιά μαθαίνουν να υπακούν τον μεγαλύτερο αδελφό, να μη μιλούν με ξένους και να μη βγαίνουν τα βράδια έξω από το σπίτι τους. 

Μήπως πρέπει να δούμε με μεγαλύτερη προσοχή και σοβαρότητα τα θέματα αυτά, ειδικότερα με την τόσο μεγάλη αύξηση των μουσουλμάνων μεταναστών στη χώρα μας;


Ελευθερη Ζωνη

Ο ρόλος του σιωνισμού στο Μακεδονικό Ζήτημα

Ο ρόλος του σιωνισμού στο Μακεδονικό ζήτημα

Αναμφίβολα ο Ελληνισμός, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, καλείται να αντιμετωπίσει ένα μέτωπο εσωτερικών και εξωτερικών απειλών, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με την επιβίωσή του ως ''Εθνους, άπτονται της Εθνικής του Κυριαρχίας αλλά και της διαφυλάξεως της Εθνικής του υποστάσεως. Μία από τις βασικότερες εξωτερικές επιβουλές, η δυσμενής έκβαση της οποίας συνεπάγεται την πρόκληση μίας νέας Εθνικής τραγωδίας, αναίμακτης αυτή τη φορά αλλά εξ ίσου οδυνηρής με τις προγενέστερες αιματηρές, είναι αυτή η οποία σχετίζεται με το λεγόμενο Μακεδονικό ζήτημα. Η κατακόρυφη διόγκωση αλλά και η κατά παράδοξο τρόπο ευρείας εκτάσεως, προβολή του Μακεδονικού θέματος, συνιστά ένα ζήτημα, το οποίο θα πρέπει να προβληματίσει και να ευαισθητοποιήσει, κάθε εναπομείναντα, Εθνικά σκεπτόμενο 'Ελληνα.

Θραύση, στην κυριολεξία, κάνει και η ανθελληνική προπαγάνδα, η οποία διεξάγεται σε εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού, αναφορικά με το μείζονος σημασίας αυτό Εθνικό θέμα. Πρωτοπόροι, στην ανθελληνική αυτή εκστρατεία, τίθενται και πάλι οι εβραίοι, οι οποίοι καταβάλλουν τιτάνιες ομολογουμένως προσπάθειες, προκειμένου να «αποδείξουν» την... σλαβική καταγωγή των Μακεδόνων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα επ’ αυτού, είναι η περίπτωση της μεταπτυχιακής ερευνήτριας του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, Αναστ. Καρακασίδου, η οποία υπό την προτροπή και συνεπικουρία του εβραίου ανθρωπολόγου Χέρτσφελντ, πανεπιστημιακού καθηγητή του Χάρβαντ, παρουσίασε μία ιστορική ανθρωπολογική εργασία, δια της οποίας αμφισβητεί την Ελληνική προέλευση των Μακεδόνων. Πρέπει να τονισθεί, ότι σύμφωνα με υφιστάμενες, απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες, το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, δέχεται επί πολλών ετών τις γενναιόδωρες οικονομικές χορηγίες, του ουγγροεβραίου βαθύπλουτου επιχειρηματία Τζωρτζ Σόρος, ο οποίος ως γνωστόν στηρίζει την οικονομία των Σκοπίων. Οι εβραίοι, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να παραχαράξουν και να διαστρεβλώσουν, με τους συνεργούς τους, την ιστορία. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι και η «Ευρωπαϊκή Ιστορία» του Ντυροζέλ, η οποία κυκλοφόρησε ευρύτατα προ ολίγων ετών, παρέλειψε τυχαία (!) κάθε αναφορά στην Ελλάδα. Αποκαλύπτεται λοιπόν ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο βιασμού της ιστορικής πραγματικότητας και της αλήθειας από τους σιωνιστές, δεδομένου ότι ο συγγραφεύς της τυγχάνει εβραίος...
Το 1993, το κρατικό έκτρωμα των Σκοπίων, εξέδωσε το βιβλίο του Αλεξάντερ Μπατκόβσκι «Η ιστορία των Εβραίων της Μακεδονίας», στο οποίο αναφέρεται, η σύμπνοια που διέκρινε τους εβραίους και τους σκοπιανούς. Ανάμεσα στα άλλα θέματα που θίγει ο συγγραφέας, κάνει λόγο για τη συμβολή των εβραίων στην επανάσταση του «'Ιλλιντεν», η οποία είχε ως αποτέλεσμα την θανάτωση χιλιάδων Ελλήνων, με στόχο την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας, κάνοντας μνεία στον ηγετικό ρόλο, των εβραίων αδελφών Καμχή, σε αυτή την εξέγερση.
Σε συνέδριο το οποίο διεξήχθη εξ’ άλλου στη Θεσσαλονίκη (Νοέμβριος 1992), με θέμα τις Εβραϊκές Κοινότητες της Νοτιανατολικής Ευρώπης κατά τους τελευταίους πέντε αιώνες, η εβραία «ιστορικός» Ρένα Μόλχο, η οποία μάλιστα τυγχάνει και πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης του Ελληνικού Εβραϊσμού, προέβη σε ψευδείς ισχυρισμούς της μορφής, ότι η πλειοψηφία των κατοίκων της Θεσσαλονίκης ήταν εβραίοι, κατά το 1912. Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι παραδέχθηκε την αντίδραση των εβραίων της περιοχής, στην ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης στον Εθνικό Ελληνικό κορμό. Στο σημείο ακριβώς αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι εβραίοι, δια του περιοδικού τους «Χρονικά» (τεύχος Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου 1992), έχουν προβάλλει την «άποψη» του τουρκοεβραίου περιηγητή Ελβιγιά Τσελεμπή ότι «...ο πρώτος κτίσας την πόλιν ταύτην (την Θεσσαλονίκης), ήταν ο Σολωμόν!».
Στο συνέδριο, είχε τοποθετηθεί ο 'Ελλην ιστορικός κ. Σκορδύλης, ο οποίος ανέφερε τις παρασκηνιακές προσπάθειες τις οποίες κατέβαλλαν οι εβραίοι για τη διεθνοποίηση της Μακεδονίας υπό ιουδαϊκή διοίκηση, ενώ επίσης τόνισε τη συγκρότηση μικτής τουρκο-βλαχο-εβραϊκής επιτροπής, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, έργο της οποίας υπήρξε η προώθηση της αυτονόμησης της Μακεδονίας.
Πέραν ωστόσο από τις όποιες μεμονωμένες εκτιμήσεις θα ήταν μάταιο να αναζητήσουμε τους συντάκτες ανθελληνικών εκθέσεως, είτε πρόκειται για ετήσιες εκθέσεις - πορίσματα του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών, είτε για τη διαβόητη Έκθεση από τους σιωνιστικούς μισελληνικούς κύκλους.
Οι καθοδηγητές του «περιούσιου λαού» και άξιοι διάδοχοι σε μισελληνισμό του δημίου Χ. Κίσσιγκερ, ανάβουν στην κυριολεξία φωτιές, υποδαυλίζοντας με τη μέθοδο της τεχνητής οξύνσεως, μέσω του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ανύπαρκτα ζητήματα, π.χ. αυτά τα περί μειονοτήτων Αρβανιτών και Βλάχων, εμμένοντας ταυτόχρονα στη θέση περί υπάρξεως σλαυομακεδόνων, ενώ την ίδια στιγμή το σιωνιστικό δηλητήριο διαποτίζει απ’ άκρου εις άκρον την Ελληνική γη.
Ποιος αλήθεια μπορεί να χρηματοδοτήσει τα Σκόπια και πώς αυτά θα μπορούσαν να καλύψουν τις τεράστιες δαπάνες που απαιτεί η πολυέξοδη προπαγάνδα την οποία διεξάγουν σε ολόκληρο τον κόσμο, τη στιγμή που πρόκειται για ένα κρατικό έκτρωμα πάμπτωχο; Θα ήταν φαιδρό να υποστηρίξει κάποιος ότι τα Σκόπια είναι «αυτόφωτα» καθώς και ότι διαρκώς αυξάνονται, επιδίδονται στην άσκηση μίας αυτοδύναμης επιθετικής εξωτερικής πολιτικής. Επίσης φαντάζει εξωπραγματικό, να δεχθούμε ότι τα Σκόπια έχουν αναθέσει την προβολή των θέσεών τους σε παγκόσμιο επίπεδο, στην μεγαλύτερη αμερικανοεβραϊκή εταιρεία δημόσίων σχέσεων, την «Hill and Knowton», στην οποία έχει καταφύγει, καθόλου συμπτωματικά, και η Τουρκία...

Ποιά παρασιτική δύναμη κινεί λοιπόν τα Σκόπια;
Η αποκάλυψη της τοποθετήσεως που είχαν ανέκαθεν οι εβραίοι στο χώρο των υποστηρικτών της «Ανεξάρτητης Μακεδονίας», δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες. Η αδιαμφισβήτηση ανάμειξη των εβραίων ιδρυτών του ΚΚΕ Αβραάμ Μπεναρόγια και Κουν Βεντούρα, οι οποίοι μάλιστα ως βουλευτές του ιδίου κόμματος, έθεσαν θέμα ανεξαρτητοποιήσεως της Μακεδονίας το 1927 μέσα στην Ελληνική Βουλή, στην τρισάθλια απόπειρα διασπάσεως της Μακεδονικής γης από τον Ελλαδικό κορμό, φωτίζει αρκετά το παρασκήνιο.
Η εβραϊκή καταγωγή του Υπουργού Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας Καρντέλι, ο οποίος διετέλεσε ΥΠ.ΕΞ. επί των ημερών διακυβερνήσεως της χώρας από τον εβραιοκροάτη Γιόζιπ Μπροζ Τίτο, δεν είναι γεγονός τυχαίο. Αμφότεροι υπήρξαν εμπνευστές και θεμελιωτές του ομοσπόνδου κρατιδίου της «Μακεδονίας».
Την ίδια ακριβώς ώρα, «αμερικανοί» γερουσιαστές, εβραϊκής καταγωγής, προέβαιναν σε δηλώσεις περί αμέσου δημιουργίας ανεξαρτήτου Μακεδονικού κράτους, ασκώντας ισχυρές πιέσεις προς αυτή την κατεύθυνση με κάθε μέσο. Στις χλιαρές αντιδράσεις της τότε Ελληνικής κυβερνήσεως (1945-46), αντιτάχθηκε από την επίσημη αμερικανική πλευρά ο ισχυρισμός, ότι κάθε διπλωματικό διάβημα της Ελλάδος κατ’ αυτών των θέσεων, θα είχε ως αποτέλεσμα τη μη χορήγηση οικονομικής βοήθειας προς την καταστραφείσα χώρα μας και τότε όλοι εσίγησαν...
'Ολα αυτά τα ιστορικά στοιχεία, εάν τελικά αναλυθούν μεθοδικά, εξαντλητικά και συσχετισθούν, αποδεικνύουν ξεκάθαρα, την ταυτότητα της κατασκότεινης εκείνης δυνάμεως, που απεργάζεται αργά αλλά μεθοδικά, την προσάρτηση της Μακεδονίας ολόκληρης στα Σκόπια.
Ανέκαθεν οι εβραίοι στόχευαν στην απόσπαση της Μακεδονίας. Οι ραδιουργίες τους, σε όλα τα επίπεδα, το αποδεικνύουν. Από τα χρόνια ήδη της τουρκοκρατίας, ο εβραϊκής καταγωγής Ταάλ Μπέης, είχε επιδοθεί στην σφαγή του Μακεδονικού Ελληνισμού. Ακόμη και η ίδρυση του Μακεδονικού Κομιτάτου των Βουλγάρων, τρομοκρατική - δολοφονική οργάνωση που τόσο βασάνισε τον Μακεδονικό Ελληνισμό κατά τα έτη 1900-1908, ήταν έμπνευση, που υλοποιήθηκε από τους βουλγαρίζοντες κρυπτοεβραίους Γιόζεφ και Γιάγκοφ. Μεταγενέστερα, το 1905, η επανάσταση του «'Ιλλιντεν», όπως προαναφέρθηκε, στηρίχθηκε κατά ένα μεγάλο μέρος στην ενεργό συμμετοχή των εβραίων, υπό την ηγεσία των αδελφών Καμχή.
Την ίδια μισελληνική στάση, επέδειξαν οι εβραίοι κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Ειδικότερα το 1912, οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι έλεγχαν τη στοά «Αλιάνς», συγκέντρωσαν, υπό μορφή εράνου και παρέδωσαν στην Τουρκία το μυθικό ποσό των 650.000.000 χρυσών λιρών (Δημοσίευμα Εφημερίδας «Εστία», 9 Οκτωβρίου 1912), ενώ μέλη της εβραϊκής κοινότητας, συγκρότησαν εθελοντικό σώμα και πολέμησαν κατά του Ελληνικού στρατού, στο πλευρό των Τούρκων.
Και σήμερα, οι ίδιοι μισελληνικοί - σιωνιστικοί κύκλοι, υποκινούν το τεχνητό αυτό ζήτημα. Αρκεί να αναφερθεί ότι ο βασικός σύμβουλος επί εξωτερικών θεμάτων του εβραίου πρώην προέδρου των Σκοπίων Γκλιγκόρωφ (Μωυσή Μωυσέγεφ), ήταν ο επίσης εβραϊκής προελεύσεως Μωυσώφ. Ο σημιτικής καταγωγής Μωυσώφ, πριν από τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, κατείχε το αξίωμα του Υπουργού Εξωτερικών της χώρας.
Επί των ημερών μας, ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου «Κόρνεγκι» Μόρτον Αμπράμοβιτς, ο οποίος προπαγανδίζει ακατάσχετα υπέρ των Σκοπίων, είναι εβραίος, ενώ η επίσης εβραϊκής καταγωγής οικογένεια Ροκφέλλερ, σύγχρονοι μεγιστάνες του πλούτου, ύψωσαν πρώτοι τη σημαία των Σκοπίων στο μέγαρό τους στη Νέα Υόρκη. Εξ’ άλλου ο Λόρδος 'Οουεν, που διετέλεσε ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ στο Γιουγκοσλαβικό και Μακεδονικό ζήτημα, έχοντας προδικάσει απροσχημάτιστα την αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μακεδονία», τυγχάνει εκλεκτό μέλος της σιωνιστικής λέσχης Μπίλντεμπεργκ.
Σύμφωνα άλλωστε με τα όσα έχουν γίνει γνωστά, η οικονομία των Σκοπίων στηρίζεται στη βοήθεια των εβραίων. Πέρα από την παραγωγή και διακίνηση τεραστίων ποσοτήτων ηρωίνης, δια της κατεργασίας του στοιχείου οξικός ανιδρύτης, το οποίο εισάγεται από το Ισραήλ, η σκοπιανή οικονομία στηρίζεται στην ενίσχυση των σιωνιστικών κύκλων και ειδικότερα στην εισροή κεφαλαίων από τον εβραϊκής καταγωγής μεγαλοχρηματιστή Τζωρτζ Σόρος. Ο Σόρος έχει συστήσει 18 ιδρύματα σε διάφορες ευαίσθητες περιοχές του πλανήτη, όπως Ρωσία, Ν. Αφρική και Σκόπια κ.ά. ιδρύματα τα οποία σύμφωνα με δηλώσεις του «...χαλούν χρήματα για τη δημοκρατία...».
Εσχάτως ο Σόρος, επιδιώκει να αποκτήσει τα μεταλλεία του Παγγαίου (μεταλλεία εξορύξεως χρυσού και αργύρου), μία επιδίωξη η οποία εάν υλοποιηθεί, θα οδηγήσει την Μακεδονία σε οικονομική υποδούλωση.
Τα Σκόπια εξ’ άλλου, δανειοδοτήθηκαν με το ποσό των 80 δισεκατομμυρίων δολαρίων υπό ευνοϊκότατες συνθήκες, ποσό το οποίο θα διατεθεί για αναπτυξιακά έργα. Υπεύθυνος για τη χορήγηση του Δανείου από τη Διεθνή Τράπεζα, είναι ο εβραίος Μισέλ Νοέλ, ενώ ένθερμη συνήγορος της ενισχύσεως των Σκοπίων, είναι η επίσης εβραϊκής καταγωγής αξιωματούχος της Διεθνούς Τραπέζης Αν Ελουόν. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθεί ότι πέραν της οικονομικής βοήθεια, οι σκοπιανοί έχουν από τους εβραίους εξασφαλίσει και «πνευματική βοήθεια».
Ο «καθηγητής» Ντάνφορθ, ο οποίος σε ξένο πανεπιστημιακό ίδρυμα προπαγανδίζει υπέρ της υπάρξεως Σλαυομακεδόνων, είναι εβραίος, όπως εβραίοι είναι επίσης και οι εγχώριοι υποστηρικτές τους- Μωυσέγεφ, Λίποβατς και Σωμερίτης, καθηγητής και δημοσιογράφος αντίστοιχα. Η πρώην αρχηγός του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μαντλίν Ολμπράιτ, η οποία έχει εκφράσει φιλοσκοπιανές και ανθελληνικές θέσεις, ενώ πρωτοστάτησε στο βομβαρδισμό της Σερβίας είναι εβραϊκής καταγωγής, κόρη εβραίου διπλωμάτη από την Τσεχία, ενώ ο υπουργός Αμύνης των ΗΠΑ κατά την ίδια περίοδο, Ουίλιαμ Κοέν, επίσης ανθέλλην, τυγχάνει εβραίος.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει ν’ αναφερθεί ότι ουδέποτε, κατά την αρχαιότητα, η Θεσσαλονίκη διέθετε ισχυρή εβραϊκή κοινότητα. Από της ιδρύσεως μάλιστα της πόλεως (4ος αιών π.Χ.) μέχρι σήμερα, ο πληθυσμός της συμπεριελάμβανε ελάχιστο αριθμό εβραίων, τόσο μηδαμινό στον αριθμό, ώστε οι ιστορικοί δεν ασχολήθηκαν καν με την καταγραφή του.
'Οταν ο Σαούλ ή Παύλος επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη τον 1ο αιώνα μ.Χ. η εβραϊκή παροικία ήταν αρκετά ισχνή.
Ο κατακλυσμός της Θεσσαλονίκης από την εβραϊκή λαίλαπα, άρχισε να πραγματοποιείται κατά τον 16ο αιώνα, όταν οι εβραίοι εγκαταλείπουν ομαδικώς την Ισπανία, συνεπεία των διώξεων που υπέστησαν από την Ιερά Εξέταση. Σημαντικό ρεύμα εβραίων προς την Θεσσαλονίκη, παρατηρείται επίσης προς το 1720-1730, προερχόμενο από την Ιταλία. Το ρεύμα αυτό δεν προέρχεται από διωγμούς, αλλά εκδηλώνεται όταν οι εβραίοι διαπιστώνουν ότι λόγω της οθωμανικής κατοχής, μπορούν να εξαπλώσουν ασυδότως τις εκμεταλλευτικές τους δραστηριότητες σε ελληνικό έδαφος, όπως και το πράττουν, όσο καλύτερα μπορούν.
'Οπως προκύπτει από τις ίδιες τις εβραϊκές μαρτυρίες (περιοδικό «Χρονικά», τεύχος Μαίου-Ιουνίου 1994, σελ. 24), οι εβραίοι ανέκαθεν απομυζούσαν τον Μακεδονικό και κατ’ επέκταση τον γηγενή Ελληνισμό. Τα ακόλουθα στοιχεία είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά των παρασιτικών δραστηριοτήτων τους: «Στα 1821, κατά την έκρηξη της ελληνικής επανάστασης, πολλοί χριστιανοί της Θεσσαλονίκης συνελήφθησαν. Για την απελευθέρωσή τους, οι Τούρκοι αξιωματούχοι εισέπραξαν ως λύτρα 440.000 γρόσια. Για να συγκεντρώσουν αυτό το ποσόν οι χριστιανοί, δανείσθηκαν από Εβραίους τραπεζίτες προς 30-50% επιτόκιο, με ενέχυρο τιμαλφή και σκεύη των ναών, λαμβάνοντας μετρητά το ένα δεύτερο ή ένα τρίτο της αξίας. Δυστυχώς δεν ξέρουμε από ποιούς τραπεζίτες».
Οι εβραίοι τοκογλύφοι με πρωτοπόρους τους αδελφούς Μοδιάνο, είχαν απομυζήσει κατά τέτοιο τρόπο την πόλη, ώστε να έχει περιέλθει στην κατοχή τους, ένα μεγάλο τμήμα της Θεσσαλονίκης. 'Οπως μας πληροφορεί το περιοδικό «Χρονικά», «...Οι αδελφοί Μοδιάνο κατείχαν πολύ σημαντική κτηματική περιουσία με τα μέτρα της Θεσσαλονίκης της εποχής, το ύψος της οποίας με τραπεζικούς υπολογισμούς, έφτανε τις 700.000 λίρες και περιελάμβανε πολλά αστικά ακίνητα και υπεραστικά γήπεδα. Πιο κοντά στην πραγματικότητα από τους αριθμούς ήταν η λαϊκή έκφραση ότι «η μισή Θεσσαλονίκη ήταν δική τους», έκφραση που διασώθηκε ως τις μέρες μας. 
Η παρασιτική δραστηριότητα των εβραίων «αργυραμοιβών» (εξωραϊσμένη ονομασία των εβραίων τοκογλύφων) προσέλαβε τέτοιες διαστάσεις, ώστε ακόμη και οι τοπικές αρχές συναλλάσσονταν, εξ’ ανάγκης μαζί τους: «κατά την εποχήν της καταβολής των δόσεων εις το τελωνείον καπνού, είτε κατά τας αποστολάς των χρημάτων δια τας ανάγκας του στρατού, επειδή δεν προλαμβάνεται η κοπή νομισμάτων εγκαίρως, προσφεύγουν εις την εξεύρεσιν χρημάτων με τόκους», («Χρονικά», Μάιος - Ιούνιος 1994).
Οι εβραίοι εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την δεινή θέση στην οποία είχε περιέλθει το Ελληνικό στοιχείο κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, θησαυρίζοντας στην κυριολεξία. Οι ίδιοι οι εβραίοι, στα «Χρονικά», ομολογούν: «Από τον 18ο αιώνα, καθώς ο χρηματικός φόρος γενικεύθηκε στην οθωμανική αυτοκρατορία, ολοένα και περισσότερα χωριά άρχισαν να δανείζονται από πλούσιους εβραίους ή τούρκους με πολύ υψηλό επιτόκιο, με αποτέλεσμα να μετατρέπονται σταδιακά σε τσιφλίκια, στο βαθμό που οι κάτοικοι των χωριών αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στους βαρείς φόρους και τους αυξανόμενους τόκους. Πολλά χωριά από τη Θεσσαλονίκη είχαν αυτή την τύχη», («Χρονικά», Μάιος - Ιούνιος 1994).
Κάτω μόνο από αυτό το πρίσμα μπορεί να εξαντληθεί η πυρπόληση του εβραϊκού συνοικισμού Καμπέλ στη Θεσσαλονίκη, όπως άλλωστε και της συναγωγής τους, κατά την προπολεμική περίοδο, από την Ελληνοκεντρική οργάνωση ΕΕΕ, μία αντίδραση που υποδήλωνε την αγανάκτηση των Θεσσαλονικέων, για τα δεινά που είχαν υποστεί από την απάνθρωπη εβραϊκή εκμετάλλευση.
Αυτή είναι η θέση των εβραίων στο Μακεδονικό ζήτημα, μία θέση την οποία άλλωστε δεν είναι αφελείς να την προβάλλουν επίσημα, αλλά συγκεκαλυμμένα μα ουσιαστικά, περιοριζόμενοι απλώς να δηλώνουν ότι «...το κράτος του Ισραήλ θα ευθυγραμμισθεί με την όποια απόφαση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας».
Της «Ευρωπαϊκής Κοινότητας» που είναι δικό τους δημιούργημα και άρα θα αποφασίσει σύμφωνα με τις επιδιώξεις τους που είναι δεδομένες... Κατά τα άλλα, για να τηρούν τα προσχήματα, το Κεντρικό Ισραηλιτκό Συμβούλιο, οργανώνει παρωδίες εκδηλώσεων για τη Μακεδονία. Οργανώνει επιτηδευμένα εκδηλώσεις που φαινομενικό σκοπό έχουν να καταδείξουν την... Ελληνικότητα της Μακεδονίας, όχι όμως προβάλλοντας τα ιστορικά τεκμήρια εκατοντάδων χιλιετιών, αλλά επικαλούμενοι την... Παλαιά Διαθήκη, χωρίς την συμβολή της οποίας, το «Μακεδονικό» ζήτημα θα παρέμενε... αδιευκρίνιστο.
Την ίδια στιγμή που υποκριτικά «μάχονται» για το Μακεδονικό ζήτημα, υπονομεύουν κατά τον χειρότερο τρόπο τις Ελληνικές θέσεις σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς που ελέγχουν. Σήμερα ο πρωθυπουργός Σημίτης (Ααρών Αβουρής) ισχυρίζεται ότι το Μακεδονικό θα λυθεί «με αμοιβαίες υποχωρήσεις» και «συνεργασία», δηλώνοντας ότι «η συζήτηση γύρω από το όνομα των Σκοπίων δεν οδηγεί πουθενά», προαναγγέλλοντας την επερχόμενη μειοδοτική υπαναχώρηση.
Εάν λοιπόν η Ελλάδα διαθέτει τους εβραίους συμπαραστάτες της στο Μακεδονικό αλλά και σε κάθε άλλο Εθνικό ζήτημα, δεν έχει να φοβηθεί, πέραν της ολοκληρωτικής υπονομεύσεως, τίποτε απολύτως άλλο...

Εθνικά Θέματα

Χαρά Νικοπούλου: Από το πτώμα μας θα περάσουν.........

Χαρά Νικολοπούλου: Από το πτώμα μας θα περάσουν όσοι σχεδιάζουν Κοσσοβοποίηση της Θράκης

Ρεπορτάζ Μελαχροινή Μαρτίδου - Επικοινωνήσαμε με την κ. Νικοπούλου αμέσως μετά την βράβευσή της που είναι μια μεγάλη δικαίωση. Ήταν η Χαρά που πάντα ξέρουμε, ευθύς χαρακτήρας και ατόφιος, που παραμένει εκπαιδευτικός προσηλωμένη στις ελληνικές αξίες, που πατά στην γη, δεν ουρανοβατεί και κυρίως δεν φλερτάρει πολιτικά. Ήταν ικανοποιημένη γιατί αυτό που την χαρακτήριζε όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια που υπηρέτησε στο πομακοχώρι του Έβρου, η αγωνία της να αποκτήσουν ελληνική παιδεία και πολιτισμό τα παιδιά του δημοτικού περνώντας από καθημερινές τρικλοποδιές και συμπληγάδες αναγνωρίστηκαν και ήρθε η ηθική ικανοποίηση. 

Στο πλευρό της ο σύζυγός της Ηλίας Ελευθεριάδης, αθόρυβος και ουσιαστικός υποστηρικτής της.Μιλήστε μας για την ιδιαίτερη βράβευση σας χθες από την Ακαδημία Αθηνών. Κ. Νικοπουλου είναι συγκινητικά πράγματα μετά από τις εντάσσεις και τις φορτίσεις που ζήσατε, το κυνηγητό αλλά και την δικαίωση που ζήσατε, βλέπουμε να έρχεται κάθε μέρα, είτε με...δικαστικές αποφάσεις, είτε με την δικαίωση που βιώνεται από τις καρδιές και τις ψυχές των ανθρώπων, από τα βλέμματα των παιδιών και τώρα έρχεται η Ακαδημία Αθηνών να σας βραβεύσει και να σας παρασημοφορήσει δικαιώνοντας την στάση σας για όλα αυτά που πράξατε με συναίσθηση της ευθύνης σας Πως αισθάνεστε;

-Είναι ιδιαίτερη τιμή για το πρόσωπο μου, είναι ιδιαίτερη συγκίνηση, δεν νιώθω απλά δικαιωμένη. Νιώθω πως άξιζα πραγματικά να περάσω κάποια πράγματα στο Μεγάλο Δέρειο, σε αυτό το πομακοχώρι, γιατί πάντα ένας Γολγοθάς και μια σταύρωση έχει στο τέλος μια Ανάσταση. Αυτό το βραβείο δεν ανήκει σε εμένα, ανήκει σε κάθε απλό Έλληνα που πιστεύει στην Ελλάδα, ανήκει σε κάθε μάνα Ελληνίδα που μεγαλώνει τα παιδιά της με το έθνος μέσα της και κυρίως ανήκει στα δικά μου πομακόπουλα του Μεγάλου Δερείου που τους το αφιερώνω μέσα από την καρδιά μου.
Τι ακριβώς συνέβη, τι ζήσατε, τι περιλαμβάνει αυτή η ιδιαίτερη αναφορά στο πρόσωπό σας;
-Ήταν πολύ συγκεκριμένη η τιμή που μου έχει αποδοθεί. Η Ακαδημία Αθηνών αποφάσισε πως είμαι άξια να φέρω το Αργυρό Μετάλλιο Ανδρείας για την εθνοπρεπή στάση μου στο μειονοτικό σχολείο του Μεγάλου Δερείου. Ειλικρινά δεν περίμενα αυτή την υπέρτατη τιμή, ευχαριστώ ειλικρινά την Ακαδημία γιατί εν έτη 2010 που η ελληνική κυβέρνηση αφαιρεί τον όρο «Εθνικό» από το υπουργείο Παιδείας και θρησκευμάτων και προχωράει ακόμη πιο πολύ περιθωριοποιώντας όλους τους απλούς Έλληνες ως «ακραίους εθνικιστές» επειδή αγαπούν το έθνος τους κι έρχεται η Ακαδημία Αθηνών στο πρόσωπο μου να παρασημοφορήσει την ίδια την φιλοπατρία και την αγάπη προς το έθνος και να μας δώσει ένα μήνυμα,. Ότι οι πνευματικοί άνθρωποι βγαίνουν πλέον μπροστά και μας δείχνουν τον δρόμο, να αγαπήσουμε την Ελλάδα και το έθνος και να σηκώσουμε όλοι την Ελληνική σημαία στα χέρια μας όπου και αν βρισκόμαστε, στην Θράκη, στην Ήπειρο, στην Μακεδονία, σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδος να σηκώσουμε ψηλά την σημαία και να αγαπήσουμε το έθνος μας.
Και να στηρίξουμε και να υποστηρίξουμε την νέα γενιά που είναι το μέλλον και το αύριο, αυτό που κάνατε εσείς δηλαδή.
-Ακριβώς.
Η χρονιά κλείνει, την αποχαιρετάμε και μπαίνουμε σε ένα δύσκολο έτος όπως λένε όλοι, 2011, ποιο είναι το μήνυμα της Χαράς Νικοπούλου;
-Αν μου επιτρέπεται θα ήθελα να στείλω ένα διπλό μήνυμα πρώτα στους Έλληνες και μετά θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα και σ΄ έναν Tούρκο. Στους Έλληνες που βρίσκονται σε οποιοδήποτε σημείο της γης, είτε μέσα στην Ελλάδα είτε εκτός Ελλάδος, θα ήθελα να τους πω, πως πρέπει να κλείσουν μέσα τους την Ελλάδα και τον Χριστό και να προχωρήσουν έχοντας στα χείλη την φράση του Λεωνίδα «Μολών Λαβέ» και αναλογιζόμενοι τα σύννεφα που έρχονται στην Θράκη και διαβάζοντας στο διαδίκτυο για κάποια άρθρα που αναφέρουν πιθανή .Κοσοβοποίηση της Θράκης, θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα στον κ.Σάρνιτς και να το διαβιβάσει στην χώρα του, πως οι Έλληνες είμαστε λαός και απόγονοι του Λεωνίδα και μόνο πάνω από το πτώμα μας θα Κοσοβοποιήσει την Θράκη.
Να σου ευχηθούμε να είσαι γερή και να παραμείνεις ατόφια όπως είσαι τώρα.
-Κυρίως θα παραμείνω δασκάλα πάνω από όλα».

Εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ,  Εθνικά Θέματα