Στη χώρα της υπογεννητικότητας, που κινδυνεύει με αφανισμό ο ελληνικός πληθυσμός, οι Έλληνες αναγκάζονται να εγκαταλείπουν τα παιδιά τους και να ζητούν βοήθεια από διάφορους φορείς μη μπορώντας να τους προσφέρουν ένα πιάτο φαγητό, να τα ντύσουν και να τα ζήσουν. Στην ανθρωπιστική κρίση που δημιουργήθηκε με ευθύνη των πολιτικών-εκτελεστικά όργανα των ξένων κέντρων εξουσίας, η κυβέρνηση κάνει ότι μπορεί για να διαλύσει και τις τελευταίες κοινωνικές δομές.
Τα στοιχεία του προγράμματος Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας των Παιδικών Χωριών SOS προκαλούν σοκ. Οι οικογένειες που ζήτησαν βοήθεια από το 2009 που ξέσπασε η κρίση έως το 2013 αυξήθηκαν κατά 1.690%. Σοκαριστικό χαρακτηρίζει το ποσοστό και ο ίδιος ο γενικός διευθυντής των χωριών SOS Γιώργος Πρωτόπαπας στην εφημερίδα «Έθνος».
Από εκεί που τα ΚΣΠΟ προσέφεραν υλική, ψυχολογική και εκπαιδευτική βοήθεια σε 47 οικογένειες έφτασαν να προσφέρουν σε 900. Η τάση δε των αιτημάτων αυξάνεται ραγδαία και δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν με αποτέλεσμα να υπάρχει λίστα αναμονής και αυτή να έχει «μπουκώσει». Στα έξι Κέντρα που λειτουργούν οι αιτήσεις που εκκρεμούν φθάνουν τις 65 για κάθε ένα.
Το 80% των ανθρώπων που ζητούν βοήθεια είναι Έλληνες. Το 35% των οικογενειών ήταν μονογονεϊκές, το 20% πολύτεκνες και στο 15% των περιπτώσεων προσφέρθηκε βοήθεια και σε παππούδες και γιαγιάδες. Προσφέρθηκε δε υλική βοήθεια σε 2.500 παιδιά και ενήλικες. Είναι οι κοινωνικές ομάδες που η κυβέρνηση τιμώρησε με κατάργηση των επιδομάτων που ελάμβαναν αυτοί οι άνθρωποι για να μπορούν να αγοράσουν μίας φρατζόλα ψωμί να ζήσουν.
Και το να ζητάς βοήθεια είναι η πιο ήπια εκδοχή της εξαθλίωσης στην οποία έχει οδηγήσει τον ελληνικό λαό η πολιτική των μνημονίων που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις με τους δανειστές-κατακτητές. Γιατί πολλοί εγκαταλείπουν τα παιδιά τους ή αυτοκτονούν γιατί δεν μπορούν να τα θρέψουν.
Αυτά γίνονται σε μία χώρα που η υπογεννητικότητας λαμβάνει τραγικές διαστάσεις, με τις γεννήσεις να είναι πολύ λιγότερες από τους θανάτους και ο μέσος όρος ηλικίας να φθάνει τα 47 χρόνια.
Πρόκειται για εθνική γενοκτονία. Ότι δεν κατάφεραν να κάνουν με τους πολέμους το κάνουν τώρα με την εφαρμογή μέτρων εξόντωσης. Το 1940 οι γεννήσεις ήταν 179.500, ενώ σήμερα μετά βίας «παίζουν» κοντά στις 100.000.
Την ώρα δε που ο ελληνικός πληθυσμός μειώνεται δραματικά, το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν «αντιρατσιστικό» νόμο για την προστασία των λαθρομεταναστών. Θέλουν αλλοίωση του πληθυσμού.
