Είναι γνωστό ότι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα δεν «λειτουργεί» όπως στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές ή και αμερικανικές χώρες, κυρίως του Βορρά. Μέχρι το 1974 στο επάγγελμα του δημοσιογράφου συναντούσες τις, μετρημένες στα δάκτυλα, κορυφές του είδους οι οποίοι και «δίδασκαν» το επάγγελμα αλλά και το ήθος στους νεαρούς συναδέλφους τους. Από εκεί και πέρα η κατάσταση αλλάζει δραματικά. Νέες εφημερίδες, νέοι εκδότες, νέα ήθη και το κιτρίνισμα του τύπου είναι πλέον γεγονός. Η αρχή έγινε από την ναυαρχίδα του συγκροτήματος Λαμπράκη και το σκάνδαλο του νερού του γιατρού Καματερού στην Κω πρωτοστατούντος του δημοσιογράφου Γιάννη Καψή, του μετέπειτα βουλευτή και υφυπουργού εξωτερικών επί ΠΑΣΟΚ και πατέρα δύο «λαμπρών;» δημοσιογράφων.
Πολλοί είναι οι δημοσιογράφοι με τα «βαριά ονόματα» που «υπηρέτησαν», με την κυριολεκτική σημασία της λέξεως, τα νέα αφεντικά - εκδότες ακόμη και εφήμερων εφημερίδων και πολλές οι απόπειρες των δημοσιογράφων να γίνουν και αυτοί εκδότες μιας και η όλη προσπάθεια ήταν συνήθως επικερδής (χαμηλότοκα θαλασσοδάνεια, κρατικές επιχορηγήσεις, ιδιότυπη ασυλία κτλ προς τους εκδότες). Ιδίως από το 1981 και μετά έλαμψε το «άστρο» πολλών δημοσιογράφων μεταξύ των οποίων και του Τράγκα.
Έφθασε σε σημείο ο Τράγκας να είναι ο περιζήτητος, ο «δικός μας άνθρωπος», αυτός που εξωτερικεύει και μεταδίδει από την «ελεύθερη ραδιοφωνία και τηλεόραση» τις ενδόμυχες σκέψεις, τις αγωνίες, τις πίκρες και τον πόνο μας. Αυτός που είναι «η φωνή μας» για να μας ακούει η κυβέρνηση του συστήματος. Πάντα ήταν το άλλο μας «εγώ»!. Ένας δημοσιογράφος που μιλούσε μέσα από την ψυχή του και έλεγε αυτό που δεν είχαμε την δυνατότητα να κάνουμε γνωστό σε όλους και που πάντα θέλαμε να πούμε.
Εγώ δεν πρόκειται να πλέξω το εγκώμιό του αλλά θα κάνω μια προσπάθεια να σας δείξω πως τον βλέπω και που τον κατατάσσω.
Από όταν τον θυμάμαι, αυτός ο άνθρωπος δεν έπαψε να παίζει τον ρόλο του μόνιμου κριτή των πάντων και των πάντων . Σχολίασε τους πάντες για τα πάντα. Κυρίως τους διατελέσαντες μέχρι σήμερα πρωθυπουργούς χωρίς να νοιάζεται αν έθιγε και το άμεσο οικογενειακό τους περιβάλλον (συζύγους, παιδιά).
Αναγνωρίζω στον κάθε δεξιό το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να κρίνει και να κατακρίνει την ηγεσία της παράταξης όταν έχει να πει κάτι τεκμηριωμένα αλλά εδώ το θέμα που γεννάται είναι «τι σόϊ) δεξιός είναι ο Τράγκας την στιγμή που ο ίδιος παραδέχθηκε ότι ψήφισε δύο ή τρεις (λέει αυτός) φορές το ΠΑΣΟΚ από τις πέντε ή έξι φορές που χρειάσθηκε να ψηφίσει.
Δεν με απασχολεί το ότι δεν χαρίστηκε σε κανέναν από τους δεξιούς πρωθυπουργούς κι εδώ θα μπορούσε κάποιος να πει «μπράβο» του... έτσι πρέπει να λειτουργεί ο σωστός δημοσιογράφος εξυπηρετώντας την αλήθεια στην πληροφόρηση του λαού αλλά το ότι, ό,τι έκανε το έκανε χωρίς στοιχεία ξεκινώντας από ασήμαντες αφορμές που πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν, πετώντας «λάσπη στον ανεμιστήρα» αρχίζοντας ύπουλα και μεθοδικά την απαξίωση και την αποδόμηση της προσπάθειάς τους και σας προκαλώ να θυμηθείτε την όλη διαδρομή του σαν ραδιοτηλεοπτικού σχολιαστή αλλά και σαν αρθρογράφου ή εκδότη
Και το ερώτημα είναι: Έκανε κριτική ή μήπως ασκούσε εκβιαστικά την πίεση που επιθυμούσε το εκάστοτε αφεντικό του, ο Αλαφούζος ας πούμε επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη; Και πότε λειτουργούσε σωστά; Όταν συκοφαντούσε και απαξίωνε τον πρωθυπουργό Καραμανλή ή τώρα που απολογείται για την τότε στάση του λέγοντας ότι δεν γνώριζε τις πιέσεις που έφθαναν μέχρι την ευθεία απειλή κατά της ζωής του ίδιου αλλά και της οικογενείας του τέως πρωθυπουργού λόγω της σχετικά ανεξάρτητης πολιτικής του;
Και δεν ντρέπεται αυτός ο επαγγελματίας που θέλει να λέγεται δημοσιογράφος να παραδέχεται ότι ενεργώντας αντιδεοντολογικά υπέσκαψε, απαξίωσε, λοιδώρησε έναν πρωθυπουργό ομολογώντας πλάγια ότι ενήργησε όχι σαν δημοσιογράφος αλλά σαν ένας κοινός επί πληρωμή συκοφάντης;
Πότε λειτουργούσε σωστά; Όταν αποκαλούσε τον Σαμαρά ο «Αντώνης μου», ο «δικός μου Αντώνης», «Αντώνης, η μοναδική ελπίδα της χώρας» ή τώρα που τον χαρακτηρίζει «προδότη του ελληνικού λαού». «δούλο της Μέρκελ», «ενεργούμενο της ΕΕ και του ΔΝΤ»;
Και τι δεξιός του κερατά είναι όταν μας πιπιλίζει, όσους τον ακούν καθημερινά, με τα ανύπαρκτα προσόντα του βλάκα Τσίπρα ή μήπως προσπαθώντας να εξιλεωθεί απέναντι στον Καραμανλή στηρίζει, όπως ψιθυρίζεται υπογείως, την καινούργια καραμανλική τακτική;
Ο άνθρωπος αυτός μόνον δημοσιογράφος δεν είναι. Άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών, το παραδέχθηκε και ο ίδιος από ραδιοφώνου ότι υπηρέτησε σαν μυστικός στην Ιταλία, λειτουργεί υπονομευτικά όχι μόνον κατά προσώπων αλλά και θεσμών. Τα όσα διαβάζει κάθε πρωί δεν είναι δικά του. Άλλοι του τα γράφουν εκεί στην αμερικάνικη πρεσβεία, και στόχο έχουν την αποσταθεροποίηση της χώρας και εκείνη η κακοπαιγμένη επιθεώρηση της δήθεν τοποθέτησης βόμβας στο αυτοκίνητό του, επί Σημίτη, άλλους σκοπούς εξυπηρετούσε. Γιατί να είναι στόχος τρομοκρατών ένας όχι και τόσο σπουδαίος δημοσιογράφος και εκδότης μιας μέτριας φυλλάδας που δεν έτυχε την υποδοχή που περίμενε εκ μέρους των δεξιών; Τι μπορούσε να κρύβει εκείνη η υπόθεση;
Όσο για την αντιχουντική δράση του, η πείρα μου με έχει κάνει να ξεχωρίζω τους δήθεν αντιστασιακούς από το μένος και τα ψευδολογήματά τους. Κατατάσσω τον Τράγκα στους πιστούς υπηρέτες του τότε καθεστώτος που έφθαναν μέχρι του σημείου να «φυλακισθούν» προκειμένου να αποσπάσουν πληροφορίες από τους πράγματι ελάχιστους τότε αντικαθεστωτικούς. Αμέσως μετά την μεταπολίτευση έπαιξε το «παιχνίδι» του αντιστασιακού και με λίγη βοήθεια από την γνωστή πρεσβεία, πέτυχε.
Έφθασε σε σημείο ο Τράγκας να είναι ο περιζήτητος, ο «δικός μας άνθρωπος», αυτός που εξωτερικεύει και μεταδίδει από την «ελεύθερη ραδιοφωνία και τηλεόραση» τις ενδόμυχες σκέψεις, τις αγωνίες, τις πίκρες και τον πόνο μας. Αυτός που είναι «η φωνή μας» για να μας ακούει η κυβέρνηση του συστήματος. Πάντα ήταν το άλλο μας «εγώ»!. Ένας δημοσιογράφος που μιλούσε μέσα από την ψυχή του και έλεγε αυτό που δεν είχαμε την δυνατότητα να κάνουμε γνωστό σε όλους και που πάντα θέλαμε να πούμε.
Εγώ δεν πρόκειται να πλέξω το εγκώμιό του αλλά θα κάνω μια προσπάθεια να σας δείξω πως τον βλέπω και που τον κατατάσσω.
Από όταν τον θυμάμαι, αυτός ο άνθρωπος δεν έπαψε να παίζει τον ρόλο του μόνιμου κριτή των πάντων και των πάντων . Σχολίασε τους πάντες για τα πάντα. Κυρίως τους διατελέσαντες μέχρι σήμερα πρωθυπουργούς χωρίς να νοιάζεται αν έθιγε και το άμεσο οικογενειακό τους περιβάλλον (συζύγους, παιδιά).
Αναγνωρίζω στον κάθε δεξιό το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να κρίνει και να κατακρίνει την ηγεσία της παράταξης όταν έχει να πει κάτι τεκμηριωμένα αλλά εδώ το θέμα που γεννάται είναι «τι σόϊ) δεξιός είναι ο Τράγκας την στιγμή που ο ίδιος παραδέχθηκε ότι ψήφισε δύο ή τρεις (λέει αυτός) φορές το ΠΑΣΟΚ από τις πέντε ή έξι φορές που χρειάσθηκε να ψηφίσει.
Δεν με απασχολεί το ότι δεν χαρίστηκε σε κανέναν από τους δεξιούς πρωθυπουργούς κι εδώ θα μπορούσε κάποιος να πει «μπράβο» του... έτσι πρέπει να λειτουργεί ο σωστός δημοσιογράφος εξυπηρετώντας την αλήθεια στην πληροφόρηση του λαού αλλά το ότι, ό,τι έκανε το έκανε χωρίς στοιχεία ξεκινώντας από ασήμαντες αφορμές που πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν, πετώντας «λάσπη στον ανεμιστήρα» αρχίζοντας ύπουλα και μεθοδικά την απαξίωση και την αποδόμηση της προσπάθειάς τους και σας προκαλώ να θυμηθείτε την όλη διαδρομή του σαν ραδιοτηλεοπτικού σχολιαστή αλλά και σαν αρθρογράφου ή εκδότη
Και το ερώτημα είναι: Έκανε κριτική ή μήπως ασκούσε εκβιαστικά την πίεση που επιθυμούσε το εκάστοτε αφεντικό του, ο Αλαφούζος ας πούμε επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη; Και πότε λειτουργούσε σωστά; Όταν συκοφαντούσε και απαξίωνε τον πρωθυπουργό Καραμανλή ή τώρα που απολογείται για την τότε στάση του λέγοντας ότι δεν γνώριζε τις πιέσεις που έφθαναν μέχρι την ευθεία απειλή κατά της ζωής του ίδιου αλλά και της οικογενείας του τέως πρωθυπουργού λόγω της σχετικά ανεξάρτητης πολιτικής του;
Και δεν ντρέπεται αυτός ο επαγγελματίας που θέλει να λέγεται δημοσιογράφος να παραδέχεται ότι ενεργώντας αντιδεοντολογικά υπέσκαψε, απαξίωσε, λοιδώρησε έναν πρωθυπουργό ομολογώντας πλάγια ότι ενήργησε όχι σαν δημοσιογράφος αλλά σαν ένας κοινός επί πληρωμή συκοφάντης;
Πότε λειτουργούσε σωστά; Όταν αποκαλούσε τον Σαμαρά ο «Αντώνης μου», ο «δικός μου Αντώνης», «Αντώνης, η μοναδική ελπίδα της χώρας» ή τώρα που τον χαρακτηρίζει «προδότη του ελληνικού λαού». «δούλο της Μέρκελ», «ενεργούμενο της ΕΕ και του ΔΝΤ»;
Και τι δεξιός του κερατά είναι όταν μας πιπιλίζει, όσους τον ακούν καθημερινά, με τα ανύπαρκτα προσόντα του βλάκα Τσίπρα ή μήπως προσπαθώντας να εξιλεωθεί απέναντι στον Καραμανλή στηρίζει, όπως ψιθυρίζεται υπογείως, την καινούργια καραμανλική τακτική;
Ο άνθρωπος αυτός μόνον δημοσιογράφος δεν είναι. Άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών, το παραδέχθηκε και ο ίδιος από ραδιοφώνου ότι υπηρέτησε σαν μυστικός στην Ιταλία, λειτουργεί υπονομευτικά όχι μόνον κατά προσώπων αλλά και θεσμών. Τα όσα διαβάζει κάθε πρωί δεν είναι δικά του. Άλλοι του τα γράφουν εκεί στην αμερικάνικη πρεσβεία, και στόχο έχουν την αποσταθεροποίηση της χώρας και εκείνη η κακοπαιγμένη επιθεώρηση της δήθεν τοποθέτησης βόμβας στο αυτοκίνητό του, επί Σημίτη, άλλους σκοπούς εξυπηρετούσε. Γιατί να είναι στόχος τρομοκρατών ένας όχι και τόσο σπουδαίος δημοσιογράφος και εκδότης μιας μέτριας φυλλάδας που δεν έτυχε την υποδοχή που περίμενε εκ μέρους των δεξιών; Τι μπορούσε να κρύβει εκείνη η υπόθεση;
Όσο για την αντιχουντική δράση του, η πείρα μου με έχει κάνει να ξεχωρίζω τους δήθεν αντιστασιακούς από το μένος και τα ψευδολογήματά τους. Κατατάσσω τον Τράγκα στους πιστούς υπηρέτες του τότε καθεστώτος που έφθαναν μέχρι του σημείου να «φυλακισθούν» προκειμένου να αποσπάσουν πληροφορίες από τους πράγματι ελάχιστους τότε αντικαθεστωτικούς. Αμέσως μετά την μεταπολίτευση έπαιξε το «παιχνίδι» του αντιστασιακού και με λίγη βοήθεια από την γνωστή πρεσβεία, πέτυχε.
Σήμερα το πρωί μας τρέλανε με την δημοσκόπηση του καθηγητή Πανά. Τόσο μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ, τόσο πίσω η ΝΔ εκεί, διαλύεται το ΠΑΣΟΚ, πάει για «φούντο η ΔΗΜΑΡ, στα ίδια η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ κτλ, κτλ.
Έχω καταλήξει σε ένα συμπέρασμα και θέλω να του το πω κατάμουτρα.
Όλα μπορεί να τα κάνει αυτός ο άνθρωπος προκειμένου να κάνει την ζωή του πιο άνετη. Ιδίως όταν έχει γυναίκα όμορφη με τα μισά του χρόνια και ένας τρόπος για να την κρατήσει κοντά του είναι να σωρεύει στα πόδια της χρήμα κι απ' όπου να 'ναι. Βλέπεις, στην ηλικία του με το σάκχαρο ανεβασμένο, την χοληστερίνη στα ύψη και τον προστάτη σε δυσλειτουργία δεν μπορούν οι λεμονάδες, που διαφημίζει ο ρ/σ που συνεργάζεται, να «ξε-ΣΗΚΩΣΟΥΝ τον "οργανισμό" του» για να κρατήσει με αυτόν τον τρόπο νέα και όμορφη γυναίκα γεροξεκούτης όντας αυτός...
Οδυσσεύς Πάτσης, «Ήπειρος, η πατρίδα μας»
Όλα μπορεί να τα κάνει αυτός ο άνθρωπος προκειμένου να κάνει την ζωή του πιο άνετη. Ιδίως όταν έχει γυναίκα όμορφη με τα μισά του χρόνια και ένας τρόπος για να την κρατήσει κοντά του είναι να σωρεύει στα πόδια της χρήμα κι απ' όπου να 'ναι. Βλέπεις, στην ηλικία του με το σάκχαρο ανεβασμένο, την χοληστερίνη στα ύψη και τον προστάτη σε δυσλειτουργία δεν μπορούν οι λεμονάδες, που διαφημίζει ο ρ/σ που συνεργάζεται, να «ξε-ΣΗΚΩΣΟΥΝ τον "οργανισμό" του» για να κρατήσει με αυτόν τον τρόπο νέα και όμορφη γυναίκα γεροξεκούτης όντας αυτός...
Οδυσσεύς Πάτσης, «Ήπειρος, η πατρίδα μας»
